Artikoloj de la rubriko mikronovelo

Panegiro
La blogo hazarde trafis miajn okulojn. Ĉiutage ŝi rakontis sian bataladon, surprize aplombe.
La koŝmaro
Aŭskultante lian spiradon, la detaloj de la terura sonĝo tralikiĝas en ŝian konscion.
La kosmonaŭto
Ŝi aspiris esti pioniro de sia specio: la unua homo saluti Marson en Esperanto.
La forkaptado
Li rigardis supren, dum la lumo de foriranta NIFO malaperis en la ĉielon.
La fina enketo
La detektivo frostotremis en la malvarmo de la ombra, putra domo.
Diantoj
La infanoj mokadis ŝin pro ŝiaj trajtoj. Foje ŝi konsideris rezigni la instruadon.
La ŝtelistoj
Ho ve! Mi estas sola en la domo. Nur mi povas defii ilin.
Manĝi sub la steloj
Paro ĉetabliĝas en Esperanto-tema restoracio.
La piulo
“Nia informo indikas, ke vi estas la plej pia vivulo nuntempe!”
Duelo
Davido kaj Johano ruliĝadis tien kaj reen, firme tenante unu la alian.
Cikloj
Estas denove tiu periodo de la monato, kun ĝiaj malagrablaĵoj.
La taŭga aŭteto
“Mi interesiĝas pri tiu”, li diras, indikante helflavan Skarabon.
Vivi hundan vivon
Geedzoj piediris en arbaro. Subite, hundo aperis, grincigante siajn dentojn.
Miopeco
Li piediras al la parko laŭ sia ĉiutaga vojo, tiel konata al li kiel lia apartamento.
La akvo nokte
Oni avertis min, ke malbonaĵoj okazas nokte surakve.
Kion mi diru?
“Kion mi diru?” mi pensis. “Ĉu eĉ gravas?” Mi ne vidis ŝin dum longa tempo.
Alia vidpunkto
“Vi estas la kvina okulisto, kiun mi vizitas. Mi bezonas okulvitron.”
Malaperis la llanopriloj
Antaŭ multaj jaroj, kiam mi estis juna, llanopriloj vivis en nia regiono.
La Morto
Ŝi unue vidis lin antaŭ semajno, ĉe entombigo. Nun li staras ekster ŝia domo.
… sed preskaŭ ĉiam
Ĉe apuda vendotablo viro rigardis, pensante: “Kompatinda Superhomo.”
Herooj ne ĉiam portas mantelon
La erara misidentigado iom ĉagrenas lin, kiel kutime. Ĉu neniu rekonas lin?
La vendota dometo
Jam delonge, ĉiu paro enloĝiĝinta en la dometo eksedziĝas ene de jaro.
Prometeo inkognita
La flamoj ĉe la rostokrado kaptas lian atenton. Li ridetas malgaje.
Poŝoŝtelisto
La mano de ŝtelisto senpene glitis en poŝon de nekonato.
Miskompreno
Sato kaj ripozo estis nerezisteblaj tentoj post la katastrofo.
Mi ne rezignos
Unue venis la vento. Mia hejmo estis detruita. Sed mi ne rezignos.
Ĉu ChatGPT savos la laboriston?
“Ĉu vi aŭdis pri ChatGPT?” li demandis. “Espereble mi baldaŭ uzos ĝin.”
La malbonulo?
Tetrinkante la sekvantan matenon, ŝi maltrankviliĝas. Ĉu ŝi estas malbonulo?
La libroklubanino
Ŝi tagmanĝas sola, romanon enmane, apud laŭtaj libroklubaninoj.
La dancantoj
La maljunulo uzas bastonon dancante, kaj lia kundancanino piruetas.
Kabei aŭ ne kabei
Hodiaŭ mi provis denove. Ne estis pli facile.
Lageta minaco
“Kiam mi estis infano, mi kaj Panjo loĝis en domaĉo en Misisipio …”
Laborvesto
“Deco estas luksaĵo por la dikaj kaj sataj. Mi malsatas.”
Franca cepo-supo
“Rigardante supren de mia tagmanĝo, mi vidas fulmantajn lumojn.”
Poste
“Mi ne povas fari tion nun. Sed poste. Mi faros tion poste.”
Literature
Iel li estis viva nur en la literaturaj paĝoj. Tie la tutan tempon li restadis.
Klareco
Li iris el la ŝoseo al la malgranda kampara vojo. Estis arbaro ambaŭflanke.
Impulso
Pliaĝiĝante, oni ekkomprenas gepatrojn – kion ili travivis, kial ili tiel agis.
Faba fabelo
Joĉjo fiere malfermis la manon: “Jen, Panjo, magiaj faboj!”
Vortkvanta defio
“Do, Sinjoro Verkisto, ĉu vi povus verki novelon en cent vortoj?”
Atendado
Tuttage ili atendis sur malkomfortaj seĝoj. Sed oni ne elektis ilin.
Realeca televido
Ŝi malfruis. La fraŭloj maltrankviliĝis, kelkaj pro amo sed aliaj nur pro la mono.
Bobeloj
Sidante en drinkejo, du amikoj parolas. En iliaj bieroj, bobeloj leviĝas.
Vortoj ne mortigas
Ne estas lia problemo, li pensis, se li devas ĉiam rimarkigi memevidentajn erarojn. Ajnokaze, vortoj ne mortigas.
Testudosupo
Patrino neniam lernis konduki aŭtomobilon, do ni manĝadis testudosupon. Mi klarigu.
La virino sur la plaĝo
Lasante rozojn ĉe la ondo-rando kiel kutime, ŝi promenas sur la plaĝo de unu piedpinto al la alia.
Eterna
Antaŭ multaj jaroj, kiam mi estis tre juna, mi hazarde malkovris, ke mi kapablas transformiĝi en ion ajn.
Paco
Li ĉiam scivolis, kia sperto ĝi estus. Nun li sciis.
Roberto
Finfine, pensis Roberto, mi havas la tutan domon por mi mem.
Fajrobirdo
La majesta fajrobirdo flugis alte en la ĉielo, faligante flamantajn plumojn.
Tempomastro
Estis terura aŭto-kolizio. Ĝono certe ne supervivus tiun akcidenton. Tamen, iel li trovis sin piediranta apud la aŭtoŝoseo.
Panjo diris …
“Panjo diris, ke mi ja rajtas manĝi kroman kuketon!” triumfe deklaris Marinjo.
Viruso
La prezidento kunsidis kun la plej altrangaj kuracistoj. Estis urĝe decidende kiel pritrakti viruson, kiu disvastiĝis en urbeto meze de la lando.
La tombisto
“Se oni devas fosi tombon”, pensis la tombisto, “jen sufiĉe bela loko, mi supozas”.
“Ho, mia kor’!”
Mi amis ŝin. Tio estas certa. Tio devas esti certa, aŭ mi freneziĝos.
Planedo
En sia raporto al la interstela komandejo, ili skribis: “La planedo ŝajnas kvazaŭ vivo estintus iam tie, sed ne plu.”
Ĵaluzo
De la ĝardeno, tra vitra pordo de la domo, Peĉjo kaŝe gvatis ŝin – nu, ilin, ĉar Elinjo ne estis sola.
Koŝmare
Novelo en nur cent vortoj.