/...... esperanto E3i-monthly bulletin published by the Esperanto League for North America Ht 2/1999 Dumonata bulteno publikigata de Esperanto-Ligo por Norda Ameriko i& Apriio 1999 i" InCDemouam CatbtScbulje David Wolff 2 Duncan Charters 3 E. James Liberman 4 Dori Vallon Wheeler 6 Aliaj 6 Raportoj pri: SFSU 1999 7 Schulze Fund 8 USEJ 8 la Jara Kongreso 9 Koresponddeziroj 9 Recenzoj Vojaĝu! 10 Leteroj 11 Esperanto in the media 11 Menciinde 11 A Wake in Print .... i „ Ĵ -wll p : Ŝ ' t. If ' 1 R li J* ft 1 ^^8-';"J>S^S In this issue, you will find several thoughts about the recent death of our beloved Cathy Schulze, who for decades was the very heart of the Esperanto move- ment in the United States. All of us who had the privilege to know her will cer- tainly cherish their favorite memories of Cathy; here in this issue we present a kind of printed wake, wherein we can read a few stories about our recently de- parted friend in order to keep her mem- ory vibrant and to give expression to our sorrow. I hope that some of what follows in this issue will also inspire you to recall some fond moments with Cathy which you can remember with a smile and good cheer. I am sure that Cathy would not ap- prove of our lengthy wallowing in sorrow at her passing: so let's honor her memory by sharing some stories about her, then lifting a glass to toast her good influence on our lives; and then let's get back to work furthering by whatever means are available her beloved project of inter- national communication. I'm sure she would want it that way. Cathy was the first teacher for the ma- jority of two generations of American Es- perantists, mostly by means of the ten-les- son free postal course. I, too, learned much of my basic Esperanto from Cathy's corrections of my ten free lessons. I didn't make many mistakes (I was a good student!) but she was always eagle- eyed about finding errors and gentle about correcting them. Then Cathy encouraged my attending the summer intensive Esperanto course at San Francisco State and even arranged that I receive a scholarship there! I have met many active Esperantists with just such a beginning, and not only from the USA - Cathy arranged many scholarships for students from abroad. She recognized that a truly international student body at SFSU can greatly contrib- ute to the richness of the experience. She always beamed in profound joy duringthe first day of the summer session, seeing a group of fifty or more enthusiastic stu- dents of our dear language. And the gar- den party at her house every year was a high point of the summer, when much of the local Esperanto community would as- semble to meet the newcomers and the returning students, all sharing the enter- tainment and good cheer. Cathy loved a good joke and a funny story. I don't recall her telling jokes very often, but she laughed easily and often. Her infectious laughter seemed to encour- age further gaiety. Perhaps this was the secret of her successful long marriage: her husband Bill liked to tell stories and Cathy enjoyed hearing them. During conven- tions Cathy seemed to be always surroun- ded by friends chatting merrily. Those of us who were close to Cathy saw her weaken in her last years; but we will all remember her for the focused energy and tireless efforts which she quietly and competently donated to her beloved project, this movement for linguistic democracy. Cathy was an inspiration for me and surely for many others. Her constant de- votion to Esperanto through a half-century serves as a model of dedication. Her two main projects, the ten-lesson free postal course and the San Francisco State Uni- versity summer intensive classes, are still the mainstays of the Esperanto movement in the United States, and have great im- pact in many other countries. I hope we can all continue to support these two crucial manifestations of Cathy Schulze's vision of a world rich in international communication. Miko SLOPER Esperanto League for North America PO Box 1129, El Cerrito CA 94530, USA/USONO tel: 510/653-0998; fax: 510/653-1468; e-mail: elna@esperanto-usa.org President/Prezidanto: David T Wolff Vice PresidentA/icprezidanto: Derek S Roff Secretary/Sekretario: Ellen M Eddy Treasurer/Kasisto: Anna Bennett Other Board Members/Alia estraranoj: Steven G Belant, Mike Donohoo, Grant T Goodall, D Gary Grady, Michele Gregory, Dorothy B Holland, Reginald Jaderstrom, Orlando E Raola, Sylvan J Zaft Director, Central Office/Direktoro de la Centra Oficejo: Miko Sloper Vice Director, Central OfficeA/icdirektoro de la Centra Oficejo: lonel OneJ esperanto USA Bi-monthly bulletin published by the Esperanto League for North America Dumonata bulteno publikigata de Esperanto-Ligo por Norda Ameriko Vol. 35, No. 2 ISSN 1056-0297 Editor/Redaktoro: lonel OneJ tel. 510/653-0996; fax: 510/653-1468; e-mail: ionel@esperanto-usa.org Materials for esperanto USA should be sent to/Materialojn por esperanto USA oni sendu al: esperanto USA, PO Box 1129, El Cerrito CA 94530, USA/ USONO, or by e-mail/aŭ e-poŝte al: e- usa@esperanto-usa.org. The opinions expressed in this bulletin are those of the authors, and don't nec- essarily represent the point of view of ELNA or the editor of this bullentin/La opinioj esprimitaj en ĉi bulteno aparte- nas al la aŭtoroj, kaj ne nepre prezentas la vidpunkton de ELNA aŭ de la redakto- ro de ĉi bulteno. Reprinting materials from this bulletin is permitted, provided that due credit is given, and a copy of the reprinted material is sent to ELNA/Estas permes- ate reaperigi materialojn el ĉi bulteno, kondiĉe ke oni ĝuste indiku lafonton kaj ke oni sendu ekzempleron de la repu- blikigita materialo al ELNA. Deadline for the next issue/Limdato por la sekva numero: 28.05.1999. Sa/atan ĉiuj. Whether or not you knew Cathy Schulze, you have lost a friend. Cathy passed away on February 14. For decades, she and her husband Bill were among the most important Esper- antists in this country. Cathy became an Esperantist in 1940, and organized the book service out of her home for ten years. She was our newsletter edi- tor for another ten years, Vice Presi- dent of ELNA once, a UEA delegate, and a pillar of SFERO, the San Fran- cisco Esperanto Regional Organization. She was a Life Member of both ELNA and UEA. Both Cathy and Bill were named Honorary Members of ELNA, and Cathy was also named an Honor- ary Member of UEA. In brief, they were among the hardest-working, most effective, and longest-running people in our Movement. As you saw in the previous issue of Esperanto USA, the ELNA Board just passed a resolution thanking Cathy for her monumental work with the SFSU courses and the free correspondence course. But this long list of achievements does not even touch another important legacy of Cathy's. Almost every activ- ist in ELNA, and many other Esperant- ists, knew her and deeply appreciated both her work and her warm and welcoming personality. I didn't personally know Cathy veiyr well. I attended SFSU in 1983 (three J the most important weeks in my Esperanto life) and ran into her occa- sionally, but of course we were both busy. We met briefly during the annual conventions; we occasionally corres- ponded about Esperanto matters. Even so, I knew Cathy as a warm-hearted and caring person, who always had time for her friends - and everyone was her friend. Everyone who spoke of her spoke with respect and love. We'll take some time at the national convention to share our memories of Cathy. If you want to send a memorial donation to ELNA, Cathy requested that these go to the SFSU Scholarship Fund, which supports students who otherwise could not afford to attend the SFSU course. Adiaŭ, Cathy. David WOLFF, President dwolff§world.std.con^ 978/264-0286 (8-10pm Easte: time weekdays, noon-5pm week- ends) TT V cjljjk Wife'IB &<■: .:.::::=::-■...: "™ / UPPfelfr | La portonto] de la torco de Cathy; iliajn fiomojn vi trovae sur p. b esperanto USA 2/1999 CATHERINE LOUI/E /CHULZE 4-A DE NOVEMBRO, 1913 - 14A DE FEBRUARO, 1999 Kin estis Cathy Schulze kaj kion ŝi fans por la Esperanto-movado en Usono? Sen troigo oni povas aserti ke neniu alia individuo havis pli gravan rolon en la progresigo de Esperanto en Usono dum la lastaj jardekoj. Cathy eklernis Esperanton en 1939-1940 Cseh-metode de Doris Tappan (poste edzino de George Connor, kiu direktis la agadon de EANA, laEsperanto-Asocio de Nor- da Ameriko). Cathy admiris la talen- ton de sia instruisto sed ideologic kaj spirite rifuzis akcepti la politikan makartismon, kiu karakterizis tiun asocion. Pro siaj profundaj homsen- toj, ŝi intuiciis ke Esperanto povos progresi nur se ĝiaj adeptoj vivos la principojn de la homamo, kiuj por D-ro Zamenhof estis fundamentaj JJpor la sukceso de la lingvo kaj la at- ingo de ĝiaj homaranismaj celoj. Ca- thy do aliĝis tutkore al la grupo kiu fondis la nunan ELNA por dece re- prezenti Esperanton kaj ĝiajn idea- lojn al la usona publiko. Mem talenta instruisto de la ling- vo, ŝi vaste informis pri la eduka va- loro de Esperanto kaj persvadis plu- rajn elementlernejajn instruistojn kaj lernejestrojn enkonduki Esperanton en lernejojn de la San-Franciska re- giono. La kvalitoj kiuj fans ŝiajn prezent- adojn tiel allogaj kaj persvadaj estis la tute aŭtentikaj amo kaj zorgemo, kiujn ŝi direktis al ĉiuj kunlabor- antoj. Oni sentis la sincerecon kaj al- tan estimon, kiun ŝi havis por ĉiuj kiuj laboris por progresigi la hom- aron, kaj ŝian profundan intereson helpi al ili atingi siajn idealojn. Post la etapo de disvastigo de Es- peranto en la lernejoj, ŝi fondis la Es- peranto-Informcentron en sia hejmo en Hillsborough, kie ŝi loĝis ĝis la vivofino. Ankaŭ la sprite grumblema Bill ne povis rezisti la forton de la edzina idealo, kiu ĉiam persistis mal- graŭ la fojaj aŭ oftaj kapricoj de la esperantistoj mem. Li true emeritiĝis de bone salajrita administra posteno ĉe la fervojo "Southern Pacific" por aldoni siajn fortojn al tiuj de la edz- ino per tuta sindediĉo al la laboro. Dum li prizorgis la libroservon de la centro, ŝi daŭrigis la laboron eĉ post la malapero de la Novjorka inform- centro kaj la preskaŭ tuta centriĝo de la nacia informado en ilia hejmo. -jxm**!*#m> I i mm •fct ' ■■: ■-:. W&& m ^wMi&Wf t ' - Cathy havis la talenton profiti bo- najn ideojn kaj ilin perfekte adapti al novaj cirkonstancoj. En 1969, Allan Boschen sukcesis aranĝi someran Esperanto-kursaron en North Adams State College en Massachusetts. Konstatinte ke tiun aranĝon subte nis pli ol dudek esperantistoj el la tu- ta lando, ŝi tuj reiris al la plej konata universitato apud la hejmo, San Francisco State, kaj post nelonge sukcesis persvadi kaj la dekanon pri humanismaj studoj kaj la direktoron de someraj programoj serioze konsi- deri la aldonon de Esperanto-progra- mo en 1970. Tiel komenciĝis la fama kursaro, kiu restis konstanta ĝis ho- diaŭ. Unue, la kursaro dependis sufi- ĉe multe de lokaj esperantistoj, ta- men kiam evidentiĝis ke tiu subteno ne rezultigus sufiĉe konstantan al- fluon de kursanoj, ŝi konvinkiĝis pri ideo de la angla instruisto Leslie Hartridge allogi novajn esperantis- tojn provizante interesitojn per sen- paga perpoŝta dekleciona kurso. Dum la jaroj ŝi daure disvastigis la usonan adaptajon de tiu koresponda kurso, prizorgis la plimulton el la lernantoj, sendis kuraĝigajn notojn kiuj montris sian sinceran intereson pri ĉiu individua lernanto, kaj per tio varbadis por la kursaro en San-Fran- cisko. Nenio pli ĝojigis ŝin ol konat- iĝo kun la lernantoj, kiuj unuafoje venis al la kursoj, kaj poste revenis kaj revenis kaj fariĝis aktivaj labor- antoj por nia lingvo. Si aparte inte- resiĝis pri gejunuloj kiuj certigus la estontecon de la Movado, kaj mal- avare donacadis por subteni ilian ĉe- eston. Iom post iom ŝi povis cedi taskojn al aliaj, aparte la Esperanto-Inform- centron kiu transformiĝis laŭfunkcie en la Centran Oficejon de ELNA, ta- men ŝi ne povis lasi la patrinan zorg- emon de la lernantoj, kiujn ĝisfine ŝi amis, flegis kaj prifieris. Por mi persone la konatiĝo kun Ca- thy estis unika privilegio. Mi sentis tion kiam oni unuafoje prezentis ŝin al mi en la Pitsburga Kongreso de ELNA en la sesdekaj jaroj. La junulo kiu min prezentis (fajrulo de la tiama JEN - Junularo Esperantista de Nordameriko) esprimis evidentan ad- esperanto USA 2/1999 miron pri tio kio estis Cathy kaj kion ŝi jam atingis por la Movado. Tuj ŝi ekinteresiĝis pri mi kaj volis helpi atingi la celojn de nova enmigrinto al Usono, kiu venis por fan postdiplo- majn studojn pri lingvoj kaj daŭrigi la laboron por Esperanto. Kiam ŝi in- vitis min (post la instruado en North Adams) helpi William Auld fondi la kursaron en San-Francisko en 1970, kiu povis rezisti? Pat kaj mi jus ge- edziĝis, kaj mi ricevis inviton instmi la hispanan lingvon en speciala pro- gramo en Meksiko tiusomere. Sed kiu povis rezisti inviton de Cathy, eĉ se apenaŭ kuniris salajro? Si malfer- mis sian hejmon al ni kaj gastigis nin en sia gastĉambro dum la tuta kurs- aro. Ŝi zorge preparis belajn man- ĝojn kaj donis al ni malavare ĉion, kio necesis. Kio ajn estis la bezono, ŝi kaj Bill rapide kontentigis ĝin. Mi eĉ devis fari iom komplikan aranĝon pri kondukpermesilo, kaj ĉion ili tiel afable kaj senĝene prizor- gis kvazaŭ estis la plej granda plezu- ro en la mondo solvi ĉies proble- mojn. En postaj jaroj, ŝi zorgis malpliigi la ĝenojn kaj elspezojn kiam estis malfacile fari aranĝojn por reiri al la programo en San-Francisko kunpro- pra familio, kaj rezulte niaj du esper- antistaj filinoj povis multe profiti la sperton de formala lernado de la lingvo ĉe SFSU. Tiu amo, tiu estimo, tiu kuraĝig- ado, helpis al ĉiuj pli bone prepariĝi por helpi pri la progresigo de la mov- ado. Ŝi ne toleris malbonan konduton de esperantistoj kaj serĉis en ĉiuj la karakteronkaj kvalitojn, kiuj plej bo- ne servus la movadon. La granda hungara poeto Julio Baghy ricevis siatempe la karespri- skribon "Homa homo". Same meri- tas tiun priskribon Cathy Schulze. Inspira. dedieita, ŝi sciis valorigi la homojn kaj ilian laboron por siaj ide- aloj. Si tiel fortigis ĉiujn el ni kiuj venis enkontakton kun ŝia larĝanima espero ke la idealo de Esperanto ven- kos la antaŭjuĝojn de la mondo, indi- viduon post individuo. Modelo kiu konvinkis nin ke se tiel amema kaj konvinkita homo tiel alte taksas la laboron por Esperanto, ĉio kion ni faras por ĝi valoros por honori tiun modelon kaj per tio plibonigi la mondon. Sia oferemo ebligis nian oferemon, kaj la spiritan plifortigon, kiu malfermis por ni novan horizon- ton en la servado al la homaro. Kio ebligis la transformon de la usona Esperanto-movado kaj de la usonaj esperantistoj el eta primokita flank- grupo en unu el la plej potencaj kaj respektataj kontribuadantoj al la an- taŭenigo de la tutmonda movado. Duncan CHARTERS (Elsah IL) Materialo represita, laŭpermese, el ArkgU februaro 1999. IrLa redaktoro de tiu ĉi bulteno ne kapablas trovi la ĝustajn vortojn por esprimi siajn sentojn post la malape- ro de nia kara Cathy. Li, do, preferas uzi la vortojn de Marie Hankel, pren- itajn oiEsperantaAntologio. Dua el- dono. Rotterdam: Universala Esper- anto-Asocio, 1984, p. 32-33: Viinefotelniateio, Ŝteme nun silentos vis Ha belajn vortojn De la veto De nun neniam aŭoos ni. 03i ofte sentis la De^iion SalutiYinelmiakoi*s Qspiimi skube la admiion - Me eble nun, vi ins f ou Hnimo justa, nobla koto, Vi Donnas, kaj ne aŭoas min, Konsolo nut en la ooloto: Ha veikoj viaj benie nin* Remembering Catherine Schulze It wasn't long after Catherinf Schulze died that I realized that ther™ are too few mothers in the Esperanto movement. Cathy herself worried about how few young women there were among the students she had taught over the years. On reflection I'd say that there are too few recruit- ers and teachers like Cathy: a model of intelligent, gentle perseverance, indefatigable, supportive, upbeat, modest. In a word, attractive, alloga. Together with her late husband, Bill, who died in 1993, Cathy did more than anyone to keep Esperanto vigla in the United States - no mean feat in a place where most people are content to let English solve the world's language problems. Cathy died at 85, seven years after my mother's passing at the same age. The two had several enjoyable meet- ings. My mother had learned several languages beside her native Englism" and Yiddish - the Jewish lingua franca that my parents generally re- served for private communication in front of the children. They had mixed feelings about my enthusiasm for Esperanto after my first trip to Europe in 1954. They thought it would pass: I was only 19. But as an Army brat who attended five differ- ent schools before settling in Oak- land - in Cathy's orbit -1 was ready for a stable link to diverse elements in a changeable world. And soon I met Cathy, alma mater to so many, who helped me get beyond the ques- tion, "If Esperanto is so good, why hasn't it been adopted yet?" If the world isn't ready for something, does that mean it's a bad idea? Some thirty years later I spent a week at the Esperanto summer course at San Francisco State Uni-_ versity, Cathy's wonderful project esperanto USA 2/1999 begun in 1970. One day I brought my mother to the advanced class to see and hear the 50 students and |hree outstanding teachers from far- flung places. She was impressed, but noticed that after all those years my accent still needed work! Cathy was cosmopolitan, too, at home in all parts of the world where people spoke her languages, though her education after high school was "only" secretarial. Behind Bill's Ger- manic name is her maiden name, Gi- gliotti: Connecticut Italian. She was a teacher most of her life but not, as I had thought, a school teacher who turned to Esperanto. Rather, she studied the language in New York, and qualified as a teacher of the di- rect (Cseh) method. Cathy was soft spoken - especially compared with her husband, Bill - had no airs, no political ambition, and did not sound cosmopolitan (my mother was not impressed with her accent, either!). She was astute, straightforward, low- key and conciliatory but also strong- willed and tenacious when she cared strongly about something or some- one. Cathy thought more about prac- tical learning than about theory, en- joyed literature more than linguis- tics, people more than politics. Though she never led the U. S. Espe- ranto movement from the front, she impelled it from the center. She de- clined most offers to preside but used her influence to persuade others to do that while she plugged away at the details. Her file cabinets are filled with correspondence of 50 years, with the great names in the Esperanto world and her humblest students. She never found the time to sort through it - always being more interested in addressing the present than in looking back, whether that meant recruiting one promising new UH member of a club or worrying about whether there would be enough stu- dents next summer for the SFSU course. It has been written that it takes 200 years for a new scientific or philo- sophical idea to take hold with the public. What would Cathy say to that? She might just smile and cor- rect another postal lesson, plan an- other meeting, write another letter. Two centuries ahead is too far away; a busy person has things at hand to address. The play of ideas must go on - not according to some script, but with freedom to improvise and time to practice. Both idealistic and practical, Cathy had a lot in common with Ludovic Zamenhof: their labors were Hercu- lean, their guidance was Orphic. He and she neither wanted nor feared conventional power; models of toler- ance, they were passionate about their work, unfazed by an indifferent majority outside and immune to bluster and selfishness within the Es- peranto movement. In the universal babble of babes they found an an- swer to the Babel of grownups; in the wisdom of poets and the joy of music heard through the din of guns and bombs they stood convinced of the power of love over hate. I was part of the happy group with Cathy in Iceland, UK 1977: the 20- hour days, the National Theatre pro- duction in Esperanto, a visit with the President, the fish and mutton, the ball. And in China, 1986: Tiananmen Square, the Great Wall, being part of a racial minority in a vast empire opening its old gates to speakers of a new language. These wonderful cele- brations rewarded the countless hours of work. Thanks to support from Cathy and Bill the Esperantic Studies Foundation also brought ob- servers to that Congress (including James Fallows, who wrote about the Congress in Atlantic Monthly). The Schulzes' long-term support for ESF reflected their commitment to mak- ing Esperanto known and respected outside the movement itself. They were convinced of the need to inter- est diverse professional, academic and political audiences in the issues raised by Esperanto, and to help the Esperanto emoting engage effective- ly with those audiences. Cathy's head wasn't turned by honorary memberships in ELNA and UEA, a poetic salute from William Auld, a William and Catherine Schulze scholarship fund. She went on working, always her own secre- tary, just beginning to appreciate the computer when the fatal illness struck. Generous in spirit and in sup- port of her goals, frugal and cautious in everyday living, having a quiet sense of humor, sensitive but hardly sentimental, she was completely trusted by all who knew her. Thou- sands of students and friends will re- member her thoughtful typewritten letters, and her hand-corrected Espe- ranto lessons. Childless in the conventional sense, Cathy was a foster mother to me and many others. During her ac- tive years she entertained visitors from all around the world. At the end she chose hospice care and was kept comfortable by a good doctor and caring nurses. She was cheered by cards, letters, and calls and was vis- ited at home by her nephew, Frank Lanzone, and a few close friends. She wanted no funeral or memorial service, but I think she would have been pleased by the obituary in the San Francisco Chronicle (February 24) that described her as "one of the nation's most ardent advocates for Esperanto." A humble woman, she makes us humble. E. James LIEBERMAN (Washington DC) esperanto USA 2/1999 CfiTIjY Friend and Teacher Cathy Schulze, an intelligent and wise teacher, combined the simplic- ity of Andreo Cseh, the love of lan- guage of Montagu C. Butler, and the idealism and hope of Dr. L. L. Za- menhof. fun. From Johano Muso in the little book Esperanto por infanoj we learned everyday words. We fol- lowed Nik Nek and Kat Jen through romantic adventures written by Julio Baghy in Konversacia literaturo. La Cathy and Don with supporters of the Esperanto classes in San Mateo (1964) Yes, her energetic from-the-heart guidance began for me one Saturday in 1962. Esperantists came many miles to a workshop in San Mateo. Dr. Ed Feldman and Lavina Parsons were teaching Esperanto 5^-6* grad- ers at Sunnybrae School in San Ma- teo. The children already speaking Esperanto presented a puppet show, sang songs and recited poems. I learned that "samideanoj" were "pa- caj batalantoj". I wanted to begin teaching this language of brother- hood to 4th graders at Turnbull School. Principal Phil Vandor was pleased. I needed lessons. Cathy's adult evening class was Espero and La Vojo from Dr. Za- menhof brought us into the culture. Cathy and I helped my students write poems and draw pictures for the children's publication Grajnoj en la vento. She saw the joy of the chil- dren as their world view expanded. She invited people from around the world to visit the classroom so that the children could experience how the language truly works. These in- cluded: William Auld (Scotland), Yoshimi Umeda (Japan), and Prof. Lee Chong-yeong (S. Korea) who later became president of the World Esperanto Association. In 1964 Cathy and Bill received permission from the Extension! department of the University of Cali- fornia to hold an Esperanto class for credit for teachers in San Mateo. District administrators and some teachers supported the class with the result that Esperanto was taught in several of the schools at that time. Bill and Cathy Schulze saw the continued need for qualified Esper- antists in the U.S. They convinced the leaders of SFSU to present sum- mer Esperanto workshops in 1969. These classes have flourished and are now world famous. Cathy even set up the 30th session this year though she didn't live to see it. But she will live forever for in the Inter- national Registry of Stars there are now two new stars: Esperanto star Cathy Schulze and Esperanto star William Schulze. These stars will continue to shine in the heavens and j reflect hope back to all Esperantists* on Earth. Dori VALLON WHEELER (Goldendale WA) tKion adekvate oni povus diri por doni komforton pri la forpaso de Ca- thy Schulze? Nome de UEA kaj ap- arte kaj akorde al la specifa peto de la estraro de la Australia Esperanto- Asocio, bonvolu sciigi la membrojn de ELNA kaj ĉiujn amikojn de Ca- thy, ke ni en multaj landoj for de la ŝia, profunde kaj aprezas kaj aplaŭ- das tion, kion ŝi faris dum multaj ja- roj por plibonigi nian mondon. (Kep Enderby, Prezidanto de UEA) ftNome de UEA mi esprimas kondo- lencojn al la usonaj esperantistoj pro la forpaso de nia honora membro Ca- thy Schulze. Ŝia ekzemplo instigu la, novajn generaciojn de usonaj esper- esperanfo USA 2/1999 antistoj al same intensa kaj sukcesa agado. (Renato Corsetti, Vicprez- e idanto de USA). firMi dividas kun vi kaj la tuta usona esperantistaro la angoron pro la for- paso de tiu grava kolono de la tut- monda esperantistaro. La nomo de Cathy Schulze estas konata ne nur de aktivuloj, sed ankaŭ de tiuj 'simplaj membroj', kiuj interesiĝis pri la San- Franciskaj kursoj. (Michela LlPARI, Ĝenerala sekretario de UEA) tLa informo pri la forpaso de s-ino Cathy Schulze donis al ni senton de granda manko. Ŝi estis ne nur grav- ega motoro de la usona Esperanto- movado dum multaj jardekoj, ŝi estis ankaŭ kara amiko al multaj homoj tra la mondo, inkluzive kelkajn el ni, anoj de EPA. (Kyotaro Deguchi, Prezidanto de Esperanto-Propaganda Asocio de Oomoto) tNi aldonas niajn kondolencojn pro la morto de la meritplena Cathy Schulze. Je ŝia memoro ni plu varbas -- por la E-kursoj ĉe SFŜU, kies patr- ino ŝi estis. (Andrzej Grz^bowski, Prezidanto de Monda Turismo) if Cathy estis, kiel vi ĉiuj scias, abso- lute unika homo. Mi dubas, ke iu ajn en ajna lando faris tiom, kiom ŝi fans por Esperanto. Ŝi restos en niaj me- moroj longe. (William R. HARMON, Ĉefdelegito de UEA) 1rLa novajo pri la forpaso de Cathy Schulze vere frapis min. Mi admiris ŝin pro la senlimaj amikemo kaj bon- koreco, kiujn ŝi ĉiam elmontris kaj ŝia figuro restas en mia menso kiel unu el tiuj malmultaj homoj, kiujn mi trovis en la E-mondo, kiuj kapa- blas inspiri kaj pozitive vivigi la E- aktivadon. Vi perdis valoran homon kaj ne nur vi certe funebras nun tion, sed nia tuta Ameriko. (Atilio Orel- LANA ROJAS, UEA-komisiito por Ameriko) irKun granda bedaŭro ni eksciis pri = Ua forpaso de nia kara Cathy Schulze. Ni, kiuj konis sin, taksis sin kiel grandan sindoneman kaj plene ami- kan batalanton pri la ideo de paco kaj kompreno intergentoj kaj homoj. Sia nomo restos en niaj koroj, kaj en tiaj malĝojaj momentoj ni akompanas vin ĉiujn. (Hugo Mora Poltronie- RI, Vicprezidanto de Kostarika E- Asocio) tMi nepre deziras esprimi miajn kondolencojn pro la morto de tiu granda esperantistino: Cathy Schul- ze. Ŝi eble estis ĉie, kie esperantismo (kaj ĉefe Esperanto) ekfloris. Grand- ega ekzemplo de sindonemo por ni ĉiuj. Granda perdo por ĉiuj. (Ruben Feldman-Gonzales, Prezidanto- Fondinto de la meksikia filio de AIS) irNome de ĉiuj kanadaj NOREK- anoj, ni sendas niajn kondolencojn kaj nian promeson fari ĉion necesan portonte en la trian jarmilon la ver- dan torĉon, kies flamon Cathy nutris per sia entuziasmo dum longa tempo. (Wally kaj Olga Du TEMPLE, Kana- do) DAI ĉiuj esperantistoj en Usono sin- cerajn kondolencojn okaze de la for- paso de la kara Cathy. (Spomenka ŜTIMEC, Kroatio) ftBonvolu akcepti miajn kondolen- cojn pro la forpaso de karmemora Cathy Schulze. Sendube la usona kaj la monda E-movadoj perdis unu el siaj plej gravaj figuroj. De la sindedi- ĉo de Cathy ni tamen ĉerpu inspiron kaj kuraĝon, por ke ni realigu la re- von, kiun ŝi vivis. (Paul GUBBINS, Britio) ftCerte, por multe da esperantistoj en la tuta mondo ŝi estos neforgesebla. Ni esperu ke ŝiaj rekta laborado, bonkora kuraĝigado, fmanca apog- ado kaj modela E-vivo dum multaj jaroj daŭre kontribuos al la plua pro- greso de Esperanto en la mondo. (Bill MAXEY, Powhatan VA) tl was sorry to hear that Cathy Schulze passed away. She was well known for her setting up the annual summer courses at SFSU, and han- dling much of the 10-lesson corre- spondence course. However, she was behind the scene in much more, and, like her husband Bill, will live on in all she did as well as in our memo- ries. She was a good friend and an inspiration to all who knew her, and, as such, will always be a blessing both in the USA and worldwide. (Tom Goodman, Baltimore MD) §FSQ Esperanto Workshop 99 It'd been four months since Cathy Schulze asked me to take over the responsibilities of planning and over- seeing the annual Esperanto summer workshops at San Francisco State University. Cathy had done much of the groundwork of selecting the instructors and approving the budget and the fliers. Unfortunately it was right after the fliers were printed that she became gravely ill. With the help of the CO. adding notes to the fliers, and other members checking the in- ternet information about the courses, I am receiving requests for registra- tion materials with little delay. So far these requests have come from: Al- bania, China, Mexico, Canada, Gha- na, Sweden, India, Japan, Saudi Ara- bia, and all parts of the U.S. It looks like it will be another truly inter- national session this summer. If you are considering attending, please contact me immediately for registration materials. The most im- portant aspect is getting a room re- served as the deadline is April 30th. After that there is no guarantee of a room. This year you can charge both the course and housing fees, so this simplifies the arrangements. Ellen M. EDDY, Administrator 11736 Scott Creek DrSW OlympiaWA 98512 360/754-4563 eddyellen@aol.com esperanto USA 2/1999 Report- on the Schulze Eduction Fund One of the many things bequeathed to the Esperanto community by Ca- thy and Bill Schulze is the Schulze Education Fund. The Fund aims to provide financial assistance to educational projects which further the use of Esperanto, primarily in North America. The interest from the capital is available for awards, for a single project or for several projects. The recipients of awards are decided by "The Catherine L. & William H. Schulze Education Fund Committee" (CWSEF Committee), a special 5- person committee of ELNA. Awards are to be made only to ELNA mem- bers, and cannot be used for salaries or scholarships. During the past year the Committee supported a proposal from Derek Roff to make up to $2000 available on loan to instruc- tors from foreign countries coming to teach at SFSU. They can then pay the money back after they get paid by the university. Persons with a project for which they would like to receive some financial assistance should apply to the CWSEF Committee. The letter requesting assistance must include: (1) the plans for the project, (2) the aim of the project, (3) the duration of the project, (4) a budget for the pro- ject, (5) the names of the person(s) who will carry out the work, and (6) an indication of how many persons will benefit from the project. Appli- cations should be submitted by April 30 to ELNA or to the Chair of the CWSEF Committee: Dr. Ronald J. Glossop, 8894 Berkay Av, Jennings MO 63136. Other members of the Committee are Ellen Eddy, Les Kerr, Betty Pagnani, and Liz Raible. Ron GLOSSOP (Jennings MO) 5!spanlingva versio de la Senpaga Posfa Leeionaro Sekvante peton de unu el la studentoj de la senpaga lecionaro, mi enketis ĉe la Centra Oficejo de ELNA pri la havebleco de hispanlingva versio de la senpaga Esperanto-lecionaro. lo- nel OneJ informis min ke ELNA ja havas tian version kaj eĉ pretas eldo- ni kaj proponi ĝin al dezirantoj antaŭ la fino de la jaro por uzo interne de Usono. Kio mankas estas voluntuloj kiuj pretas re vizi tiun version kaj poste korekti la lecionojn. Ni havas unu volontulon, Jorge Medrano en Teksaso. Se ankaŭ vi havas tian ta- lenton kaj volas helpi, bonvolu infor- mi min aŭ la COn. Ellen M. EDDY (vidu adreson sur p. 7) Lohe kaj regions La ĉi-jara Zamenhofa festo orga- nizata ĉiujanuare de SFERO (San Francisco CA), allogis kvardekon da personoj kaj kolektis $187.00 por la SFSU-fonduso. La nova adreso de SFERO estas: PO Box 324, Berkeley CA 94701. Danke al la laboremo de esperant- istoj en New York kaj ĉirkaŭajo, Es- peranto kaj ELNA reprezentiĝis ĉe la nacia kongreso de UNA-USA, okaz- inta de la 6a ĝis la 8a de marto ĉi- jare en New York. (Novĵorkaprismo, Marto 1999, p.2) Se vi planas partopreni la ĉi-jaran Nord-Okcidentan Regionan Esper- anto-Konferencon (NOREK) okaz- ontan inter la 7a kaj la 9a de majo, ne hezitu kontakti Wally du Temple, 765 Braemar Av, North Saanich BC, V8L 5G5 Kanado; *+i 250/656- 1767; fi esperanto@home.com. Raporfo pri la QJ3E3-Kunwno febmaro, 1339 La kunveno en Filadelfio estis tre fruktdona por la planoj de Usona Es- perantista Junularo. La planoj de USEJ estas: ■*■ Certigi ke la retpaĝo estu ĉiam akruala. Dum la kunveno, ni aktual- igis la antikvan enhavon de la paĝo kaj ni esperas ke baldaŭ ni povos sendi la finan version al Sybil Har- low por ke ŝi metu ĝin en la reton. ■*" Instigi partoprenon en la Pas- porta Servo en Usono, precipe per pligrandigo de la nombro da junaj gastigantoj en Usono kaj da junaj de- legitoj de UEA. *§= Certigi ke Ktp! estu sendata al- menaŭtri, espereblekvar, fojojnjare. La unua numero de la revivigita Ktp! estis tre bona, fakte perfekta, kaj ni esperas ke ĉiu estonta numero estos tiel granda kaj interesa. Kiel Espe- ranto USA, ni devos peti artikolojn de la membroj, sed ni esperas ke la membraro kontribuos. *& Igi ke la estrara elektado okazu kun la sekva numero de Ktp!. Tiam ni havos "vere" legitiman estraron. Por helpi la estrarajn elektadojn de la venontaj jaroj, ni komencis fari no- van konstitucion por USEJ. Gi tre si- milos al la ELNA By-Laws, se oni permesas tion. Sed, ĉi tiu ne estas gravega laboro kaj nun ni simple dis- kutas ĝin. La estraro de USEJ havos prezidanton, vic-prezidanton, kas- iston kaj respondeculon pri alilanda komunikado. Ankaŭ la redaktoro de la revuo estos estrarano, sed tiu ne estos elektita. Christopher R. Culver, Prezidanto (pro- vizora) Liz Raible, Vic-Prezidanto (provizora) Joel Amis, Redaktoro Harald Helfgott, respondeculo pri alilan- da komunikado (provizora) Vincent Mandrilly, aktivulo 8 esperanto USA 2/1999 ĉspe^an+o: V'o^dc.go al la ]\Aondo \ En Sankta-Luiso troviĝas la fame konata Arko Pordega, simbolo de la urbo kaj de la ekspansio de Usono en la okcidentajn regionojn de Nord- Ameriko. Gi estas alta, brila, bela konstruajo, videbla de ĉiu kvartalo. Oni nomas ĝin "PORDEGO AL LA OK- CIDENTO". Sed ni esperantistoj havas pli bo- nan pordegon: ni havas lingvon, kiu estas "PORDEGO AL LA mondo", ne nur al iu limigita regiono. Kaj jen la devizo de la 47-a Landa Kongreso de ELNA, kiun gastigos la Esperanto- Asocio de Sankta-Luiso ĉi-somere. Niapordego estas brila kaj bela. Sed ĝi ne estas bone videbla de ĉiu "kvartalo" de niaj mondo kaj socio. Tial ni pritraktos multajn temojn pri la disvastigo de Esperanto kaj kiel diskonigi ĝin al la nuntempa mondo. Vendredon vespere ni havos la ku- timan "interkonan vesperon" por la aj alvenintoj. Nia hotelo havas bo- nan etoson, kaj tie ni bonvenigos la gastojn de Usono kaj aliaj landoj (eĉ de Ĉinio, laŭdire!). En la ĉirkaŭajo troviĝas multaj restoracioj kaj buti- koj; vi trovos ion, kio plaĉos al vi se vi deziros promeni. Komenciĝos la Kongreso sabaton matene per solena malfermo kaj ga- zetar-konferenco. Sabaton kaj di- manĉon okazos kunvenoj, klasoj, prelegoj, distrajoj kaj aliaj agadoj. Vi elektu tiujn, kiuj estas al vi plej inte- resaj kaj valoraj. Krom la aferkunsi- dojn de ELNA, inter aliaj vi trovos prelegojn, diskutojn kaj grupojnpri: • la Esperanta gazetaro (IonelOneJ) • kiel publikigi en Esperantujo (Sylvan Zaft) • la graveco de Esperanto-instruado en niaj lernejoj (Ron Glossop) • literature • ludoj p kantado • vojaĝoj • gramatiko kaj familiara uzado de la lingvo. Sabaton vespere, kompreneble ni ĝuos la Kongresan Bankedon. Dimanĉon matene, tiuj kiuj deziros povos partopreni en Katolika Meso. Esperantlingvan religi-etikan servon estros Ron Glossop, kun la temo "Solena servo de nia homarismo kaj nia planedaneco". Krome, ni planas matenajn ekskursojn. Ni pensas pri la jenaj vidindajoj de la urbo: la Arko Pordega, la Nova Katedralo, la Artmuzeo, Bestĝardeno kaj Botanika Gardeno. Lundon finiĝos la Kongreso. La partoprenintoj povos ekvojaĝi hejm- en je tagmezo. Sed atentu! Kial ne iom ripozi kaj amuziĝi en Sankta- Luiso dum laposttagmezo kaj vespe- ro? De mardo ĝis jaŭdo vi povos ĉe- esti Instruadan Seminarion sub la gvidado de Duncan Charters. Cu vi ne dezirus resti en la urbo dum tiuj tagoj? Lerni de Duncan estos aparte speciala sperto por tiuj kiuj ĉeestos. Ni bonvenigas vin... en la pord- egon AL LA OKCIDENTO per la PORD- EGO AL LA mondo! Renkontu nin en Sankta-Luiso. Esperanto-Asocio de Sankta-Luiso 6137 Elizabeth Av Saint Louis MO 63139 easl@eudoramail.com Tuj post la ĉi-jara Kongreso de ELNA (vidu informojn ankaŭ sur la lasta paĝo), okazos instru-seminario gvidata de Duncan Charters ĉe Sher- aton Westport Inn (la kongresejo). Por pliaj informoj, bonvolu kontakti la organizanton: Dr. Duncan Char- ters, Principia College, Elsah IL 62028; s 618/ 374-5252; i 618/374- 5465; S esperanto@principia. edu. Leteru? LI Yong Zhu, Longjingzhongxue Riyuzu, Longjingshi Jilinsheng, Cinio, 39-jara instruisto, deziras ko- respondi por plibonigi sian Esperan- ton. Arif ABDESSELAM, via Abbiati 03, IT-20148 Milano, Italio, 31-jara maroka ĉiĉerono ŝatus korespondi por plibonigi sian Esperanton. OGU Innocent N., Nkwogwu Ngu- ru, Box 345 Nkwogwu, Abosh Mbai- se L.G.A., Imo State, Niĝerio, 22-ja- ra studento pri kemio volas kores- rjondi por plibonigi sian Esperanton. Satokupoj: legado, muziko, sporto, vojaĝoj. Zenon KALINOWSKI, ul. Pias- kowa 32, PL-18402 Lomza 4, Pol- lando, kolektas E-periodajojn, kalen- daretojn, poŝtkatojn pri naturo kaj sportoj. Jan SKRIBA, skr. pocz. 19, PL- 44217 Rybnik-17, Pollando, 47-jara farbisto ŝatus korespondi tutmonde pri E-rilataj temoj. Junaj ruristoj kaj pedagogoj en Si- berio ŝatus korespondi en Esperanto: Stacio de junaj turistoj, pr. Stroitelej 30, RU-652870 Mejdureĉensk-11, Rusio. Snglisch iz ru! "Trespassers will be violated." (Sign spotted in a residential area in Sacra- mento CA) "I have a sour trout" [sore throat]. (Overheard in a Oakland CA hospi- tal.) "During the alteration the customers can be shaved in the rear." (Sign in a tailor's window in Niirenberg, Ger- many; the same entrance is used by both the tailor shop and a barber shop.) esperanto USA 2/1999 Recenze Ili vivis sur la tero. Maryvonne kaj Bruno ROBĴNEAU. Tradukis el la francapluraj. Nantes: Opera-eldon- ejo, 1998. 243p. 240x160. Paperbin- dita. Kodo: ILI002. Prezo: $25.70 Ci tiu verko ne estas tiom vojaĝ- prelego, kiom vasttema taglibro de du entreprenemaj kaj kuraĝaj junaj gefraneoj; distilaĵo el 400G paĝoj de vojaĝ-kajeroj. Perpiedo, perbiciklo, foje per trajno, aŭtobuso, ĉevalo, eĉ per azeno, ili ĉirkaŭvagadis la mon- don. Konstatu la sinsekvon de kie ili estis; Mando, Israelo, Bulgario, Hun- gario, Hindio, Japanio, Ĉinio, Malaj- zio, Aŭstralio, Nov-Kaledonio, Tahi- tio, Gvatemalio, Bolivio kaj hejmen al Francio. mBmi v * •- -MB"- >^ ■•••-"•-'f.v^K"1-'" <■■ i La du ne nur "gastis kaj turismis"; ili vizitis, enketis, rimarkis, laboris. Ili rikoltis lentojn en Hindio, melk- adis je la kvara matene en Israelo, terkultivis diversloke. Bruno estas mem farmisto de farmista familio, kaj serĉas ĉie informojn pri novaj metodoj de agrikulturo. Inter la fizi- kaj priskriboj de la vizititaj lokoj ve- nas perceptoj pri la loka politika situ- acio, la popoloj, iliaj problemoj kaj kuti- moj. La priskriboj de lo- koj ofte estiĝas akraj. Ilia detala priskribo de la situacio en Ma- lajzio povas frostigi la sangon de la leganto. Kaj ĉi tiu verko pon- tas ok jarojn da migr- ado eirkau la planedo! Kiel notis la aŭtoroj en prologo: "Vojaĝ- ado estas universitato sen kurso-fina diplomo: universitato alirebla al ĉiu pruvanta disponeblonkaj humilon; al ĉiu kapabla relativigi ĉion, eĉ sorto- batojn." Bruno kaj Maryvonne kon- stateble sukcesis sian kursofinan di- plomon. Nepre legu ĉi tiun libron, en kiu Esperanto ludas gravan rolon. MlliraRHARMON (OaklandCA) Usono nigre-blanke. Ionel ONEJ, Berkeley: Eldonejo Bero, 1998. llOp. 140x215. Ringe bindita. Kodo: USO001. Prezo: $8.30 Referencaj libroj havas multajn malsamajn aspektojn; iuj tro grandaj/ pezaj eĉ por kafotabloj, iuj tro kon- densitaj por esti vere utilaj, iuj tro dense erudiciaj, iuj tro surfacecaj. Sed lastatempe aperis Usono Nigre- Blanke, vere juvela modelo de tio, kio devus esti bona reference Usono nigre-blanke, klare presita kaj el la plej utila formato, prezentas fizikan Usonon per paĝoparo por ĉiu el la 50 ŝtatoj. Maldekstre estas ma- po, kun ĉefaj vojoj kaj urboj; kaj dekstre konciza tamen informoplena faktaro pri ĉefurbo, plej granda urbo, najbaroj, areo, loĝantaro, aliĝjaro, plej alta kaj malalta punktoj, deveno de la ŝtatnomo, neformalaj kromno- moj kaj foje eĉ pli. La formato de la dekstra paĝo estas sama por ĉiu ŝtato; la nomo en la Angla, la mallongigo, la nomo en Esperanto, kaj la ŝtata moto kun Es- peranta traduko. Noto pri tiuj ŝtatnomoj: La kompil- into uzis senescepte la Esperantajn formojn trovitajn en CEED, kiuj mem sekvas (krom kelkaj esceptoj, kiel Qregonp) tiujn en PIV, Sendube debato daŭros dum generacioj pri tiuj ŝtatnomoj: Vaŝintono/Vaŝingtono, II- inoizo/Ilinoiso, Miĉigano/Miŝigano| ktp. Tamen tio ne estas taŭga temo por referenclibro por ĉiutaga uzado, kaj la kompilinto OneJ ne falis en tiun kaptilon. La sola pridebatinda ero en la verko estas la malantaŭa kovrilo, sur kiu aperas aro da kompa- roj pri Usono; iuj faktaj, iuj opiniaj. Ne estas klare, kial tiuj aperu en ĉi tia verko; oni povus konjekti, ke ili donas ian "spicon" al la alie iom se- ka enhavo. Entute ĉi tiu verko estas neprajo por ĉiuj, kiuj bezonas havi ĉemane esencajn geografiajn informojn pri Usono; studento, verkisto, vojaĝanto, instruisto... ĉiuj. Kaj certe ĉi tiu libro taŭgas por donacoj al esperantistoj, speciale por tiuj, kiuj gastigas ekster- landanojn, ke tiuj havu ĉemane deta- lojn kiujn ni ne scias eĉ pri nia pro- pra ŝtato. Cu sekvos iam simila libro pri la ĉefurboj Usonaj? Lusi HARMON (Oakland CAf 10 esperanto USA 2/1999 Lztojtoĵ Ivialsamaj vidpunktoj S-ro De Jesŭs pravas {Esperanto USA 6/1998, p.l 1), laŭ miakonsi- dero, kiam li diras ke Esperanto USA estas aparte taŭga loko por la apero de la lingvo Esperanto. Cer- te, bazaj informoj pri Esperantaj organizajoj kaj iUaj agadoj devas aperi kaj en Esperanto kaj en la an- gla. Sed aperigi anglalingve artiko- lojn kaj recenzojn nur sugestas al la "eternaj komencantoj" ke ne lerni Esperanton estas taŭga maniero subteni ĝin. (Erik FELKER, Bur- bank CA) Ne, s-ro de Jesus ne pravas! (Es- peranto USA 6/1998, p.l 1) ELNA bezonas membrojn, la movado por disvastigo de la lingvo Esperanto bezonas la kotizojn kaj precipe be- zonas ĉiujn personojn, kiuj venas ĉe ni. Ekzistas personoj, kiuj pro iu aŭ alia kaŭzo ne povis lerni la ling- von, sed kaptite de nia celo verkis favore pri Esperanto (lingvo kaj movado). Ekzistas multaj personoj, kiuj sincere strebis sensukcese lerni Esperanton, kaj kiuj, spite al la ler- na malsukceso, restis fidelaj al niaj celoj kaj subtenis Esperanton di- versmaniere. Mi konsentas kun d- ro Stevens T. Norvell, Jr., kiu en Inter ni (125/sep. 1996) skribis ri- late al eternaj komencantoj: "... se ili restas kun ni pro lojaleco al la ideo kaj idealo... Dio benu la eter- najn komencantojn, ili bezonas Es- peranton kaj ni bezonas ilin". (Gigi HARABAGIU, San Francisco CA) Radikala sugesto venas de R.O. WHITAKER (Apollo Beach FL): "... the best solution to the com- munication problem is the intro- duction of Esperanto as a universal second language in the scholastic curriculum..." (Esperanto USA 6/1998, p. 7). The cited solution is not the best solution. The best solu- tion is to eliminate all native lan- guages and convert the entire world to Esperanto. Children would learn Esperanto from their parents. When they entered school there would be no second language to learn. There would be some cost and dislocation while the first generation of people learn Esperanto. But this cost is for one generation only and is small indeed when compared with the cost for the people of the entire world to learn two languages for many millions of years to come. Which is what the cited solution re- commends. ■Esperanto in the media Instead of joking about Europanto, Peter FREEDMAN (The Globe and Mail, 6 Feb, 1999) tackles the "Euro- babel" and tries to answer the ques- tion, [in the light of the recently introduced common European cur- rency] "Should there now be a com- mon European language?". Among the suggested solutions is "Espe- ranto... the international language in- vented in 1887 by Ludwig Zamen- hof, a Jewish doctor in Warsaw." In reply to a question about Espe- ranto from a reader, The Herald (Miami FL) published in early Feb- ruary, 1999, some information on Esperanto and ELNA, which gener- ated a few dozen information re- quests received by ELNA CO. No article can be written about jlpathy Schulze without mentioning Tier involvement with our language and movement. Not even an obitu- ary, and the one published in San Francisco Chronicle on Feb 24, 1999 is no exception. QTenciinde La venonta numero de Esperanto USA estos plejparte dediĉita al eduk- ado kaj instruado (precipe lingva). Bonvolu sendi (antaŭ la 28a de ma- jo) al la redaktoro viajn kontribu- ajojn tiutemajn. Congratulations to the Esperanto Club of Rochester, NY whose mem- bers were recently the guests on a 30 minute TV show on WOKR-13 - the ABC affiliate in Rochester. The newly formed club welcomes mem- bers and letters: Thomas ALEXAN- DER, 97 Elmguard St, Rochester NY 14615; * 716/865-7238; H thos@ CompuServe.com. Wanna know The Four Essential Travel Phrases in over 200 lan- guages (including Esperanto)? Take a look at: http: / /www. h2net. net/ users/horndinkle. Another very useful phrase (only in 46 languages, though) can be found at: http:// www.esperanto-usa.org/ beer.htm. Pro limigita nombro de lokoj por nia ekskurso en Rumanio (vidu sek- vapaĝo), ni sugestas al vi tuj rezervi vian lokon telefonante al Esperanto- Vojaĝservo. Adiaŭojn al: Lewis Levin (San Di- ego CA) forpasinta en oktobro 1998, Ms. Harry L. Shoemaker (Fayette- ville AR) forpasinta en januaro 1999, Catherine L. Schulze (Hillsborogh CA) forpasinta en februaro 1999, Anne Whitteker (Portland OR) for- pasinta en marto 1999. esperanto USA 2/1999 11 VOJAGU KUN NI EN ESPERANTIO '99 NOREK - May 7-9. La Nord-Okciden- ta Regiona Esperanto-Konferenco oka- zos en North Saanich, 15 mejlojn norde de Victoria, BC, Kanado ĉe bela Duns- muir Lodge. Por informoj: NOREK c/o Wally DuTemple, 765 Braemar Av, North SaanichBC V8L 5G5, Kanado;H esperanto@home.com. San Francisco State University Classes - 30th year! 5-23 July; 3-week intensive multilevel courses. Instruc- tors: Mark Fettes (New Zea- land/Canada), Atilio Orellana Rojas (Argentina/ Netherlands), Joel Brozov- sky (USA/Japan), and Maria Hopkins (Poland/ Canada). Contact Ellen Eddy, 11736 Scott Creek Dr SW, Olympia WA 98512; * 360/754-4563; S eddyellen@aol.com. Annual Convention of ELNA 24-26 July. St. Louis, Missouri plus interkona vespero the evening of July 23. St. Louis is a charming old city, on a high bluff with the Missouri and Mississippi rivers right at its very door. The local congress committee is hard at work to provide an enjoyable conven- tion. Application due out soon. Pollando - Survoje al Berlino 27-31 July We'll take advantage of our trip to Ber- lin to visit Zamenhof s homeland. We '11 travel by airconditioned bus from War- saw to Bialystok, birthplace of Zamen- hof, and Treblinka, the memorial to over 80,000 Jews, Esperantists (includ- ing Lydia Zamenhof) and others put to death there. We'll also get to visit Cho- pin's birthplace, Copernicus's birth- place, and a lot of Esperantists on the way in Bydgoszcz, Toruri and Poznari before arriving in Berlin early afternoon 31 July, in time for the interkona vespero of the UK. s^0D'Es\ 84a Universala Kongreso 31 July - 7 August. Berlin, Germany No other German city has seen such his- torical evolution: from 59 villages into the capitol, almost complete destruction during WW II, divided into quarters, and finally into halves, before being reunited; Berlin is now growing and re- building faster than any other part of Europe. The Congress theme "Tutmondiĝo: ŝanco por paco?" is certainly more ap propriate for discusssion here than any- where else. COME AND PARTICIPATE IN THE BIGGEST MANIFESTATION OF THE WORLDWIDE ESPERANTO MOVEMENT! Postkongresa Ekskurso In the Footsteps of Brancu§i from Bucharest to Budapest 7-16 August We have prepared a nice surprise, which we have nicknamed the "3 B's": Buch- arest, Budapest, Brancu§i, which will concentrate mostly on the southern province of Romania, Wallachia, where we will travel in the footsteps of Brancu§i, the greatest Ro- manian sculptor and one of the most important sculptors of this century. To miss that opportunity would mean miss- ing a unique chance to visit the birth^ place of the Cseh Method, and of lone One{, who will be our guide, and the last eclipse of the sun during our lives! Esperanto-Vojaĝservo 6104 La Salle Av Oakland CA 94611 «510/339-2001 1510/531-0152 S lusiharmon@aol.com Esperanto League for North America PO Box 1129 El Cerrito CA 94530 Non-profit Org US Postage Paid Permit #1040 Leesburg.FL 34748 ...