Antaŭ jaroj mi laboris sur insulo atingebla nur prame. Oni avertis min neniam transveturi nokte, ĉar malbonaĵoj okazas nokte surakve. Mi ne dubis: malbonaĵoj okazas nokte ankaŭ surtere, ĉu ne?

Tamen mi unufoje devis enboatiĝi vespere. Kio okazis? Mi renkontis dolĉe parolantan belulon! Sekvis dek monatoj da amindumado, dudek jaroj da edziĝo, du infanoj, kaj – laŭ mia scio – tri amantinoj.

Ĉi-nokte ni estas en malsama boato sur malsama lago. Tio povus esti romantika, sed ni ne ĉi-tieas por reveki la amon, kaj li ne plu parolas same dolĉe.

Konfesinde, tute neeblas paroli en lia stato. Malbonaĵoj ja okazas nokte surakve.