Vokas Pitsburgo! 4-5-6-7 Julio ••• Venu do amase Parolante Icuh la mondo JUNIO • 1963 E NORDAMERIKA ESPERANTO-REVUO voIT 11, no. 4 51 Primrose St., Moonee Ponds, Victoria, Aŭrtralio DONALD BROADRIBB, Redaktoro La Nordamerikan-Esperanto-Revuon (fonditan en 1953) eldonas la Esperanto- Ligo por Norda Ameriko, landasocio de la Uniyersala Esperanto-Asocio kaj partoprenanto en la programo "Popoloj-al-Popoloj." Kotizoj: abono kostas $3.00, donacabono kostas $2.75 (tri por $5.00). Mem- breco simpla kostas $5.00, kaj inkluzivas abonon. Aliaj kategonoj de membreco estas: subtenanta, $10.00; patrona, $20.00; viva, $100.00; kombinita membreco por geedzoj, $7.00. Adreso: ĉion por la Ligo, informpetojn, kotizojn, kc, sendu al la Esperanto League for North America, 808 Stewart St., Meadville, Pennsylvania. Komuni- kojn por la Revuo, sendu al la redaktoro ĉe la adreso de la Revuo. Oficistoj de E.L.N.A.: Prezidanto, David Richardson, R.F.D. Box 81, East- sound, Washington. Vicprezidanto, Charles Peterson, 8314 E. Florence, Downey, California. Sekretario, Conrad Fisher, 808 Stewart St., Mcadville Pennsylvania. Kasisto, John Futran, 601 West 164th St., New York 32, New York. Membroj de la Estraro: Armin F. Doneis, Sr., P.O. Box 105, Pharr Texas. Thomas A. Goldman, 7008 Millwood Rd., Bethesda 14, Maryland. Dorothy Holland, 1976 Greenview Drive,Fayetteville, Arkansas. Frans J. Jagher, 2736 Locust Dr., Bridgeville, Pennsylvania. James Lieberman, 24 Claflin Rd Brookline 46, Massachusetts. Paul Nace, 1410 Ray Rd., Hyattsville, Maryland. Catherine Schulze, 410 Darrell Rd., Hillsborough, California. Roan Orloff btone 504 JN. 5th St., Gallup, New Mexico. Martha Walker, 2846 Monticello Road, Napa, California. Fakoj de la Ligo: Inform-Sekcio, ĉe Thomas A. Goldman 7008 Millwood Rd., Bethesda 14, Maryland. Aŭd-vida Sekcio, ĉe H. K. Ver Ploeg^ 1908 E. Btn Ave., Spokane 32, Washington. Libro-Servo, Esperanto League Book Service Esperanto League. Administracio de la Revuo, ce Francis Helmuth, 5615 Beaumont Avenue, La Jolla (San Diego), California. Anoncoj: korespondanoncojn la Revuo presas senpage. Tarifo por ahaj anoncoj, kaj por reklamoj: $10 por plena paĝo, $6 por 4 pago, ?4 por *Pag°. $2.50 por ipaĝo; aŭ 15 cendoj por unukolona limo. Sur la ekstero de la malantaŭa kovrilo, anonco kostas 50% pli. Artikolojn kaj Librojn Recenzotajn sendu al la redaktoro, Donald Broadribb, 51 Primrose St., Moonee Ponds, Victoria, Aŭstralio. Kalkulu 4 tagojn por aera postŝendo, 6 semajnojn por mara poŝto. Ciu materialo por difinita numero devas atingi la redakcion antaŭ. la la de la antaŭa monato. Nia Kovrilo: H. K. Ver Ploeg, direktoro de la aŭd-vida fako de ELNA. L* Unua Vojaĝo, de Mi Hu. Eld. Anshe Haarec, Adama, 1973. 348 p., broŝ. IS ilustrajoj tutpaĝaj, kaj deseg- najoj en la teksto. Prezo: kvin steloj. Estas malfacile recenzi libron de tiel konata esperantisto kaj mond- heroo. Supozeble la redakcio petis min prepari la recenzon, car mi par- - toprenis la ekspedicion, kaj tial pli bone ol la plej multaj povas taksi la valoron de la verko. Sed estas ĝen- erale sciate, ke inter la aŭtoro kaj mi ekzistas kelka manko de reciproka simpatio, do eble mia objektiveco pridubeblas. Tamen, negrave ĉu aŭ ne mi estas la plej kompetenta recenzisto por la libro, mi sentas bezonon averti la legantojn pri ci tio: La Unua Vojaĝo estas danĝera libro, kaj gravas ke oni estu avertata pri ĝi. Unue — kvankam ne plej grave — estas, ke cie en la 348 paĝoj Hu klopodas prezenti la ekspedicion kvazaŭ grandiozan sukceson. Tia ĝi ne estis. Gi estis la plej granda fiasko kiun nia civilizacio renkontis ĝis nun, kaj sekvi lian konsilon (Sur paĝp 346) povus okazigi tragedion laŭ skalo neniam antaŭ vidita. Cu nia horriaro nenion lernis, post la kolonizado de la Amerikoj? Cu nia homama sento neniom pligrandi- ĝis, post la buĉado de indiĝenoj en la Suda Maro? Cu estas koncepteble, ke en ĉi tiu moderna kaj "kristana" mondo, iu serioze sugestus ke 15,000,000 personoj estu sendataj al tiu trank- vila, paca, kaj (laŭ nia vidpuhkto) subevbluinta loko por sklavigi la loĝ- antojn kaj detrui la kulturon tie? Cu estas koncepteble, ke la U.N. ne nur serioze konsiderus la proponon, sed eĉ nomis komisionon por prepari la praktikajn detaldjn de ĝia efektivigo? Kiel voĉo krianta en la dezerto, mi avertas, mi alvokas, mi petegas: pensu, kion vi faras??? Junio, 1963 NOVAĴ UBROĴ ne parolas pri masoj da labore- Jes, Mi Hu prezentas la aferon laŭ aliaj terminoj. Li sklavigo, sed pri "an muloj, kiujn eĉ pagi oni ne devas.' Li ne parolas pri diitruo de kulturo, sed diras ke "estas eĉ nia kristana devo, levi tiujn ulojri el ilia marĉeca ekzisto; instrui ilin laŭ la normoj die akceptitaj. Kaj se, necese kvazaŭ trudi komence, estos nin al tiuj, kiuj ankoraŭ ne kompreniis nian celon, ili poste." Vidante ro el 1498, ni tamen nin dankos tiajn frazojn en litf ridetus. Kial ni ne povas egale klare vidi la mintempon? Mi diras ke la libro de Mi Hu estas danĝera. Ĝi estas danĝera, ne car ĝi mensogas pri faktoj: ĉi tio estas direnda, la libra ĉie skrupule prezentas faktojn; seel car ĝi per sia interpreto de la faktoj tiel trompe prezentas la situacion Oni diras, ke la Readers Digest planas prezenti la libron en kondensita julia numero. Tial formo, en sia tstas grave, ke jam nun oni sciu pritaksi ĝin. Bone, do: ni kvar (Mi Hu, mi mem, Robert Rosennill, kaj Jean- Affaires) partoprenis la ekspedicion al Marso. El la kvar, Robert mortis. La Unua Vojaĝo, sur p. 178, objek- tive raportas lian mor:on. Bando da kaj mortbatis e klopodis de- Kion tamen tion oni devas nojn kuraĝigis indiĝenoj atakis nin Roberton dum li brav fendi nian ŝarĝafiton. ne diras la aŭtoro, kaj scii, estas ke la indiĝ kaj helpis Jean Affairei: jes, tiu sama Jean Affaires kiu estas lasita sur Marso kiel administranto de la tera kolonio, kaj al kiu la:>tatempe donis la Nobelkomitato sian pacpremion! Tiom la mondo scias pri la vera his- torio de la ekspedicio. Robert mortis, car li aŭdacis kon- traŭstari la planojn di Hu kaj Af- faires. Jam de la unua momento, kiam ni eliris la rake ton kaj metis p. 71 niajn piedojn sur la firman, fekundan grundon de Marso; jam de la mo- mento, kiam Robert trovis ke la at- mosfero enhavas sufiĉan oksigenon por facila spirado; jam de la me- mento, kiam Affaires rimarkis la vast- ajn kampojn da greno kaj la metal- riĉajn grundojn; jam de tiuj moment- oj, nin, obsedis nur unu penso — kia neimageble perfekta loko por tera kolonio, al kiu ni povus transsendi la malsatajn milionojn, pri kiu povus amike kunlabori la malamikemaj nac- ioj de la tero. Jes, nin ĉiujn tiu penso obsedis. Mi Hu prave, kaj bele, priskribas tiun unuan tagbn, en sia dua ĉapitro. (La unua ĉapitro estas nur enkon- duko.) Kaj ne malplej Robert en- tuziasmis. Sed post nelonge, indiĝeno aperis. Tio devus averti nin pri nova komplikigo, sed mi konfesas ke el ni, nur Robert konceptis la moralan prob- lemon. Li estis amatora lingvisto, kaj tuj volis studi la indiĝenan ling- von. Ke li, kaj ni, malsukcesis, estas sendube nur pro la diferenco inter la tera kaj marsa kulturo, kaj certe ne pro manko de klopodado nia. Mi menciu, ke la specimenoj de marsa lingvo donitaj en La Unua Vojaĝo (apendico a) ne estas sen- escepte ĝustaj. Mi supozas ke temas pri preseraroj. Mi zorge reaŭskultis la magnetofonbendojn, kaj sur paĝo 347, supre, la unua linio nepre tekstas "ubanorekdobroselemosimufafafalenu." Mi ne enmetas la super- kaj sub- signojn uzitajn de Hu, pro la pres- problemo. Hu diras, ke ni tute ne scias ĝian signifon. Tio estas nur parte vera: la marsano, dirante tion, estis ekzamenanta nian ĉielatlason, kaj mi estas certa, ke li volis iel komenti pri ĝi. Evidentiĝis, ke la indiĝenoj loĝas sur la tuta globo. Denove, Hu pra- vas, raportante ke ĉe ili koncepto pri grupo aŭ pri komuna posedo ne ek- zistas. Ce ili, nur privata posedo ek- zistas, kaj sekve nenio simila al ter- senca "tribo" aŭ "komunumo" aŭ "nacio" aŭ eĉ "gento" ekzistas. Hu utiligas tiun fakton, por pravigi siari deziron establi teran regadon tie. "Car ne ekzistas grupoj aŭ triboj, ni neniel konfliktus kontraŭ jam estab- litaj moroj. Car nur individua pose- dado okazas, preni kiel komunan posedajon por la tero la tutan plane- don, kaj la diversajn partojn doni al teraj grupoj neniel ŝanĝus por la marsanoj la vivkutimojn," Sed kion li ne mencias, estas ke neniu komun- umo ekzistas sole el individuoj private posedantaj. Komunumo signifas ke individuoj fordonas iujn rajtojn al la grupo, kaj tio nepre ŝanĝus la kul- turon. Vidu kiel logike Hu prezentas sian argumenton: la marsanoj ne havas reĝon, do establi administranton ne ĝenus ilin. Li eĉ ekaplikis tion, las- ante Jean Affaires tie. La luksa vivo, kiun sendube nun havas Jean At- faires sur Marso, estas facile ima?- ebla. Li povas altrudi impostojn, kaj ilin uzi por si mem . . . car ĉio estas nova por ili. Tion, do, proponas Hu: sendi, amase, 15,000,000 teranojn al Marso. Tie ili logos, ĉiu havos laŭvole gran- dan nombron da sklavoj ("nepagend- ajn laboristojn" laŭ Hu). Cu aŭ ne la indiĝenoj konscios, ke ili estas sklavoj, — tio ne estas la pefa afero. Probable ili n e konscios, unue. Ili ja ne konas monon, aŭ pagon, dungan- ton, aŭ servadon al komunumo. Sed ni konscias. Car postuli ke 15,000,000 altevoluin- taj teranoj lernu la "sendube primi- tivan kaj konceptomankan" lingvon de la marsanoj estus "absurde; neniu mense sana persono sugestus tion" ni devigus ke la marsanoj senescepte lernu ~nian lingvon. Ilia vasta litera- ture (kiu ja ekzistas, malgraŭ la asertoj de Mi Hu) estus poreterne perdita, kiel la indiĝenamerikaj. Car ilia sistemo de paca kunvivado, plena respekto al la rajtoj de alia persono, kaj profundkaraktera evoluado (dum la tri semajnoj sur Marso, mi neniam vidis eĉ unu plorantan infanonl) ne konformas al niaj ideoj pri "la ko- munumo servas ĉiujn, kaj ĉiu s'ervas la komunumon" ni devas do "civil- izigi la indiĝenojn, sed ne tro abrupte. Unue, dum kelkaj jardekoj, ili kutim- iĝu al nia kulturo. Eble post du aŭ tri generacioj, ilia natura prpgres- p. 72 Junio, 1%3 manko estos siifiĉe malaperinta, por ke ni povu transdoni al ili malgrandan kvanton da aŭtonomeco. Sed ne estas eble, nun, antaŭvidi la tempon, kiam ne necesos ke terano estu la ĉefa administranto." Mi Hu deklaras (p. 134) ke ekzistas granda, fervora grupo da indiĝenoj, kiuj entuziasme akceptis nin, kaj laŭ- eble helpis nin. Jes, tio estas ankaŭ vera. Sed lia raportado kvazaŭ enorrt- brigas la fakton, ke tiuj 6 au 7 per- sonoj estis nur tre malgranda parto de la tuto. Ciam kaj die oni povas trovi kelkajn korupteblajn homojn. Mi ne povas fini la recenzon, sen mencio kaj, akra protesto kontraŭ ĉapitro 4, en kiu Mi Hu pritraktas min. Estas evidente, car kvankam mi estis unu el la originalaj kvar en la ekspedicio mian nomon ĝis ĉapitro 4 Ii mencias nur trifoje, ke Hu sentas honton kaj lian konsciencon ĝenas liaj glorcelaj planoj. Li sekve devis fabriki mensogojn, por ĉapitro 4, kiuj ĝiskore ofendus min, se ili ne estus senvalorigataj de la teruro kiun pre- zentas lia tuta libro. Nome, en ĉapitro 4, Hu diras ke mi kontraŭas lin kaj liajn planojn, ne pro veraj sentoj pri humaneco kaj moralo, sed pro propra monavido. Li diras ke mi akiris "plurmil kvadratajn kilometrojn da metalriĉa tereno," kaj timas, ke se la U.N. proprigus por la tero la tutan planedon, mi sekve per- dus la eblon fariĝi riĉa ekspluatante la terenon. Kiel en ĉiu versimila mensogo, troviĝas grajneto da vero en lia diro. Estas vere ke mi posedas malgrandan terenspacon sur la plan- edo. ĉu metalriĉa, mi ne scias: mi ne estas geologo. La precizajn dimen- siojn mi ne scias: ĝin donacis al mi indiĝena amiko, car mi kuracis lian malsanan filon. Sendube estas vere, ke se la U.N. proprigus por la tero la tutan planedon, mi perdus tiun terenon. Sed supozigi, ke tio motivi- gas miajn protestojn, kaj ne pura humanismo, estas korvunda falsajo. Dirinte ĉion ĉi, mi devus mencii ankaŭ la bonajn aspektdjn de la libro. Gi estas la unua publicajo en kiu aperas la belaj kolorfotoj faritaj de Hu, kaj la informplenaj desegnajoj Junio, 1963 de Affaires. Kiu vere volas vidi, kiel aspektas la marsa surfaco, kia homo estas indigeno, kc„ nepre rigardu tiujn bildojn. Ili valoras la (tre malaltan) prezon de la libro, Capitro 3, en kiu Hu pritraktas la monolitajn monu- mentojn, kaj la bestaron de la plan- edo—inter alie la ege amindan kat- similan beston kiun ni nomis laŭ la indiĝena nomo Krrrro, evidente ono- matopea nomo — estas valora kontri- buo al nia scienca scio. Sed, malgrau tiuj bonaj kvalitoj, la libro estas—kiel dirite—danĝera. Pli bone estus, atendi la publiciĝon de mia volumo "Marso: Nova Espero aŭ Nova Tragedio?" en junio, en kiu la originalaj fotoj faritaj de Robert Rosenmill aperos. Noto de la redaktoro: la redakcio ankoraŭ ne vidis ĉi tiun libron, kaj do ne povas juĝi la pravecon de la supra tre negativa recenzo. Sed car ni lasas al niaj recenzistoj plenan liberecon de opiniesprimo, ni ĝin pre- sas. Se Sinjoro Hu deziras respondi al la recenzo, ni volonte disponigos al li spacon en nia venonta numero. Ni utiligas ĉi tiun noton por denove insiste peti, ke eldonistoj sendu al ni duope siajn librojn por recenzo. —DONALD BROADRIBB. NOVA FINANCA KOMITATO La estraro de la Ligo decidis es- tabli financan komitaton, por kon- troladi la financan staton kaj funk- ciadon de la Ligo. Nomitaj al la komitato estas Forrest D. Turner (estro), Julie Regal, Adrian Hughes, kaj Robert Runser. Ĉi tiu komitato laboros kun nia diligenta kasisto John Futran. Cetere, ni uzu ĉi tiun okazon por gratuli S-ron Futran pro lia tre kompetenta plenumado de la kasistaj taskoj (kiuj inkluzivas zorgadon pri la membrolisto kaj kotizpagado). Ni ankaŭ menciu speciale la servon kiun faradas S-ino Dorothy Holland, sen- dante ĉiumonate avizojn al membroj, kies kotizo baldaŭ repagendos. p. 73 David Richardson: La Rubando,KiuParolas Per la magnetofono eĉ izoluloj aŭdas regule nian lingvon, parolatan en la kvar anguloĵ de la mondo. Jen ELNA-ano, kiu ebligos tion ankau al in. Se vi estas tipa esperantisto, la aŭdado de nia lingvo estas sorĉa afero — precipe, se temas pri ekster- landaj parolantoj. Gis la lastaj jaroj, ni en Norda Ameriko generale havis tiun ĉi sperton nur malofte: vojaĝado al foraj landoj estas multekosta, kaj pro la distanco, plejparte neeblas audi la radioprogramojn esperantajn. Sed la magio de mallarĝaj bendoj, kapablaj kapti kaj konservi por ĉiam la sonojn sur ili registritajn, ŝanĝas ĉion ĉi. Hodiaŭ ne ekzistas kialo por esperantistoj, ke ili ne aŭdu regule kaj ofte nian lingvon, kiel ĝin parolas la plej bonaj kaj plej diversaj parol- antoj. Nia membro H. K. ver Pfoeg (pro- noncu: ver-PLU), estro de la Aŭda- Vida Fako de ELNA, jam de pluraj monatoj administras novan kaj tre utilan agadon. Oni nomas ĝin "klubo," sed fakte ĝi estas unu el la regulaj servoj de la Ligo, kiun povas partopreni kiu ajn esperantisto en Norda Ameriko. Jen kiel funkcias ĉi tiu tre uzinda servo. Ciu enskribinto, cu loka es- peranta societo aŭ individua sami- deano, ricevas ĉiumonate sonbendon, kiu estas konservebla dum tuta mon- ado por uzado. La bendoj daŭras dum unu ĝis du horoj, kaj estas elek- teblaj el kreskanta kolekto ĉe la hejmo de S-ano Ver Ploeg en Spok- ane, "Washington. Post la unumon- ata daŭro, oni resendas la bendon, kaj samtempe elektas novan. La kosto de partopreno en ĉi tiu praktika servo estas vere modesta. Ciu "membro" pagas unue dek dolar- ojn, el kiuj kvin dolaroj estas depono, garantio kontraŭ perdo aŭ difekto de la pruntotaj bendoj. La depono estas resendota, post finiĝo de la membro- periodo, se' la membro elektos ne renovigi sian membrecon. La ceteraj kvin dolaroj pagas por la servo dum unu jaro, do post la unua jaro la jara kotizo estos nur kvin dolaroj. La kotizo estas sufiĉe alta por pagi la efektivajn kostojn de la bendoj kaj poŝtsendo, sen konsidero pri la grand- aj elspezoj de tempo kaj la funkciigo de la ekiparo, kiu apartenas al S-ano Ver Ploeg. Membroj de la servo ĝis nun tro- viĝas tra Usono kaj en Kanado. Niaj legantoj en Meksikio estas same in- vitataj partopreni, laŭ la samaj regu- loj. Efektive, la tasko registri kaj kopii tiom da individuaj bendoj ĉiumonate okupas multege da horoj, sed S-ano Ver Ploeg ne bedaŭras la tempon, pro siaj grandaj amo kaj fido al Es- peranto, kaj al la eblecoj de la "magiaj rubandoj" por proksimigi la popqlojn. La Aŭda-Vida Fako de Ver Ploeg ne koncerniĝas sole pri bendoj, sed ankaŭ pri- filmoj, diapozitivoj, ktp. La akirado de tiuj ĉi ankoraŭ daŭras; pli poste oni anoncos liston de la haveblaj materialoj, en la Revuo. La p. 74 Junio, 1963 intenco estas, ke la Fako fariĝu de- ponejo por ĉiaspecaj aŭdeblaj kaj videblaj helpiloj por la informado kaj instruado de Esperanto. Se vi ankoraŭ ne utiligis la mag- netofonan servon de la Aŭda-Vida Fako, turnu vin jam nun al ĝia adreso: 1908 E. 8th Ave., Spokane 32, Washington. Vi ricevos plenajn de- talojn kaj eĉ malgrandan specimenan bendon. Ni ne perdu la okazon ankaŭ mencii alian, tre ekscitan aŝpekton de la magnetofonaj bendoj por Esperan- tistoj. Tio estas la uzado de bendoj por korespondado. Necesas ankaŭ diri ke la nelacigebla sekretario de ELNA, Conrad Fisher, pioniris en tiu kampo de internacia, peresperanta voĉa korespondado, kiun oni ofte nomas "voĉpondado". Certe multaj individuaj esperantistoj en Norda Ameriko jam uzadas siajn magneto- fonojn por korespondado. Fisher kaj Ver Ploeg estas ankaŭ membroj de la granda.monda organizajo "World Tape Pals" (Mondaj Bend-Amikoj), kaj esperas labori ankaŭ en la kadro de tiu grupo por antaŭenigi Esper- anton. "Parolantaj leteroj" oni nomas la bendojn, kiujn oni registras babile por sendi, anstataŭ la kutimajn skri- bitajn, al siaj korespondantoj. Uzante la plej malgrandan rapidecon kaj am- baŭ trakojn de dutraka bendo, oni povas registri multe pli da teksto ol en kutima letero, sur bendo en bo- beno nur tri colojn (7i cm) larĝa. Oni povas aĉeti la bendon jam en skatoleto, kiu servas kiel poŝta paketo. Magnetofonaj apartoj estas' hodiaŭ tre facile aĉeteblaj. Hi venas en mul- taj specoj kaj postas kosti de kelkaj dekoj da dolaroj ĝis centoj da dolar- oj. Hi haveblas en unutraka (pro- fesia, por radiostacioj kc), dutraka (la plej kutima), kaj nun kvartraka (stereo) formoj. La plej kutimaj maŝinoj irigas la bendojn laŭ rapideco de 3J coloj (9£cm) en ĉiu sekurldo, kaj ankaŭ 71 coloj (19cm) en ĉiu sekundo, sed ankaŭ aparatoj haveblas kun aliaj aŭ kun varieblaj rapidecoj. La aparatoj ankaŭ klasiĝas kiel ne- porteblaj, porteblaj, kaj tre porteblaj. Tre distraj povas esti la miniaturaj, baterifunkciigeblaj porteblaj aparatoj, ne pli grandaj ol manportebla radio- aparato. Per tiaj maŝinetoj oni povas registri sonojn de la naturo, aŭ ed kaŝe la konversaciojn de preterpas-. antoj, sonefikojn, ktp. Sed ĝenerale la tono ne estas tiel klara, kaj la bendrapideco ne sufiĉe preciza, kom- pare kun la pli grandaj modeloj. Por esperantistoj oni povus reko- mendi "porteblan" sed elektran, ne baterian, maŝinon kun almenaŭ du rapidecoj (34 coloj = 9£ cm, kaj 7i coloj = 19 cm) kaj du trakoj. Tiel oni havas aparaton, kiu sonigas 90% de la bendoj, kiujn faras aliaj esper- antistoj tra la mondo. Tia acarato povas kosti inter proksimume %70 kaj |170. Magnetofonojn, bendojn (neuzitajn) kaj diversajn akcesorajn ekipajojn oni ofte povas aĉeti favorpreze pere de la pluraj perpostaj vendejoj, kies speciala fako estas elektroteknikaj aparatoj. Se iu esperantisto deziras informojn pri tiaj aferoj, inkluzive ekzemple prezojn, adresojn de per- postaj vendejoj, ktp, li povas sin turni al S-ano Ver Ploeg, kiu volonte donos la informojn laŭeble. Cu vi uzos magnetofonon, por ke via esperantista vivo fariĝos pli kon- tentiga? Nepre. Junio, 1963 p. 75 r-":ji-.v: H. K.Ver Ploeg Ver Ploeg estas fervora esperan- tisto depost la dua mondmilito. Es- tante soldato en la usona aerarmeo, li postenis kiel teletajpa komunikisto ĉe flughaveno en la brita kamparo. Car li havis iom da libera tempo dum la dejoraj horoj, kaj volis uzi ilin iamaniere profite, li eklernis la ger- manan lingvon aŭtodidakte. Sed post unu jaro da pena studado, li trovis, ke li apenaŭ povas legi eĉ la plej simplajn tekstojn en tiu lingvo. Unu tagon vizitis la ejon, kie li dejoris, oficiro, kiu havis eksterordin- aran talenton pri lingvoj: li "havis uzeblan konon de 27 da ili, kaj regis flue 8 lingvojn—inkluzive Esperan- ton. Tiu poligloto ekkonversaciis kun Henĉjo, kiu petis lin rigardi la re- zultojn de liaj studoj pri la germana. "Je ĉielo," li diris al Ver Ploeg, "vi bezonas multe da gramatika kleriĝo. Kial vi ne entreprenu lerni Esperan- ton?" Tio estis la unua fojo, kiam Henĉjo aŭdis pri nia lingvo, sed la ideo tiel plaĉis al li, ke li senprokraste anoncis sin ĉe la Brita Esperantista Asocio por koresponda kurso. En Britujo, li lernis, oni dividis la landon en re- gionojn, kaj ĉiu regiono havas ne- pagatan instruiston perpoŝtan. Lia instruisto estis samideano nomita Tucker, kiu loĝis en Canterbury. Henĉjo trastudis du sinsekvajn kursojn pri Esperanto antaŭ ol viziti S-ron Tucker, kun kiu li arnikigis. Li ankaŭ faris viziton al la kunveno de BEA en Londono, kie li ĝojis kon- stati, ke post tiel mallonga tempo li efektive povas konversacii en la ling- vo. Vizitojn li faris ankaŭ al la kun- venoj de diversaj regionaj kaj lokaj kluboj, kiuj — li raportas kun sent- ebla bedaŭro — estas ĝenerale multe pli grandaj ol la kluboj en Norda Ameriko. Ver Ploeg konatiĝis kun pluraj es- perantistoj en Birmingham, el kiuj unu estis itala militkaptito, kiu lernis Esperanton — se ne flue, almenaŭ sufiĉe por komprenigi sin — aŭtodid- akte, sen helpo, nur pere de itallingva "ŝlosilo"! Tio okazis en 1944, post la invado de Eŭropo fare de la alianc- aj armeoj. Nelonge post la fino de la milito, do en 1945, Henĉjo estis sendita al nova aerarmea haveno apud Casa- blanca en Maroko, kie li same dejor- adis kiel teletajpa komunikisto. Li tuj konatiĝis kun la tieaj geesperan- tistoj, kun kiuj li devis paroli nur en Esperanto, car neniu parolis la anglan (escepte du homojn, kiuj ĝin parolis iomete). Li vizitadis la klubkuriven- ojn kaj multe ĝuis la mirindan amik- econ kaj kunulecon de siaj novaj geamikoj. La marokanoj entreprenis koncern- iĝi pri li dum la tuta restado, kaj "ne povis fari sufiĉe por mi." Li memoras, ke ili eĉ "disponigis al mi sekrete armitan berberon por akompani min dum marŝadoj tra la urbo, kiu tiam havis plurajn tre danĝerajn partojn, tiel ke mi povu vidi tiun tre interesan malnovan urbon en sendanĝereco. Kaj tion mi ja faris plurajn fojojn." Henĉjo revenis hejmen al Usono iom poste — "hejmo" estis tiam Long Beach, California. Li tuj kontaktis la esperantistojn en tiu urbo kaj helpis konstrui aktivan agadon por Esper- anto tie. Dum pluraj jaroj oni in- struis klasojn en vesperlernejoj, la publika biblioteko ktp. en la urbo, same kiel en multaj aliaj urboj en la kompare fekunda periodo por nia lingvo tuj post la milito. Tamen, li memoras, ke li bedaŭre konstatis, ke la movado en Norda Ameriko tute ne estas tiel vigla kaj forta, kiel en Eŭropo. Ver Ploeg iĝis neaktiva ĉirkaŭ 1951. En 1955 li denove kontaktis lamov- adon kaj estis frapita pro la ŝangoj okazintaj dume: precipe la pli ma- turan kaj efikan rolon de UEA kaj de ĝiaj gvidantoj li notis kun plezuro. Translokiĝinte al Spokane, li komen- cis instrui Esperanton en vesperaj klasoj kaj eĉ dum unu trimestro in- struis klason — laŭ invito de la edukaj instancoj tie — ĉe la ŝtata Universi- tato ĉe Cheney, Washington. Dume, kolektiĝis malgranda sed aktiva es- perantista rondo de ĉirkaŭ 8 homoj en Spokane. Sed nun la agado plej kara por nia samideano estas la aŭd-vida servo, kiun li prizorgas por nia Ligo. p. 76 Junio, 1963 Novtj bendoj en la aŭd-vida fako (aldone al la listo aperinta pasintjare): D-ro A. Baur: La kvara nacia lingvo de Svislando. La 42a UK en Mar- seille, 1957. Ivo Rotkviĉ: Mortotago de Zamenhof. Ivo Lapenna: La grandeco de D-ro Zamenhof (kun teksto). M. Boqlton: De inko al ŝinko (legata de V. Eichholz, kun teksto). V. Eichholz: Vintraj kaj kristnaskaj kantoj (kun teksto). Kantoj de la horo de la Esperanto- Kulturdomo (kun teksto). Muzika vespero en la palaco de belaj artoj. La realeco estas tute alia (teatraĵo prezentita de la Esperanta grupo "La Verda Stelo" en Antverpeno). Eizo Itoo: Mondvqjago kaj Japanujo. E. J. Weber: La internacia paco kaj nia pensmaniero. Edmund Pr'ivat: Pacaj metodoj de interŝtata kunvivado. D-ro Baur: La persono de Heinrich Pesta- lozzi. Bartelmus: Klasika arto. La Kaprino de S-ro Segen (de Alphonse Daudet). Herman Wagner: Muziko- promenado tra la mondo. Islanda programo. DONACOJ AL LA REVUO de Richard D. Sias, Palto Alto __ $50 kaj al la ĝenerala kaso de ELNA: Donald Harlow ($2), Marie Wyckoff ($4), Ernest Schlage ($4). DECIDOJ DE LA ESTRARO (63-VIII) estas malaprobita, sed poste per pli modesta (63-XII) la Estraro unuanime aprobis pli moderan plioftigon de la Revuo, kun po 20 paĝoj. (63-IX) per dek voĉoj kontraŭ unu la Estraro aprobis ke ĉiu numero de la Revuo enhavu almenaŭ kelkajn paĝojn da anglalingva teksto (mak- simume kvar). 63-X) aprobis ke S-roj McClellan kaj Jahger estu komitatestroj de la L.K.K., kaj ke la datoj 4-7 julio, 1963, kaj la Pick-Roosevelt Hotelo servu por nia 11a kbngreso en Pitts- burgh. (63-XI) per sep voĉoj kontraŭ kvar malaprobis la eblecon ke prezidanto Junio, 1963 aŭ vicprezidanto fariĝu kandidato por i.iri estro de la Estrara Komitato. (63-XII) aprobis, unuanime, dis- donigi bazan sumon de $1000 el la ELNA-kaso kaj $500 el la Garantia Sumo al la Revuo, por pliofta aperigo de la Revuo, laŭ la bontrovo de S-roj Broadribb kaj Richardson, kun es- tbnta plialtigo de la baza sumo pro- porcia al la kresko de la membraro. Ciuj sumoj specife donacataj al la Revuo ankaŭ destiniĝu por plibonigo aŭ plioftigo. SE LA REVUO MISTRAFAS VIN If you are a subscriber, or mem- ber, and have not been receiving the Review regularly; or if the Review has not been addressed correctly, wduld you please notify the circula- tion manager, Francis E. Helmuth, 5615 Beaumont Ave., La Jolla (San Diego), California? If you are un- certain when your subscription ends, you will find the date printed on the address slip on the back cover of the Review. Se vi estas abonanto, aŭ membro, sed ne regule ricevadas la Revuon; aŭ se la Revuo estas misadresita, bonvolu atentigi pri tio la adresiston, Frincis E. Helmuth, 5615 Beaumont Ave., La Jolla (San Diego), Cali- fornia. Se vi ne estas certa pri kiam via abono finiĝos, vi povas trovi tiun daton presita sur la adresslipo sur la malantaŭo de la kovrilo de la Revuo. Sendu ĉiun informon pri loka, re- gions, aŭ alia esperanta agado rekte al la Revuo, por helpi plifaciligi la sekretariajn taskojn. La adreso estas Donald Broadribb, 51 Primrose St., Moonee Ponds, Victoria, Aŭstralio, adreso ĉiam trovebla sur la dua paĝo de la kovrilo de la Revuo. Ankaŭ nia prezidanto, David Richardson, peras por la Revuo tiajn informojn, kaj li estas kontaktebla tiucele. p. 77 I JUNULARO ESPERANTISTA DE NORDAMERIKO Sendependa organizo aliginta al TEJO KIAL NI EKZISTAS Ek de la lasta somero, niaj gejunu- loj, organizitaj en JEN, krias al ELNA, "Atentu! Ni ekzistasM" Sur- prize kaj konsterne, ni aŭdas de kel- kaj ELNA-anoj la jenan ehon al niaj krioj: "Kial?" Huj! Pardonu nin, sammovadanoj. Ni simple supozis ke vi komprenas. Do nun ni difinitive klarigu nian ek- zistokialon. La junularo Esperantista havas la samajn karakterizojn kiel la junularo tutmonda: ni volas ĝui la junajn jarojn; ni volas impulse ekagi, ne diskutadi; fari, ne revi; ni naskas ideojn senĉese, ĉiam opinias ilin pli bonaj ol la ideoj de niaj pliaĝuloj, kaj volas tuj esprimi kaj efektivigi ilin. Tiuj karakterizoj estas intimaj, ne- forigeblaj partoj de la juneco, kaj ili estas evidentaj ĉe la ĝisnunaj agadoj de JEN. Ce niaj festoj (okazis jam 4), niaj babilado kaj verva vesper- vivo estas tiaj kiajn tre malmulte da pliaĝuloj aŭ partoprenus aŭ aprobus. En nia JEN-Bulteno (kiun eĉ mal- junuloj rajtas aboni), ni montras ke Esperanto estas uzebla por ĉiaj celoj, ne nur por paroli pri Esperanto mem: ni publikigas tie niajn diversajn sciojn kaj opiniojn pri religio, politiko, socio, ktp., temoj malofte troveblaj en la ĝenerala gazetaro Esperanta. Fakte, komparante la lastajn 3 numerojn de la Revuo kaj la JEN-Bulteno, oni trovas ke 12% de la spaco en la Re- vuo estas okupita per aferoj ne pri Esperanto, kompare kun 34% en la JEN-Bulteno. Ankaŭ sur aliaj terenoj la junularo montras sin valora al la ĝenerala movado. La junularo vidis la man- kon de tutnacia korespondkurso; do la Esperanto-Klubo de Harvard ver- kis kurson, reklamas ĝin en naciaj gazetoj, kaj nun havas lernantojn tra Usono. La junularo rimarkis la man- kon de konvena materialaro por hejma lernado; do JEN zorge kunmetis la "Teach Yourself" Esperanto Kit, ven- dotan tutlande. La junularo sentis kelkajn mahkojn ĉe la provizado de p. 78 libroj al la nordamerika Esperantis- taro; la rezulto: la "Libroservo de JEN", oportune lokita en la urbo Novjorko. En la venontaj monatoj, precipe ĉe la ELNA - Kongreso en Pitsburgo, vi vidos pli da kontribu- ajoj fare de la junularo al la tuta movado. Sed vi vidos ankaŭ pli da apogo fare de ELNA al JEN. Car sam- tempe dum la junularo komencas bone kompreni la sintenon de la pliaĝularo, ankaŭ ili ekkomprenas nin, kiel mon- tras la ekzisto de ĉi tiu paĝo, la kon- gresrabato donita al JEN-anoj, kaj aliaj favoraj agoj de ELNA. Finfine ni antaŭvidas rapide kreskantan kun- laboradon kaj reciprokan servadon inter niaj du organizoj. Niaj du anaroj restos ĉiam homnature divers-" aj, sed per tiu diverseco ni komple- tigos unu la alian, cele al pli sprita, pli forta, kaj pli efika movado. FREŜAJ NOVAJOJ EL JEN! "Teach Yourself Esperanto Kit estas preta. JEN jus eldonis novan kolekton de lerniloj por anglaling- vanoj. El la tuta mondo JEN elektis la plej bonajn materialojn: lernolibron (Teach Yourself Esperanto) el Ang- lujo, konversacian diskon el Francujo, informlibreton pri la lingvo el Kanado, kaj belajn ekzemplojn de uzata Es- peranto el tri aliaj landoj. La prezo de la kompleto estas favorega: nur $4, t.e. 70c rnalpli ol la suma kosto de la apartaj enhavajoj. Se vi volas havi aŭ donaci ĉi tiun posedindan kompleton, simple sendu $4 al JEN, 30 Avenue B, New York 9, New York. Bulteno. La JEN - Bulteno ŝanĝis sian aspekton. Gi havas nun pli taŭ- gan formaton, kaj estas eĉ pli abon- inda. Sendu nur $1 por 1 jaro al S. Cohen, Kasisto; 16 Long Avenue, Allston 34, Massachusetts. Verkis Jonathan Pool. Redaktis Humphrey Tonkin. Junio, 1963 Children's Esperanto Literature Most language study is undertaken in school, and while Esper- anto seems to present an exception to, this fact (the majority of students study in courses sponsored by local Esperanto societies), a growing number of elementary school children in our own country as in others are learning to talk and play in Esperanto. Added to these is a small but growing group of children for whom Esperanto is the native language, the result of marriages between Esperantists. If the present plans for an international convention to require Esperanto in the school systems of a block of countries simul- taneously are realized, as seems probable, thousands more will be filling school halls with the sounds of the international language. This, one of the most exciting and significant developments in the language history of the world, presents a major challenge to the Esperanto movement to provide teachers, instruction, and materials. In the past few years a small flurry of books and booklets for the young have been appearing on the market. Where it was once difficult to find so much as a single picture book, dozens of first grade readers, adventure stories, and the like are now on the market, many of them published by our own Esperanto Press of Oakville, Ontario. The rapid demand for books, and the inability of most Esperanto publishers to keep their books in print, unfortunately limits the number of items available at any one time. One must be on the alert to catch many of the more attractive publications when they are available, such as the lovely Martin Krpan, a Yugoslavian fable that appeared only a few years ago with large full page water colors, and all too soon entered the "out of print" lists. The current U.E.A. book service catalog lists 44 books in its children's division, a number which could no doubt be expanded by 20 or 30 more by reference to other book sellers. Among those still out are the Japanaj Fabeloj, one of the most beautiful fairy tale books yet published, and its new companion volume CeKoslovakaj Fabeloj, equally appealing with its familiar yet different pictures illustrating fables that are also strangely familiar, yet strangely different. Children's stories are, in any language, strongly international. Much more than books for adults they make the leap across national lines without difficulty. Yet probably only in Esperanto can such a cosmopolitan literature be found, even with children's literature. La Marvirineto, Hans Christian Andersen's charming tale, is now available in a children's edition, newly translated from the Danish and beautifully illustrated. With this must go the new final volume of the collected tales of H. C. Andersen, published only this spring by Heroldo, soon to be accompanied by a new edition of the earlier volumes. Antoine de Saint-Exupery's La Eta Princo, reviewed below, belongs in every child's library. Written for adults, and printed in an adult-type book ("without pictures or conversations" as Alice would say), but nonetheless a children's classic, Jonathan Swift's Liliputo must be mentioned. (However, notice, if you are the kind of parent who objects to certain things in children's stories, that this edition is unexpurgated.) But what about La Miraklaj Aventuroj de S-ro Longkrurulo? Or the Bildlibro Pri Bestoj? We cannot mention everything here. Older children, who like an adventure story that is not quite the dull adult sort of thing that their parents relish, can still delight in La Aventuroj de Marteno Drake, an excellent choice for the young teenager (or older pre-teen). La Alaska Stafeto is also exciting, even if not great literature. La Junaj Detektivoj, and La Naiveco de Pastro Brown (by Chesterton; out of print, but you might still find a copy somewhere, if you looked hard) cannot go without mention. But we cannot reprint the book list here. If your child is one of the fortunate ones who are learning Esperanto in school, you would do well to invest in some of these books — or even set up a small lending library of children's Esperanto books, to share with others. If your child is not one of the fortunate ones, a word with your school principal might lead to a course next year. La Eta Princo, by Antoine de Saint-Exupery, tr. Pierre Delaire, Esperantista Libro-Klubo "Edelvejso," Orleans, France, 1961. lOOp., paper back, $2.00. I wish the publisher had not been too stingy to reproduce the drawings in color, but even in black and white they make a delightful book still more delightful. If your child is of the "Alice" or "Winnie the Pooh" age, it will relish the tale of the little prince who lives alone on a tiny asteroid but comes to earth in search of a sheep. An older child will no doubt think it too juvenile, but (as so often happens) the parent will treasure it for his own reading. The essence of Saint-Exupery's success is his ability to see the adult world with a child's logic. This gives a refreshing quality to his work. The Esperanto translation is generally good, and not beyond the child's level of comprehension. LA 11a KONGRESO DE ELNA. SOFIA, BULGARIO DUQUESNE UNIVERSITY PITTSBURGH UNIVERSITY If that isn't the most mixed-up caption ever used, then I don't know what is. How do all these "things" tie in with Esperanto? Well, let's start from the begin- ning. As already known by all read- ers of NAER, the 11th "Kongreso'7 of ELNA is held in Pittsburgh (don't forget the "h"!), Pennsylvania, this year. Here, in the "Gate-way" to the west, will be the point of ren- dezvous of all Esperantists from the North American continent and even from other parts of the world. Next: Sofia, Bulgaria. Now, wait a minute; Pittsburgh, Pa. and Sofia, "Ba"?? Oh, I see. Both are the location of an Esperanto "Kongreso" this year: ELNA in Pittsburgh; UEA in Sofia!! Now with this year's Es- peranto "axis" established, what about Duquesne and Pittsburgh Universi- ties? We must mention Duquesne first, since here is the H.Q. of the world famous "Tamburitzans", performers of Bulgarian folk music, songs and dances, and the driving force behind the unique Pittsburgh Folk Festival, held every year at Pittsburgh's Syria Mosque. In this impressive cultural manifestation more than two dozen nationality groups from the greater Pittsburgh area participate. Among these are such exotic people as the Carpatho-Russians, the Greeks, the Italians, the Serbians, the Croatians and even the Mexicans (still of Pitts- burghfl), Indians (the kind from New Delhi!), the Chinese, the Japan- ese (by the way, don't forget about Tokyo in '65!), the Israelians, the— well, for fear of running out of paper I better stop right here; but most important for the Pittsburgh Esper- antists is the fact, that from a modest display of Esperanto materials dur- ing the Folk Festival one year, the progress of Esperanto in Pittsburgh received its most significant impetus. AQ UNIVERSAL* *tO-a KONGRESO DE ESPERANTO S O F I O 3-IO VIII 1963 Now, ELNA—Pittsburgh, UEA— Sofia, Duquesne's Tamburitzans. What about "Pitt" then? Well, the first floor of the beautiful University of Pittsburgh, also known as the Cathedral of Learning be- cause of its unique structure, is dedi- cated to, and decorated in the tradi- tions of all the nationalities, which have contributed to the cultural, in- dustrial and scientific growth and progress of this true "melting-pot"— Pittsburgh. Oh, yes, there's a Bul- garian room too! (tied in nicely, huh?). And there's also a . . . >well, why don't you come and see for yourself?—Either on your way to Sofia for a -first siffle at Bulgarian (or nearly any other) culture, or if your budget doesn't permit a trip to Sofia this year, how about spending some pleasant days in the truly in- ternational atmosphere of Pittsburgh? What better background for your annual trip to "Esperantujo" could you possibly find? So why don't you join fellow Esperantists on July fourth right here in Pittsburgh? Yes, why don't you??!! Everything is ready here. All that's needed is YOU! PROGRAM OF THE XI CONVENTION ESPERANTO LEAGUE OF NORTH AMERICA Pick - Roosevelt Hotel, Pittsburgh Thursday, July 4, 1963 People who arrive early at the Congress will be welcomed at an informal coffee hour at the Pick-Roosevelt Hotel from 7.00 p.m. Friday, July 5, 1963 8.00 a.m.—Registration and distribution of information con- cerning program, hotel and meetings. 9.00 a.m.—Opening of Convention. 9.30 a.m.—Business Meeting. 11.30 a.m.—Luncheon Break. 1.30 p.m.—Business Meeting continued. 4.00 p.m.—Evening Break. 4.30 p.m.—Audiovisual Entertainment. 5.30 p.m.—Dinner Break. 8.00 - 9.30 p.m.—Public Meeting. Saturday, July 6, 1963 9.00 - 11 a.m.—Business Meetings. 11.00 - 12.00 a.m.—Photographs. 12.30-2.30 p.m.—Teachers' Workshop and JEN Meeting. 1.30 - 5.30 p.m.—Excursion and Sightseeing. 7.00 p.m.—Banquet. Presentation by JEN Members. Sunday, July 7, 1963 9.00 - 11.00 a.m.—Final Business Meeting, Ballot Counting. 11.30 a.m.—Formal Closing of Congress. IDENTIFY YOUR CAR TO OTHER ESPERANTISTS * ESPERANTO BUMPER STRIPS (Solid black printing on green background) Also can be backed with cardboard to make an inexpensive sign for meeting room door or an Esperanto exhibit. 25 cents each.------5 for $1.------Order from PENINSULA ESPERANTO LEAGUE 410 Darrell, Hillsborough, California Vladislavo Zygmuntowicz NJEDZICA RAKONTO Staras kasteleto sur Pjenina roko; estas ĝi Njedzico, bela, carma loko. Sube ŝaŭmas akvo de Dunajco pura; supre blovas vento freŝa kaj murmura. Blankas vertilcalaj muroj de Pjeninoj; juraj viroj kantas ehe al knabinoj. Antaŭ kvarcent jaroj la kastelon havis hungarlanda grafo, li popolon ravis. Multe li vojaĝis ĝis neĝblankaj Andoj, ĝis plej malproksimaj de la mondo randoj. Dum vojaĝoj tiuj trovis li edzinon — de inkaaj reĝoj veran la nepinon. La legendo diras ke en Titikako kuŝas sub la ondoj oroplena sako. Kaj statuoj oraj: dioj, pastroj, reĝoj, brilaj postamentoj, oraj tabloj, seĝoj. Ie en Njedzico kaŝas sin sekreto: estas ĝi inkaa skriboŝnura reto. Oni serĉis longe, sed nenion trovis, kaj dum kvarcent jaroj solvi ĝin ne povis. Pasis kvar jarcentoj kaj la fimilito, unu viro kredis je la bela mito. Li Njedzicon iris, serĉis sub ŝtuparo, lia trovo estis skriba la ĝnuraro, Snuroj jam tro putraj por ellegi ion; do ni ne tro ĝoju, trovis ni nenion. Sed sub freŝaj ondoj de lag' Titikako kuŝas en sekreto oroplena sako Kaj statuoj oraj, granda la trezoro. Estu vi bonŝanca, vin atendas oro. Njedzico: vilaĝo en Pollando, ĉe la ĉek-pola landlimo. Pjeninoj: montoj polaj. Dunajco: ĉekoslovaka landlimo. MEKSIKA KONGRESO, 1963 Oni anoncis la okazigon de la dua meksika kongreso esperanta en la urbo Guadalajara, dum la 26-28 de decembro. La emblemo de la kon- greso estas supre videbla. Inter di- versaj propagandiloj por la kongreso estas poŝtkartoj kun esperante pre- sita teksto. Ankaŭ la 5an de decembro, en Ne- coxtla, oni festos la 60an datrevenon de la esperanta movado en Meksiko. Al la tuta meksika esperantistaro ni esprimas niajn gratulojn kaj bon- dezirojn. Junio, 1963 p. 83 ■■' '"■■'" VIZITOJ AL LA ELNA- SEKRETARIO: KONSILOJ AL ESPERANTISTOJ Foje oni estas en aŭ proksime al Meadville, kaj volas renkonti la sekre- tarion de ELNA. Nu, li multe ĝuas tiajn renkontiĝojn kaj kore instigas al ili. Tamen, oni devas sciigi lin tre frue, por ke li povu okazigi la renkontiĝojn. Tial, jen konsiloj. Lia nuna telefona numero estas Meadville 49104. Li laboras nokte, tial dormas matene ĝis la 14a horo, kaj estos libera vespere kaj posttag- meze. Dimanĉe li portas siajn famili- anojn automobile ekskurse, se la vetero estas bela. Kvankam li tre kore akceptas gastojn, lia hejmo ne estas ekipita por tranoktantoj, kaj lia salajro estas tiu de ordinara laborulo. Ĉiuj esperantistoj kontaktu lin! Eble li estos hejme, kiam vi telefonos Por atingi lian domon, veturu jene: De Pittsburgh kaj Cleveland vi estos sur Park Avenue kiam vi transiros la ponton kaj alvenos en Meadville. Iru laŭ tiu strato ĝis North Street, turnu vin dekstren kaj veturu ĝis State Street; turnu vin maldekstren kaj iru ĝis Stewart Street. De Erie (laŭ Baldwin Street aŭ North Main Street) ne haltu ĝis vi atingos North Street, turnu vin mal- dekstren kaj iru same kiel dirite. De Titusville (laŭ vojo No. 27), iru (sur Washington Street) ĝis State Street (turnu vin maldekstren) al Stewart Street. De Franklin, Oil City (vojo No. 322) veturu sur South Main Street ĝis Diamond Park, turnu vin dekstren kaj ĉirkaŭveturu ĝis North Main Street (Publika Biblioteko, gimnazio), veturu ĝis North Street, ktp. Uzu la jenan mapon kaj petu la direkton al North Street, se vi konfuziĝos, poste al Stewart Street. □DPP " WALNUT IsQDO □ iCOG@D C M£ST N LIT 1DDCLOCZĴ □ CZĴŝl p. 84 POR ALILANDANOJ EN ERIE, CLEVELAND, BUFFALO Nur oni povas veturi ĝis la mezo de Nordameriko laŭ la nova Marvojo de la rivero Sankta Laŭrenco (St. Lawrence Seaway) inter Kanado kaj Usono. Jen oportuno por alilandanoj, kiuj volas renkonti samideanojn mal- proksime de la orientaj partoj de la kontinento. En la regiono plej proksima al la hejmo de la sekretario de ELNA estas la tri havenoj apud la granda lago Erie, Buffalo (New York), Erie CPennsylvania) kaj Cleveland (Ohio). La plej proksima estas Erie, nur kvardek mejlojn norde de Meadville, Pa. Rekte okcidente je cent mejloj estas Cleveland, Ohio. Buffalo, N.Y., situas proksimume 150 mejlojn nord- oriente. (Pittsburgh, Pa., estas sude je cent mejloj). Uzu la mapon de la urbeto Mead- ville, kaj la instrukcion pri la atingo al la urbeto, donitajn en la antaŭa artikolo. Por telefoni al Meadville: diru al la telefonistino angle "aj ŭant tu kal Midvil for najn ŭan ou for" = mi volas voki Meadville 49104. Ripe- tu, se ŝi ne komprenos unuafoje. La plej konsilinda prizorgo estos: tre, tre frue antaŭe sciigu vian al- venon en la koncernitan urbon (Erie, Buffalo aŭ Cleveland) kaj la daton, al la ELNA-sekretario. Tiuokaze, li povos eble renkonti vin en Erie aŭ alia urbo, apud la albordiĝejo. Junio, 1963 7Zo*e&fiAHd- Brazilo Anonciĝis nova esperanta klubo en la nova ĉefurbo de' Brazilo. Post organizo de kelkaj kursoj por komencantoj, oni fondis la Es- peranto - Asocion de Brasilia. Adreso por gratuloj estas ĉe la prezidanto, Nelson Pereira de Souza, Av. W-3 quadra 6 lotes 12, 13, 14, Brasilia (D.F.). ĉekoslovakujo Ludvik Zelezny, Havlickuv Brod, Ledecska ul. 715. (Deziras inter- ŝanĝi pbŝtmarkojn.) Nederlando J. de Vrieze, Torenstraat 1, Drach- ten. (Deziras korespondi letere.) H. J. v.d. Heyden, Charlotte de Bourbonlaan 56, Rotterdam 16. (27 jara viro, deziras korespondi kun similaĝaj personoj.) 1. LERNU VORTOJN Cu kajo estas: a. vorto signifanta "plus" pn b. longa vico da personoj c. trotuaro en trajnstacio 2. Cu fakturo estas a. vorto aritmetika, temanta dividado b. fabrikejo c. listo de venditaj varoj, kun prezoj 3. Cu falsa estas: a. malvera b. altvoĉa c. malleviĝanta 4. Cu saldo estas: a. preseraro por "salto" b. mono restanta post pago de ŝuldoj c. urbo en Greklando 5. Cu mario estas: a. psikologia stato b. geedziĝo c. nomo de virino Respondojn trovu sur paĝo 79. j4k6hco$ M. G. E. van Noort, Linnaeuslaan 91, Utrecht (Tuindorp). (39jara, deziras korespondi pri ĉiaj temoj, kun sifnilaĝaj personoj.) Orienteŭropo Mi havas grandan nombron da adresoj de personoj en orien- teŭropaj landoj, kiuj deziras korespondi kun usonanoj. Mi sendos al vi adreso(j)n laŭ de- ziro. Indiku la lando(j)n kaj sekso(j)n. E. K. Kietz, 524 8th Ave., Menlo Park, California, Usono. USSR Edmund Jaan, Abja PK 11, Es- tonio. (Vicprezidanto de la loka Esperanto-klubo, sercas por siaj klubanoj malnoyajn esperanto- gazetojn kaj -librojn.) KOREKTO Post publikigo de la konkursrezulto en pasinta numero, ni ricevis de B. Angelkov, Bulgarujo, ĝustan respon- daron al la enigmo en la Nov-Dec. numero de la Revuo. NIA MEMBRARO La 28an de februaro, 1963, estis pagintaj kotizon: 320 membroj 20 membroj 24 membroj 6 membroj 8 membroj 2 membroj 22 membroj 402 ordinaraj geedzaj subtenantaj grupaj studentaj patronaj dumvivaj plus 29 abonantoj 431 Ankaŭ 3Q donacabonoj estas pagitaj. Junio, 1963 p. 85 :;".J NORDA PRISMO * kultura — socia — literature ilustrita revuo internacia komencas sian nauan jaron en 1963 * Cefredaktoro: Ferenc Szilagyi Helpredaktoroj: Baldur Ragnarsson Vilho Setala, Poul Thorsen, John Hammond Rosbach • Javabono kostas nur $2.50. Adreso: Barnhusgatan 8, Stockholm, Svedlando L as t moment aĵoj Paclflk-Nordokcidenta Esperanto-Kunveno: La unua tia kongteso okazos ĉe Mt.Ranier National Park, Washington, en la Gateway Inn la 21-23 de junio. Kongreskotizo estas $1.00, sendenda al S-ino Ruth Culbert, 1912 N.Mon- roe, Tacoma7, Washington. Lakongreso donos al esperantistoj eblon interkonsiliĝi prila lokaj movadoj, kaj konsekvence plifortigi la por- esperantan agadon en tiu parto de nia konti- nento. La Estraro de ELNA per decido 63-XIH sciigis, ke ĝi "aprobas la intencon dela aran- ĝantoj de la Nordokcidenta Esperanto-Kongreso apud Mt. Ranier anonci sian intiman ligon, simpation kaj lojalecon al ELNA kaj al ties celoj, kaj la kongreso okazos sub la aŭspicioj de ELNA." Radio-amatoroj: Aperas nova bulteno por esperantistaj radio-amatoroj. Abono al ĝi, "Esperanto-Radio", kostas $1.00 por kvar nu- metoj ĉe E. Lindberg, Bowmansville, New York. Libro-aĉetantoj: ELNA havas novan libro- servon. ĉla esperanta libro nun estas mend- ebla de la Esperanto-League Book Service, 170 Oak Street, Meadville, Pennsylvania. Mendoj senditaj al la sekretario de ELNA an- kaŭ atingos la servon. PU da detaloj aperos en la venonta numero. Esperanto en Usono, favore kaj malfavore: Favore - CBS-Televido la 8an de marto dis- sendis unuhoran programon pri la "Aggressor- Forces" en kiu multaj rolantoj parolis en Es- peranto kaj menciis Esperanton. Malfavore - en sia junia numero, Analog Science Fact and Fiction publikigis redaktoran artikolon en kiu Esperanto kaj Interlingua estas kune pritrak- tataj senentuziasme. Interesatoj aĉetu la ga- zetnumeron, legu la artikolon, kaj skribu ko- mentojn al ĝia redaktoro. - Plifrue en Analog aperis novelo en kiu Esperanto estis tre favore pritraktata. Nova Klubo en Houston fondiĝis. Adreso: Esperanto-Klubo de Houston, £e Edward F. Lacy III, 6923 Schley St., Houston 17, Texas. p. 86 Junio, 1963 Ĉu mi ne diris al vi, ke Esperanto estas praktika? OFICIALIGO / UTILIGO ". . . Vi eble ne akceptos mian vidpunkton (t.e., ke la internacia lingvo, antaŭ ol ĝi iĝos oficiala, devos esti large disvastigita). Sed la fak- toj estas kiel mi diras: kuzo mia estis ĉisomere en Jugoslavujo; li estis ĉiam skeptika pri L.I. . . Sed li rakontis al mi, ke en ĉiu malgranda vilaĝo estis afiŝoj kun anoncoj de la loka klubo esperantista, en Esperanto. Li rakontis ankaŭ, ke en preskaŭ ĉiu grupo de junuloj, kiun li renkontis, estis rimarkinda procento de esper- antistoj. "Vi vidas do: la aŭtoritatuloj de Jugoslavujo faris nenion novan, las- ante la instruadon de Esperanto en la lernejoj: ili nur oficialigis ion, kio jam ekzistis. Kaj ĉu tio ne estas espliko de mia teorio? La samon pensas la aktualaj gvidantoj de Es- peranto. La tempo de la Delegitaro aŭ de petskriboj al Unesko aŭ UN estas finita." —Tazio Carlevaro, Svislando (Tradukita, senpermese, el Le Foro, julio-aŭgusto, 1962.) Heroldo de Esperanto • \JEA Universala Esperanto-Asocio estas la internacia grupo de kiu nia ELNA. estas landasocio. Individuaj personoj povas ankaŭ membriĝi: membro ricevanta la monatan gaz- eton Esperanto kaj ankaŭ la Jarlibron "pagas $4.50 jare membro ricevanta nur la Jarlibron pagas $2.25 jare membro malpli ol 21 jara pagas nur $2.25 kaj $1.13 por tiuj du kategorioj de membreco abono al la gazeto Esperanto, sen membreco, kostas $3.50. Sendu vian pagon, aŭ demandojn, al Donald E. Parrish, 328 West 46 St., Los Angeles 37, California. Junio, 1963 p. 87 ■■: ""■f Simpla rakonto, bazita sur traduko de Ella Glbion kaj de Bruce Kennedy LA KONTRAUEMA EDZINO Patriko O'Leary jam estis edzo dum nur mallonga tempo, kiam li trovis ke lia edzino, Anjo, estas tre kontraŭema. Kiam li volis viz'iti amikon, tiam Anjo volis resti en la hejmo. Kiam Patriko volis resti en la hejmo, tiam Anjo volis viziti. Kiam li volis ŝpari monon, tiam ŝi volis uzi ĝin. Kaj kiam li petis ke ŝi faru ion, ŝi faris la malon. Nu, Patriko estis bonkora viro. Li pacience toleris ŝian kontraŭemon. Li memoris ke antaŭ la geedziĝo, Anjo estis tre afabla, kaj li esperis ke ŝi iam estos denove afabla al li. Dek jaroj pasis. Nun la farmo produktis pli abunde ol iam antaŭe. Patriko estis ĝoja. Li pensis ke se Anjo nur estos afabla, li invitos ĉiuin siajn amikojn al festeno. Kaj li pensis, "Sed estas certe, ke se mi volas fari festenon, Anjo volos fas- ton." Tiam li kaptis bonan ideon. "Mi diros al si ke mi volas faston, do ŝi volos festenon." Do Patriko diris al s:a edzino, "La farmo produktis pli bone ol antaŭe, sed ne invitu najbarojn por festeno. Mi tre deziras esti sola, por doui dankon al Dio." "Ho," kriis Anjo. "Nun ne estas la tempo por esti sola. Ni devas inviti amikojn." "Nu. Sed ne invitu pli ol du aŭ tri," diris Patriko. "Kun pli multaj amikoj, estos pli bone," kontraŭdiris -Anjo. "Mi in- vitos ĉiun homon en la vilaĝo." Tio plaĉis Patrikon, sed li faris sian vizaĝon longa. "Tamen, ne estas necese servi manĝon. Ne baku kukojn." "Oni ne povas fari festenon sen kukoj," kriis Anjo. "Mi bakos abunde." "Se vi insistas servi kukojn, ne servu vinon. Ne estu malŝpara," diris Patriko. "Fi!" diris Anjo. "Ni povas bone aĉeti tion. Mi servos vinon, la plej bonan vinon." Patriko ĝemis laŭte. "Kukojn kaj vinon, eble — sed ne pensu pri ros- tita porko kun legomoj." "Jen, precize tion mi pensas. Kaj mi ankaŭ servos kafon kaj nuksojn." Nun Patriko estis tre feliĉa, sed li aspektis tre malĝoja. ' Vi estas tre kontraŭema. Kiam mi petas ion, vi faras la malon." Dum la posta semajno Anjo estis tre okupata. Si purigis la domon, poluris la manĝilojn, kaj bakadis. Sabate, ŝi invitis ĉiun homon en la vilaĝo veni al la festeno. Nu, Patriko ĝuis la festenon tiom, ke Anjo komprenis la ruzon. Si iĝis kolera. Kaj la postan tagon ŝi estis eĉ pli malafabla al li. Patriko iris el la urbo por eviti sin, sed Anjo sekvis lin post nur mallonga dis- tanco. Densa pluvo falis dum la antaŭa nokto. La rivero forte fluis sub la ponto. Kiam Patriko transiris ĝin, li vidis ke la ponto estas danĝera. "Ne transiru," li kriis al Anjo, de la alia flanko. "Mi transiros," si respondis. Si komencis transiri, sed kiam si estis en la mezo, la ponto krakis kaj falis en la riveron. "Patriko, helpu! Savu min," ŝi kriis. "Cu vi promesas esti afabla?" de- mandis Patriko, profitante per la okazo. Anjo subiris, kaj reaperis. "Savu min!" ŝi rekriis. "Cu, vi promesas?" redemandis Partiko. Anjo subiris denove, kaj reaperis. 'Cu vi promesas?" demand is Patriko. Anjo resubiris. Si reaperis. "Cu vi promesas?" Patriko estis preta salti en la riveron por savi ŝin. "Ne, mi ne promesas," si kriis, kaj subiris. Do, Patriko saltis en la riveron. Li opiniis, ke Anjo certe iros kon- traŭ la fluo. Li serĉis tie. Sed li neniam trovis sin. p. 88 Junio, 1963 KELKAJ GRAMATIKAJ HELPETOJ Many make the mistake of assum- ing that because an Esperanto word looks like an English word, it has the same meaning. This is not al- ways so, and if there is the slightest doubt in your mind, you should check the exact meaning in the "Plena Vortaro". Here are some examples: 1. "Akurata" does NOT mean "accurate". The English word "ac- curate" should be translated by "ĝusta," "ekzakta," or "preciza," de- pending on the nuance you wish to express. "Akurata" means "punctual." 2. "Eventuale" does NOT mean "eventually." Translate "eventually" by "finfine" or "iam," depending on whether you mean "finally" or "some- time." "Eventuale" means "depend- ing on future events," "as future events may determine," "depending on how things turn out." 3. "Aktuala" does NOT mean "ac- tual." "Actual" should be translated "reala" or "efektiva." "Aktuala" means "timely" or sometimes "con- temporary." You will find other examples for yourself. Here are three useful rules: 1. As soon as you can read Esper- anto well enough to do so, use only the "Plena Vortaro" rather than a bilingual dictionary. An Esperanto- English dictionary does not tell you what Esperanto words mean; it gives you possible translations. Remember that a word in one language never "means" a word in another language. 2. When translating, be sure you know the meaning of the English word. Many words which have been familiar to us all our lives in a vague way become a good deal clearer when we take the trouble to look them up. Don't take your knowledge of Eng- lish for granted. 3. If you are writing or speaking in Esperanto, DON'T TRANSLATE. Learn to think directly in Esperanto. You can learn to do this in two ways: a. READ I This cannot be em- phasized too much, Frequent read- ing in Esperanto causes the gram- matical forms, the style, and the spirit of the language to sink into the unconscious mind so that they become second nature. But never translate into English when you read. If, at the beginning, you have to read a sentence several times before you understand it, read it several times, but resist the temptation to translate. b. Translate your thoughts into Esperanto. As you go about your daily affairs, thoughts of all kinds continually pop into your head. Translate them immediately into Es- peranto. If you keep up this prac- tice, before long the thoughts will begin to come in Esperanto. —BARBARA D. COLT. ABOUT SPECIAL RATES FOR CLUBS Has your local club looked into the special rates available for ELNA memberships? Refer to the January- Februry, 1962, Review for information on how your club can help promote Esperanto and at the same time save money for its members or for the club's own treasury. Some clubs have the mistaken idea this plan involves "affiliation" with ELNA or that all clubs are expected to subscribe. This is not true. Every club is free to adopt or reject the plan for itself. The plan was drawn up at the request of leaders in cer- tain local clubs, at the Seattle Con- gress. Indispensable for the Esperanto student SUPPLEMENT TO THE ESPERANTO-ENGLISH DICTIONARY OF MILLIDGE by Donald Broadribb Junio, 1963 p. 89 - PRI LA DATO de nia Revuo: Car.multaj kontribu- antoj al la Revuo konfuziĝas pri la limdato por ensendo de artikoloj, ni deziras mallonge ekspliki la aktualan situacion: Je la la de koncerna monato, la redaktoro sendas al la presisto la lastajn materialojn kompostendajn por la numero pritraktata. Post proksimume unu semajno, la kompostitaj tekstoj estas korektataj. Car aldoni ion novan je ĉi tiu stadio signifus prokrastigi la aperon de la gazeto, nur vere urĝegaj aldonoj povus fariĝi. Post proksimume unu semajno, la paĝoj estas kungluitaj kaj trans- sendataj al Kanado, kie la Esperanto- Press ilin presas. Car nun jam de pli ol jaro la tuta Revuo estas lino- tipe kompostata, ne eblas fari ŝanĝon en la tekstoj je ĉi tiu stadio. (Tio ne ĉiam estis vera. Antaŭ februaro, 1962, la Esperanto Press tajpe pre- paris la tekstojn, kaj oni povis enŝovi lastmomente aldonojn, kontaktante rekte la Press-on). Post ĉirkaŭ du semajnoj, la pre- sitaj gazetekzempleroj eniras la poŝt- ou. Se do la polto akurate funkcius, gazetnumero atingus la abonantojn ĝuste unu monaton post la fihpreparo de la enhavo. Tamen, car la poŝto traktas la ■presitan gazeton en la plej malalta kategorio de poŝtajoj, ofte okazas ke du, tri, aŭ eĉ kvar semajnoj pasas antaŭ ol la ekzemplero atingas sian adresiton. Sekve, ŝanĝo de enhavo, aldono, informo, kc. atinginta la redaktoron je, ni diru, la 28a de februaro atingas la abonantojn nur en aprilo. Do, sendante ion por la gazeto, nepre atentu la limdaton presitan sur la in- terna de la kovrilo, kaj konsciu pri la neevitebla prokrasto antau la apero. Oazetoj ricevitaj: Oomoto, nov-dec. 1962; Suda Stelaro,. sept. 1962; Neder- landa Esperantisto, dec. 1962, Jan. 1963; Jugoslavia Esperantisto, nov- dec. 1962; SAT-Amikaro, Jan. 1963; Sennaciulo, jan. ' 1963; La Verda Lumo, feb. 1963; Dia Regno, nov. 1962; Vojo - Vero - Vivo, jan. 1963; Kvakera Esperantisto, vintro 1962-3; La Revuo Orienta, jan. 1963; Bulgara Esperantisto, dec. 1962; Heroldo de Esperanto, 16 jan. 1963; Esperanto en Skotlando, jan. 1963; La Praktiko, dec. 1962; Grajnoj en Vento, varbaj pa£oj jan. 1963; Revue Francaise d'Esperanto, nov.-dec. 1962. Nuntempa Bulgario, no. 12, 1962; Heroldo de Esperanto, no. 4-5, 6, 1963; British Esperantist, marto, 1963; SAT-Amikaro, marto, 1963; Sonorilo, jan-feb., 1963; Internaciaj Jurnalisto, Okt.-dec, 1962; Esperanto-Missionen; Nederlanda Esperantisto, feb., 1963, marto, 1963; Revue Francaise d'Es- peranto, feb., 1963; marto, 1963; Re- vuo Orienta, marto, 1963; La Nica Literatura Revuo, no. 41 (la antaŭ- lasta numero!); Boletin, dec, 1962; Norvega Esperantisto, no. '2, 1963; Dia Regno, marto, 1963; La Glumark- kolektanto, feb-marto, 1963. Devoj de Bona Esperantisto: (Laŭ Pola Esperantisto, de 1911): 1. Aboni kaj subteni sian revtjon nacian. 2. Aparteni al la kovena filio de la nacia organizajo. 3. Ceesti dum kunvenoj kaj kun- labori kun estraranoj. 4. Korespondi kun alilandaj esper- antistoj, fortigante amikecon. 5. Paroli Esperantlingve dum es- perantaj renkontiĝoj. 6. Porti esperantistan steleton en butontruo. 7. Varbi al nia rondo almenaŭ unu anon monate. NEW AIRMAIL STICKERS For a big supply of 250, Bend $1 to: Esperanto League Esperanto Press 808 Stewart St. or OakvUle, Ont. Meadville, Pa. Canada p. 90 Junio, 1963 ESPERANTO GROUPS IN THE UNITED STATES Lasted by State, City, and najne of person to be contacted for further information: Calif omit; Hillsborough: Peninsula Esperanto Club (Mrs. Win. Schufce, 410 Darrell Road). Los Angeles: Esperanto-Klubo de, Los Angeles (Wm. W. Glenny, 2705 Carlaris Road, San Marino). Napa: Napa Esperanto Club (Mrs. D. C. Walker, 2846 Monticello Road). Palo Alto: Esperanto in Palo Alto (P.O. Box 11564, Station A). Sacramento: Esperanto Society of Sacramento (Mrs. Florence Curtis, 5101 Stockton Blvd., Sacramento 20). San Diego: Esperanto Society of San Diego (Frances E. Helmuth, 5615 Beaumont Avenue, La Jolla (San Diego). San Francisco: Esperanto-Societo de San Fran- cisco (SSgt. Barbara D. Colt, 580C Lendrum Road, Presidio of San Francisco). San Gabriel Valley: Blind Study Group (Mrs. Phillips Neurhan, 2736 Cogswell Road, El Monte). Santa Monica: (Mrs. Blanche Parker, 515 25th Street.) Illinois: Chicago: Esperanto Society of Chicago (Mrs. J. ■ N. Denison, 17958 Homewood Ave., Homewood). Massachusetts: Cambridge: Harvard Esperanto Club (Quincey House, Box 8, Cambridge 38). Springfield: Greater Springfield Esperanto Club (Warren H. Gould, 114 Deerfield Street, Green- field). Michigan; Ann Arbor: (Wm. C. Dickerman, 424 Hilldale). Missouri: St. Louis: Esperanto Societo de St. Louis (John Sabin, 9 Princeton Place, University City 30). Montana: Missoula: Esperanto Study Group (Bob Davis, 1721 Helen). New York: New York: The Esperanto Society of Greater New York (50 Overlook Terrace, New York 33). New York: Esperanto-Klubo de Novjorkurbo (Dr. Julius Balbin, 340 Riverside Drive, Penthouse 2, : New York 25). New York: Esperanto Study Group (Frances Lesher, 4 West 28th Street, New York 1). Oregon: Corvallis: Oregon State University Esperanto Group (Jean Ann Troudt, 507 West Hall, OSU). Oregon City: Oregon City Esperanto Group (Mrs. Lawrence Winkleman, 4203 S.E. Rothe Road, Milwaukie 22). Portland: Esperanto-Societo de Portland (ESPO). (Mrs. Evelyn Deer, 12946 N.E, Hancock St., Portland 30). Portland: Multnomah Esperanto - Stud - Grupo (Tomaso Davidson, 3434 S.W. Mangold St., Portland 19). Pennsylvania; Alleritown-Bethlehem: Esperanto Club of the, Le- high Valley (Donald Munro, 1961 Erie "Ave., Quakertown). Meadville: Meadville Esperanto Society (Barbara Eberhardt, 681 Hickory St.). Pittsburgh: Esperanto-Klubo de Pitsburgo (Donald H. McClellan, 333 Macassar Drive, Pittsburgh 36. Phone: (412) 655-7704). Tri-ŝtata Esperanto-Informejo and Tri-Ŝtata ^Es- peranto-Bulteno (2736 Locust Drive, Bridge- ville). Washington: Seattle: (Vincent Griffeth, 8556 37th Ave., S.W.). Spokane: (H. K. Ver Ploeg, 1908 E. 8th Ave.). Tacoma: (Ruth Culberg, 1912 N, Monroe). Walla Walla: Montvida Esperanto Society (Al Estling, 1351 Grant St.). National Groups: Esperanto League for North America, 808 Stewart St., Meadville, Pennsylvania. Junularo Esperantista de Nord-Ameriko (JEN) (Richard B. Kollin, Apt. 4a, 30 Avenue B., New York 9). Book Dealers: Esperanto League Book Service, 808 Stewart St., Meadville, Pennsylvania. Shorey Book Store, 815 Third Ave., Seattle 4, Washington. Esperanta Libroservo, 6361 Elmburst Rd., San Diego 20, California. All the book dealers accept mail orders. Se la supraj adresoj aŭ nomoj ne estas ĝustaj, aŭ se ekzistas alia] grupoj, bonvolu informi: S-ino Dorothy Holland (Estro de la ELNA Membreca kaj Organiza Komitato), 1976 Greenview Drive, Fayetteville, Arkansas. RESPONDOJ POR "LERNU VORTOJN" 1. c. 2. c. 3. a. 4. b. 5. c. Ciu vorto estas oficiala. La ĝustaj difinoj baziĝas sur Plena Vortaro aŭ la O.A. de la Akademio. Se vi erare respondis al pli ol unu, vi grave be- zonas pligrandigi vian vortoscion. mm La plej ofte aperanta— La plej rapide informaiita-— —Esperanto-gazeto HEROIDO DE ESPERANTO 20 numeroj jare. Jarabono : $4 Nord-amerika peranto: Donald E. Parrish 328 West 46th Street Los Angeles 37, California Monata internacia ilustrita revuo Jarabono: $2.75 Nord-amerika peranto: Donald E. Parrish 328 West 46th Street Los Angeles 37, California UNUECO ESTAS FORTO Aliĝu do al via landa asocio: Esperanto-Ligo por Norda Ameriko Kanada Esperanto-Asocio 808 Stewart Street 34 Martin Road Meadville, Pa., Usono Toronto 7, Ontario, Kanado Esperanto-Meksika Asocio Poŝtkesto 10.576 Mexko 1, D. F. Kaj al UNIVERSALA ESPERANTO-ASOCIO DE ALASKO AL MEKSIKIO: La gazeto por ĉiuj esperantistoj sur la nord-amerika koiUinento estas LA NORD-AMERIKA ESPERANTO-REVUO Jarabono: $3 (40 steloj) Abonu ĉe ELNA aŭ via landa asocio ESPERANTO PRE Oakville, Ontario, Canada Return and forwarding Postage guaranteed