i

m
0\ S\,

^
t4-Ro |       BULlhNlAUb   LA JUNULAKl   Ebh'bK AN II b I A  N CKU-AMbKI K A
Dum multaj monatoj ni vidas bazonon de junulara fako en la Usona -sperantismo, kiu
farus nian nacimovadon pli simila al la Eŭropaj. Oni ne povas  ĉeesti Nov-iorkajn
klasojn kaj kunvenojn sen vidl la rnultajn junajn intoresuljn; tio konvinkis nin, ke daŭra
neesto de junulara fako estos por la Usona movado ĉ/enerale vunda makulo. N?
bezonas organizajbn,kies memraro povas uzi efektive la lingvon kaj povas labor!
por la movado «n neformaligita, sociala atmosfero; alivorte, en june-ca atmosfero.
Nur unu regulon ni konstatas por nlaj "kunvenoj": NE UZU LA ANGLAN LINGVON J
Ni decidis ankaŭ uzi nur Esperanton en nia bulteno. kies unua numsrct.vLn.un. legos,                 v
Estontaj numeroj aperos pli-malpli nionate, senpage por la membraro, kaj proze de
50tt postmarkvaloro por aliaj. Nia adreso: 30 Ave B, NYC 9, NY, Usono.
ESPERAMTC-KLASCJ EN NCV-JCRKC
Nov-Jorko — plej oportunrica urbo de nia lando por studemuloj — havas mil avant-
agbjn ankaŭ por la lingvostudonto. Vere estas dirata: en Nov-Jorko trovi0as  pecoj de
ĉiuj mondkulturoj. Neeviteble do — kaj bonsance — ke Nov-Jorko ankaŭ* ne mankas
Esperantistojn. Gi eĉ ne mankas Esperanro-instruistojn.' Nur unu manko estas videbla en
nia metropola Esperantismo: progreso. Progreso de la unucpa studanto de fiksita
kanenco ĝis fiksita fino. Tiom versa jne malamas la Usonanoj formalecon, ke kiam nova
interesulo deziras eniri en klason, en kiu la aliaj lernantoj jam estas iom prcgresintaj,
oni "g   devigas I in arendi 0is komenco de sekvonta klaso, sed sidigasf lin meze de
la pllspertuloj kaj cfektive ripetas la lastan lecionon. Post kelkaj refojoj de tia enuiga
nelcgikafb, scriozaj intcresuloj tendencas malaperi de la sceno. Sed kio estas la
alternative's Ni ne havas skale organizitajn klasojn. Kaj multaj plenkreskuloj preferas
studi en grupo, eĉ se Hi havas kapablon studi sole. Studado estas deviga, Car oni ne
povas "absorbi" Esperanton kiel nacian lingvon — oni ne povas profiti de indi0ena
parolantaro, almenau ne en Usono.
En Nov-Jorko, kiel en la cetera mondo, ni Esperantistoj povas antaGvidi relative
grandan kreskon de intereso pri nia lingvo. Eble pli da formaleco Co klasorganizado
ne estus ma I saga.
Alia solvenda problemo: efektiva disapartigo de la gekomcncantoj. Granda diferenco
ekzistas inter tiuj, kiuj jam studis fremdlingvojn (al kiuj oni kredeble povus instrui
Esperanton sole per Esperanto) kaj tiuj, kiuj konas sian vojon nur Angle. Ambau grupoj
havas apartajn avantaĝpjn en la lernado de Esperanto; kial ne utiligi ilin
komo ne konstrui0is en unu tago. Sed iu Romano devis fori la unuan pastbn por organizi
la kunlaborantojn.' Ni faru same kun niaj instruistoj, kaj nia aro multobligos kiel
arncbpj.
POR INFORMAJOJ  PRI   LA  'JEN'   (JUNULARO ESPERANTISTA NORD-AMERIKA)  SKRIBU
AL      RICHARD KOLLIN 30 Ave  B,  NYC  9,  NY  .   KAJ POR  LA BULTENO,  KONTRIBUAJOJ
ESTAS BONVENAJ _ VERKOJ,  ARTIK0L0J,  POEMOJ,  SUGESTOJ,  SERCOJ,  KONDAMNAJ
LETEROJ       10 AJN.   SENDU AL KENNETH MINER      —SAMA ADRESO.
ALIGU AL JEN
ALIĜU AL ELNA
ALIGU AL UEA
IS
Hi
DU PCEMOJ EL MEKSIKC
Cni rimarkos stilan diferencon inter la jenaj poemoj kaj aliaj, pli generate vidataj en la
Esp-a gazetaro. Tiun diferencon ni povus nomi, almenaŬ suprajo, NUNTEMPECC . La
poezio kompreneble no estas moda afero; ideale §1 estas pretertempa (privata opinio),
tamen ne estas kontraOdireble, ke la plimulto el la popularaj Esp-aj poetoj ne estas junaj,
kaj plibone spegulas pasintan epokon ol la hodiauan. Same pri tradukistoj kaj «liaj
elektajbj. Estus treege refresh, vidi pli da originala verkado de junaj Esp-aj poetoj, kaj
iom da "juna sango" en la tradukajbj.
Karakterizas la modernajn artformojn csplorado, eksperimentado, serĉado - sercado, ne
nur por "la vero" sed ankau por veraj avenuoj, kiuj kondukos al vero, aO eble al nenio
alia ol estonta ebleco de iu vero. La celo de la poeto ne plu estas universala, fiksita.
Sed por la individua poeto, malgrau tio, gl povas esti tre klara. En ĉi tiuj verketoj du
junaj Meksikanoj, kun tre delikata tu£>, pritraktas sentojn scnesperecan kaj ironian. La
traduko estas ladvorta; la originaloj ne havas regulan metrikon.
TUJA PRCFETAJG
(de Juan Eaffuelos)
Mi forlasas ĉi tiun paĝon.
Ke plu taOgas papcro.
Ke taOgas plorado.
Mi jus don is duoblan frapegon
al la tablo de malsato kaj de monpruntado.
Mi jus 4hurfigis la timon al la raketo ĉevalsimila,
kolektis falantajn neĝerojn
faris el mia animo sekan haOton,
Mi jus desegnis bildon ete   pa-$ĥi*.le.ro   e,u  r«i««. ffti-yro
depronis al la strato la luton kaj febron.
Ke plu taOgas papero.
Ke taOgas plorado.
Mi skribas sur la murojn.
DIC
(de Sergio Mondragon)
ni ne kulpigas
diris la poeto
ni havas
niajn senkuipiĝbjn
mi ne Iconsihi
mi ne diras:
estas la tempo
kiu kuras
agonio vin kemencas premi
Ĝu ne, frato
jen
jam supcrfiua
ironio
ma jo 1961
sed mi skribis ĝin septembre
kien ni iras':
Katanga Lumumba Londono
vi mi li kaj ĉiuj
kun I a boras
mi deziras mi devas
jes ne
mencii Dion
sonas tie I softe
car li ne nomiĝas
Dio
kaj mi suferas
(Tradukoj de la redaktoro)