-    ''•"'»    -   '■
LA
NORD^	-:AH|E1
1 ojte-A Ll	jpwp^BBB/
NIA JUNULARO PAROLAS
BpJSIi

1 KM      ■ w
Pitsburgo, Pensilvanio
NORDAMERIKA ESPERANTO-KJEVUO
vol  11, no. 2
51   Primrose  St.,  Moonee  Ponds,  Victoria,  Aŭstralio
DONALD   BROADRIBB,   Redaktoro
La Nordamerikan-Esperanto-Revuon (fonditan en 1953) eldonas la Esperanto-
Ligo por Norda Ameriko, landasocio de la Universala Esperanto-Asocio kaj
partoprenanto en la  programo "Popoloj-al-Popoloj."
Kotizoj: abono kostas $3.u0, donacabono kostas $2.75 (tri por $5.00). Mem-
breco simpla kostas- $5.00, kaj inkluzivas abonon. Aliaj kategorioj de membreco
estas: subtenants, MC.OO; patrona, $20.00; viva, $100.00; kombinita membreco por
geedzoj, $7.00.
Adreso: ĉion por la Ligo, informpetojn, kotizojn, kc, sendu al la Esperanto
League for North America, 808 Stewart St., Meadville, Pennsylvania. Komuni-
kojn por la Revuo, sendu al la redaktoro ĉe la adreso de la Revuo.
Oficistoj de E.L.N.A.: Prezidanto, David Richardson, R.F.D. Box 81, East-
sound, Washington. Vicprezidanto, Charles Peterson, 8314 E. Florence, Downey,
California. Sekretario, Conrad Fisher, 808 Stewart St., Meadville, Pennsylvania.
Kasisto, John Futran, 601 West 164th St., New York 32, New York. Membroj
de la Estraro: Armin F. Doneis, Sr., P.O. Box 105, Pharr, Texas. Thomas
A. Goldman, 7008 Millwood Rd., Bethesda 14, Maryland. Dorothy Holland,
1701 Rockwood Trail, Fayetteville, Arkansas. Frans J. Jagher, 2736 Locust Dr.,
Bridgeville, Pennsylvania. James Lieberman, 24 Claflin Rd., Brookline 46,
Massachusetts. Paul Nace, 1410 Ray Rd., Hyattsville, Maryland. Catherine
Schulze, 410 Darrell Rd., Hillsborough, .California. Roan Orloff Stone, 504 N.
5th St., Gallup, New Mexico. Martha Walker, 2846 Monticello Road, Napa,
California.
Fakoj de la Ligo: Inform-Sekcio, ĉe Thomas A. Goldman, 7008 Millwood
Rd., Bethesda 14, Maryland. Aŭd-vida Sekcio, ĉe H. K. Ver Ploeg, 1908 E. 8th
Ave., Spokane 32, Washington. Libro-Servo, Esperanto League Book Service,
Middleton, Wisconsin. Administracio de la Revuo, ĉe Francis Helmuth, P.O.
Box 6215,  San Diego 6,  California.
Anoncoj: korespondanoncojn la Revuo presas senpage. Tarifo por aliaj
anoncoj, kaj por reklamoj: $10 por plena paĝo, $6 por i paĝo, $4 por i paĝo,
$2.50 por Jpaĝo; aŭ 15 cendoj por unukolona linio. Sur la ekstero de la
malantaŭa kovrilo, anonco kostas  50% pli.
Artikolojn kaj Librojn Recenzotajn sendu al la redaktoro, Donald Broadribb,
51 Primrose St., Moonee Ponds, Victoria, Aŭstralio. Kalkulu 4 tagojn por aera
pŭŝtŝendo, 6 semajnojn por mara poŝto. Ciu materialo por difinita numero devas
atingi la redakcion antaŭ la la de la antaŭa monato.
Nia Kovrilo: Pitsburgo, nia kongresurbo 4-7 Julio, 1963.
Donald  Broadribb
LINGVO POR LA MONDO: ANGLA AŬ" ESPERANTA?
Tre ofte farata aserto tekstas tiel:
"Ni bezonas internacian lingvon, sed
oni ne bezonas novan. La angla jam
estas la plej populara monda lingvo,
kaj multmaniere estas la internacia
lingvo." Kutime la argumento plu-
asertas ke oni la anglan komprenas
kaj parolas ĉie, tiel ke turisto povas
ien iri uzante nur ĝin, ke ĝi estas. la
ĉefa lingvo de industrio, kc. Ne de-
zirante paroli nur pri teorioj, jen
kelkaj rimarkindajoj kiujn mi trovis
dum la pasintaj kelkaj monatoj, kiuj
multe pli elokvente ol argumentado
servas por enperspektivigi nian vidon
pri la angla lingvo:
Second ORT Course
The second, international course at
the ORT vocational training school
in the coastal resort of Natanya was
opened on 25 October; 116 students
from nineteen African countries are
in attendance, divided into English
and  French classes.
Israel's Minister of Education and
Culture, Mr. Abba Eban, addressed
the gathering. A Nigerian student
of the first course, Agultola Alosenmi,
spoke after him in fluent Hebrew,
and pointed out that Hebrew not
only allowed  the  students  to get out
and converse with Israelis but pro-
vided a common language for those
with English-speaking background to
converse with their French speaking
fellow-pupils.
(Israel News, Okt.,  1962.)
Kbmento: la moderna hebrea estas
konstruita lingvo, bazita sur la an-
tikva lingvo, sed multe adaptita. Gi
bone servis la afrikanon en Izraelo.
Sed se li irus al  Francujo .  . .  .?
Antaŭnelonge mia familio aĉetis
stebilon, bone faritan, kun relative
alta prezo. Gi venis el Japanujo
kun instrukcilibro, el kiu vi vidas
specimenan  duonpaĝon  sur paĝo  28.
Komento: La japana fabrikinto evi-
dente opiniis ke oni devas provizi al
la aĉetinto instrukciojn. Sed ĉu vi
ilin komprenas?
La magnetofonoj Grundig estas in-
ter la plej bonaj nun fabrikataj. Sed
kiam mi aĉetis grundigan aparaton
antaŭ nnu jaro, la instrukcilibro (v.
paĝon 28) estis tre malfacila tasko
por persono studinta en la universi-
tato la germanan lingvon dum tri
jaroj.
Komento: Malsimile al la japana
fabrikinto, Grundig evidente ne
opiniis, ke necesas provizi al aĉetinto
instrukcion anglan, kiam ĝi eksportis
sian aparaton al anglalingva lando.
p. 27
^  m >
Zur Sauberung der Ton-
kopfe kann nach Ab-
Ziehen des Schaltknebels
fur die Bandgeschwin-
digkeit die Abdeckplatte
abgenommen werden.
Dazu sind die beiden
Befe5figungsschrauben
mif einer MOnze o. a.
zu losen. Vorher jedoch
Taste „Halt" driiaken,
Gerat ausschalten und
Netzstecker ziehen!
La angla ja estas studata en mul-
taj landoj de la mondo. Ankaŭ en
Finnlando, unu el la Skandinaviaj
landoj kie laŭdire ĉiu parolas flue la
nacian lingvon kaj la anglan, Mia
kolego Dr. Murtonen, el Helsinki,
nun estas en ĉi tiu angle parolanta
lando jam de tri jaroj; li verkis du
librojn angle. Sed mi ne povas kon-
versacii kun li, car nur la skriban
lingvon li komprenas.
Komento: Studi ne signifas kap-
abli.
Nu, jes, almenaii unurilate oni
povas fidi ke oni la anglan lingvon
uzadas, ĉu ne? La tekniko. La
angle parolantaj landoj ja estras la
mondon pri tekniko, sendube, kaj ĉiu
teknika fako uzas ĉefe la anglan.
Almenaŭ tion diras la nefakulo. Eble
ĝi eĉ veras pri iuj fakoj, mi ne scias.
Sed mian propran fakon mi konas.
Gi estas ekzotika, do eble netipa: la
antikva proksimorienta kulturo, la
mondo de la Malnova Testamento.
"Religio," se vi volas, sed tre special-
igita  parto.     Pli   ol  90%   de   la  arti-
HEMMING
With the needle bar at its highest position, put the hemmer on to
the needle bar, instead of the usual presser-foot, as shown in the picture.
See that the needle hole of the hemmer should exactly pass the needle
through. Cut then the cloth a little on its right corner so that it can
be easily rolled up. Lift the hemmer by its foot and try to insert the
cloth under the hemmer from the left side with the right edge of the
cloth being folded up a little. Insert now into the mouth rolling up of
the hemmer the cloth by its right corner cut a bit, so that the edge will
roll up itself rightly. Pull the cloth out in order that the needle will
catch it and put the presser-foot down on the cloth to begin to make
some two or three initial stitches slowly. With your thumb and fore-
finger holding the cloth rightly you begin to sew hemming then being
the edge of the cloth smoothly rolled in.
1)    Take care to hold the cloth to ensure that the cloth is always feeded
sufficiently in the mouth of the hemmer.
2)    If the edge is slipping out, try to move the cloth a bit to the left
and if it is rolled up excessively move your hand a little to the right
3)    By the same hemmer you can make lining with a lace while being
made the hemming at the same time.
4)    With the same hemmer you can make also the blind stitch.
5)    With the wider zigzag stitch and a stronger thread tension, all edge
sewing is most neatly made. (A patient practice is required to get
skilled with the use of the hemmer and also all other sewing attach-
ments).
p. 28
koloj kaj libroj estas kaj verkitaj kaj
verkataj en la germana lingvo. El la
restanta 10%, 5% estas. angla, kaj
5% franca kaj sveda. Bedaŭrinde,
mi ne legas svede, do la fakuloj en
Uppsala parolas al si mem.
La sola klera leksikono pri la an-
tikvaj hebrea kaj arama lingvoj el-
donita dum ĉi tiu jarcento estas
Lexicon de Veteris Testamenti Libros,
kun germana kaj angla tekstoj. La
angla teksto tuj sekvas la originalan
germanan, frazon post frazo. ' La
angla teksto parolas pri "oliphants,"
kaj donas difinojn el kiuj ĉi tiuj
estas tipaj: "in formula's of oath";
"the rest of the affairs, what is more
to tell"; kaj "bless = gift somebody,
something with fortunate power." Mi
ne bczonis serĉi tiujn difinojn, ilin
mi trovis tuj kiam mi malfermis la
libron.
Komento: la leksikono kostis al mi
$25.
Unu lasta penso: ĉu vi konas lern-
ejon, en kiu oni ne jam instruis la
anglan lingvon, antaŭ ol komenci in-
strui la esperantan? Kial oni sentis
do la bezonon instrui ankoraŭ alian
lingvon (Esperanton) apud la jam
monda lingvo angla, se ĝi vere estas
monda?
Lasta komento: kiam konato diros
al vi ke la angla estas monda lingvo,
petu liajn opiniojn pri ĉi tiuj  aferoj.
PITSBURGA KONGRESO
4-7 Julio, 1963
Rezervu tiujn datojn! La
Kongresa Komitato por la
1963a Kongreso de la Esper-
anto-Ligo por Norda Ameriko
nomis kiel kongresejon la Pick-
Roosevelt Hotel, Sixth and
Penn Avenue, Pittsburgh. Ne-
formala komenco de la kongreso
okazos la 4an de julio, kiam la
kongresanoj povos ekkoni siajn
malnovajn kaj novajn amikojn.
Formale la kongreso ekfunkcios
la 5an, per la solena malfermo
kaj la komenco de laboroj.
Se vi ne jam faris viajn
planojn por via somera ferio,
nepre inkludu la Kongreson.
Kaj se vi jam faris planojn, do
vi jam pretas partopreni.
Pliajn detalojn presos la Re-
vuo, tuj kiam ili estos sciataj.
Cu kofro estas:
a.    granda   ligna   kesto,   en   kiu   oni
portas  vestojn?
b.    sako   en   kiu   oni   konservas
monon?
c.    materialo uzata por fari ŝnurojn?
ĉ.   nomo de la prezidanto de Ghano?
LERNU VORTOJN
Cu  jurnalo   estas:
a.    libro,   en   kiun   oni   skribas   me-
morindajn   spertojn?
b.    gazeto aperanta  ĉiutage?
c.    malgranda besto el  Peruo?
Ĉ.   24 bora  periodo?
Cu  agrafo  estas:
a.    angla   nobelo?
b.    neskribita   leĝo?
c.    indekso  en  la fino de libro?
Ĉ.   malgranda    hoko    per    kiu    oni
kunligas   vestojn?
Cu oni uzas stebilon por
a.    miksi  manĝajojn?
b.    rigardi  bildojn?
c.    kudri vestojn?
ĉ.   fabriki  domojn?
Cu pato estas
a.    pozicio en  ŝakludo, kiam oni  ne
povas  fari  legitiman  movon?
b.    poto,  en  kiu  oni  bakas  kukojn?
c.    la  piedo  de  kato?
ĉ.   manĝajo franca, farita el hepato
de ansero?
Ciu   vorto   estas  oficiala.     Respond-
ojn  trovu  sur paĝo 47.
p. 29
TUa fttond* Stft&uutfa
Turku, Suomio (= Finnlando):
Pierre Naert, nova profesoro de
nordlanda filologio en la Universitato
de Turku, en sia enoficiga prelego
en decembro elektis la tem'on "Lingvo
kaj Kulturo." Lia prelego emfazis la
aktualan lingvan situacion, kaj ke
nur Esperanto povas solvi la lingvo-
problemojn de  la mondo.
Glasgow: la eldonejo MacLellan
komencas eldoni serion de dulingvaj
verkoj, redaktitaj de William Auld,
kun tekstoj en la angla kaj esper-
anta lingvoj. La unua libro estas
Ahasvero de la Amo, verkita de K.
Kalocsay kaj anglen tradukita de
Marjorie  Boulton.
Brazilo: en novembro, la brazila
Federacia Konsilantaro pri Instruado
decidis ke Esperanto rajtas esti liber-
vole instruata en la lernejoj de la
lando.
Bonn, Germanujo: denove grava
oficisto en la registaro estas aktiva
esperantisto. Ci-foje ni mencias la
Ministron de Justice, Wolfgang
Stammberger.
Beograd, Jugoslavujo: 29 julio —
1 aŭgusto okazos internacia konfer-
enco de lernejoj en kiuj Esperanto
estas instruata. Instruistojn oni petas
sendi poŝtkartojn, diapozitivojn, in-
fandesegnajojn, diskojn, sonbendojn,
kc. pri la edukado en ties landoj.
Adreso: Jugoslavia Esperanto - Ligo,
Terazije  42,   Beograd,   Pf  201.
Kilimanĝaro, Afriko: la mondfama,
nelacigebla esploristo Tibor Sekelj
kun la Karavano de Amikeco (tra-
vojaĝanta Afrikon) plantis la Esper-
anto-flagon sur la pinton de la plej
alta monto en Afriko kaj unu el la
plej famaj en la mondo. Jam konata
estas li pro grimpado sur Aconcagua,
en Sudameriko, en 1944 kaj 1945.
Tibor Sekelj estas aŭtoro de pluraj
libroj  en  Esperanto.
Pistoia, Italujo: nova strato estas
nomita "Ludoviko  L. Zamenhof,  (Dr.
Esperanto)."
Firenze, Italujo: la kompleta "Dia
Komedio" de Dante aperas en Es-
peranto. Gin tradukis Giovanni Peter-
longo, kaj ĝin publicas Edjzione
SIEI-Milano. La luksa eldono in-
kluzivas ilustrajojn faritajn de Sandro
Botticelli en la 15a jarcento. Esper-
antistoj jam de multaj jaroj ĝuas la
"Inferon" de Dante en esperanta
traduko farita de K. Kalocsay. Nun
ili  havas la kompletan  tradukon.
UNESKO subvenciis la eldonon de
libreto "Oriento kaj Okcidento," en
Esperanto. La. 50 paĝa libro, verkita
de Georges Fradier, kostas 42 cend-
ojn,  de UEA.
Liecester, Anglujo: nova leksikono,
"The Shoeman's Foreign Terms" in-
kludas terminojn en la angla, franca,
germana, hispana, itala, nederlanda,
kaj esperanta lingvoj. Preparis la
esperantan parton D. B. Gregor, pub-
licis la verkon Halford Publishing
Co.
Riga, Rusujo: la unua gramofon-
disko en Esperanto fabrikita en la
Sovet-Unio nun aperis. Gi estas dis-
ko de litovaj kantoj kaj dancoj.
La TJiona Registaro denove en 1962
utiligadis Esperanton en sia armea
programo. La., la Departmento de
la Armeo eldonis 200 pagan libron,
"Esperanto: The Agressor Language."
p. 30
OPORTUNOJ ABUNDAS
Kelkfoje, dum oni kontente plendas
al si, ke estas tre malfacile diskonigi
Esperanton, car la publiko estas vere
apatia, iu alia tutsimple uzas sian
imagon kaj atingas mirinde bonan
rezulton. Oportuno por tio okazis
antaŭ du monatoj. Atentema esper-
antisto, vidinte la bezonon publike
pridiskutigi Esperanton (pro baldaŭ
okazontaj kursoj, al kiuj necesis Jogi
personojn)  atentigis  jurnalon pri  unu
el la ofte okazantaj internaciaj in-
teresajoj esperantaj. Kaj la rezulton
vi parte vidas supre: artikolo sur la
dua paĝo de la sabata eldono de The
Age, de la 5a de januaro. Sekve de
la artikolo, ankaŭ leteroj al la redak-
toro pri Esperanto povis bonvene
aperi, kaj tiel plukonigi 'la lingvon.
Oportunoj abundas, nur necesas ...
atentema  esperantisto.
News of the Day
WS is news in any   I nff~wni..............■■■................-
TVrEWS is news in any
•I-* language. It can be-
come newsier because
it is in Esperanto.
A Melbourne Esperan-
tist yesterday received a
note from a Yugoslav
speaker of the universal
language, Tibet Sekelj,
explorer, journalist and
president of the Inter-
nacia Oeografa Asocio.
Mr. Sekelj, who is tour-
ing Africa under the spon-
sorship of the UniverssLi Es-
peranto Association, re-
cently led an International
party known as the "cara-
van of friendship" up Kili-
manjaro (19,321 ft.), the
highest peak in Africa.
On the summit (as the
picture shows) he raised
several flags, including the
Esperanto flag.
Mr. Sekelj has twice (1944
ind 1946) taken that flag to
he top of Aconcagua
:23i)80 ft.), in the Andes,
he highest mountain in
America.
Perhaps he will bring the
lag to Australia. Mt. Kos-
iusko (7316 ft.) would be
ery easy for him, or, as
hey say in Esperanto,
'estus tre facile al li."
Belsona
Mr.   TIBOR   SEKELJ
. . . Esperanto is for
top (of Kilimanjaro)
people.
YJP7HEN we rang Mr. W.
" J. Drummond for that
fragment of Esperanto
he told us that a new
course In the language
would be held at Rich-
mond every Monday
evening,    starting    next
Details of the course are
available from Mr. Drum-
mond at the Esperanto In-
formation Bureau.
One of the course's
teachers is Mr. Marcel
Leereveld. who teaches
French at a Melbourne pri-
vate school. He came to
Australia from Holland a
few yearg ago after he and
Mr. Drummond, who is vice-
president of the Melbourne
Esperanto Club, had corres-
ponded in Esperanto.
Esperanto was devised by
a Polish oculist, Dr. L. L.
Zamenflof, an idealist who
presented the language as a
gift to the world in 1887.
Now, says Mr. Drummond,
scores of thousands of
people speak Esperanto, and
it finds a place in many uni-
versities throughout the
world.
Melbourne-Esperanto Club
has more than 100 members.
Mr. Drummond assures us
that Esperanto is simple,
flexible and melodious
(simpia, flexebla, belsona)
and a passport to Inter-
national friendships.
p. 31
Sur
La
Piramido
De  la
Suno
KONGRESO MEKSIKA
.ft,,;.
■wm-%
"%,"■
■■■•
La Esperanto-Meksika Asocio okaz-
igis la unuan fojon tutlandan kon-
greson de Esperantistoj, la 15-19 dec.
1962, en la ĉefurbo Meksiko. Parto-
prenis proksimume 40 personoj, in-
kluzive 5 alilandajn gastojn. La kon-
gresejo estis la kultura centre "Nova
Erao"  en la mezo  de la urbo.
Apertis la kongreson la nova prczi-
danto de EM A, Jose Serrano, kiu
atentigis ke "la sukceso de Esper-
anto tra la mondo nur dependas de
la Esperantistoj mem." La kongreso,
li diris, celas konigi Esperanton tra
la tuta lando, kaj signifas la komen-
con de jaraj kongrespj en diversaj
urboj meksikaj.


Ce   la
Kolono
De  la
Lxbereco
p. 32
Arm and  Su
PRI MARJORIE  BOULTON

m    '
■:im^M


En la esperanta poezio, eble ne
estas poetino kies nomo estas tiel
fama kiel tiu de la angla Marjorie
Boulton, magistro pri la anglaj lingvo
kaj literaturo el la Universitato de
Oxford kaj homo de multflanka
talento kaj eksterordinara intelekto.
Sia nomo estas jam delonge fam-
konata en la angla literaturo. Si
estas aŭtoro de pii ol 20 verkoj (in-
kluzive de poemaroj) kaj estas ankaŭ
la plej produktiva poeto en la esper-
anta poezio. Siaj poemoj, noveloj
kaj drametoj estas jam plurfoje pre-
miitaj en la Belartaj Konkursoj de
UEA. En la Belartaj Konkursoj de
1962 ŝiaj verkoj ricevis premiojn en
ĉiuj branĉoi. Tio ja ne estas sur-
prizo, car la bonfamo kaj la kreo-
povo de nia angla poeto jam estas
vaste konata en la esperantista mondo
kaj ekster ĝi. Sia nomo jam signifas
plezuron tvu cm scrioza esperantisto
kaj amaiito de esperanta. literaturo.
Siaj   sukcesoj   mondskalaj   en   la   es-
peranta literaturo estas la garantio
de bonfamo de nia originala litera-
turo.
Mirinda estas la fakto, ke Marjorie
Boulton eklernis Esperanton en 1949.
Tiam si estis 25 jara. Sed nur ses
jarojn poste, ŝi surprizis la esperan-
tistan publikon per sia unua poemaro
en Esperanto, Kontralte, en kiu mon-
triĝis la tenera kaj sobra animo
poeta.
En la sekvintaj jaroj ŝiaj poem-
aroj eldoniĝis unu post alia: Cent
Ĝojkantoj, Eroj, ktp. Hi pliriĉigis
nian originalan literaturon grandskale.
Kvankam si estas amata kaj esti-
mata de multaj gesamideanoj — per-
sonaj amikoj kaj ordinaraj legantoj
en la tuta mondo — tanien en la pri-
vata vivo ŝi estas sola, kun sia kara
olda patrino kaj la renoma kato
Montevideo, kiu estas ankaŭ niond-
konata pro siaj fotoj presitaj en
diverslandaj   Esperanto-gazetoj.
p. 33
Tja intelekta kaj talentpriĉa virino
certe ne kontentas pri la ĉiutaga ban-
ala vivo. Si volas enprpfundiĝi en la
vivon kaj serĉi ĝian veron. Trofrue
maturiĝinta menso kaŭzis al ŝia sen-
timentala koro nur senĉesan doloron.
Kiel ŝi mem konfesis en la eseo La
Poezikreado, Observita Subjektive
verkita por la libro Sciencaj Studoj
(1958):
Mi havas korpon tiel trosente-
man, ke mi dum almenaŭ dudek
jaroj neniam travivis tagon sen
doloro aŭ fizika ĝeno; sed tiu ĉi
trosentema korpo ankaŭ tiel forte
sentas plezuron, ke mi preskaŭ
neniam travivis tagon sen tremiga
volupto.
(P. 110.)
Si estas ege simpatia, naturĉarma,
kun larĝa frunto — la signo de plen-
saĝeco kiel ĉe multaj geniuloj. En
la privata vivo ŝi estas modesta,
amema, grandanima kaj helpema. Si
mem jam multe spertis la amarecon
en la vivo, kaj diversaj malsanoj sin
turmentadis, kaj ŝi bonege scias kiel
la homa varmo necesas por la homoj
petantaj helpon, car la homa varmo
"kvankam senkosta, tre mankas en ĉi
mondo frosta". (El "lorn da Homa
Varmo" en Norda Prismo numero 2,
1959.)
Si estas ĉiam preta helpi la pli
junajn kolegojn en nia poezio. Ek-
zemple, pri la unua poemaro de la
islanda poeto Baldur Ragnarsson
Stupoj Sen Nomo ŝi verkis tre fav-
oran recenzon por la revuo Esperanto
de UEA. Si verkis antaŭparolon por
la unua poemaro de la sudafrika
poeto Edwin de Kock Ombroj de la
Kvara Dimensio. Si verkis dediĉan
poemon al la brazila poeto Geraldo
Mattos por lia poemareto Miniaturoj.
Multajn ekzemplojn oni povas citi.
Unuvorte, ŝia helpemo estas senlima.
Si varmigas la homojn ne nur per sia
verkado, sed ankaŭ per sia grand-
anima agado. Kaj al mi, juna de-
butanto sur nia poezia kampo, si
multe helpadis per utilaj konsiloj kaj
per  sendado  de  Esperanto-legajoj.
En la somero de 1962 ŝi skribis al
mi, i.a., ke unu el la aferoj kiuj ŝaj-
nas al  ŝi plej  farendaj  estas  "bonfari
al iu alia laŭ miaj limigitaj ebloj."
Estas tute nature, ke homo tiel
grandanima kaj helpema fariĝas ankaŭ
la atakobjekto de maliculoj, kies in-
tenco estas makuli la nomon de
nobla homo, kaj kalumnii kontraŭ
ties reputacio kaj honoro. Tio ankaŭ
okazis al ni meritplena poeto. La
2an de junio, 1962, ŝi skribis al mi el
Hexham:'
.... Mi ricevas la impreson, ke
multaj homoj jam malŝatas min,
ĉar aliaj ŝatas min, mi ricevis pre-
miojn pro mia verkado, ktp. Mi
memoras pri mia patro, kiu ĝener-
ale estis bona kaj tre socie utila
homo, ke se oni laŭdis iun antaŭ h,
li tuj sentis grandan deziron mal-
laŭdi tiun personon, trovi en li ian
mankon. Nu, mi mem kiel infano
tute ne komprenis tiun homan
emon, kaj eĉ hodiaŭ mi neniel povas
kompreni gin; male, estas al mi
malagrable kiam mi aŭdas kritikojn
de aliaj, kaj mi volas defendi ilin;
sed mi nun scias, ke estas oftega
homa eco; ke jaluzo kaj envio ludas
grandan rolon en la homa vivo.
Oni turmentis tiamotive kelkajn el
la .plej grandaj esperantistoj, pre-
cipe Zamenhof mem kaj la noblajn
Privat kaj Lapenna. Antafl ne-
longe iu persekutis kaj grave en-
danĝerigis min per anonimaj leter-
oj kiuj akuzis min pri malbona
konduto; kaj mi jam legis diversajn
aludojn, kiuj sciigis al mi, ke kel-
kaj homoj ne pardonas al mi mian
popularecon.
En letero de 24/jun/1962 ŝi skribis
al  mi  denove  pri  tio:
Mi ofte miras, kiel en la vivo
homoj, kiuj faris nenion valoran,
atakas kaj kalumnias noblajn hom-
ojn, kiel ekzemple nian karan
Lapenna, aŭ homojn, kiuj almenaŭ
faras utilan laboron kaj nemalbon-
faras al . aliaj, kiel min. Sed mi
nun vidis, ke tio estas tre ofta
okazo. Kredeble tio fontas el jal-
uzo, kiu en si mem estas io tre
malnobliga. Mi neniam penis mal-
bonfari al alia persono, kvankam
alie mi faris multajn stultajojn kaj
eĉ misfarojn.
P. 34
Sufiĉas la supre cititaj vortoj por
montri la noblan karakteron de nia
eminenta poeto Marjorie Boulton.
Por ŝi mem ĉiam pledas ŝiaj valore-
gaj esperantaj verkoj kaj ŝia sinofera
poresperanta laboro.
Armand Su
Armand Su
DIBOĈULO
Nur la virina beleco lin ravas,
kaj  ĉio cetera al li ne gravas.
Per mono aĉetas li  ĉion  aĉeteblan,
eĉ   la   virinan   kofpon   nevendeblan.
En li pulsas nur la pasia volupto,
kaj li volas ĝuegi ekster la nupto.
Jen dum la hor' ekstaza kaj malsobra
solviĝas  rapide  lia   problem'  propra.
UBROLEGANTOJ ATENTU.
Ni ricevis informon ke la Esper-
anta Libro-Servo en El Cajon, Cali-
fornia, ne plu ekzistas.
Aliflanke, ni ĝojas informi niajn
legantojn, ke granda kaj tutlande
konata librobutiko, Shorey Book
Store, 815 Third Avenue, Seattle 4,
Washington, de nun vendas ĉiujn
haveblajn Esperanto - librojn. Oni
povas  perpoŝte mendi verkojn.
Donald Broadribb
NIA LANDNOMA PROBLEMO
Ankoraŭ la plej multaj Ternolibroj
ignoras la problemon pri landnomoj,
aŭ nur malprofunde ekzamenas ĝin.
La leksikonoj ne diskutas gin. Kon-
sekvence, la lernanto ofte estas kon-
fuzita, kaj tre embarasita, volante
klarigi la aferon por si. Jen, do,
malgranda resumo pri la aktuala
situacio.
1.    Radikoj: Nur tre malmultaj el
la nomoj estas oficialaj. En decem-
bro, 1958, la Akademio de Esperanto
per sia "Sepa Oficiala Aldono al la
Universala Vortaro" agnoskis la
oficialecon de angl, franc, german,
hispan, rus, kaj rurk.    Sekve:
Anglujo, Anglolando
Francujo, Franclando
Germanujo,   Germanlando
Hispanujo,   Hispanlando
Rusujo,  Ruslando
Turkujo,  Turklando
estas oficialaj landnomoj. Hi estas la
solaj landnomoj oficialaj en nia lingvo.
(Krome, menciindas, ke Eŭropo,
Berlino, Bulonjo, Londono, Parizo,
Novjorko, Vaŝingtono, kaj Varsovio
estas ankaŭ oficialaj, laŭ la sama
"Sepa Aldono".) Problemo ekzistas
pri Izraelo, kiu estas ankaŭ oficiala,
sed difinita kiel "vira nomo". Sen-
dube ĝi tamen en sia oficialeco estas
uzebla ankaŭ por la lando.
Ciu alia landnomo, do, estas ne-
oficiala. Posedantoj de Plena Vor-
taro, de Millidge (kaj ĝia suple-
mento), kc., bonvolu noti, ke la supraj
nomoj estis oficialigataj post la apero
de tiuj leksikonoj, de ne troviĝas en
ili, aŭ ne estas listitaj en li kiel
oficialaj.
2.    Kiel oni scias, nia tradicio di-
vidas landnomojn en du kategoriojn:
a. radikoj, kiuj mem nomas la lan-
don; b. radikoj, kiuj nomas popolon,
kaj de kiuj oni povas nur derivi
landnomon. Jen la nomoj, por ĉiuj
landoj eft kiuj estas esperanta
movado:
a.   Rddikoj, kiuj mem nomas la
landon
Acoroj    (notu    la    pluralan    formon;
p. 35

Acoro  ne   ekzistas,  laŭ  nia  tra-
dicio)
Alĝerio
Angcdo
Argentmo
Aŭstrajio
Bolivio
Brazilo
' Cejlonp
Cilio
Gabono
Gvatemalo
Indonezio
Irlando
Islando
Israelo/Izraelo  (la oficiala formo)
, Kameruno
Kanado
Katario
Kenjo
Kolombio
Koreo
Kostariko
Kubo
Libano
Lih/ktenstejno
Madagaskaro
Malto
Maroko
Meksiko/Meksikio
Monako
Mozambiko
Nederlando
Nepalo
Nov-Zelando
Sovet-Unio
Sudafnko
Unuigita Araba Respubliko
Urugvajo
Usono
Venezuelo
Oni rimarkas, ke por kelkaj nomoj
estas  du tradiciaj  formoj.
b.   Radikoj, kiuj nomas membron
de la popolon
Aŭstro
Belgo
Brito
Bulgaro
Ceh/koslovako
Dano
Finno/Fino
Franco
Germano
Greko
Hindo
Hispano
Hungaro
Italo
Japano
Jugoslavo
Norvego
Polo
Portugalo
Rumano
Svedo
Sviso
Turko
Estas notende, ke por kelkaj radi-
koj ekzistas dubo. Ekz., Nepalo
estas uzata de kelkaj pot la lando, de
aliaj por la popolo. Kaj pluraj per-
sonoj preferas la nomon Suomio por
nomi  la landon  fin(n)an.
3. Por nomoj en listo b., oni devas
uzi derivitan formon, nomante la
landon. Tiel, aŭstro estas popolnomo,
ne landnomo. Du oficialaj deriv-
manieroj ekzistas (kvankam plejparte
la radikoj  estas neoficialaj):
-lando
-ujo
kiuj egalsignifas. Do Aŭstrujo aŭ
Aŭstralando; Danujo, Danlando;
Japanujo,  Japanlando;  kc.
Jam tre frue (ekz. en la reform-
projekto proponita de Zamenhof en
1894) oni sugestis la uzadon de -io.
La celo de tio estas pli internaciigi la
aspekton de la nomoj. Certe Ger-
manio, Hispanio, Rumanio, Flungario,
Svisio, kc. aspektas pli "naturaj" por
kelkaj lingvoj. Aliaj nomoj maloli
nature aspektas. Ekzemple,
Francio, Britio, Fin(n)io estas apenaŭ
internaciaj formoj. Japanio, Nor-
vegio, Portugalio estas tute ne in-
ternaciaj formoj. Tamcn, al multaj
personoj tiu sistemo plaĉas, tiel ke ĝi
estas ofte uzata. Sed la uzado de -io
iĝis parto' de la lingvoreformo, kiun
proponadis tiu grupo en la movado,
kiu volis kombini kun Esperanto cer-
tan politikan sintenon. Sekve, kun
tiu strangega formo "k" (=kaj, en
Esperanto), -io iĝis signo de la SAT-
grupo kaj kelkaj aliaj grupoj. Divers-
motive, la Lingva Komitato kaj la
Akademio neniam  akceptis la formon
p. 36
En la nuna tempo-, ekzistas granda
Jconfuzo. En, ekz., la Jarlibro de
UEA, ni Vidas 'kaj -lando, kaj -ujo,
kaj -io uzataj (Belgujo, Danlando,
Jugoslavio).
4. .Kion fan? Untie, endas ag-
noski, ke neniu sistemo donos "natur-
ajn formojn," car en la naciaj lingvoj
estas nur kaosc Meksikio estas ab-
surda formo, kondamnenda laŭ ĉiu
vidpunkto; Japanujo estas \egale ab-
surda—en la okcidentaj lingvoj, el
kiuj venis la radiko, la radiko mem
signifas la landon; Brazilo prezentas
problemon, car la ĉefurbo de tiu
lando estas nomita Brazilio!
Gis la Akademio kuraĝos solvi la
aferon, rekomendojn ni povas fari:
a.   Oni parkere lernu la du seriojn
de nomoj, tiuj por landoj, kaj tiuj
por popoloj. Tiu distingo, kvankam
sensenca (kial persono en unu parto
de la mondo estas anglo, sed vojaĝinte
kelkmil mejlojn iĝas aŭstraliano? Kaj
inverse?) estas firme parto de nia
tradicio.
b.   Se oni volas "plej naturaspekt-
ajn" nomojn, por la dua grupo de
nomoj oni uzu la formon -lando:
Franclando, Germanlando, Svedlando,
kc. Hi almenaŭ estas natura6pektaj,
eĉ se ili ekzistas en neniu alia lingvo.
c.   Se oni volas "plej zamenhofajn"
nomojn, por la dua grupo oni uzu la
formon -ujo: Francujo, Germanujo,
Svedujo, kc.
ĉ. Se oni volas pli konfuzi la
aferon, oni uzu la formon -io: Francio,
Germanio,  Svedio.
d.   Se oni volas tute disrompi la
lingvon, oni proponu ankoraŭ kvaran
sistemon!
DU VI JAM RENOVIGIS
/IAN ABONON POR 1963?
David Richardson
HELPOJ  POR  LERNANTOJ
jam
Ci tiu vorteto povas prezenti mal-
facilajqjn por multaj esperantistoj, en
kies lingvoj ne ĉiam troviĝas rekte
egala vorto. - En simplaj frazoj gi
tradukiĝas "already". Sed ĝi havas
pli vastan sencon, nonie, ĝi povas
kontrasti novan ataton kun malnova.
En kombipo kun ne oni tute ne
povas traduki per "already," "La in-
fano jam ne ploras"—oni ankaŭ
povas diri "la infano ne plu ploras,"
kaj efektive plejofte jam ne kaj ne
plu estas samsignifaj. Sed ne ĉiam.
Ne plu povas rilati nur al stato, kiu
fakte ekzistis antaŭe sed ne ekzistas
nun; sed jam ne povas rilati ankaŭ
al faro, kiun oni intencis antaŭe sed
fakte ne faris: "Vidinte la policanojn
en la banko, la ŝtelistoj jam ne ple-
numis sian planon." Ne eblus diri
"ne plu plenumis," car ili eĉ ne havis
oportunon por komenci plenumi.
Simile, oni povas diri al la infano, se
ĝi ploras: "Jam ne ploru" aŭ "Ne
plu ploru." Sed se ĝi ne ploras, sed
aspektas kvazaŭ ĝi ploros, oni povas
diri "Jam ne ploru," sed ne "Ne
ploru  plu"  pro evidentaj   kaŭzoj.
kuraĝigi
Ne uzu ĉi tiun vorton, krom por
esprimi "igi kuraĝa." Se oni insiste
petas aŭ admonas ke iu faru ion,
kiun tiu antaŭe timis fari, oni eble
sukcesos "kuraĝigi lin." Sed se li
antaŭe ne faris ion ne pro manko de
kuraĝo sed pro manko de diligento
aŭ interesiĝo, oni ne kuraĝigas sed
instigas  lin.
aboni, kotizi
Abono estas kvazaŭ kontrakto, lad
kiu oni pagas monoh por ricevi ion
dum fiksita tempo (gazeton, seĝon en
teatro, kc), kotizo estas pago por
individua parto de io, kiun oni
komune posedas aŭ aĉetas. Ekzemple,
"la anoj de la urbo kotizis por aĉeti
librojn por la nova publika biblio-
teko." Oni abonas gazeton (pagas
por ricevadi' ĝin). Membroj de
asocio kutime pagas jaran aŭ mona-
tan kotizon al la grupo (t.e. ili por-
pagas sian partoprenon en la grupo).
p. 37
i wsmn m
MALLONGAJ NOTOJ
Upton Sinclair, fama verkisto usona,
skribis al nia sekretario, ke li sen-
koste sendos al ĉiuj bibliotekoj de
ĉiuj specoj, ekzempleron de la libro
de sia mortinta edzino, kiel monu-
menton pro ŝia morto: Southern
Belle, libron anglalingvan. Sendu
la nomon kaj adreson de biblioteko
konata de vi al Sinclair Press, 650
North First Ave., Phoenix 3, Arizona,
Usono. (Ankaŭ aliaj esperantaj gaz-
etoj estas invitataj, represi tiun
anoncon.)
Foto-Konkurso okazos en la kadro
de la Universala Kongreso de Es-
peranto, ĉijare, en Sofio. Ciu mem-
bro (de UEA, do ankaŭ la membroj
de ELNA) rajtas partopreni, sen-
dante maksimume kvin fotojn (mak-
simurna formaio- 13x18 cm.), pri "La
Homo." Adreso de la konkurso:
Bulgara Esperanto-Kino- kaj Foto-
klubo,  P.K.4,   Sofia,   Bulgarlando.
Junular - Kongreso ankaŭ ĉijare
okazos en la kadro de la U.K. (27
jul-3aŭg). Usona peranto estas
Humphrey Tonkin, 7 Linnaean St.,
Cambridge 38,  Massachusetts.
Tape Topics, gazeto de la societo
World Tape Pals, en sia decembra
numero inkluzivis mencion pri la
magnetofonbendo "Practical Phrases
in Esperanto" kiun ĝi pruntesendas.
(Adreso: 1710 Jackson St.,.Dallas 15,
Texas.)
Mondfederalistoj atentu! La nova
broŝuro de la World Federalists of
Canada listas kiel unu el la celoj
universalan lingvon, kaj sugestas Es-
peranton.
La Societo de Britaj Esperantistaj
Instruistoj (SBET) eldonis serion de
lecionoj por instrui Esperanton al
sepjaraj infanoj, en la lernejoj. La
lecionoj estas nur. parolaj (sen libro,
sen skribado). Ilia longo povas varii,
sed ili devas okazi ĉiutage. (Semajn-
ajn aŭ duonsemajnajn lecionojn oni
malrekomendas, car ĉiutaga ripetado
en  mallongaj  lecionoj  plej  efikas.)
La 'Universala Kristana Eklezio
eldonis  tri  varbajn  foliojn  en  Esper-
anto   (tr.   de   Conrad   Fisher).     Petu
ilin ĉe la adreso 8648 Oakleigh Road,
Baltimore,   Maryland.
Sugeston    por    viaj    gazetnumeroj
sendis al ni nia membro Van Allen
Lyman: ke vi ligu pecon de ŝnuro al
la maldekstra supra angulo de via
ekzemplero de la Revuo, por ĝin
pendigi, tiel konservante ĝin por tra-
foliumadi ĝin dum la monato.
Nova porjunulara gazeto en Esper-
anto aperos en 1964. Provnumeron
oni intencas publici jam ĉijare. Se
vi havas ideojn, sugestojn, volas
finance helpi la gazeton, aŭ alie in-
teresiĝas, bonvolu skribi al Ivo Osi-
bov, Sinjskih Zrtava 13/11 Split,
Jugoslayujo.
Nova faldfolio estas eldonita de la
Germana Federacia Fervojo. Gia
nomo: "Tra Germanio per la Feder-
acia Fervojo." Petu gin . (senpage)
de Germana Fervojista Asocio, Karl-
str.  4-6, Frankfurt/M9,  Germanujo.
LA MOVADO EN USONO
Los Angeles: novaj postenuloj por
1963 estas, prez. W. W. Glenny, vic-
prez. Sandor J. Bako, 2a vicprez.
Donald Harlow, protokolisto Edwin
J. Baker, 2a protokolisto Germaine
Chomette, sekretario Robert Moore,
kasisto Minnie Porter. La zamen-
hofa banketo, la 15a de dec, okazis
en la Hungarian Village Restaurant,
kaj pr.elegis Joseph Gamble.
San Francisco: la San Francisco
Sunday Chronicle, jan. 6, 1963, sur
paĝo 4 sub tre grandlitera titolo "Es-
peranto Gaining in Britain —1000
Students'' presigis informon pri la
instruado de" Esperanto en la britaj
lernejoj. La artikolo estas kopiita el
la Times de Londono.
San Mateo: la San Mateo Astro-
nomical Society aŭskultis prelegon de
Catherine Schulze la 4an de januaro.
110 personoj tiel aŭdadis bonan in-
formon pri Esperanto, kaj krome
ricevis efczemplerojn de la speciala
numero de la Revuo. La bulteno de
la societo ankaŭ mem bele varbas
por ni, per sia januara numero, pri-
skribante la preleganton kaj ŝian
poresperantan  agadon.
p. 38
Rŭdiger Eichholz
POR MAGNETOFON - HAVANTOJ
Faru mem tutbobenan forviŝilon
Magnetofonoj ĉie en la mondo
feliĉe estas produkatataj laŭ la samaj
normoj, tiel ke oni preskaŭ ĉiam
povas reaŭdigi bendon faritan en alia
lando per alispeca aparato. Tiu
favors cirkonstanco ebligas al tiuj
inter ni, kiuj posedas magnetofonon,.
voĉpondi (= voce korespondi), kio
laŭ mi estas multe pli interesa ol
korespondado, precipe se oni volas
detale trakti temojn.
Tamen pro teknikaj progresoj nun
ankaŭ sur la voĉponda kampo ekestis
malfacilaĵoj: Oni pli kaj pli produk-
tas kvartrakajn magnetofonojn, an-
stataŭ la ĝis nun kutimajn dutrakajn
aparatojn. Ni imagu ke A posedas
dutrakan magnetofonon kaj B kvar-
trakan:
la tr.
■ 2a tr.
A: dutrake registrita sonbendo
13
wjl
i i/i hb   mi
mm mi in
*• la tr.
— 2a tr.
*■ 3a tr.
"~ 4a tr.
B: kvartrake registrita sonbendo
Kiel oni povas vidi per la supraj
desegnoj, oni povas reaŭdigi per
kvartraka aparato (uzante trakojn 1
kaj 4) dutrake registritan sonbendon.
Ankaŭ per dutraka aparato oni povas
reaŭdigi sonbendon registritan per
kvartraka magnetofono, kondiĉe ke
oni registris nur la unuan kaj kvaran
trakon. Malfacilajoj ekestas nur, se
B volas resendi sian respondon sur
la de A sendita sonbendo. Se B
superregistras   la  de   A  antaŭe   regis-
tritan sonbendon, la magnetofono de
B forviŝas malpli larĝan trakon, ol
tiun kiun A registris. . Se A volas
poste aŭdigi la registron de B, li
aŭdos ne nur la registron de B sed
ankaŭ siajn proprajn neforviŝitaju
partojn de la registro, kiun li sendis
al  B.
Tamen per tutbobenaj forviŝiloj
oni povas solvi tiun problemon. Hi
estas fortaj elektromagnetoj tra kiujn
oni fluigas alternanantan kurenton.
La tutan bobenon oni metas apud la
polusojn de la elektromagneto, kie la
ŝanĝiĝanta elektra kampo tute for-
viŝas ĉion, kio estis registrita. La
prezo por tiuspecaj forviŝiloj estas
inter dek kaj dudekkvin dolaroj,
tamen eĉ neelektrista magnetofonulo
povas facile mem konstrui tian for-
viŝilon, kaj la kosto estas preskaŭ
nula.
Petu ripariston de radio- aŭ tele-
vidaj aparatoj, ke li donacu al vi for-
jetotan malbonan kurento-transform-
ilon. Ciuj sekundaraj volvajoj povas
esti bruligitaj, povas havi mallongajn
konektojn aŭ breĉojn — ne gravas, se
nur la volvajo estas enorda. Forigu
la kvar ŝraŭbojn, kiuj kuntenas la
transformilon kaj la lamenojn. Ciu
lameno konsistas el E- kaj I-formaj
partoj. Forigu la I-formajn partojn
de ĉiuj lamenoj, ili estas alterne dek-
stre kaj maldekstre de la transformilo.
p. 39
-
Post tio vi facile povos eltiri la E-
formajn lamenojn. Metu ilin same
unu sur la alian kaj firme kunligu
ilin per du el la antaŭe elprenitaj
kvar ŝraŭboj. Forpenu ĉiun sekun-
daran volvajon, zorgeme rnalvolvante
ilin, sed konservu la primaran vol-
vajon, kiu estas la lasta interne. Sur-
metu la primaran volvajon sur la
internan kernon de la E-laminaro kaj
konektu la du dratojn de la primara
volvajo al ŝaltilo, per kiu vi povos
konekti la jam pretan forviŝilon al la
elektra kurento.
Farante tion, oni estigas fortan
magnetan kampon inter la polusoj
P.P.P. Metu la forviŝotan bobenon
en skatolo sur tiujn polusojn kaj
malrapide movu la tutan bobenon per
rondira movo tra la kampo. Turnu
la skatolon kaj ripetu la movon.
Post 10-30 sekundoj ĉiu registrajo
sur la  sonbendo estas forviŝita.
Estas rekomendinde forviŝi sinsekve
nur unu aŭ du sonbendojn, car la
viŝilo varmegiĝas. Ne uzu ĝin pli
longe ol du minutojn; post tio atendu
dek minutojn, por ke ĝi povu denove
malvarmiĝi.
J. E. N.
Meze en 1962 establiĝis nova grupo,
la Junularo Esperantista de Nord-
Ameriko. Se vi bone legis la janu-
aran numeron de la Revuo, vi in-
formiĝis ke UEA nomis 1963 la
Junulara Jaro, do la ekvigliĝo de ĉi
tiu grupo estas tre bontempa (kaj ne
hazarda).
Mimeografatan bultenon la JEN
publicas, ĝin oni povas aboni per unu
dolaro. La sama sumo kotizas por
ĝenerala membreco (se oni estas an-
korau ne tridek-jara). Kiu estas iom
tro aĝa, sed apogon emas doni, povas
akiri sian membrecon per pli alta
pago, kvin dolaroj. Ni trioble salutas
la   grupon:
le, ĉar ĝi estas entuziasma Esper-
anton-uzanta (kaj ne nur Esperanton-
rekomendanta)   grupo,
2e, ĉar ĝi helpas al ni forgesi nian
honton, ki'am ni memoras nian mal-
sukceson establi junularan agadon
dum la pasintaj  sep jardekoj,
3e, ĉar ĝia bulteno montras spriton
kaj freŝecon, ĉiam admirindaj en nia
rutinplena movado.
Jen la respondeculoj: Richard Kol-
lin, sekretario (al li, ĉe la adreso 30
Ave. B, New York 9. New York,
oni skribu por pli da detaloj); Ken-
neth Miner, redaktoro; Stanley
Cohen, kasisto; Humphrey Tonkin,
komisiito pri eksterlandaj aferoj;
John Kooistra, komisiito pri universi-
tatanoj, Jonathan Pool, komisiito pri
varbado.
En nia lumrapide aktiva mondo
nenio restas sen efiko. Jam JEN
estas la 15a oficiala nacia sekcio de
la Tutmpnda Esperantista Junulara
Organizo.
Pri la bulteno dirindas kelkaj vor-
toj — ĝian celon ni vidas simple, per
la vortoj "elvoki el usonaj gejunuloj
kreotalenton aŭ almenaŭ sinesprimon.
En tiu rolo ĝi ankaŭ servas kiel le-
gindajo por JEN-membroj . . . ."
Speciale salutinda estas la aperigado
de ĝeneralkulturaj artikoloj, kies
rilato kun Esperanto estas nur la
lingvo en kiu ili estas presataj. Kiam
fojfoje oni enuas pro la konstanta
sinlaudado de la esperanta mondo,
estas trankviligc legi ion, kiu havas
propran  valoron.
Sed, jen, ci tiu artikolo nur laŭdas
parton de ni! Do sufiĉe, ni lasos
tiun  grupon  mem  paroli.
BIBLIOTEKOJ
bezonas librojn kaj gazetojn pri Es-
peranto. Ofte oni aŭdas la diron,
"Ho, Esperanto, ĉu tio ne estis popu-
lara antaŭ la unua mondmilito? Kial
ĝi mortis?" Konsiderante ke la tipa
biblioteko ofte posedas pri Esperanto
nur du aŭ tri librojn el ĉirkaŭ 1910,
ĉu ni povas miri ke tian ideon havas
la publiko? La Peninsula Esperanto-
Klubo, por helpi solvi tiun problem >n,
donacis lernolibrojn kaj la biografion
pri Zamenhof verkitan de Marjor.e
Boulton al kvin publikaj bibliotekoj
en  sia  regiono.
Cu  via  biblioteko  posedas   aktualan
libron   pri   Esperanto?
p. 40
JUNULARO ESPERANTISTA DE
NORDAMERIKO
Sendependa organize- aliĝinta al TEJO
JARO DE LA JUNULARO
Unu aferon oni ne povas nei. La
kampanjoj de UEA kutime grand-
skale sukcesis. Kion pri la unua
laborplano? Kion pri la Zamenhofa
Jaro? Nun komenciĝis ankoraŭ nova
kampanjo sub auspicio de UEA — la
Jaro de la Junularo.
Spacon mi ne malŝparos skribante
pri la graveco de la junularo por nia
Movado. Tiuj kiuj gajnas sperton
nun en la komplika organiza reto de
TEJO — kaj kiuj tre ofte prilaboras
novan grundon, kiel faras JEN ĉi tie
en Usono — tiuj estos la venontaj
gvidantoj de nia monda movado. Ilia
sukceso en tiu rolo grandparte de-
pendos de ilia sperto nun en la
propra medio — inter la junularo.
UEA, anoncante ke 1963 estos la
Jaro de la Junularo en la Esperanto-
movado, montris grandan fidon je
TEJO, precipe car TEJO unue suges-
tis la planon kaj TEJO mem re-
spondecos pri ĝia plenumo. Por la
sukceso de la piano nepras la intima
kunlaboro ne nur de la naciaj sekcioj
de TEJO, sed ankaŭ—eĉ pli grave—
de la naciaj asocioj aliĝintaj al UEA,
inter  ili  kompreneble ELNA.
La tuta piano estas longa kaj kom-
plika: ja multajn flankojn havas nia
agado. Sed la ĉefaj punktoj resumi-
ĝas  jene:
1.    Prepari bazajn artikolojn pri la
problemoj de la junulara Esper-
anto-movado.
2.    Eldoni broŝuron pri TEJO, ties
landaj sekcioj kaj la junulara
Esperanto-movado.
3.    Fari prcparan laboron cele al la
eldonado de aparta organo de
TEJO, en formo de internacia
junulara gazeto tute en Esper-
anto, de kiu provnumero aperu
dum la somero, kaj kies regula
eldonado komencigu en januaro
1964.
4.    Instigi al landaj asocioj fondi
junularajn   sekciojn.
5.    Prepari dokumentojn de CED
pri TEJO kaj la junulara Es-
peranto-movado.
6.    Daŭre kaj per ĉiuj rimedoj kon-
vinki la Esperantistan publikon
pri la graveco de la junularo en
la Esperanto-movado kaj montri
la pretecon de la Esperantista
junularo ludi ankoraŭ pli pozi-
tivan kaj aktivan rolon en la
ĝenerala  Movado.
Turnante sin al ELNA, TEJO
kompreneble turniĝas ankaŭ al la in-
dividuaj membroj de ELNA. Via
plej bona metodo kunlabori en la
kampanjo Jaro de la Junularo estas
per helpb al JEN, kiu, kiel novnaskita
organizo, aparte bezonas helpon. Sed
TEJO, car ĝi estas internacia organ-
izo sen radikoj en unusola lando,
estas tre ofte neglektata de la Es-
perantistaro. Sed nun ion konkretan
ni povas proponi al la publiko: sub-
tenon de nia eldonado de junulara
gazeto.
La Fondajo Junulara Gazeto estas
oficiala fondajo de UEA, kiun oni
starigis por kolekti monon por aper-
igo de provnumero de la planata
junulara gazeto, kaj por subteno de
la komenca periodo de la eldonado.
Kontribuajojn ni bonvenigos — eĉ
bezonas! Akceptas kontribuajojn en
Usono la Kasisto de TEJO: Hum-
phrey Tonkin, 7 Linnaen Street,
Cambridge  38,  Mass.
Do, la sukceso de la Jaro de la
Junularo estas en viaj manoj. Laŭ,
ni, la modela agado de ĉiu unuopa
usona Esperantisto estus jena—
—   Donaci  al  la  Fondajo Junulara
Gazeto
—   Helpi  al  TEJO
—  Morale kaj  finance  subteni JEN
—   Intense    informadi    pri    Esperanto
inter  la  junularo.
p. 41
JUNULARO ESPERANTISTA DE NORDAMERIKO
Sendependa organizo aliĝinta al TEJO
Nia nomo? JEN. Nia celo? Pli-
fortigi kaj pliaktivigi la usonan Es-
perantistan junularon. Nia historio?
Nu, mallonga, sed impona. Ni
klarigu. ...
Kiom ofte oni aŭdas en naciaj
kongresoj tiun saman eldiron: "Ni
devas injekti iom da juna sango en
nian nacian movadon" aŭ "Ni devas
allogi la junularon al nia afero"!
Kompreneble, samon oni diradis an-
kaŭ en Usono, kaj same malbone
aspektis la situacio, krom en kelkaj
izolitaj kazoj. Sed antaŭ du jaroj
tiuj izolitaj kazoj komencis iom pli
ofti: fondiĝis aktiva klubo en la uni-
versitato de Harvard, komencis kun-
iĝi eta nukleo da aktivuloj en Nov-
jorko, ekaperis iunaj usonanoj en la
internacia  movado.
Nu, vi ne pensu ke JEN, kiel nacia
junulara sekcio, simple talis el la
ĉielo. Ci estis unu el la rezultoj de
ĉi tiu intensiĝo de agado. Longe oni
planis ĝin kaj zorge oni laboradis por
ĝia sukceso. Finfine, oni ja ne povas
fondi junularan sekcion sen gejunuloj,
kaj tempon bezonas la trovado de
gejunuloj.
Sed jen la miraklo! Ni komencis
serĉi kaj ... la gejunuloj iom post
iom aperis. Evidentiĝis ke pluraj
gejunuloj lastatempe lernis Esperan-
ton, sed kontaktis nek la nacian or-
ganizon nek aliajn junajn geesperan-
tistojn. De kelkaj vidpunktoj tiuj
estis do perditaj talentoj: homoj
llngve spertaj, kiuj ne laboris por la
movado car ili ne havis fidon je ĝi,
aŭ car ili tute ne konstatis ke mov-
ado ekzistas. Tiuj homoj nun kom-
encas kunlabori.
Sed kio entute estas JEN? Gi
estas sendependa junulara organizo
aliĝinta al TEJO, kaj do i.a. la usona
sekcio de TEJO. Gi fondiĝis en
Novjorko antau kelkaj monatoj, kaj
komencis eldoni malgrandan mult-
obligitan bultenon, kiu, malgraŭ la
modesto de sia formato, montris kon-
siderindan verkistan kaj organizan
talenton kaj tuj metiĝis inter la plej
elstaraj   naciaj   junularaj    gazetoj   en
septembro ĝi gajnis ankoraŭ unu
novan spertulon pro la alveno el
Britujo de estrarano de TEJO, kiu
nuntempe studas en la universitato.
En oktobro oni aranĝis en Cambridge
renkontiĝon inter du el la novjorkaj
gvidantoj de JEN kaj tri estraranoj
de la grupo de Harvard. Rezulte de
tiu ĉi kunveno kaj pluraj horoj da
diskutado, oni faris la necesajn for-
malajojn por doni al JEN iom pli
firman organizan strukturon, kaj oni
elektis  sesmembran estraron.
La renkontiĝo en Harvard faris el
esehce regiona entrepreno vere nacian
organizon. Komencis enveni kontak-
toj de la okcidenta marbordo, de
norda Usono, de la sudo, eĉ de fora
Portoriko. Egale grave, la nova
estraro komencis fari kontaktojn en
la internacia movado. Rezulte de
ĉi-lasta agado, JEN aliĝis al TEJO,
la Tutmonda Esperantista Junulara
Organizo, kiu kiel junulara sekcio de
UEA prizorgas junularan agadon en
internacia kampo, kaj konservas kon-
taktojn  inter  siaj  naciaj  sekcioj.
JEN do trovis sin en poziĉio utiligi
la spertojn ne nur de siaj propraj en-
landaj anoj sed ankaŭ de internacia
Movado. Sekvis alia estrara kunsido,
ĉi-foje en Novjorko: novaj planoj,
nova plifirmigo. Kaj fine de januaro
ni atendas ankoraŭ novan kunvenon
de la estraro, kiam ni akceptos statu-
ton kaj faros definitivajn planojn por
la nuna jaro.
Por membriĝi en JEN: jarmembreco
(inkl. abonon al la JEN-bulteno)
kostas $1.00 aŭ egalvaloron. La or-
gano daŭre aperos almenaŭ dumonate,
kaj ni esperas povi fari ĝin ĉiumon-
ata. Persono pli ol 30jar,a pagas unu
dolaron por abono, kaj povas iĝi sub-
tenanta membro per pago de 5 dolar-
oj. Kotizojn sendu al Stan Cohen,
16  Long  Avenue,   Allston   34,   Mass.
Ci tiujn du paĝojn redaktis por la
Revuo Humphrey Tonkin. Cion por
la JEN-redakcio sendu al la oficejo
de JEN, ĉe Richard Kollin, 30 Avenue
B,  New  York  9,  N.Y.
p. 42
Donald Broadribb
MONDA KULTURO: NOVA GAZETO
Kelkajn semajnojn tro malfrue por
recenzo en la lasta numero de nia
Revuo ni ricevis la unuan numeron
de la nova gazeto Monda Kulturo.
Ci tiu ambicia projekto estas eldon-
ata de U.E.A., kaj aperos kvarfoje
dum la jaro. La unua numero am-
pleksis 32 paĝojn, iomete malpli
grandajn ol de la gazeto Esperanto.
Gin presas la sama firmo en Neder-
lando, kaj ĝin redaktas la ĝisnuna
redaktoro por U.E.A., William Auld
(kiu, cetere, ĉesis esti redaktoro de
Esperanto). La tre alta kosto, $4.50,
de abono eble fortimigos atentindan
nombron  da interesitoj.
La historio de literaturaj gazetoj
esperantaj estas plena de esperoj kaj
fiaskoj. La plej multaj el ni konas
la nomon La Revuo, kiun eldonadis
la firmo Hachette antaŭ la Unua
Mondmilito, kaj en kiu Zamenhof
aperigis multajn el siaj verkoj. Gi
mortis, kiam Hachette decidis ne plu
eldonadi en Esperanto. Posta grava
nomo, Literatura Mondo, respondecas
pri multo bona (kaj malbona) en nia
literaturo, sed mortis pro la Dua
Mondmilito. Kelkjara provo rees-
tabli ĝin en Hungarlando post la
milito fine malsukcesis. Dum tiu
milito, unikan eksperimenton faris nia
talenta (nun mortinta) yerkisto Stel-
lan Engholm, eldonante sian Mal-
grandan Revuon. Tiu etajo aperigis
principe originalajn artikolojn, kaj
rifuzis aperigi korespond-anoncojn aŭ
aliajn reklamojn. Gia kvalito estis
la plej alta ĝis tiam, kaj ĝia abonan-
taro preskaŭ la plej malgranda.
Mizeran morton ĝi suferis, malsuk-
cesinte akiri eĉ 400 abonantojn.
Pli aktualaj estas la nomoj Norda
Prismo kaj Nica Literatura Revuo,
kiuj ambaŭ antaŭ proksimume ok
jaroj "eksurprizis la publikon. Unu
(la Prismo) per eleganta vesto, re-
daktata de ankaŭ eminenta litera-
turisto, Ferenc Szilagyi; la alia (Nica)
per amatoraspekta presado kaj tipe
franca paperaĉo, redaktata de emin-
enta leksikologo, Gaston Waringhien.
La kontribuo de ambaŭ gazetoj al la
^~„   flg- '.
a,- IP!
kJ
m h4
INTERNACIA REVUQf:
PRI LITERATURO I
FILMO TEATRO         |;
esperanta literaturo ne povas esti tro
alte taksata. Ilia sorto estas mal-
gajiga. Nica Literatura Revuo anon-
cis sian venontan morton jam antau
multaj monatoj; kaj, la pasintan aŭ-
tunon, Norda Prismo avertis ke se
ĝia abonantaro ne kreskos ĝis 1500
personoj por 1963, ankaŭ ĝi eniros
la  tombon.
Guste kiam la movado ŝajnis an-
koraŭ ne sufiĉe matura por subteni
seriozan artgazeton, U.E.A. komencis
la aperigadon de la nova Monda Kul-
turo. Gi ne estas neanticipita. Jam
de tiu asocio estis eldonata dufoje
Belarto, kaj la laborplano de ia
asocio inkludas noton pri la "nova
gazeto. Gi estas komparenda kun
nia jama Norda Prismo, kies celon
ĝi ankaŭ akceptas (aperigi artikolojn
ne nur literaturajn, sed ankaŭ pri la
aliaj artoj: dramoj, filmoj, eseoj, bil-
doj), kaj kun la iama Malgranda
Revuo, kies celon aperigi nur origin-
alajn verkojn  ĝi transprenis.
p. 43
■ ''I
Bulgarujo:
Kiril Hlebarov, G. Delĉev 8, Petnĉ.
(Junulo, volas interŝanĝi poŝt-
kartojn, poŝtmarkojn, filmrevuojn;
kolektas   Esperanto-poŝtmarkojn.)
ĉekoslovakujo:
Dusan Franc, ul. 1. Petiletky 695,
Nove Straseci. (Kolektas neuzit-
ajn poŝtmarkojn pri kosmonau-
tiko, skoltoj;  sendu mankoliston.)
Eugenia Slosarkova, Bri Capku 19,
Jihlava. (Serĉas skribamikojn
pli ol 40jarajn; korespondos pri
ĉiaj temoj; krome deziras inter-
sanĝi ilustritajn gazetojn kaj
librojn.)
Drahuska Hrudkova, Krupinska
asta 1157, Zvolen. (12 jara knab-
ino; deziras intereŝanĝi ilustritajn
poŝtkartojn.)
Zdenek Zemen, Gladkovskeho 514,
Pardubice. (12 jara; deziras in-
terŝanĝi ilustritajn poŝtkartojn,
kaj   personajn  fotojn.)
Danlando:
Geografia klaso deziras interŝanĝi
ilustritajn poŝtkartojn, kaj deseg-
najojn. Adreso de la instruisto:
S-ino   Roma   Thorsen,   Vihenshus
U.E.A. garantiis subteni la aperon
de la nova gazeto dum du jaroj.
Post tio, evidente, ĝi devos pravigi
sian ekziston per altiro de amasa
abonantaro. Ni esperas ke ĝi suk-
cesos pli ol  ĝiaj prapatroj.
Kiel impresas la unua numero?
Kiel unua numero, ĝi estas bona,
kvankam la kvalito de la enhavo tre
varias. Leginda estas la unua novel-
eto, Feliĉa Amo, de Szathmari, nomo
famiganta en nia mondo. Lia stilo
ankoraŭ estas iom ĝene nelerta, sed
tion superombras la lerteco de la en-
havo. Plej laŭdinda estas j apana
artikolo aŭtobiografia, La Kaptito, de
Miyamoto Masao. Edwin de Kock
inspire pritraktis la poeziarton. Re-
daktoro William Auld pruvis, per
recenzado, ke recenzoj ankaŭ estas
artformo, kaj mi ĝuis legi ilin. Ali-
flanke, niaj tre konataj Marjorie
Boulton   (per   drameto  "Nia   Sango")
Skole,   Strandboulev
hagen.
rftGHCrf
147,   Copen-
Germanujo:
Kurt Ŝchut, 423 Wesel, Friedrichs-
strasse 2.    (45 jara.)
Hispanujo:
A. Martin Tatay, Lope de Vega 34
bis, Barcelona 5. (Aĉetas, vendas,
kaj interŝanĝas filatelajojn de
ĉiuj landoj.)
Jose Pascual, Salom 33, Buen Bas-
tor, Barcelona 16 (deziras inter-
ŝanĝi kartojn kaj leterojn pri
ĉiaj temoj.)
Indonezio:
Uh. Tadin Hsrar, Djetis No. 542,
Gn. Pring, Muntilan, Mogeland,
Dja-teng. (Pri gazetoj, bildkar-
toj,   fotoj,  broŝuroj,  kc.)
Chasan Kastholani, Watutjongol,
Gn. Pring, Muntilan, Mageland.
(Komencanto.)
USSR:
Petras Bieliauskas, Zvaigzdziu 9-1,
Kaunas 18, Litovio. (14 jara;
deziras interŝanĝi ilustritajn poŝt-
kartojn  kun  geknaboj.)
kaj Victor Sadler (nun redaktoro de
la UEA-gazeto Esperanto, kaj kon-
tribuinto de du poemoj) dolorige
surprizis min per verkoj, kies litera-
tura karaktero al mi ŝajnis tre mal-
adekvata. Du filmartikoloj menciin-
das: unu, pri la japana filmprodukt-
ado estas interesa sed tre unuflanka;
la alia, pri la bulgaraj filmoj, estas
plenplena de politika propagando;
ambaŭ suferas pro tre malalta lingvo-
nivelo.
Mia takso estas tia: tute honeste
parolante, mi devas konfesi ke mi
multe malpli ĝuis la numeron ol mi
anticipis. Tamen, la numero indikas
pozitivan strebon firme establi en la
esperanta mondo gazeton kies valoro
venas ne nur de entuziasmo sed an-
kaŭ 'de kvalito. Mi do ĝin reko-
mendas, kaj esperegas ke mian re-
komendon  sekvos  abonoj.
p. 44
Gazetoj ricevitaj: La Skolta Mondo,
vol. 3 numero 3/4; Kuriero (Studenta
Esperanto-Klubo kaj Kleriga K'on-
versacia Klubo) no. 11; Edukado In-
ternacia, okt.; Dansk Esperanto-
Blad okt; Australian Esperantist, jul-
aŭg; SAT - Amikaro, okt; Revuo
Orienta, okt; Kvakera Esperantisto,
autuno; Internacia Fervojisto, jul-
aŭg & sept; Sundial, okt. (usona
nudista gazeto, kun artikolo pri kaj
de la familio Heilberg); War Re-
sistance   (kun   artikolo   instiganta   ke
RESPONDOJ AL LA ENIGMO
APERINTA   EN   NIA
NOVEMBRA NUMERO
DE LA SEKRETARIO
pacifistoj lernu Esperanton); Zpravy
Ceskoslovenskeho Esperantskeho Vy-
boru,  sept.
Alvoko! Ciu loka grupo devus
havi unu personon, kin sisteme, kon-
stante kaj plene sendadu informojn
pri ĉio, kio koncernas la grupon en
sia regiono kaj aliloke (laŭ ties scio).
Ciu simpatianto devus sendi.
Cis nun, nur du lokaj grupoj
(Cikago, Vaŝingtono) konsentis aŭ eĉ
respondis mian peton pri kunsendado
de la lokaj informiloj en unuigita el-
dono. Aliaj (Napa, S.F., L.A., JEN,
HEC, kc) sendas siajn unuope por
inform!  nin.
1.	Numismatiko
2.	inundi
3.	tarantulo
4.	demono
S.	plutokratio
6.	akrido
7.	pleonasmo
8.	legitimi
9.	omaro
10.	festeno
11.	talismano
12.	flaĝoleto
13.	trulo
14.	korano
IS.	bistro
16.	epoleto
17.	biskvito
18.	obelisko
19.	indiĝeno
20.	nadiro
21.	pramo
22.	lanterno
23.	akcidento
24.	ksilofono
25.	neĝo
26.	glimo
27.	cedro
28.	specimeno
29.	livreo
30.	eŝafodo
31.	rastilo
i&SHBI		■a	!/«HB
^pjB-&^^^M			m          ■■'■ ..■'•'■.'■■■v.;;.
	nw	^ii	1              Hj          3
il
JBflnHI
Proverbo: Murmuregas la urso, sed
danci  ĝi   devas.
Blanka urso        A.Holzhaus
Neniu sendis solvon por la enigmo.
p. 45
NORDA PRISMO
•
kultura — socia — literatura
ilustrita revuo internacia
komencas sian nauan jaron en 1963
ĉefredaktoro: Ferenc Szilagyi
Helpredaktoroj: Baldur Ragnarsson
Vilho Setala, Poul Thorsen, John
Hammond Rosbach
•
Jarabono kostas nur $2.50.   Adreso: Bamhusgatan 8,
Stockholm, Svedlando
DONACOJ POR LA REVUO
Post la presigo de la lasta listo de
donacintoj, la sekvantaj personoj
sendis kontribuojn por subteni la
Revuon:
Lavina M. Parsons________$25
Catherine  Schulze „. _... _.. $200
kaj  ni  ne  forgesu  mencii,  ke  Martha
Walker  varbis   por   ELNA  6  novajn
membrojn.
NEW   AIRMAIL   STICKERS
For a big supply ol 250, send $1 to:
Esperanto League        EBperanto Press
808 Stewart St-      or   Oakvllle, Ont.
Meadville, Pa-             Canada
ESPERANTO GROUPS IN
THE UNITED STATES
Listed by State, City, and name of
person to be contacted for further
information:
California:
Hillsborough: Peninsula Esperanto
Club (Mrs. Wm. Schulze, 410
Darrell  Road).
Los Angeles: Los Angeles Esper-
anto Club (1406 N. Sycamore
Ave., Hollywood).
Napa: Napa Esperanto Club (Mrs.
D. C. Walker, 2846 Monticello
Road).
Palo Alto: Esperanto in Palo Alto
(P.O.   Box  11564,  Station A).
Sacramento: Esperanto Society of
Sacramento (Mrs. Florence Cur-
tis, 5101 Stockton Blvd., Sacra-
mento  20).
San Diego: Esperanto Society
(P.O. Box 6215, San Diego 6).
San Gabriel Valley: Blind Study
Group (Mrs. Phillips Neuman,
2736 Cogswell  Road,  El  Monte).
Santa Monica: (Mrs. Blanche
Parker,   515   25th   St.)
Illinois:
Chicago: Esperanto Society of
Chicago (Mrs. J. N. Denison,
17958 Homewood Ave., Home-
wood).
p. 46
Massachusetts:
Cambridge: Harvard Esperanto
Club (Quincey House, Box 8,
Cambridge  38).
Springfield: Greater Springfield Es-
peranto Club  (Warren H. Gould,
114 Deerfield  St.,   Greenfield).
Michigan:
Ann  Arbor:   (Wm.   C.  Dickerman,
424 Hilldale).
Montana:
Missoula: Esperanto Study Group
(Bob  Davis,   1721   Helen).
New York:
New York: The Esperanto Society
of Greater New York (SO Over-
look Terrace,   New  York 33).
New York: Esperanto - Klubo de
Novjorkurbo (Dr. Julius Balbin,
340 Riverside Drive, Penthouse
2, New York 25).
New York: Esperanto Study Group
(Frances Lesher, 4 West 28th
SL, New York 1).
Oregon:
Canby: (Mrs. Wallace Peterson,
Route 2,  Box   120).
Hillsboro: (Adrian Hughes, 476 S.
Bailey Ave.).
Oregon City: Oregon City Esper-
anto Group (Mrs. Lawrence
Winkleman, 4203 S.E. Rothe Rd.,
Milwaukie 22,  Oregon).
Portland: Portland Area Esperanto
Club, ESPO (Mrs. Evelyn Deer,
12946 N.E. Hancock St., Port-
land  30).
Pennsylvania:
Allen town  -   Bethlehem:   Esperanto
Club     of     the     Lehigh     Valley
(Donald   Munro,   1961   Erie  Ave.,
Quakertown).
Meadville:   Esperanto   Study  Group
(Marcella    Fisher,    808    Stewart
St.).
Pittsburgh:     Esperanto     Club     of
Pittsburgh   (L.   A.   Spriggs,   P.O.
Box 8302,  Pittsburgh 18).
Triŝtata   Esperanto - Komitato   (W.
Pa.,  E.   Ohio,   N.W.  Va.).
(Frans   J.   Jagher,   2736   Locust
Dr.,   Bridgeville).
Washington:
Seattle:     (Vincent     Griffeth,    8556
37th Ave.,  S.W.).
Spokane:   (H.   K.   Ver Ploeg,   1098
E. 8th Ave.).
Tacoma:   (Ruth   Culberg,   1912   N.
Monroe).
Walla  Walla:   Montvida   Esperanto
Society   (Al  Estling,   1351   Grant
St.).
National Groups:
Esperanto League for North Amer-
ica, 808 Stewart St., Meadville,
Pennsylvania.
Junularo Esperantista de Nord-
a.meriko (JEN) (Richard B. Kol-
lin, Apt. 4a, 30 Avenue B, New
York  9).
Book  Dealers:
ELNA    Esperanto    Book    Service,
Middleton, Wisconsin.
Shorey Book Store, 815 Third Ave:,
Seattle 4, Washington.
Both dealers accept mail orders for
books.
Se la ĝustaj adresoj aŭ nomoj ne
estas ĝustaj, aŭ se ekzistas aliaj
grupoj,  bonvolu  sciigi:
S-ino   Dorothy   Holland   (Estro   de
la ELNA Membreca kaj Organiza
Komitato)
1701   Rockwood  Trail,
Fayetteville, Arkansas.
RESPONDOJ POR "LERNU
VORTOJN"
Jurnalo:  b.
Agrafo:  ĉ.
Kofro:  a.
Stebilo: c.
Pato:  a.
Vortoj kaj respondoj laŭ Plena
Vortaro. Se vi erare respondis al pli
ol du demandoj, via vortoscio grave
bezonas pligrandigi.
p. 47
La plej ofte aperanta—
La plej rapicle informanta—
—Esperanto-gazeto
HEROIDO
DE ESPERANTO
20 numeroj jare.
Jarabono : $4
Nord-amerika peranto:
Donald E. Parrish
328 West 46th Street
Los Angeles 37, California
Monata internacia ilustrita revuo
Jarabono: $2.75
Nord-amerika peranto:
Donald E. Parrish
328 West 46th Street
Los Angeles 37, California
UNUECO ESTAS FORTO
Aliĝu do al via landa asocio:
Esperanto-Ligo por  Norda  Ameriko       Kanada Esperanto-Asocio
808 Stewart Street                                       34 Martin Road
Meadville, Pa., Usono                                 Toronto 7, Ontario, Kanado
Esperanto-Meksika Asocio
Poŝtkesto 10.576
Mexko 1, D. F.
Kaj al UNIVERSALA ESPERANTO-ASOCIO
DE ALASKO AL MEKSIKIO:
La gazeto por eiuj  esperantistoj   sur la nord-amerika kontinento estas
LA NORD-AMERIKA ESPERANTO-REVUO
Jarabono: $3 (40 steloj)
Abonu ĉe ELN'A
ati via landa asocio
ESPERANTO  PRESS
Oakville, Ontario.  Canada
Return and forwarding
Postage guaranteed