A MERIKA UNUA AMERKA REVUO E SPERANTISTO DE ESPERANTO LA LINGVO INTERNAC1A VOLUMO X. WASHINGTON, SEPTEMBRO, 1911. NUMERO R. ANNOUNCEMENTS. As has been previously announced this number does not contain some of our usual departments, and news items are entirely omitted. The next number will be the great Special Congress Number, telling in clear, concise manner, backed up not by theory, but by actual experiences of Americans in Europe and at the Congress, lust what Esperanto amounts to for trav- elling, and Just what has occurred at the Seventh International Esperanto Congress. That this will have a larger attendance than any previous congress there is no question, and there is equally no doubt that the descriptions and photographs in the next number of Amerlka Esperantisto will be such that you will wish a large number to give your acquaintances. It your order for ten, twenty or fifty has not yet been sent in, fill out the blank to be found among the advertisements in the back, and MAIL IT TO US TODAY. Remember that when the presses start to turn this out, we shall tell the printer lust how many we want, and it will be too late the next day to add to this amount. ORDER NOW. We are doing our end of this matter. Our editor-in-chief is in attendance at the Congress, photographs of everything in- teresting are being secured, and while you are reading this, the members of tbe Njardamerika Karavano are busily engaged •at writing out for you some of the most interesting of their experiences. See that every one you know has) a copy of the Special Congress Number. FOR THE BEGINNER Just when is the adverbial participle to be used? The participle is a derivative from the verb, therefore has certain verbal char- acteristics, whether we make of it a noun, adjective or adverb (by the end- ings -anto, anta, or ante). The noun from it gives no difficulty. The adjec- tive and adverb need more care, and need to be distinguished from each other. Used as an adjective, the participle de- scribes in some way the noun or pro- noun modified. Used as an adverb, it modifies a verb, phrase, or clause, just as any other adverb would. It retains enough of the verb-character to need a subject, therefore its subject is the same as the subject of the verb in the sen- tence. It can never modify the object of a verb or complement of a preposi- tion. This ensures clearness and makes its use easy. Note the difference between the adverb- ial and adjectival character in. the fol- lowing examples: La knabo forkurlnta sin kaflls, the boy who had run away hid himself. La knabo, forkwrinte, sin kasis, the boy, having run away, bid himself (i. e., the boy hid himself after or because he had run away). Mi trovifl la forknrlntan knabon, I found the boy who had run away. Mi trovie lln post klam 11 forkuris, I found him after he had run away. Mi kafils lin, car 11 forkuris, I hid him because he had run away. LiaJ gepatroj, cagrenlte, lln punts. His parents, vexed (because they were vexed), punished him. Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO. Ml aendls leteron petantan ke vl helpu, I sent a letter asking that you help. Ml aendls leteron, esperanto ke vl helpos, I sent a letter, hoping (be- cause I hoped) that you would help. Ml sendis leteron al vl, car vl komprenia prl 1* afero, I sent a letter to you, because you understood about the affair. IiA MALGRAhTDA SAFISTINO ANTAŭ LONGA TEMPO, logls en lu lando malprokslma de « tie, bela juna Safistlno. Olutage Si ellris el sia malgranda dometo, kaj vokls siajn Safojn. Ill venls goje al SI, Car ill amis la karan junan Saflstinon. Sekvate de la Safoj ka] Safldoj, Si eklrls laŭ la vojo, portante slan Saflstan basto- non. Ŝ1 marSls malraplde, plezure rigar- dante la belajn florojn laŭ la vojo, kaj aŭskultante la dolcajn kantojn de la blr- doj. Sur preskaŭ «u arbo stdls blrdoj, kluj melodle kantls. Fine la Safistlno alvenls al granda kam- po, kles herbo estis mola, densa kaj bon- gusta por la Safoj. SI «rkaŭrlgardls, por elekti arbon sub kiu Si sldos, kaj elektls grandan maljunan ulnon. Sub tin Si sldl- gls. kaj dirls al la Safoj kaj Safldoj, "Dl- slru «en, por vln paStl en « tlu agrabia kampo. Ml restos « tie en la ombro, car la suno brilas tre varme hodiaŭ." Tlal la Safaro obeis al la paStlstlno, ka] dlsiris «en en la kampo, goje manĝante la bongnstan herbon, kaj blekante unu al la alia. La Safistlno metis la Saflstan bas- tonon sur la teron apud si, ka] metis slan capelon sur la bastonon. Tlam SI elpre- nis el la po&o malgrandan Ubron. 01 estls treege lnteresa llbro, enhavanta rakon- tojn prl la feinoj kluj logas en «u arbaro, kaj flanke de «u rlvereto, ka] havas siajn hejmojn en la floroj, aŭ sub la folloj de la arbetajoj. La Safistlno multe Satis legl tiajn rakontojn, kaj plene kredis ke tlaj feinoj ekzistas, kaj ke HI helpas homojn klujn Hi amas, an malhelpas la sukceson de homo] klujn lit malamas. Si treege de- zirls vidi felnon, ka] esperls «utage ke sublte venos antaŭ Siajn okulojn tla es- tajo. La tutan matenon la juna Safistlno sidis sub la ulno, legante tlun interesan Ubron. SI estis tlel lnteresata, ke Si tute forgesis prl la varmeco de la tago, prl la belaj kan- toj de la blrdoj, ec prl la Safaro. Ouste je tagmezo, la knablno finis la In- teresan libron, kaj Siaj pensoj revenls de la lando de la feinoj. Sublte 61 rememc- ris ke Si sidas sub la ulno en granda kampo, kaj 61 «rkaŭrigardis por vidi la Safojn. Sed 61 vidis nenlun Safon, neniun Safidon. Si eC ne aŭdis la blekadon de la Safldoj, nek la respondan blekadon de la Saflnoj, kiuj zorgas prl siaj ldoj, kaj la kompatinda Safistlno estls terure tlmlglta. Si forjetis la libron, ekkaptls la capelon kaj Saflstan bastonon, kaj raplde starlgis. Metinte la Capelon oblikve sur la kapon, pro sia rapldemo, 61 kuris norden, ser- cante la malaperlntan Safaron. Sed Si vidis nenlun Safon, kaj aŭdls nenian ble- kadon. Tiam SI kuris suden, rigardante «en, sed SI vidis nur la arbojn, la herbon kaj la florojn, kaj aŭdis nur la kantadon de blrdoj. Tiam, pll kaj pll timiglte, SI kuris orlenten, ankoraŭ sen aukceso. Fine SI kuris okcidenten, sed vidis nenlon, afi- dis nenlon. Ekplorante, 61 relrls al la ulno, ka] sldigls sub gi, tute malespe- rinte. Tie SI sldls kaj ploradls tutan bo- ron prl la perdlta Safaro. Sed la plorado neniel helpis al la afero. Si nur laclgis, kaj Siaj okuloj ruglgls. La blrdoj anko- raŭ kantls en la arboj, sed 111 kantls ne- nlon prl loko al kiu forvagls la malsprita Safaro. La ventetoj blovis dolce kontraŭ la vizago de la ploranta Safistlno, sed ill murmurls nenlon prl trovado de la for- vaginta Safaro. Felice, tamen, por la malgoja Safistlno, preterpasls la kampon maljuna Safisto. Li vidis la plorantan knablnon, kaj Iris al Si, por demandl kial Si ploras. SI ra- kontis al 11 prl la perdlta Safaro. Ride- tante, la maljuna Safisto sugestlls al Si metodon por retrovl la malsprltajn bes- tojn: "Lasu Hin trankvila], kaj Hi re- venos hejmen, portante post si la vostojn." 01 tlun bonegan sugestlon dankeme ak- ceptis la Safistlno, kles nomo estis "Bo- peep." D. A. K. Digitized by Google LA TRIA JARO POST EDZIN1GO DE 8INO. S. I. [Unu el premiitaj verkajoj en konkurao proponlta de redaktoro de Jogaku-Sekal "Lernantina Mondo," kondiCe ke la verkajo devaa eatl la ajn reala okazintajo al la verkantino mem, kiun SI akrlbla aenkaSe.] LA IAN OKT.: Vetero bela, en kla- ra blua Clelo naĝaa kelkaj katunaj nuboj, la auno ĵetas alan aŭtunan radion but ruĝlntaj perslmonfruk- toj de najbara ĝardeno. Ml lavas la eron de BubStofa veato de alnjoro (En Japa- nujo kutime edzino nomas alan edzon "Sinjoro") kiun ml lastan nokton mal- kunigls, kaj jus flnas Olon etendlgi per maldlka riza paato aur tabulo. (Japana ordlnara rimedo renovlgl malpurlgltan kaj aulklgitan veaton.) Oar SenCjo eataa jam dorminta, ml elprenas la gazeton nove ricevlntan de Nagoja (nomo de urbeto) kaj legaa lorn da paĝoj. 01 eataa la el- donajo de asocio organlzlta de nia sam- lernejantlnaro. Ho, jam tri jaroj depost nia gradlgo! Kiel la rememoro prl tl- ama vlvado Sajnas kvazaŭ aonĝo! Sur preakaŭ 20 pagoj koreapondajoj de aam- klaaaninoj eataa Intereae legeblaj. Jen la raporto de Fino. N-------prl la virlna unl- versitato, kiun SI akrlbas laŭ stllo de Sen- Sonagon (famega antikva verkiatino). Tio bone divenigas min pri Sla kontenta mieno dum SI prenis plumon apud la fe- nestra en sla Cambro. Jen la rapor- to de Fino. M------ prl aia aperto kiel lnatruiatino. PaStiato, klu zorgaa en kam- po prl Safoj, aentas, oni diras, grandan plezuron. Multe pll grande 61 do devaa sent! plezuron inatrui geknabojn. Jen Sino. I------- klu eatis rlmarklnda apritu- lino el nia klaao ridlgaa legantojn, skrl- bante Serce prl sla infaneto. Jen nalva Sino. O-------rakontas pri aia propra aperto de fuSoj. Ho, kiom dolore Cluj Slaj vortoj pikas mian bruaton! Plue, diveraaj koreapondajoj sinceraj kaj nekaSemaj pri ldealoj kaj aperto] multe interesas min. Tre amuze eataa vidl ke tluj germo] kluj lafoje eatia kune kultu- rataj en la sama lerngardeno nun beliĝas aŭ bonodoriĝas kiel floroj aŭ fruktoj re- apektlve je diveraaj rangoj kaj aituacioj. Bed, terure pripenai kio okazia al ml mem! Unufoje malllberlgate de neatendl- ta malfellCo, ml trovaa Clon kontraŭ ml. Eatis je la fino de jaro paainta, kiam ni translogis, tien Ci, nevole forlaainte long- loĝintan domon Ce Nagoja. Tiu Ci nuna mlzera vivado! Kompato por alnjoro ea- taa neeaprimeble profunda, kaj al ml mem, la idealo kiun mi entenls nur antaŭ tri jaroj eataa pereinta kvazaŭ momenta Bon- go! Pripenaante prl tluj klaaaninoj kluj alte levigla je poziclo, ml ne povaa aub- premi la senton de envlo—prefere jaluzo, kvankam ml bone scias la malvlrtecon en tio. Post momenta revado mi ekvekigaa kaj diras, "Ho ml, kla malsagullno! Onl provu aorton, ne eatu tlel timema ke onl eataa mokata de aorto." Tlel decidante mi turnaa al alia temo "Monda Sageco" de Prof. M-------. La 2an Okt.: Kiel dezlrlta de sinjoro, mi Iras horlogiston apud TaCibana Ponto kaj mendaa riparon. Sur hejmenvojo ml rondlras fiSvendejon por aCetl iom por veapermangaĵo. Oluj fiSoj hodlaŭ eataa terure multekoataj; mi apenaŭ aCetas amaseton da Bardeloj por 5 ad. Kiam mi revenas ĝis la angulo de HonCo atrato, SenCjo aur mia dorao ekvekigaa kaj forte ekkriaa. Unu peraimono aCetlta por 11 eataa efek- tlva kvletlgajo. Ce Maruso, granda drap- vendiato en tiu Ci urbo, jus komencis ven- dego. La butiko eataa brile ornamlta, kaj onl penaa lnvltl aCetojn, eC proponante por la unua premio de loterio hipotekan deben- ture n de 100 Sm. Kvankam eataa nenla af era rilate al ml de eatanta cirkonstanco, ml momente haltas antaŭ la butiko, por rigardl trans la fenestrovltro Carmajn el- montrajojn. Tie Ci okazaa neatendajo! Sino. Nose, aamklaaanlno, de klu ml dl- siĝia antaŭ tri jaroj, jus eliraa el la buti- ko alportante kovrildrapon de aCetajoj. Okaze nlaj du vido] renkontaa unu la Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO. allan. "Ho ve, hontinde! Cu no estas la kasejo apude? Kiel ml novas al 81 mon- trl tlun 61 mlzeregan flguron?" La visa- go mla sublte varmlĝas, membro] sentigat kvazaŭ kuntlrlta], kaj ml vere ne solas klon farl Jo la momento. "Ho, kara amikino, 6u vl loĝas en. tlu 61 urbo kiel onl dlras? Ml tre gojas vln vidL" Nun alproksimiĝante al ml, "Ho, ]en estas knabeto; kiel aminda! Ou Sro. via edzo ankaŭ sanas bone? "Jes, tre bone!" Tlel dlrante 61 translgas la kunportaĵon do unu mano en la allan, klam la dekstra Tlngaflngro 81a ekbrllaa pro diamanto. Nun nenla rimodo, ml pensas, por for- kuri do 61. Mia koro, iomete trankvlli- ĝante, rememoras ke 61 estis en lernejo la pie] afabla el samklasaninoj. Mi tiam salutas Sin kore. Per 81a daŭra rakonto ml scllgas ke car Sro. 81a edzo (klu apar- tenis al Nagoja regimen to) estis sendita tlen 61, 81 ankaŭ venis ]e la mezo de la antaŭa monato, kaj ankaŭ tu] post alveno 81 ser61s mlan loĝejon sensukcese. "Pro kompato de Dio," 81 dlras tre go- jante prl hodlaŭa renkonto, ka] deman- das mlan adreson. "Saĵnus malĝentile kontraŭ via afable- co, sed pardonu al ml ke mi ne kuragu scligl al vl mlan adreson." "Sed amikino, mi tre deziras vlzltl vln ofte; mla logejo staras sub la alta kver- karbo antaŭ pordego de la soldatejo, onl povas facile rekonl gin. Ka] la via?" Si tiam plendas prl mla nescligo, ka] ml estas devlgata post 61o dlrl al 81 prl detalo de mla adreso; aldonante "Sed ne mlru je malpureco de mla domo, klam vl vlzltas," mi dlsigas de 81. Sajnas al mi ke Slno. Nose farigls pll afabla ka] pll bela ol klam 61 estlB fraŭllno. Tlo estus pro tlo, ke 61 nun sin trovas ]e kontenta clrconstanco. (La 3an, 4an ka] Ban la tradukanto fo- rigas.) La 6 an Okt.: Posttagmeze Slno. Nose vlzltls mln. Spite 81a] vorto] ml ]a ne atendls vldl Sin 6e ml. Kortusate de dan- kema sento pro 81a amlkeco, ml forgeaas honton montrl al 81 tlun 61 malpuran ka] mallargan dometon. Dum kelka] minu- to] nl lnterSanĝas kunparolon prl nun- tempaĵoj de ambaŭflanko]. Iom post lorn la kunparolo revenas en lernejvivadon, ka] nl ambaŭ sentas kvazaŭ estus antaŭ edzinlgo. "Ja, nenlam en tuta vlvado es- tas pll amuza ol ]e fraulmeco," dlras 61, ka] kunparolo prl tia] tema] ankoraŭ daŭ- rigas senflne. Kvankam mi havas nenlon por Sin regall krom "kuntlrgusta" too, 61 tre kontente restas 6e ml gls la 4a. *** ••• *• La sorto de l'hemo ja estas kvazafi su- rakva kreskajo sur malkvleta ondo! Cu nagi, 6u subakvlgl, neniel ka] nenlam es- tas difinate. Ml tlal konkludas ke fellco estas malfell6o, ka] male, t. e., nenla dl- flnlta modelo ekzlstas por dlstlngl unu de alia. Aŭskultante rakontojn de Slno. Nose, ml komprenas ke multaj 6a]ne estus tlel feli6a] ke onl envius Illn, tamen reale 111 plenlgas Je Cagreno, e6 lam subpreman- te larmojn nekonatajn. Turnaate al nla vlvado,—nl paro estas tute sans, Sendjo kreskaa amlnde tagon post tago, ka] prln- tempa varmeta sunradlo tlel brilas en tlun 61 dometon kiel en tlujn de rlceguloj. Klon do nl bezonas plu? Estas nenia kaŭzo al ml geml aŭ bonti. Hodlaŭ mi farlgas, dank al 6ia amlkeco, tlel kuraga ke ml volonte kontraŭbatalos 61u]n cagre- no]n venontajn. SI alportas al nl "kas- tano-jokan" (la dol6a pasto farata el fa- bo) ka] tre bonodorajn porno]n. Oojinde prlpenBl ke klam sinjoro revenos hejmen post nelonge, 11 multe Satos llln. El la japana tradukit K. TakahaSl, Kabe, Aki, Japanujo. ANTAŬZORGO. Fo]e, sur 6ipo dum forta ventego, unu el la Slpservlstoj ekrlgardls en 6ambreton de kamparano, ka] kun mire vldls lin Btaranta sur la kapo, dum Ua] pledo] fllr- tls en la aero. La servlsto ekkiils: "Pro Dio, klon do vl farao?" "Ml tlel staras," respondls la kampa- rano, "por ke, se la Slpo renverslgos, ml certe falos sur la pledojn anstatafl sur la kapon." El la angla tradukit J. A. Kelae. Digitized by Google BAPTO DE C1GAN1DO RAJTIGITA TRADTJKO EX LA VEBKO DE HEXENE OHBI8TAIXER. [En la lastpasintaj JaroJ mla bofratino, Helene Christaller, skirls multan Saton inter llteraturamantoj. Siaj rakontoj montras la eminentan kapablon do la poetlno, ekkonl ka] prezenti la aentojn de plej diterencaj anlmoj; same rhnarklnda estas la komprenemo pri naturo kaj la bonkora humoro, klnn onl ofte renkontas. Jen estas prezentata al la legantaro de amerlha Espcrantisto una rakonto el "Melne Wald- hauser" ("Miaj Walhausenanoj"). Mla bofratino afable perineals al ml tradukon de Siaj verkoj en Esperanton. La nuna traduko estas farata de mla fllo Wllnelm, kaj kun go jo kaj loma flero 11 gin prezentas al la amerlka] samldeanoj:—Paul Chrlstal- ler, Stuttgart, Germanujo.] CIGANOJ en la vllageto!" krua la infanoj, venlnte el la lerneje. "Du verdaj veturlloj staraa Ce la poplejo apud la baklsto Michel! Ka] 111 havas infaneton, hodlaŭ nokte onl pro gi venlgls Koslnon." La Waldhausenanoj baldaŭ bone sper- tls ke la clgano] havas Infaneton, Car are- go da viiinoj, Infanoj kaj vlroj plenlgls la farmojn ka] domojn, kaj la infaneto "estls bona okazo por ekscltl" la bonfare- mecon de la vlrlnoj. "Tute nuda, tute nuda," gemis beleta brnno vlrlno en Glfonoj kun akre ruga kaptuko, en sia fremdlanda Ungvo. "Ne- niu cemlzo, neniu tuko, nenio varma." SI montrlB la malplenajn manojn kaj malle- vis la kapon por montrl la senhelpon de la juna mondano. Kion allan Rlke Scholler povls far! ol lrl al la tre uzata tolajaro de siaj kvar infanoj kaj serci provizoran vestajon por la ciganldo? Kun la "Mlsslonsgret" babi- ladls maljuna vlrlno, kles grixaj haroj pendis super la sorGistlna vlzago. "Kompatlnda vlrlno, preskaŭ mortis dum nokto, tlom da doloroj kaj nenia mango, ok infanoj kaj tiel malsana nun. Nek domo nek llto, nur Glfonoj, tlaj . . ." SI dume montrls elan dlBBlritan vestajon. SI pensls pri siaj propraj trl flllnoj. EG maljunan koklnon SI estls oferlnta la las- tan fojon. Dum si tiel pensls, Si jam pre- nls panbnlon el la Sranko kaj metis kel- kajn ovojn en la korbon de la vlrlno. Taj paste, beleta duonkresklta knablno frapis al la zorge fermlta pordo de la for- gejo. La pie] maljuna fllo malfermls al SI; 11 estls fulgenlgra kaj havis antaŭtu- kon, kaj la fajro fantome flamls malantafl 11, kiam 11 ellris. La clganlno levls melan- kollajn grandajn okulojn kaj etendls pete la maldlkajn brunajn manojn. Per kan- tanta tono 81 komencls: "Ml petaa, bona bela vlro," Hannes rikanis flatite. "Mal- granda infano, neniu lakto, Glama plora- do. . . . MaruBchka kantas, sed ne- nio eflkas. Bona vlro havas tlom da bo~ vinoj . . ." Kun tio 81 prezentls al 11 grandegan poton (de klu onl estas po- vlnta nutri dudek suGinfanojn unu tutan tagon), kaj ridetls dolce kaj petegante. "Tla sorGlstino," murmurls Hannes kaj prenls la poton, "bona, bela vlro-------." Li viSis per mano slajn maldensajn rug- blondajn llpharojn, por kaSi sian plaGon, ekrlgardis tlmeme la maatran domon kaj. malsuprenirls tiara en la kelon, kie 11 verSls la plej grandan laktnjon en la po- ton de l'clganino. La malgranda sorGistino profltls llan foreston por raplde Girkaŭrlgardl, kaj me- tl senmastran martelon en elan brusttukon. Sed kun la plej senkulpa kaj dolca lnfana videto Si tuj paste prenls la lakton kaj kontente forirls per rapldemaj nudaj pie- do]. La tuta vllago devls kunsentl pri la fa- milia afero de la clgano J, ankaft la pastro- domo. Post kiam glaj logantoj kelkfoje es- tls petataj pri materia] helpoj, solene vents allan matenon la plej maljuna clgano, grizbukla eketerorde malpurega, pentrln- da vlro, klu petis pri la bapto de sia plej juna nepo. "Ou vl estas evangeliana all katolika pastro?" 11 demandis la maljunan pastron Werner. "Evangeliana." "Hm," meditante dlris la maljunnlo, "sed krlstano tamen vl estas?" "Certe," respondls kun rldeto la pas- tro. Digitized by Google 6 AMERIKA ESPERANTISTO. "Nu bone, baptu la lnfanon kristano; klam nl rajtas venl?" "Post du horoj en la pregejon." La clgano profunda sin klinia. "Nl tie estoa cluj." Du horojn poate onl aŭdla bruon kaj tumulton aur la atrato; vlatonoj aŭdlĝia, klarnetoj flutla, kaj la tuta atrato alku- rla. Estla la proceaio al bapto. Antaue la junaj viroj kun lnatrumentoj, malan- taŭ ill tuta bando da brunaj Infanoj, clr- kau dudek cluj nudpledaj kaj cifonvesti- taj, aed kun floroj en la malordigita ni- gra hararo kaj en la manoj. Poate kvar aŭ krln junaj knablnoj. La malgranda martelStellntlno portla la baptoton. 61 es- tla iomete pompe veetita. Oirkaŭ la kok- bo flirtls ruga akarpo kaj akre ruĝaj gera- nlfloroj brills en Slaj neordlgitaj bukloj. La tuta irantaro aln movls en danca pafio tra la vilaĝo. La Infanoj gojkrlla kaj aaltetla, la knablnoj paSadia grade an. dancia per la beletaj nudaj piedoj en la hela polvo de 1' atrato, gis klam la oraj rlngoj je lliaj oreloj aonla. La Waldhauaen'anoj, almenaŭ la plaj, 68tla juate ekacltitaj. "Se ill almenaŭ ludua plan himnon," dirls la Mlaalonagret. "Malpla popolo, dancaa al la aankta bap- to krazaŭ eatua kermeao!" onl murmuria malkontente. La maljuna pastro mem prenia aur aln bapti la lnfanon, de sla juna vlkarlo, 11 ne volla poatull gin, Car ed la akufdatino estla rifuzlnta kunlri en la idolana al- bapta proceaio. Sed clo bone aukcesla. La viroj kon- dutla aolene kiel hlapanaj emlnentuloj, la vlrlnoj mallevla la kapojn klel plaj pen- tantlnoj, kaj ke unu el 111 Steletia lorn de bapta akro por lu auperatlca celo. la pas- tro malsevere ignoria. Nur la pregoaer- vlsto mokia prl la malplena atana ofer- telereto, aed Ha edzlno informla lln, ke 11 devus estl kontenta ke la bando ne for- prenia ec la telereton; tion 11 bone kom- prenla kaj farlgia kontenta. La ciganopatrlnoj dume eatia preparln- taj la kolektitan baptomangajon, kaj, je cagxeno de la "Waldhausen 'aj maljunuloj kaj je amuzego de lliaj infanoj, aŭdigis gla malfrue en la nokto vlolonado, kanta- do kaj dancado el la du verdaj vagonoj, klu ne deals gla klam la pollcano, malfrue vespere, ordonla allenton al la gaja rondo. La aekvlntan matenon aperia en la paa- tra domo du sovage aapektantaj, belaj, junaj viroj kun vlolonoj de la brako, kiuj deziria parol! al ainjoro pastro kaj 11a fa- mine Klam Annete kaj Sla patro enlria, la du viroj aln kllnla aolene. kaj la' pll maljuna komencia malfacile kompreneblan alparolon, el klu la pastro elcerpla ke, pro dankemo pro la donita beno de la ekle- zlo, 1U volla gojigi la paatran domon per koncerto. Post mallonga komprenlgo inter si, ill metis la violonon al mentono, kaj mlrlnde klara duvocu tono aonla longe dafirante tra la cambro, kaj tlam ellgls kvasafi per- loj sub lliaj manoj, ainkapto de tono j, sln- trovo, gojkrlo kaj trllado, gla klam la koro de Annete kunsaltetla. Ankaŭ la vlkarlo estla mallaŭte alve- ninta kaj atarls malantaŭ la sego de Anna, kaj la aerviatlno aŭakultla de la pordo- fendo. Tlam la pll juna clgano antaulrU unu paSon kaj diria kun mlrlnde beleta, kavalira kllno, prl klu la vlkarlo lln en- viegia: "Ario, sole por la bela fraŭlino." Mo men ton 11 meditia; la alia mallevla la violonon. "Id eatas improvlzlato," 11 dirla flere prl la kunulo al la audantoj. Nun komencia la junulo, la nudan bru- nan piedon Iomete antaumetante, la kva- zaŭ brulantajn okulojn dlrektante aur la knablnon. Kaj la maldlka mano ellogla de la malgranda violono ravajn tonojn. Tio flutla klel najtlngaloj en varma junla nokto, tlo aoplris pro malfelldo kaj au- pren aaltls pro gojego, la tuta knabo kun sla violono farlgia entuzlaamiganta amo- kanto. Per kelkaj melankoliaj akordoj 11 finis. La knablno kvazafi veklgla el revo. 81 aln levia. "Mi vin dankaa," 61 diria mallaŭte kaj donis al ambaŭ la manon. Tlam 61 faris signon al la serviatlno, klu present!» al la clganoj glaaon da vino, ankaŭ la aliaj partoprenla la trlnkadon, kaj Annete trln- kia al la sano de la muzikantoj. Sed la afabla rlgardo, klun 61 donacls al la Im- provlzlato, kauzls al la vlkarlo sendorman nekton kaj 11 estla goja, klam 11 aŭdls tra la nokta allento la knaradon de la ver- daj veturiloj, kiuj forlasls la vllagon. Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO. La sekvintan tagon, mankis al la Tl- karlo 11a pluTombrelo, kaj 11 Inslstla ke la clganoj gin forprenis. Tion la pastro- fllino pasia kontrafidlrls, atentlgante Un, ke jam du el liaj ombreloj vagas en la Cirkafiajo gls nerevldo, kaj ke tlu cl trla jam krlnfoje estis realportlta al sia mas- tro de vilaganoj; al tlo la Tlkarlo nenlen poTls redlrl, Car 21 estls elektlve Tera. £1 la germana traduHs Wllhelm Chrlstaller, Stuttgart, Qermanujo. LA AZENBLEKO LA NUNTEMPA AZENO estas nur mjzera grandllpulo, grandorela krarpledulo, tlo estas, nura aze- no. Sed en la antlkraj tempoj, an- taŭ multe da miljaroj, klam la azeno es- tls la plej bona amlko de la homo, 21a naturo tre malslmllls al la nuna. dlami- eno estls treege bela; 21a muzlka soprana toco estls tre doles; la belecon de gla vi- zaĝo enTils cluj alia] bestoj; mallonga- Torte, 21 poTls juste estl nomata la mi- rlndajo de la besta regno. Ĝ1 estls ne- disigebla kunvivanto de la homo, kaj re- kompence rlcevis la plej dlstlngan slndo- nan zorgon, krazafl 21 estus la prlncldo de Tartarujo. lam, forgesante la netakseblan bonon, klun 21 kaj 21aj prapatroj guis Ce rlculo nomlta PaflCjo, flora pro la lafldoj de slaj slmlluloj, kaj kredeble pro la flatado de la homoj, la azeno Tolls provl llberan kaj sendependan TlTon. Nenlon scllglnte al sla mastro, nek al la serTlsto, la azeno forkuris tra la kamparo en la montojn, opiniante ke 21 renkontos Inter la fiton- havaj krutegajoj de la montaro pli gran- dajn plezurojn kaj lndulgojn ol tluj, klujn 21 estls atlnglnta dum sla restado en la mastrodomo. Tamen, post horoj da gojo ofte Tenas horoj da malgojo, tlal gl bal- daŭ eksentis la punon de sla kulpo, cu pro la severeco de la vetero, Cu pro la ektlmoj kaŭzataj de la soleco, Cu pro la tlmo ke la mastro sekTos kaj kaptos gin, Cu fine pro la nekapableco trovl Ciutage elan propran nutrajon. Kelkfoje gl sin kaSls Inter la monte- toj, kaj tlel ofte levls slan kapon por ru- zobserTl Cu la mastro gin sekras, ke giaj oreloj plllongigls kaj baldaŭ atlngls la nu- nan longecon. Alltempe, suprenramplnte sur la rokojn, por ekridl plej malprok- slme slan supozltan persekutanton, kaj fortege penante kaptl per sla buSo la mal- suflCan pafitajon, klu kreskas Inter tlaj krutaj rokoj, gl grade pllgrandlgis super- mezure la amplekson de sla buSo, klel onl poTas ankoraŭ nuntempe Tldl. Pro la nemulta kaj maldellkata nutra- Jo, kune kun la malplaCaj atmosferaj sek- Toj, gla toCo ekmalakordlgls rapide, gla muzlka afldado malagordlgls, gls klam gla kantado perdls slan tutan belsohadon, klel onl povas Ciutage nun rlmarkl, klam la kamparanoj kondukas la azenojn al la akrotrinkejoj kvarope ad sesope. Multajn jarojn paslgls la malfellCa so- vaga azeno, trakurante la montojn, kaj guante fiajnan sendependecon, Bed. elek- tlve perdante la belecon kaj aklrante la bedaŭrlndajn neperfektecojn, kluj gin ho- dlafl karakterlzas. Fine gl kutimis al tla sovaga TlTado: ne plu gl pensis revenl en slan antaflan logejon. ciutage satiglnte slajn bezonojn, gl ekzercls slan kapablon, kantante himnojn al la belega Naturo, re- sonlgante slan raŭkan kaj potencan ble- kon tra Cluj valoj, rlpetlgante la ehon kontrafl Cluj montoj. La azeno havls tlom da plezuro, ke fiajnis al 21 ke gl jam , atlngls la ldealon de sia gento, klu kon- slstas el la plej absolute libereco, kune kun tuta forestado de Cla laborado. Laste, la senlndulga Clelo forprenis slan trompan afablecon, kaj la nedanke- ma tero rifuzis proTlzajon al la azeno: daflra senpluTo alvenis, la pastbherboj se- kigls, la tero ne plu produktls la herbon, la fontoj Cesls flul, kaj cluj meteorologaj elemental kvazaŭ konsplris kontrafl la malfellCa besto. Ĝ1 esperis atlngi duo- blan feliCon, kaj penis plenuml tlun ce- lon, tamen gl ne trovls eC la dekonon: male, la suferado plimultlgls duoble. Tlam la azeno ekpensls, kaj fine farigis saga; gl rememoris slan antafitempan bonstaton, la sufiCegon en la hejmo de sla mastro, la karesojn rlcevitajn, la ad- miro kun klu onl gin rlgardls, kaj Clon, kio farls gian antaflan fellCecon. La for- Digitized by Google 8 AMERIKA ESPERANTISTO. kurlnto, malgrasega, ka] konfuzita pro honto ]e sla sendankeco, gemante ka] be- daurante sian translogadon, decldls relri en elan unuan hejmon. Sed antaŭ ol for- lasl la montojn, gl Jure promesls al si nenlam esprlml doloron, kia a]n estu la puno, kiun gla mastro donos al gi. Post kelktaga vojago, trairante la kam- paron, prenante nenlan manĝaĵon, ka] pripensante la estontajn suferojn, la so- vaga malklera besto alvenis al la pordo de sla antaŭa mastro, ektuSls tre singar- deme, pufils lomete, ka] sin tute modeste prezentls, preta por akcepti ĉiajn punojn. Tu] klam la mastro aŭdls la azenadon, 11 larlgis tre ekscltata, raplde malfermls la pordon, ka] furloze rlcevls la beston. Pre- nlnte bastonon, 11 tiel forte ka] senkom- pate ekbatis la azenon ke la mastrlno ka] serrlsto petls kompaton pro gl. Sed ]u pll ill petls, des pll 11 batls, ka] ed per glavo 11 gin batls. Tage ka] nokte post tlo 11 submetis gin al la pie] malfaclla la- boro; 11 rigardls gin kun malestlmo; klel eble pll multe 11 malpliigis al gl la mango- porclon; busumon 11 metis inter gla] 11- pegoj; ka] en tute II kondamnis gin est! la pie] malestimlnda el din] besto]. Sed la azeno, fldela al sla ĵuro nenlam plendl, ]aron post Jaro mirinde trankvi- lanime ka] rezigne suferis la konsekren- co]n de sla forkurado, nenlan plendon ekparolante, ka] ne dirante ed onu vor- ton, klam oni gin batls, ei kvankam la punado estu daŭrlgota mll]aro]n post mil- jaroj. Klam a]n la suno aperls ce la hori- zonto, aŭ klam la azeno rememorls la fe- lidajn horojn de sla estlnta sendependeco, tiam gl disĵetls en la aeron sian resonan- tan blekon, por prikantegl la agrablan malvarmecon de la valo], la plezurojn de la herbejo], ka] la eternan sllenton de la monto]. Unuvorte, gl kvazaŭe blekis tu- tan pastistan poemon al la Oarmoj de la Naturo. Gia raŭka eho rlpetlgls file, ka] Inter la Ido] de la ido] de la azeno gl res- tls klel glora rememoro de gla soraga 11- bereco. Mariano Mojado. JOZEFINO. Malgaja estas Jozeflno, Suferante profundkore; La flando forveturls, Ka] 81 ploras tre dolore. Ekkomencis mllitado, Pro mal]usta landtlrano; Petro, ]una kuragulo, Estas ]a respubllkano. "La Patrujo mln alvokas, Ploru ne, ho karullno! Ml nenlam Tin forgesos, Mi Tin amos gis la flno!" Tempo pasls. La ]unulo Ne revenls laŭpromese; Esperanto lin 81 tItIb, Atendante lln sendese. Unu tagon posttagmeze Leteron In Tlr' alportis, Sciigantan ke 1' amanto Sur la batalkampo mortis. Jam de longe korrompita, Estas 81 frenezulino; Ka] ankorau lin atendas, Kompatlnda Jozeflno! Jos. Makstbk, Kubo. KELKAJ EPIGRAMOJ. Tlu, klu portas revolveron en sla koro estas pll dangers ol tlu, klu gin portas en sla poSo; dar la duan Tl povas ataki, sed ne la unuan. Faru ke la homo] rldu, dar plorl HI Jam poTas sen Tia helpo. La pie] granda donaco estas, donacl konfldon. Estas pll bone ke Tl havu monon, ol ke la mono Tin luvru. Malfermlta] okulo] ka] malfermita] ma- no] estas bona]; malfermlta buSo estas malbona. La homo vivas tlel longe, klel 11 amas. Klam Tl laboras pro la socio vl ne havas mastron sed mastro]n; komprenu mem la dlferencon. El la idiia tradukit S. Welnsteln. Digitized by Google SENFADENA ESPERANTO Dm L.A TEMPO de mia luneco mi sa- tis la studadon. Scienco kaj elektro speclale Interests mln. BonSance mia patro havis suflce da mono por donl al mi bonan edukadon en la universltato, kle mi farts esplorajn eksperimentojn. Mi ankaŭ konstruis kaj uzls senfadenajn telegrafajn kaj telefo- na jn aparatojn. Dum la lasta jaro de mia kureo, mi tre lnteresiĝls prl Esperanto, la lnternacia lingro, kiun mi suflce studis por povi facile paroll kaj skrlbl. Ml finis mian universitatan kurson kun suflca honoro por multe placl al mia pa- tro, kiu permesis al ml konstrul elektran laboratorion ce nla somera hejmo, prok- slme de la marbordo. Tie ml installs miajn senfadenajn telegrafajn kaj telefonajn ap- aratojn, kiuj bone sukcesis. Lao la princlpo de senfadena telegra- fado, la telegrafaj ondoj iras en clujn dl- rektojn; kaj, pro tio, mi konlgis kun kel- kaj telegraflstoj en diversaj partoj de la cirkaŭaj fitatoj. Inter tluj speclale estis la telegraflstoj ce la naclaj vivsavaj sta- cloj laŭ la marbordoj. Ofte mi aŭdis la signalojn de suferado el Sipoj prokslmaj, kaj kun la entuziasmo de juneco, mi ra- pldis tien per aŭtomobilo, por helpi sari la malfeliculojn. Unufoje mi subite reklgis je meznokto kaj, aŭdante signalojn de dangero, elsal- tis el mia llto kaj atente auskultis. La proksima vivsava staclo sensukcese penis trovi la lokon de la slgnaloj. Tiam, post trl aŭ kvar slgnaloj de dangero, mi aŭdis kelkajn Intermiksitajn signalojn, sekvl- tajn de silento. Senpripense ml transiris de telegrafa al telefona aparato, kaj malraplde ager- dante gin, mi baldaŭ komencis audi fran- cajn rortojn eksclte parolatajn. Mi re- spondis: "Speak English." Tuj sekvis la jena respondo en Tirina voco: "Not speak English." Tiam ml dirts, "Cu vi parolas esper- anto?" Raplde rents respondo: "Jes! Jes! Jes! Yenu tuj afl ni dronos, nla Sipo su- bakrlgas, ĝia fundo rompigis kontrau la Stonegoj. Ni estas norde de la lumturo, la interspaco inter ni kaj gl estas eble mil metroj." Ml respondls: "Ml petes helpon de la vivsava stack) kaj tuj venos en mia au- tomobile Lumigu clujn lanternojn klel eble plej raplde." Mi telefonls al la vivsava stacio, Testis mln kaj en afltomoblto rapldis tien, por- tante kun ml raketon alllgltan al Snuro. Ekvidlnte la Sipon, ml pafis la raketon sur la ferdekon, kie oni alllgis gian snu- ron al masto. Tiam la viroj de la vivsava stacio ra- nis kaj lad kutlma manlero alportls clujn homojn sendangere de la Sipo al la lando. Post dekkvin minutoj la Sipo subakvigis. La Sipo estas prirata jahto de franca riculo. Neniu sur gl parolis angle, krom la telegraflsto, kiun ondego forportis de la ferdeko dum la ventego. La fraŭlino kiu parolis al mi estis belu- llno el Svislando, amikino kaj gastino de la posedantoj de la jahto. Si estis tre bone instruita, speclale en la scienco. Bon- Sanee Si interesigis je la senfadena tele- grafa kaj telefona aparato, kaj dum la rojago lernia) uzi ilin, sed Si ports tele- grafl nenion krom slgnaloj de dangero. Si estis brarulino, kiu, kiam la Sipo estis subakriganta, restis tute sola en la ka- juto kaj ciamaniere penis alroki helpon per la senfadenaj aparatoj. Si kaj la ceteraj farigis gastoj de mlaj gepatroj, kaj post kelkaj tagoj, kiam mi eltroris ke Si estas tiel bona kaj sprite klel si estas bela kaj klera, cu rl poras mirl ke ml guis Sian kunecon? Ofte Si dirls, "Esperanto kaj rl saris al mi la rtron." Kion mi respondls? Ne demandu. Su- fleas dirt, ke ml nun haras belan kunu- linon kiu guas esploradajn eksperimentojn tiel multe kiel ml,—speclale la senfa- denan telefonadon. Henry W. Fisher. Digitized by Google 10 PABOLADO DE 8ENATANO VEST. La plej bona amlko, klun onl havas en la mondo, eble kontraŭstarlgos, kaj fariĝos malamlko. La fllo aŭ flllno, kiun onl kun sorgo edukls. eble estos sendankema. Tin], kluj estas plej amataj, al kiuj onl konfldas la konfldon. Onl povas malgajnl slan mo- non, kiu eble forflugos de 11 je la tempo, kiam 11 plej gin hezonas. La reputaclo, klun onl havas, povas estl detruata per senzorga momento; kaj tluj, kiuj volis ge- nufleksi por honorl homon sukcesan, po- vas unue Jetl la fitonon de mallco, kiam malsukceso sendas slan ombron cirkaŭ la kapon de tlu sama homo. La sola tute sindona amlko, kiun onl povas havl en tlu ci slnamanta mondo, la amlko, klu nenlam forlasas la homon, estas 11a hundo. La hundo restas fldela dum prospero aŭ malrlceco, dum sano, aŭ malsano. Ĝ1 dormas sur la malvarma tero, kle blovas la vlntra vento kaj furioze falas la neĝo, nur kondice ke gl povu estl apud la slnjoro. Ĝ1 kisos la manon, kiu havas nenlan mangajon por donl. 01 le- kos la vundojn, farltajn de la batalo kontraŭ kruela mondo. 01 gardas la do- mon de sla senhava slnjoro, kvasao tin estus regTdo. Kiam Cluj alia] amlkoj forlras, la hun- do restas. Kiam rlceco malaperas, kaj bona reputaclo forflugas, la amo de la hundo estas tlel fldela, kiel la lrado de la suno trans la (Melon. Se per malbon- tanco la slnjoro estas elpelata en la mon- don, sola, senamlka, kaj senhejma, la flde- la hundo petas nenlan pli altan prlvlleglon ol akompani lin por gardl kontraŭ dan- gero kaj batall kontraŭ malamlkoj. Kaj kiam venas la lasta sceno, kaj ha morto prenas la slnjoron en siajn brakojn, kiam 11 kufias sub la malvarma tero, kaj allaj amlkoj eble daŭras sengene slan vojon, jen apud la tombo trovtgas la no- bis hundo, kun sla kapo Inter slaj pledoJ, kun la okuloj malgajaj sed malfermltaj en dama gardado, fldela off en la morto. El la angla tradukia Horace M. Stivers. REVOJ. Lad la marbordo ofte ml vagas. Ho karulln', kaj soplras Je vl; Trans la bluajo la manojn ml strecas: Ho karulino, revenu al mi! Ofte, revante, ml ree vln vldas, Ofte en songo vl venas al ml; Maro trankvlla, pace dormanta, Reportu la karullneton al ml! Maro belega, vl kles ondeto] Clam ludadas, kantu al fill Dim al fii ke ml kore Sin amas: Ho, karulino, revenu al ml! Habbt Psssnrs. IN 1865. [Extract from a speech In the United States Senate by Charles S. Sumner, on a hill proposed In 1865, to authorize the use of the metric system of weights and measures.] "There Is something captivating in the Idea of one system of weights and meas- ures which shall be, common to all the civilized world; so that at least in this particular, the confusion of Babel may be overcome. Kindred to this Is that other Idea of one system of money. And both of these ideas are, perhaps, the forerun- ners of that grander Idea of one language for all the civilized world. Philosophy does not despair of the fulfilment of this aspiration at some distant day; but a com- mon system of weights and measures and a common system of money are already within the sphere of actual legislation. The work has already begun and it can- not cease until this great object Is ac- complished." Digitized by Google 1J VERKO DE MAKSIM GORKIJ La glaclo ka] nego per nedetruanta ko- yrllo eterne vestas la suprajojn de Alpoj, kaj regas super 111 malvarma senparoleco —Sarga sllento de fleraj altajoj. Senlima estas la dezerto de Cielo su- per la supraĵoĵ de montoj, kaj sennom- braj estas la malgojaj okuloj de steloj su- per la neĝo de suprajoj. Ce la hazo de 1' montoj tie, sur malvas- taj ebenajoj de tero, la vivo maltrankvile kreskas, kaj suferas la laclgita posedanto de ebenajoj,—la homo. En mallumaj kavoj de tero sonas gemo kaj rldo, krloj de furlozo, murmurado de amo. . . . multsona estas la mala- fabla muzlko de vivo tera. Sed la Sargaj gemoj de homoj ne kon- fuzas la silenton de montaj suprajoj kaj Indlferentecon de steloj. La glaclo kaj nego per nedetruanta ko- vrilo eterne vestas la suprajojn de Alpoj, kaj regas super 111 malvarma Benparolo— sarga sllento de fleraj altajoj. Kaj kvazafl por tlo, ke alia diru pri la malfelico de tero kaj turmentoj de lacl- glntaj homoj—Ce fundo de glaclo, en la regno de eterna sllento, sole kreskas mal- gaja monta kreskajo—Edelweiss. Kaj super gi, en senflna dezerto de Cie- lo, sllente nagas la flera suno, malgoja lu- mas muta luno kaj senparole kaj tre- mante la steloj brulas. . . . Kaj malvarma kovrllo de mallaŭteco, sublrante la Clelon, Cirkaŭprenas nokte kaj tage la solan floron—Edelweiss. El la rasa tradukia B. DanSln, Moskvo, Rusujo. PLTJNGE OR WADE? Editors, Amerika Esperantisto: The Esperanto class for 1910-11 at the Manchester Institute of Arts and Sciences finished the "Complete Grammar of Es- peranto" at its meeting last Thursday evening. That is to say, the students. In- cluding the principal of one of our pub- lic schools and several teachers In those schools, have not only "gone through" with the rules laid down, but have put into good Esperanto all the English exer- cises. The class began the last week In October, met once a week for recitation, and completed the course, absolutely and thoroughly, the middle of April. I am moved to write this because I read the review by A. E. W. In the British Es- perantlst, In which he wrote of the com- parative merits of the "plunge In" method and the "wade In method." I had three year's experience as a teacher of Esperan- to with the "plunge In" method. We not only plunged, we actually floundered. Of course, we got somewhere, some of us, but at a fearful loss of energy, and at the loss, too, of good friends who at first plunged with us, hut later retired. With the Kellerman grammar, this season, we held the Interest and enthusiasm of all to the end. Twenty-flve of the grammars have been In use in Manchester this season. I sin- cerely hope there has been similar use of them throughout the country. It Is a work which one can show to the best educators without being ashamed. Sincerely yours, E. J. Burnham, Editor "Union." EN LA PREOEJO. "Amu vlan najba- ron same kiel vln mem," dlris la pastro serioze al la Esperantistaro. "Tomaso," paroletis la slnjorino al sia edzo (kiu logls najhare al belega juna Es- perantista vidvlno), "ni iru for; tlu ĉi ne estas loko por nl." Lehman Wendell. Printing ? ? ? ESPERANTO or ENGLISH Have your work done by the first and best Esperanto print- er In America. Clearly accented type. Skill- ed workmen. Modern machin- ery. Prices low. Workmanship careful. Material «rood. Letterheads for Esperanto so- cieties and officers. ERNEST F. DOW, W. Newton Sta,, Boston, Hass. Digitized by Google National Cathedral School for Boys (EpiscopaD A Country School occupying its beau- tiful new home on Mount St. Alban, Washington, D. C. This school exemplifies in the highest sense its reputa- tion for being an ideal school for boys- It is under the direction of the Bishop of Washington. It has an able faculty and offers exceptional advantages in preparing boys for colleges and universities. All the attractions of the Capitol. Opportunity is given to hear and know men prominent in public life. Delightful location; campus of forty acres; magnificent new building, the most modern of its kind in America; large gymnasium. For catalogue, gaf address, sss \e.L. GREGG, Headmaster, Box ES | »»Sg»3S3$gS<$gS3$$g»$$Sgg3S$$S33SS3S$^^ Special Congress Number The October number of Amerika Esperantisto will be devoted entirely to articles describing the Seventh International Congress of Esper- anto, which will be the largest of all congresses to date. No effort will be spared to make this a wonderfully interesting number, especially for propa- ganda. How many copies will you want, to give to your acquaintances ? In lots of ten or more at five cents each. Fill out form as below: American Esperantist Company, Washington, D. C. Samideanoj: Please find enclosed the sum of t____________, for which send me a bundle of...................copies of the Special Congress Number as soon as published. Name.______.........._________________.___ Address_________________________________ Date.......................... .......................................... ^,■■■■■■■1 ■■■■■■■■■■»>■■■«»■■■■■■■■■ ■■■■■■>■■■■■,,,■■ la«S»S»SSS»SSSiSgSS$S»^^ Digitized by Google: La Sepa Internacia Kongreso The Seventh International Congress a »N ĉi tiu artikolo ni klopodos doni nuran skizon pri la ĉefaj aferoj de la Sepa In- ternacia Kongreso de Esper- anto. Doni plenan pris- kribon pri ĉio, kio okazis dum tiu mirinda kaj tre okupata semajno, estus tute neeble en la limoj de nia gazeto. El tiuj, kiuj reprezentis la esperan- tistaron de Norda Ameriko, la plimulto estis, almenaŭ dum iom da la tempo, anoj de karavano—La Nordamerika Karavano—kies travivajojn kun Esper- anto kaj esperantistoj en Anglujo, Fran- cujo, Belgujo, Nederlando kaj Ger- manujo, antaŭ kaj post la Kongreso, oni priskribos en la sekvanta numero de amerika ESPERANTisTO. La jena pris- kribo komencas je la alveno de la "Kara- vano" ĉe Antverpeno. Alveno en Antverpeno. Vidi esperantajn standardojn ĉie flir- tantaj sur hoteloj, butikoj kaj aliaj kon- struajoj, kaj vidi antaŭ si grandan el- pendajon verdan kaj blankan, portantan la vortojn "Bonvenon al Esperantistoj" —ĉi tiu vido vere sufiĉis por rapidigi la korbatajn! Sajnis plue ke ĉiuj muzikaj kluboj en Belgujo estas kunvenintaj en tiu ĉi unu urbo, car orkestra muziko ciuflanke tiel ĝoje sonoris ke la duminu- ta promeno al la Granda Hotelo Weber ŝajnis kvazaŭ triumfa parado. Post al- veno en la hotelo, estis malfacile fariĝi sufiĉe trankvila por partopreni la bonegan manĝeton antaŭmetitan sur aparta "kara- vana tablo." Eĉ tie ĉi estis interrompoj, car, krom la salutoj de amikoj inter la esperantistoj tie kaj ĉi tie, mencio pri aerŝipo forlogis unu areton post alia por "nur elkuri inter la manĝeroj" kaj atente rigardi supren, kie balanciĝis la XN this article we shall attempt to give merely a sketch of the principal affairs of the Seventh International Con- gress of Esperanto. To give a full description of all that occurred during that wonderful and very busy week would be entirely impossible with- in the limits of our magazine. Of those who represented the Esper- antists of North America, the majority were, at least during some of the time, members of a "karavano" (touring party)—La Nordamerika Karavano— whose experiences with Esperanto and Esperantists in England, France, Bel- gium, Netherlands and Germany, be- fore and after the Congress, will appear in the following number of America es- perantisto. The following description begins at the arrival of the "karavano" at Antwerp: Arrival in Antwerp. To behold Esperanto flags flying every- where from hotels, stores and other buildings, and to be confronted by a huge green and white sign "Bonvenon al Esperantistoj," just opposite the hand- some railway station—this was indeed a sight to make the heart beat faster! Furthermore, it seemed that all the mus- ical organizations in Belgium had con- gregated in this one city, for on all sides band music was sounding joyously so that the two-minute walk to the Grand Hotel Weber seemed like a triumphal procession. Arriving in the hotel it was difficult to become sufficiently calm to partake of the excellent lunch served at a specially reserved "Karavano table"; and even here there were interruptions, for beside greetings of friends among Esperantists in sight here and there, the mention of an airship lured one group after another to "just run out between courses" and gaze upward, where the Digitized by Google 2 AMBRIKA BSPERANTISTO aeroplano preskaŭ nevidebla kontraŭ la hela ĉielo. Jam kunvenis en la urbo ĉirkaŭ mil kvarcent kongresanoj; kaj je tiu tempo neoficialaj antaŭkongresaj aferoj estis jam okazintaj. Dro. Zamenhof alvenis vendredon vespere, kaj oni lin ricevis per entuziasma bonakcepto. La pli granda parto de la anoj de la K. K. de K. ankaŭ alvenis frue por ĉeesti la kunvenojn kie oni preparas la finajn detalojn de aga- daj kunvenoj de la Kongreso. Tial okazis, ke la "Akceptejo" malfermigis vendredon posttagmeze kaj la Ekspozi- cio en la sekvanta mateno. Sabaton posttagmeze la urbestraro de Antverpeno solene akceptis D-ron Zam- enhof, la Konstantan Komitaton kaj la Organizan Komitaton de la Sepa Kon- greso, en la Urbdomo. Interesa detalo pri tio estis ke la vetungistoj sur la ka- leŝoj irontaj al tiu interesplena festeno portis verdajn ĉapeldevizojn, kaj verda stelo ornamis la bridon de ĉiu ĉevalo. La urbestro de Antverpeno, starante kun la diversaj urbaj oficistoj, salutis D-ron Zamenhof kaj la oficistoj n esperantajn, kiuj lin akompanis, dum krioj de "Vivu, vivul" ehiĝis el la urbdomaj koridoroj kaj la publika placo apude, amaspleni- gita de esperantistoj. Laŭ antikva antverpena kutimo, la ur- bestro donacis al D-ro Zamenhof la bele ornamitan pokalon el kiu oni jus trinkis la solenan toston, kaj tuj poste donis al S-ino Zamenhof plenbrakon da rozoj "simbolaj de la urbo." Post respondo de D-ro Zamenhof, la ceremonio finiĝis per peto, senprokraste konsentita, ke D-ro Zamenhof kaj la esperantistaj oficistoj subskribu siajn nomojn en la "Livre d'or de la ville"—libro, kiun speciale prizor- gas la urba arkivgardisto. La aferoj de sabato finiĝis per ves- pera koncerto de la "Esperantista Vaga- bonds Klubo," kies kantoj, fortepiana- joj violonajoj kaj deklamoj estis ĉarme prezentitaj de esperantistoj diversnacie vestitaj. aeroplane hovered almost lost to view, against the clear blue of the sky. Some fourteen hundred congress mem- bers had already assembled in the city, and unofficial "pre-congress events" were by this time in full operation. Dr. Zamenhof had arrived on Friday even- ing, and was received with most en- thusiastic welcome. The majority of members of the "K. K. de K." had also come early to attend the meetings in which final details of the business ses- sions of the Congress are prepared for. Thus it was, that the "Akceptejo" (in- formation-registration bureau) was opened Friday afternoon, and the "Eks- pozicio" (Exposition) the next morning. On Saturday afternoon the officials of the city Government of Antwerp form- ally received Dr. Zamenhof, the "Kon- stanta Komitato," and the Organizing Committee of the Seventh Congress in the City Hall. As a matter of detail, the coachmen of the open carriages en route to this interesting function wore green cockades, while a green star decor- ated the bridle of each horse. The mayor of Antwerp, standing with the various municipal officials, welcomed Dr. Zamenhof and the accompanying Esper- antist officers, while cries of "Vivu! Vivu!" echoed from the corridors of the City Hall and the public square in front, thronged with Esperantists. In accord- ance with a time-honored custom of Ant- werp, the mayor then presented to Dr. Zamenhof the elaborately wrought gob- let in which the solemn toast had just been drunk, while immediately after this he offered to Mrs. Zamenhof an armful of roses "symbolic of the city." After a reply by Dr. Zamenhof, the ceremony closed with the request, promptly com- plied with, that Dr. Zamenhof and the Esperantist officials, sign the "Livre d'or de la ville," which book is under the special charge of the city keeper of the archives. The events of Saturday had closed with an evening concert by the "Esper- antista Vagabonda Klubo," in which the songs, piano and violin music, and reci- tations, were charmingly rendered by Esperantists in their various national costumes. Digitized by Google AMBRIKA ESPERANTISTO Dimanĉon matene estis diservoj por ĉiuj, kiuj deziris ĉeesti. Je la oka, meso katolika en la preĝejo katedralo estis dirita de Patro Austin Richardson, prezi- danto de la Unuiĝo de Katolikaj Esper- antistoj. Multaj katolikaj kongresanoj ankaŭ partoprenis grandan kaj notindan paradon de la Sankta Virgulino pli mal- f rue, antaŭ la tagmezo. Je la naŭa estis protestanta diservo, kies esperantan pre- dikon elparolis Pastro Van Griethyusen el Antverpeno. Dimanĉon posttagmeze la ĉiam pligran- diĝanta esperantistaro ricevis inviton ĉeesti koncerton ĉe la Zoologiaj Gar- denoj; kaj por la kongresanoj estis akire- blaj specialaj eniraj biletoj, je prezo multe pli malalta ol la kutima pago. Antverpeno estas juste fiera pri tiu bela parko kaj promenejo, kun ĝiaj elegantaj konstruajoj kaj kunvenejoj; kaj la or- kestro, kiu prezentas la eksterdomajn koncertojn, meritas la famon, kiun ĝi havas. Sendube je tiu tago la muzikistoj an- kaŭ sentis neordinaran intereson pri sia aŭdantaro, car la kongresa insigno— verda stelo pendanta de ruĝa, flava kaj nigra banto de belgai koloroj—estis por- tata de la plimulto de la aŭdantoj, kiuj, en rondoj post rondoj, plenigis cen- tojn da seĝoj kaj promenis malrapide ĉirkaŭ la homamaso. Teatra Prezentado. Prezentado de tri esperantaj drame- toj en la bela flandra operejo faris in- teresplenan finon al la aferoj de la tago. Unue la "Devo de Reĝo," forta kaj no- tinda dialogo, speciale tradukita el ver- koj de konata flandra aŭtoro, estis bon- ege prezentata de F-ino Lola Carew el Londono kaj S-ro Alph van de Velde el Boom. Ilia klara elparolado ricevis entuziasman aplaŭdon de la grandnom- bra atidantaro. Tiam flandra komedio "Por Kvietaj Personoj," ankaŭ esper- antigita de D-ro Van der Biest por ĉi tiu okazo, estis ludata de F-inoj Eugonie Colyn el Gento, Adela Schafer el Lon- Sunday morning there were church services for all who cared to attend them. At eight o'clock, a Catholic Mass was held in the Cathedral, with Father Aus- tin Richardson, president of the Union of Catholic Esperantists, officiating. A large number of Catholic members of the Congress also took part in the large and very striking procession of the Holy Virgin, later in the morning. At nine o'clock a Protestant service was held. The sermon was preached in Esperanto by Rev. Griethuysen of Ant- werp. For Sunday afternoon the ever-in- creasing number of Congressists were in- vited to attend the concert in the Zoo- logical Gardens, special entrance tickets being obtained at a considerable reduc- tion, for Congress members, from the usual entrance fee. Antwerp is justly proud of this beautiful park and pleasure ground, with its fine buildings and as- sembly-rooms, and the orchestra which renders the open-air concerts is worthy of the popularity which it enjoys. Doubtless the players felt unusual in- terest in their audience that day, too, for the congress badge, a green star pen- dant from the red, yellow and black loop of Belgium colors, was worn by the large majority of the circle on circle of listeners who filled the hundreds of seats and promenaded slowly around the edges of the throng. Theatrical Presentation. The presentation in the handsome Flemish Opera House of three Esper- anto "playlets," formed an interesting close to the day's activities. First the "Devo de Reĝo" (Duty of the King), a strong and noteworthy dialogue, speci- ally translated from a well-known Flem- ish author, was excellently presented by Miss Lola Carew of London, and Mr. Alph Van de Velde of Boom. Their clear rendering won enthusiastic applause from the crowded house. Next a Flemish comedy "Por kvietaj Personoj" (For Quiet Persons), also translated into Esperanto for the occa- sion by Dr. Van der Biest, was played by Miss Eugenie Colyn of Ghent, Miss Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO dono, kaj S-roj Urbez el Barcelona, Otto Jann el Esslingen Fernand Dore el Troyes kaj Emilo Nicolaŭ el Bukaresto. Ekbriletante per subitaj humorajoj de la komenco ĝis la fino, ĉi tiu komedio estis prezentata de esperantistoj el ses diver- saj nacioj, kiuj, lerninte siajn rolojn antaŭ ol veni al la kongreso, havis pres- kaŭ neniom da tempo por antaiiripeto post sia alveno! Per ĉiu alia lingvo ol Esperanto, tio estus tute neatingebla;— per Esperanto, ĝi estis plena sukceso. La lasta numero estis muzika komedio "La Revuo de la Sepa," en kiu alegoria prezentado estis bonege kunmiksita kun lokaj mencioj,—se oni povus uzi tiun nomon por la personigado de konataj es- perantistaj aŭtoroj, oficistoj, redaktoroj, k.t.p. Multaj esperantistoj el multaj diversaj landoj partoprenis, ankaŭ hel- pite de du konataj anoj el la regula per- sonam de la Reĝa Teatro Antverpena. Precipe interesa estis la personigado de D-ro Zamenhof mem, kiun rigardis, kun multe da intereso, la vera D-ro Zamen- hof el sia honorseĝo en la reĝa loĝio de la teatro. Kiam finiĝis tiu ĉi ŝatinda komedio, kiu tute meritis la aplaudon, kiun ĝi plenmezure ricevis, la aŭdantaro kune kantis "La Esperon"—kanton ama- tan de esperantistoj, juste nomitan "la internacia himno de la civilizita mondo." Kvankam jam estis noktmezo kiam la ludado finiĝis, tamen formiĝis granda ne- ceremonia parado, kiu akompanis D-ron kaj S-inon Zamenhof ĝis ilia hotelo. La Maeeerma Tago. La unuan duonon de la mateno, lunde, la 21an de aŭgusto, oni dediĉis al la kun- venado de esperantistoj laŭ landoj kaj lingvoj, por elekti la reprezentantojn, kiuj parolos ĉe la Solena Malfermo de la Kongreso. Ce la kunveno de usonanoj prezidis D-ro Yemans, el Detroit, kaj oni elektis S-ron H. S. Hall, el Cleveland, parolanton, kaj S-ro Herbert Harris, el Portland, Me., anstataŭanton. Krom tiuj gravaj ne ceremoniaj kun- Adela Schafer of London, and Messrs. Urbez of Barcelona, Otto Jann of Ess- lingen, Fernand Dore of Troyes and Emil Nicolau of Bucharest. Sparkling with sudden humor from beginning to end, this comedy was pre- sented by Esperantists of six different nationalities who had learned their roles before coming to the Congress, and had had practically no time for rehearsal upon arriving I In any other language but Es- peranto, this would have been an utterly impossible performance. But in Esper- anto it was an unqualified success. The last number was a musical com- edy "La Revuo de la Sepa" (The Re- view of the Seventh), in which allegori- cal presentation was effectually mingled with "local hits," if such a term may be used for impersonations of well-known Esperantist writers, officers, editors, etc A large number of Esperantists from many different countries took part, as- sisted also by two prominent members of the regular staff of the Royal Theatre of Antwerp. Especially interesting was the impersonation of Dr. Zamenhof him- self, at which the real Dr. Zamenhof gazed with much interest from his seat of honor in the "royal box" of the the- atre. At the close of this attractive com- edy, which fully merited the generous applause received, the audience joined in singing "La Espero," the song dear to Esperantists, which has been justly characterized as "the international hymn of the civilized world." Although it was midnight when the play ended, a large informal procession formed, and escorted Dr. and Mrs. Za- menhof to their hotel. The Opening Day. The first half of the morning of Mon- day, Aug. 21, was devoted to the as- sembling of Esperantists by lands and languages for the election of their repre- sentatives to speak at the Formal Open- ing of the Congress. At the meeting of the Americans, Dr. Yemans of Detroit served as chairman, and Mr. H. S. Hall of Cleveland was elected speaker, with Mr. Herbert Harris of Portland, Me., as alternate. In addition to these important semi- Digitized by Google AMBRIKA BSPBRANTISTO venoj, okazis kelkaj fakaj kunvenoj, de esperantistaj teozofoj, universitataj stu- dentoj, k.t.p., el kiuj unu precipe in- teresa fako estis kunveno de la "Ligo de Nacilingvanoj," societo kies celo es- tas la konservo, per pacaj rimedoj, de naciaj lingvoj apartenantaj al malgran- daj nacioj, aŭ al etnikaj grupoj kiuj ne havas politikan sendependecon, ekzemple, la flandra, irlanda, pola, kataluna, k.t.p. Rigardado al vidindajoj plenigis la ceteran parton de la mateno por tiuj, kiuj ne havis specialan intereson je la fakaj kunvenoj jus priskribitaj. Ne nur tiun tagon, sed dum la tuta semajno, oni avide utiligis ĉiun neokupatan mo- menton por vidi vidindajoj n. Kiel inter- esa marbordurbo kaj komerca centro, Antverpeno tenas altan rangon, kaj kid hejmo de belartoj, la "urbo de Rubens" estas egale notinda; car ĝia sindedicb al aferoj de kulturo okazigas ne nur bonege administratajn artgaleriojn, muzeojn, kaj publikajn placojn kaj parkojn, sed an- kaŭ eĉ allogajn pendantajn florbedojn sur la telegrafaj stangoj. Rigardi vi- dindajoj n kun esperantistaj kunuloj fari- gis duoble interese dum la tuta semajno; kaj multaj aretoj da kongresanoj el plej diversaj nadoj, havante neniun komunan lingvon krom Esperanto, faris multaj n promenadojn kaj veturadojn al intere- saj lokoj. Se grupo aŭ paro aŭ eĉ unu persono momente perdis la vojon, aŭ ne trovis la serĉatan konstruajon, ŝanceliĝo neniam devis esti pli ol mementa. Esperantistaj Poucanoj. Oni ne perdis la vojon se apudestas policano kiu povas kompreni kaj re- spondi, kiam la vizitanto faras deman- don. Kaj esperantistaj policanoj nun- tempe estas valora urbposedaĵo ĉe Ant- verpeno, car ĉirkaŭ 50 aŭ pli multaj ler- nis esperanton por servi vizitantajn ali- landulojn dum la kongresa semajno. La verdstela insigno sur la vesto de poli- cano estis tre kontentiga vidajo, kiam kongresano ĉirkaŭrigardis, serĉante rime- don de sciiĝo; kaj kiam, en iom neofte vizitata parte de la urbo, kongresano, per ŝanceliĝantaj francaj vortoj kunmiksitaj kun anglaj, demandis sciigon de poli- cana kiu ne portis stelon, esperanta re- formal meetings, several "sectional meet- ings" took place, of Esperantist theoso- phists, of college students, etc., one of especial interest being that of the "Ligo de Nacilingvanoj," an organization whose purpose is the conservation, through pa- cific means, of those national languages of small nations or of ethnic groups which do not possess political autonomy, such as Flemish, Irish, Polish, Cata- lonian, etc. Sight-seeing filled the remainder of the morning for those who were not especial- ly interested in the above-mentioned sec- tional meetings. Not only on this day, but through the entire week, sight-seeing in every spare moment was eagerly indulged in. As an interesting seaport and com- mercial center, Antwerp holds high rank, while as a home of art, the "City of Reubens" is equally noteworthy, its de- votion to cultural matters leading not only to excellent management of art gal- leries, museums, and public squares and parks, but even to attractive hanging flowerbeds on the telegraph poles. With Esperantist companions, sight-seeing was rendered doubly interesting all the week, and many groups of congress members of the most diverse nationalities, with no common language save Esperanto, took many delightful walks and rides to points of interest. If a group or couple or individual lost the way for a moment, or failed to discover the building sought, the hesitation never needed to be more than momentary. Esperantist Policemen. The way is not lost, if there be at hand a policeman who can understand and answer the sight-seer's questions. Esperantist policemen are now a val- ued asset in Antwerp, for some fifty or more had learned Esperanto in order to serve the foreign visitors during the congress week. The green star badge on a policeman's coat was a most gratifying sight whenever a congress member looked around for some source of in- formation; and a response in Esperanto when, in halting French mixed with English, a congress member asked in- formation of a policeman not wearing a star, in a somewhat out of the way re- Digitized by Google 6 AMERIKA ESPERANTISTO spondo estis forta pruvo subtenanta la kredon ke nun la nombro da esperan- tistaj policanoj fariĝas multe pli granda ol la unuaj lernantoj. La Usona Konsueo Akceptas. Fakto tre kontentiga al usonaj es- perantistoj estis la intereso kaj s:mpatio montrita de la usona konsulo ĉe Ant- verpeno, S-ro H. Tuck Sherman, kiu ĉeestis la kongresajn kunvenojn, kaj es- ploris la funkciadon de Esperanto dum la tuta semajno, farante esploradon kun speciala zorgo, pro konsula ofico. Kom- preneble, la konkludoj de la konsuloj de nia registaro en fremdaj landoj havos grandan gravecon ĉe la registaro, kiam okazos ia konsiderado pri Esperanto;— kaj tian konsideradon ĉiu klarvididanta pensanto antaŭvidas kiel aferon de prok- sima estonteco. S-ro Sherman aldonis al la plezuro de la usonanoj ĉeestantaj la Kongreson, per rnallonga akceptado lundon iomete post tagmezo en unu el la salonoj de la Granda Hotelo Weber. Kvankam la tre okupata tago kun sia preterkutime plena programo permesis nur rapidan necere- monian saluton, tamen ĉiuj esperantis- toj usonaj, kiuj povis ĉeesti (entute ĉirkaŭ kvardek), ĝoje kaptis la oka- kon por persone ekkoni la konsulon de la registaro ĉe Antverpeno. La Malferma Kunveno. Frue posttagmeze okazis la solena malferma kunveno de la Kongreso. Kiam la kongresanoj estis plenigintaj la seĝojn sur la planko kaj en la galerioj de la granda ceremonia salono en la Zoo- logia Gardeno, eniris D-ro Kamenhof kaj la kongresaj oficistoj, promenante al la estrado inter paralelaj vicoj da salutan- taj esperantistaj policanoj, dum la densa homamaso aklamis kaj flirtis ĉapelojn kaj poŝtukojn en bonakcepto longa kaj entuziasmega, daŭranta ĝis kiam ĉi tiu tuta procesio jam sidiĝis. Inter ĉi tiuj estis la anoj de la konstanta Komitato de la Kongresoj, la oficistoj nomitaj por la Sepa Kongreso, la loka organiza komi- gion of the city, was good evidence to bear out the report that the number of Esperantist police was increasing much beyond the number of the pioneers. U. S. Consul Receives. A fact very gratifying to American Esperantists was the interest and sym- pathy of the United States Consul at Antwerp, Mr. H. Tuck Sherman, who attended the congress sessions, and in- vestigated the "working" of Esperanto during the entire week, making his ex- aminations with especial care because of his consular capacity, since the conclu- sion of our Government's consuls in for- eign countries will naturally have much weight with the Government in any con- sideration of Esperanto—and to the far- seeing mind it is apparent that some such consideration is a matter of the near future. Mr. Sherman added to the pleasure of the Americans present at the Con- gress, by holding a brief reception shortly after noon on Monday, in one of the parlors of the Grand Hotel Weber. Although the busy day, with its unusu- ally crowded program, permitted of only the most hurried and informal greeting, yet all the Esperantists from the U. S. who could be present, about forty in number, were very glad of the oppor- tunity to meet the Consul personally, and shake hands with the representative of our Government in Antwerp. The Opening Meeting. Early in the afternoon the Formal Opening Meeting of the Congress took place. When the Congress members had filled the seats on the floor and in the galleries of the great ceremonial hall in the Zoological Garden, Dr. Zamenhof and the Congress officers entered, walking to the platform between parallel rows of saluting Esperantist police, while the as- sembled throng shouted and waved hats and handkerchiefs, in a prolonged and enthusiastic greeting, which lasted until after all this procession had taken their seats. Among these were the members of the Konstanta Komitato de la Kon- gresoj, the officers nominated for the Seventh Congress, the local Organizing Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO tato, la urbestro antverpena, la usona, hispana, kaj aliaj konsuloj ĉe Antver- peno, k.t.p., kune kun la reprezentantoj de registaroj kaj esperantistoj. Post la aplaŭdado kaj salutoj mallaŭtiĝis, D-ro H. W. Yemans, el Detroit, kiu prezidis la Sesan Esperantistan Kongreson, eksta- ris kaj, laŭ kutimo de esperantistaj kon- gresoj, legis la nomojn proponitajn de la Konstanta Komitato de la Kongre- soj al la kongresanoj por oficis- toj de la Sepa Internacia Kongreso de Esperanto, kaj petis ke oni decidu. Per manmontrado la ĉeestantaro elektis tiujn proponitajn oficistojn, kaj D-ro Yemans tiam formale transdonis la prezi- don al S-ro Van der Biest-Andelhof, la elektita prezidanto. S-ro Gabriel Chavet el Parizo estis elektita sekretario kaj S-roj Van Schoor kaj Delvau el Antver- peno vicprezidantoj, kun la sekvantaj honoraj vicprezidantoj: D-ro E. Mybs, el Germanujo, S-ro Bolingbroke Mudie, el Anglujo, P-ro Rene de Saussure, el Svislando, D-ro Ivy Kellerman-Reed, el Usono, P-ro Rollet de l'lsle, el Francujo, kaj D-ro Johano Schroeder el Aŭstrujo. La prezidanto de la Kongreso tuj pre- zentis S-ron De Vos, urbestron de An- tverpeno, kiu fans paroladon, tre akcep- tante la 1730 esperantistoj n, kiuj dum la semajno estos gastoj de la urbo Antver- peno. Tiam stariĝis D-ro Zamenhof, ree salutata per longa kaj entuziasma ovacio, kaj proponis sendi telegramon por danki Alberton, reĝon de Belgujo, pro lia afab- la konsento akcepti la altan protektadon de la Kongreso. * * * Tiu ĉi propono ricevis tujan aklamadon kaj ĉiuvoĉan konsenton. Pil malfrue dum la semajno la reĝo respondis al la telegramo per kora saluto, danko kaj bonestimo. Poste dankesprimoj estis proponitaj al la an- tverpena urbestro, la honoraj oficistoj, inter kiuj estis multaj belgaj altranguloj, kaj laste al la belga esperantistaro, kiu pacience faris la longajn preparojn por ricevi la kongreson. Dum la aŭdantaro atente aŭskultis, Committee, the Mayor of Antwerp, the American, Spanish and other Consuls to Antwerp, etc., as well as the Govern- mental and National Esperantist repre- sentatives. When the applause and greeting subsided, Dr. H. W. Yemans of Detroit, presiding officer of the Sixth Congress of Esperantists, rose and, in accordance with the customs of Esper- antist Congresses, read the nominations, proposed to the Congress members by the Konstanta Komitato de la Kongresoj, for the officers of the Seventh Interna- tional Congress of Esperanto, and called for the decision. Voting by show of hands, the assembled throng elected all the officers proposed, and Dr. Yemans thereupon formally transmitted the chair- manship to Mr. Van der Biest-Andelhof, the president. Mr. Gabriel Chavet of Paris was elected secretary, and Messrs. Van Schoor and Delvau of Antwerp, vice-presidents, and the following as honorary vice-presidents: Dr. E. Mybs of Germany, Mr. Bolingbroke Mudie of England, Prof. Rene de Saussure of Switzerland, Dr. Ivy Kellernan-Reed of the United States, Prof. Rollet de L'lsle of France and Dr. Johan Schroeder of Austria. The president of the Congress forth- with presented M. De Vos, the mayor of Antwerp, who gave an address of cor- dial welcome to the 1730 Esperantists who, for the week, were guests of the City of Antwerp. Then Dr. Zamenhof arose, greeted again with a prolonged and enthusiastic ovation, and proposed the sending of a telegram of thanks to Albert, King of Belgium, for the cordial acceptance of the invitation to assume the "alta protektado" of the Congress. This proposal received instant acclama- tion and unanimous consent. Later in the week, the King responded to this telegram with a cordial greeting, thanks and appreciation. Subsequently, ex- pressions of thanks were proposed to the mayor of Antwerp, the honorary of- ficers and members of the Congress, among whom were many Belgians of high rank, and lastly, to the Belgian Es- perantists who had patiently made the long preparations for the Congress. While the audience listened intently, Digitized by Google 8 AMERIKA ESPERANTISTO D-ro Zamenhof tiam fans sian ĉiujaran kongresan paroladon. (Tiu ĉi interesa kaj grava parolado estas presita aliloke en Amerika Esperantisto.) Post la fino de tiu parolado, Sekretario Chavet stariĝis kaj rapide nomis sendintojn de multaj gratulantaj telegramoj, nome, es- perantistajn, groupojn, personojn ne povantajn ĉeesti, el diversaj landoj, Ru- sujo, Japanujo, kaj aliaj, kaj ankaŭ kelkajn oficistojn, inter kiuj estis Lia Urbestra Moŝto de Londono, agema simpatianto de la esperantista afero; kaj tiaj organizajoj, kia la nove okazinta kongreso de Katolikaj Esperantistoj en La Hago. Sekvis sur la programo la prezentado de salutoj al la Kongreso, de la registaraj delegitoj de urbaj kaj aliaj organizajoj, kaj laste, la esperantistaj reprezentantoj elektitaj en la matenaj kunvenoj naciaj kaj lingvaj. Por tiuj registaraj delegitoj, kiuj ne konis Esperanton, kaj tial parolis en na- cia idiomo (ekzemple la delegitoj de fiinujo kaj Gvatamalo), iu esperantisto sur la estrado tuj faris tradukon esper- antan. La grandega plimulto de regis- taraj kaj aliaj delegitoj tamen parolis esperante; kaj ĉi tiuj mallongaj parol- ado j, sekvataj de multaj salutaj parola- do j de esperantistaj reprezentantoj, ĉiuj flue parolataj, facile komprenataj kaj tuj ŝatataj, estis inspiranta atesto pri la nekontraŭdirebla fakto ke Esperanto, kvankam parolata de multaj diversaj na- cioj, restas klara kaj neŝanĝanta lingvo, difektata de neniaj ajn diferencoj de ak- cento aŭ elparolado. Ci tiu grava vero pri la firmeco kaj unueco de Esperanto estas bone konata inter esperantistoj, tamen nova pruvo tiamaniere estas ĉiam havebla por montri al skeptikuloj la unue nekredeblan, fakton, ke anglo, aŭstralia- no, skoto kaj usonano, ekzemple, povas sin reciproke kompreni pli bone per Es- peranto ol se ĉiu uzas sian propran spe- con de disvolviĝo el la originala patra lingvo; ke la aŭstriano, sviso kaj pruso povas doni similan atestadon pri la ger- Dr. Zamenhof then delivered his annual Congress Discourse (which interesting and valuable address is reproduced in full elsewhere in the columns of Amerika Esperantisto.) At the close of this ad- dress, Secretary Chavet arose and rap- idly named the senders of numerous con- gratulatory telegrams, both from Esper- antist groups, and individuals unable to be present, in various regions such as Russia, Japan, and other countries, and also from various officials, notable among whom was the Lord Mayor of London, an active sympathizer with the Esperan- tist movement, and from such organiza- tions as the recently held Congress of Catholic Esperantists at the Hague. Next upon the program was the pres- entation of greeting to the Congress by the Governmental delegates, the dele- gates from municipal and other organi- zations, and lastly, the Esperantist rep- resentatives chosen in the morning na- tional and language meetings. For such Governmental delegates as did not know Esperanto and therefore spoke in a national idiom, translation in- to Esperanto was made immediately by some Esperantist on the platform (in the case of the delegates from China and Guatemala). The overwhelming ma- jority of Governmental and other dele- gates spoke in Esperanto however, and these brief speeches, followed by the many speeches of greeting by Esperantist representatives, all fluently delivered, easily understood and immediately ap- preciated, were inspiring testimony to the incontrovertible fact that Esperanto, though spoken by many diverse nation- alities, remains a clear-cut and unchange- able language, absolutely unmarred by any differences of accent or pronuncia- tion. This most important truth of the stability and unity of Esperanto is well known among Esperantists, but never- theless new proof is constantly thus at hand to convince the sceptic of the fact, at first incredible, that the Englishman, Australian, Scot and American, for in- stance, can understand each other better through Esperanto than if each uses his own variety of development from the original mother-tongue; that the Aus- trian, Swiss and Prussian can give ana- Digitized by Google AMBRIKA BSPBRANTISTO 9 mana lingvo, kaj tie! plu, je multnom- braj ekzemploj. ALFONSO XIII Sendas Ordenon. Inter la salutparoladoj okazis io spec- iale interesa, kiam Kapitano Perogordo, la reprezentanto de la hispana reĝo, anoncis ke lia Reĝa Moŝto, Alfonso XIII,—kiu mem estas iom sperta esper- antisto,—prenas la okazon por nomi D-ron Zamenhof Komandoron je la Or- deno de Izabelo la Katoliko. Kun tiuj vortoj li donis la peze juvelornamitan ordenon al la hispana konsulo en belega uniformo, kiel reprezentanto de Hispan- ujo en Belglando; kaj tiu ĉi, kun kelkaj konvenaj vortoj, pendigis la ordenon ĉir- kaŭ la kolon de D-no Zamenhof. Dum- tempe la aŭdantaro aprobis lian agon per aplaŭdaj krioj. Polica Saluto. Interesa okazintajo estis ankaŭ,— kvankam nur de loka signifo,—la for- mala saluto al la kongreso pro la po- licanaj esperantistoj, elparolata en bone- ga Esperanto, de Sro. Hermans, polices- tro de la urbo Antverpeno. Rilate al tio, oni rimarkas kun intereso ke inter la fakaj grupoj kiuj kunvenis pli malfrue dum la semajno, unu speciaie notinda estis de esperantistaj policanoj, kiuj ha- vis kiel prezidanton la ad junk tan policin- spektoron de Antverpeno, kaj inter la ĉeestantoj esperantistaj n policanoj n el Berlino, Parizo, Hamburgo, Dresdeno, Hago, k. t. p., kaj multaj el Antverpeno mem. Flandraj Kantoj. La vespero de lundo estis dediĉita al prezentado de flandraj kantoj speciaie karakterizaj de la nacio gastiganta la Esperantistaron dum la semajno. Tial la operdomo estis plenigita de Esperan- tistoj, kiuj deziris ricevi iom da ideo pri la flandra animo per la estetika plezuro donata per bona muziko. Ciel sukcesis la koncerto. Kvar eminentaj kantistoj, el la flandra opera kompanio, nome, Fi- noj. Bertao Sergen kaj Edito Buyens kaj Sroj. Jaak Bol kaj Jan Collignon,— logous testimony concerning the Ger- man language, and so on in numerous examples. Aefonso XIII Sends Decoration. An especially interesting occurrence during the speeches of greeting was the announcement made by Captain Pero- gordo, representative of the King of Spain, that His Majesty, Alfonso XIII, himself an Esperantist of some ability, took this occasion of conferring upon Dr. Zamenhof the rank of commander in the order of Isabella the Catholic. With these words he handed the heavily- jeweled decoration to the elaborately uni- formed Spanish Consul, as representing the government in Belgium, who with a few appropriate words hung the Order around Dr. Zamenhof s neck while the audience greeted this action with shouts of applause. Police Salute. Another interesting event, even though of only local significance, was the formal greeting to the Congress on behalf of the police Esperantists, delivered in excel- lent Esperanto by M. Hermans, Chief of Police of the City of Antwerp. In this connection it is interesting to note that among the sectional groups which convened later in the week one of spe- cial interest was that of Esperantist po- lice, presided over by the Adjunct-In- spector of Police of Antwerp, and attended by Esperantist police officers and policemen from Berlin, Paris, Ham- burg, Dresden, The Hague, etc., as well as by a large number from Antwerp it- self. Flemish Songs. Monday evening was set apart for ren- dition of Flemish songs as being pecu- liarly characteristic of the nation whose guests the Esperantists were for the Con- gress week. Accordingly, the Opera House was well filled by Esperantists interested in receiving some impression of the Flemish soul through the aesthetic enjoyment afforded by good music. In every respect the concert was a complete success. Four eminent singers, Misses Bertha Seroen, Edith Buyens, Messrs. Digitized by Google 10 AMERIKA ESPERANTISTO ĉiuj artistoj inter la plej famaj en Bel- gujo,—majstre prezentis kelkajn ekzem- lojn de tiuj ĉarmantaj kantoj. El la plenega programo, enhavanta ĉirkaŭ 20 kantoj n, ni elektas du tipajn kantoj n kaj metas esperantan tradukon flanke de la flandraj vortoj: KIEL ROZO. Rozo stir la verda kampo, alkutimiĝinta al soleco, estas disfrapata de ventego, en la mezo de sia printempo: tia sorto okazos al junulino, kiu ne konas anion. Al kiu iam plaĉis vivo, se li ne amis? Tiu, kiu ne havas veran amon, ja elektas amikon. Diru, junulino, kiu estas la amato, kiu regas en via koro? LA KANTO DE L'FLANDRANOJ. Tie, kie la Mozo kaj la Skeldo fluas, kie la Norda Maro ŝaŭtnas kaj bruas; kie la paco kaj la artoj floras; kie la Libereco faras vi- rojn; kie karopoj, arbaroj, herbejoj, kresk aĵriĉaj kvazaŭ ĝardenoj, produktas riĉecon kaj ĝojon, tie estas nia Patrujo! Ho Patrujo, ho libereco, vi nobligas nian sentaron; ni ĝoje juras, ke via estonta gran- dcco estas nia celo; ni, la junularo, ĉiam mem- orante nian juron, defendos per la koro kaj la mano la sanktan Patrujon 1 Fakaj KunvEnoj. Mardon matene komencis plennombre la fakaj kunvenoj de la semajno. Tiuj kunvenoj de diversaj profesianoj, komer- cistoj, aferistoj, k. t. p., por diskutado per Esperanto pri la profesio aŭ alia afero interesa, nuntempe jam fariĝis valorplena eco de internaciaj esperan- tistaj kongresoj. Tie ĉi ni trovas en malgranda spaco multajn internaciaj n kongresojn de ĝenerala scienco, kura- carto, leĝteorio, pedagogio,—de fervo- jaj oficistoj, de verkistoj, k. t. p.. kaj ankau de Teozofio, Katolikismo, Libera Penso, Kristana Celado, vegetarianismo, k. t. p.,—kaj en ĉiu estis kuntiritaj per- sonoj el vaste disigitaj lokoj, por inter- ŝanĝi ideojn kaj lerni pri la progreso de Jaak Bol and Jan Collignon, all of the Flemish Opera Company, and among the most famous artists of Belgium, rendered with great success a number of these charming songs. Of the generous pro- gram, containing some twenty numbers, we select two typical songs, accompany- ing the Flemish version by a translation into Esperanto: GELIJK EEN ROOS Gelijk een roos in 't groene veld, Aen d'eenzaemheid gewend. Door eenen storm wordt neergeveld In 't midden van haer lent'; Dit lot is aen een maegt besteld Die de liefde niet en kent i Wien heeft het leven ooit behaegd 't En zij hij heeft bemind? En die geen ware liefde draecht Kiest immers eenen vrind. Zeg mij, wie is u lief, o maegt. Die plaets in uw herte vindt? HET LIED DER VLAMINGEN Waar Maas en Schelde vloeien, De Noordzee bruist en stormt; Waar vrede en kunsten bloeien, De vrijheid mannen vormt; Waar velden, wouden, weiden, Als gaarden rijk beplant, De weelde en vreugd verspreiden, Daar is ons Vaderland! O vaderland, o vrijheid, Gij adelt ons gevoel; Wij zweren ook met blijheid; Uw toekomst is ons doel; Wij zullen, jonge scharen, Steeds onzen plicht gestand, Met hart en hand bewaren Het heilig Vaderland I Sectional Meetings. On Tuesday morning the "Sectional Meetings" for the week commenced in full numbers. These meetings of mem- bers of various professions, lines of business, etc., for the discussion in Es- peranto of the profession or other mat- ter of common interest, have come to be one of the particularly valuable phases of international Esperantist gatherings. Here we find many miniature interna- tional congresses of general science, med- icine, law, pedagogy, railroad officials, literateurs, etc., as well as of theosophy, Catholicism, Free Thought, Christian En- deavor, Vegetarianism, etc., in each of which are assembled persons from very scattered localities, to interchange ideas Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO 11 sia afero alilande, pri la metodoj uzitaj, resultatoj atingitaj k. t. p. Ree ni trovas rapidan kondukadon de aferoj, facilan, liberan, kaj rapidan diskuton kaj kom- prenon, kaj realan profiton baldaŭ akiri- tan de ĉiu persono, car Esperanto estas la sola lingvo uzata, anstataŭ la fuŝado per tri au pli multaj "oficialaj lingvoj," ĝis nun ofte uzitaj ĉe internaciaj kon- gresoj : Car el tiuj lingvoj nur unu aŭ eble du estas bone komprenataj de la or- dinara aŭdanto, ree kaj ree montriĝas ke libera diskuto tute ne povas okazi. Tial ne estas strange ke la fakaj kunve- noj ĉe la Esperantistaj kongresoj disku- tas ne nur siajn proprajn aferojn, sed ankaŭ metodoj n por propagandi Esper- anton inter siaj samcelantoj T Tia propa- gando, ĉu esence egoista, ĉu noble altru- ista, estas ĉiuokaze kuraĝiginda. Spaclimoj malpermesas rakonton pri la aferoj diskutitaj ĉe la multnombraj fakaj kunvenoj. Por tiaj raportoj, la leganto sin turnu al la diversaj tehnikaj jurnaloj eldonataj Esperante, kaj ankaŭ al la OFICIALA GAZETO kaj la Gen- erala Kongresraporto eldonata de la Cen- tra Oficejo. LlNGVA KOMITATO. Malsama ol la fakaj kunvenoj, sed ne malpli grava, estas la konsiliĝo de la Lingva Komitato, kiu ĉiam dum inter- nacia esperantista kongreso kunvenas dufoje aŭ pli ofte. Ce tiuj kunvenoj, el kiuj la unua okazis la dudekduan de Aŭ- gusto je la dua horo, oni aŭdis raportojn de la estroj aŭ sekretarioj de la diversaj komisioj kreitaj interne de tiu ĉi inter- nacia organizajo, kies studado kaj es- plorado pri lingvaj aferoj ricevas kon- fidon inter la esperantistaro ĉie en la mondo, kaj kies tasko estas la zorgo kaj konservado de la internacia lingvo en ĝia plej daura kaj utila formo. Detalajn reportojn pri la decidoj de la Lingva Komitato orfi vidos en la OFICIALA GAZETO, kiu estas la or- gano de tiu ĉi komitato. and learn of the progress of their work in each others' countries, the methods used, results attained, etc. Again we find expeditious handling of business, easy, free and rapid discussion and un- derstanding, real profit quickly gained by each individual, because Esperanto is the one language used, instead of a bung- ling makeshift of the three or more "of- ficial languages," generally used at in- ternational congresses, only one or two of which can be readily understood by the majority of the hearers, so that free discussion, as proved over and over again, is an absolute impossibility. Small wonder that the sectional meetings at Esperantist congresses discuss not only their own technical affairs, but also meth- ods of propaganda of Esperanto among their confreres. Whether we call such propaganda inherently selfish or nobly altruistic, it is nevertheless well worthy of encouragement Space forbids a resume, of the mat- ters taken up in the numerous sectional meetings. For such reports, the reader is referred to the various technical jour- nals published in Esperanto, and also to the Oficiala Gazeto, and general congress report published by the Central Office. Lingva Komitato. Of different character from the sec- tional meetings, but quite as important, are the deliberations of the Lingva Komi- tato, which always has two or more sessions during an International Esper- anto Congress. At these meetings, the first of which occurred this year at two o'clock, August 22, reports were given by the chairmen or secretaries of the various commissions created within this international body whose study and ex- amination of linguistic matters is relied upon by the general body of Esperantists throughout die world, and whose task is the care and conservation of the inter- national language in its most stable and useful form. Detailed reports of the decisions of the Lingva Komitato are obtainable in the Oficiala Gazeto, the official organ for the Lingva Komitato (Language Commit- tee). Digitized by Google 12 AMERIKA ESPERANTISTO ESPERANTISTAJ ANGLAUNGVANOJ. Kunveno speciale atentinda por ĉiuj esperantistoj, kies patra lingvo estas an- gla, okazis mardon matene, laŭ sugestio de Edwin C. Reed, sekretario de la Es- perantista Asocio de Norda Ameriko. Tio ĉi estis tiel unika kaj interesplena en sia speco, kiel la suprepriskribitaj fakaj kunvenoj. Oni scias ke la Frazo "San- go estas pli densa ol akvo" ofte povas signifi ke rasoj kaj nacioj de la plej proksime parenca sango, ofte trovas pli multajn okazojn per koleretoj inter si, similaj al gefratoj en unu domo, ol ili havas kontrau popoloj tute fremdaj. La sento iomete malamika kiun tro ofte la Skoto havas kontraŭ la Anglo, la Anglo kontrau la Usonano, la Irlandano kon- trau la Anglo, estas konata de ĉiu. Tie ĉi, ree, la olivan branĉon alportis Esperanto, kaj almenaŭ inter la Esperan- tistaj anglalingvanoj ĉeestantaj la Sepan Kongreson oni povas diri ke vera ami- keco nun ekzistas, kaj grade sin eten- dos anstataŭ la bedaurinda internacia malkonfido. Je la naŭa, la iomete gran- da cambro elektita por tiu ĉi neformala kunveno estis plenigita, kaj eĉ spaco por stari ne estis facile trovebla. La nacio havanta la plej grandan nombron estis la angla, sekve la skota, kaj la uso- na, sed ankaŭ Aŭstralio, Irlando, Kana- do kaj Kimrujo havis pli-malpli multe da representantoj. Pastro J. Cyprian Rust, konata Esperantisto el Anglujo, prezidis, kaj alvokis unue Sron. Reed, sekve Sron. Mudie (el Londono), poste aŭdigante unu post alia parolanton el la diversaj nacioj, por vigla diskutado pri la prin- cipaj metodoj, utiloj, kaj difektoj de reprezenta regado, kun forta peno atingi klaran komprenon kaj unuamman volon pri reprezenta organizado por interna- ciaj esperantistaj aferoj. Oni deziris tiamaniere pretiĝi por la tre grava kunveno de la eksperimente kreita "delegitaro," kiu okazos la saman tagon post tagmezo. Kvankam neniaj formalaj voĉdonoj okazis, oni ĝenerale kunsentis ke la kunveno estis utilega al ĉiuj, multe helpante tiujn esperantis- Engush-Speaking Esperantists. A gathering of especial interest to all Esperantists whose mother-tongue is English, took place on Tuesday morning, in accordance with a suggestion made by Mr. Edwin C. Reed, Secretary of The Esperanto Association of North Amer- ica. Here was something quite as unique and quite as interesting in its way as the sectional meetings described above. It is a well-known fact that the adage "blood is thicker than water," can often be interpreted to mean that races and nations of closely kindred blood, like brothers and sisters in one house, often find more occasions for annoyance among themselves than they have against alto- gether foreign peoples. The somewhat hostile feeling all too often held by the Scotchman for the Englishman, the Englishman for the American, the Irish- man for the Englishman, is a matter of common knowledge. Here again, the olive branch was brought by Esperanto, and at least among the English-speaking Esperantists pres- ent at the Seventh Congress we may as- sert that real cordiality and friendly feeling existed. At nine o'clock the rather large room selected for this in- formal gathering was crowded, and standing room was at a premium. Eng- lish was the prevailing nationality, then Scotch, then American, but Australia, Ireland, Canada and Wales were also represented in greater or less numbers. Rev. J. Cyprian Rust, a well-known Esperantist from England, presided, calling first upon Mr. Reed, then upon Mr. Mudie of London, then giving the floor to one after another speaker, of these various nationalities, in a lively discussion of the principles, methods, ad- vantages and flaws of representative government, in an attempt to arrive at clearness of comprehension and unity of purpose on the matter of representative organization for international Esperan- tist affairs. This was by way of prepar- ing for the very important meeting of the experimentally created "delegate body" to occur in the afternoon of this same day, and while no formal resolutions were passed, it was the consensus of opinion that the meeting had been of the greatest advantage to all, and had greatly Digitized by VjOOQlC AMERIKA ESPERANTISTO 13 tojn sur kiuj premiĝis la respondeca de- vo voĉdoni pro kluboj kaj federacioj dum la venonta "delegitkunveno." Unua Kunveno De La Delegitaro. Mardon posttagmeze okazis kunveno de tute unika karaktero. Multfoje ja kunvenis reprezentantaroj, ofte interna- ciaj. Sed ne antaŭe dum la mondvivo kunvenis el multaj nacioj unulingva del- egitaro, kies anoj,—viroj kaj virinoj rajte oficialigitaj por reprezenti societojn disigitajn tra diversaj landoj,—povus diskuti sen tradukistoj, sen tempoperdo, sen malkomprenado, kaj tute sen ia ling- va malhelpo. Ne forgesebla estis la tra- vivajo, kiam parolado post parolado, proksimume tridek, estis farata en flua Esperanto, vigle, fervore, senprepare,— car estus preskaŭ neeble antaŭpretiĝi por la debato,—de parolantoj kiuj, oni sciis, estis jen franca, jen pola, jen hispana, jen germana, jen bohema, angla, skota, itala, rusa, kvankam oni rekonis la na- cion sole per la nomo anoncita de la prezidanto, aŭ per fizionomiaj trajtoj, kiuj al sperta rigardanto, sciiĝas pli-mal- pli klare. Jes, al la tuta mondo mankas alia internacia organizajo tia, ĉu scienca societo, ĉu kongreso de juristaj spertuloj, ĉu religia kunveno, ĉu politika,—kiom ajn sincera, altruista, nobla en intenco,— kiun oni povus kompari kun tiu d dele- gitaro rajtigita de esperantistaj grupoj kaj asodoj 1 Tamen tiu esperantista kunveno estis nura eksperimento, la unua provo el sia speco, preskaŭ sensperta pri internaciaj parlamentaj reguloj. Gin atendis aferoj profunde gravaj por la tutmonda esperantista movado, kaj por diskutado ĝi havis nur tre mal- longan tempon; tial sento de korpremo pli-malpli forta elpenetris la dense pie- nan ĉambron ĝis post komenciĝis la de- bato. La principo proponita sub diver- aided those Esperantists who were in- trusted with the responsibility of casting voes for dubs and federations in the coming "delegate meeting." First Delegate Meeting. On Tuesday afternoon occurred a meeting whose character was absolutely unique. Representative bodies have con- vened many a time, and many of them have been of international scope. But never before in the history of the world had there assembled a body of men and women, the duly authorized representa- tives of organizations, scattered among many nations, who could carry on their deliberations in one language, without need of interpreters, without loss of time, without any misunderstanding, and with absolutely no friction on linguistic mat- ters. It was a never-to-be-forgotten ex- perience, to hear speech after speech, some thirty in all, delivered in fluent Esperanto, eager, earnest, always im- promptu—for previous preparation for the matters under discussion was almost entirely impossible, and to realize that the speaker on the floor was now a French- man, now a Pole, now a Spaniard, now a German, a Bohemian, an Englishman, a Scotchman, an Italian, a Russian, the nationality being evident in no way save in the name announced by the chairman, and to some extent by physical character- istics, which speak more or less clearly to the practiced observer. No, there is not an international organization in the world, whether it be a scientific body, a congress of juristic experts, a religious assembly, or a political gathering, how- ever sincere, altruistic and lofty its pur- pose, which could compare in efficiency with this meeting of "authorized dele- gates" from Esperanto associations and federations. And this Esperantist meet- ing was an experiment, the first of its kind, comparatively unskilled in inter- national parliamentary method, con- fronted by matters of vital importance to the whole Esperanto movement, and limited to but a very brief time for the sessions, so that a feeling of stress more or less pervaded the crowded hall until matters were well under way. The prin- Digitized by Google 14 AMBRIKA ESPERANTISTO saj formoj dum du antaŭaj jaroj, de uso- naj, francaj kaj germanaj esperantistoj, nun subtenata per la aprobo de Dro. Zamenhof,—propono pri reprezenta re- gado,—estis akceptata kaj firmigata; kaj sekve la delegitara kunveno, la parlamen- to kreita eksperimente por tiu ĉi okazo, estis alprenata kiel la normo sekvota de nun por internacia leĝfarado pri esper- antista propagando kaj administrado. Kelkaj detaloj ankaŭ estis aranĝataj, sub la prezido de Profesoro Rollet de l'lsle el Parizo, prezidento de la Franca Esperantista Federacio, la plej granda inter naciaj organizajoj. La speciala insigno portata de rajtigi- taj reprezentantoj estis ruga disketo pendanta de ruĝa rubando, kaj surha- vanta la vortojn "rajtigita delegito" ni- gre presitajn. Tiun bonegan metodon por elmontri anojn de specialaj aroj oni alie uzis, car lingva-komitatanoj portis verdan insignon, similan laŭ formo kaj grandeco, konstanta-komitatanoj portis blankan, kaj anoj de la internacia financa komitato, flavan diskon. Tiamaniere pordistoj ŝparis la tempon por ekzameni aneckartojn, kaj ordinare devis nur ri- gardeti la insignojn pendantajn de la kongresa stelo, kiam la portantoj trapa- sis la enirejojn. Prezentado De "Kaatje." Mardon vespere la flandra operejo es- tis tute plenigita de atenta aŭdantaro. La prezentado de iu notinda dramo en la kongresa semajno jam fariĝis unu el la regulaj okazantajoj de la programo; kaj oni gin atendas kun multe da plezuro. La kutimo, komencita ĉe la plej fruaj kongresoj per iomete neprofesiaj prezen- tajoj, kaj pli-malpli simplaj dramoj, jam disvolviĝis tiom, ke spertaj dramartistoj estas postulataj, kaj la teatrajo elektita estas traduko de unu el la preferataj ĉefverkoj en la propra literature de tiuj nacioj kie laŭvice kunvenas la kongreso. Ekzemple, la prezentado antaŭ kelkaj jaroj, en Dresdeno, de la "Ifigenio" de Goethe, tradukita de Dro Zamenhof kaj ciple of representative government, urged in some form or other by American, French and German Esperantists for the past two years, now definitely proposed by Dr. Zamenhof, was accepted and es- tablished, so that the delegate body cre- ated as an experiment for this occasion, was sustained as the method of deliber- ation and decision hereafter to be fol- lowed in international affairs touching Esperantist propaganda and administra- tion. Various details were also ar- ranged, under the chairmanship of Prof. Rollet de L'lsle of Paris, president of the French Esperanto Federation, the largest of the national bodies. The special badge worn by the "au- thorized delegates" was a red circle, sus- pended on a red ribbon, bearing the words, "rajtigita delegito," printed in black. This excellent system of desig- nating members of special bodies was carried still further, in that members of the Lingva Komitato wore a green badge of similar size and shape, the members of the Konstanta Komitato a white badge, those of the International Finan- cial Council, a yellow one. The door- keepers were thus saved the time of ex- amining entrance and membership cards, and as a rule needed only glance at these badges suspended to the congress em- blem, as the persons passed through the entrances. Presentation op "Kaatje." Tuesday evening the Flemish Opera House was filled to its utmost capacity with an expectant audience. The pres- entation of some notable play during the Congress week has come to be one of the regular events of the program, and is one of those looked forward to with much pleasure. The custom, inaugu- rated at the earlier congresses with more or less amateur productions, and com- paratively simple plays, has now pro- ceeded to that point of development where histrionic talent is available, and the play chosen a translation from one of the favorite masterpieces in the na- tive language of the country in which the successive congresses occur. The presentation some years ago in Dresden, for example, of Zamenhof s translation Digitized by Google AMERIKA ESPERANTISTO 15 lerte interpretata de la bone konataj geaktoroj Emanuel kaj Hedwig Reicher, subtenitaj de bonega aktoraro, ankoraŭ ricevas entuziasman laŭdon inter kaj ak- toroj kaj esperantistoj. Ce la Barcelona kongreso, tipa kataluna dramo de Gual, esperantigita de Pujula kaj prezentata de konataj katalunaj aktoroj, gajnis egale koran laŭdon. Ce Vaŝintono unu el la plej ĉarmaj komedioj de Shakespeare, "Kiel Plaĉas al Vi," tradukita de Dro. Ivy Kellerman, ricevis belan interpreta- don en arta eksterdoma prezentado, kaj fine por la Belga kongreso oni elektis flandran dramon admiratan de ĉiuj en ĝia propra lando. La dramo "Kaatje," verkita de Paulo Spaak kaj bele esperantigita de Dro. Van der Biest, donas bonegan pen- trajon de la karaktero, idealoj, kaj es- peroj de la flandra-holanda raso. La baraktado de persona individueco kon- traŭ kutimaj metodoj de instruado, la amo al hejmo kaj patrujo, pacienca sin- donemo kaj sindediĉo,—ĉiuj ĉi temoj estis montrataj laŭvice de la personoj kaj scenoj de tiu tre efektiva teatrajo. La geaktoroj Helene Bertrijn, Marie Verstraete, Magda Janssens, Karel van Riju kaj Jules Verstraete,—ĉiuj el la Reĝa Teatro de Antverpeno,—interpre- tis siajn rolojn kun alta lerteco kaj plena uzpovo de Esperanto, ree pruvente, —se ja pruvo mankus,—la mirindan taŭ- gecon por teatra uzado de tiu tre muzika kaj belsona lingvo. La dramon direktis Sroj. Gastaff de Lattin kaj Franz van Laer, kaj la es- tradon administris Sro. Arie van der Heuvel, energia reĝisoro al kiu tiu ĉi malfacila entrepreno grandmezure ŝuldas sian sukceson. Al ĉiu akto sekvis tiel entuziasma aplaŭdo ke la aktoroj devis respondi kelkfoje. Ankaŭ oni alvokis la verkiston de la dramo, kiu elpaŝis el sia loĝio sur la estradon por ricevi la salu- ton tiamaniere proponitan. Similan dankon oni donis al Dro. Van der Biest, la dramtradukinto, kaj fine la floramasoj of Goethe's "Ifigenia," skilfully inter- preted by the well-known actors Eman- uel and Hedwig Reicher, supported by an excellent cast, is still a subject for enthusiastic praise among both actors and Esperantists. At the Congress in Barcelona, a typical Catalonian drama by Gual, translated into Esperanto by Pujula, and played by well known Cata- lonian actors, won equally cordial praise. In Washington one of Shakespere's most charming comedies, "As You Like It," translated by Dr. Ivy Kellerman, was beautifully rendered in an effective out- door presentation, and the Belgian Con- gress chose in its turn a Flemish play which is universally admired in its own country. The drama "Kaatje," written by Paul Spaak and well translated into Esperanto by Dr. Van der Biest, gives an excellent portrayal of the character, the ideals and aspirations of the Flemish-Netherland race. The struggle of individuality against habitual methods of education, the love of home and country, patient self-sacrifice and devotion, all these were shown by one or another of the person- ages and scenes of this most effective play. The actors, Helene Bertrijn, Marie Verstraete, Wagda Janssens, Karel Van Rijn and Jules Verstreete, all from the Royal Theatre of Antwerp, interpreted their roles with rare skill and with per- fect command of Esperanto, proving again, if proof were needed, the wonder- ful suitability for theatrical use of this most musical and sonorous language. The play was directed by Messrs. Gus- taff de Lattin and Frans van Laer, while the stage was under the control of Mr. Arie van der Heuvel, an efficient man- ager to whom is in large part due the success of this difficult undertaking. After every act the applause was so enthusiastic the actors were compelled to respond several times. Furthermore, the author of the play was called for, and stepped from his box upon the stage to receive the tribute thus tendered. Simi- lar greeting was given to Dr. Van der Biest, the indefatigable translator of the play, while the quantities of flowers pre- sented to the actors gave final evi- Digitized by Google 16 AMERIKA ESPERANTISTO donacitaj al la aktoroj pruvis la eritu- ziasman aprobon de la aŭdantaro. Dua Generala Kunsido. Merkredon matene la "rajtigita dele- gitaro," nun starigite kiel agada organi- zajo de la kongreso por ĝiaj administraj kunsidoj, kunvenis je la deka, sub la prezido de Sro. Van der Biest-Andelhof, por daŭrigi la laboradon komencitan dum la antaua posttagmezo. Plibonigoj kaj aldonoj al la ĝeneralaj kongresaj regu- loj estis proponitaj, plene diskutataj kaj akceptataj. Tiu kunsido estis (se eble) pli interesa ol la simila kunveno de la antaŭa tago, car pli detalaj aferoj estis konsiderataj, pli multe de parolontoj pe- tis aŭskulton, ŝajne pli multe da zorga pripenso estis donata al ĉiu voĉdono de la delegitoj. La notinde facila kaj rap- ida progreso de la diskutado, kie neniu parolis per sia naskiĝlingvo, kaj tamen neniu estis fremdulo, ree donis elokven- tan ateston pri la mirinda uzebleco de Esperanto. Tie ĉi estis kunveno vaste internacia, enhavante anojn de tre diver- saj profesioj, de ĉiuj aĝoj, de tute mal- similaj temperamentoj, de ambaŭ sek- soj, en kies kunsido la supozite Utopia revo pri uzado de unu simpla neŭtrala komuna lingvo estis pruvata kaj funk- cianta, sukcesante preskaŭ ĝis miraklol Ceesti tiun unu kunsidon valoris la tutan vojaĝon al Antverpenol La "Aldono al la Reguloj," kiel pli- bonigita kaj akceptita, estas trovebla aliloke en tiu ĉi numero. Internacia Scienca Asocio. Prezidanto Generalo Sebert malfermis la unuan kunvenon de la Internacia Scienca Asocio merkredon posttagmeze, en ĉambro multe tro malgranda por la nombro de ĉeestantoj, kaj rial ĝi tuj el- moviĝis en grandan salonon. La reporto de la sekretario, Profesoro Paillot, estis legata kaj akceptata. Tiu raporto pri- traktis disvolviĝon de la organizajo, kaj prezentis la staton de afero pri eldonado de jurnalo, kiel organo de la Asocio. Post iom da diskutado, oni transdonis al dence of enthusiastic appreciation of the hearers. Another General Session. Wednesday morning the "Authorized delegates," now established as the work- ing body of the Congress for its business sessions, convened at ten o'clock, with Dr. Van der Biest-Andelhof in the chair, for continuing the labors begun the pre- ceding afternoon. Amendments and ad- ditions to the general "congress regula- tions" were taken up, fully discussed, and passed or rejected. This session was, if possible, even more interesting than that of the previous day, as more detailed matters were considered, more speakers asked for the floor and more careful thought seemed to be given by the delegates on every vote. The marvelous ease and rapidity of progress of the meeting, where no one spoke his mother-tongue and yet no one was a "foreigner," again gave eloquent testimony of the marvelous efficacy of Esperanto. Here was an assembly very widely international, including members from the most diverse professions, of all ages, of extremely varied temperaments, and of both sexes, in which the sup- posedly Utopian idea of using one sim- ple, neutral, common tongue, was being tried, and was working with almost mir- aculous success. To attend this one ses- sion was worth the whole voyage to Ant- werp. The "Addition to the Rules," as amended and adopted, will be found else- where in this number. International Scientific Asso- ciation. The first meeting of this organization was called to order by the president, General Sebert, Wednesday afternoon, in a room much too small for the number present. This necessitated immediate adjournment to a large hall. The report of the secretary, Prof. Paillot, was read and accepted. This report, beside deal- ing with the development of the organi- zation, presented the status of affairs with regard to the publication of a maga- zine, official organ of the Association. After some discussion, the arranging of Digitized by Google DR. L. L. ZAMENHOF Author of Esperanto Digitized by Google TWO SECTIONS OF THE THE CONGRESS IN SESSION Digitized by Google SEVENTH INTERNATIONAL CONGRESS TWO GROUPS OF AMERICAN DELEGATES 1 Sin IKI • mu Mb• 8 Digitized by Google H. TUCK SHERMAN American Vice and Deputy Consul-General at Antwerp EDWIN C. REED Delegate of the United States Government to 7th Congress DR. H. W. YEMANS Representative of U. S. War Department to 7th Congress DR. IVY KELLERMAN-REED One of the Vice-Presidents of the 7th Congress Digitized by Google AMBRIKA BSPERANTISTO 17 komitato la aranĝadon de tiu afero. Nova regularo pri la interrilato inter la Asocio kaj ĝia jurnalo estis proponata kaj akceptata. Je la kunveno de la Aso- cio, kiu okazis vendredon matene, oni difinis kaj diskutis la nunan staton de la teknikaj vortaroj. Multe da tempo kaj da laboro jam estas elspezita je tiu ĉi grava tasko; kaj oni decidis de nun en- centrigi la laboron sub zorgo de ĝene- rala komisio kies ĉefoĥcejo estos en Pa- rizo ĉe la Sorbonne. Oni anoncis ke kredeble ekzistos esperantista fakoncejo ĉe la oka kongreso de aplikata hemio, kiu kunvenos ĉe Vaŝingtono kaj Nov-Jorko dum septembro, 1912. T. E. K. A. La "Tutmonda Esperantista Kuracis- ta Asocio," kiun oni facile nomas per la vorto formata (kiel supre) el la kvar ĉefliteroj, kunvenis merkredon matene, kaj diskutis la "606," kaj ankaŭ kelkajn raportojn pri laborado por blinduloj; kaj ekpreparis por enkonduki uzadon de Es- peranto ĉe la internacia kongreso de ku- racarto ĉe London en 1913. Antverpenaj Kuracistoj Kaj Far- macistoj Gastigas. La "Cercle Medical" kaj la "Societe de Pharmacie" de Antverpeno aranĝis akcepton merkredon vespere, por siaj samprofesianoj inter la esperantaj kon- gresanoj. La prezidanto de la Cercle fans salutan paroladon al kiu respondis Dro. Zamenhof. Sekvis programo, tute en Esperanto, multe ĝuata de la kosmopolita aŭdantaro. ĉiuj foriris de la akceptado konvinkitaj ke Antverpeno estas hejmo de gastameco, kaj ke tiu gastameco (kiel ofte en aliaj landoj) atingas plej altan disvolviĝon inter kura- cistoj kaj farmacistoj. Se Droj. Van der Biest kaj Schoor efektivigos sian dezi- ron, la Antverpenaj kuracistoj skribos siajn receptojn esperante, plene sciante ke la farmacistoj tute komprenos kaj ne faros erarojn. this latter affair was put in the hands of a committee. A new set of rules concerning the re- lation between the Association and its journal was proposed and adopted. At the second meeting of the Asso- ciation (which occurred Friday morn- ing), the present status of the technical vocabularies was outlined and discussed. Much time and labor has already been expended on this important task, and it was decided to centralize the work from now on, putting a general commission in charge with headquarters at the Sar- bonne in Paris. Announcement was made of the pros- pective formation of an Esperanto Bu- reau at the Eighth Congress of Applied Chemistry, to be held in Washington and New York during September, 1912. "Teka." The "Tutmonda Esperantista Kura- cisto Asocio," conveniently designated by the word formed by the four initial letters as above, held a meeting Wednes- day morning, and discussed "606," and reports on work for the blind, and took steps toward introducing the use of Es- peranto at the International Congress of Medicine in London in 1913. Antwerp Physicians and Pharma- cists Entertain. The Cercle Medical and Sociiti de Pharmacie of Antwerp gave a reception on Wednesday evening, in honor of their confreres among the members of the Es- peranto Congress. The president of the Cercle gave an address of welcome, to which Dr. Zamenhof responded. A program followed, given entirely in Es- peranto, and was greatly enjoyed by the cosmospolitan audience. All left the re- ception convinced that Antwerp is the home of hospitality and that as fre- quently occurs in other lands also, this hospitality reaches its highest develop- ment among the physicians and pharma- cists. If Doctors Van der Biest and Schoor have their way the Antwerp phy- sicians will soon be prescribing in Esper- anto, with full knowledge that the pharmacists will have a complete under- standing and make no mistakes. Digitized by Google: 18 AMERIKA ESPERANTISTO Tria Generala Kunsido. Triafoje la "delegitaro",—kiel oni komence gin nomis,—kunvenis por aga- da kunsido ĵaŭdon matene, sub la prezi- do de Sro. Mudie el Anglujo kaj poste de Dro Mybs el Germanujo. Iom dis- kutinte kelkajn diversajn proponojn, oni akceptis la sekvantan decidon, kiun en ĝia fina formo proponis Profesoro C. Bourlet, redaktoro de La Revuo:— La Rajtigitaj Delegitoj de la esperantistaj societoj propagandaj, konvtnkitaj ke estus de- zirindaj, le, Generala organizajo por doni firman bazon al la oficialaj jam ekzistantaj institucioj, nome: la Konstanta Komitato de la Kongre- soj, la Lingva Komitato kaj la Akademio, la Esperantista Centra Oficejo kaj ĝiaj oficialaj organoj. 2e, Unuiĝo de la naciaj esperantistaj socie- toj, por ilin subteni kaj interligi. 3e,Amikaj kaj efikaj interrilatoj inter la propagandaj kaj la specialaj, fakaj aŭ aplikaj societoj, kiel ekzemple U. E. A. Decidas, ke ili elektas komision por studi la tutan demandon kaj prczenti, dum la Oka Kongreso al la Delegitoj, planon por efektivigo de tiuj deziroj. Tiu piano devos esti publiki- gita en Oficiala Gazeto kaj konigita al la delegitoj almenaŭ tri monatoj antaŭ tiu kon- greso. La kunveno tiam donis atenton al la elekto de anoj por tiu komisio, kaj post iom da diskutado sukcesis fari liston tute kontentigan al la tuta aro, kiu precipe serĉis, kiel ecojn taugajn por tiu grava tasko, organizan lertecon, agadan kapa- blecon, kaj ĝeneralan scion pro la diver- saj esperantistaj laboroj. Oni elektis la sekvantajn:—Sroj. Sebert, Mybs, Puju- la, Andelhof, Hodler, Warden, Rollet de l'lsle, Reed, Bourlet, Kandt, Cart, Pero- gordo, Schmidt, Hoveller, Michaux, Von Frenckel. La komisianoj kunvenis pli malf rue en la semajno por provizora organizado, kaj nomis subkomitaton por pretigi, antaŭ la unua de januaro, 1912, eksperimentan skizon, kiun tiam la tuta komisio povos konsideri. La komisianoj ĝoje akceptos sugestiojn pri siaj laboroj, ĝis la unua de decembro, 1911, la lasta dato por ricevi ilin. Donaco De Standardo. Jus antaŭ la formala finiĝo de la agada Third General Meeting. For the third time the "delegate body," as it had been originally called, gathered for a business session on Thursday morn- ing, with Mr. Mudie of England, and later Dr. Mybs of Germany in the chair. After some discussion of various pro- posals, the following resolution, proposed in its final form by Prof. C. Bourlet, edi- tor of La Revuo, was adopted: The organized delegates of the Esperanto propoganda societies convinced that it is desirable (1) to organize on a firm and of- ficial basis the Permanent Committee of Congress, the Language Committee, the In- ternational Financial Council, the Central Office and its official organ; (2) to unite more closely the Esperantist societies; (3) to establish effective relations among the propoganda societies, the specialist societies, and the U. E. A.; Decide to establish a commission which shall study this whole problem and devise a definite plan to present to the consideration of the delegates of the Eighth Congress in 1912, such plan to be printed in the Oficiala Gazeto three months previous to the Con- gress. The meeting then proceeded to the se- lection of members of this commission, and after considerable discussion suc- ceeded in forming a list, which seemed entirely satisfactory to the whole assem- bly, organizing skill, executive ability, and general familiarity with Esperanto work being the qualities especially de- sired for this important work. The fol- lowing were elected: Messrs. Sebert, Mybs, Pujula, Andelhof, Hoveller, Rol- let de ITsle, Reed, Bourlet, Kandt, Cart, Perogordo, Schmidt, Hodler, Michaux, Von Frenckel. The members of the commission met later in the week for preliminary organi- zation, and appointed a sub-committee to prepare a tentative outline of the work, such outline to be ready for con- sideration by the entire committee by Jan. 1, 1912. The latest date at which the commission can receive suggestions on its work (which suggestions from Esperantists of experience will be wel- come) is Dec. 1, 1911. Presentation of Flag. A pleasant incident just before the Digitized by Google: AMBRIKA BSPBRANTISTO 19 kunveno, okazis agrabla ceremonio, nome, la donacado al D-ro Zamenhof de silka esperanta standardo, farita de es- perantistaj blinduloj en Wasingtono, anoj de la Kapitola Klubo, kiuj ameme fans ĉi tiun emblemon dum siaj kun- veno j la pasintan jaron. Tio surprizis ĉiujn, escepte de Sro. Edwin C. Reed, kiu aranĝis oportunan okazon kaj havi- gis la lokon sur la programo, kaj D-ro W. J. R. Thonssen el Wasingtono, kiu fans la donacparoladon pro la klubo. D-ro Zamenhof tre afable akceptis la standardon, kortuŝite de tiu signo de ama estimo de senigitaj homoj, al kiuj Es- peranto, kvankam ĝi ne povas redoni la vidpovon, almenaŭ povas ebligi je treege pli granda mezuro eniron en la mondon de kulturo. Koncerto, Parolado, Dekxamot. Jaŭdon posttagmeze speciale interesa programo estis prezentita en la Operdo- mo, al granda kaj aprobanta audantaro. La muzikan parton prezentis blindaj es- perantistoj el diversaj nacioj. Ilia bone- ga interpretado de muzikajoj, kaj vocaj kaj instrumentaj, ricevis plenan estimon kaj ĉiu muzikisto estis revokata al la es- trado por ree kanti aŭ ludi. Estis neor- dinare kortuŝante audi tiujn nevidantajn esperantistojn,—kiujn oni devis gvidi al kaj for de iliaj lokoj sur la estrado,— kaj rimarki la profundan fervoron de ilia entuziasmo pri la lingvo kiu malra- pide estas malfermanta al ili la pordojn de mondliteraturo kaj persona amikeco, ĝis nun preskaŭ tute ŝlositajn. La blindaj muzikistoj kiuj partoprenis la programon estis S-roj A. D. Grieve kaj C. A. Mackaj el Montrose, Skotlando, F-ino A. Melchior el Kopenhago, Danu- jo, S-ro J. S. Brand el Dundee, Skot- lando. La muzika programo agrable di- versiĝis per du deklamoj, unu pri Sam- sono kaj Delila, kiun prezentis S-ino Elb el Dresdeno, mem tradukinte gin por ĉi tiu okazo, la alia, humora monologo ver- kita de D-ro Van der Biest, prezentata formal adjournment of the business meeting was the presentation to Dr. Za- menhof of a silk Esperanto flag, made by blind Esperantists of Washington, members of "La Kapitola Klubo," who had lovingly wrought this emblem during their meetings the past year. It was a surprise to all except Mr. Edwin C. Reed, who had arranged the time and opportunity and secured the place upon the program, and Dr. W. J. R. Thonssen of Washington, who made the speech of presentation in behalf of the club. Dr. Zamenhof accepted the flag most cordi- ally, greatly touched by this mark of loving appreciation from those to whom Esperanto can give, if not the lost sight, at least the opportunity of entering in- finitely more of that cultured world to which Esperanto alone seems able to open the door. Concert, Lecture, Recitations. On Thursday afternoon a program of an especially interesting character was presented in the Opera House, to a large and appreciative audience. The musical portion of the entertainment was pre- sented wholly by blind Esperantists of various nationalities. Their excellent rendition of both vocal and instrumental music was fully appreciated, and each of the musicians was called back to the stage to respond to the request for en- core. It was peculiarly touching to hear these sightless esperantists, who had to be guided to their places on the stage and off again, and to note the deep fervor of their enthusiasm for the language which is slowly setting ajar for them the door to a wealth of literature and personal friendship which until recently was al- most wholly barred. The blind musi- cians who took part in the program were Mr. A. D. Grieve and Mr. C. A. Mackay of Montrose, Scotland, Miss A. Mel- chior, of Copenhagen, Denmark, Mr. J. S. Brand, of Dundee, Scotland. The musical program was pleasantly varied by two recitations, one a version of Samson and Delilah, given by Mrs. Elb, of Dresden, who had herself made the translation for this occasion, the other a humorous monalogue written by Digitized by Google 20 AMBRIKA BSPBRANTISTO de F-ino I. Vermeuden el Antverpeno. Alia interesajo de la programo estis parolado de S-ro Privat el Genevo, pri "Esperanta Literature" Parolante en fiua kaj elokventa Esperanto, S-ro Pri- vat atentigis la aŭdantaron pri la rimar- kinda beleco kaj vivemeco de la lingvo, kaj emfaze insistis pri la fakto ke ĝi es- tas, pro sia forto kaj fleksebleco, vere vivanta lingvo, malpli artefarita, laŭ iuj faktoj, ol la tute "naturaj" lingvoj. La programo finiĝis per raporto pri la litera- tura konkurso de la kongreso, kaj oni al- vokis al la estrado, por ricevi la pre-, miojn, la esperantistojn kiuj sukcesis gajni ilin. La kurteno tiam mallevigis, kaj pro tio la disdonado de premioj, oka- zinte ekster vido de la eliranta aŭdan- taro, estis tute ne ceremonia kaj ne bezonas specialan priskribon. Multaj premioj estis donacitaj por esperantaj originalajoj pri diversaj temoj; sed, car la juĝado pri ĉiuj ankoraŭ ne estis finita kiam okazis la kunveno, la nuna eldo- nado de neplena listo ne ŝajnas konsilin- da al Amerika Esperantisto. Paroladoj Pri Aerveturado. Interesa afero de la vespero jaŭdon, la 24an de Aŭgusto, estis parolado en sa- lono de la reĝa ateneo, pri "Esperanto kaj Aerveturado" farita kune de Sroj. Ernest Archdeacon kaj Karlo Bourlet. Sro. Archdeason, unu el la plej fruaj kaj famaj flugistoj, klarigis kiel Esperanto helpas al disvolviĝon de la flugarto, fa- ciligante interkomunikiĝon inter divers- naciaj birdhomoj; kaj komparis la pro- greson de la lingvo al la kreskado de la flugarto mem,—unue malrapida kaj necerta, nun rapide disvolviĝanta kaj anteŭeniranta por esti grava ero en la nuntempa mondvivo. Fine li anoncis ke li donacos al la So- cieto Esperantista Franca 20,000 frank- ojn (okrnil spesmilojn) por disdoni inter giaj klasoj kiel premiojn. Tiun novajon oni tre entuziasme ricevis. Sro. Bourlet sekvante lin resumis in- teresege la historion de homflugado, Dr. Van der Biest, and rendered by Miss I. Vermenlen, of Antwerp. Another interesting feature on the program was a lecture on "The Esper- anto Literature," by Mr. Privat, of Ge- neva. In this address, delivered in ready and eloquent Esperanto, the speaker called attention to the great beauty and vitality of Esperanto, and emphasized the fact that this vigorous and flexible language is a truly living tongue, less ar- tificial in some ways than even those wholly "natural" national languages. At the close of the program a report concerning the Literary Contest held in connection with the congress was pre- sented, and those esperantists who had won premiums were requested to go up- on the stage to receive them. The cur- tain was then lowered, so that the pre- sentation of premiums, which took place out of view of the departing audience, was a purely informal affair, and needs no special mention. (A large number of premiums were given for original writings in Esperanto on various sub- jects, but as the judging of all had not yet been completed when the Congress took place, the publication of a partial list at this time is not deemed advisable in Amerika Esperantisto.) Lectures on Aviation. An interesting event of the evening of Aug. 24th was the lecture, in the haU of Royal Athenaeum, upon "Esperanto and Aviation," given jointly by Mr. Ernest Archdeacon and Carlo Bourlet. M. Archdeacon, one of the earliest and most famous aviators, touched upon the serv- ice rended by Esperanto in the develop- ment of aviation, through promoting in- tercourse among the birdmen of different nationalities and compared the progress of the language to the growth of the fly- ing art itself—first by slow and uncer- tain steps, but now rapidly developing and becoming an important factor in the life of our time. In closing, he announced that he was about to present to the So- ciĉti Bsperantiste Francaise the sum of 20,000 frs., to be distributed among its classes in the form of prizes, a statement which was received with much enthu- siasm. M. Bourlet followed with a most in- teresting resume of the history of flying, Digitized byLjOOQlC AMBRIKA BSPBRANTISTO 21 skizante ĝian disvolviĝon, kaj al la gvidebla direktebla balono kaj al la aero- plano; li ankaŭ klarigis la konstruadon de la aeroplano kaj la diversajn rimedojn eltrovitajn por kontroli kaj manregi ĝian iradon tra la aero. Eltiritaj el profun- da studado de la mehanikaj principoj de flugado, liaj vortoj estis ricevitaj kiel aŭtoritataj, kaj la aŭdantaro atente aŭs- kultis. La paroladon oni ilustris per movbildoj kiuj prezentis konatajn flu- gistojn kaj diversajn tipojn de aeropla- no j. Car multaj deziris gin audi, la par- olado okazis dufoje dum la sama ves- pero, je la sepa kaj duono, kaj je la de- ka; kaj ambaŭ prezentoj havis plenan aŭdantaron. Ekskurso Sur La Skeldo. Vendredon matene oni pasigis en komitataj kunvenoj, vizitado, kaj aĉetado, ĉu sola, ĉu en esperantistaj grupoj pli-malpli intemaciaj, inter kiuj ĉiu momento estis uzata por interparola- di kaj por konatiĝi kun novaj amikoj el ankoraŭ pluaj landoj. Sed la programo enhavis nenion ĝen- eralan ĝis posttagmezo, por kiu estis aranĝita ekskurso sur la rivero skeldo. Je la dua la esperantistoj komencis kuniĝi ĉe la rendevuo, por promeni kune tra la urbo al la doko kie atendis la va- porŝipoj. Ankoraŭ ili alvenis, ankoraŭ pli multaj ol antaŭe, kaj kiam la kaleŝo aperis kun Dro. kaj S-ino. Zamenhof, tiel granda fariĝis la entuziasmo de la gaja amaso ke junularo tuj malligis la ĉevalojn for de la kaleŝo kaj forsendis ilin kiel tute nebezonajn. Aliaj venis, samintencaj, kaj baldaŭ la parado ek- moviĝis tra la stratoj, tirante la kaleŝon kun la gajeco de vera entuziasmulo, flir- tigante standardojn kaj gaje babilante. Dro. kaj Srino. Zamenhof afable akcep- tis la salutesprimon tiamaniere donitan, dum la Antverpenanoj kuniĝis sur la trotuaroj kaj apud la fenestroj por ri- gardi kun videbla interesa tian paradon, kia neniam antaue trapasis la stratojn de tiu antikva urbo. Tri vaporŝipoj, flirtigante la Esper- anton standardon, venis unu post alia al outlining its progress both in the direc- tion of the dirigible balloon and the aero- plane, explaining in the course of his re- marks, the construction of the aeroplane, and the various devices for controlling and regulating its progress through the air. Having given much study to the mechanical principles of flight, his words were received as authoritative, and were followed by the audience with close at- tention. The lecture was illustrated by a series of moving pictures, presenting prominent aviators and the various types of aero- planes. Owing to the number in attendance, the lecture was given twice during the evening, at 7.30 and 10 o'clock, the hall being well filled on both occasions. Excursion on the Scheldt. Friday morning was occupied with sectional meetings, committees, etc., with sightseeing, shopping alone or in more or less international groups of esperan- tists, who seized every moment to con- verse with each other and make new friends from still more countries, but the program contained nothing of a gen- eral nature until afternoon, when an ex- cursion on the river Scheldt was sched- uled. At two o'clock the esperantists began to gather at the appointed ren- dezvous, to walk together through the city to the dock where the steamers were waiting. Still they came, in ever-in- creasing numbers, and when the car- riage appeared with Dr. and Mr. Za- menhof, the enthusiasm of the merry throng was such that a group of young men promptly unhitched the horses from the carriage, and sent them away as ut- terly unnecessary. Others entered in the spirit of this, and soon the procession be- gan to move along the streets, drawing the carriage along with the abandon of the true enthusiast, waving flags, and talking merrily, while Dr. and Mrs. Zamenhof graciously accepted the tri- bute thus offered, and the inhabitants of Antwerp congregated on the sidewalks and at windows, gazing with very defi- nite interest at such a procession as never before had passed along the streets of this venerable city. Three steamers, each flying the Es- peranto flag, pulled up to the dock one by Digitized by Google 22 AMERIKA ESPERANTISTO la doko, kaj ĉiu ricevis plenan ŝarĝon da esperantistoj. Eble ekskursantoj intertempe rigardis la malaltajn verdajn bordojn, kaj karak- terizajn vidajojn de flandra markomer- co, sekvatajn de paca pejzaĝo, sed efek- tive ni povas esti certaj ke tiuokaze agra- ble interparolado superis la plezurojn de rigardado. Ne ĉiutage en la jaro oni povas paroli esperante kun sami- deanoj el tridek landoj, trovi simpatiajn geamikojn inter homoj kies patra lingvo estas fremda al ni, kies viv-kutimoj kaj pensoj kredeble estas malsimilaj al la niaj. Tial, la esperantistoj interparolis, duope, triope, en pli grandaj kaj ĉiam ŝanĝantaj grupoj; ili interŝanĝis ideojn, aŭtografojn, vizitkartojn, diskutis litera- turajn kaj politikajn aferojn, tiel vigle kvazaŭ ĉiu parolis sian nacian lingvon, forgesante tiam ke eĉ ekzistas tiaj vor- toj, kiaj "fremdulo" aŭ "alilandano." Kiel multaj agrablaj memorajoj pri tiu tago revenos dum la estontaj jaroj, ĉu tiuj intemaciaj amikoj renkontiĝos la venontan jaron ĉe la oka kongreso, £u ili neniam poste revidos unu la alian! Usonano kiu diligente profitis la okazon ĉe tiu kongreso,—la unua kiun li ĉeestis, —diris ke li posedas aŭtografojn de kvin cent novaj amikoj, kaŭze de sia semajno en Antverpeno. Aliaj havis vizitkartojn, fotografajojn kaj aŭtografojn kiuj pru- vas similajn amikecojn. Spertaj esper- antistoj atestas ke tio ĉiam estas unu el la grandaj plezuroj de Esperantista kon- greso. KONGRESAJ AMIKECOJ. Efektive, fari novajn amikojn estas parto de la mirindaj travivaĵoj ĉe esper- antaj kongresoj. Kvankam tio ne ĉiam okazas, tamen personoj kiuj havas ko- munan intereson je Esperanto ofte povas trovi duan komunajon; kaj nur okaze komencita konatiĝo maturiĝas en dauran kaj ĉarman amikecon, eĉ inter amikoj loĝantaj sur kontraŭaj flankoj de la tero. Rilate al "esperantistaj intemaciaj ed- ziĝoj", sufiĉas diri ke ili okazas, kaj es- tas inter la plej feliĉaj edziĝoj! one, as the crowd arrived, and each was loaded to its full capacity with esperan- tists. It may be that the excursionists at in- tervals looked at the low green shores, the characteristic view of Flemish ship- ping power followed by the peaceful fields, but, as a matter of fact, we may be sure that the delights of conversation outweighed the pleasures of sightseeing on this occasion. One does not have op- portunity every day in the year to talk Esperanto with esperantists from thirty different countries, to find congenial friends among men and women whose mother-tongue is an alien one, whose mode of life and thought is presumably strange and "different." Therefore, the esperantists talked, in twos and threes, in larger and constantly changing groups, exchanging ideas, auto- graphs, and cards, discussing literary or political matters as energetically as if each person were speaking his national lan- guage, and forgetting for the time that such words as "foreigner" or "stranger" exist. How many pleasant memories of that day to be recalled throughout the years, whether these international friends meet again next year at the Eighth Con- gress, or whether they never see each other again I One of the Americans who made good use of his opportunities at the congress, the first he had ever attend- ed, remarked that he had the autographs of five hundred new friends because of the week in Antwerp. The others had cards and photos and autographs indi- cating similar friendships, and esper- antists of experience testify that this is always one of the great pleasures of an Esperanto Congress. Congress Friendships. In fact, the finding of friends is one of the wonderful experiences at Esper- anto Congresses. While this is by no means inevitable, yet persons who have Esperanto in common can frequently find a second common interest, and what begins as almost a casual acqua-'ntance ripens into a lasting and delightful friend- ship, even though the two friends live on opposite sides of the earth. As for the "esperantist international weddings," suffice it to say that they do occur, and are among the very happiest matches. Digitized by VjOOQIC AMERIKA ESPERANTISTO En la eksteraj kafejoj, la vicoj da se- ĝoj kaj tabloj apud la hoteloj, kie la plezurama Belgo, simile al la Franco, sidas por ĝui glaciaĵon, aŭ trinki kafon aŭ alian refreŝigan trinkajon, grupoj da esperantistoj el ĉiuj nacioj estis ĉiam vi- deblaj. Afiŝetoj apud la akceptejo, kovrite de proponoj pri rendevuoj por esperantis- toj kiuj, korespondinte kun samideanoj alilandaj, nun deziras persone renkonti, mute sed elokvente atestis la potencon de Esperanto starigi internaciajn amike- cojn La Internacia Balo. Unu el la plej agrablaj tute sociaj aferoj dum la kongresa semajno estas ĉiujare la internacia balo, vendredon ves- pere,—je la tago antaŭ la kongresa fini- ĝo. Dum pli fruaj tagoj, malnovaj ami- kecoj renoviĝis. kaj novaj multnombre fariĝis; tial la balo donas okazon por agrablega vespero, kiam esperanto per eksklusive socia uzado estas ilo por grandega plezuro. La balo de la Sepa Kongreso okazis en la somerloĝejo de la Harmonia Klubo, kies grandaj salonoj kaj belaj ĝardenoj estis tre taŭga loko por tia festo. Bonega orkestro de pli ol cent instrumentoj faris la muzikon, kaj la dancantoj dancis kun plena gajeco, dum la nombro da rigardantoj kaj promenantoj tra la ĝardenoj estis egala aŭ eble pli granda. La kutimo de an- taŭaj kongresbaloj, laŭ kiu oni portas tipan veston de sia patrujo, ne estis gen- erate sekvata; tamen kelkaj interesaj kostumoj estis vidataj. Kelkaj Skotoj portis la ceremonian kilton, kaj unuj usonanoj la "stelojn kaj striojn", kiel skarpon trans la brusto aŭ alimaniere aranĝitajn. Eble la plej interesaj estis la tre pitoreskaj vestajoj de Dro. Robin el Bukarest, redaktoro de DANUBO, kaj de Sino. Robin kaj iliaj geinfanoj. Tiuj du allogaj infanoj, kvinjara kna- beto kaj sepjara knabino, ŝajne tiom ĝuis la kongreson kiom plenaĝuloj, kaj impresis ĉiujn konatojn per sia mirinde facila kaj korekta uzado de Esperanto, In the outdoor cafes, the rows of chairs and tables in front of hotels, where the pleasure-loving Belgian, like the Frenchman, sits to sip an ice or drink coffee or partake of some other refreshing beverage, groups of esperan- tists from all nations were always to be seen, while a bulletin board near the "Akceptejo," covered with suggestions of rendezvous for esperantists, who had corresponded with esperantists of other nations and now wished to "meet in the flesh," gave mute but eloquent testimony of the power of Esperanto in forming international friendship. The International Ball. One of the pleasantest purely social events of the Congress week is always the international ball on Friday evening, the day before the Congress formally closes. By this time, old friendships have been formed, and such an occur- rence as a ball furnishes opportunity for a most delightful evening, when Esper- anto in purely social use is a medium of- fering unalloyed pleasure. The ball in connection with the Seventh Congress was held in the summer quarters of the "Harmonie Club," whose large halls and beautiful gardens formed an excellent location for such an event. A fine band of over one hundred pieces furnished the music, and the dancers danced with joy- ous abandon, while the number of on- lookers and of those who strolled in the gardens and sat at the numerous tables for refreshments was as large or per- haps larger. The custom of wearing the typical garb of one's native country was not very generally followed on this oc- casion, although a few interesting cos- tumes were noted. Several Scotchmen wore the full dress kilt, a number of Americans wore the stars and stripes in the form of a scarf across the breast, or otherwise arranged, etc. Most interest- ing were perhaps the elaborately pic- turesque Roumanian costumes of Dr. Robin of Bucharest, the editor of "Dan- ube," and of Mrs. Robin and their two children, a small boy and girl of about five and seven years of age, respectively, who by the way seemed to enjoy the whole congress as much as any of the grown-ups, and impressed all acquain- tances with their wonderfully fluent and Digitized by VjOOQlC 24 AMBRIKA ESPBRANTISTO kiu efektive estas al ili preskaŭ dua pa- tra lingvo. La Fina Kunveno. La lasta ĝenerala kunsido de la kon- greso okazis Sabaton matene. Kelkaj raportoj estis prezentataj, inter kiuj es- tis tiu de Lingva Komitato, legata de ĝia prezidanto, E. Boirac, rektoro de la Universitato de Dijon, ankaŭ raporto pri plua organizado de la Internacia Finan- ca Konsilantaro, kreita en 1910, kaj ra- porto pri la oficistoj elektitaj de la Ko- misio antaŭe priskribita sur tiuj ĉi pa- ĝoj, La Kongreso voĉdonis dankojn al la reĝo kaj estraro de Belgujo, al tiuj alil- andaj registaroj kaj estraroj kiuj sendis oficialajn representantojn, al lia urbestra moŝto de Londono, al la urbo Antver- peno kaj al la organiza komitato de la Sepa Kongreso. Oka Kongreso. Oni voĉdonis ke la oka internacia kongreso de Esperanto kunvenu en Kra- kovio, antaŭe la ĉefurbo de antikva Po- lujo, kaj tiamaniere solenigu en la lando de ĝia naskiĝo la dudekkvinan datreve- non de la kreado de Esperanto. Oni plue voĉdonis ke la Kongreso de 1913 okazu en Genovo, kaj de 1914 de Parizo. Por la kongreso de 1915, kaj San-Francisko kaj Edinboro estis proponitaj, sed oni ne voddonis. Post kiam Sro. Van der Biest-Andel- hof dankis la kongresanojn pro ilia helpo en sukcesigado de la kongreso, kaj es- primis esperon ke iliaj memoroj pri Ant- verpeno estu kiel eble plej agrablaj, la kunsido finiĝis kiam Fino. Maria Pose- naer (el la organiza komitato) prezentis al Dro. Zamenhof, pro la belga esperan- tistaro, pentrajon pentritan de la belga artisto Emilo Stoffels. La temr. de tiu bela pentrajo estas la pitoreskaj dokaj de Antverpeno, de kiuj montriĝas ŝipo portanta la simbolan standardon de Es- peranto. Post kiam Dro. Zamenhof es- primis sian estimon de tiu notinda dona- co, la esperantistaro kune kantis "La Espero" lastatempe dum la Sepa Kon- greso, kaj poste malrapide foriris el la salono, adiauante amikojn tie kaj di tie, correct use of Esperanto, which is prac- tically a second mother-tongue for these attractive children. The Closing Meeting. The last general session of the Con- gress took place Saturday morning. Sev- eral reports were presented, among them being that of the "Lingva Komitato," read by its president, Rector Boirac, of the University of Dijon, and the report concerning the further organization of the International Financial Council, cre- ated in 1910, and of the officers chosen for the Commission (mentioned earlier in these pages). The Congress voted formal thanks to the king and to the Belgian government, to those foreign governments which sent official representatives, to the Lord Mayor of London, to the city of Antwerp, and to the organizing committee of the 7th Congress. Eighth Congress. It was voted that the Eighth Interna- tional Esperanto Congress should be held in Cracow, once capital of ancient Po- land, thus celebrating the 25th anniver- sary of the creation of Esperanto in the native land of the author of Esperanto. It was further voted to hold the Con- gress of 1913 in Genoa, and of 1914 in Paris. For 1915 both San Francisco and Edinburgh were proposed, but no vote was taken. After Dr. Van der Biest-Andelhof had thanked the Congress members for their assistance in making the Congress a success, and expressed his hope that their memories of Antwerp would be the pleasantest possible, the session ended with the presentation to Dr. Zamenhof, by Miss Maria Posenaer, of the organ- izing committee, on behalf of the Bel- gian Esperantists, of a painting by the Belgian artist Emile Stoffels. The sub- ject of this handsome painting was the picturesque docks of Antwerp, in the foreground of which appeared a ship bearing the symbolic flag of Esperanto. After Dr. Zamenhof had expressed his appreciation of this unique gift, the es- perantists joined in singing "La Espero," for the last time during the Seventh Con- gress, and then moved slowly from the hall, saying farewell to friends here and there, with always the clause added by Digitized by Google AMBRIKA BSPBRANTISTO 25 ĉiam kun la frazero "Gis Krakovio", al- donita de unu aŭ la alia. Samtempe oni rapide uzis fotografilojn, por lastaj bil- doj de Dro. Zamenhof, de konataj espe- rantistoj, de grupetoj, dum Esperantistaj standardoj flirtis je la fundo. POSTKONGRESAJ OkAZINTAJOJ. Du horojn post la fina kunveno de la ĝenerala Kongreso okazis la malferma kunveno de la Universala Esperanta Asocio, granda organizaĵo kies ana- ro multnombre estis reprezentata inter la anoj de la kongreso mem. Tiu societo, kies prezidanto estas Sro. H. B. Mudie el Londono, kaj kies mal- ferman kunsidon ĉeestis Dro. Zamenhof, ne zorgas pri ia ajn propaganda laboro sed celas uzi esperanton en praktika vi- vo, kaj utiligi la servojn de esperantis- toj en ĉiuj landoj por aliaj esperantistoj, en la komercaj aferoj, vojaĝado, k. t. p. Aferoj pri la organizado kaj adminis- trado de tiu granda kaj diversefika so- cieto estis diskutataj, raportoj estis prez- entataj, financaj faktoj estis anoncitaj, novaj fakoj starigitaj, k. t. p., La finaj kunsidoj de la Asocio okazis lundon. Detalajn raportoj n pri tiuj ĉi kunvenoj oni povas legi en la monata jurnalo "Esperanto," kiu estas la oficiala organo de la Universala Esperanta Asocio. Esperanto Kaj La Ruga Kruco. Dimanĉon matene estis prezentata alte interesa montrajo pri la granda utileco de Esperanto por la laboroj de la Ruga Kruco. La malfacilajoj pro la manko de lingva kompreno, kiuj malhelpigis la ruĝkrucajn laborantojn en la tempo de plej granda bezono, estis imprese koni- gitaj dum la Rus-japana milito kaj mul- taj aliaj okazoj. Pro tio, kelkaj Ruĝkrucaj adminis- trantoj faris agemajn penojn por enmeti Esperanton kiel postulajon de la servo, kaj esperanta literaturo speciale tauga por tiu uzo jam estas akirebla. Por la Antverpena montrajo oni aranĝis tendojn, ambulancan servon, k. t. p. en la Placo Sankta Johano, kaj kelkaj memvolaj "vunditaj soldatoj" estis pretaj por ludi tian rolon en la pre- zentado. Je la dekunua la kuracistoj, one or the other "Farewell till Cracow;" while the kodaks everywhere were in good use, in getting final pictures of Dr. Zamenhof, of various well-known esper- antists and of groups of friends, as Es- peranto flags waved in the background. Post-Congress Events. Two hours after the closing meeting of the general Congress, the opening meeting was held of the U. E. A., a large and important organization whose mem- bership was well represented among the members of the general congress. This organization, whose president is Mr. H. B. Mudie, of London, and at whose first session Dr. Zamenhof was present, does not attempt to do any pro- paganda work, but seeks to make use of Esperanto in practical life, and to make the services of esperantists in all coun- tries accessible to other esperantists in commercial dealings, travel, etc. Mat- ters of organization and administration of this large and many-sided body were discussed, reports presented, financial re- cords announced, new "sections" were established, etc., the final sessions of the Association being held on Monday. De- tailed reports of these meetings will ap- pear in the monthly journal, "Esper- anto," which is the official organ of the U. E. A. Esperanto and the Red Cross. Sunday morning a highly interesting exhibition was given of the great utility of Esperanto in the work of the Red Cross. The difficulties due to lack of linguistic intercomprehension, which are liable to render Red Cross workers help- less at times of greatest need, on the bat- tlefield of nations of alien languages, were strikingly shown during the Russo- Japanese war, as well as on many other occasions. For this reason active efforts have been made by Red Cross workers to have Esperanto introduced as a re- quirement in the service, and Esperanto literature especially for such use is al- ready obtainable. For the Antwerp demonstration, tents, ambulances service, etc., had been ar- ranged in the Place St. John, and a num- ber of volunteer "wounded soldiers" were ready to play their part in the ex- hibition. At eleven o'clock the doctors, Digitized by VjOOQlC 26 AMERIKA ESPERANTISTO helpantoj, k. t. p., aperis, direktitaj de Dro. Noel el la ruĝkruca kuracistaro ĉe Parizo, Dro. Broeckaert el Antverpeno, kaj ruĝkrucanoj el Antverpeno kaj du aliaj urboj. Tiuj pasis de unu soldato al alia, ekzamenante vundojn, ricevante petojn de la "vunditoj," donante or- donojn, k. t. p. Cio estis farata en Esperanto kun granda rapideco kaj akurateco, kaj la metodo por komuniki rapide kun neesp- perantistaj soldatoj kaj ruĝkrucistoj, kaj ankaŭ kun spertuloj de la lingvo, estis efektive montrata. La usona fako de la ruĝa kruco estis oficiale reprezentata ĉe la Kongreso de Dro. H. W. Yemans, el la Usona Kuracista Rezervarmeo. PoSTKONGRESAJ VojAGOJ. Post kiam la kongresa semajno finiĝis, multaj kongresanoj partoprenis diver- sajn interesajn postkongresajn vojaĝojn. El tiuj la du plej interesaj al amcrikanoj estis la vojaĝo de la Internacia Scienca Asocio kaj la vojaĝo de la "Nordamerika Karavano." Mallongajn priskribojn pri tiuj du vojaĝoj, montrantajn la utilon de Esperanto dum vojaĝado, oni donos en la novembra numero de Amerika Es- PERANTISTO. aides, etc., appeared, directed by Dr. Noel, of the staff at Paris, Dr. Broeck- aert, of Antwerp, and Red Cross mem- bers of Antwerp and two other cities. These passed from one to another of the soldiers, examining wounds, receiving requests from the "wounded," giving di- rections, etc., all being carried on in Es- peranto with great speed and accuracy, the method of communicating quickly with non-esperantist soldiers and Red Cross workers, as well as with those pro- ficient in the language, being effectively demonstrated. The United States branch of the Red Cross was officially represented at Antwerp by Dr. H. W. Yemans, of the U. S. Medical Reserve Corps. Post-Congress Trips. After the congress week has ended, many of the congress members partici- pated in various interesting post-con- gress trips. Of these the two most in- teresting to Americans were the trip of the International Scientific Association and the trip of the "Nordamerika Kara- vano." * * * Short descriptions of these two trips,, showing the benefit of Esperanto in travel, will be given in the November number of Amerika Esper- antisto. La Parolado de Dro. Zamenhof "IEL tradicia malfermanto de la kongresoj esperantistaj, mi permesas al mi esprimi en la nomo de ĉiuj kongre- sanoj nian respektan kaj sinceran dankon al lia reĝa moŝto la reĝo Alberto pro la granda honoro, kiun li faris al nia afero, prenante sur sin la protektantecon super nia kongreso. Mi esperas, ke mi esprimos la deziron de ĉiuj kongresanoj, se mi proponos, ke ni sendu telegrafe nian diversgentan salu- ton al la regnestro de la lando, kies gastoj ni estas, kaj nian dankon al nia alta pro- tektanto. Mi esprimas ankaŭ en la nomo de la kongresanoj nian koran dankon al la urbestraro de Antverpeno, kiu afable donis al ni sian helpon kaj moralah apogon. Fine mi esprimas nian koran fratan dankon al tiuj niaj belgaj sami- deanoj, kiuj tiel laboreme kaj zorge pretigis nian grandan feston. Mi uzas ankaŭ la okazon de nia festo, por revoki en vian memoron la nomon de unu viro, kiu havas grandegajn meritojn en nia afero. La prelato Johann Mar- tin Schxeyer, kies nomon ĉiu el vi konas tre bone, la aŭtoro de Volapuk. antaŭ nelonge testis la okdekjaran da- trevenon de sia naskiĝo, kaj estus ne- pardoninde, se ni ne uzus la okazon de nia nuna ĝenerala kunestado por esprimi al li tiujn sentojn, kiujn ni ĉiuj havas por li. Li estas la vera patro de la tuta internacilingva movado. Antaŭ li oni ankaŭ revis pri lingvo internacia, oni pro- vis labori por ĝi; sed tio estis nur teoriaj skizoj, palaj senkorpaj fantomoj en la regiono de revoj. Li estis la unua, kiu diris al si: por lingvo internacia mi volas Digitized by Google AMBRIKA BSPBRANTISTO 21 ne revi, sed labori; dum ĉio ĉirkaŭe dormis, li estis la unua, kiu praktike kreis la internacilingvan movadon. Vo- lapuk ne estis venkita de Esperanto, kiel multaj personoj pensas tute erare; ĝi pereis per si mem en tiu tempo, kiam la trankvile kaj senartifike laboranta Es- peranto estis ankorau tro malforta, por iun venki; ĝi pereis ne pro sia stranga sonado aŭ pro aliaj similaj kaŭzoj, car al do oni povas alkutimiĝi, kaj kio hierati ŝajnis sovaĝa, tio morgaŭ aperas kiel io tute natura kaj bela; per longa kaj mul- tespeca uzado eĉ la plej sovaĝa idiomo de la plej barbara gento iom post iom fariĝas riĉa, eleganta kaj oportuna lingvo. Volapŭk pereis ĉefe pro unu grava eraro, kiun ĝi bedaŭrinde enhavis: ab- soluta manko de natura evolucio; kun ĉiu nova vorto aŭ formo la lingvo devis konstante dependi de la deddoj de unu persono aŭ de facile inter si malpaconta personaro. Kiel sur bastono plantita en teron, novaj branĉoj kaj folioj ne povis nature kreski sur ĝi, sed devis esti kon- stante skulptataj kaj algluataj. Se ne ekzistus tiu eraro, kiun korekti oni be- daŭrinde ne povis, Volapuk neniam pereus kaj ni ĉiuj nun verŝajne parolus volapiike. Sed tiu bedaŭrinda eraro, kiun kaŭzis ne manko de talento kaj de laboremeco, sed nur tro rapida publikigo de la lingvo, sen sufice matura elprovado, —tiu eraro, kiu pereigis Volapŭkon, neniel malgrandigas la meritojn de ĝia autoro, kiu la unua potence skuis la mondon por nia ideo; la grandaj meritoj de Schleyer en la internacilingva historio neniam malaperos. Mi proponas al vi, ke okaze de la festo de Schleyer ni telegrafe sendu al li en la nomo de la tuta esperantistaro nian koran gratulon, nian dankon por lia granda laboro kaj nian deziron, ke li vivu an- korau longe kaj havu la konscion, ke la f ruktoj de lia laboro neniam pereos. Karaj amikoj! Mi staras hodiaŭ antaŭ vi ne esperinte. Car dum la lasta tempo la stato de mia sano estis tro malbona, mi decidis ne veturi al la kongreso en ĉi tiu jaro. Tamen en la lasta momento mi devis ŝanĝi mian decidon, car mi rimark- is, ke la projekto, kiun mi prezentis por diskutado dum la sepa kongreso, ne de ĉiuj estas ĝuste komprenita kaj eble bezonos klarigojn de mia flanko. Tial ne mini, ke mi ne prepariĝis paroli antaŭ vi pri ia speciala temo, sed mi tuŝos nur per nemultaj vortoj tiun demandon, kies pridiskutadon dum la kongreso mi pro- ponis al vi. Mi ne antaŭvenos vian decidon por aŭ kontraŭ la diskutota pro- jekto, mi volas nur diri kelkajn ĝene- ralajn vortoj n, por instigi vin bone kaj senpartie prepariĝi por la venontaj diskutoj. Ekzistas en nia afero demandoj, kiuj povas esti solvataj ne de iu aparta per- sono, ne de iu aparta nacia asocio, ne de iu aparta institucio, sed nur de la tuta esperantistaro; ekzemple la demandoj pri nia Lingya Komitato, Konstanta Kongresa Komitato, k. t. p. Se iu volas fari simple konsilajn proponojn pri la interna agado de tiuj institucioj, li povas prezenti siajn proponojn al la estroj de la diritaj institucioj; sed se oni faras plendojn, se oni postulas reorgamzon, anstataŭigon aŭ eĉ forigon de tiuj insti- tucioj,—tiam al kiu oni devas sin turni? Aŭ se aperas iaj demandoj, kiuj kon- cernas la tutan esperantistaron, sed apar- tenas nek al la Lingva Komitato, nek al la Komitato de la Kongresoj,—tiam kiu havas la rajton ilin solvi? En sia privata esperantista vivo ĉiu persono aŭ grupo aŭ asocio estas kompreneble tute liberaj kaj povas agi, kiel ili volas kaj povoscias; sed pri ĉiuj demandoj, duboj aŭ entre- prenoj, kiuj koncernas la tutan esperan- tan aferon, estas nepre necese, ke ni havu la eblon ĉiam scii la veran opinion au deziron de la tuta esperantistaro. Es- peranto ne estas ankoraŭ en tia feliĉa stato, ke ĉiu povu nur tiri el ĝi profiton, ne zorgante pri la bonstato de la afero mem: ni devas kaj dum longa tempo ankoraŭ devos propagandi gin, kreskigi gin, defendi ĝin kontraŭ malamikoj; sed se ni ne havas la eblon regule interkon- siliĝadi, aŭ se niaj interkonsiligoj, farataj ne en orda parlamenta maniero, ne havos moralan valoron por la esper- antistoj, ni similos organismon sen kapo kaj sen manoj, ni nenion povos entre- preni, ni staros senmove kaj malpacos inter ni mem. Mi ne volas en la nuna momento de- fendi la projekton, pri kiu vi en la plej proksimaj tagoj diskutos; tre povas esti, ke la projekto havas gravajn erarojn, kiujn via pridiskutado forigos; tre povas esti, ke la tuta projekto montriĝos neak- Digitized by VjOOQLC 28 AMBRIKA BSPBRANTISTO ceptinda, kaj tiam—vi scias tion tre bone —mi ne penos altrudi gin al vi, kiel mi neniam ion al vi altrudis. Nur pri unu afero mi kore vin petas: kion ajn vi de- cidos,—ni ne fermu nian kongreson antaŭ ol ni en tia aŭ alia formo faros ian aranĝon, kiu donos al ni la eblon al- menaŭ unu fojon en jaro solvi ĉiujn kolektiĝintajn disputojn aŭ dubojn en lojala interkonsento kaj konforme al la vera deziro de la tuta esperantistaro. La aranĝo de regula kaj rajtigita kon- gresa voĉdonado, kiun mi proponis al vi, aŭ ia alia simila aranĝo, kiu eble rezultos el via diskutado, ne estos ia nova institu- cio kaj per si mem ne ŝanĝos la iradon de nia afero; sed ĝi donos al ni la forton de ordo kaj de solidareco. La institu- cioj, kiujn ni kreis, au eble ankoraŭ kreos, ĉesos havi la karakteron de ia privatajo kiun neniu subtenas kaj multaj atakas. Hi havos rajton diri al la es- perantistaro: se ni estas bonaj, respektu nin kaj subtenu nin; se ni estas malbonaj, reorganizu nin aŭ forigu nin. Ciu esper- antisto scios, al kiu plej alta instanco li devas sin turni, se tio aŭ alia en la komun-esperantistaj aferoj ne plaĉas al li, kaj oni ĉesos konstante sin turnadi al mi, kiu hodiaŭ vivas, morgaŭ povas ne vivi, kaj kiu cetere havas nek rajton nek deziron solvi ĉiujn disputojn propra- decide. Ni komencu nian feston kaj ankaŭ niajn laborojn, al kiuj ni dediĉu nian plenan atenton kaj senpartiecon. Se el niaj laboroj rezultos la enkonduko de preciza ordo en nian aferon, tiam la kongreso Antverpena estos unu el la plej gravaj inter niaj kongresoj. Tion ni esperu. Ciu el ni havu la firman decidon helpi per ĉiuj fortoj al la enkonduko de ordo kaj forigo de ciu malpaco en nia afero. Kun tiu firma kaj solena decido en la koro ni kriu: vivu, kresku kaj flora nia afero I Aldono al la Regularo de la Universalaj Kongresoj de Esperanto GIU decido de Internacia Es- perantista Kongreso estas deviga nur por la komunaj Esperantistaj Institucioj oficialaj, tio estas por tiuj, kiuj estas kreitaj kaj subtenataj laŭ la deziro de Internaciaj Esperantistaj Kon- gresoj aŭ de la decido de la Delegitaro Rajtigita. Por la Esperantistoj privataj ĝi havas valoron nur moralan, montrante al ili la deziron au opinion de la plimulto. Partopreni en la Kongreso kaj en ĝiaj diskutoj havas la raj on ĉiu, kiu pagis la kotizon kaj submetiĝas al la kongresa Regularo; sed rajton de voĉdonado havas nur la regule elektitaj delegitoj de Esperantistaj grupoj aŭ societoj. Kiel delegito estas rigardata ĉiu per- sono, kiu prezentas al la Kongresa Ko- mitato rajtigan leteron, kiun, en la nomo de la grupo aŭ societo, subskribis ĝia prezidanto donante samtempe la nom- bron de anoj de la grupo aŭ societo. Ciu loka, regiona kaj landa grupo aŭ societo povas elekti po unu delegito por dudek kvin anoj. Malgrandaj grupoj povas, por elekto de delegito, kunigi kun aliaj grupoj. Ciu grupo povas elekti siajn delegitojn aŭ inter siaj propraj membroj, aŭ inter aliaj esperantistoj, kiuj partoprenos en la Kongreso. Ciu delegito havas tiom da voĉoj, kiomfoje po 25 anoj havas la grupoj aŭ societoj, kiujn li reprezentas. La tagordon de la Kongreso fiksas la Prezidanto de la Konstanta Kongresa Komitato post interkonsiliĝo kun la aliaj anoj de tiu komitato, kaj li publikigas ĝin tri monatojn antaii la Kongreso en la Oficiala Gazeto, por ke ĉiuj societoj kaj grupoj havu eblon esprimi al siaj delegitoj sian opinion pri la diskutotaj demandoj. Se ia propono ne estas akceptita en la tagordo, ĝia aŭtoro povas ricevi de la Kongresa Estraro rajton disdoni gin dum la Kongreso, kaj se ne malpli ol 100 delegitoj subskribas ĝin kiel dis- kutindan, la Kongresa Komitato devas enporti gin en la tagordon. En ĉiu grupo aŭ societo estas konsid- erata kiel elektanta membro de grupo au societo ĉiu, kiu pagis jaran kotizon al la Administra Komisio. Digitized by Google Some Congress Facts Official Delegates. The following governments and non- esperanto organizations sent official dele- gates to the Seventh Esperanto Congress in Antwerp: Belgium, represented by Mr. Goemans, general inspector of intermediate instruc- tion. Brazil, Agenor Augusto de Miranda, engineer of telegraphs. Chile, Dr. Fraga. Guatemala, Mr. Marsily, consul at Antwerp. China, Koey Ping Young, secretary of the Chinese legation in Brussels. Spain, Captain Josefo Perogordo. Hungary, Aleksandro Giesswein. Nicaragua, consul at Antwerp. Norway, Linar Schibbye. Persia (name not obtained). Rumania, the Ministry of Agriculture and Real Estate, reepresented by Mr. Fischer, who also represented the Cham- bers of Commerce of Bukarest and Galat- za. Russia, the Ministry of Commerce and Industry, by Mr. Nedaviŝin. United States of America, Mr. Edwin C. Reed, who also represented the Wash- ington Chamber of Commerce. War Department, U. S. A.. Dr. H. W. Yemans, who also represented thcAmeri- can Red Cross Society. Bureau of Standards, Dept. of Com- merce and Labor, U. S. A., Mr. E. C. McKelvy. State of Massachusetts, Mr. Winthrop Lee. State of North Carolina, Dr. Abraham Rudy. State of Pennsylvania (by special act of the legislature), Mr. J. D. Hailman. State of Vermont, Mr. John L. Stan- yan. City Government of Praha, Austria, Jan Biskup, city councilor. International Institute of Bibliography, Mr. Paul Otlet. Touring Club of France, Mr. Gabriel. French Society of Arbitration among Nations, Mr. Ch. Richet. International Association of Peace and Arbitration (London), Mr. F. Moscheles. Americans at the Congress. The following is a partial list of those from North America present at the Con- gress in Antwerp. It was reported that forty-two members of the Esperanto As- sociation of North America were regis- tered, some of them registering during the last few days and therefore not in- cluded in the published list of congress members. The following were known to be present: Edwin C. Reed, official representative of the United States of America (also representing the Washington Cham- ber of Commerce). Dr. H. W. Yemans, official representa- tive of the U. S. War Department, also of the Red Cross Society. E. C. McKelvy, official representative of the U. S. Bureau of Standards (De- partment of Commerce and Labor). J. D. Hailman, representing the State of Pennsylvania (by legislative enact- ment). G. W. Lee, with credentials from the Governor of Massachusetts. J. L. Stanyan, with credentials from the Governor of Vermont. Abraham Rudy, with credentials from the Governor of North Carolina. Dr. Ivy Kellerman-Reed, Editor of Am- erika Esperantisto. H. S. Hall, Councilor of the Ohio Valley Division, Esperanto Association of North America. J. M. Geldert, Councilor of the Canadian Division, Esperanto Association of North America. J. F. Morton, Jr., Councilor of the New York Division, Esperanto Association of North America. Herbert Harris, Portland, Me. Dr. D. W. Fellows, Portland, Me. Miss Julia May Leach, Amherst, Mass. Dr. John Groman, Utica, N. Y. Miss Cora L. Butler, Port Richmond, N. Y. Albert Janssen, Brooklyn, N. Y. Miss Janssen, Brooklyn, N. Y. Jos. Silbernik, New York, N. Y. Miss L. F. Stoeppler, New York, N. Y. Dr. H. B. Besemer, Ithaca, N. Y. Mrs. H. B. Besemer, Ithaca, N. Y. Digitized by VjOOQlC 30 AMERIKA ESPERANTISTO John D. Collins, Ithaca, N. Y. Miss Delia C. Condron, Washington, D. C. Clifton R. Linfoot, Washington, D. C. Dr. W. J. R. Thonssen, Washington, D. C. Miss Belle C. Saunders, Washington, D. C. Miss Julia H. Hoffman, Washington, D. C. Miss E. W. Weems, Baltimore, Md. Mrs. A. Rudy, Raleigh, N. C. Miss Ann E. Beattie, Cardington, O. Mrs. H. W. Yemans, Detroit, Mich. Dr. B. F. Simonek, Chicago, 111. Mrs. B. F. Simoneek, Chicago, 111. Edwin L. Clarke, Canon City, Col. D. E. Parrish, Los. Angeles, Calif. H. I. Keyes, Uniontown, Pa. Items. At the time of opening of the Con- gress there were 1722 members enrolled. Even until the last days of the conven- tion others enrolled, and while the exact figures of the final enrollment are not at hand, it is safe to state that the member- ship was considerably over 1800. At the opening meeting the speakers representing the Esperantists of different nations and languages numbered thirty- two. The Konstanta Komitato de la Kon- gresoj for the coming year was chosen as follows: Honorary Presidents: Dr. Zamenhof and Prof. Boirac. President: General Sebert of Paris. Vice President: Prof. Carlo Bourlet of Paris. General Secretary: Gabriel Chavet of Paris. Curators of the Congress Treasury: Dr. Mybs of Dresden and Mr. Mudie of London. Other Members: Dr. Yemans and Ed- win C. Reed of United States, and Messrs. Van der Biest and Van Schoor of Belgium. As told in the story of the Congress, it was decided to create a Commission to bring in a plan for a general world fed- eration. This Commission has appointed a sub-commission to classify all sugges- tions, and all suggestions must be sent to this sub-commission in Germany before December first. The American member of the general commission is Edwin C. Reed, who will be glad to receive and forward any suggestions. Cinematograph Pictures. One of the up-to-date moving picture theatres of Antwerp took photographs of the opening meeting of the Congress, also of other interesting occurrences, and dis- played these to interested audiences of Esperantists and the general public dur- ing the Congress week. After that week the films were obtainable for general use, and the firm owning them (PatlM) Bros.) are now showing the pictures everywhere. Americans should urge their best local moving picture theatres to obtain and use these films of the Seventh Congress, thus accomplishing the double purpose of seeing for them- selves a few of the events of the Con- gress, and carrying out a new line of propaganda work. (A film costs $5.00 and may be obtained at 41 West 25th St., N. Y.) Concurrent Resolution (This resolution passed by the Pennsylvania Legislature, in accordance with which Mr. J. D. Hailman of Pittsburgh, represented his state at the Esperanto Congress in Antwerp, should be carefully read by all who are planning legislative work concerning Esperanto dur- ing the coming year.) w 1IEREAS, The famous in- ternational language, Esper- anto, intended to facilitate communication between peo- ple and races speaking dif- ferent tongues, has been and is making vast strides throughout the world; and Whereas, The Seventh International Congress of Esperantists will meet in Antwerp, Belgium, in August, one thou- Digitized by Google: AMBRIKA BSPERANTISTO 31 sand nine hundred and eleven; and Whereas, The students and adherents of this language are working to bring about universal peace and a closer union among the races of the world; and Whereas, Official representatives from many nations have attended these Con- gresses and will attend the coming one in Antwerp; and Whereas, The United States Govern- ment has been and will be represented officially at these Congresses; and Whereas, It is fitting that the Com- monwealth of Pennsylvania should be officially represented at the Seventh Con gress; therefore Be it resolved by the Senate of the General Assembly of the Commonwealth of Pennsylvania (if the House of Repre- sentatives concur), that the Governor is hereby authorized and directed to ap- point one male citizen of this Common- wealth, skilled in Esperanto, to represent this Commonwealth at the Seventh In- ternational Congress of Esperantists, to be held in the city of Antwerp, Belgium, in August, one ihousand nine hundred arid eleven. Such representative shall serve without compensation from or ex- pense of any nature to this Common- wealth. @ To Non-Esperantists •SPERANTO, whose Seventh Annual International Con- gress has been described in this number of Amerika Esperantisto, is by no means an untried experiment. Although only seven annual meetings have been held, the language was first published twenty-four years ago, in a brochure by Dr. Zamenhof of Warsaw, and since that day has steadily gained ground, un- til it is now fairly well established in every country of the world, and is defi- nitely established in the chief countries of Europe. In this number of the maga- zine we have told some of the things done all in the one international auxiliary language, in a great meeting of dele- gates from thirty-two different coun- tries and languages. In the next number we shall tell how advantageous it is to know Esperanto when traveling in for- eign lands. Esperanto is not intended to supplant any existing language. It is not a pro- ject for the establishment of a universal tongue, but it meant to fill that great de- sire for an international idiom, a lan- guage which all nations will learn after the mother-tongue, instead of merely ob- taining a smattering of some one or more difficult foreign national languages which can be of benefit only in the one or more countries where such language is spoken. Esperanto is many times easier to ac- quire than is any national language. It is free from the difficult idioms which trouble the student; it is regular; and there are no exceptions to any of the few rules; it is pronounced exactly as it is spelled, for each letter always has the same sound, and each sound is always represented by the same letter; it has one easy conjugation for all verbs, so there are no irregular verbs. Esperanto not only is intended for a medium of easy international communi- cation for the man of commerce or sci- ence, or for the traveler, but its propa- gandists also believe that Esperanto has a mission even more important. Esper- antists in all countries are making friends in other lands, for even though they may not travel it is a simple matter to obtain the addresses of esperantists in other parts of the world who have mutual in- terests. As Esperanto progresses and more and more people thus become ac- quainted with others in the far corners of the world, and learn that they also are truly "human," the contempt for the "foreigner" will become less and the spirit of international good-will is obvi- ously bound to increase. We therefore invite you who are not yet Esperantists to become members of this great world movement. Obtain a text-book and see how interesting the study is. Join The Esperanto Associ- ation oe North America, whose mem- Digitized by Google 32 AMBRIKA ESPERANTISTO bership is open to any person interested in the movement. Subscribe for Ameri- ka EspErantisto which, in its regular numbers, contains news of the movement among the societies of this and other countries, a considerable amount of good literature in Esperanto for both the stu- dent and the proficient Esperantist, as well as a special department for begin- ners. Year's subscription is $1.00, with which we will give to new subscribers for a limited time, a free paper-covered copy of the the American Esperanto Book. Active membership in The Es- peranto Association of North Ameri- ca is fifty cents a year. To Esperantists «V ^tth the first of October a & W ^k year of activity begins. | The importance of Esperan- % W to here and abroad has been ^^ĥm^ steadily increasing, thanks to the work you have been doing. The coming year is certain to be a most im- portant one, a year in which, by pulling together for our common cause, much may be accomplished to establish more firmly the international language in the minds of the American people. First and foremost be sure to keep your name on the list of subscribers of the maga- zine and thus keep in touch with what others are doing, and at the same time assist to keep it alive and make it grow; for without such a magazine in America which you may point out to inquirers, Esperanto would not appear so strong as it is; patronize the book department of the American Esperantist Company in order that this, the one Esperanto pub- lishing company in the country, may in- crease, and do more and more advertis- ing and pushing of Esperanto publica- tions; remember that any movement is reckoned, not at the estimated number of adherents, but by the actual enrolled membership of the official organization; therefore be sure to join or renew your membership in The Esperanto Asso- ciation of North America. This is tremendously important this year be- cause of the bill which has been intro- duced in the United States House of Representatives for an investigation of Esperanto. It is expected that this bill will come up for consideration in De- cember, and the number of Esperantists enrolled in the organization will have great weight. If you have not already done so, write your Congressman, ask- ing him to consider carefully "House Resolution 220." Even if you have written once, write him again reminding him of this, about the first of Decem- ber. Try to get publicity in your local papers. Take material from this num- ber of Amerika Esperantisto, mention the resolution before Congress and any other facts of general interest and send to the editor, being sure to tell the read- ers that free literature about Esperanto will be mailed upon application to The Esperanto Office, Washington, D. C, if name, address and stamp for reply are sent. When you are subscribing or renew- ing your subscription to any of the vari- ous magazines of the country, as "Satur- day Evening Post," "Everybody's," etc., be sure to send these subscriptions through The Esperanto Office.. If you are subscribing for several, we can make you the best club prices, and the commissions will add a few dollars to the treasury, yet cost you nothing. Because of the crowded condition of this number, due to the story of the Con- gress, the usual departments have been omitted, but the November number will contain the regular news, literary, be- ginner's and official departments. Renew your subscription, renew your membership and do everything in your power to bring more members into the movement. The success of the move- ment DEPENDS UPON THE INDIVIDUAL MEMBER. Digitized by Google