up» '2 JEN-Bulteno Organo de la Junularo Esperantista de Nord-Ameriko ________________________Majo-junto 196k_________________________ Sendu kotizojn al: Stanley F. Cohen, 16 Long Avenue, Allston, Massachusetts 0213^-. Sendu materialojn por la JEN-Bulteno al la Redaktoro: Allan E, Fineberg, j6 7th Avenue, Paterson 3, New Jersey. Ci tiun numeron gastredaktis la Esperanto-Klubo de Harvard kaj Bade1iffe. Estraro de JEN: Allan E. Fineberg.................Redaktoro Stanley F. Cohen................. .Kasisto Humphrey R. Tonkin............... .Komisiito pri Eksterlandaj Aferoj Richard P. Kollin Jonathan R. Pool John F. Kooi'stra Postenuloj de JEN: Ann Bodine........................Sekretario 331 Sage Hall, Cornell University, Ithaca, New York 1I-85O Eileen Davis........ ..............Sekretaria Helpanto Ruth Weissman.....................Sekretaria Helpanto . Joseph Chagnon....................Kasista Helpanto Joseph Horn.......................Kasista Helpanto Ceil Korb.........................Kasista Helpanto John Kooistra.....................Kasista- Helpanto Reprezentantoj al JEN: Robin Carter......................Harvard-Radcliffe Arthur Morse......................Okcidenta Massachusetts Naomi Sabghir.....................Universitato de Maryland JEN petas ke ciu alia junulara Esperanto-grupo sur loka aŭ lerneja nivelo elektu unu el siaj membroj kiel oficialan reprezentanton al JEN. Sendu la nomon de la reprezentanto al la Sekretario. * ■ ■, 3 KIO MAWKAS II LA ESPERANTO -MOVADO? ENKONTiuKO Ek de la komenco de JEN, gia Bulteno havis la principon esti tute en Esperanto kaj kiel eble plej malmulte pri Esperanto. Kial, do, ni ci-numere prezentas tutan gazeton pri la Esperanto-movado? Car JEW devas ne simple gui la lingvon kiam aliaj antaŭenŝovas gin) eĉ dum ni junas, ni pensu pri Esperanto ankaŭ kiel celo,^ne nur kiel ilo. Ke tio estas la oficiala opinio de JEW montras la jusa rezolucio de gia Estraro, ke helpi al ELNA estu unu el niaj bazaj celoj kaj ke ni penu trovi unu konkretan servon, kiun ni povas faradi al ELNA. Ci tiu numero de la JEN-Bulteno konformas al la spirito de tiu rezolucio. Per prezenti aron de artikoloj pri "Kio Mankas" en diversaj flankoj de la movado, ni ne penas simple mallaŭdi la plenaĝularon (vidu la artikolon pri "Kio Mankas en JEW", se vi volas pruvoni). Wi konstatis ke ekzistas nuntempe multe da bonaj ideoj pri plibonigoj al la movado kaj multe da privata diskutado. Sed aliaj gazetoj kutime ne presas kritikojn profundajn au neortodoksajn pri la movado, aŭ presas tute negativajn kaj batalemajn artikolojn nur por ataki aliajn kaj defendi sin mem. Do, dum mankas al la movado gazeto senpartia dedicita al movadaj problemoj, ni en JEW proponas unu numeron de nia Bulteno kiel partan korekton de tiu manko. Wi bonvenigos viajn reagojn pri la enhavo. Pri la enhavo de la artikoloj responsas nur la aŭtoroj mem ne JEN nek la redakcio nek la gastredakcio. La enhavtabelo trovigas sur pago 51. .:-*.., wa-.A'-'"i. 'J3*.f§ea,-.3S£^;2. KLQ-MAMKAS AL ELNA ? Armin Doneis Mi komencu per aserto ke unu el la cefaj MALmankoj de ELNA estas projektojj planoj, ideoj kaj inspiroi . La abstraktaj skemoj tute ne mankas en ELNA. Hi superabundas! Ciu el ni havas sian propran orivatan ideon kiamaniere plej efike kaj rapide venkigi Esperanton. Ciu el ni scias ke per kelkdekmiloj da dolaroj po jaro ni povus fari sufiĉan bruon por altiri la atenton de indiferenta publiko. En ĉiu grupo trovigas pluraj pensuloj kiuj sagace svingas la fingron kaj prononcas la seneraran vojon al sukceso. Ni ciuj ŝatas projekti perfektan planon; ni ĉiuj estas spertaj fantaziuloj; ni ciuj kapa- blas konstrui aerkastelojn; ni ĉiuj emas jongli ciferojn por pravi ke la mono sufiĉas; ni ĉiuj ĝuas ŝvebi super la nuboj en ideala atmosfero de sukceso; ni ciuj povas imagi al ni kiamaniere la ceteraj devus konduti por venki. Sed la konkreto kaj la abstrakto ne estas identaj. Niaj ideoj kaj niaj faroj ne kongruas! Do, mi ne presentas tie ci medikamenton cionkuracan, per nova piano. Mi simple fonstatas kelkajn eefajn mankojn de ELNA, sen simpla indiko kiel facile forigi tiujn mankojn. JMANKAS AL ELNA MEMEROJ! Tio ja ne estas novajo. Mankas al ELNA largbaza financa fundamento fontanta el kelkmila membraro el kiu ĉiu alportu sian obolon por kune starigi firman financon por la komunaj, taskoj kaj servoj de ELNA. ELNA ja ne volas au rajtas .dekreti . . imposton severan; ELNA nur bezonas modestan financan subtenon de . . multaj personoj por plenum! sian kooperativan laboron. Tiu laboro konsistas el du partoj: a. Ebligi starigon de servoj al izoluloj kaj societoj lokaj kiujn ill ne mem povas ekonomie, individue provizi al si. b. Reprezenti la tutan Esperanto-movadon antaŭ la ĝenerala Usona publiko. MANKAS AL ELNA MEMBROJ! Ne nur kvante sed ankau kvalitel Tiun plendon havas ciu organizo volontula pionira au reforma. La homo ne estas perfekta; do la organizo ne povas esti perfekta. En tio ni ciuj kulpas. Sekve, en ELNA mankas suficaj spertaj provitaj, harditaj, emocie stabilaj, sindonemaj, toleremaj, paciencaj, finance nesanceleblaj membroj. La cefaj demandoj de la ELNA-Estraro jam dekomence ciam estas "Kiu taugas por tiu posteno?" Kiu povas fari la laboron? Kiu havas la disponeblajn tempon kaj forton? Kiu estas sufice ekonomie stabila por akcepti kaj elfari longdaflran taskon? Kiu akceptos la respondecon? Kiu povas iniciati la aferon kaj gin 5 finfari? Mankas al ELNA kelkmiloj da membroj el kiuj gi povu ĉerpi kvin&ekon da funkciuloj kiuj ne jam estas trojutigitaj al la loka movado por servi je tutnacia nivelo kiel funkciuloj, estraranoj, komitatanoj, konsilistoj kaj diversfakaj specialistoj en la Internaj taskoj de ELNA. El tiu kvindeko mankanta, mankas ankaŭ deko da lertul-laboruloj kiuj povas dedici minimume po 25 horojn ciusemajne dum la tuta jaro al tiaj taskoj necesaj por la baza mastrumado ĉiutaga de nia Ligo. Al ELNA mankas Prezidanto, Estrarestro, Sekretario, Kasisto kaj Redaktoro kiuj povas dedici almenaŭ po 30 horojn ciusemajne al siaj speciale gravaj taskoj. Tiuj kvin postenoj estas plej gravaj, kaj en -la pasinteco ciuj postenuloj laboregis senspire por almenaŭ prizorgi la plej minimumon necesan. Aliaj gravaj postenoj kuŝas en pluraj konstantaj komitatoj, kiuj ankaŭ bezonas postenulojn kun konsiderinda libera tempo disponebla ciusemajne.' Malfeliĉe nuntempe troviĝas en la estraro mem membroj kiuj apenau havas tempon sufican por tralegi siajn interoficejajn komunikojn_, kad_ kiuj malofte partoprenas en la internaj dlskutoj, opiniesprimoj kaj voĉdonoj, por diri nenion pri starigo de politiko longvida. Ĉiam denove trezentas sin la demandoj: "Kie ni trovu laborulojn spertajn, zorgemajn, volontajn? Kiu transprenu la taskon de F-ino X kiu edzinigis? Kiu akceptos la respondecon de S-ino Y, kiu patriniĝis? Kiu volonte plenumos la taskojn de S-ro Z, kiu akceptis aliloke tempkonsumantan pangajnan plirespondecan postenon kaj ne plu disponas pri libera tempo? Kiu povas fari la bonkomencitan taskon de Studento £, kiu junulo okupos sin pri studoj por doktorigo kaj ne plu povas servi la Ligon longhore? Ciam la Kandidatiga Komitato sercas kompetentajn volontulojn kaj demandas al si: "Kiu akceptu kandidatecon por postenoj A, B, C, kaj C, kiuj vakos car oficdauroj finigas kaj la Pacaj Batalantoj kiuj plenumis la oficajn dejorojn nun grade fariĝas Lacaj Batalantoj, kaj ne volas plu barakti kontrau malhelpoj sen taŭgaj iloj, sen suficaj rimedoj, laii fusa diletanta maniero, kaj rikolti nur kritikon? Sub tiaj cirkonstancoj ELNA devas esti fleksebla en sia strukturo kaj funkcimaniero. Unu volontulo ensaltas brecon lasitan vaka per portempa neeblo de alia pluagi. Do la divido de taskoj ne estas facile perceptebla lau rektaj linioj au klara j dif ino j '. MANKAS AL ELNA KOMUNIKILO por kunligi la membraron kaj estraron kaj ciujn komitatanojn per daura kontakto aktuala. Nia Revuo dum diversaj stadioj provis servi kiel tia interligilo, sed ties du-monata apero nur provizis ofte la faktojn post kiam jam okazis findecido. Mankis ofte gustatempaj informoj. Kiam nia redaktoro translokigis al Aŭstralio okazis eĉ pli granda temp-interspaco inter redaktado kaj fina livero al membroj. Do la provo komuniki gravaĵojn fiaskis kaj la pagoj plenigis per beletristiko, poemoj kaj ĉio nekoncernanta r '. . nian organizon. Do mankis eĉ en tri sinsekvaj jaroj ĝustatempaj aŭ entute gravaj informoj pri okazontaj ELNA-kongresoj. Do, krom nia Revuo, ELNA bezonas oficialan ELNA-Bultenon ĉiumonatan por ebligi aktualan koncizan komunikon per malmultaj paĝoj en malkara formato kaj presmaniero por informi, stimuli kaj kuraĝigi la Estraron, funkciulojn, kaj lokajn societojn, por ke ciu havu informojn necesajn por demokrateca movado. MANKAS AL ELNA HISTORIA PERSPEKT1a/0 : Permesu ke mi konfesu epizodon malfeliĉan el la prahistorio de ELNA, pri kiu malmultaj gesamideanoj ankoraŭ memoras, kaj pri kiu ec pli multaj neniam aŭdis. S-anoj Scherer kaj Parrish povas atesti kaj konfirmi tiun ci rakonton. Do, jen mia konfesol En miaj junaj jaroj dum la jaroj 1930 kaj 1933 mi estis Kasisto de EANA. Kiel daura kunlaboranto en la Centra Oficejo en Fort Lee, N.J., mi vigle kunhelpis en la interna mastrumado de EAHA, kaj partoprenis en grandioza eldona entrepreno. Tiam EANA eldonis belan revuon sur luksa papero, similan al nia nuna ELNA-Revuo. Ni eldonadis serion de libroj kaj jarlibron. Tie ni revis kaj planis: entuziasmis kaj malpaciencis; redaktis kaj legis presprovajojn; riskis kaj klopodegis. La estraro sin ne multe koncernis car la Centra Oficejo ciam pentris brilan optimistan bildon en siaj raportoj, kaj la generala membraro des malpli zorgis pri la tendenco al troa optimismo. La konsekvenco estis ke EANA trovis sin en tre serioza" finance embaraso. Sed miaj junecaj naiveco, entuziasmo, fidemo, esperemo kaj malpacienco kasista ne povis forvisi la grandajn suldojn; la presistaj fakturoj ne forvelkis! La financa stato de EANA fari'gis ec pli katastrofa post finigo de mia kasista oficdauro. Fine, sub zorga, peniga, doloriga laboro multjara flanke de nova sekretario, Joseph Leahy, kaj la nova prezidanto Joseph Scherer, oni forlasis la ambiciajn ideojn kaj limigis la eldonan programon al la plejebla minimumo. De 1935 gis 19^2 ni devis esti kontentaj je Amerika Esperantisto en tre modesta vesto, malkare foto-obligita, anstataŭ en glata luksa verda kovrilo, bele presita sur bona papero. Fine, per ŝparema ekonomio, post superhomaj klopodoj, S-anoj Leahy kaj Scherer vartadis, flegadis kaj sinoferis por EANA gis kiam 'ciuj suldoj estis pagitaj kaj EANA staris denove sensulda post sep jaroj de tia barakto. Intertempe multaj personoj devis lerni kaj ekzerci paciencon! Ankaŭ mi! Kaj kiel naiva kunkulpinto, mi ne facile, forgesis la lecionon. Do, mi ripetu, al ELNA mankas Historia 6 ' ...... Y Perspektivo. Iel nia Ligo devus profiti el prahistoriaj spertoj kaj el pasintaj eksperimentoj. MNKAS AL ELNA PACIENCOI Dum mia prezidanteco de ELNA de 1957 ĝis i960 min plene okupis la tasko iom sistemigi la internan laboron de niaj postenuloj kaj komitatoj. Mi forte strebis trovi taligajn laborantojn por ciuj komitatoj kaj ne nur honoravidantojn. Pli efika interna sistemo rezultis, kaj la Giutagaj taskoj estis pli zorge kaj efike plenumitaj. Per mia multobligilo interkomunikado okazis regule por informadi kaj glatigi la kunlaboron, kaj ni spertis modestan, mezuron de ordo anstataŭ generala ĥaoso. Ni ankaŭ forte strebis al reunuiĝo kun EANA, sed vane. Ni travivis plurajn internajn krizojn sen tro granda skuo. Sed Se la fino de mia prezidanteco, regis generala malkontento pro manko de spektaklaj kresko kaj progreso. Oni interkonsiliĝis kaj la konkludo estis ke ni ne havas PLANON'. Ni ne uzas la modernan teknikon' Nia revuo estas tro fuŝaspekta. Ni devas imponi la publikon per bela presajo, per impresa fasado. Ni devas plibonigi nian 'bildon' en la okulo de la publikoj doni impreson de kuranta SUKCESOl Oni malpaciencis. Oni provis starigi falsan fasadon en formo de mez-luksa ciumonata 2k-paĝa Revuo, kiu estis multe tro kara por la financoj de nia malgranda anaro. Ni provis dorloti niaj membrojn per beletristika revuo. La eldonkostoj de la revuo suprensaltis kaj la pluvivo ne estis certa. Ni apelaciis al nia malgranda cirklo de fideluloj, petante ke ili fosu profunden en la poson. Deko el ni elfosis po $50 dum la Kongreso en Chicago por garantii la pluvivon de nia Revuo. Multaj el ni jam estis elfosintaj el propraj posoj centojn da dolaroj en pluraj antauaj jaroj por afranko, oficejaj kostoj, ktp. Sed la pluvivo de la Revuo en sia nuna grandeco estas neprajo! Do donacu plu! La malpacienco ciam plifortigis, kaj okazis artefaritaj financaj krizoj pro misproporciaj elspezoj por nia Revuo. "La movado stagnas! Ni devas fari unu lastan plejstreĉan klopodegon per superforto venki la inerton kaj indiferenton ce la publiko. Se ni povas nur streci niajn fortojn ankoraŭ iom pli ni certe sukcesos morgaa! Ankoraŭ unu puŝo! Ankorau cent dolarojn! Ankoraŭ unu jaron da noktmeza oleo! Sukceso ne estas haltigeblal Gin oni povos ne plu prokrasti!" - Tiuj Si vortoj ne estas novaj al niaj estraranoj kaj malnovaj membroj. MANKAS AL ELNA LA PACI- ENCOI Kiam mi estis Estrarestro de i960 gis 1963 mi provis instigi paciencon, singardemon. Mi helpis enoficigi diligentan kompetentan 8 konsciencan kasiston. Mi celis al plene evoluigita budgeto, aktiva Financa Komitato. Mi daure insistis ke ELNA havas aliajn gravajn servojn krom la Revuo por liveri al siaj membroj kaj lokaj societoj, ke mono estu disponebla ankaŭ por la ceteraj programeroj. Sed al ELM mankis la Pacienco kaj rezulte la budgeto estis renversita kaj la rekomendoj de la Financa Komitato estis flankensovitaj. En majo 19^3^ kiam mi kandidatigis por reelekto al prezidanteco, responde al MNDIDATA DEMANDARO dissendita de JEN, mi respondis mallonge ke ELNA ne bezonas planojn kaj projektojn detalajn, nek aerkastelojn brilajn; ke ni devas fronti la realon kaj mem plenum! en nia propra forto lau nia modesta skalo, anstatau cerbumi pri falsa fasado. Mia respondo aperis apud respondoj de ceteraj kandidatoj kiuj pentris allogajn optimismajn bildojn pri siaj intencoj se oni ilin elektos. La kontrasto estis trafa. Re,zulte JEN konsideris min proklamanto de "Malvenkismo", kvaxau mi estus muskokovrita stono kusanta en stagnanta akvo; homo sen viz.io; perdito en haoso. Rezulte JEN rekomendis al siaj membroj kaj legantoj elekti la kandidaton kiu plej brile promesis tujan sukceson. Sekve plue mankas al ELM la PACIENCO. Ni devas kontenti per tiuj atingoj kiujn ni povas akiri per niaj propraj fortoj limigitaj, sur solida modesta bazo konforme al la nuna nombro de kotizpagantaj membroj sen plurfojaj alvokoj por grandaj monoferoj por fronti artefaritajn"krizojn" de la Revuo. Ni ne povas alpreni la metodbjn kaj ilaron de Madison-Avenuoj ni ne povas la publikbn per falsa fasado. Blufo ne utilas. Nur modesta daura senspektakla laboro povas konstrui ion daŭran, firman, utilan, kiu plxivivos la f ormorto de la efio j de reklamista j fanfaroj. "La Celo pravigas la Ilojnl" estas aforismo kara al la komunistoj. Sed ankati U" sonanoj havas similan kredon. Se nur niaj idealoj, celoj, kaj intencoj estas bonaj kaj noblaj, ne graves se ni ilin atingas per kurba, nerekta, malhonesta cirkauvojo! Ne gravas se ni diras etan mensogeton blankan, se ni nur povas imponi la publikon! Ne gravas se malantau falsa fasado trovlgas nenio solida aŭ utila; la ŝajno estas la gravajo; la itnpreso estas la eefajo! Mi longe rifuzis riverenci antau siboleto kaj mi ankorau rifuzas. Laŭ miaj observoj, ju plu oni uzas malindajn metodojn kaj ilaron por atingi alte deziratan celon, des pli malfacila estas atingo de bona resulto. Se oni uzas maltaugajn labor- ilojn oni detruas fakte la finrezulton de nia laboro. Oni ne 9 uzas martelegon por ripari del5k.atan horlogon; oni ne perfortas por atingi interkonsenton; oni ne uzas atombombon por allogi la paeon! Maltaŭgaj iloj au metodoj tiel forte aliigas la finrezulton ke oni ne plu povas rekoni la altan celon tiel longe sopiratan. La nobla celo ne pravigas malindajn perilojnl Kiam malpacienco regas, tiam oni sentas fortan tenton apliki malindajn ilojn. Do, kara JENanaro, bonvolu konsideri tion hi kvazaŭ Testamenton de pasanta generacio al venanta generacio. Memoru ke unu el la plej grandaj mankoj de ELNA estas la PACIENCO. La Espero, la Obstino, kaj la^PACIENCO,"jen estas la signoj per kies potenco, ni paso post paso post longa laboro, atingos la celon en gloro." Mi deziras al vi PACHNCCN! NIA KONFERENCO EN .CAMBRIDGE DE BARVARD, KUN AMO Allan Fineberg Eble plitaŭgus, tamen, la titolo, "Al Harvard, Kun Amo," bar la afero estis tiel bona kaj laudinda. Afero? Bona kaj laŭdinda? 0. 3es> ia, eble vi jam ne scias pri 1'okazintajo tutesperanta ĉe Cambridge, Mass., kie trovigas Universitato Harvard, kaj la tiea Esperanto-Klubo de Harvard-Radcliffe, filio de JEN. Kiam, do? Nu, en Aprilo, kiam ne tro pluvis, kaj la suno ofte sian vizagon al la mondo montris. Imagu, do, renkontigon de junaj (kaj kelkaj ne~tre-junaj) geesperantistoj kaj estontaj gesamideanoj, kiuj dise kaj kune veturis per automobilo kaj aŭtobuseto kaj aviadilo por atingi la Unuan Interkolegian Esperanto-Konferencon, kies patrono kaj organizinto estis la Klubo ce Harvard. Venis el Vasingtono, Nov- Jorko, Baltimoro kaj diversaj aliaj urboj preskaŭ kvardek personoj, el kiuj ciu faris sian propran kontribuon al la generala spirito d< La kunveno. La nov-jorka grupo alvenis malfrue la nokton de vendredo. Kun plezuro ni rapide plenumis la "oficialajn" aliĝilojn. kun bedaŭro pagis la aligkotizon kaj kun laceco trovis ciu la propran liton, enlitigante nur por viyigi songojn pri la morgaaaj kaj dimancaj dibocoj... kaj seriozajo,}! ... m. ■ Frumuigauis. Ekaŭdigis^en la granda domo etaj vocoj, gemoj, kaj iuj konataj ronkobruegacoj. En la matena varmeco la necesejo 10 estas stranga senserura ĉambreto. Papera naztuko sur la pordo, tamen, espereble atestos per sia silenta pureco pri l'uzateco de la ejo. Reendormigo gis pli "civiliza" horo, kaj tiam senprokrasta forirpreparigo. Matenmanĝo aliloke. Tagmanĝo malaliloke. Ĉiam bonaj, kaj faritaj per la manoj de bonkoraj esperantistinaj maten- kaj tagmarig-faristoj. Pasis do multmariĝaĵe la tago. Sed la nokto, nu la nokto (cu noktego, au noktoĉjo, au noktonjo?) estis Io Alia, kiel diras en Harlem la negraj muslimanoj (au eble Io Ala?).... Tvistacado prezentita de lertetaj junaj korpoj plenigitaj per "hejm-bakita" purico estis de 1'inteligentularo mokata, kaj la laste menciita grupo forlasis la arenonule la dancado por kanti, kantigi, kaj auskulti. Komenciĝas tio ckam per la tradiciaj esperanto-himnacoj, la bonegaj ĝim-mejaj tradukajoj, kaj similaj. Sed vokas mallaute la enkora voceto, la eta revolucia refleks- muskolo, petante, pledante por kantoj laborklasaj kaj radikalaj. Nermiltajn goldvateranojn ni havis inter ni. En nokto malfruege, oni sukcesis forskrapide la tegmento kaj forbalai de la planko la lastajn trofestintojn. Regis tiam absoluta ebria dormsilento, kiun benis la pluvoza nokto. /. A. A Dimance, en moderna biblioteka cambro, malkasigis la perlo de la konferenco: la konata kaj geniega tradukisto de divers» lingva poezio Esperanton, lie. Julius Balbin!, faris elstaran prelegon pri la nova ondo de germana poezio, kiun li komparis je la antaŭmilita poezio de Gertnanio Li legis la tradukajojn de kelkaj, kaj ankau. la originalajojn foje^ Bonege. Belege. Bis kaj bis: Neeblas mencii notnojn, car kruele estus forgesi iun ajn. Baldaii ciuj interkonatiĝis, kaj tro baldaŭ ni disiris. Sed jen! survoje per felica hazardo tri^veturiloj en la nokto unu la alian trovis, kaj antaŭ ol fine disigi la hejmenrevenantoj havis opor- tunon por babili^kaj ree adiaui. Tie, en varma ejo apud la granda ŝoseo, rerenkontiĝis la konferencanoj en la nokto- - Sed la konferenconl Ĉu vi tute gin forgesis? - Nu, tiu estis la malpli grava ero de l'aferol! KELKAJN TAGOJN POST LA KONFERENCO atingis nin, iom malfrue car marposte, la jena postkarto: "Multe da prospero al la renkontigo kaj graniian felicon al ciu .partoprenanto deziras al vi: Carlo Minnaja, Gen.Sek. de TEJ0.,f anonco Anonco ANONCO ANONCO ANONCO! A N N OOO N N CCC 000 AA NNNOONNNC 00 o AAAAA NNNOONNNC 00 o A A N N 000 N N CCC 000 JEN havas novan Sekretarion. Antau preskau unu jaro, Richard Kollin, la tiama Sekretario de JEN, sciigis al la Estraro ke li intencas resti en tiu posteno ne pli longe ol gis junio, 196U. Car li tiom antaŭVideme kaj prudente donis al ni tiun grandan antaŭ-averton, ni povis dedici multe da tempo al sercado kaj pensado pri kiu plej bone anstataŭus lin kiel Sekretario. Finfine, pli ol unu monaton antau la datlimo, la Estraro trovis volontan kaj tre kompetentan novan Sekretarion: ANN ,b\"0 DINE, studento pri la antropologio ce la Universitato Cornell, en Ithaca, New York. Ann logas en Portoriko, kaj ŝi akiris snerton pri Esperanto-organisado kaj tie kaj nee \s*ia universitato. Si jam uzis Esperanton en siaj vojagoj al Japanujo, Bulgarujo, ktp. Ĉi-jare 'si estas kandidato kaj por Eotrarano de JEN kaj por Estrarano de ELNA. Do, ek de nun, skribu al JEN per si, kaj vi ricevos respondon de si ail unu el siaj helpantoj £listigitaj sur la interno de la antaua kovrilo de- Si tiu gazeto). Sia adreso estas: Ann Bodine 331 Sage Hall Cornell University Ithaca, New York LU85O. Kompreneble ni esprimas la sentojn de la tuta membraro de JEN, donante ci tie niajn plej korfundajn dankojn al Dick Kollin pro liaj servoj al JEN de gia fondigo gis nun. Li ne nur preskau unusole fondis la organizon, sed li skribis multcentojn da leteroj instigaj, konsilaj, negocaj, baraktaj, ktp., multobligis la JEN-Bultenon kaj dissendis ĝin, kaj generale elspezis nekalkuleblajn milojn da horoj por pligrandigi la merabraron kaj abonantaron de la komenca unu gis la nuna centkvindeko. Kiam oni konsideras ke Dick ankau laboras kiel bibliotekisto kO horojn semajne kaj estas diplomita studento dum la noktoj, oni devas miregi pri la laboro kiun li faris kiel Sekretario. KIO MANKAS EN JEN? Margaret Berkley "EK AL!" Tiu sono nun audata super la lando (cefe marborde) estas, sen iu dubo, la nova kaj bonvena voco de JEN. Novaj ideoj kaj energio eksplodas cie ajn. 1 Ekkomencigas tutnacia korespondkurso; ekkreigas kompleto por hejma lernado; ekruligas granda varbsukceso. Novaj gazetoj floras* nova libroservo starigas. K.t.ek. Elstaranta inter la multaj kontribua;joj de JEN estas la emfazo je \ Esperanto kiel ilo, ne tetno; kaj la vasta uzado de la lingvo por 1 J^, x ciuj specoj dsC aferoj . I Kial krixiki? JEN petas progresraporton el la vidpunkto de eksteruloj. Tia krjubiko ne valoras, se gi kontrastas JEN kontrau aliaj organizaĵoj. #C-i traktas nur pri JEN kontraŭ la ebleco de pli forta JEN, per pensoj pri la sekvantaj kampoj: 1 Begionismo, Antau ne longe, mi demandis al juna Esperantista I amiko, universitata studento, cu li scias pri JEN. Li diris, "Ho, 1 jes. Tio estas la klubo por la orient-marborduloj, cu ne?" Por nacia organiza/jo, la estroj de JEN devu atenti al eble senkonscia . regionismo. Ekzemple, ne parolu pri la libroservo kiel "konvene lokita por ciuj" en Novjorko; evitu privatajn sercojn konatajn nur de loka grupo, ktp. j La Gazeto. Ĝi enmetas novan vivon en la lingvon. Sed la lastaj numeroj ne spegulas la veran JEN---espereble. La presa'jo estas acra, la enhavoj malmultaj. Enestas kelkaj gemoj--sed estas preskaŭi maleble legi ilin. Kaj—post kelkaj kritikoj de aliaj Esperanto- eldona'joj, cu estas fikeio de la imago, au ĉu gi malregule aperas? \ Sajnas ke kelkaj regionaj bultenoj redaktataj de JEN-uloj estas pli allogaj, pli bonaspektaj. La nacia organo havu la plej bonajn enhavojn de la Usonaj JENuloj, kaj ankau la plej bonan aspekton. I Komunikado. Sistema disvastigo de informo al ciuj membroj, cie, estas la vivsango de efika organiza'jo. Ne estas facile. JEN'ŝajne ne tiun problemon solvis. tiel bone kiel gi opinias. De JEN ci tiu oldulino ricevis kelkajn apartajn leterojn dum la pasinta jaro, kiuj petas abonon al Kontakto--kvankam 'ŝi jam estas abonanto. "Si tamen neniam priaudis all ricevis, gis antau kelkaj semajnoj, la bonegan brosuron, "a word about esperanto". La leteroj kaj la brosuro mem ne gravas^. La punkto: se iu en kelkaj poŝtlistoj j ne attdas pri novaj afero j, Ĉu rliu JEN-membro sisteme ricevas . . j (daurigo sur p.la ) \ lU (daŭrigo de P-12) novaĵojn? Cu feu izolita JEN-membro, ĉe mez-okcidenta universitato, ekzemple, vere scias pri deciditaj pianoj kaj agadoj? Aŭ ĉu la estroj nur kredas tion? Planado por post-universitataj jaroj. La JEN-uloj kaj la tuta Movado nun centriĝas ĉirkdu la universitatoj. Saunas al la JEN-uloj, ke la oldularo estas pli hezitema kaj pensema pri bonaj ideoj de JEN, ol estas JEN mem. Tiojkion skeptikeme rigardas la oldularo.estas la vasta venonta malpleneco inter la universitata ago kaj la 30-oj. 0ld- uloj povas antaŭvidi tagon, kiam JEN-uloj estos aliloke, post la uni- versitato; kaj la duonfinitaj projektoj devos dauri, la publikigo kaj uzado de Esperanto ankorail estos necesaj, kaj la fakturoj ankorau bez- onos pagon. Estas nur duj}nvero, ke oni ne povas "mallerni" lingvon. Precipe tian, kia Esperanto, kie oni devas mem entreprenemi por ekzerci gin. Kun la plej bonaj intencoj, la jaroj kiam oni komencas vivlaboron, familion, ktp., ne lasas multe da mono au tempo (por ne paroli pri in- tereso) por aliaj aferoj. Tiuj jaroj estas la faligajo de ciu organizajo, kaj dum ciu gener- acio ili haltigas la regulan progres n de Esperanto. Nun JEN, per difinr de aglimoj, penas preni respondecon pri tiuj jaroj. Ni esperas, ke vi s olvos tiun problemon. JEN kaj ELNA. ,Satata estas la vigla kaj aktiva rolo ekprenita de JEN dum la pasinta jaro pri la ELNA-elekto, kulmininta je la elekto de junulara membro de la Estraro. Tio certigas daŭran intereson de JEN pri la landa asocio. Pli satataj estas giaj ci-jaraj metodoj, kiuj spegulas iomete pli da diplomateco. Estu je la eterna kredito de JEN-uloj, kiuj alvenis jam pli ol duonvoje, ke ek de la unuaj tagoj de la organizajo ili komencis dial- og on kun la olduloj (ne ciam pri mono) trans la jarogatno. Eble iun tagon, komprenebla komunikado okazos trans la landlimo inter Junulujo kaj Oldulujo. Ne pri Esperanto (hororojl), sed per Esperanto. Kaj la oldularo eklernos paroli gin- Noto de la Bedakcio pri la ci-supra artikolo: Por iom pli kcmprenebligi la aluditajn punktojn en la artikolo de f-ino Barkley £kaj si ja tute pravas dirante ke nia komunikado ne estas tute senriprocal) necesas aldoni ke fakte estis la centra organize de TEJO kaj ne JEN mem, kiu sendis al si leterojn pri Kontakto. TEJO lastatempe org- anizes grandan varbkampanjon en pluraj landoj - en kiu fakte kunlaboras JEN (vidu la informojn sur alia pago de ci tiu nutiero) - kaj Usono inkluz- ivigas en tiu kampanjo. FRI LA ROMERO DE ESPERANTISTOJ Dovra Soleo Neniu disputas ke Esperanto estas vivanta lingvo. Por gin lerni oni devas tatnen esti optimisto, sin persvadi ke gi havas pli certan estontecon ol ekzemple la kimra, postvivanta ciara pli tnalforte inter gemaljunuloj en la montaroj de okcidenta Britio, kies angla lingvo jam cien penetris kiel administra lingvo..... Cu Esperanto kun sia precipe papera kulturo kaj proksimume la sama nombro de uzantoj havas pli bonan ŝancon? En aŭgusto 1QG3 brita televidisto diris, ke gi estas parolata de proksitnume unu miliono; sed Mario Pei, bone konata filologo, pritaksas en "Unesco Courrier", novembro 63, la nombron de esperantistoj ,je 8 milionoj. Kion -mi prenas kiel bazon? Kiel difini esperantiston? Laŭ Zatnenhof (Bulonja Deklaracio, 1905) "ĉiu persono, kiu scias kaj uzas la lingvon." Cu inkluzivi la vastan artneon de veteranoj nun ripozantaj hejme sen plu gin uzi? Ĉu komencanton de unu semajno? cu kursfininton, kiu perdis intereson kaj deklaris ke li forlasis la tnovadon? Se por bono de nia moralo ni ciujn ĉi kategoriojn inkluzivas, enketas en limigita regiono.....ĝis .tuta elĉerpigo de ciu fonto, kaj faras kalkulon en proporcio, ni konkludas, ke la makslmumega cifero por la tuta mondo estas nur rondcifere 500.000. Kaj plue, konstatinte kun terura elreviĝo, ke tnalpll ol la triono respondis en Esperanto al simpla demando, ni' konkludas, ke la nombro de ec malbonaj parolantoj estas ne plu ol IĈO.OOO. Sed en Afriko kaj Azio, pro malrapida informado, manko de instruistoj kaj analfabeteco, ankau en Usono pro supereco de la angla, la proporcio inter granda loĝantaro estas multege malpli ol ekzemple en orienta Kent (provinco de Britio). Se ni, pro tio, rajtas dividi per tri, restas en la mondo nur rondcifere 50.000 esperant-parolantoj, anstataŭ la ok milionoj de Mario Pei..... Jen do unu faceto de nia misinforms propagandado. Ni finas trompante ankau nin mem kaj vivas en falsa paradizo, samkiel ni faras dirante, ke la lingvo estas uzata en ĉiuj situacioj de normala vivo. Se ĉiuj esperantistaj butikistoj venos labori sur la sama strato, tiam oni povas butikumi en Esperanto, t.e. sen antaŭe esti lerninta la tiean nacian lingvon..... Pli realisme estas certe, ke, sen sociaj bazoj kiaj ekzistas por naciaj lingvoj, Esperanto absolute ne povas allogi nek reteni j.a intereson ec de tuta generacio de infanoj devige instruitaj en la lingvo en la lernejoj; do restos en la tnovado kelkaj idealistoj, kelkaj diletantoj..... 16 Escepte de giaj arkitekturo, miziko, skulptado kaj pentrado ĉiu kulturo estas flrme enradikiginta en la lingvo, tiel ke iusence la lingvo trenas la kulturon kaj ne inverse, kvankam beletristiko (estante kvazaŭ lingva artformo) farigis ankaŭ siavice respegulajo de popola kulturo..... Esperantista vivo estas nur societa, kvankam la potencialon gi ja havas..... Ĝis nun Esperanto estas nur tre plezuriga tempopasigilo por unu ve-pero de la semajno. Jen la kerno de la nova realismo en la movado, klarigo de tio ke oni ne aligas facile al ĝi, sed facile ĝin forlasas. Lingvo senlanda ne havas lokon en la moderna mondo. Ni kreu la landon, kies civitanoj, eble estinte senŝtatuloj sen espero au fugintoj for de la premo de netolerebla suferado, fariĝos elito de la movado kaj de la mondo..... Por ili ekzilo farigu azilo, sed pozitiva, montranta la vojon kiun plejparto el modernaj esperantistoj ne sekvos..... Kie estas sufero, estas ankau esperoj sed unue necesas ofero..... Reaperigita el Sennaciulo Aperis La Somera Nutnero de KONTAKTO Internacia junulara revuo, rice ilustrita, legata t -tmonde L a enhavo inkluzivas "Junulo kaj Idealo" - Taekeng Kim (Koreo) "Cu Sesa Senso?", raporto el Sovetmio, Usono kaj Britujo "Knabo kun Pakajo" - Jozsef Kopre (Hungario) "Tipa Sveda Festo" - Kerstin Sa'llvin (Svedujo) "Amsterdam" - Hans Bakker (Nederlando) "Internaciaj Aspektoj de la Ifenskribo" - Jan Schaap (Nederlando) Abonu tuj - ek de ĉi tin somera numerojj Jarabono: $2.20 (notu ke se oni estas individua junula membro de UEA oni ricevas T.E.J.O, Niuwe Binnenweg 176, Rotterdam 2, Nederlando / Kontakto) 17 KIQ MANKAS EM INSTRUADO DE ESPEBANTO Catherine Schulze Laŭ mi ekzistas tri cefaj punktoj: 1. Mankas instruistoj kiuj flue parolas la lingvon. Certe la instruado de Esperanto suferas generate pro instruado de fuŝparol- antoj. Ofte ili ne havas la klerecon ekspluati la simplecon de la gramatiko, ekzemple en elementaj lernejoj, por montri la utilon de Esperanto en akiro de pli bona scio de la gramatiko de la nacia lingvo, kaj kiel elirpunkto en lernado de aliaj lingvoj. 2. F. lua scipovo de Esperanto ne garantias ke oni efjke instruos gin. Interesa personec kaj instru-kapablo necesas. Mi povas atesti ke kapablo povas veni per sperto. 3- Uzo de malmultekoxta, ec ne adekvata, lernolibro, kiel The Esperanto Teacher, donas la impreson ke Esperanto estas nur simpla, malkompleta kodo anstataŭ bela, preciza, kompleta lingvo. Mi rek- omendas Step by Step in Esperanto, de Butler, kaj Teach Yourself Esperanto, de Cresswelljcaj Hartley, en tiu ordo. Por pluraj komentoj pri la pr blemo mi rekomendas la punktojn far- itajn de Donald Broadribb en la ELNA-Revuo, februaro 196k: "Nia Lingvo Facila". Li certe klarigas la problemon se ne la solvon. Problems of Development estas la temo de anglalingva Internacia Kurso okazigota de la Studenta Unio de la universitato de Lund, en Svedujo, ci-somere. La Esperantistoj de Lund sendis al la redakcio detalojn pri la kurso, en la espero ke multaj geesperantistoj parto- prenos. La precizaj detaoj de la kurso estas: 23 aŭgusto gis 6 septembro. La kurso pritraktos cefe la problemojn kiuj kuŝas mal- antaŭ la nuntempa rapida evoluo de la mondo - problemojn ekonomiajn, sociajn, kip. Por pliaj detaloj skribu al nia redakcio. Por instruistoj kaj kursestroj ni aparte rekomendas la liston de lernolibroj, legolibroj kaj aliaj helpiloj, kiu aperis en la junia numero de la Revuo Esperanto. Samtempe kun la listo, oni aperigis la informon ke la dua Konferenco de Lernejoj en kiuj Esperanto estas Instruata okazos en Britujo dum aŭgusto 1965. La unua tia konferenco okazis, kompreneble, dum la pasinta julio en Beograd, Jugoslavio. Pri Si tiu unua konferenco aperis speciala dokumento de \JEA (Centro de Esploro kaj Dokumentado). 18 KIO MAMAS EM U.E.A. Richard Kollin Post kelkaj jaroj da laborego en la Movado, plejparte inter la junulare, mi sentas kiel aliaj, ke la ĝeneralaj sukcesoj, la fruktoj de la ciutaga movada laboro estas mapli ol oni ordinare atendus. Certe ne ekzistas ia absoluta mezurilo per kiu mi povas rekte scii, absolute, cu mi sukcesas aŭ ne sukcesas rilate al la kvanto da enspez- ita laboro kaj la proporcio de rezultoj. Dum jar j mi agis en kelkaj aliaj movadoj, kaj politikaj kaj por- pacaj , rasegaligaj, ktp. Mi fakte laboris en kelkaj ne tro popularaj movad"'j kaj pro tiu agado, ec sen mezurilo, mi povas juĝi iel cu mia enspezita movada laboro pli malpli kauzas sufice da rezultoj laŭprop- orcie. Mia respondo devas esti klara "ne". La kvanto da laboro por atingi nur mezsukcesajn rezultojn en la Esperanta movado (almenaŭ ci tie en Usono) estas multege pli ol tiu de iu ajn alia movado en kiun mi iam ajn envolvigis. Kial tiu ci fenomeno ekzistas? Mi tute ne scias. ŝajnas al mi, ke vere estas grandega lingva problerao en la mondo kaj estas memevid- ente ke Esperanto ofertas se ne la plej bonan solvon, almenaŭ unu el la plej bonaj solvoj de tiu ci problerao. Esperanto estas prop onita m kiel solvo de la lingva ĥaoso de la mondo, sed la m:udo ne akceptis gin gis nun. Kial? 1 La respond: al tiu demando kuŝas en unu el du lokoj: aŭ la prob- lemo kuŝas en la Esperanta movado mem, aŭ ĝi kuŝas ce la popoloj... en la socio. Se la respondo kuŝas ĉe la popoloj, mi tuj povas skizi I alcenau kvin respondojn (kaj certe estas multe pli): 1. Eble la angla lingvo jam funkcias kiel internacia lingvo kaj pro tie multaj h moj ne interesigas pri Esperanto. 1 2. Eble E peranto mem ne estas tiel facila kaj alloga kiel ni kredis J (multaj esperantistoj ofte embarasigas eksplikante la "mal"-vortojn J al iu interesito. 3- Eble la hornoj ne estas pretaj akcepti ideon tiel radikalan kiel Internacia Lingvo. h. Eble la lingvo ne estas tiel efika kiel aliaj lingvaj projektoj kiel Interlingua. 5. Eble la ideo de internacia lingvo ne povas sukcese batali kontraŭ nuntempa naciismo en la mondo. Mi estas certa, ke vi povas aldoni aliajn kvin respondojn al tiu listo, cu ne? , Do, jen mia teorio pri la afero: La monddisvastiĝo de la angla lingvo, la facileco aŭ malfacileco de Esperanto, kion la popolo sentas esti "radikala", la legebleco de Interlingua, la naciisma niv- elo de la mondaj popoloj, ĉiu punkto supozeble responda al la baza demando pri la malrapida kresko de la Movado, estas tute for de la manoj de la Esperantistoj mem. Kion povas fari E perantistoj pri la facileco de la lingvo sen detrui la lingvon mem? Kion povas fari la Esperantistoj pri la disvastigo de la langla lingvo? Kion povas fari Esperantistoj pri la mond-nivelo de naciismo. Ĉu f rmiko povas trans- naĝi la Atlantikon? Ne, amikoj, tiuj ci argumentoj (cu veraj aŭ falsaj) estas tute ekster nia influo. Ec se unu el la kvin respondoj pravas (kaj mi tion dubas), cu vi povas ion ajn fari pri ĝi? Tute ne'. Ne malŝparu vian tempon batalante ventmuelilcjn nevenkeblajn, precipe se ili eble ne ekzistas Mi kredas, ke la solve de la demando pri malrapida kresko ne kuŝas inter la mondaj popoloj. Mi kredas ke la solvo ne estas mond- skua kaj certe ne estas tiel impona aŭ ekster la manoj de Esperant- istoj. Mi kradixs ke la solvo kuŝas en la movado mem aŭ pli precize en la nuntempa strukturo de la movado. Mi kredas, ke UEA kaj preskaŭ ciuj landasocioj estas strukture organizitaj tiel stultege, tiel kontraŭ-logike, kun tiom da fuŝado kaj tiom da neorganizita kaj mal- ŝpara laboro, ke estas bonŝance ke la Movado ankoraŭ funkciasI Se la kialoj de nekreskado estas ekstermovadaj, la kialoj ja estas ekster niaj manoj. Sed se ili estas enmovadaj, se la popola rezistado al nia ideo rezxiltas el manko de bona farita, vere alloga propagando; se ĝi rezultas el malefikeco de la struktura mekanismo de UEA, ni simple devas reorganizi nian movadon por multege pli efika uzado de jam ekzistantaj potencon! Se oni povas imagi la movadon kiel masinon, mi povas diveni ke gi funkcias je pli-malpli 20-procenta efikeco. La aliaj 80 procentoj estas malŝparego de energio, perdita pro la mal- logika organiza strukturo de la movado (UEA). Se UEA kaj la landasocioj ne kreskas sufice (fakte, ili malkreskas rilate al la popolkyanto), se la progresaj rezultoj ne sufiĉe rilatas al la enspezata laborkvanto, estas difekto en la Movado, kaj lau mia opinio la plej saga antaŭenpuŝo estus tuta reorganizo de UEA kaj giaj landasocioj laŭ multe pli logika, racia, kaj ege pli efika strukturo. Estas multe da manieroj okazigi tion. Laŭ mi, unu el la plej bonaj manieroj estas malaperigi landasociojn kaj iliajn etajn gazetaĉojn. La monata revuo de UEA, Esperanto, sufiĉus por la tuta movado se oni multe pligrandigus la sekcion "Tra la Mondo" per multe pli da paĝoj. Specialaj naciaj komitatoj povus prepari specialajn nacilingvajn propagandajojn unu- au dufoje jare. En tiu ci piano, landasocioj tute malaperus, sed ne malaperus nacia agado. Lokaj grupoj estus la bazaj eroj de UEA. E tus unu kotizo por loka, nacia kaj internacia 20 membreco. Sur ĉiu el la tri niveloj (internacia, nacia, kaj loka) oni troves stabon de ses fak-specialistoj (perantcj): 1. Ĝenerala Propagando (povus esti eta komitato) 2. Registaraj kontaktoj 3. Financo (i.a. ricevas jarkotizojn) h. Instruado kaj ekzamenado 5- Helpredaktoro de Esperanto (nacia k loka) 6. Peranto por la Libro-Servo de UEA. Lokaj grupoj (eroj de UEA) renkontigos kiel antaŭe (sen ekstra kotizo). Propagandajn elspezojn faros la loka propaganda special- isto per mono kiun li ricevas de sia propra fako. Lumono por ren- kontejo ktp. venus de la loka financa peranto kiu ricevus gin de la propra fako. Oni ricevos monon por luo, propagando ktp., laŭ mem- brokvanto de la 1 ka grupo. La celo de la loka grupo estas okazigi interesajn kaj allogajn kunsidojn kaj kreskigi la membrokvanton. La loka propagandperanto kaj la financperanto ne elspezos multe da mono sen permeso de la nacia fakperanto (kaj ili siavice ne elspezos multe da mono sen permeso de la fako en la Centro de UEA. ĉiu peranto agos horizontale je la propra nivelo, sed ankaŭ li estos kunordigita vertikale. Estos specialaj multobligitaj fakaj informiloj senditaj el la Centro de UEA al ciuj fakperantoj tutmonde. En tiu rilato, se nova esperantisto en Nenie, Wyoming, volas komenci propagandan kampanjon en Nenie, li almenaŭ kontaktu spertan fakper- anton aŭ lokan aŭ nacian. Kun tiuj konsiloj, eble la nova esperant- isto ne multobligacos siajn proprajn propagandajojn (kun teksto kaj literumo kiel tiuj de 8-jarulo)I Eble li ne venenigos la lokon por la venontaj dek jaroj per nekredeblaj stultajoj. Imagu la movadon se la energio de ciu movademulo estus uzata log- ike, racie kaj spare, kiel en iu alia ordinara internacia organizo, anstataŭ la nuna ĥaosa kaj malŝparega tempoperdo je la faro de tre amatoraspektaj prepagandiloj, gazetacoj ktp. Imagu la felican ord- inaran membron: li pagos per unu ceko al landa peranto (financa) sian jarkotiz n, kaj li povas ceesti lokajn kunvenojn, naciajn kongresojn, internaciajn konresojn, kaj ricevi profesiaspektan, dikan monatan gazeton, Esperanto (kiu enhavas novajojn lokajn, naciajn kaj inter- naciajn) . La membro povas esti peranto au help-peranto en multaj agadfakoj aŭ loke aŭ nacie aŭ internacie. Se ĉiu havas sian propran faklabor n, baldaŭ kreskos aro da altnivelaj specialistoj, ĉiuj kiuj laboras al la fina celo, la mond-agnosko de Esperanto. Tiam, kaj nur tiam, oni povas komenci gravegan, altnivelan, racian, objektivan, sciencan esploron pri la lingvo kaj pri problemoj de kresk- * uo §ti P COCO om>g ro cd 3 FTCm pr rcn>"cd d Pi p p d pr d pr o pr o Ho q B d-3 M P P- O P O d c+ P" O oi en d P p ro p. p. P- CD d ro cd 3 CD P p. d d p- d d Pj * > s 0 0 d- d- d Cj. N p d O d d oi o c+ pr cj. P 3 cm o > ! < < Pi Hj pi P P CD W S cj. CD CD 3 O P ro O 3 P pr p p * CD P Cj. P- < d N p p d p n cd d P p. cd o d P g ro p p pr O 3 5TS d cm p p- o 3 d- P D* en • * CD P CD d CD o p> d p n o «. 3 ro d pr Cj. d" 0 CD pr o p p. p c+Cj. p H" p- > d C+ g i d o cd p Cj. a* d to p. pr ro p dp cd pr d o CD p p CD < p P p. p> v P p cd P Cj. d P P H ro 3 p B CD ,0 CD CD O 3 O 01 P' d < P H P- d- B *■ pr d B pr ro d P P c+ O Cj. pr cm P d d c+ P P> O o p. sw B d P P CD ^ P p. CD s# P d N cd P d P P CD p S ro f2, O Pi H H* O 01 P P O 3 CD p pr pr om d p d pr O Cj. CD P £rj w. to d Pj P. LO v. p. CD 3 3 d P H- to d P P P. P p p. P- d O p. cd d d p 01 P P d- p en P. pr pr o s d pr 0 O P- w pr Pj PC 1 cd H) Cj. P pr 33 P d- d P P P d o o c+ d 0 O He d- d p pr cd pp. ro pr o cm H- d p v. O P tn P O B B p. en p. Cj. c+ d ro - to to e+ P CD P 3 ro ^^3 en d 0- O P d • H- 0 P d CD _-. r* 2 W O d o P d- cp cp Cj. rod- p- p. H 3 H- p P e+ • en p SI S p. P Pj P pr p •- 01 d H, p ro Cj. d p pr P CD CD d d d p- en ro ro P 3< o pj > V d O O P- P P B v cd o o P < Hj v. O c+ P- P d d -Ji d H Pi Pj B ct d d c+ p P4 P. d P P- P d pr Cj. v. CD «j H P ro p p d p p P p ro 5 • CD cd g d d p p d 01 pr 3 p< d4B pj 3 3 >d o ro p »- p p- q p pr > > W P FT pi o oi pr d P P CD d- d ro p d" d- o p- p P 3 p 3 cj N ci ft P- o H P P d N CD 1 PCj. en pr*- ro 3 ~ 0 P p d cm p P P 0 01 P o CD P pr P d P> O 0 p- a1 3 Cj. ro p. p. p ro P- O Cj. p cm p d p P CD O C-J. CD vo CO Cj. o o p P p p p pr p p g p d p . d P •vO O Cj. 3 d < d d p cm ro en s* d 01 < O H en p 0 P O P H P B ro ro o>cj. d c+ ro ro d g P 3 p. v S___J pi o H- >; P. v. 01 01 v Cj. ro S P v. 01 CD P- -~j>d d d p p ro ro ro p. 3 cd • O CD r?4 P pr cd P ft ro O Pj 3 cd o d-" ro p. OB B n pr ?r p P P pc CD CD j—^ P- p d pr g CD r- CD en p pr p d a d d- cm "• P cd H P O 0 0 p. d- H Cj. CD ,_ O pr P „ p pr p cm p. ro < d d- 3 p. en pT o M H. p. d- O d p tr 3 . fe| P P tdcj. p. B Po. ri-cd to (a o g p P P CD c+ P p p P d O en o pr o CD Cl Ho d £ _ p M p. CD •^3 d d B c m pJ d d ro g CD Cj. P p- g p P d PC pr 0 en P FT P CO O TJ H p 3 en Pp. d pj* O c+ O d p Cj. cd p d P 3 c 3 pr p. P. O H- fd d- d P d cd n p ro d O Cj. 3 oxi) 3 < p pr Cj. p O 0 HP pr p P 3 P CD p p. P p. d g p P P o cd d p p. pr cd h, p d- P P 0 o>ro CD P- * 9? Cj. d d d o o Pj O p pr c+ n d d- p P Cj. p. d p cd oi 3 p- P B p d p P0q> pr d- Pj B en 0 3 cm p p. pj P> Cj. p. cd pr 01 P d- p d p P 0 0 o S W CD d CD f0, p P- CD o c+ ro p Cj. CD CD P c+ d cd cd B P B o pr P Cj. 3* p p <• P 01 CD P W d d< p p d <; d prcd en P Cj. 3 p ro ro pJ CD P - TJ p o op S ° CD o O CD g d P d P o CD p P en d p- d q a1 P p o>ro c0 a o d FT p .. *d H d H d CD- 3 pr 0 d to to d P H) O cd p- P pr m o pr cm d- p- p p p. p 3 P- P" CD .J-^ P P P Pi c - d- P- P- d- O P P- CD d- d P- B > d p. P P- 3 O d P, P 3 P o d ro H- P P d pr 0 en 0 B d B d P p. 3 3 pr p d p d- cm d c- P 3 tn Cj. >•• P 3« p- -• 0 • p CT\ d P d p. p d cm>ro p nb Cj. d o p- p p. d B Pj 3 P o ^—-cm d CD P Cj. o o o d P n CD P Cj- c+ d POd 3 Cj, ». p. 3 CD C+ Cj. cd g P P-cd pj pr oi pr p. d H) p cd pr ro 3 cd q Cj. 3 P d p 0 pr P d en o P POP CD fOi pj Cj. o p p P P ft d p cm o trj *• d ro 3 P d N C-i^d d- p FT en < 0q d CD CD P d- 0) CQ d 0 o> P do P- o p- P CD O H- CD <0 c+ cd 0 P p to cd 3 ro P en Cj. o to d P- P en en P P P o N d d- ro o ro d- <5 en pr p. p Pj ro 3 d p. H H- p d .. 3 o 0 p> pi ■» O p p. d Cj. d P O d cd p 3 CD d pJ P Ci P CD P P * H P- cp pr g d ro p P g to CD Pj d 3 P- o 0 d H 01 0 01 MO 00 p d o o = 0 0 P BHd Pj 3 g - p p p 0 p .j T) CT\ p Ci: o g pi HOOP ro O „ H CD c+ CD CD d pr Ho p pi p p. P o •P" p cd CD CD CD ke la evoluon de la Esperanto-gazetaro determinas la disvastigo de Esperanto mem. Due oni devas scii, ke la movado prezentas mozaikon de nacioj, rasoj, religioj, kulturoj, sciniveloj, politikaj orlentigoj, kutimoj,, gustoj, karakteroj Estas absolute neeble redakti al tiel malsameca socigrupo unu komunan revuon. Trie ni konsideru la gasetaron kiel fakton. Kaj fakte gi prezentas duoblan karakteron. Tute videble la esperanta gazetaro konsistas el du partoj: unu, por kiu Esperanto estas antaŭ cio celo; kaj la alia, por kiu Esperanto estas antau cio aŭ ekskluziyj/ rimedo (Esperanto aŭ Hungara Esperantisto unuflankej Nova Civito aŭ Eungara Vivo aliflankej^" La "rimedgazetaro" (Okcidentgermana Revuo, El Popoia Ĉinio, Vjetnamio Antaŭenmarŝas, Nuntempa Bulgario, ktp.) estas unu el la ekzemploj de efektiva apliko de Esperanto. Tie Esperanto ludas vere rolon, al kiu ĝi estas destinita, rolon de rimedo por inter- kompreniĝi en la internaciaj rilatoj. Okcidentgermana Revuo au El Popoia Ginio aperas tial, car gi portas konkretajn rezultojn al la eldonantoj. Ju plimultaj esperantistoj, des pli certaj tiuj rezultoj. Jen kial la "rimedgazetaro" kreskas kaj kreskos plu. Ni okupigxi do nur pri la "celgazetaro" - pri la revuoj de la esp- erantaj (ĝeneralaj) organizej. Tiun ci gazetaron, escepte de la kel- kaj revuoj, karakterizas malriceco de enhavc, amatoreca redaktado kaj teknika primitiveco. Rigardante la Esperanto-gazetaron laŭ redakcia 36 vidpunkto, oni rimarkas, ke la redaktoroj ne tro komprenas la celojn de gazeto. La esperantaj revuoj ne posedas klaran koncepton, ne vid- ebligas el ill iu "politiko", estas malfacile respondl al si, legante iun revuon, kion fakte volas atingi la redakcio. Kion fari? La esperanta gazetaro atendas reformojn. 6i ja povas kaj devas esti grava agadrimedo de la movado. Nun la gazetaro ekzis- tas dank1 al la movado; estas eble, ke la movado ekzistu dank' al sia gazetaro. Tiucele estas necesa laŭgrada pligrandigado de la eldon- kvantoj, por ke redakcioj povu agi ne nur apoge sur iluzia financa bazo, por ke oni povu dungi profesiulojn, plialtigadi la nivelon, kaj malaltigadi la prezon de la revuoj. La gazetaro devas pli aŭ malpli rapide forlasadi metion, transirante al industrio. Lige kun tio, unu el la urgaj konkretajoj farendaj estas esper- anta informagentejo. La malriceeo de enhavo rez.ultas i.a. el la manko de regula alfluado de informoj kaj artikoloj al la redakcioj. La redaktoroj mem verkas artikolojn aŭ publikigas hazarde alsenditajn materialojn. Unu centra agentejo sangus la situacion sendante almenaŭ ĉiusemajne bultenon kun freŝaj informoj kaj artikoloj. Tiamaniere pliaktualigus la revuoj, pliunuigus la agado de la tuta movado, kaj kreiĝus situacio, en kiu pli bonaj revuoj ensorbadus malpli bonajn. La Esperanto-gazetaro prezentas malsimplan demandon, kaj en unu artikolo oni povas nur diri nenion pri cio aŭ ĉion pri nenio. Ni devis do halti nur ce unu konkretajo kaj unu panaceo. Ni diru "pan- aceo" kompreneble nur, se ni konsideras, ke la Esperanto-gazetaro malsanas. Verdire, rigardante la rimedojn, per kiuj gi agas., oni ankaŭ povas admiri gian vjvantecon. Kun granda bedauro ni informas al niaj legantoj pri la morto de Prof. Hideo Yagi, gis antau nelonge la Prezidanto de Universala Esperanto- Asocio. Jam en marto Prof. Yagi decidis eksigi el sia posteno kiel Prezidanto pro daŭra malsano, kaj 3i fine mortis la 6-an de majo, en sia 65~a jaro. Prof. Yagi estis sufice grava historia figuro en tio, ke li estis la unua neeŭropa Prezidanto de UEA: li elektigis al tiu ofico en I962. Li ankaŭ estis unu el la iniciatintoj de la preparlaboro por la unua Universala Kongreso de Esperanto en.azia lando, okazonta venontan jaron en Tokio. Liaj kunlaborantoj en ci tiu grava entrepreno despli sentos la perdon. Portempe agas kiel Prezidanto unu el la du Vicprezidantoj de UEA, s-ro Harry Holmes, el Britujo. Nekrologo pri Prof. Yagi aperas en la junia numero de la Revuo Esperanto. KIO MAMAS EN ELNA? 3T Jonathan Pool Fantasiu momente pri homo kun potencaj okuloj kaj oreloj, fortaj hrakaj kaj kruraj muskoloj, kaj korpo farita el la plej honstataj materialoj. Kio okazas, se lia cerho estas maldiligenta kaj rifuzas kunlahorigi la organojn aŭ ordoni al Hi taskojn? Nature, la homo stagnas, kiel vegetajo. Liaj atingoj neniel kompareblas al lia potencialo. Tiu bildo ne estas fantaziaĵo, miaj amikoj: gi estas priskribo de la Esperanto-Ligo por Nord-Ameriko. La potencialo de ELNA estas grand- ega. Unue, ELNA havas la lingvon Esperanto, pri kies merito ne nec- esas konvinki vin. Due, ELNA havas kompetentajn postenulojn kiuj dedicas ciujare milojn da laborhoroj al la Ligo. Trie, ELNA havas la financan helpon de pli ol 300 membroj, el kiuj tnultaj uzas ankaŭ sian penspovon por doni al ELNA bonajn, kelkfoje brilajn, ideojn. Kvare, ELNA funkcias en la ŝtat-Unio de Ameriko, lando kies unika riceco ebligas al iu ajn boncela organizo ricevi ankoraŭ multe pli da tempaj kaj monaj donacoj ol ELNA ĝis nun havas. Kaj kvine, sumigante la Stat-Unianojn kiuj lernus Esperanton por plenigi sian ĉiam pli multan liberan tempon, plus tiujn kiuj lernus gin por sia tre ofta vojagado aŭ por farigi pli mond-konaj personoj kun pli vastaj kulturaj ligoj, aŭ pro la idealisma sopiro al internacia komprenigo, aŭ pro lingva intereso, aŭ por help! al si lerni pluajn lingvojn, au pro diversaj aliaj kialoj, ni devas konstati ke la potenciala Esperantistaro de Ŝtat-Unio estas ne eta, sed tre granda.1 Tial ELNA havas bonegan potencialon. Kial la sama organizo havas aĉegajn rezultojn? Car ĝia cerbo simple ne funkcias! La cerbo de ELM estas ĝia Estraro. Kio estas la Estraro? Ĉ- :. konsistas el 9 personoj, elektataj po 3 jare, plus la Prezidanto kaj la Vic-Prezidanto. Kio estas la devoj de la Estraro? Laŭ la Statuto de ELNA, la Estraro devas"kontroli la tutan funkciadon de la Ligo" kaj "protekti la inter- eso jn de la Ligo inter Kongresoj." Sed kiam temas pri la devoj de la postenuloj de ELNA, la Statuto estas tiom nepreciza kaj memkontrŭdira kaj multloke neklara kaj kelkloke tro rigida, ke la Ligo tuj mortus se ĝi provus sekvi la Statuton. Tial, tiuj partoj de la Statuto pri la devoj de la postenuloj farigis efektive nulaj kaj nerespektataj. Anstataŭe, la Estraro prenis al si la rajton difini la devojn de si mem rilate al la komitatoj kaj aliaj postenuloj de ELM. Tiu difino trovigas en la Estrara Regularo, kiu estas la plej grava dokumento en ELNA. La Estraro adoptis tiun Regularon jam je la komenco de la Ligo, en 1953, kaj gis nun gi ne ŝanĝiĝis. Per la Regularo, la Estraro decidis fari multe pli ol "kontroli" kaj "protekti": gi decidis firme regi ELNA. Lad la Regularo, la Estraro "agas kiel la reganta organo de la Ligo, kunlabore kun la Prezidanto kaj aliaj postenuloj---" La Estraro "preparas...buĝeton" ĉiujare post la Kongreso, kaj neniu postenulo rajtas iam elspezi pli ol $25 sen antaua permeso de la Estraro. "La Estraro nomas la Redaktoron de la oficiala organo kaj gvidas ĝian politikon." "La Estraro elektas la lokon de la jara Kongreso kaj nomas la Prezidanton de la Loka Kongresa Komitato...." La aliaj Komitatanoj kaj ciuj arangoj pri la Kongreso devas esti aprobitaj de la Estraro. La Estro de la Estraro (elektita de la Estraro el inter si) "nomas la daurajn kaj nedaŭrajn komitatojn." La Estraro nomas anstatauanton, kiam iu ajn posteno en la Ligo vakigas. Kaj, plej vaste, "La Estraro de tempo al tempo adoptas tiajn aliajn regulojn kaj procezojn, kiajn gia sperto montras esti utilaj." Jen la bazaj eroj el la Estrara Regularo. Relegu ilin kaj pripensu. Kaj tiam respondu al ci tiu demando: Por kia Estraro taŭgus tia regularo? Mi kredas ke vi konsentos kun mi, ke gi tadgus nur por Estraro kies anoj ĉiuj estas aktivaj kaj ĉiuj logas samloke dum almenaŭ kelkaj semajnoj ĉiujare. Vi eble dubas ĉu la Estraro ne devus logi kune tutjare por plenum! tian Regularon. Prepari bugeton, prilabori Kongresajn detalojn, tuj nomi anstatauanton se grava postenulo, ekzemple Kasisto, eksiĝas, kaj generate gvidi kaj regi la tutan Ligon: ĉio tio ja bezonas unulokan, aktivan Estraron. Precipe gi postulas tre laboreman Estrarestron, kiu devas (lad neceso kaj lad la vortoj de la Regularo) esti la centro de komunikado por la Estraro, kaj inter la Estraro kaj la aliaj postenuloj kaj komitatoj. La tragedio, amikoj, estas ke ELNA tute ne havas tian Estraron. La Estraranoj logas jen en Chicago, jen en Washington, jen en Gallup, jen en Boston: plene disaj tra la lando ili estas. Ec al Kongresoj povas veni nur parto ĉiujare. Do ili devas pritrakti siajn aferojn tute poŝte. Kaj cu ili estas tiom aktivaj ke ĉiu el la dek unu membroj povas sufiĉe detale komuniki kun Siu alia? Fakte, kelkaj Estraranoj entute ne komunikas, eĉ ne resendas al la Estrarestro balotilojn pri Estraraj rezolucioj. Kaj cu ni havas aktivegan Estrarestron? Absolute ne. Estas nur bonsanco, memoru, se unu el la elektitaj Estraranoj ankau disponos la tempon kaj havos la emon okupi la multe pli malfacilan taskon de Estrarestro. Kaj, se ne, la Estraro ne rajtas serci kompetentan Estrarestron ekster tiuj dek unu homoj jam en la Estraro. La konkludo estas evidenta. La Estraro, disa kaj neaktiva, tute ne povas plenutni siajn devojn laŭ~'la Estrara Regularo. Sed ĝuste pro la Regularo, neniu alia rajtas transpreni tiujn devojn, car Hi apartenas ekskluzive al la Estraro. La rezulto: la devoj simple restas neplenumitaj. Kaj ELKA stagnas. Ekzemple, se la Sekretario devas elspezi $26 por remendi iun elĉerpitan informfolion, li devas antaue ricevi permeson de la Estraro. Sed se la Estraro simple ne agas pri lia peto, li povas fari nenion. En 19°3-k, la rezultoj de tiu situacio estis katastrofaj. Je la komenco, neniu el la Estraranoj ricevis pli ol unu baloton por Estrarestro. Tiatn oni proponis la Estraranecon al iu ajn Estrarano kiu akceptos gin, sed ĉiuj rifuzis. Nur kvar monatojn post la Kongreso, kiam triono de la Estrara deĵoro jam forpasis, unu Estrarano kontrauvole konsentis esti la Estro, kaj la Estraro povis komenci siajn aferojn. Lia originala hezitemo montriĝis saga, tatnen, car baldaŭ evidentigis ke li ne havas la tempon necesan por la alta posteno. Rezulte, rezolucioj proponitaj de Estraranoj, urgaj komunikoj de la Sekretario, ktp. restis netraktitaj sur la tablo de la Estrarestro dum monatojI La Estraro ne nur ne elektis la Prezudanton de La Loka Kongresa Kornitato en Novjorko, sed faris______ entute nenion pri la Kongresaj aranĝoj, malgraŭ pledoj de la LKK pri aprobo. Bugeton la Estraro simple ne preparis, nek ec komencis prepari. Kiam Prezidanto Richardson komunikis al la Estrarestro sian eksigon, restis multe da tempo por trovi kandidatojn por ke speciala anstataŭiga elekto okazu dum la Novjorka Kongreso en 196k, kiel Regulo 15 de la Estrara Regularo preskribas. Sed la Estrarestro sidis sur la novajo tiom longe ke la Estraranoj informiĝis pri la eksigo nur post la datlimo por kandidatigojJ Tial la membroj de ELM devos atendi ankoraŭ unu nenecesan jaron por elekti anstataŭanton. La Estraro faris nenion pri la anstataŭigo de la eksiĝinta Financ- Komitatestro. La Estraro ec ne oficiale informigis pri la deziro eksiĝi de Redaktoro Broadribb, ĝis multajn monatojn poste, kaj tute ne faris detalan serĉon por nova Redaktoro, kiel la gravo de tiu posteno meritas. Elĉerpiĝis nia baza informfolio, "A Language for the Jet Age", sed ni ne povis presigi pli, car la Estraro nek aprobis nek malaprobis represon. En kelkaj tre fundamentaj nuntempaj aferoj la Estrara ne-ago kbndukis al tio, ke privatuloj transprenis la laboron. La penoj de unu homo en Novjorko, Bernard Stollaan, akiris pli da publika atento al Esperanto dum la lasta jaro ol havigis ELM eble dum sia tuta ekzisto, kaj aliaj privatuloj helpas ce publik-rilataj agadoj, kiujn ELNA preskaŭ plene neglektas. Du grandaj diskutoj okazas nun en ELM. Unu temas pri la propono starigi oficejon en Eovjorkurbo. Vigle oni negocas, pensas, kaj planas pri tio, kaj en la mezo de ESPERANTO GROUPS" —in the :u. S. A. Listed by State, City, and name of person to be contacted tor timber information: California: Hillsborough: Peninsula Esperanto League (Mrs, William Schulze, 410 Darrell Road), Los Angeles: Esperanto-Klubo de Los Angeles (Wm. W, Glenny, 2705 Carlaris Road, San Marino). Napa: Napa Esperanto Club (Mrs. D. C. Walker, 2846 Monticello Road). Palo Alto: Esperanto in Palo Alto (P.O. Box 11564, Station A). Sacramento: Esperanto Society of Sacramento (J. Q. Rickey, 266" 17th St., Sacramento 18.) San Diego: Esperanto Society of San Diego (Frances E. Helmuth, 5615 Beaumont Avenue, La Jolla (San Diego), San Francisco; Esperanto-Societo de San Fran- cisco (SSgt. Barbara D. Colt, 580C Lcndrurn Road, Presidio of San Francisco). San Gabriel Valley: Blind Studv- Group tMrs. Phillips Neuman, 2736 Cogswell Road, El Monte), Santa Monica: (Mrs. Blanche Parker, 515 25th Street.) D.C.: Esperanto Club of Washington (Sergio Docal, 2947 Tilden St., N.W., Washington). Illinois: Chicago: Esperanto Society of Chicago (Mrs, J. N. Denison, 17958 Homewood Ave., Homewood), Massachusetts: Cambridge: Harvard Esperanto Club (Quincy House, Box 8, Harvard University, Cambridge, 02138). Springfield: Greater Springfield Esperanto Club (Warren H. Gould, 114 Deerfield Street, Green- field). Michigan: Ann Arbor: (Wm. C. Dickerman, 424 Hilldale), Missouri: St._ Louis: Esperanto Societo de St. Louis (John Sabin, 9 Princeton Place, University City 30). Montana: Missoula: Esperanto Studv Group (Bob Davis, 1721 Helen), New York: New York: The Esperanto Society of Greater New York (50 Overlook Terrace, New York 33). New York: Esperanto-Klubo de Novjorkurbo (Dr, Julius Balbin, 340 Riverside Drive, Penthouse 2, New York 25). New York: Esperanto Study Group (Frances Lesher, 4 West 28th Street, New York 1). New York: Staten Island Esperanto-P.ondo (John Kailenta, 83 Kenball Ave., Staten Island 14.) Esperanto Education Center, P.O. Box 406, Cooper Station. New York, N.Y. 10003. Oregon: Corvallis: Oregon State University Esperanto Group (Jean Ann Troudt, 507 West Hall, OSUi. Mediord: Rog-vala Esperanto-Ligo (S-inc> Settle L. Buonocore, 109 South Oakdale), Oregon City: Oregon City Esperanto Group (Mrs. Lawrence Winkleman, 4203 S.E. Rothe Road, Milwaukie 22). Portland: Esperanto-Societo de Portland (ESPO) (Mrs. Evelvn Deer, 12946 N.E. Hancock St., Portland 301. Portland: Multnomah Esperanto - Stud - Grupo (Tomaso Davidson, 3434 S.W. Marigold St., Portland 19). Pennsylvania: Allentown-Bethlebem: Esperanto Club of the Le- high Valley (Donald Munro, 1961 Erie Ave., Quakertown). Meadville: Meadville Esperanto Society (Barbara Eberhardt, 681 Hickory St.). Pittsburgh: Esperanto-Klubo de Pitsburgo (Donald H. McClellan, 333 Macassar Drive, Pittsburgh 36. Phone: (412) 653-7704). Tri-Stala Esperanto-lnformejo and Tri-Stata Es- peranto-Bulteno (2736 Locust Drive, Bridce- ville). Texas: Houston: Esperanto-Klubo de Houston (Edward F. Lacy III, 6923 Schley St., Houston 17. Teletono: WA-6-5702). Washington: Seattle: (Vincent Griffeth, 8556 37th Ave., S.W). Spokane: (H. K. Ver Ploeg, 1908 E. 8th Ave.). Tacoma: (Ruth Culberg, 1912 X. Monroe). Walla Walla: Montvida Esperanto Society (Al Estling, 1351 Grant St.). National Groups: Esperanto League for North America, SC8 Stewart St., Meadville, Pennsylvania. Junularo Esperantista de Nord-Ameriko (JEN) (Richard P. Kollin, Apt. 4a, 30 Avenue B, New York, N.Y. 10009). Book Dealers: Esperanto League Book Service, 808 Stewart St., Meadville, Pennsylvania. Shorey Book Store, 815 Third Ave., Seattle 4, Washington. Esperama Libroservo, G361 Elmburst Rd., San Diego 20, California. All the book dealers accept mail orders. junio okazos en Novjorko konferenco pri la afero. Sed la Estraro, kiu devis konenci kaj gvidi tian gravaĵon, ludis nenian rolon, kaj verŝajne la junia konferenco ellaboros planon kaj'prezentos gin al la julia Kongreso tute prefer la Estraro. La dua granda debato temas pri la oficiala organo de ELNA, la Nordamerika Esperanto-Revuo. Multaj aktivaj membroj de ELNA decidis ke la Revuo estas eraro. Pro diversaj kialoj, ili opinias ke ELNA ĉesu eldoni la Revuon, kaj eldonu pli malraultkostan novajbultenon, plus eble maloftajn informlibretojn en gazeta fortnato. (Legu ankaŭ "Kio Mankas en la Esperanto-Gazetaro?", en ĉi tiu gazeto.) Aliaj defendas la Revuon, kaj inter la diversaj flankoj la debato viglas. Sed ĉu la Estraro, kiu devas gvidi la Revuon, faras ion en tiu debato? Ne, la Estraro kvazau ec ne aperis ĉe la debatejo. Eble okazos ankaŭ ia privatula konferenco pri la Revuo, satnkiel pri la oficejo, car nenio fariĝos se privatuloj ne faros gin. La situacio estas jene: neniu rajtas regi ELNA krom la Estraro; la Estraro ne agas; do ELNA estas paralizita. Sian grandan potencialon ĝi ne povas realigi, kaj do la norabro da membroj, la kvanto da disponata mono, la grado de publika intereso, kaj--la kerna celo—la nombro da Esperantistoj restas senkreskaj. Interne de tiu situacio estas klara unu emo: iom post iom, kiam oni konstatas la netolereblecon de la paralizo, privatuloj neoficiale sed efektive transprenadas la taskojn apartenajn al la Estraro. Teorie ELNA estas denokratio; fakte ĝi estas anakkio; se la nuna ŝangado daŭros, ELNA fariĝos aktivulokratio, kaj mi senhezite esprimas mian preferon al tiu lasta regmaniero super anarkio. Do, ni konstatis la situacion, ni trovis la emon. Kio devas esti farita? Kvankam la aktivuloj privataj komencis transpreni partojn de la Estrara laboro, tamen la plej aktivaj personoj en la Ligo—la ĉefaj postenuloj--gis nun tro modestas por fari decidojn lauregule Estrare farendajn. Kaj tial la paralizo grandparte dauras, kaj dauros plu, gis la Estraro oficiale transdonos al la ĉefaj postenuloj la plejmulton de la potencoj nun posedataj de la Estraro. TIAL, IA NEPRA, URĜA, EVIDENTA UNUA PAŜO AL IA REVIVIGO DE ELNA ESTAS: KE IA ESTRARO OFICIALE TRANSDONU AL KOMETATO KONSISTANTA EL IA PREZIDANTO, IA VIC-PREZIDANTO, IA SEKRETARIO KAJ IA KASISTO IA PLENAN RAJTON REGI LA LIGON LAU SIA BONTROVO. LA ESTRARO RAJTU POSTULI AD MA.LPERMESI UNUOPAJN AGOJN, ELSPEZOJN, ktp., SED IA REGA KOMITATO RAJTU SUPOZI IA KONSENTON DE IA ESTRARO CIS ĜI ESPRIMOS MALKONSENTON. TIEL, NEAGO DE IA ESTRARO NE MALEBLIGU AGON DE IA KOMT.TATCL La Estraro devas agnoski la fakton ke ĝi grandskale fuŝis la Ligon, kaj ke gi ne kompetentas regi, sed nur "kontroli". Se la Estraro rajtis havl la nunan Regularon dum la lastaj 11 jaroj, gi ec pli rajtas redoni al la postenuloj la potencojn kiujn gi prenis, kaj reiri al tiu pozicio al kin la Statuto originale destinis ĝin. ĉu estas dangeroj en tiu propono? Bur apenaŭ eblaj dangeretoj. car la supre nomitaj postenuloj jam montris sin kompetentaj, prudentaj, komunikemaj, kaj tre laboremaj. Sed estas grandegaj nepraj dangeroj en la nuna situacio, car, se la paralizo daŭros, la privatulaj agadoj preterpasos la oficialajn de ELBA, kaj la Ligo, fariginte senutila superfluajo, povos tutsimple finmorti. Memoru: la elekto estas inter aktivulokratio kaj anarkio. Efektive gi signifas elekton ĉn ELBA estos forta au. malforta, vigla au laca, sukcesema au neprogresema, viva aŭ morta. La Estraro kapablas fari tiun decidon, per abdiki la tronon kiun gi ne kompetentas okupi. Kaj se la Estraro ne agos, mi antauvidas ke la Bovjorka Kongreso en julio rerigardos al paragrafo 603 de la Statuto: "La Kongreso havu plenan aŭtoritaton pri ciuj aferoj de la Ligo, krom ŝanĝoj al la Statuto kaj la elekto de postenuloj." Mi antauvidas ke la Kongreso oficiale kondamnos la Estraron per la plej severaj vortoj, nuligos la Estraran Regularon, kaj reorganizos la Ligon por meti la potencon en la manojn de tiuj kiuj montris sin kompetentaj ekzerci gin. REZULTO DE LA KOBKURSO Bi ĝojas anonci ke 16 personoj partoprenis la konkurson en la lasta numero de la JER-Bulteno. Per lotumo oni elektis unu el la partoprenantoj por ricevi premion. La nomo de la feliĉa venkinto estas ARTHUR MORSE el Millers Palls, Massachusetts. Li ricevos kiel premion la librojn Koloroj, de Julio Baghy, kaj Oriento kaj Okcidento: Al Reciproka Kompreno?, de Georges Fradier. Ec la nevenkintoj ankaŭ gajnis grandan premion: ankoraŭan jaron de la divers-enhava, sprita, pensiga kaj distra JER-Bulteno kontrau nur unu eta dolaro. ĉu vi ankoraŭ ne renovigis vian membrecon aŭ abonon? Se ne, faru jam hodiaul Simple sendu dolaron al la Kasisto: Stanley Cohen, 16 Long Avenue, Allston, Massachusetts 0213L. re Cj. B FT H N TJ Cj. re 10 Pi 4 Cj. d PC PC en H d en o re p H d- H H- p. ta re CO re re H P o h d Pi h h re d re H H H P re d 4 d« re 4 0 P P P a a O to H B. O 4 p 3 d P en to 0 d d P c+ 4 o 4 on d o Hj Hi 0 H CD H ,_, cr h CD on en d pc H H d H' 4 d d- re p o P P B H P H P 4 a 535 pT 4 O 2 H) p 4 h P ro o re H re o 2 CD P O d c+ d h a o o a - d Cj. h z p O Pi fed P p p p. h, a pc o H d CZ\ O H N p. p p p \* pj H o 41 o ^j P W a d C0>O d PVHd40H-0c+ Cj. P J2^ re H 4 ^s Cj. O P P Cj. P Cj. W H P P a co c+ Cj. O 4 p O 0 PC Cj. p. d fcrj PC o re PC Vj o P P- re P d d P H 0 H- p. • - P - < d re C2> CO PC v. a P c+Ci.)0» re p 4 P Cj. CT H CO P H c+ P p CK1 * C_i. *■ p N P P w o H P re o cr+ PC re o o> re d- re P S O CD Pi p. p. H- to P o 0 re a O 4 Cj. p to o o on PC p O 4 TJ O 4 fl» Cj. Hi CD p c+ C»H pC 3 0 re d c+ • re »• C+ CD 0 3. p p H Cj. re o (Lj. H* ™ a H" d- p p. re p. o PC H re cr o d O P p H en N re P ••• re < (M P P ssi d H re Cj. 4 > d 3 o P P en H PC Cj. _ o P Cj. P d- P- w o P PC p 4 0 tCJ P P 4 H H cj. CD 0 re C+ p P W^ 0 H d 0 P crq c+ P PC * en H 4 P PC to a re h pc * a d- 4 0 p Cj. d P pi p PC P re p 4 p P 3 P O pu H- o ta 4 P ps H H- P- p P 4 P o en « re o pro P 0 O d- w P Cj. {jq P Hi O PC 4 O p 3 o p re d h en o O Cj. H d( en O en P a 4 Cj. O O O P P 4 Cj. P- p 0 PCcj. re P a P P 4 P P O t 4 H pc re d S o p d 0 4 0 4 re H P o ta a Hi a P z CO Cj. >- « P 0 pi < pctn>§ d d- re d- H 05 n re en a re Mj < re o 4 d- P p & ™ H O Hi p. P o pc fed p. re p P < 4 d re d d- P- O P en re p <=: re 4 P H- oq> d en f* £ p P o en a B P cxi 0 d< re CD P> d s H CD d cr 4 p- d P P a 3 Cj. P p. a O to TJ H" Pi 4 < c+ re H w p p d cr PC P d- d en h en o re 4 c+ p. d- d- d H CD H> d CD 3 p o d P, o d p H H p d d- d P PH re o 0 a 05 4 H O P H H <} 3 4 o H- en cj. p. cT c+ en H- P en pi O P d- P 4 4 c+ re d- o p O P p P- CD H- 4 P H H P »• P H PC P P p. en o P d< en 3 d Cj. 4 o on>pi a en P fD P O P d P d- P p P o o o p. p •3 PC CXI H P o d re O . a h p d p p d o P PC P O en < p P a p P p CD H o 3 d 0> P Cj. h d 3 H H 3 pc o p re p Cj. CK)>pi H re a h> d P Cj. P 4 H P p. re o P P re re P P H O 0 h d O re p 4 p p 3 P P en> re 0 > en 3 pr en en 0 0 Cj. H 3 en H- P d- P PC .d p O ca. o a re re > P H p. CO P PC 0 re p 4 P CD H re P cr re re p re c+ cr a o a a & P P H en P 4 o pc pi re H re 3 cn>H- PC 4 d en 4 N 4 P H d re p p d c+ O0 O P- d P H Cj. d" PC O D P p en 05 O c+ P O 0 0 O P Cj. re p. a Cj. H p 05 H 1 g d O en 3< H d H- N 4 H) d P PC P 3 P d h co>p d H 3 0T15 CD P Hi d H d P p. p. a pc re p H c+ d 0 POQJ en d c+ H re pc o P- en 4 a a P 1 a re re Pi en cT d re b H n re O P en p. re d- P d- P P 3 CD h a p Hi d H H * en CD c+ O H B H h re 4 Cj. O H O en 0 P c+ d h PC Cj. tr d- 3 4 3 Cj. o p VO ~ CD H 4 h a P O H H- O v. Cj. ri p P o O P P P O P P 4 H CT\ to 4 P 3 p. 4 re H . cr PC P CJ. PV* Cj. a *-d H < Cj. B d- d- O P H d Cj. P P p en re O 4 4 a en 0Q>4 P c+ Hi P on H P H P d w re O 4 H Cj. P d- d c+ O O O P Cj. CD 2, d. P cn> O H- o en - P p 4 P d p d H O P 4 P oq> P P- H H 2 05 cr p cr CO p a re 4 H H CĴ P B re \->- i-> c* d d-on p O o H PC P re o H o P • en 3 P re P - d P i?j p O 4 0 P P re o P d- 3 Cj. 4 O 4 CD 4 re H P p p. 4 re H P d w 3 H P H- P PC w>H 0 P P 3 H en P 3 p. 0 P re PC Cj. en c+ 0 O P P to re H- H 1 O O d- 4 Cj. P re P CD o 4 o en P pc d- d re p P P H P J3 v. 0 P CO H H to H re - c+ d re p P 4 c+ H- P P H- en h Hj PC d< P H Q Cj. H p H PC 05 Cj. Cj. 3 H p H d 4 4 P PC P CD 3 c+ 4 p- H re P cr p P PC p O cn>H H O 0 a H Cj. P O • d P re O Cj. 3 CT P. P H Cj. P d PC re 4 p H 4 Cj. P re PC P r+ P C_i. *j p pre re 3 c+ en e+ d re p o a o cr O P o a o> p CD O d- O OQVd Pt CD a Cj. o Cj. p fed a 4 P PC en P o re a CD H d d P O P' e+ H o> 4 a p to CD H Cj. Cj. CO P d- ^» en H P p p PC O P cn>re P H* hJ H 0 H P O 4 H ' PC ro p d P re re P pĵ H O P O p P> P O U) Cj. Pt 4 en H O P 4 CD en H a H H P H p I P Cj. 1 Cr 4 a p re PC re a a1 B- 0 ja bone informi la publikon pri tio, ke Esperanto-movado ekzistas kaj ke gi estas kapabla trakti kaj solvi demandojn kaj problemojn de internacia intereso, multe pli bone estas tamen demonstracii tion en la praktiko, kaj al tio la artikolo donas instigon. La plej grandan intereson lau mia opinio meritas ne la seminario en Varsovio mem, sed la rekomendoj kompilitaj de UNESKO okaze de la seminario, car ĉi tie prezentigas ebleco efektiyigi proponon de tiu organizajo, kun kiu ni kunlaboru, kie ni povas. Mi ne scias, kiajn imagojn la kompetentaj komisionoj de.UNESKO havas, rekomendante "eldoni junular-konformajn skribajojn en pligrandigitaj eldonkvantoj,...kaj zorgi pri internacia disvastigo". La internacia disvastigo de junulargazetoj ne estus ebla sen uzi la helpon de tradukoficejoj, metodo treege multekosta kaj temporaba. Temus ja ne nur pri tradukado de la kontribuajoj, kiujn oni volas aperigi, de la nacia lingvo de la redaktoro en la lingvojn, en kiuj la gazeto eldoniĝas. Por veki la intereson de la junularo en tiel multaj diversaj landoj, oni devus prezenti artikolojn verkitajn de kunlaborantoj en tiuj landoj kaj leterojn skribitajn de la legantoj, kaj la senĉesa tradukado tien kaj reen kaŭzus tiom da tempoperdo kaj miskompreno, ke la afero simple ne povus funkcii. Sed ec se oni venkus tiujn obstaklojn, sukcesus trovi la necesajn financajn rimedojn kaj starigi stabon de kunlaborantoj en la diversaj landoj, la regula aperado de ĝenerale interesanta junulara gazeto ankoraŭ tute ne estus certigita. Por ke la gazeto fariĝu harmonia tuto necesus daŭra kontakto inter la redaktoroj en la unuopaj landoj kaj la ĉefredaktoro. Tiu rekta kontakto pro la malfacilajoj kompreni unu la alian certe ne estus ebla, almenau ne tiel, kiel estus necese por bona kunlaboro. Pro tio mi kredas, ke internacia gazeto bazita sur tiu sistemo ne povus longe funkcii. Post tiu teoria pripensado jen mia praktika propono: Pro kio ni esperantistoj ne kaptas tiun sancon? Cu ne estus eble eldoni tian internacian junulargazeton en Esperanto, regule traduki gin en la diversajn naciajn lingvojn kaj prezenti gin al la neesperantista junularo? Ec ne necesus fondi novan gazeton: ni jam havas unu, kiu taugas: Kontakto! Certe eblus aranĝi parton de tiu gazeto tiel, ke sen grandaj sangoj oni povas traduki gin en la naciajn lingvojn. Mi ankau estas certa, ke en multaj landoj ni povos trovi kunlaborantojn, kiuj estas pretaj transpreni tiun taskon. En kelkaj landoj ni ec jam havas grupojn de legantoj por la gazeto, car kelkaj el la landaj sekcioj de TEJO havas Informan Fakon, kiu regule eldonas nacilingvan informilon kaj sendas gin al junulargrupoj neesperantistaj kaj al >5 interesiĝantaj unuopuloj. Pliriĉigo de tiuj informlloj per interesaj internaciaj kontribuaĵoj certe ne povus malhelpi ilin. En la aliaj landoj oni povus klopodi fari kontrakton kun jam ekzistanta nacilingva junulargazeto au eble mem multobligi kaj forsendi tradukitajn artikolojn. Mi volonte konfesas, ke mi mem ankoraŭ ne sukcesis ĝisfine trapensi mian proponon. Mi ne povas prezenti kompletan projekton pri la organizado de tia gazeto; por tio mankas al mi la necesaj scioj kaj spertoj. Sed mi kredas, ke oni pridiskutu la aferon, car tie ni havus okazon unuflanke pruvi, ke ni estas pretaj kaj kapablaj efike subteni la laboron de UNESKO, kaj aliflanke varbi por Esperanto prenante la nerektan sed miaopinie ne malpli efikan vojon, car esperantlingva gazeto, kiu regule tradukiĝas en multajn naciajn lingvojn, certe estus bona pruvo de la taŭgeco de nia lingvo. Mi ankoraŭfoje devas reveni al la supra jurnala artikolo, car gi enhavas ankoraŭ alian instigon, kiun mi tamen volas pritrakta iom malpli detale. "Ankau stimuladon de planoj esplori la efikon de la amasinformlloj oni konsideras urĝa", oni skribis. Ĉu tiu demando ne estus taŭga temo por oratoraj konkursoj? KIO MANKAS EN NIAJ CELOJ David Adamson La celo de ĉi tiu numero, "Kio Mankas en la Esperanto-Movado", bone, se neintence, espritnas mankon en niaj celo j. Estas tro da movadismo en la movado. En Esperantujo ne estas vera loko por homoj kiuj nur deziras paroli kaj uzi la lingvon, nek por tiuj kiuj konsideras Esperanton nur ilo por komunikado. Se oni daŭre insistas ke oni nur uzos la lingvon, ne propagandos gin, oni estas malbone pripensita de la movadismuloj. Kiam oni lernas la lingvon, oni estas tuj kaj daŭre varbita por ĉiaj taskoj. Pro tio, homo kiu ne ŝatas doni sin al celoj povas decidi ke estas preferinde esti tute for de Esperanto, anstataŭ teni gin por okazoj en kiuj ĝi estas utila. Alia malhelpa rezulto de tiu movadismo estas ke homo kiu ne kore interesigas pri la movado povas, pro malintereso, fuŝi taskojn kiujn oni donas al li. DADO? KIO MAMAS EH ESPEMITOO-PROPAGMCA Nikola Nikolov Ofte personoj, al kiuj ni parolas pri la avantaĝoj de Esperanto, detnandas nin pri la ekzisto de faka literaturo en la Internacia Lingvo: libroj, revaoj, terminaroj k.s. Tiam ni koaencas respondi ne certe kaj per ĝeneralaj frazoj. Vere, la faka literat.ro en Esperanto estas ankorau en embria stadio. La aperantaj fakrevuoj estas malpli ol dek, kaj ilia paĝamplekso estas tre modesta, ec mi povas diri mizera. Ni esperantistoj revas pri la tago, kiata oni kotaencos apliki nian lingvon en Siuj internaciaj rilatoj. Sed tiu tempo venos ne per eldono de dekreto de iu. Ni devas obstine labori, por ke la hotnaro, la diversaj popoltavoloj kaj fakaj medioj ne nur rekonu la utilecon de Esperanto, sed ankaŭ lernu kaj apliku gin. La rezultoj estos dekoble pli grandaj, se ni en Siuj landoj samtempe direktos nian Esperanto-propagandon al difinitaj medioj. Kiamaniere oni povas efektivigi tion? UEA devas esplori, kiuj medioj plej suferas pro la lingva diverseco en iliaj internaciaj rilatoj. 6i devas ellabori du-tri jaran planon por agado. Oni verku konvenajn propagandilojn, kiujn la landaj organizajoj devas traduki nacilingven. La propagando de Esperanto en la difinita medio en ciu lando devas esti gvidata de la landa esperantista organizajo kaj efektivigata de la lokaj Esperanto-societoj. Se ni sukcesos en dek- dekkvin landoj organizi po dek Esperanto-kursoj por ĵiunralistoj, arkitektoj, inĝenieroj, kuracistoj aŭ sportistoj, post kelkaj jaroj en Siu lando ni havos konsiderindan nombron da esperantistoj el tiu medio. Unue ili postulos, ke iliaj fakrevuoj aperigu resumojn en Esperanto kaj poste iom post iom oni komencos la eldonadon de faka literaturo en Esperanto. Sekvos internaciaj renkontiĝoj, seminarioj kaj kongresoj, en kiuj la cefa lingvo estos Esperanto. La efektivigo de la Zamenhofa kaj la Junulara Jaroj pruvis, ke se oni klare montras la celon kaj la rimedojn, per kiuj oni povas gin atingi, la esperantistoj faras multon por certigi la sukceson. Kiu antaŭ unu jaro povis aserti, ke dank' al la unujara porjunulara agado ni havos konsiderindajn rezultojn: amasa kongreso, aperigo de internacia revuo, fondo de kelkaj landaj sekcioj, organize de pluraj junularaj kursoj en multaj landoj ktp. Antau pli ol jaro la japanaj esperantistoj, en ligo kun la Olimpikoj, kiuj okazos post du jaroj en Japanio, eldonis presitan alvokon al Siuj esperantistoj, instigante ilin organizi kursojn por sportistoj, kiuj partoprenos la ludojn. En ĉiuj landoj oni konas la nomojn de la pie j elstaraj sportistoj. El tiuj personoj oni formos la teamojn, kiuj konkuros dum la Olimpikoj enjapanio. Tamen mi dubas, ĉu eĉ unu landa Esperanto-organizaĉĵo, societo aŭ aparta esperantisto interesigis pri la adresoj de tiuj sportistoj, sendis al ili informojn pri Esperanto aŭ invitilon por partopreni Esperanto- k'orson. La alvoko de la japanaj esperantistoj estis bona kaj siatempa, tamen sen plana kunordigita laboro gvidata de unu centre. Ankoraŭ ne estas malfrue efektivigi la alvokon. Eble UFA organizos la kampanjon. Se ni estas persistaj, obstinaj kaj se ni agos taktike, la rezultoj estos bonaj. (el Bulgario., februaro 196k) (daurigo de EN LA LAHDO DE LA BLIIŬ0ULOJ UHPOStP;i^O.-:fiEaAS de pago 31 ) kutime kapablas sin organizi "neoficiale", kaj ĉiakaze temas pri unu forĵetebla ero en troŝarĝita programo. Por la teatra vespero oni aldonu en la kongresa libro res tmon de la koncerna teatrajo: kutime granda parto de la auskultantaro plene malsukcesas sekvi gin. -- Fine, oni mininumigu flagflirtigon, malgrandigu (au forigu) kongresajn insignojn, evitu stultajn Esperantajn kantojn, kaj ĉion fari por bone kaj afable trakti la kongresanaron per adekvata akcepto kaj organiza servo j . (Ĉiuokase, tni ĉiara forgesas la duan strofon de tiu diabla Himno...) Mi parolis ci-artikole simple pri kelkaj malsanoj kaj ,nu propono pri plibonigo. La titolo de la artikolo - "En Lando de la Blinduloj, Unuokululo Reĝas" versajne ne bezonas klarigon: eĉ minirnuma sagaco en la Esperanto-movado faras el la koncerna homo eminentulon. Sciante tion, multaj esperantistoj allogigis al Esperanto precize car temas pri malgranda fermita rondo kie ili povas eminent! per tute malgranda peno. Kaj aliaj, la veraj idiotoj de la ekstera mondo, allogigis al Esperanto car estas pli granda ebleco en frata rondo de geamikoj kaŝi de aliaj (kaj ŝekve de si mem) la propran sentaŭgecon. Ŝafo senpene kapablas solidari km siaj samspecanoj - sed ni bezonas ne ŝafojn sed ordinarajn, raciajn, nefratecajn HOMOJNi #* ** #* ** ** ** ** ** ***** ***** 4-8 ĈU VI JAM ESTAS JUNUIARA DELEGITO? Ivo Osibov La valoro de la internacia lingvo pruvigas en gla praktika uzeblo. Indas gin lerni nur ce per gi ni povas plirieigi nian scion, kontakti la homojn, kiuj restus ekster nia atingopovo pro unu au. alia bard, nur se ni povas pore de gi infortnigi pri la aferoj, pri kiuj la kono de la gepatra, aŭ ec unu-du krotnaj lingvoj ne povas kontentige helpi. La nuna mondo estas ricega je eventoj, je intercsaĵoj. La gazetaro, la radiotelevida sistemo kaj aliaj informrimedoj ne sufiĉas por kontentigi nian scivolon. Ni sercas pli senperajn fontojn de la informoj. Ĉu ni, esperantistoj, konscias ke tian fonton ni jam havas he la dispono? Ĝi estas la reto de la delegitoj kaj fakdelegitoj de UEA, eble ne ĉiata kompleta laŭ landoj kaj laŭ fakoj, sed nia kotauna tasko estas konipletigi gin. La Dua Baza Laborprogramo de UEA (lII-A-5-j) starigis antau la Asoci.on la taskon duobligi la norabron de delegitoj kaj fakdelegitoj. Simllan taskon envieigis TEJO kiel la junulara sekcio de UEA en sian Bazan Perspektivan Laborprogramon (lII-A-5-f en Informfolio n-ro h, aprilo 196^, p. 3)1 kiu tekstas: "...(f) pligrandigi la nombron de la Junularaj Delegitoj de UEA tiel, ke estu ili almenaŭ tie, kie ekzistas Junulara Grupo." En Usono estas nur sep junularaj delegitoj, en Cambridge, Mass.; Lawrence, Kan.; Meadville, Penna.; Pasadena kaj Los Angeles, Calif.; Wiilmore, Ky.; kaj New York, N.Y. Certe ĉiuj konsentos ke por tioma lando ili ne sufiĉas. Do, estas eblo por ĉiu juna esperantisto farigi junulara delegito en sia loko. Necesas nur peti Delegit-Respondilon de la ĉefdelegito de UEA en Usono, s-ro D.E. Parrish, 328 West 4-6th Street, Los Angeles, California 90037- La kondicojn kaj instrukciojn oni povas legi en la Jarlibro de LISA, unua parto, 1963, p. 168. Farigante junulara delegito, ĉiu el ni helpos plenum! la laborplanojn de TEJO kaj de LISA, ĉiu el ni helpos inform! pri la junularaj vivo, okazajoj kaj interesajoj en sia lando kaj per tio certe ankaŭ al interkomprenigo de la junularo diverslanda. ŝakistoj: La Esperanta Ŝak-LIgo Internacia (ESu) refondis sian bultenon (Esperanta Ŝako) kaj gvidas korespond-turnirojn. Informigu pri membreco ce la Sekretario: D-ro V. Faigl, ZLONICE (Okr. Kladno), Cefioslovakio. k9 VENU NEPRE AL. N N 000 V V JJJ 000 RRR K K 000 NN N 0 0 V V J 0 0 R R K K 0 0 N NN 0 0 V V J 0 0 RRR KKK 0 0 N N 000 V JJ 000 R R K K 000 kaj guu la.piej grandskalan> plej luksan, plej eventoplenan, plej interesan Kongreson en la tiistorio de ELNAIIJ Simple rigardu al la programo, kaj vi ne plu dubos ke vi devas ĉeesti tiun unikan renkontigon de la tutlanda esperantistaro. Kongresejo: Hotelo Statler-Hilton, en la tnezo de Novjorkurbo. Merkrede, 1 julio: nefortnala komenco, vespere. Ĵaŭde, 2 julio: registrigo, oficiala komenco, aferkunsido, kaj montro de "ANG0R0J", la unua filmo originale farita en Esperanto- Vendrede, 3 julio: aferkunsido, raportoj, speciala konferenco pri la lingvoproblemo de Afriko (kun d-ro Mario Pei kaj aliaj fakuloj), kaj reĝstila bankedo de sep eroj, kun drametoj prezentitaj de JEN. Sabate, h julio: autobusa gvidata ekskurso tra la urbo New York kun ĉiuj gravaj vidindaĵoj, vizito al la grandioza Mond-Foiro/ kaj speciala libera vespero por ebligi al vi ĝui viah elektajon el la centoj da muzikaj, dramaj, edukaj, kaj aliaj prezentaĵoj kaj distraĵoj de Novjorko. Dimanĉe, 5 julio: finaj rezolucioj, raportoj, kaj oficiala fermo. Hotelcambroj estas preskaŭ elĉerpitajl! Sendu vian kongreskotizon ($lU.50 por plenaguloj kaj $10 por personoj kun malpli ol lĉ jaroj) tuj al: Ralph A. Bonesper Apartment "A" 579 Ft. Washington Avenue < New York, New York 10033 kaj petu plenan informon pri la Kongreso kaj pri rezervado de ĉambroj se vi ankoraŭ ne ricevis tiun informon. Ĉekoj estu pageblaj al: "12a Esperanto-Kongreso de ELNA". ..... .': Ne prokrastu, sed jam nun planu por vigla, amuz'a, memorinda duon-semajno, 1-5 julioI I GRAVA KOMUNIKO DE TEJO 50 Por instigi la plej vastan partoprenon en la laboro de TEJO de esperantistoj kaj junaj kaj plenagaj, TEJO okazigas dum 196k tutmondan varbkonkurson. ĉiuj el lk landaj sekcioj de TEJO konkurencas unu kontraŭ la aliaj, por kiel eble plej multe superi siajn kvotojn de membroj plus abonantoj. Sed ne necesas ke JEN estu la plej sukcesa por ke ni gajnu premion: se la nombro da membroj plus abonantoj en Nord-Aoieriko en 196k superos nian kvoton, JEW ricevos kiel premion 1,50 guldenojn por ĉiu superkvota membro au abonanto! Kio estas la kvoto de JEN? Nur 100, kaj ni jam pli ol duone atingis tiun celonl Kio estas enkalkulata en la konkurso? a. Abonoj al Kontakto (8 guldenoj jare); b. Junaj Membro-Abonoj en UEA (15 gld. jare); c. Membro-Abonoj kun Kontakto en TJEA (20 gld. jare). Ĉiuj kotizoj devas esti ricevitaj en 196k kaj destinitaj al membrecoj au abonoj por 196k. ~~~ Kion fari? Pensu unue pri vi: cu vi apartenas al unu el la jus-menciitaj kategorioj a., b., au c? Se ne, tuj abonu aŭ membriĝul Sekve, ekprilaboru viajn amikojn, malamikojn, konatojn 8c nekonatojn esperantistajn, ĉu naljunajn, junajn, jusnaskitajn, au. baldaŭ naskotajn. Kial JEN ne nur superu, sed ec duoblu sian kvoton? Per via helpo, tio ja eblas. Ek al varbadoi Bildo de la oldularo, kiel kelkfoje sajnas al la oldularo ke ili aspektas al .TEN. --Margaret Berkley -vi ; «■«■i . s"}"~* 51. ENBAVO - ', . f Enkonduko........................................................... Kio Mankas al ELNA?: Armin Doneis.................................. Nia Konferenco en Cambridge: Allan Fineberg.........................9 Oficiala Anonco.....................................................11 Kio Mankas en JEN?: Margaret Berkley...............................12 Pri la Nombro de Esperantistoj: Dovra Soleo........................15 Kio Mankas en Instruado de Esperanto: Catherine Schulze............If Kio Mankas en UEA: Richard Kollin..................................l8 En la Lando de la Blinduloj Unuokululo Regas: Humphrey Tonkin......22 Cu Vi Povas Respond! al 8i Tiuj?: Gian-Carlo Fighiera..............26 La Lingva Kaoso, aŭ Kio Ne Mankas: Mandragoro......................32 De; iras Korespondi..................................................3L Kio Mankas en la Esperanto-Gazetaro?: Roman Dobrzynski.............35 Kio Mankas en ELNA?: Jonathan Pool.................................37 Esperanto-Grupoj en Stat-Unio.......................................hd Re zulto de la Konkurs o..............................................L2 Kio Mankas en la Esperanta Junular-Gazetaro?: Bernd Kreykenbohm. .. .k-S Kio Mankas en Niaj Qeloj : David Adamson............................Ŭ5 Kio Mankas en Esperanto-Propagandado?: Nikola Nikolov..............k$ Cu Vi Jam Estas Junulara Delegito?: Ivo Osibov.....................L-8 Venu Nepre al Novjorko..............................................L9 Grava Komuniko de TEJO..............................................50 PRI NIAJ KONTRIDUINTOJ. Armin Done is estas tnembro de la Membreca kaj Organiza Komitato, eks-Prezidanto, kaj eks-Estrarestro de ELNA. Allan Fineberg estas Redaktoro de la JEN-Bulteno. Margaret Barkley estas gvidanto de loka Esperanto-grupo. Catherine Schulze estas Kun-Estro de la Eduka Komitato de ELNA, Esperanto-instruisto en publika plenagula lernejo, kaj gvidanto de regiona Esperanto-organizo. Richard Kollin estas Estrarano de JEN kaj de EEC. Humphrey Tonkin estas Estrarano de TEJO kaj de JEN, Redaktoro de Kontakto, kaj eksa Sstrarano de JEB. Roman Dobrzynski estas Komitatano de TEJO kaj eks- Prezidanto de PEJ. Li magistrigis pri la jurnalismo per disertaciO }ri la Esperanto-gazetaro. Jonathan Pool estas Estrarano de ELNA, 'de BEN, kaj de EEC. David Adamson estas Estrarano de la Esperanto-Klubo Le Harvard-Radcliffe. Ivo Osibov estas Estrarano de TEJO kaj :edaktoro de "La Juna Vivo".