Mi scias ke historiistoj ŝatas priparoli kiel Yonkers prezentis “katastrofa fiasko de la moderna milita aparato”,

Mi scias ke historiistoj amas diri ke la batalo ĉe Yonkers estas ekzemplo de katastrofa malsukceso de moderna armeo,

Mi scias, ke historiistoj ŝatas paroli pri kiel Jonkerso figuris “katastrofan fiaskon de la moderna militaparato”,

Mi scias, ke al historiistoj plaĉas paroli pri kiel Yonkers reprezentis “katastrofan fiaskon de la moderna milita aparato”,

Mi scias, ke historiistoj ŝatas diri ke Jonkerso estas rigardata kiel “katastrofa malsukceso de la moderna milita aparato,”

Mi scias, ke historiistoj parolas kiel Yonkers ekzemplas katastrofan fiaskon de la moderna milita meĥanismo.

Mi scias, ke la historiistoj emas diri ke Yonkers reprezentis “katastrofan fiaskon de la moderna militforta aparato”,

Historiistoj emas diri, ke Jonkerso reprezentis “katastrofan fiaskon de la moderna militaparato,”

kiel ĝi pruvis la malnovan diraĵon ke armeoj perfektas la arton de batali la lastan militon ĝustatempe por la sekvo.

kaj ke ĝi pruvas la malnovan onidiron de armeoj lernas kiel sukcesi en antaŭa milito tuj antaŭ ol ili frontas novan malsaman militon.

kiel ĝi pruvis la malnovan proverbon laŭ kiu armeoj perfektigas la arton fari la lastan militon ĝuste antaŭ la sekva alvenas.

kiel pruvis la antikva diraĵo, ke armeoj perfektigas la arton batali la lastan militon ĝustatempe por la sekva.

ke ĝi pruvas la malnovan proverbon, ke armeoj perfektigas la arton de batalado en la antaŭa milito ĝustatempe por la sekva.

Tio pravigas la antikvan proverbon, ke armeoj glatigas la militan arton de la lasta milito apenaŭ antaŭ ol la sekva milito.

kiel ĝi pruvis la antikvan proverbon ke armeoj perfekte ellernas kiel la arton de lukti la lastan militon ĝustatempe por la sekva.

ke ĝi pruvis la malnovan aksiomon, ke armeoj perfektigas sin por la antaŭa milito ĝustatempe por alveno de la sekva.

Persone, mi pensas ke tio estas grandega amaso.

Al mi, tio estas sensence.

Laŭ mi, tio estas granda sakpleno da sensencaĵo.

Laŭ mi, mi kredas, ke tio estas amasego de fekaĵo.

Persone, mi pensas ke tio estas fi-sensencaĵo.

Persone, mi penas, ke tio valoras sakon da ekskremento.

Persone, mi tion opinias haladza sako putraĵplena.

Laŭ mi, tio estas sakpleno da sensencaĵo.

Ĝuste, ni estis malpreparitaj. Niaj iloj, nia trejnado – tute unuaklasa orbasa fekaĵego.

Mi akordiĝas, ke ni ne estis pretaj. Niaj armiloj kaj nia trejnado estis tute maltaŭgaj.

Kompreneble, ni estis nepreparataj. Niaj iloj, nia trejnado – ĉiu estis unuaranga, ora-normo fubaraĵo.

Certe, ni estis nepreparitaj. Niaj iloj, nia trejnado – ĉiuj estis unuaklasaj, altkvalitaj volapukaĵoj.

Ni ja estis malpretaj. Niaj iloj, nia trejnado, ĉio estis supera, modela fikfiasko.

Memevidente, ni ne estis bone preparitaj. Niaj iloj kaj trejnado estis amasa kolizio.

Bone, ni estis ne sufiĉe preparitaj. Niaj iloj, nia trejnado – egalis unuarangan, or-norman fikaoson.

Jes, ni ne estis preparitaj. Niaj iloj, nia trejnado – ĉio estis supera, unuaranga fuŝaĵego.

Sed la armilo kiu vere paneis ne estis io el muntoĉeno.

Sed la plejgrava armilo kiu malsukcesis ne estis armilo de fabriko

Sed la armilo, kiu vere malsukcesis, ne estis io, kio aperis ĉe la fino de muntoĉeno.

Sed la armilo, kiu vere malsukcesis, ne estis io, kiu ruliĝis de muntoĉeno.

Sed la armilo, kiu vere malsukcesis, ne estis produktita en fabriko.

Sed la armilo, kiu vere malsukcesis ne estis io manufakturita –

Sed, la armilo kiu vere fiaskis ne fabrikiĝis industriskale.

Sed la armilo vere misfunkciinta ne estis io, kion oni muntis en fabriko.

Ĝi estas tiel aĝa kiel . . . mi ne scias, mi divenas tiel aĝa kiel milito.

ĝi estas armilo kiu uziĝis tiel longe kiel oni militis.

Ĝi estas tiel malnova . . . nu, kiel la milito mem, mi supozas.

Ĝi estas tiel malnova kiel . . . mi ne scias, sed mi supozas, ke ĝi estas tiel malnova kiel milito.

Tiu estas tiel aĝa kiel . . . mi ne scias, eble kiel milito.

tio aĝas tiel antikve kiel milito mem –

Antikvas tiom kiom . . . mi ne scias, kiom milito, mi supozas.

Ĝi estas tiel malnova, kiel . . . mi ne scias. Nu, eble kiel militado mem.

Ĝi estas timo, ulo, nur timo, kaj vi ne bezonas esti Sun feke Tzu por scii ke vera batalado ne estas pri mortigo aŭ eĉ pri vundi de la aliulo —

Tiu armilo estas timo, nur timo. Oni ne devas esti fama saĝisto por scii ke la vera celo de milito ne estas mortigi aŭ vundi la kontraŭulojn.

Ĝi estas timo, ulo, simple timo, kaj vi ne devas esti Sun-Lia-Moŝto-Tzuo por scii, ke vera batalado ne temas pri mortigi aŭ eĉ vundi la aliulon –

Ĝi estas timo, amiko, nur timo, kaj vi ne devas esti Sun-feka-Tzu por scii, ke vera batalado ne temas pri mortigi aŭ eĉ vundi la alian –

Tiu estas timo, ulĉjo, nur timo, kaj oni ne devas esti Suno feka Tzuo por scii, ke vera batalado ne temas pri mortigado aŭ eĉ dolorigado de alia ulo.

estas timo, ulo, simple timo. Oni ne necesas esti Sun Tzu, por ke scii, ke eĉa batalo ne temas pri mortigo, eĉ difektigi la kontraŭulon –

Estas timo, bubo, nur timo, kaj vi ne devas estas Sun diable Tzu por scii, ke vera luktado temas ne pri mortigi, eĉ ne pri vundi la alian –

Ĝi estas timo, bubo – nur timo. Kaj oni ne devas esti moŝto Sun Tzu por scii, ke vera batalado ne temas pri mortigo aŭ eĉ vundado de la malamiko –

estas pri timigi lin sufiĉe por ke li rezignu.

La vera celo estas timigi ilin por ke ili rezignos.

temas pri timigi lin sufiĉe, ke li adiaŭas.

temas pri timigi lin sufiĉe por rezigni.

Temas pri tio, ke oni sufiĉe timigas lin, ke la batalado povas ĉesi.

temas pri timigi lin sufiĉe, ke li rezignu.

sed pri timigi lin ĝis “Farita mia faro, nun adiaŭ, mia kara!”.

temas pri timigo sufiĉe profunda, ke li cedas.

Rompi ilian spiriton, tiu estas kiun ĉiu sukcesa armeo celas, ekde triba vizaĝkoloro ĝis . . . kion ni nomis ĝin dum la Golfa Milito, “Ŝoko kaj Impono”?

Detruu ilian esperon. Ĉiu sukcesa armeo klopodas fari tion, ĉu per indiana vizaĝ-farbo, la “blitzkrieg” de la germanoj, aŭ kiel en nia Golfa Milito, “Shock and Awe” – “Teruro kaj Timo.”

Rompi ilian spiriton, jen la celo de ĉiu sukcesa armeo, ĉu per vizaĝ-farbo, ĉu “fulmatako”, ĉu . . . kiel oni nomis ĝin en la Golfmilito, “Ŝoki kaj Imponegi”?

Rompu la spiriton, tion celas ĉiu sukcesa armeo, de triba vizaĝfarbo ĝis la “fulmmilito” ĝis . . . kiel ni nomis ĝin dum la Golfa Milito, “Ŝoki-timigi”?

Rompi ilian animon, tio estas kion ĉiu armeo provas atingi, ĉu per triba vizaĝfarbo aŭ la “fulmmilito” aŭ . . . kion oni nomis ĝin en la Golfo Milito, “Ŝoko kaj Miro”?

Ĉiu sukcesa armeo strebas difektigi la animon de la kontraŭulo. Tio spektras inter triba vizaĝfarboj ĝis fulmmilito. Kion ni nomigis tion dum la Golfa Milito – ĉu ŝoko kaj miro?

Rompi la spiriton, jen la celo de ĉiu sukcesa armeo, de la triba vizaĝfarbo, trans la “biltzkrieg”, ĝis . . . kiel ni nomis ĝin dum la Golfa Milito? “Ŝoko-Teruro”?

Rompi la volon de malamiko, jen la celo de ĉiu sukcesa armeo – ĉu per triba vizaĝfarbo, aŭ “blitzkrieg” aŭ . . . kiel oni nomis ĝin en la Golfa Milito? Ĉu “Ŝoko kaj impono”?

Sed kio se oni ne kapablas ŝoki kaj imponi la malamikon? Ne nur ne povas, sed biologie ne kapabli!

Sed se viaj kontraŭuloj ne povas timi, kio okazas? Ne temas pri manko de timo, sed pri manko de kapablo timi.

Sed kio, se la malamiko ne povas esti ŝokita kaj imponegita? Ne nur rifuzas, sed biologie ne kapablas!

Sed se la malamiko ne povas esti ŝokata kaj timigata? Ne nur ne povas, sed korpe ne kapablas!

Sed kio okazus se la malamiko ne povas esti ŝokita kaj mirita – ne nur ne estas, sed ne povas esti pro biologio?

Sed la malamiko ne povas ŝokiĝi kaj miriĝi – ne estas, ke ili rifuzas – sed biologie ne eblas!

Sed se la malamiko ne povas esti ŝoki-terurita? Ne ke ĝi simple rifuzas, sed biologie ne povas!

Nu, kio se la malamiko sentas nek ŝokon nek imponon? Ne nur ĉar li rifuzas, sed ĉar li biologie ne kapablas?!

Tio estas kio okazis tiutage ekster Novjorko.

Estas tio kio okazis tiutage ekster Novjorko.

Jen kio okazis tiun tagon ekster Novjork-urbo.

Tiel okazis tiutage ekster Novjorko.

Precize tio okazis tiun tagon ekster Novjorko.

Tio okazis tiu tago ekster la urbo Novjorko –

Jen kio okazis tiun tagon ekster Novjorkurbo.

Jen kio okazis tiun tagon apud Novjorkurbo.

La fakto ke ni ne povis ŝoki kaj imponi Zaĉjon resaltis en niajn vizaĝojn.

Ni ne povis timigi, kaj tio venkis nin.

La fakto, ke ni ne povis ŝokimponegi Zakon, tuj bumerangis en niajn vizaĵojn.

La fakto, ke ni ne povis ŝoki-timigi Zakon tuj bumerangiĝis reen al niaj vizaĝoj.

Tio, ke ni ne povis ŝoki kaj miri Zakon, resaltis kontraŭ nin.

Tiu fakto – ni ne povis ŝokigi nek mirigi Zak-on retropafis antaŭe ni.

La fakto, ke ni ne povis ŝoki-teruri Zaĉjon bumerangis rekte en niajn vizaĝojn.

Nia malsukceso ŝoki kaj imponi Zoĉjon resaltis en niajn vizaĝojn.

Ili ne timas! Ne gravas kion ni faras, ne gravas kiom ni mortigas – ili neniam ajn timos!

Ili ne timas, Ne gravas kiom da ili mortigas ni. Ili nepre ne timos.

Ili ne timas! Ne gravas, kion ni faras, ne gravas, kiom multe el ili ni mortigas – ili neniam, neniam timos!

Ili ne timas! Kion ajn ni faras, kiom ajn ni mortigas – ili neniam, iam timos!

Ili ne estas timigitaj! Kion ajn ni faros, kiom ajn multajn ni mortigos – ili neniam, ne iam timos!

Ili ne timigas! Ne gravas, kion ni faras, nek kiom ni mortigas, ili neniam timigas!

Ili ne timas! Negrave kion ni faras, kiom ni mortigas – ili neniam, sed neniam sentos timon!

Ili tute ne timas! Ne gravas, kion ni faros. Ne gravas, kiom ni mortigos. Ili neniam, neniam timos!

Oni supozis ke Yonkers estus la tago kiam ni restaŭros konfido al la Usonanaroj.

Ĉe Yonkers tiutage, ni intencis revenigi la konfidon al la Usona popolo.

Jonkerso devus esti la tago, en kiu ni restarigis la memfido de la Usona popolo.

Yonkers devintus esti la tago, kiam ni redonis fidon al la usona popolo.

Jonkerso devus esti la tago kiam ni redonis memfidon al la usona loĝantaro.

Yonkers – tiu tago estis iĝonta la tago, kiam ni estos restaŭrinta la fidon de la usona popolo.

Yonkers devis esti la tago kiam ni restaŭrus konfidencon al la usona publiko.

Jonkerso devintus esti la tago, kiam ni redonis fidon al la usona popolo.

Anstataŭ ni praktike diris al ili, ke ili kisu adiaŭe siajn pugojn.

Male, ni preskaŭ tute senesperigis ilin.

Anstataŭe, ni pli-malpli diris al ili, ke ili ĝiskisu siajn pugojn.

Anstataŭe ni efektive diris al ili, ke ili kisu siajn pugojn adiaŭ.

Anstataŭe, ni esence konsilis, ke homoj adiaŭu iliajn pugojn.

Anstataŭe, ni preskaŭ diris, ke li adiaŭ sin.

Anstataŭe, ni kvazaŭ diris, ke la propran pugon ili ĝisu kaj kisu for.

Anstataŭe, ni efektive diris, ke ili adiaŭu sin.