* BULTENO DE LA JUNULARO ESPERANTISTA DE NORD-AMERIKO Numero 5 Januaro 1963 Sendu kotizojn al: S. COHEN, 16 Long Ave. , Alls ton 34, Mass. Cion por redak- cio kaj ĝeneralajbjn al: Junularo Esperantista de Nord-Ameriko, 30 Ave. B, New York 9, N. Y. ------JARABONO: $1. 00 aŭ egalvaloro, JEN ALIGIS AL TEJO Komence de decembro atingis- pin ĝojiga novajo: JEN fariĝis oficiala landa sekcio de TEJO. Pro pluraj kialoj ĉi tiu novajb estas grava por ni. Unue, ĝi signifas rekonon flanke de la mternacia Esperantista junulara movado; due, ĝi estas ankoraŭ alia fortikiĝo de JEN; trie, niaj kontaktoj kun aliaj landaj sekcioj kaj alia agado donos. al ni pli da sperto. TEJO (Tutmonda Esperantista Junulara Organizo) eStas la junulara sekcio de UEA. ŭi fondiĝis jam antaŭ la dua rnondrnilito kielsendependa organizo kaj post iom varia historio, en 1957 kuniĝis kun UEA. De tiu tempo ĝi pli kaj pli fortiĝis. Ĝi nuntempe havas sep-rnembran, tre aktivan estraron; ĝr organizasciujare la Internacian Junularan Kongreson (kiufeĉeestas kutime ĉirkaŭ 100 junaj geesperan- tistoj). Per la aliĝo de JEN ĝi akiris;sian 15an nacian sekcion. Inter la naciaj sekcioj (en tfi kontinentoj) daŭre okazas iinterŝanĝo de bultenoj, i de konsiloj, ktp. , ^, ,. Entiite dp',; 'TEjTQ^kunMgaisV^ ,;^i* 6ian ĝravecon por ni bni ne'povas 'troermazii 'VA,'T: -;{"•:.., *....,;; ■..-• ■■■-..-.\v<-_. . I Sed nia aligo al TEJO jane estas> la soiajgravajo kiu okazie" lastatempe. Dum ! Kristnasko, dum multaj streĉaj horoj, kunsidis nia estraro. Kiujn aferojn ni -* diskutiS? Nu, sufiĉe diversajn. Al John Kooistra nikornlsiisprepari unuan skizon de Statuto de JEN; ni longe diskutis niajn planojn por la venonta ELNA- Kongreso en Pittsburgh; ni planis agadpn en Kanado, plidiskutis la fondon de Koresponda Servo, komisiis al la sekretario esplori pri fondo de Patrona Eornitato. Entute do, fruktodona ferio! Sed ni ja iome libertempis. Ses el ni kune pasigis la Kristnaskan tagon, komune batalante kontraŭ mirinde obstina meleagro kaj bele internaciumanta Estis inter ni nia fremdula estrarano Humphrey Tonkin el Britujo, Pere Julia, eks-ĉio de la hispana TEJO-sekcio, kaj s-ro Fernando Martinez, kiu profitis la okazon por konversacii (kaj iom argumenti) kun sia opinioplena sam- landano. ATENTIGO AL STUDENTOJ JEN havas membrojn aŭ kontakton kun studentoj en 14 universitatoj kaj kolegioj tra Usono. Estas jam kluboj en du el tiuj. La Esperanfo-Klubo ĉe Harvard havas la plej grandan nombron de membroj (ĉirkaŭ 20). Ce Columbia, la Idubo jus ek- komencigis, sed ni esperas, keĝi baldaŭ prosperos. Aliloke, iom post iom, Esper- antistaj studentoj informigas pri JEN, aliĝas, kaj klopodas organiziĝi inter si mem. Nun, unuafoje, universitato en Usono projektas Esperanto-kurson kiex ofieialan ! parton de sia programaro. Duquesne University, en Pittsburgh, estiĝo3 pioniro inter universitatoj pro la internacia. lingvo. Aliaj sekvu! "<--- John Kooistra Kornisiito pri Universitatanoj I EKPENSO POR NOVJARO -- La maturigo havas tri stadiojn: kiel infano, vi opinias ke vi scias cion. Tio estas simpla spertmanko. Iom poste, vi konstatas ke vi scias malmulton, sed iuj aliaj probable scias ĉion. Tio estas la komenco de la edukado. Fine vi.trovas, ke nek vi nek iu alia scias ion.' Tio estas la komenco de la spirita vivo. Ni tutkore dankas pro la kartoj kaj bondeziroj ensenditaj dum la Kristnaska sezonoj* a ^ a **** +-. *n i* a ** *,'•**'** <*.A *■» *> +» +* *\ X'A.A A"A <•* -■* a'a.^A A '' > INTERN AC IA -KATOLIKA ESPERANTO-JUNULARO en Romo fondita -- - Dum la 29a Kongreso de la Internacia KatolikaUnuigo Esperantista (IKUE) kiu okazis-en la"Centrb por pli bona mondb1* de Patrb ilbrhbardi inter la 14a kaj 21a de aŭgusto 1962 kaj kunvenigis 300 esperantistojn el 14 nacioj (pluraj aliaj ne pbvis veni pro politikaj ka.j aliaj malfacilajbj) fondiĝis memstara junularsekcio de IKUE sub la nomo "LA ALTA FLUGO" (LAF).. Cirkaŭ 40 gejunuloj, ihter'-ili eĉstudento el Madagaskaro, diskutis kaj aprobis la statutonde la nova organize kaj elektia ĝian unuan estraron. ■• • . • . Se ni fetas rigardon al"la statuto, ni legas tie sub I 2: ..................... "La celoj de LAF estas: a. kolekti la junajn katolikajn esperantistojn al komuna laboro por ilia Eklezio kaj Esperanto. ,-■'■" r b. disvastigi Esperanton inter la katolika j.unularo. - - -.- c. utiligi la avantagojn de la internacia lingvo Esperanto al la LAF-rnernbroj, ", LAF estas organizita sur internacia kaj demokrata bazo. La sola, oficiale uzata lingvo estas Esperanto. ..... Laustatute la gejunuloj elektis estraron per sekreta vocdonado. Prezidanto farigis s-ro Klaus Perko, studentod Graz, Aŭstrujo.- La aliaj kvar estraranoj venas el Nederlando (s-ro H. Weltens), Germanujo (s-roS, Maul), Italujo (,s-ro A. De Salvo), kaj Pollando (f-ino D. Walenzyk). La est;raro nomigis reprezentantojn en jenaj landoj: Aŭstrujo, Belgujo, ITrancujo, Germanujo, Hispanujo, Jtelujo, Jug's j_- fc»j^ slavio, Kanado, Madagaskaro, Nederlandp kaj Pollando.. Gia spiritualo estas sacerdoto J. Zasas el Pollando. Krome gi installs. Centran Oficejon kaj Inforhoan. Fakon. .,,; . ...,'.. ..." '/""-- Bum la fondkunveno LAF aprobis du rezoluciojn: unu al la junaj katolikaj espe'r%» antistoj, alia al ĉiuj internaciaj kaj naciaj junular-o,r,ganizoj.. Kromtiu fondkunvehor. la junularo havis jenajn apartajn arangbjn: prelego de S. Maul, redaktoro de iTbirdor;; (la oficiala- organo de LAF), pri "LAF kiel organize por katolikaj junaj esperantistoj'■• tuttaga ekskurso al Cei*veteri kaj Bracciano (etruskaj tqmboj); leborkunsido, dum Iv oni diskutis pri la Informa, Fako, Lingvokampanjo inter;la katolika junularo kaj "birdo," kiu aperas jam depost tri jaroj; posttagmezafekskursp al Tivoli kaj fine AmUza■ Vespcro, per kiu la junularo ĝojigis la plenkreskulojn. Alie la junularo partoprenis la ĝenerplan.programon de la kongreso. Ĝi konsistis el papa audience la 15an de.aŭgusto, dum kiu la Sankta Patro speciale salutis la kongrespn. .Al salutteiegramo li sendis afablan respondon kaj sian Apostoian .Benon. Okazis kelkaj prelegoj (interalie pri la rilatoj inter la latina lingvo,kaj Esperanto. Pri -"" ci tiu terao la kongresanoj aprobis specialan rezolucion),. faldkunsidoj de la sacer» dota rondo de IKUE kaj de la italaj esperantistoj, diversaj ekskursoj al Romo kaj Assissi kaj d.u filnivesperbj'. Pro diversaj kialoj oni devis fermi la kongresonjam unu tagon pli free, tie! ke la televido, kiu volis filmi la solenan fermon, trovis nur kelkajn esperantistojn en la "Centre, " kiam gi venis. ■ :.;Patro Lombard!, bedaŭrante tke li. mem ankpraŭ ne scias Esperanton, per sia parclado alia kongresanoj en diversaj -lingvoj plej evidente pruvis la necesecon kaj taugecon de la. internacia lingvo. - . ,, . La protektanto de la kongreso estis.la Prezidanto de ,1a Itala Reppubliko Antonio SegnA; gia honora prezidanto estis Kardinalo Ruffini, kiu mem estas esperantisto. Al la honox'a kemitato apartenis pluraj kardinaloj, episkopoj , ministroj kaj eminentulojv * ;.,.., Entute: neforgeseble kongreso. La 30a Kongreso de IKUE okazos 1964 en " '. Valencia, Kd.Gpa.nujc. ';"■■ ' • ..' —Stefan Maul. FELICA N0VAĴ0'' kA / ■ Koran gratulo'n al du el hiaj membroj, Marcclla 'Fisher kaj James Yuhasz kiuj estas edzino.kaj edzo. MOND'A KULTURO- ĵusaperinta kvarcnjaira-revuo de TĴEA, redaktata de WiIli-?.m-Av»Mv- Jarabono 15 ned. gld. (60 st.eloj). Unua n-ro 32-paĝa, Tuj abonenda estas tiu ĉi nova kulturgazeto por ĉiuj adeptoj de E-o", kiuj konotatas la fakton de nia rapide kreckanta kaj pliriĉiĝanta preternacia kultur- vivo. Eldonata rekte cub la aŭspicio de UEA, ĝi promecas plej altan atingon rilate enhavon, lingvouzadon, kaj preckvaliton. Interne de la frontkovrilo troviĝas tiu fabrikmarko de nia beletro, la listo de glosoj, Sed tio ne fortimu la legemulon; ili estao rapide lerneblaj. Sola demando estus, kiel utiligi ilin post eklerno? Cu ili apartenas ekskluzive al la legata lingvo? Aŭ ĉu oni povas riski vulgare priparoli ĉiutagajbjn.per beletraj fakterminoj? Kiu sciac, ;ENSENDŬ; • En la unua, aŭtuna numero de MK aperfgis la ege kapabla s-ro Auld tre oportunan kolekton da literaturajoj: - •-'*-" 2 2 2 Premiitan dramon de M. Boulton,"Nia Sango. " Kiel ĉiam, la stilo de f-ino Boulton belege fluas, kvazaŭ ŝi verkante aŭckultus la vortojn per interna orelo, anticipante eventualan aŭdiĝon sur sGene-jo». La intrigo celas substreki la neceson de tuja malar mad o kaj sekva ĉecigo de atomkernaj provoj. Tion ĝi sukcesas fari ja elokvente. Tarre n apud la fino de la drameto f-ino Boulton iĝas nekutime'severa kaj akra, iom streĉante la kredopovon, kiam ŝi igas sian . CEFMlNISTROn rnin^'ci--^^v^tvigya^eA^ois^Ŭ^^x>ŭi naortonfea«f-ilio.Oy kiunali.s©upoqn eble amas. s^&ilg-r^afl-tio, la efjko estao -sur mi - larmiga, i '.', ;•* - - - - Novelon de Sa.ndorSz.athma.ri, "FeliSa Amo," tre bele kaj refresige'b _■ elpensitan. Tio ĉi estas "arnrakonto" kŭn ourpriz-finiĝo, tre bumura kaj eii iuj lokoj eĉ iomete triotiga pro realismo! -:Ke,lkaj germa.nismoj enŝteliĝio, sed ne-niel difektas, . 9. . ■ ; - " - Eseon, "Iuj Karakterizoj de la Poezio, " de Edwin De Kock, sudafrika E-a poeto, konata interalie pro oia antologio, "Ombroj de la Kvara Dimensio" (Stafeto, 1961), Supera traktafcj pri plurajjaspektoj de E-lingva poeziarto, seryanta kiel .enkonduko por la ĝenerala leganto sur tiuiiikampon. Kritiko estas preokaŭ ofenda ci-okaze; rii ciixj preĝu, oe tio helpoe, ke'estos pli da tiaj homoj sinesprirrianfaj per E«a medio! Tamen ne ĉiuj liaj opinioj estas senrezerve akcepteblaj. En sia postparolo fine de "Ombroj" li ne forgesas papagi tiun nur laŭtradicie pravigeblan teorion, "La poesidjdevas es'ti parola arto. " Li verŝajne ne volac akcepti la realon, ke tiu tempo ectas jam delonge for, kiam poezion oni nature deklamis aŭ kantis. Nuntempe -ou bone aŭ ne - la poeziamantoj plej- parte legas, ne aŭdas, Kial da.firigi tiun efemeran idealon? Kial ne agnoski, ke la leganto trovas poemon unue en ĝia surpagd forrno', kaj ke tiu fakto povas esti prikalkulita de la poeto mem? En ĉi tiu eseo s-ro De Kock plue teorias, sur mi ne scias kia bazo, ke "kiam temas pri la plej intimaj' pensoj kaj sentoj, la homo. . . emas, , . kvazau automate al sona harmonio kaj ritmaj elementoj, " (substrekoj miaj) Tiu aseito estas absurda. Same lia'opinio) ke estas malaprobinda la "forta emo nuntempe konsideri la poezion kiel econ sendepeiidan de la formo. " Tio ja estus malaprobinda, se tio entute okazus! Sed s-ro De Kock iniskomprenas; la "forta emo nuntenape" ne temac pri senfoririĉi poezio, sed pri speco de poezio, kiu mem kreas cian formoii... Al .tip .ap&Kte»as...qp.epiala, te.khj^ dukoo al statfe&g; eft kiu la figuro kaj ties formo konsistigos sarra n procezon. - - - Redaktoro Auld mem recenzas kvar novajn Stcfeto-kajerojn. Nur povas malplaĉi, ke li eluzas tutan duon-pagon por montri, ke la ekzistado de parodioj. kaj pastiĉoj en nia literaturo pruvas maturecon de la lingvo. Kiu opinius alie? Kial aperigi en E-lingva kulturgazeto argumentojn kontraŭ ne-Esperantistoj kiuj ne povo3 legi ilin? Kaj oni plenrajte povus demandi, kion signifas la koncepto "beletrb," se oni inkluzivas "Planlingvaj Problemoj" en tiu kategorio? - -•" - La travivago de Mijamoto Macao,' "La Kaptito," povas esti la plej ĝuebla enhavajo de la tuta numero. Verkite per natura kaj individual stilo, ĝi havas mul- tajn belecojn. - - - Ege interesajn du artikolojn pri bulgarajkaj japanaj filmoj , de Metodi Pancev kaj Mijarnoto-Macao respektive, Tiu lasta nete taksas la bohkonatan reĝisoron Kurosaŭa Akira. Mi scivolas, kial oni literumas la japanajn nomojn per "y" kaj "v/'J ignore al la bona model Oomoto ? La lingvostilo de s-fo Masao estas iomete kurioza. . . simile kurioZa estas, en la a.rtikolo de s-ro Pancev, la apud- meto unuflanke de la esprimOj "socia opinio," "publika gusto," "aktualaj taskoj" ks. kaj aliflanke la termino "arta realismo," kiun li ekmencias perpostpense eniovita paragrafeto. Ciu rajtas sian opinion'; sed kredeble la artah realismon alimaniere difinus la pligrandparto de ,1a eŭropaj filmfaristoj. Entute, Monda Kulturo estas tre havenda periodaĵo; ĝi plenigas vakuon lasitan kaj lacotan de pluraj aliaj kulturaj gazetoj, kiuj suferas pro nesufiĉa apogado kaj M*.«,.ftJI.I R, povas promesi nur sporadan aperon, kaj ni esperu, ke tiuj samaj talentuloj nun emos koncentrigi sian kapablon al Monda Kulturo, kaj ke aperos ankoraŭ novaj verkantoj sur ties bone flegotaj pagoj. >AA ** ** ** *S MSAA A AM LA KOMENCANTOJ DE HODlAtJ ESTOS LA SPERTULOJ DE MORGAU. APOGU II LETERO AL LA REDAKTANTO (Responde al "Letero al Humanisto," dua "• Kara Redaktoro: Kiel vi scias, mi estas Esperantisto proksimume ses monatojn. Pro tio la vera santo de via letero ne estas facile komprenata de mi. Do, mi donas ĉi tiujn pensojn esperanto, ke kion mi skribas, tio trafos vian intencitan sencon. Estas multaj negravaj puhktoj de malkonsento inter ni en via letero. Ankorau estas pli bone nun, trakti nur la pli gravajn punktojn", precipe, "generalan homon" kaj ateistojn. La unua estas teoria temo sed la dua estas persona car, kiel vi scias, mi estas ateisto, aŭ plibone homaranisto. Mi bedaŭras, ke vi ne opinias bone pri la ateistoj. Unue, kiam mi parolis pri koncepto de fenerala homo, tiam rni intencis paroli pri tiuj aspektoj de la homo, kiuj estas feneralajbj, aŭ kiujn havas ĉiuj popoloj komune. Ciuj homoj havas korojn, cerbojn, okulojn, orelojn, ktp. Tiuj estas kruda simileco, vere; sed ankaŭ simila spina medolo, simila cerebelo, kaj simila frunta cerbo estas malpli da krudeco. Sed kiam oni renkontas arnikon, kion oni pensas tiam? Cu pri tio, kiel simila estas la nerva konstruo de la korpo? Certe ne! Ec plejekstreme oni pensus nur, kiel diferenca estas la staturo afl la formo de la kapo. La homo estas tro egoisma por pensi pri simileco. Cu ne? La humileco estas signo de vera scienculo, sed la humileco ne faras scienculom. male, oni farigas humilulo per la vero pri si mem. Sincere, Ne demandu, Mon la jjulteno povas fari por vi, sed kion vi povas fari por-la Bulteno'. — - JFK LA FILLE MAL GARDEE (Elprenajbj) Muziko de Ferdinand Herold; Aranfo de John Lanchberry (London Records CM9321; Sterto CS6252) "La Fille Mai Gardee" (La Filino Malbone Gardata) estas ĉarmega disko de elprenajbj el la kcmpleta muzikajo de la samtitola baledo. La historio de ĉi tin baledo, unu el la plej malnovaj ankoraŭ ekzistantaj, komenc- ifis en 1789. La originala muziko devenis de popolkantoj kaj popularaj arioj de tiu epoko. En 1828, Ferdinand Herold, ĥorestro de la Pariza Opero, aranĝis novan varianton, tenante kelkajn ariojn el la originalo, aldonante aliajn ajbjn el siaj propraj verkoj, kaj depruntante ajbjii de aliaj komponistoj, ekzemple de Rossini. lorn poste, alia varianto kreiĝis, en 1864, kun nova muziko. En la jaro 1882, du famaj rusaj koreografistoj, Marius Petipa (kiu koreografis "La Dormahtan Belulinon" Jde Cajkovski) kaj LevTvanov (kiu same-faris pri aliaj baledoj de Cajkovski kaj portJoppelia'/ verko de Leon Delibes) re-enscenigis "La Fille," aldonante muzikon de Delibes, Minkus, Rubenstein kaj aliaj. Kaj tia ĝi restis. Sed en 1959, Frederik Ashton, koreografisto de la Re fa Baledo de Anglujo, preparis novan scenaron kaj petis al John Lanchberry pretigi ankaŭ nova:. muzikon. Kaj en I960 ĉi tiu plej nova-malnova baldeo prezentifis. S-ro Lanchberry uzis multan muzikon de diversaj oper-verkistoj, ekz. de Rossird Donizetti, Herold; kaj uzis unu arion el la 1864a varianto. Sekve oni povas atxli tie ĉi eltirajbjn el "La Cenerentola" (de Rossini) kaj el "L'EHsir d'Amore" (de Donizett;:; Ci-lasta, en la aranfo uzita de Herold, estis speciale ennietita por la mondfama balerino Fanny Ellsler en Parizo en 1837. Kiel oni povus diveni, la muziko havas stilon nekonstantan: jen oambrecan, jen operecan, jen baledan - sed ĉiurilate tute belan. La unu ario de 1864 eble estas la plej belega elektajb. La orkestro de la Refa Operdomo, Convent Gardens, bele kaj brile ludas. La sonkvalito de tiu Si bona London-disko estas - riĉa. Kiel la rimarkoj sur la kovrilo asertas, la tuta ajb estas plena je bonaj arioj kaj havas spiritecon. Oni povas imagi al si la tutan intrigon de l'baledo. Sed eĉ iu, kiu ne konas afl ne iatas la baledarton, ŝatus kaj povus gui ĉi tiun muzikajbn; unue, car la surkovrilaj rimarkoj bone plenas (pri kaj la muzika kaj la baleda historioj) kaj due, car la disko tiom ravas per si mem. La menciita kovrilo konsistas el desegnajb de Osbert Lancaster, farita lau la antaŭdrapa d®eegAaj"o kiun uzis Co «ia. prezentado la Refa Baledo. - LA BONA VIVO- ' : ' _ ;a •'.•■• ••■: (Parto Dua) •'• ■ •' "Frederiko, " mi komencis, nun por rebati" iom tro fortan kohdairinon, ""Kial, kiamma voias insultimin; vi ĉiarn nomas min aŭ 'burĝo' aŭ 'fiiistro'? Kial ne elpensi ion novan, originalan?" : "Sar en vi," respondis li, eĉ pli malaprobe'; "Mi vidas la kernon de ĉio abomeninda. " :■;■■■ "Nome, kio?" "Mezklasuleco, manko de prbgresemo - fi! Vi apenaŭ meritas la titolon 'inteligenta. ' ĉu vi ne scias, ho mizera homspeco, ke se ĉiuj homoj pensus kiel vi, la mondo ĉiam restus la sama?" "Mi ne ricevis raportojn pri drastaj aliiĝoj. . . " "Taŭga specimeno, vi. Hum "mi strebadas por trovi pli bonah vivon, pli profundan konon, pli vastan scion pri mi mem kaj pri la vera naturo de ĉi mondo, vi sidas trankvile tie efiante la banalan sentimentalotv de Benjamin Franklin, burĝo plej altranga. " "Frederiko: nek mi inveritis lulseĝon, nek mi portas rektangulajn okul- vitrojn. . ." t lr "Sed senkadrajn vi ja portas, vidu via!"* • Mi tiutempe kutimis porti senkadrajn okulvitrojn, sed rondajn, por ne as- pekti malmoderne. ". • -' ?? "Nur car ili malplej pe'zasj-'ili tre taŭga-s,- Frederiko. Kiam mi ŝvitas ili ne defalas, kiel viaj. Konseritite, la viaj iom pli sekvas la modon; kun tiuj dikaj nigraj kadroj, sed ĉu vi ne suferas pro tunelvido? " "Nur vin infektas tiu malsano. Tamen diru al mi, Ken-la-Senkadra, pri la Bona Vivo! Mi ŝatus audi, kiel 'korekta metodo ellitiĝi' rilatas al ĉi tiu malluma universo, en kiu ni blinduloj serĉadas Veron!" Tion Frederiko esprimis kiin tiom akira ciniko, kun tiel morda amaro, ke mi pli forte ol iam antaŭe perceptis lian veran senesperecon. Tiu ĉi mia malnova amiko, mi ekvidis, ja vere suferas. Pli serioze mi nun emis paroli. ' ' r: "Nu, ne miskomprenu min - sed tio estas malbona komenco; vi 'he povas ne miskompreni. Ho, se mi nur povus konekti vian cerbon al mia per elektraj dratoj-----" '; Frederiko eklevis la manon kvazaŭ por defendi sin kontraŭ tiucela alproksi- miĝo. "-----Sed tio ne helpus, car vi havUs propran ekzistadon. Kiam mia avino mortis, ŝi petis konsilon de mi pri posta vivo. Kion diri? Ni modernuloj tre kuraĝas - dum diskutoj! Sed se vi volas, mi simple rakontos, kion mi mem decidis antaŭ longe. " Mi prepare plikomfortigis min en la seĝo kaj enspiris longan spiron. "Dum la tuta postrenesanca historio de la homaro. . . " "Ho ve!" ĝemis Frederiko, ,. ". . . Ĝis nuntempo, kaj la religio, kaj la pura scienco, kaj la filozofio, kaj ec la belarto, staris kun la efektiva Siutaga vivado en perfekte nenia rilato. La daŭranta religio postulis, ke la homo utiligu unu aron de principoj dum ordinaraj tagoj, kaj alian dum specialaj tagoj semajnfine aŭ dum preĝoj, Ĝi postulis, ke la homo kredbaze agnosku implican 'bonon' de la mondotuto kaj aŭ ignoru 'nnalbonon, aŭ konsideru ĝin nereala, aŭ atribuu ĝin al diabla viglo certe venkota je mond- finiĝo. La konceptoj de la pura scienco siaflanke, malmulte utilis al nefakuloj, krom la psikologiaj , kiuj ankoraŭ restas. tiel terure miskomprenataj , ke ili havas nur etan valoron por simplaj hornoj -r ĝuste la homoj, kiuj bezonus ilin. En la filozofio, oni pritraktis la hipotezan .'es.encon' de objekto, antaŭ ol plene esplori la enkulturan, homan signifon de tiu objekto. La belarto, kiu propre devus ludi tian jusmenciitan rolon, daŭre staras.ekster la vivspertado de la plimulto, kaj eĉ artamantoj ŝatas fari tiun absurdan. dividon inter 'la arto' kaj 'ordinaraj aferoj. ' Rigardu la poezion, trafekzemple: veran poezion oni aŭdas ĉiutage de infanoj, kiuj nature amas la sonojn de vortoj. Mi konas maturulojn ec, kiuj senkonscie paroladas poezie! Sed ne - tio estas 'literatura' afero! Rezulte, la 'ordinara' vivo restas 'ordinara' kaj la 'arta' vivo restas 'arta. ' Oni ĉeestas koncerton, oni vizitas galerion, oni ekhavas religian sperton - sed,pro la ŝajna aparteco de t.iaj travivajoj - morgaŭ estas ĉiam nur alia tago, kaj restas, nur la dolĉa memoro "Sed," interrompis Frederiko, "Ne ĉiuj homoj havas.artan talenton, sekve. . "Ja preskaŭ ĉiuj] Sed la socio instruas, ke la belarto estas kvazaŭsankta! Tiuj poeziemaj infanoj rapide perdas tiun eraon en la ler.nejoj,, .Kaj por.lerni pentri, ekzemple, oni yizitadas specialan lernejon, kie oni klopodas la vere stultan taskon, instrui al homo sinesprimadon! Dum tiu sama homo esprimadas sin ĉiutage, ciel, por vivi!" "Sed la tekniko. . . " "Teknikon oni povas lerni relative rapide. Nur la praktikado de tiu tekniko postulas jarojn. Kaj tio ne estas instruebla. Gravaj antaŭenpaŝoj, cetere, venas per eknovaj teknikoj; kaj en lernejoj, Frederiko, oni ne kutime instruas la novon!" ., "Tamen," predikteble elmontris Frederiko, "Oni ne povas fari ion novan, sen plena scio pri la malnbvo. " "Prave. Kun kelkaj esceptoj." "Estas bone, ĉu ne, ke ni iel apartigu la belarton, por'rafini gin, por kon- servi ĝian purecon, por gardi ĝiajn principojn, por ke iu ajn s-ro Ne-Fprgesu- Min ne ricevu laŭdon vice de vera kreanto. " "Bonŝance, ke vi levis tion: kiel vi konstatas artan valoron, vidante kreajdn?" "Mi komparas ĝin kun aliaj kreajdj samcelaj. . . " "Jes..." "Mi konsideras ĝian lokon en la tuta kadro kaj historio de tiu arto, al kiu ĝi apartenas. . . " "Jes... " "Kaj mi juĝas ĝin fine per ĝia efiko sur mi mem. " "Do: la tuta takso dependas de vi kaj kiom vi scias kaj sentas?" "Kompreneble. " "Kompreneble. Do absolute takso estas neebla?" "Prave; sed nun vi komencas imitaĉi tiun platoeskan 'intervjuadon, '" li ridis. ' Nun rnia amiko aspektis iom pli gaje, do mi profitis la okazon. "Do konsekvence, " mi preskaŭ kriis, "Kial ne renversi la muron inter la arto kaj la ordinara vivado, neniigi la pompecon de la kritikistoj unufoje por ciam, forviii la socialklasan meriton de artobjektoj, kaj alpreni veran homan staturon? Jen la Bona Vivo!" "Aj": Kian specon de bitnikismo vi nun predikas!" "Ho, ĉu bitniko mi nun estas! Antaŭ kvin minutoj mi estis kultanto de Ben- jamin Franklin, burĝo plej altranga. " Mi soleriis." "Cu vi vidas harojn aur mia mentono?" mi demandis defendeme. "Eble povus okazi, ke mi lasus mian barbon kreski, car mi tre malŝatas razi min. . . " - "Ciutaga deviga sinkastrado. . ." "Jes. . . sed mi foje pbovis, nur eksperimente, kaj trafis malbonŝancon. " "Eher cu ĝi ne kreskis?" "Gi-bofiorde kreskis, sed oni ne komprenis en la deĵbrejo kaj maldŭngis min. " "Domaĝe," moketis Frederiko, "'Oni ne komprenis. ' Nu, malgraŭ via sen- hara vizaĝo, viaj vortoj tre memorigas min pri bitnika dirmaniero., " ...............„......1f';;?:~'.....______ %®h HE, NAIVULINO He, naivulino, bela pro naiv' Cu tra la klara nokt" vi sekvas min Por ke mi aldonacu amon? , Cu simple, kapranime - nu, proksimiĝu - Koksoj momente ne svingiĝu - Kaj mi rigardu vin: ah jes. i :Cu vi kredas, kolombino - ekvenu do, ekvenu - Ke mi amatore amas ? Cu vi konas mian koron? ;Ne? Ah ve - vi devos lerni. Ne por konsterni Vin metie - ne por embarasi vian lerton Pri l'amoraj artoj mi rakontos Pri l'poeta vivo. Jes! Poethomidon Vi mise trovis - sed vi ne malbone fartis! Mi pagos ne: per eta larmo Kaj ne tro laŭta korŝirado Mi eĉ kaptus artan inon ĉi-matene En kabaretrifuĝa lando mia. Sed kun vi mi iros Kun vilaŭeble kavaliros Por ellogi. pli honestan ĝemon el ni du; Kaj poste - sunleviĝon ni rigardos ie Ni du, kaj kredeble - ion plu. -- KLM KIO ESTAS NOVA? ! ... La Francia lernejaro lastatempe oficiala ŝanĝis la precipe studotan iremd- lingvon de la angla al la germana, dank' al stimulo de la EEK kaj persona prefero de gen. De Gaulle. Tiel ŝanceliĝas nacilingva reganteco! ... rjsona kaj UNapoŝto levos afrankon la 7an de januaro venontjare al 5 cendoj por.leteroj kaj 4 cendoj por PK. --,- Nova kasisto de ELNA fariĝis Nov-Jorka s-ano J. FUTRAN: Tamen pni(sendu ĉiujn ELNA-kotizojn al s-ro FISHER, 808 Stewart St. , Meadville, Pa. , kiel antaŭe, NE AL S-RO FUTRAN. --•--Esperanto-kompleto estas preparata de JEN-estraranoj R. KQLLIN kaj J. POOL, -'-pO-r vendado en librobutikojapud universitatoj;. G-i enhavos nur alt-kyalitan materi- "■'■•' ralon kaj kostbs 6. $2.00. f --- Planoj por Nov-Jorka Esperanto-fondajo daŭre progresas. Leĝaj manipuladoj postulas zorgan kaj ne tro rapidigitan klopodadon, fare de advokata JEN-ano u:-'' B. STOLLMAN. ... JEN-festeton de la 2a de decembro partoprenis entute 20 personoj, Ink-e plurajn nerxiernbrojn; Ni aŭskultis sonberidojn de Pola Radio kaj surbendigitan diskuton pri E-o faritan de B, STOLLMAN kaj d-ro J: BALBIN. Brodkastis ĝin la stacio de l1-uniyersitato Columbia. Cetere ni suferis psikologian ekzamerion de studenta r mepribrino L. SHAPIRO, kies konkludojn ni TRE senpacience atendas (eble CED .* 'ankau interesiĝus!). La lastan festeton ĉeestis 28. Generale estis neformala '' okazo sed prelegis H. TONKIN (pri TEJO kaj la Jaro de la Junularo), B. STOLLMAN (pri publicaj klopodoj kaj la Nov-Jorka E-fondajo), kaj J. LEWINE (pri siaj sdrvoj kiel UEA-delegito al alilandaj studentoj en Usono). Tiu renkontiĝo bkazis la 23an de decembro; ja estis plena monato! . ." .. --- En la lasta n-ro de International Language Review (iom superflua periodaĵb) aperas pluraj interesaj artikoloj pri E-o, rebate al atako de J. CARSTENSEN, adepto de Occidental-Interlingue. --- Interesa koincido estas, ke dum JEN kuntiradis sin dum la lasta duono de 1962, samtempe francaj gejunuloj reorganiais sian JEFOn (Junulara E-ista Franca o:. Organizo), kiu distingas sin inter junularoj per prezidantino: ■- ■ '"!':- Christiane Garrigue, 34 Rue Vauvenargues, Marseille 7. Sekr.-Kasisto: J, M. Perrin» Rue Ullysse Pallu, Mont de Mar son (Landes) Eksterlanda Sekr.: Alain Ringotte, 72 Rue J. Michelet, Roubaix (Nord). Ni.pardonpetas al s-anino Christiane, se oni tro ofte aludas ŝian inecon, sed ni ja fierasi JEFO esperas iam havi propran organon, kaj ni aŭdps, kion la francoj havas por diri! -----Bonkonata avahgarda aŭtoro James BALDWIN kuriozernencias Esperahton en sia antaŭlasta libro Nobody Knows My Name (Neniu Scias Mian Nomon) sur paĝo 116. Ne nur la nomon oni ne scias..:. -----Nuii en la urba telefon-numeraro estas enlistigita sub ESPERANTO-nia informa servo, PL 9-0880; ankoraŭfoje dankindas la senkompare agema B. STOLLMAN. Ankaŭ aperas nŭrhero sub E-o en la Bcstona numeraro; UN 8-6007. --- En januaro de 1963 komencos Esperanta Scienca C'entro, 130 W. 5 7a Str. , salono 6-B, eldohi Esperanto Scientific News, gazeto dulingva, servonta la sciencaj kaj tekhikaj interesoj. ---La vid.on de sur la "suprb de la Empire State Building oni nun reklama's eh strata fenestro per la jenaj vortoj: wonde'rlyk, maravilloso, merveilleux, adjaib/vunder- lekh, remek, wonderful, puiku, admiravel, wunderbar, maraviglioso, kupaianaha, slicznie, MIRINDA. Tiu lasta fakte aperas pli grandlitera, ol la aliaj. Tamen la listo enhavas unu sufiĉe interesan eraron: kiu povas elmontri la eraron, kaj klarigi, kiel ĝi probable okazis, ENSENDU! * Kaj ni anoncos la solvinton en la venonta n-ro. -----UEA nomis 1963 "Jaro de la Junularo." Pri la implicajbj de tiu decido aperos pluaj informoj en la venonta n-ro de la Bulteno. D ANKON al Esperanto Scientific Center pro uzo de tajpilo kaj ceteraj utilajoj. SKRIBU AL LA REDAKTORO VIAJN OPINIOJNI ! FARU GIN NUN! ALIĜU AL UEA ALIGU AL ELNA ALIGU AL JEN : ...ESPERANTO TRA ETERO p.ŭ , "Radiap?.rato Kiel Senesperigilo" Kiam antaŭnelonge mi aĉctis brokantan radiaparaton ekipitan por ricevi radiosignalojn mallongor.de elsenditajn el malproksimaj landoj, eĉ mi ne pripensis la eblecon, ke mi povos audi programojn en Esperanto. Jam antaŭ kelkaj" jaroj, kiam mi havis eimilan radiaparaton, mi senesperigis pri audi per la radio Esperantlingvajn programojn.'' Estis sufiĉe place povi preni el la etero la sonojrxde Lordono, Moskvo kaj Tokio; kial genu min neeblajoj? Do, mi estis kontenta admiri la sciencon kaj ĝui la elsendojn anglalingvajh el ekste.vlandPi. AŬ, pli precise, mi estis kontenta, ĝis tiam, kiam tralegante mal- - novan kopion de la revuo Esperanto, mi ektrovis' Hortabelon; kiu lis-tigis Esperant- lingvajn elsendojn el diversaj landoj. Tio vere estis reinstigilo, kaj ne nur prapagandilo! ,.-..... Per mia ricevilo, fabrikita antaŭmilite de kompanio RCA, mi gas nun nek estas sukcesinta audi Varsovion, nek Sofion; ili estas tute neaŭdeMaj. .Sukceseton unus.n donis al mi Radio Romo. Kvankam ĝi elsendas je tempto nekonvana per plensatiga aŭdopovc, kelkaj el ĝiaj programoj (jo horp 1255 EST) riceviĝas pii/malpli klare, kaj certe valoras la peno ricevi ilin. - . ' La "Svisa Mallongonda Servado, "^ en Berno, estas pli bone aŭdata. Lasta- tbfnpe, mi auskultis la lastajn minutojn de parolado farita de, D-ro Braun; li anal- vnA/T"-j^i^jj£jkoi^^ Kubo. Alia programo temis pri la Esperanta -A.instruadd en lernejoj. La paroladon faris Esper.anta inatruisto svisa. ! ' Alikjn progx'amjcn, ekz-e el BraJSilo,. aŭ Aŭstrio, mi pro diversaj kialoj ne esta.s aŭdinta. -Eble, alia JENa.no havoe pli da sukceso, Vi povas raporti pri tio per la jEN-Buiteno. Mult an sukcesonl ---Allan Fineberg • f% A -A» A*."■* .*> A». -A. A* An A. ^S A. A* ,', .*v AV An*. / ESPERAN'TAJ AFEROJ DE PO RT L AND A J GEE J UNULOJ '.Tri JAir;a.j E--i3toj.de Oregono konstatas ke junuloj samkiel maturuloj povas instrui D-ltursojn. S -re Petro.'Dvorak de Portlando instruis kurson en loka liceo al kvin interecitoj kaj instiuistino de la germana lingvo ĉe Jefferson High School,: Portlando. FTiuo Jean. Troudt komencos sian unuan klasdn ĉe la ŝtata Uhiversitato - en CornvaJlis . Oregono. La klasanoj venis el Oregono kaj Kaliforniio al la universi- tato. S-ro Tom Davidson komenc-os sian sesan klason ce la. YMCA-de la Portlanda urbocentro. Jam en npvernbfo s-ro Davidson kaj membroj de la E-Klubo de 'rj g^uror.a, Oregono, preparis ekzpozicioh ĉe int'e:rnacla okazajo derla Yl.iGA,. kiun rigs.rdis pli ol 2, 000 personoj. Li ankaŭ daŭrigos meznivelan krirson en Multnomah en ja.nuaro. , F7in,o, Judy, :Qa.rdener proponio, ke la junaj- E-istoj de Oregono unuiĝu, oka-ze de la decembra kunveno de ESPO, Esperanto-Societo de PortMndo. Estas 12 fluparolaj E.-it:toj en Oregono. Se VI havas ideojn pri tia grupo, bonvolu skribi aff-in.c Judy,: Gardener, 2112 NE'60th Ave. , Portland 11, Oregon. Se ©kzistas sufica ihtereso, la junuloj Se la unua kunveno, "Pacifika.Nord- Okcidenta Esperanto-Kunveno ĉe M.t:. R.anier" povus havi kunveneton. Tiucele, ĉiu juns. E~isto eri'Ia Stated Oregono, Vaŝingtono, Idaho, Montano, Viom .ineo. ddayeprQvm^5^^ BaskaSevaho kaj Mariitobo skribu al Tom Davidson, 2/434 SW Marigold St. , Portland. 19, Oregon. ----- -----• Tom Davidson l- ifcŭJr.1