Amerika Esperantisto American Esperantist Entered as second-class matter May 15, 1913, at the Fostoffice at West Newton Station, Boston, Mass., under the Act of March 3, 1879. Published Monthly by THE AMERICAN ESPERANTIST COMPANY (Inc.) WEST NEWTON, MASS. One Dollar a Year. Single Copy Ten Cents. Mallongaj verkoj, tradukajoj kaj novajoj ciam prefere akceptitaj. Oni ne resendas neakceptitajn manuskriptojn, se la sendinto ne kune sendis la resendpagon. La Redakcio konservas por si la rajton korekti manuskriptojn laŭbezone. Oni donos la preferon al manuskriptoj skribitaj skribmasine. VOL. 22 MARCH, 1918 NO. 2 THE NEXT NUMBER The next number of Amerika Esperantisto will contain a sketch of the life and work of Dr. Zamenhof, written by a sami- deano who probably knew him better than any other person in Usono, Mr. Joseph Silbcrnik of New York City, whose kindness in enabling us to publish it cannot be too much appreciated by the management and readers of this magazine. The article will be printed in English and accompanied by a full page half tone portrait of Dr. Zamenhof, suitable for framing. This number will make an excellent souvenir and the article will also be excellent for propaganda. It is important that we know in advance how many extra copies to print. With the present cost of paper we capnot afford to print an over-edition,but we want to be sure we have enough so every Esperantist can have as many as he wants, so send your orders at once—please—5 cents each in lots of 10 or more. Several of our subscribers have written in to complain that the small size of type we have been using is hard to read, and we are therefore trying the experiment this month of using a Go igle Original from NEW YORK PUBUC LIBRARY AMER1KA ESPERANTISTO larger size. Whether we continue or not depends on your desires. Please—this means you—write and let us know whether or not you wish us to continue with this size or return to the smaller type. HEROIC PIONEERING "Young men," sa'd a prominent Socialist addressing a meet- ing of Yale students, "if you would develop your manhood adopt an unpopular cau-e and work for it." Whatever our political creed, we can appreciate the force and wisdom of this advice. The struggling minority is generally made of finer fibre than the indolent majority. The lonely frontiersman daily faces perils, any one of which would probably frighten the metropolitan citizen clean out of his boots. And yet the leatherstocking hasn't every advantage; his heroism can be matched by the urban in fields of pioneering which, if not so picturesque, at least require as much patience and perseverance. "Unpopular" causes demand such qualities. Yet it is not necessary so to classify Esperanto. More properly it must be styled a non-popular cause, in the sense that the populace has not yet awakened to its possibilities. It n our mission therefore to arouse the people as the bugler sounds the reveille. The first impulse of the sleeper is to resent the disturbance, but he soon realizes the bencficicnce of the bugler. So Esperantists disturb some conventionalities, especially when they urge the adoption of the international language into our school curricula. But once awakened, the authorities will readily recognize Esperanto as a study unsurpassed for mental training, and superior to many branches in its world-wide usefulness. Be cheerfully unpopular, samideanoj, for a brief period of pioneering. BUFFALO'S ESPERANTO SOCIETY For the study of Esperanto a Buffalo Esperanto Society has been organized with E. A. Warren as president, and Miss Ray Morris as secretary. The society has been formed with the expectation that the language will be much used after the war. Other members will be welcomed. It is stated by the secretary that the only charge is for textbooks, stationery and other inci- dental expenses. —Buffalo. N. Y. "Express." C~~ r\ nlj-> Original from V^tX tgie NEW YORK PUBUC LIBRARY AMER1KA ESPERANTISTO TENTATIVE PROGRAM OF THE ELEVENTH ANNUAL CONGRESS OF THE ESPERANTO ASSOCIATION OF NORTH AMERICA GREEN ACRE, ELIOT, MAINE JULY 18-21, 1918 Wednesday, July 17 (Informal) P. M. Arrival of caravan from New York and greeting at Uni- ted States Hotel, Beach Street, Boston. Thursday, July 18 9.00 A. M. Train leaves North Station for Portsmouth (57 miles). Fare 3 cents a mile plus war tax. Additional fare to Green Acre by train and trolley, or by ferry and trolley, probably less than 20 cents. 2.00 P. M. First Session: Address of Welcome, Alfred E. Lunt, Chairman of the Green Acre Trustees. Reports from Councilors. Komunikoj de Societoj kaj samideanoj kiuj deziras saluti, rekomendi, k.t.p. "Esperanto in World at Large." Reports by G. W. Lee. Report of Sec'y-Treas. Ernest F. Dow. Address of President. Dr. H. W. Yemans. "Esperanto and Girl Scouts. Mrs. Pearl J. Parker. "The Relation between Green Acre and the Esperantists' Purpose. James F. Morton, Jr. Announcements: The Esperanto Class; excursions and other features of program. (After adjournment of session) Brief meeting of New Eng- land Esperanto Association and other sectional meetings, subject to postponement to meet convenience of delegates. 8.00 P. M. Legado, de S-ro Edward S. Payson. 9.00 P. M. Reception of Esperantists by representation of the Green Acre Trustees or Fellowship. Friday, July 19 9.30 A. M. Unfinished Business. Parolajdoj de eminentuloj (kaj ĉiuj "dezirantuloj" se la tempo permesos). "Esperanto in the Schools." Dr. D. O. S. Lowell. Discus- sion (opened by Herbert Harris). 2.30 P. M. Trip to Hampton Beach, by trolley or automobile or both, and clambake supper. Returning. 8.00 P. M. Teatrajetoj. Gcx >gle Original from NEW IORK PUBLIC LIBRA! I AMERIKA ESPERANTISTO Saturday, July 20 9.30 A. M. Unfinished Business. Ĝenerala diskutado pri la propono ke oni invitu la 1920an Mondkongreson esti en Bostono. Symposium: "Group, Class and Propaganda Methods" (see first two pages of British Esperantist for February, 1918). 2.30 P.M. Acording to individual preferences: York Harbor; York Beach; Ogunquit; Mt. Agamenticus; up York River in canoes or row boats. Excellent moonlight picnic possi- bilities. It is likely that two or more of these events can be combined. Autos will be wanted for Mt. Agamenticus, which is about four miles from nearest trolley line; and, weather permitting, some may prefer longer or shorter walks in connection with any of these outings. The entire afternoon and evening program is to afford good opportuni- ties for getting to know one another and for exchange of ideas. It is for Bahaists as well as Esperantists. Sunday, July 21 A. M. Diservo (anoncota). Rev. James L. Smiley. Other features such as may be decided upon during the preceding days. Monday, July 22 or Tuesday, July 23, or both Post conference, under the auspices of the Boston Esperanto Society. Possibilities of returning to Boston by trolley or by boat or by auto trip to Camp Devens, ending with re- ception at Society's room (the headquarters of the post con- ference), 402 Pierce Building, Copley Square. ELĈERPAJOJ EL LA PAROLO DE PREZIDANTO WILSON AL LA USONA KONGRESO 2an de Aprilo, 1917 Esperantigita de Benj. W. Reich * * * Kun profunda sento pri la solena kaj eĉ tragedia ka- raktero de la ekpaŝo, kiun mi nun faras, kaj pri gravaj responde- coj. kiujn ĝi envolvas, sed kun neŝanceliĝa obeemo al tio, kion mi konsidcras kiel mian konstitucian devon, mi konsilas, ke la Kon- greso dcklaru, ke la lasttempa agmaniero de la Germana Imperia Registaro estas fakte nenio alia ol milito kontraŭ la registaro kaj popolo de la Unuigitaj Statoj; ke la Kongreso plene akceptu la staton de militanto, kiu estas tiel altrudita al ĝi, tuj faru arangojn ne nur por meti la landon en pli perfektan staton de Go .glc Original from NEW YORK PUBLIC LIBRARY AMERIKA ESPERANTISTO defendo, sed ankaŭ por utiligi ĝian tutan forton kaj uzi ĉiujn siajn rimedojn por devigi la registaron de la Germana Imperio kapitulaci kaj fini la militon. * * * * * * Nia nuna celo * * * estas defendi la princi- pojn de paco kaj justeeo en la vivo de la mondo kontraŭ egoista kaj autokrata potenco kaj starigi inter la efektive liberaj kaj memregantaj popoloj de la mondo ian akordon pri celo kaj agadoj, kiu de nun garantios la diaman observadon de tiuj prin- cipoj. Neŭtraleco ne estas plu praktikebla nek dezirinda se la paco en la mondo kaj la libereco dc la popoloj estas minacataj kaj se la minaco al tiu paco kaj libereco troviĝas en la ekzisto de aŭ- tokrataj registaroj apogataj per organizita soldataro. kiu estas kontrolata nur de ilia volo, ne de la volo de ilia popolo. Ni estas spertintaj, ke en tiaj cirkonstancoj la neŭtraleco ekstermiĝas. Ni staras ĉe la komenco de epoko, dum kiu oni insistos por ke la samaj principoj pri konduto kaj pri respondeco pro farita maljustajo estu observataj inter la nacioj kaj la registaroj tute egale, kiel inter la individuaj regnanoj de civilizitaj regnoj. * * * Firma interkonsento por paco neniam estas kon- servebla krom per societiĝo de demokrataj nacioj. Al neniu au- tokrata registaro oni povus fidi, ke ĝi konservos la fidelecon aŭ observos la interkonsentojn. Tiu societiĝo devas esti interligo de honoro, unuiĝo de opinioj. Intrigo forkonsumus ĝiajn esen- cojn; la konplotoj de iuj enestantaj grupoj, kiuj povas projekti, kion ili volas, ŝuldante prirespondon al neniu, estus putrado lo- kita en ĝia kerno mem. Nur liberaj popoloj povas firme gardi sian intencon kaj sian honoron celante al komuna celo kaj preferi la utilojn de la homaro ol iun ajn nenoblan propran utilon. * * * * * Unu el la aferoj, kiuj servis por konvinki nin. ke la Prusa aŭtokratio ne estis kaj neniam povos esti nia amiko, estas tio, ke tuj de la komenco de la nuna milito ĝi plenigis niajn konĥdemajn komunumojn kaj ec niajn rcgistarajn oficejojn je spionoj kaj komplotis die krimajn intrigojn kontraŭ nia nacia Ultueco de celo, nia interna kaj ekstera paco, nia industrio kaj komcrco. Efektive estas nun evidente, ke ĝiaj spionoj troviĝis di tie ec antaŭ kiam la milito komcncigis; kaj bedaiirinde estas ne konjektajo sed fakto pruvita en niaj juĝistaj kortunioj, ke la intrigoj, kiuj pli ol unu fojon apenaŭ ne rompis la paeon kaj apenaii ne difektigis la iiidustriojn de la Iando, estis kondukataj laii la instigo, per la subteno kaj ed per la propra direkto de oficialaj agentoj de la Imperia Registaro alkreditigitaj al la Re- gistaro de la Unuigitaj Ŝtatoj. /^. ^l^. Original from Digteetlby VjOOglC • NEW YORK PUBLIC LIBRARY AMERIKA ESPERANTISTO Eĉ penante por bridi, kaj ekstermi tiujn ci farojn, ni provis doni la plej eblan noblan interpretadon pri ili tial, ke ni sciis, ke ili devenas. ne el iu malaniika sento aŭ intenco de la Germana popolo kontraŭ ni, car ĝi sendube tiom nescianta pri ili estis, kiom ni mem, sed el la egoismaj celoj de la Germana Registaro, kiu faris tion, kio plaĉis al ĝi, sciigante sian popolon pri nenio. Sed tiuj faroj kuneĥkis por fine konvinki nin, ke tiu Registaro ne havas veran amikecon al ni kaj intencas agi kontraŭ nia kvieteco kaj sendanĝereco laŭ sia plaĉo. Ke ĝi intencas inciti malamikojn kontraŭ ni de la sojlo mem de nia lando, la dumvoje kaptita noto al la Germana reprezentanto en Meksiko estas evi- denta pruvo. Ni akceptas tiun ĉi malamike intencitan batatinviton, car ni scias, ke tia registaro, uzanta tiajn metodojn, neniam povos amikiĝi kun ni, kaj ke dum la ekzisto de ĝia povo, ĉiam insidanta por plenumi iajn nesciatajn de ni projektojn, ne povas ekzisti garantiita sendanĝereco por la demokratiaj registaroj en la mondo. Ni estas akceptontaj la batalinviton por batali kontraŭ tiu ĉi laiinatura malamiko de libereco kaj ni uzos, se necese, la tutan forton de la nacio por bridi kaj nuligi ĝiajn pretendojn kaj ĝian povon. Ni estas kontentaj vidante nun la faktojn sen iu ĉirkaŭ- anta vualo de malvera preteksto, tiamaniere batalantaj por la fina tutmonda paco kaj por la liberigo de diuj popoloj, enkalku- lante la Germanan popolon, por la rajtoj de la grandaj kaj mal- grandaj nacioj, kaj fine por ke la dieaj homoj povu elekti sian vojon kaj obeon. La Demokratio devas esti sendangerigita kaj asekurita en la tuta mondo. Gia kvieteco devas esti bazita sur la spertitaj fundamentoj de politika libereco. Ni havas neniajn profitemajn celojn. Ni deziras neniun militakiron, neniun superestrecon. Ni petas neniun kompenson por ni mem, neniun materian kompenson por la oferoj, kiujn ni volonte faros. Ni estas nur unu el la probatalantoj por la rajtoj de la homaro. Ni estos kontentigitaj kiam tiuj rajtoj estos tiom asekuritaj, kiom cble, per la honcsteco kaj la libereco de la nacioj. * * * * * * Dolorigon kaj korpremegan devon. Sinjoroj Kon- grcsanoj, mi plenumis, parolante tiel al vi. Estas atendeblaj mul- taj monatoj de scvera suferado kaj sinofero. Terura afcro estas konduki tiun di grandan paceman popolon en militon, en la plej timcgigan kaj ruinigan el diuj militoj, pro kiu la civilizacio mem sajnas esti riskata. Sed justeco estas pli altvalora ol paco, kaj ni batalos por la afer'oj, kiuj estas diam plej proksimaj je niaj koroj, j>or demo- kratio, por ke tiuj. kiuj submetiĝas al aŭtoritato, havtt rajton de vodo pri propra regado, por la rajtoj kaj liberoj de malgrandaj nacioj, por ke la justeco rcgu universale per interkonsento de /^~*/-x »tl,-* Original from Dl9ite«d t>y VjOOgK NEW y0RK pUBL|C UBRARY AMERIKA ESPERANTISTO liberaj popoloj; kiu alportos paeon kaj sendanĝerecon al ĉiuj nacioj kaj faros fine la tutan mondon libera. Al tia tasko ni povas dediĉi niajn vivojn kaj niajn trezo- rojn, ĉion. kio ni estas, dion, kion ni posedas, kun la fiero de homoj, kiuj scias, ke la tago estas nun veninta, kiam Usono povas priviligiite foruzi sian sangon kaj sian povon por la prin- cipoj, kiuj naskis ĝin kaj donis al ĝi la felidon kaj paeon, kiujn ĝi gardis kiel trezorojn. Dio helpos nin; ni povas fari nenion alian. UNUECO DE ESTRECO, UNUECO DE LINGVO Je senerara kompreno de 1' plej urĝega bezono de la ligitaj armeoj, S-ro G. Clemenceau, franca milita Ministro, prenante sur sin la ideon de 1* unueco de estreco, celis je lia kutima per- sistemeco la realigon de tiu ideo, kaj nur haltis kiam li sentis ĝin efektiviginta. Neniam—kiel ni permesis al ni tion respekte skribi al li— ne nur diuj francoj seel ankaŭ diuj regatoj de 1' ligitaj landoj estos sufide al li dankaj pro tio. Sed la ligitaj armeoj, kiuj kunbatalis kune flankon de flanko, kaj kiujn ed hodiaŭ la nunaj okazoj devigas kunmiksi parolas malsamajn lingvojn kaj ne povas sin reciproke kompreni. De tio povas rezulti ŝanceliĝoj tre malhelpaj kaj precipe tre dan- geraj. Al la unueco de estreco, kiun tiuj armeoj havas nun, dank' al S-ro Clemenceau, estas do laii ni necesege ke ili povu, kiel eble plej baldaŭ, aldoni la unuecon dc lingvo. Sed kiel havigi gin al ili? Estas neeble pripensi por tio peti de ili ke ili lernadu dum la milito la lingvojn unuj de la aliaj. Kaj la lernado de nur unu el iliaj lingvoj ne nur postulegus mul- tajn jarojn kaj cetere ne povus farigi sen profesorc>j. sed ankaii ĝia kono estus devige ne kompleta pro la malfacileco de la elpa- rolado, kaj ne permesus al la liganoj sin bone reciproke kom- preni. La sola do praktika rimedo por solvi tiun problemon estas la alpreno de sama dua lingvo sufide facila por povi esti lcrnata rapide, kaj sufide perfekta por permesi al la Liganoj sin ĉiujn kompreni tute kaj sen ŝanccliĝadoj. Tia estas precize la karaktero de Esperanto, kiu pro ĝia logikeco, kaj pro la malesto de malfacileco de elparolado. povas esti lernata de diuj, en la daŭro de nur kelkaj semajnoj, kaj kies la anoj, jam multaj en diuj landoj, parolas kaj sin reciproke kom- prenas tiom facile kiom se ili havus diuj la saman nacian lingvon. Ni ne povas do tro deziri ke, por eviti la gravan daiigeron, kiun ni montras di-supre, diuj ligitaj armeoj alprenu Esperanton kiel duan komunan lingvon. f~" r\ j-i I r> Original from VjUk >glC NEW YORK PUBLIC LIBRARY AMERIKA ESPERANTISTO Ciu cetere el tiuj armeoj jam kalkulas iun nombron da Es- perantistoj. Kial oni ne rajtigus de nun tiujn-ĉi—kiel proponis al ni la ideon, antaii kelkaj tagoj, unu el niaj "poilus" (t.e. kura- ĝuloj) S-ro Ch. Cresp foto-aero eskadreto—surporti sur la mal- dekstra brako, laŭ la maniero de I' militralilistoj, signalistoj k.t.p. apartan insignon (nian karan verdan stelon). Tiel, kiel skribis al ni S-ro Ch. Cresp, ciuj Esperantistoj de 1' ligitaj armeoj sin ekkonus reciproke sen ia malfacileco. Ili ne estas verdire oficialaj, sed duonoficialaj interpretistoj. Kaj ili ne malpli farus grandan servon. Ilia nombro cetere tre rapide kreskus. Car, se kiel ĉio per- mesas opinii, la fervoruloj de Esperanto bonvolus diligente klo- |)odi por tute klarigi la valoran helpon, kiun povas doni la unu- eco de lingvo al la unueco de estreco, ne estas dube ke ĉiuj ofi- ciroj kaj suboficiroj kaj granda kvanto da soldatoj de la ligitaj armeoj ne saneeliĝus pro la malgranda peno kiun postulas la lernado de Esperanto, lernado kiu kiel ni neniam povos tion tro rediri, estas pro ĝia simpleco prefere distrajo, ol lacigo. Kaj oni vidus baldaŭ, por akceli la venkon, ĉiujn niajn bra- vajn dcfendantojn, aldoni jc ilia propra volo—car tio almenaŭ dcpendas nur de ili,—al la unueco tiom oportuna de estreco la tinuecon de lingvo tiom dezirindan ankaŭ. L. Demarcy, Prczidanto-fondinto de la Esperantista Grupo, Beauvaise (Oise), Krancujo. ------o------ ESPERANTO EN LA KOMERCO Anglujo, per la voĉo de ĝiaj gravaj industriistoj kaj komer- cistoj, laŭtege insistc petas la alprenon de Esperanto por komuna komcrca lingvo de 1' i.iganoj. Komitato stariĝis por tio cc Londono, kiu konsistas el gravaj komercaj eminentuloj, kaj titoliĝis "The Common Com- mercial Language Committee." Till komitato organizis unuan paroladon, kiu okazis ĉe Mansion House (la loĝcjo de 1' Lord Mayor ce Londono) la San de Marto. La paroladon, kiun prezidis la Lord Mayor mem, faris S-ro A. Barton Kent, unu el la asocianoj de l'firmo G. B. Kent and Sons, unu el la plej gravaj industriistaj firmoj ĉe Lon- «lotto. Gi tiom sukcesis ke Lord Soutwark kiu ĉcestis, petis sen- prokraste ke ĝi estu rcfarata "speciale [tor la Eduka Komitato de la Londona Kotnerca Cambro kies prczidanto li cstas." Siavice. "The Common Commercial Language Committee" organizas alian paroladon ee Liverpool, kaj intencas daiirigi in- tersekve sian propagandon en la plej grandaj urboj de Anglujo. Xechle estas dttbi, pro tiuj kaŭzoj. kalkulante la pravecon de 1' ideo kaj la pcrsistemeeon tre konatan de niaj Liganoj, ke (-* ,~|,> Original from luCH >glC NEW YORK PUBUC LIBRARY AMERIKA ESPERANTISTO Esperanto rapide estos uzata flue de la Komerco en la tuta Bri- tujo. Sed kiel rimarkigas mem "The Common Commercial Lan- guage" la helpa lingvo povas esti vere utila nur se ĝi estos same konata kaj uzata de diuj komercistoj kaj industriistoj de ciuj ligitaj landoj. Ni deziras do ke komitato, kiel tiu de Anglujo, starigu, kiel eble plej rapide, en ĉiuj ligitaj landoj, kaj siavice ke ĝi or- ganizu serion da paroladoj por la propagando. Kaj ni invitas ĉiujn komercistojn kaj industriistojn de nun eklerni Esperanton tiom simplan kaj tiom facilan ke ĉiu el ili povas ĝin lernadi sola kaj sen instruanto, en la daŭro de nur kelkaj semajnoj. L. Demarcy, Leĝoscienca Liciencisto, Beauvaise (Oise), Francujo. ------o------ KIAMANIERE NI ADIAŬIS LA FORIRANTAJN SOLDATOJN De W. D. Witt Puffa-puffa, puffa-puffa, puffa-puffa. "Ha, rapidu, Betty, rapidu! Vagonaro portanta soldatojn tre baldaŭ preterpasos," mi kriis al mia trijara knabino; car mi bone konas la malrapidan regulan puffa-puffa'on de la longaj vagonaroj peze ŝarĝitaj per multaj soldatoj, kiuj iras al la enŝipejo por iri Franclanden. "Rapidu, ni diru adiati al la 'soldataj knaboj.'" Laŭ la trotuaro ni kuris, tiel rapide kiel ŝiaj malgrandaj piedoj povis iri, kaj post minuto ni alvenis al la stacidoma ŝtu- paro; prenante la knabinon en miaj brakoj mi suprenkuris la altan ŝtuparon kaj alvenis al la perono jus kiam la longa vagonaro komencis preterpasi. Trarigardante ĉiujn fenestrojn, montrante feiiĉajn ridetajn sanajn vizaĝojn, la soldatoj flirtigis tuketojn, kriis, hurais kaj fajfis. Ni, responde, svingis la brakojn, flirtigis standardojn kaj tuketojn, kaj kriis, "Bondezirojn al vi ĉiuj. Adiaŭ, knaboj, adiaŭ." El apudaj domfenestroj kaj malsupre sur la strato, viroj, virinoj, knaboj kaj knabinoj, ankaŭ salutis la soldatojn, la aŭto- mobilaj kornoj sonis, kaj forte fajfis ĉiuj la fabrikejaj fajfiloj. Bonan adiaŭon ni donis al la forirantaj soldatoj. Malrapide la longa, portanta niajn bravajn soldatojn vago- naro preterpasis kaj malaperis en la kvietan malproksimecon. Ne plu ni aŭdis la vagonaron, nek la kriojn de la adiaŭantaj soldatoj. Ni restis solaj. Kun stranga pezo en mia brusto, ni nin deturnis de la staci- domo, kaj mi sentis ke mi preskaŭ ne povas min regi. Nitr mal- facile mi povis paroli al la knabineto kiu babilis de mia flanko. Google Original from NEW YORK PUBLIC LIBRARY 10 AMERIKA ESPERANTISTO "Cu ili devas iri malproksime?" ŝi diris. "Jes, karuleto." "Mal- mal-malproksime," persiste ŝi demandis. "Jes, jes, trans la gran- dan maron, mal-malproksime," mi respondis per ŝanceliĝaj vor- toj; kaj mi deturnis la vizaĝon for de ŝi, por ke li ne demandu pri miai malsekaj okuloj. "Niaj bravaj, bonaj knaboj," mi murmuris, "mi ne konas eĉ unu el vi, sed nun vi estas al mi kiel miaj propraj fratoj. Miaj plej bonaj deziroj iradas kun vi. Bone prizorgu pri vi mem, sub- premegu la malamikon, kaj fine kun ĝojo revenu al ni." "Cu ili baldaŭ revenos?" demandis Betty, aŭdante miajn lastajn vortojn. "Jes, jes, ili revenos—post longa tempo—eble— eble." SAVU ! PROTEKTU ! De H. I. Keyes Flugante supren tra 1' aero Ce sia hejma Okcidento, Ekvidas agio, ke sur tero Aglidon kaptis jam serpento. Malsupreniras ĉe la vido La agio per kvazaua falo; Patrina zorgo pri la ido Sin tuj altiras al batalo. Kun terurego la agleto, Sin eksentante en kaptilo, La faldojn de la viva reto Freneze batas per flugilo. Ho ve, aglido ! via forto Kun via krieganta lango Venkiĝos, kaj vampira morto Satigos sin per via sango. Jen maltriumfas la perfido 1 Alflugas agio kiel vento Por savi vivon al la ido Kaj fari punon al serpento ! The Circulars sent out regarding rates for room and board at the Green Acre Congress stated that rates were at that time uncertain. Information received since that time enables us to say that it will cost approximately $3.00 per day for both room meals. Go*, gle Original from NEW YORK PUBLIC LIBRARY ■j i>y Google NEW YORK PUBLIC LIBRARY