CJje American
OFFICIAL    MAGAZINE    OF    THE
AMERICAN   ESPERANTO   ASSOCIATION
ESPERANTO
AUXILIARY
LANGUAGE
INTERNATIONAL
Vol. I
NOVEMBER, 1907
No. 11
The   American   Esperanto   Association
(Founded  1905.)
Honorary President—Dr. L. Zamenhof.
President—Prof.  G. B. Viles, Ohio State University.
Treasurer—Stephen W. Travis, Jr.     Secretary—John Fogg Tvvombly.
Publication Office of the American Esperanto Journal is   at  34   Green   St.,   Brookline,  Boston
Postal District, Mass., U. S. A.
The  American  Association  exists   for  the  following purposes:
1)    To furnish information about Esperanto.
2)    To provide students with proper books.
3)    To provide certificates  of  proficiency  in  the  language.      Specimen   examination   papers
sent for 10 cents.
4)    To publish the American Esperanto Journal.
5)    To unite with   one  another  individual  Esperantists and, especially, the Local Esperanto
Societies.
Membership  in the Association, including a year's subscription   to   the   American   Esperanto
Journal, $1.50.      Send  all  membership  dues  to the Secretary. Am.   Esperanto Ass'n. Boulevard
Station, Boston, Mass.
AFFILIATED  ORGANIZATIONS:
Help us and help yourselves by becoming affiliated with the American Esperanto Association.
This will cost you only $2.00. Send the necessary information and money to the American Es-
peranto Association, Boulevard Station, Boston, Mass.
Los Angeles  Esperanto  Society...................Ralph Bond, 232 S. Hill St., Los Angeles, Cal.
San Diego Esperanto Society...................C. A. Babcock, Jr., R. F. D. 1, San Diego. Cal.
New   Britain   Esperanto   Society..........Rolland B. Moore, P. O. Box 700. New Britain, Conn.
Washington Esperanto Society. .Chas. W.Stewart, 1211  Kenyon St., N.  W., Washington, D. C.
Emory Esperanto  Club........,....................Jack Derhpsey,  Emory College  Oxford,  111.
Illinois   Esperanto  Association......................Edwin C. Reed, Ashton Block, Rockford, 111.
Chicago  Esperanto  Society.......Carleton W.   Washburne,   553   Jackson   Blvd.,   Chicago   111.
Leibniz Esperanto  Club................"..........Adolph  Kroch,  126  Randolph   St.,  Chicago,  111.
Univ. of Chicago Esperanto Society..........Miss M.  E. Smith, 6043  Ellis Ave.,  Chicago,  111.
Elgin Esperanto Society......................Dr. Clara L. Todson, 23, The Spurling, Elgin, 111.
La Juna  Stelaro...................................D. A. Johnston, Y. M. C.  A., Rockford, 111.
Rockford  Esperanto  Society   .................Derwent  Whittlesey,   1815   Elm   St..   Rockford.   HI.
Esperanto Club of Rockford......................Chas, Froeding, 1216 20th Ave.. Rockford, 111.
Indiana Esperanto  Association. .Mrs.  Winifred S. Stoner, U. S. Marine Hospital, Evansville, Ind.
Juna Espero Esperanto Society......Miss   Julia. Bierbower, 610 Upper  1st  St.,  Evansville,  Ind.
Non Nobis Solum Esperanto Club----Miss Sadie  Rucker,   1025   Chandler  Ave.,  Evansville,   Ind.
Indianapolis Esperanto  Society............Miss Mary McEvoy, 21 E. Ohio St., Indianapolis, Ind.
Kansas State Agri. College Esperanto Club..............Andrew J.  Wheeler,  Manhattan, Kan.
Portland Esperanto Society.................----Herbert Harris, "The Somerset,"  Portland,  Me.
L'Espero  Esperanto Club.......................Mrs. A. D. Bird, 40 Camden St., Rockland, Me.
Massachusetts Agri. College Esperanto Club.E. Victor Bennett, 25 N. College St., Amherst, Mass.
Boston Esperanto  Society.........Edward   K.   Harvey,  Perkins   Institution,   S.  Boston,   Mass.
Esperantaj   Pioniroj   .....................Aron D. Wolpe, Perkins Institution, S. Boston, Mass.
Cantabrigia Esperanto Group.. ..Mrs.  Estelle M. H. Merrill, 45 Bellevue Ave., Cambridge, Mass.
Harvard   Esperanto  Society.....................H. R. Shipherd, 669 Dana St., Cambridge, Mass.
Marsh Esperanto Club  ....................F. W. Woolway, 77 Union St., Newton Centre, Mass.
Worcester Esperanto  Society......HerbertK. Cummings, Polytechnic Institute, Worcester, Mass.
Winona  Esperanto   Club..................Rev. J. I. Cleland, 278 W. Fourth St., Winona, Minn.
St. Louis Esperanto Club............Mrs.Meade C Dobson, 4604 McMillan Ave., St. Louis, Mo.
Good Templars Esperanto  Club..............Harry C. Welsh, c.o. M. M. Co., Missoula, Mont.
First Nebraska Esperanto Club.................................Mrs. E.  A. Russell, Ord, Neb.
Searchlight Esperanto Society............................Dr. E. W. Newell, Searchlight, N cb
Auburn Esperanto Society ...... ^.........Clarence F. Welch, Recorder's  Office, Auburn, N. Y.
Brooklyn  Esperanto  Society   ..............Durbin Van Vleck, 154 Hancock St., Brooklyn, N. Y.
New York Esperanto  Society...................___.... Stephen W. Travis, Jr., Tenafly, N. J.
Columbus  Esperanto  Society...........M. Janet Rogers, 403 Luchhaupt  Ave.,  Columbus,  Ohio.
Esperanto Club of Ohio State Univ.......Charles W. Park, Ohio State Univ., Columbus, Ohio.
Toledo Esperanto Club-----..........................H. S. Blaine, P. O. Box 999, Toledo, Ohio
Philadelphia Esperanto Society..............Lewis B. Lueders, 206 6S. 41st St., Philadelphia, Pa.
Jamestown Esperanto Club.......-------..........Leo V. Judson,  101  Wood St., Norfolk, Va.
Seattle Esperanto  Society.......................Wm. G. Adams, 309 27th Ave., Seattle, Wash.
The American Esperanto Journal
Vol. I                                                   NOVEMBER,   1907                                                   No.  11
•"THE American Esperanto Journal is published by The   American   Esperanto Association.      It   is   the
official organ of the Association, and also of the local Esperanto societies in Boston, Chicago, New
York, Philadelphia, Los Angeles, Seattle, etc.      It is issued monthly by the Association and will aim to
be especially useful to beginners.                                                                                                                     ,
All writers to the Journal must observe the following rules:
i.   Write legibly or, preferably, "type-write."
2.    Use paper as large as that of the Journal.
3.    Write only on one side of the sheet.
4.    Leave large spaces between the lines.
The Editors reserve the right to correct and to reject all manuscripts. No manuscripts will be re-
turned except in the case of articles rejected, and only then, when such articles exceed 500 words in
length, and are accompanied by return postage.
The American Esperanto Journal is a "propaganda organ." The editors and other workers on it
give  freely  of their  time  and  labor;   writers  of articles must do likewise.
Address articles to the REDAKTORO, AMERICAN ESPERANTO JOURNAL, Boulevard Station,
Boston, Mass.     News articles should be addressed to the REDAKTORO DE KRONIKO.
AMERICAN ESPERANTO JOURNAL.
One subscription with membership  in the American  Esperanto  Association.........$1.50
Journal alone, subscription price..................................................   1.00
Send all subscriptions to the Secretary, American Esperanto Association, Boulevard Station, Boston,
Mass. Change of address costs 10 cents; no changes made during the summer months; your post-
master will forward your Journal during the summer for a few cents. Please address all complaints
to the Secretary. The Journal does not regularly appear until the middle of the month; in July, August,
September and October, not until the end of the month. For advertising rates address Stephen W.
Travis, Jr., Business Manager, Tenafly, N. J.
La Internacia Lingvo ekzistas por praktikaj    Dum mallonga tempo tiu povas esti amuzo, kaj
celoj.    Ĝi ne estas teoria ludilo de filologistoj,    ec helpilo por la ellerno de la lingvo.   Baldaŭ
nur amuzaĵo de lingvoamantoj.    Se tio estus,    tamen tia korespondado velkiĝas   pro  manko
ĝiaj propogandantoj efektive estus elkonsumin-    de intereso, pro manko de ia efektiva realaĵo.
taj  plej    senutile siajn   fortojn, monon, kaj        Ni konsilas   do al niaj   legantoj ke ili agu
tempo.n.     Ju pli   baldaii do   ili   forlasus la    tute malsame.   Studu la lingvon, ellernu ĝin,
aferon, des pli saĝe ili agus.                              korespondadu  kun fremduloj,  sed  faru ĉion
Esperanto   tamen ne estas tia ludilo:   ĝi    tion por definita   celo.    Rilatigu Esperanton
pretendas kaj pretendis por si tute alian rolon.    kun io serioza, grava, en via vivo.    Abonu la
Ĝi estas tro saĝa por pensi ke ĝi en si mem    jurnalojn rilatantajn kun  tiu gravaĵo.    Jam
estas inda je laboro kaj studado: kontraŭe ĝi    estas   kelkaj   da   ili.    Se   vi estas sciencisto,
estas inda je tiuj ci nur pro sia utileco, pro sia    venigu la Internacian Seiencan Revuon.    Per
helpado, en pli gravaj  af eroj.    Alivorte, Es-    ĝi rilatiĝu kun aliaj Esperantistaj sciencisto j;
peranto ne estas io en si mem; ĝi estas ne nur    pruvu   ke Esperanto   povas valori   inter la
helpilo  por aliaj af eroj   sed por tiuj   ĉi  tre    sciencoj; antaŭenirigu kune vian sciadon  de
grava  helpilo.                                                     scienco kun via sciado de Esperanto.
Tial Esperantisto kiu kontentigas sin per la       Se vi en via hejma lando interesiĝas pri la
studado kaj eĉ per la ellernado de la mternacia    internacia paco vi devos helpi tiun ĉi aferon
lingvo  kaj tiam haltas,  kaj ne  rilatiĝas  kun    per   abono   al la Espero Pacifista.     Eble   vi
fremduloj per helpo de tiu ĉi lingvo, estas ne    abonis ĵurnalon pacifistan en via propra lando;
vera  Esperantisto.    Nek eĉ  la korespondado    sed tio ne malhelpas vin aboni ankaŭ interna-
kun  fremdulo pri vantaj  aferoj per praktiki    cian pacifistan  organon.    Internacia ĵurnalo,
la lingvon ne   estas   longatempe kontentiga,    redaktita en internacia lingvo, kaj subtenata de
2
The American   Esperanto Journal.
Internacia Societo Esperantista por la Paco,
sajnas estas ĝuste la konvena organo por paco
internacia. Ĝi bezonas vian helpon; kaj vi
bezonas ĝian helpon, kiel en la "paca" pro-
pagando  tiel  ankaŭ en la esperanta.
Tiel ni povus daŭrigi nian predikon, alvo-
kante al ĉiu rilatiĝi kun iu serioza afero per
Esperanto. Aparte ni petas al ĉiuj Esper-
antistoj Romanaj Katolikaj, ke ili ne forgesu
sian propran ĵurnalon, la Espero Katolika,
bonege redaktatan de l'Abbe Peltier.
Denove, ni ripetas ke Esperanto en si mem
ne estas inda je laboro kaj studado. Ĝia
graveco konsistas je la helpo kiu ĝi povas
alporti al aliaj gravaj aferoj. Se tian helpon
ĝi ne povos alporti, ĝi pereos, kaj juste, ĉiu
el ni elektu la kampon sur kiu Esperanto
povas helpi lin, kaj tuj aboni la ĵurnalon es-
perantistan kiu laboras sur tiu kampo. La
naciaj propaganda] jumaloj ne povas helpi
tie; ili estas nur semantoj de la bona semo.
Por ricevi rikolton, oni devas labori per la
fakaj jumaloj kaj societoj.
Tiuj ĉi "modernaj maŝinoj de la civilizacio
intelekta" bezonas monon por sia agado. Ne
forgesu tion; kaj abonu hodiaŭ unu el la
jumaloj kies adresoj troviĝas sur la tria paĝo
de   la  kovrilo de nia jurnalo.
The American Esperanto Association has
now over five hundred members, and about
as many more subscribers to the Journal, who
are not members. We have not yet finished
the first year of the Journal, and we ought
to consider that so far we have done very well.
But there remains much more to do, both
for the Journal and for the Association. Until
the present time both have necessarily been
mere tentative efforts and have labored under
the disadvantage of rather unorganized meth-
ods. This has been due not only to the
newness of our movement, but to the great
extent of our country.
The first difficulty—the newness of our
movement—we shall soon outgrow; but, in
order to conquer the latter, we must divide
our work according to the territory to be
covered. One general center for information
and for the sale of books for a country so
large as the United States is insufficient.
There should be a dozen such centers. Local
clubs and individuals should as soon as pos-
sible combine in State Federations, or at least
in "Sectional" Federations. Illinois has set
the example with the founding of the Illinois
Asocio Esperantista, which  event  took place
July, '07. This State Association has taken in
practically all the clubs in Illinois. It is
answering letters, selling books, sending out
lecturers, etc. In other words, it has become
a propaganda center for Illinois and the sur-
rounding States. It has relieved the American
Association of much labor; what is more, it
has done much which a National Association
cannot possibly do—it has aroused local en-
thusiasm, it has enabled the local Esperantists
to get together and become acquainted, and
it has thereby enlisted the services of many
who would otherwise be standing idly by with
folded arms while the National Association
is overwhelmed with work.
We, therefore, advise all local groups to form
local federations just as soon as they can.
If you are not strong enough to form a
State Federation, combine with one or more
other States and form a "Sectional" Federa-
tion. Let all in the Middle Atlantic States,
for instance, combine with the Philadelphia
Society to form a Middle States Association;
let the New England States write to the secre-
tary of the Boston Society to see what can
be done about forming a New England Asso-
ciation ; let those on the Northwest Pacific
Coast look to Seattle, etc. And, if you want
practical advice as to the method of forming
your federation, write to Mr. Edwin C. Reed,
Secretary of The Illinois Esperanto Associa-
tion, Ashton Block, Rockford, 111.
Every Member of the A. E. A. is requested
to send, as soon as possible, to Secretary
American Esperanto Association Boulevard
Station, Boston, Mass., U. S. A., his name,
A. E. A. number, address, and memorandum
as to his degrees (earned or conferred), and
statement as to whether he wishes to cor-
respond in Esperanto,
Please write this out on a separate slip of
paper. State whether you have read the
Krestomatio; also whether you wish your cor-
respondence to be limited to foreigners alone.
Every Esperanto organization affiliated with
the A. E. A. is requested to send to Secretary
American Esperanto Association, Boulevard
Station, Boston, Mass., U. S. A., the follow-
ing items:
i.    Name of organization.
2.     Date of its   formation.
3.     Name and address of its corresponding
officer, and of its consul, if it has any.
4.     Statement as to whether it wishes to
join a  State Federation.
The American   Esperanto Journal.
ENGLISH AS AN INTERNATIONAL LANGUAGE
By Bernard Mackensen, San Antonio, Texas
Obstacles to the Solution of the World-Language Problem by a National Idiom.
Assuming that the early establishment of
an international language is desirable—and
what intelligent person would deny this ?—we
are confronted with the problenTas to what
language is to be chosen for this purpose.
A solution that suggests itself readily is the
adoption of one of the existing national
idioms; but a little reflection reveals two
serious  obstacles.
i. National Pride and Political and
Economic Interests. "It is practically im-
possible for all nations to agree to adopt
for international use the language of one
among them. Such a choice would hurt
not only the legitimate pride of other nations,
but also their political and economical inter-
ests, for it would confer upon the favored
nation an enormous advantage in commercial
and scientific relations with its rivals."—Dr.
Louis Couturat, (professor in the University
of Toulouse), delegate of the International
Congress of Philosophy, August, 1900.
2. Difficulty of Acquisition. This is
due to irregularities of grammar, pronuncia-
tion, spelling, and word-formation, and to
difficult idioms and unwieldiness of vocabulary.
This last quality is well illustrated by the
English language, whose immense vocabulary
consists in large part of linguistic lumber—
obsoletisms, archaisms, provincialisms, col-
loquialisms, variants, duplicates, etc. Such
material would be useless and burdensome m
a language intended only for international
purposes, and much of it is so even in a
national language with its varied applications.
PROSPECTS  OF ENGLISH.
It is the hope and belief of many among
us that our mother-tongue is destined to play
the important role of international language.
The statistics as to the number of persons
speaking the chief European idioms are: Eng-
lish, 130,000,000; Russian, 100,000,000; Ger-
man, 75,000,000; Spanish, 70,000,000; etc.
In each of these cases the increase is rapid,
but the rate is greatest with the speakers of
English. The question arises, When, if ever,
will the English language be universal? In
seeking an answer   we should lay   aside all
sentimentality and consider only the cold facts.
To determine what these are I can do no
better than to quote some of our own country-
men—not the country editor who periodically
tickles the pride of his readers by the state-
ment that their language will soon be uni-
versal, but men who are in a position to
speak authoritatively.
Prof. T. R. Lounsbury, the foremost au-
thority on the usages of the English language
in the United States, and a member of the
Simplified Spelling Board, says in his "History
of the English Language": "Of the languages
of Christendom, English is the one now
spoken by far the largest number of persons;
and from present appearances there would
seem to be but little limit to its possible ex-
tension. Yet that it or any other tongue
will ever become a universal language, is
so much more doubtful, that it may be called
impossible; and even were it possible, it is a
question if it would be desirable."
United States Consul J. A. LeRoy, of
Durango, Mexico, says in a recent report on
the American method of extending trade in
Mexico: "The flood of American catalogs
and circulars that is poured into this country
does comparatively little good. In any event,
there are but few lines where catalogs in
English will be of help."
Elihu Root, American Secretary of State,
said in an address before the Trans-Mississippi
Commercial Congress, November 20, 1906:
"I will indicate some of the matters to which
every producer and merchant who desires
South American trade should pay attention:
(1)... . 2. Both for the purpose of learning
what the South American people want and
of securing their attention to your goods,
you must have agents who speak the Spanish
or Portuguese language."
From Mr. H. W., Harris, United States
Consul, Mannheim, Germany, I quote the fol-
lowing: "A marvelously widening commerce
admonishes the German authorities that the
schools must teach the languages of that com-
merce. There can be no question as to the
view that is taken here. The work of our
schools as touching the needs of that commerce
will   do well to guard   the   same point,    'ft
The American   Esperanto Journal.
is a mere idle dream to suppose that in the
near future Germany or France will lay aside
their speech and adopt, even for business pur-
poses, the English language. Rather will it
continue to be as it is now, that those who
would take an efficient part in the commercial
and industrial intercourse between the great
English, German and French speaking peoples
must know at least two of these languages."
Even in Canada, it would appear, English
has no prospect of becoming universal; for,
as we read in "The Literary Digest" of June
29, 1907: "The French-Canadian moves for-
ward in a united and solid phalanx of irresist-
ible force of language, faith and patriotism."
"It is frequently stated that in" two or three
decades no English-speaking people will be
found in Quebec outside the cities and towns.
This is probably a true prediction." "From
the present outlook it would seem that the
French-Canadians hold the future of Canada
in their grasp...." This result seems all
the more probable when we consider the
wonderful prolifiĉriess of the French-Canadians
and the strong and growing tendency of Eng-
lish-speaking Americans toward race-suicide.
I could give other evidence to show that
the* English language is far from being inter-
national—our consular reports abound in it—
but every reasonable person must be convinced.
QUALIFICATIONS OF ENGLISH.
Let us suppose, however, that the various
governments of the earth should agree to
make English the international language and
to make its study for a number of years com-
pulsory in all but their primary schools.
Would our problem have then been satis-
factorily solved? As the answer will depend
largely on the qualities of the language itself
we must here  review these qualities.
It may.be said in favor of English that
its grammar is comparatively simple, more so,
indeed, than that of any other European
tongue; that it is comparatively easy to ac-
quire by word of mouth, a sufficient knowledge
of the language for ordinary oral communica-
tion; and that it is concise, convenient, and
expressive.
In discussing the unfavorable side of our
language, we should bear in mind that equally
serious objections may be made to its sister
tongues, for the natural languages are very
largely products of blind accident, rather than
of intelligent   effort,   and are, therefore, en-
cumbered with a host of inconsistencies and
useless difficulties. The chief qualities which
tend to unfit English for an international
language are:—
1, The representation of the same idea by
different words or roots. Thus freedom and
liberty are practically the same thing. One term
would suffice. A greater number is an un-
necessary burden for the learner. In the use
of the same or similar root we often find even
greater confusion; for example: Receive, re-
ception; despise, despicable; life, live, enliven,
vivify, vivacity, vital, biology. In the use of
prefixes and suffixes we find the same harmful
superabundance of forms. Take as an ex-
ample the words wnequal, inequality, irregular,
impolite, «/logical, ignoble, disagreeable and
non-essential. All these prefixes here serve
the same purpose—that of giving an opposite
meaning. Why then not have a single prefix
(as in German, etc.) that could be invariably
applied for this purpose?
2.     Giving to the same sign too many
meanings. This is a frequent source of
ambiguity. The extent to which this practice
has been carried in English may be ascer-
tained by looking up in the dictionary such
forms as spring, strike, bill, in-, and -ing.
3.    Insufficiency of grammatical forms.
It is certainly not to be regretted that our
language has dropped many useless endings,
but unfortunately the process of simplifica-
tion has in some cases gone too far, so that
a want of clearness is the result. Nouns,
particles, adjectives, adverbs and verbs may
have the same form. In oral language the
possessive case of nouns is identical with the
forms of the plural. Sometimes there is no
special form for the plural, as in the case of
you, deer, sheep, etc. In some verbs the pres-
ent and the past tense are identical in form.
Prof. J. Pj Postgate, of Trinity College,
Cambridge, has the following to say on the
inexactness of the English language in his
paper on "The Science of Learning": "The
.looseness and ambiguity of English expression
is well known both to men of letters and
statesmen. The great and statesmanlike
writer, the late Sir John Seeley, once observed
to me in conversation that this was so great
as to make it a most difficult matter to draft
a treaty in English."
Elias Molee says, in his book, entitled
"American English": "So indefinite is the
English language that a great American legal
light   stated,   twenty years  ago,   that about
The American   Esperanto Journal.
nineteen million dollars were spent in litiga-    thorities) plays with the etymology of words
tion   annually in   the United  States,   on ac-    is   evident  from a  few  examples:      mailej
count of the misunderstanding of words  ap-     (mileage), cwolifai   (qualify),   riyunait   (re-
pearing in written contracts."                                unite), rediashun   (radiation).    It should be
4.    Difficulties of Grammar. Among these    noted, moreover, that the difficulties of ac-
are the irregular verbs, about 175 in number,    centuation would remain, and that the learner
the hundreds  of irregular plurals, etc.                Would still   be   puzzled,   in   spelling, by the
5.    Harsh and Difficult Sounds and Com-    numerous   obscure vowels, as   in the   words
binations of Sounds.     Asked,   texts, sixths,    assistant, persistant, pedal, noval, cavil, carol,
widths, strengthened, clothes-lines. "He strikes     castor, castor, barron, baron, lumber, lumbar,
his fists against^ the posts, and still insists he         (The diacritical marks, and modifications of
sees the ghosts."                                                      the characters themselves, have been omitted.)
6.    Difficulties of Spelling. Of all Ian-        But we as wdl dismiss the subject f
guages English has the most irregular and    thoro reform f as prof> Brander Matthews,
inexplicable system of spelling. The same     chairman of ^he Simplified Spelling Board
sound may be represented by a number of              „A scientific phonetic reform is abso-
different signs, and the same sign may have     lutd impossible.» The piatform of the
many different sounds or not be sounded at     Simplified Spelling Board he s is sin>
all Signs for the sound a.: raze, raise, rays,     plincation b omission, "a principle which
tael    gaol, gauge, great, fete    matinee,^  eh,     has been at   work for centuries.»     It   is   a
eight  they # The various soundsiof the sign a    question, however,   if irregularities are   not
are  found in the words all, what,  arm, ask,     arising ag fast or fagter than they are bdng
fare  at, ate, any.                                                   eliminated   by this   principle.     Still there   is
Attempts   to   reform  English  orthography     h        ^ ^   s    m      Board            be ab]e
have been made from    he  year 1200 ,to   the     fo accelerate   the operation of   the  principle
present time.    The problem is one of unusual    and effect in time the Hmited reform ^^
difficulty in English, not only in the intra-       ossibie, and in this they should have the
duction of a new system, but also in the     h of ap of us who ^ interested
devising of a system that would _ be at all    in the wdfare of the untold millions that are
satisfactory. A complete reform in spelling          tQ k E lishj for success would mean
would > necessitate the introduction of many    a lightening of the burdensome task that
diacritical marks or modified characters, and    «robs QUr m of years of time that shomd
would, moreover, create an immense number    be devoted to the acquisition of knowledge."
of irregularities in derivation, many even with-                                       . . °
in the English, language itself; thus, while      /«/his day when the school curricula are
national is now (except in pronunciation)     already overburdened and the extension of
regularly derived from nation, spelling by    human knowledge is constantly making addi-
means of the Standard Phonetic Alphabet    tional demands on the time and energy of the
would result in making the root-vowel a dif-    !earner> no fair-minded person could wish to
ferent in the two words, the forms becoming    ™P°f upon all the world . this stupid task
neshun and nashunal; in other words, regular-    that damps and shrinks our intellectual life.
ity of spelling would be gained at the sacrifice        In view of these facts, it is not surprising
of regularity of derivation, and the irreg-    that so many, even in English-speaking coun-
ularity in pronunciation would remain as be-    tries, should seek the solution of the world-
fore. The great havoc that this system    language problem in one of the marvelously
(which is recommended  by the highest   au-    simple, and yet serviceable, artificial languages.
-♦•.-♦-
korespondada; fako
Tokio, Japan:  Tai Suzuki, 66 Matsukiyochi,    per poŝtkartoj  ilustritaj aŭ ne.
Asakusa, dez.   kor. per bildaj   poŝtkartoj   au        Sro. H. Bicknell, -443 Tenth St., Portland,
leteroi.                                                                    - Oregon, U.  S. A., deziras korespondadi kun
Boulogne-sur-mer, France:     Victor Tlaig-    fremdulpj, kiuj ne parolas la anglanlingvon, aŭ
nere,  149 rue du Moulin a Vapeur, dez. kor.     letere aŭ poŝtkarte.   Legis krestomation.
6                                           The American   Esperanto Journal.
ŬO KAJ JO
W. B. Sterrett (A. E. 49), Washington, Pa.
La  artikolo en  la Augusta  numero,  "El-        Restas klarigi la uzon de ĉi tiuj du literoj
parolaj Diskutoj," venigas antaŭen demandon    kiel diftongaj elementoj.   Ekiĝante, mi aranĝu
de mi longatenditan.    La instruon de la ele-    la vokalojn en la naturan serion laŭ la pozicio
mentaj  libroj,   kiomaj   ili vidiĝis   (escepte la    de l'lango,   Formante i la lango estas plej an-
Cox'a   enparte)   mi   opiniis   malscienca   kaj     taŭa; formante u ĝi estas plej malantaŭa kaj la
nesekvinda;kaj do en mia ekzercado mi faradis    lipoj iĝas agemaj.   La scienca serio do estas i,
tion kio estis prava en miaj  propraj okuloj.    e, a, o, u. Ĉiuajn el tiuj ci formas du diftongojn
Aparte estis malkontentige ke la North Amer-    per aldono de ŭo kaj   jo.     En tiu uzo   mi
ican, Review  eksekvis la  ordinaran senzorge-    nomas   tiujn   aldonaĵojn   vokaloj   mallongaj;
man manieron pritrakti la diftongojn.                 bona nomo estus lipa (aŭ ronda)   kaj  langa
Mi estis dum la tuta tempo  preskaŭ certa     (aŭ suPra) neniiĝaĵoj   (angle  "vanishes").
ke mi havas la konsenton de la aŭtoritatuloj;        La jo-a serio: lj, ej, oj, uj.    Ij    se    Aka-
jen la  rimarko de   redaktoro Twombly   sub-    demijo" (preseraro: page- sepa, Aug. Jurnalo)
donita al la supredirita artikolo min kuraĝigis.    estus korekta, la radiko   akademij"—montrus
Certege la tempo estas plene veninta por pub-    Jun sonon.     Sed  ij ne uzigas.    Ej   kiel en
likigi   en  nia   Amerika Ĵurnalo klaran  unu-      heJm    estas  la longa au dlftonga a   angle
forman esprimon pri la diftongoj, ec  se ilia    klel en "day, whey."     Komparu: "I'll  dram
preciza elparolado ne estas   sufiĉe   grava de-    him   dry as hay."      Aj kiel en   angla   "sol-
mandi je ĉiuj eklernantoj.   Konfidante ke mia     famg."    Unu  el la plej malfacilaĵoj kredigi
praktiko   ricevos aprobon  de   1'samideananoj     la anglojn estas ke "long 1," kiel en "kind,"
mi prezentas ĝin sub la titolo "ŭo kaj jo."          estas glltaĴ° fore de la a de 'father" al la 1 de
Kiel fundamenta principo, mi pretendas ke     "*■•"    Kial alle  silabadis ĝin  per du vokaloj
eĉ   la   Esperanta alfabeto ne estas  absolute    la latmoj kaj la grekoj ?   Oj kaj uj   (kiel en
fonetika.    Co, Co kaj ĝo reprezentas malsim-     "going" kaj   "wooing")   plenigas la serion.
plajn sonojn t-s, t-s kaj d-ĵ.    La voĉaj sonoj     Se iu  ajn  el  ĉi tiuj   estas   unusilaba,   estas
de 1 kaj r komencaj ne estas samaj kun la spir-    nepre la aliaj; t. e. se "hejm" estas unu silabo,
sonoj de 1 kaj r fermantaj.    Aparte graviĝas    ankau estas    tuj.
kompreni la du sonojn kiujn ŭo kaj jo repre-        La ŭo—a serio: uii, oii, aii, eŭ,  iŭ.   Uŭ kaj
zentas.       Sekvate  per  vokalo   ili    egalas  la    oŭ  ne  uziĝas.     Tamen  diftonga  oŭ, kiel en
anglajn literojn w   kaj  y   (dublju kaj  ŭaj).    "soul, snow," estus bona aldono al Esperanto.
Sed kiam la vokalo antaŭiras kaj la ŭo  aŭ    La vortoj boato kaj toasto (nun mallongigita
jo staras finaj aŭ antaŭ konsonanto, ili repre-    al tosto) bezonas ĝin.    Kiom pli bona  estus
zentas vokalojn mallongajn je kvalito kaj je    "boŭto" kaj  "toŭsto!"    Aŭ estas la plej ofta
kvanto   (i en "it"   kaj   u en "put").     Kun    diftongo en nefleksiaj formoj.    Tiu ĉi finiĝo,
ĝiaj    dudekok  literoj,   la   Zamenhofa  lingvo    kiel en "almenaŭ," estas unu el la plej lertaj
havas dudeknaŭ elementajn sonojn krom naŭ    eltrovoj  de nia majstra aŭtoro.    Kio pri eŭ?
diftongoj.                                                                La  franca maniero, klarigita de Dr. Talmey,
La konsonanta uzo de ŭo kaj jo  estas tiel    estas la sola defendebla.    Generalo Cox diras
simpla  kiel tiu de ia  ajn   konsonanto.     Jen,    "ehoo."   Ĝin    elparoli en la germana maniero,
jam, jo, juĝo; ĝojiga, pleje, reĝaĵa, vojo, boju;    t.  e.   "oy"  kiel   en    "boy"    (laii   ordinaraj
"fĵasingtori,   ŭo;   anstataŭi,   antaŭe,   hodiaŭa,    gramatikoj) egaligus ĝin kun unu el la jo-a
adiaŭo, kontraŭulo—ji, je, ja, jo, ju—ŭi,  ŭe,    serio, se ni havus vokalon inter a kaj o (angla
ŭa, ŭo, ŭu.   En ĉiuj tiuj vortoj  al ŭo, aŭ, jo    a en all).   Tio estus malzorgemega.    La lasta
kuniras   la   sekvantan   vokalon   kaj    antaŭa    ebla sono  iŭ ne  uziĝas sed taŭgus tiel bone
vokalo devas lasiĝi en sia pureco.   Tio estas,    kiel uj se ĝia uzo bezoniĝus.
se vorto hnanta per diftongo ricevas vokalan        Nenia diftongo povas elparoliĝi (aŭ kantiĝi)
sufikson, la dua parto   de   la diftongo kon-    sen glitado de 1'voĉo.   Tial se iu el ili formas
sonantiĝas.    Komparu "gaja" kun "bestaĵa,"    unu silabon, ĉiu faras nur unu.   Sendubege ni
"naŭa" kun "napa" kaj sentu la forton de la    akceptu la francan metodon koncerne elparolo.
temo, ke ŭ kaj  j estas konsonanto j.                    Sed mi ne povas konsenti la opinion, ke oni
The American   Esperanto Journal.
devas kalkuli ilin po du silaboj.   Kial ne nomi    cata u.      La   fremdulo dim   a-e-i-j-aeijaeija
ilin "diftongaj  silaboj ?"                                         kaj  a-o-u-ŭ-aouŭaouŭa! li pasu  de   "laŭ"  al
Mi opinias ke  ŭo   egalvere  kun   jo  estas    "laŭe" kiel  de "maj-" al "majo."
konsonanto.*   Kiel j estas altlanga au "supra''        Ŭo rigardata kiel vokalo  kaj kiel konson-
sonanto komparinda kun la spira h kiel ĵ kun    anto, starante mano kun mano, ŝajnas taŭga
ŝ; tiel ŭ estas lipa aŭ "fronta" sonanto kom-    simbolo de la duobla uzo kiun la literoj tiujn
parinda kun la angla spira "wh" kiel v kun    ĉi sonojn reprezentantaj havas en ĉiuj lingvoj.
f aŭ z kun s.    Mi ne povas kompreni  kiel     La gloro de  esperantaj sonoj   estas iliaj dif-
iu ajn nacio trovus multe pli malfacile lerni    tongoj.     Sinjoro  Ledger,   kiu alfaris   fono-
elparoli "la  w. angla"  ol  la "j   latina."    u"o    grafion  al   Esperanto,  diras;  "Doktoro  Za-
estas je u ĝuste kio jo estas je i: ili estas la    menhof devas rangiĝi unu el la plej grandaj
finiĝoj  de la vokalo vico.    Alprenante kom-    fonetikistoj   de niaj . tempo j."    Se la majstro
paron el la matematiko, j estas limo de neni-    mem  falas  en la germanan elparolon  de aŭ
ĝanta aŭ mallongiĝanta i, kaj ŭ estas limo de    kaj eŭ kunparolante  kun Sinjoro Borel,  kiel
simila u.    La vokalo   estas   varianto konver-    oftege ni falus en la anglajn sonojn I, oy kaj
ĝanta   al konstanta konsonanto.     Sen   tia   ĉi    ow,   tiu fakto ne devas   sin enmeti   en nian
ĝusteco, j estas obstrukcata i; kaj.ŭ, obstruk-    teorian priskribon de diftonga strukturo.
-*•-♦-
PAROLO DE SRO.  DE BEAUFRONT
ĉe la festo  de la dudeka . datreveno  de la publika apero de Esperanto.
(El I'Esperantiste.)
Se, antaŭ dudek jaroj, en la tago samdata     al   Esperanto, mi   trinkas   je   l'sano de Dro
kiel hodiaŭ oni estus demandinta la plej bone     Zamenhof kaj   tutkore krias:  vivu li,  longe,
informitan   homon   de   l'tero pri   la novaĵo    longege vivadu li!
okazanta stir ĝi, li kredeble estus respondinta:        En la tri lastaj jaroj, kiel vi kredeble scias,
"Nenio nova okazas, laŭ mia kono."    Se, pli    ekster provo por revivigi la lingvon latinan,
precizigante, oni estus aldoninta:   "Ni aludas    provo restinta sur la teoria kampo, tri sistemoj
la  interkompreniĝon    de   l'popoloj,"   li   certe     sin prezentis al la mondo kiel  pli bonajn * ol
estus   grande   malferminta    la    okulojn    aŭ    Esperanto.     Ilin ekzameni tie ĉi estus afero
rideginta je   l'vizago de   l'demandintj.     Kaj     tute senutila kaj neĝustaloka.     Por  ilin juĝi
tamen   en  tiu tago produktiĝis en   la mondo     en ilia esenco mem, sufiĉas  diri,  ke ĉiuj   tri
unu el la plej rimarkindaj  faktoj, kiuj markis    eelas pli-malpli la tujan kompreneblecon por
iam la historion de nia homaro.    En tiu tago    novlatinuloj aŭ kleruloj edukitaj   latine.    Kiel
ja, naskiĝis al ĝi lingvo pdr esprimi libere ne    I'Esperantiste diris en februaro, iliaj  aŭtoroj
sole la ideojn, la sentojn, la dezirojn certe tre    senkonscie prezentas al la mondo realan trom-
naturajn kaj tre rajtohavajn de la familo, de    plogilon; la estonteco pruvos   tion   ĉi.      Sed
l'klano kaj  de 1'nacio, sed ankatt la ideojn, la    ili multe klopodas; mi devas ne  kaŝi al vi la
sentojn, le dezirojn   ne malpli   naturajn,   ne     aferon kaj   eĉ altiri  al ĝi  vian  plej seriozan
malpli   rajtohavajn   de   ĝia   homara   frateco    atenton.    Tial mi uzas  por   tio  la   naturan
certigata, proklamata tiel same de la scienco,   okazon de nia kunveno.     Per la tromplogilo,
kiel de   la religio.    En tiu tago,   ĝi, duon-    kiun ili prezentas sincerkrede, mi opinias,  ili
mutulo de multaj   centjaroj, fine retrovis la    reale erarigas homojn, kiuj  venus al ni kaj
plenuzon de l'parolo, kaj   niaj materiaj   pro-     eble   ne venos plu,  car ili estos ajsceptintaj
gresoj    ricevis    sian    necesan,    sian    fatalan     eraron kiel la veron.    Mi eĉ timas,—kial mi
plenigon.                                                                  tion   kaŝus?—ke  ili   sukcesos  varbi kelkajn
Car, karaj amikoj, ni festas kune la dudekan    rekrutojn ec en la esperantistaj vicoj, dank'al
datrevenon   de  rambaŭ   faktoj,   ni ne  povas    la trompanta logiluzio de tiu komprenebleco
apartigi de ili la viron, al kies serĉado, longaj     pli tuja sen la helpo de vortaro.    Ni estu nek
laboroj  kaj   suferado oni ŝuldas ilin.    Mi do     maltrankvilaj   nek   mirigita   pro  tio,   sed   ni
levas mian  glason kaj   en via nomo,  en   la     maldormu kaj disdonu ĉirkaŭ ni la dekkvin-
nomo  de  ĉiuj   Francaj   Esperantistoj,  en  la    centiman broŝurefon.   "Tre bela.tromplogilo,"
nomo de ĉiuj infanoj, kiujn Francujo naskis    kiu montras la esencan   malbonaĵon   de tiuj
8                                            The American   Esperanto Journal.
tre bonintencaj sed erarhavaj sistemoj.    Iliaj     bela komprenebleco forflugas, kaj tiam Esper-
organoj  bedaŭrinde ne estas   iafoje   afablaj,    anto aperas kiel senkompare pli klara kaj  pli
nek ĝentilaj   por  Esperanto  kaj la Esperan-     facile   komprenebla.    Sed   ni do   kalkulu   la
tistoj.   Legante ilin, oni povus juĝi nin mala-    novlatinulojn, ni kalkulu la klerulojn   en   1a
mikoj de la helpa lingvo, pro ilia malafableco     mondo, kaj kontraŭ ilin   ni metu   la ceteron
al ni.      Iliaj  verkantoj   forgesas,   ke   sen la    de 1'homoj tiel  egale  bezonantaj lingvon  in-
laborado kaj batalado.de l'Esperantistoj, kiuj     ternacian kiel la unuaj kaj eĉ multe pli; tiam
alkondukis al snkceso ĉi tiun ideon kaj pruvis     klare vidiĝos, ke via solvo   estas erara,   ĉar
ĝian eblecon praktikan, ili eĉ ne kuraĝus paroii     ilin ĝi ne povas  atingi.    Tio  ĉi estas la vera
pri ĝi hodiaŭ.   Ili havis malpli da braveco, eĉ    kampo por komparo, la kampo sur kiun oni
antaŭ kvin jaroj, kaj neniam, kiam ni relevis    devas   meti la   demandon kaj   ĝin   ekzameni
la standardon falintan kaj tute falintan de la     tutfunde.    Plie,  car kompreni estas   nur   la
helpa lingvo,  en la jaro milokcent-okdekoka,     unua paŝo en ia lingvo, ni atendas konfide kaj
post la senkreditiĝo de Volapuk.®   Partianoj     sentime  por   Esperanto kiel viaj adeptoj,   eĉ
kun ni de  la  sama ideo, ili povus, ili  devus     la kleraj, procedos por la duo, ni volas diri,
esti   almenaŭ   ĝentilaj   por   la   homoj, kiuj     por la verkado kaj precipe por la parolado en
preparis la vojon al ili.   Ciusupoze, ni, ni restu     via lingvo.    Jes, ni konfide kaj   tute sentime
ĝentilaj   kaj  sen  malamp.     Ni  montru ilian     vin atendas  sur tiu ĉi grado,  car  sur  ĝi  vi
eraron, car tio ĉi estas   necesa; ni kiel eble    nepre vidos, ke malgraŭ la malfortaĵoj, kiujn
plej  multe   ilin malhelpu erarigi homoj n ne     vi trovas en Esperanto, malfortaĵoj korekte-
bone informitajn, sed   ni   ne imitu   ilin:   ni    blaj, se vere ili  ekzistas, malgraŭ ĉio Esper-
restu ĝentilaj kaj pretaj por ilin akcepti afable,    anto havas la ĝustan solvon dum vi havas la
kiam ili estos perdintaj sian iluzion.                     malĝustan."
Atendante tiun tagon, kiu venos  certe kaj         Konfidante en  la estonteco,  certaj, ke Es-
neeviteble, ni al ili diros tion ci:   "Se Esper-    peranto estas en la vero pri la esencaj principoj
anto eble havas kelkajn malfortaĵojn, car el     de la helpa lingvo, kuraĝigite de la ĝisnunaj
siaj principoj ĝi ankoraii ne tiris ĉion, kion ili     sukcesoj   kaj   ankoraŭ   pli   stimulate    de    la
povas doni, ĝi almenaŭ alportis ĝustan solvon    restanta farota laboro, ni energiege datirigu la
pri la fundo de l'demando kaj pri preskaŭ ĉiuj     bataladon, kun la okuloj obstine turnitaj al la
detaloj, solvon, kiu ebligis al ĝiaj adeptoj, eĉ    celo, kaj, por ne lasi la kuraĝon fali, ni kantu
al malkleraj,  produkti verkaron   bonan   kaj     kun Zamenhof en  la irado:
mirindan sen alia lernado, ol tiu de l'sistemo.                    Forte ni staru, fratoj amataj,
Vi, kontraŭe, ŝajnan kaj   trompantan   solvon                    p0r nia sankta afero!
alportas,   car   tuj kiam   vi ne   prezentas   piu                    Ni bataladu kune tenataj
vian   verkon   al novlatinuloj  aŭ kleruloj, ĝia                    Per unu bela espero!
-------------»-•■«-------------
PUBLIKAJ ESPERANTO-OFICOJ
Ni   liveras   tie ĉi kelkajn   mallongajn in-    ne abonas telefonon.    Nerekte, la Esperanto-
formojn, kiuj, en sia loko, deziras krei Publi-    Oficoj montros per faktoj, ke Esperanto jam
kajn   Esperanto-Oficojn.     Kompreneble,   tio    nun liveras praktikajn rezultatoj n kaj ŝatindan
estas nur ĝenerala  piano,  kiu, en  la detaloj,    utilon; ili helpos al la enkonduko de Esperanto
aliiĝos laŭ la  lokaj cirkonstancoj; tamen,   ni    ge   ja   komercistojn,   hotelistojn, k. t. p.   kaj
opinias,  ke  tuj   kiam la ĉefaj jenaj punktoj     tiei.   faciligos  la praktikan   uzatecon  de  nia
. estos realigitaj, montriĝos bonaj rezultatoj kaj     lingvo.
estos praktika utilo por la publiko.                           Organizo.—Esperanto-Ofico povas kreiĝi en
Celo.—Pubhka   Esperanto-Ofico    havas   la    Ĝiu lok0j kie estas almenaŭ unu esperantisto.
celon utiligi Esperanton al la neesperantista    Ne estas  n           ke ekzistu  antaŭe ia
publiko kaj esti praktika perilo por la personoj,     .        fondita     Sekve   en la multai   lokoi   kie
t%^SF3S£&£$r$%Z  S tt es?esr£&£ Ip^o'tK:
. encigas dela konsulo, en tio, ke §i Ĉefe celas la    ?°vas estl stangata.   Tio ec povos havi bonan
neesperantistojn,   dum   la unua celas alporti    mnuon sur la propagandon de ma lingvo en
utilon al   la esperantisto j  mem.     Ĝi   havas    ia-urbo kie Esperanto  estas ne jam konata,
proksimume tiun saman rolon kiel la publikaj    car tia Ofico altiros la personoj n per praktika j,
telefonejoj, kiujn povas uzi la personoj, kiuj     jam ricevitaj, rezultatoj.
The American   Esperanto  Journal.                                           9
Esp.-Ofico povas   esti kunigata en la sama    nur simpla nomaro de  la  firmoj, kiuj   kore-
ejo kiel la konsulo kaj prizorgata de la sama    spondas esperante   (per   la Esp.-Of.).
persono, car, en la komenco,  la laboro   estos        Ejo.—Estas tre necese, ke la   Ofico havu
ne granda.    Nur kiam la aferoj   estos sufice    publikan. ejon   ĉe kiu   povas sin   turni   Ciuj
gravaj, oni povos   apartigi  la Konsulon kaj     petantoj pri   sciigoj.     Tiu ejo estas ĝenerale
Oficon kaj komisii ilian gvidadon al diversaj     la sama kiel la konsulejo.    Oni por tio povas
personoj, kiuj dividos la taskon inter si.    En    aranĝi la aferon laŭ la jena maniero:
la   grandaj urboj povas kreiĝi Esp.-Ofico en        Proponi al ia komercisto (prefere al libristo,
ĉiu grava kvartalo, se la bezono tion montras.     ĵurnalvendisto, k. t. p.), kies magazer.o sidas
Laboro.—La Esp.-Ofico konigos sian fondi-    sur centra kaj  tre vizitata strato,  ke li  cedu
ĝon per cirkuleroj dissendotaj:   I. Al la lokaj    parton de sia montra fenestrego por la afiŝado
gazetoj kun peto pri raporto.     2. Al  la ko-    de la sciigoj de la Ofico kaj Konsulo.
mercistoj, almenaŭ la plej  gravaj.     3. Alia        Tiu afiŝejo, kiu en la komenco estos mal-
hotelistoj,  kaj   entute  al  ciuj    personoj    kaj     granda, enhavos: 1. ĉiujn avizojn de la Kon-
grupoj, lduj povas iel uzi la Esp.-Oficon.          sub  kaj   Ofico al la  publiko esperantista a a
Per tiu cirkulero, la Esp.-Ofico sciigos, ke:    ne.    2. La avizojn de la personoj kiuj deziras
1.     Ĝi tradukos senpage kaj kiel eble plej    uzi la servojn de la Esp.-Of. 3. La komercajn
akurate en Esperanton ĉiujn prezarojn, cirkn-    cirkuleroj n kaj prospektojn esperante redakti-
lerojn, reklamilojn, gvidlibrojn, k. t. p., kiujn    tajn. 4. La avizojn pri la ĝenerala movado
oni sendos al ĝi.                                                     esP-: kursoj, libroj, ĵurnaloj, k. t. p.
2.     Ĝi elmontros, komunikos kaj disdonos   -Tiu loko povas esti cedata senpage ec se \a
ciujn esperante skribitajn cirkulerojn, rekla-    komercisto estas neesperanhsto, car ekzemple,
milojn, k. t. p. al la esperantistoj de sia urbo    hbnst? ^ ™*™f ™ultajn acetantojn de espe-
kaj ankaŭ ilin dissendos al Ciuj aliaj Esp.-    ran*aJ l$roh kaj li de tio ricevos profiton
Oficoj por afiŝado kaj disdonado, laŭ peto.          multe pli gravan ol la malgranda parto de sia
/v    1  «      ,      1    j 1                    \-  •     «•     montra  fenestrego  kmn   li   donos   por   tio.
3.     Ĝi,  lau peto,..tradukos  nacien tiujn  ci    Ko          ebl    S(fla komercisto estas vmem es_
prospektojn al la neesperantistoj de sia urbo.    perantisto la loko provos  esti pH   graya>  kaj
4.     Ĝi kiel eble plej klopodos por komgi al    onj pr0vos altiri la atenton pentrante la vorton
la publiko pri kiuj aferoj ĝi ricevis informojn    Esperanto aŭ per' aliaj manieroj. Aliparte, la
per esperantaj cirkuleroj, k. t. p., kaj pri kiuj     fakto) ke la tenisto esperante parolas estas
ĝi sekve povas liveri precizajn informojn.          grava_     Qni do sin turnu   prefere^al espe-
5.     Ĝi tradukos senpage el Esperanto en    rantistaj komercistoj por la afiŝejo, sed tamen
nacian lingvon, ail reciproke el nacia lingvo    tio ne estas neore necesa. La rezultatoj de
Esperanten ciujn leterojn kaj korespondaĵojn,    tia videbla ejo en ĉiuj lokoj, kie ĝi estis farita,
kiujn ricevos   la   komercistoj, hotelistoj, kaj     montriĝis bonegaj.
tion faros kiel eble plej akurate tiamaniere ke        Komuna adreso .—Por simpligi lainterkomu-
ĉiu persono povos skribi esperante al  ia ajn    nikojn inter la Oficoj, aŭ inter la Oficoj kaj la
komerca firmo de la loko, kie estas Esp.-Ofico    personoj,  kiuj   deziras uzi iliajn   servojn,   ni
kaj ricevi ankaŭ esperantan respondon.  Ankaŭ    rekomendas, ke ili alprenu  simplan  adreson:
la komercistoj povos komuniki esperante kun    Esperanto-OHco, en X (nomo de Vurbo), sen
alilingvaj esperantistoj per la Esp.-Ofico,  kiu     necesa cito de Vstrato.   For tio, suiicas sciigi'
tradukos la korespondaĵojn.                                   la poŝtoŭcejon.    Tiu simpla adreso evitos por
6.     Ĝi entute estas preta por servi al ciuj     la korespondado longajn kaj ofte vanajn
personoj, kiuj deziros uzi Esperanton por sia    serĉojn en la jarlibroj aŭ gazetoj, aliparte tre
utilo kaj por tio konstante interrilatos kun la    faciligos la taskon de la personoj, kiuj bezonas
aliaj Esp.-Oficoj en la mondo.                               la  Esp.-Oficon.
Tiuj ĉi servo j estas senpage farataj (escep-        Komuna jurnalo.—Estas tre utile, se la Es-
tante la poŝtelspezojn).                              *             peranto-Oficoj de la tuta mondo povas komu-
Ni konsilas ke kune kun la cirkulero al la    niki   inter si   per   sama komuna gazeto, kaj
komercistoj,   oni   kunsendu   tute   pretan   re-    povas   enpresi   en ĝin siajn  komunikojn  kaj
spondilon, kiu montras, ke la komercisto, ho-    avizojn.   ESPERANTO-ĴURNALO estas la
telisto,   k.  t. p.,   notis la  fakton   kaj   sekve    komuna organo de la  Oficoj  kaj   Konsuloj ;
akceptas korespondi   esperante   per la   Esp.-     kontraŭ jara helpabono de 10 frankoj ($2.00),
Oficoj.   Tio ĉi estos eventuale tre utila por la    ĝi liveras al ciuj oficoj kaj konsuloj satindajn
publikigo de Komerca Jarlibro Esperantista an     sciigojn kiuj koncernas la konsulojn kaj oficojn.
10
The American   Esperanto Journal.
Financaj rimedoj.—La elspezoj de la Ofico        We heartily recommend the establishment of
estas   malgravaj,  car   la   poŝtmarkoj   estas     the   above   described   "Publikaj   Esperanto-
pagataj de la uzantoj mem; restas nur la elspe-     Oficoj."     These complete what   was lacking
zoj por la dissendo kaj presigo de la cirkulero,    in the Consul: the Consul is the intermediary
kiu   konigas   la   kreon   de   la   Ofico. '   Tiuj     between Esperantists, the Publika Oficoj that
elspezoj negrandaj povas   esti pagataj de   la    between Esperantists  and the general public
loka grupo, se estas unu, ear Esp.-Ofico
nerekte tre helpas al la propagando, aŭ de
privata iniciativo. Tuj kiam la Oficoj
ekservos, ili kredeble ricevos monhelpojn de
la komercistoj aŭ de la sccietoj, al kiuj ili
servas. Se la laboro fariĝas tre grava, tiam
kaj nur tiam, oni povos difini prezojn por la
servo j.
Every group should appoint a Consul at least.
If possible, let him be a business man, and
he certainly should be able to read and write
Esperanto somewhat fluently. Every group
should also subscribe to Esperanto, 8 rue
Bovy-Lysberg, Geneva, Switzerland. It ap-
pears twice a month, costs only 60 cents a
year, and is the official journal of the "con-
suls,"   It is, in fact, the Esperanto newspaper.
-♦-•-♦-
TUTMONDA VORTARO ESPERANTA
Al la Redaktoro:                                                    helpus  elmontri ke la  lingvo Esperanto, jam
La esperantistaro mankas, bezonas, postulas,    posedanta ĝian propran literaturon, estas vere
deziras, kaj,   kredeble, uzus novan, plenigan    atinginta la tempon kiam ĝia propra vortaro,
vortaron, presigotan nur esperante, kaj enha-    por tutmonda uzo, estas tre necesa.   Ni esperu
votan difinojn de ciu vorto aŭ almenaŭ de ĉiu    ke la tempo  ne estas tre  malproksima  kiam
radiko, kune  kun  la  deveno de ĝi.                     oni  entreprenos la taskon  supre proponatan.
Tia   libro   (eble   ilustrota)   devigus   ĉiuĵn     Multege da ekzempleroj de la libro projektota
esperantistojn pensi esperante,  kaj   ĝi,   tial,    certe devus vendiĝi.
treege faciligus la Ĉiutagan aŭ komunan uza-            Eugene F. M. Pike, Esp. No. 14,975.
don de ma  hngvo.    Ankau,  tio hbro treege
"Vi estas prava, esperanta vortaro en Espe-
ranto estas tre bezonata kaj, ni ĝojas diri,
*estas nun en preparado. La verkisto estas
unu el la plej spertaj Esperantistoj, kaj do ni
esperas baldaŭ ricevi tiun utilan helpon."—
{September Brita   Esperantisto.)
Complete English-Esperanto Dictionary,—
This important book, at which Mr. Rhodes
has been working for several years, is not
yet ready. The publishers hope to have it
ready next May or June; but whether it will
really see the light of day then we are wholly
unable to say.
Esperantista Kantaro. Kolekto
unua :Germanaj popolaj kaj studentaj kantoj.
Esperantigitaj de L. E. Meier. Esperanta
Eldonejo Hans Th. Hoffman, Berlin. (Price
30  cents.)
Most Esperantists acknowledge the influ-
ence of song and feel the want of a collection
of songs for use in their meetings. We know
of one club that makes shift with typewritten
copies of songs translated by "Samideanoj."
Still, we cannot accept as a general truth
the  German proverb,
Where song resounds, the passions keep away,
For among evil men song bears not sway.
Song does not always soothe our passions,
but sometimes has a powerful influence. for
the very reason that it arouses them either
for good or evil.                                   " ■     .
We, therefore,   endorse the above   booklet
only with restriction. The second part con-
tains a number of German folk-songs worthy
of being adopted, and in the other two parts
there are some unobjectionable songs. But
most of these songs of love and of wine and
beer do not help to make the soul free and
to arouse enthusiasm for the beautiful and
good. The love praised in some of them
is not the pure spark of heaven; some do
not praise wine and beer as good gifts to
be used moderately, but invite intemperance.
We earnestly hope that songs of such tendency
will not find favor with the students of Ameri-
can universities.
The translation, a not very easy task, ren-
ders the original correctly, and the Espe-
ranto is good, as was to be expected of a
writer of M. Meier's known versatility.
A.    K.
The American   Esperanto Journal.                                         11
LA   VERDA  "KANGARUO"   AŬ   DIDELFO
Originala verko de Wren J.  Grinstead, Richmond, Ky.
{dauratd)
La Kangaruo nun diris nenion, kaj li ankaii        "Cu estis tial, kial vi tro frue venis al tero,
ne saltis; sed li ŝajnis eĉ pli kolera ol iam.            je tiu tempo?"  diris  Onklo Bob.
"Ĉu  ŝi  efektive kantis tion?" li diris per        "Jen ĝuste kial," diris la Lunviro.   "Atendu-
tre, tre kolera voeo. ,                                              momenton, kaj mi ĝin diros al vi."
>   "Jes," diris Ĉikorio, kaj ekĝemetis mallaŭte:         "Ĉi via reŭmatismo ne vin tiel suferigas ke
"Ho  mi bedaŭrinde, mi volas, ke mi ne estu     vi  ne  povas foriri ?" demandis la Kangaruo,
parolinta pri ĝi!"                                                   tre ĝentile.
"Nu,   knabin'!"   subite  ekkriegis   la   Kan-        "Ho  ne," diris la  Lunviro.    "Mi tre bone
garuo,    ree saltante.       "Mi estas ŝia banco!     sanas hodiaŭ."   Li levis la paperan muron, kaj
Si ne havas la rajton tiel kanti!"                         Cikorio aŭdis lin movante la meblaron interne.
Ĉikorio  large   malfermis   la okubjn  dtim    Onkle Bob sin turnis al Cikorio kaj diris:
minuto, kaj tiam diris:                                              "Eble vi  povos demandi de li kion ajn vi
"Mi ne kolerus, se mi estus vi.    Certe ŝi ne    deziros, Cikorio.   Li ne estas koleretema ho-
intencis ion per ĝi."                                               diaŭ.    Zorgu tamen ke vi ne diru ion pri la
"Eble ne, sed kion do ŝi intends ?" diris la    ĝibeto sur lia mentono."
Kangaruo.                                                                   Ĝuste tiam la Lunviro preterpasis la anguloii
Tio   ĉi  estis  tro   malfacila   demando  por     de l'domo.    Li estis nudpieda,   portis tolan
Cikorio.   si do ne penis respondi al ĝi; ŝi nur     noktoveston kaj "panaman" ĉapelon, kaj   sin
silentadis.   Post kelke da tempo la Kangaruo     fortege ventumis   per granda japana   ventu-
diris:                                                                        milo.   Se cikorio povus vidi nur liaj n krurojn,
"Nu, mi supozas ke mi devos fari interpa-     ŝi  pensus ke li prezentas al ŝi la dorson, car
roleton kun Fraŭlino Fonjo pri tio.   Sed venu     liaj genuoj   sin  beksis  posten kaj liaj   pied-
—ni  demandu  ĉe  la Lunviro  pri  la   verda    bngroj staris malantaŭen.    Lia vizaĝo tamen
fromaĝo."                                                                estis korekte antaŭa.    Tio, kion estis dirinta
Hi do iradis   iom  da tempo   sen parolado.     Onklo Bob, kaŭzis ke Cikorio rigardis zorge
La   Kangaruo   tiel   sulkigiŝ   la   frunton,   ke    Han mentonon,   kie  ŝi  vidis grandan   verdan
Cikorio bezonis sian tutan spiron, por kun li    ĝibeton, kiu similis naskiĝ-makuleton.   Cikorio
kunkuri.    Fine li haltiĝis antaŭ malgranda tri-     ne  povis deteni la okulojn de   tiu ĉi   ĝibeto,
angula papera domo, ĉirkau   tiel   larĝa   kiel    kaj ŝi timis dum la tuta tempo, ke la Lunviro
kuvo.   Cikorio pensis, ke li estas sonorigonta,     trovos sin ja rigardantan ĝin.  Sed unue li nur
sed ne—li sidis sur la   voston, kaj   atendis,     rigardis ŝin atente, kaj tiam komencis paroli al
kvazaii aŭskultante.   Preskaŭ tuj ekvokis voĉo    Onklo Bob.
interne:                                                                        "Nu, okazis tiel," li diris.    "Mi estis invitita
"Tomĉjo, ĉu vi postenigis la montrilojn de     al temanĝo ĉe Norwich je la kvina horo.    Mi
la   horloĝo hodiaŭ   vespere ?"                               sciis, ke mi ne tute devas alveni antaŭtempe,
La voĉo de Tomĉjo tiel sonis/kvazaŭ li estus     car mi neniam   povis   toleri   la varmon,   vi
en la kelo, dirante:                                                  komprenas.    Nu, tiu enuigema horloĝo estis
"Jes, Sinjoro."                                                     unu   horon antaŭtempa, kaj  mi  ne   sciis  la
Unu el la paperaj muroj de l'domo moviĝis     fakton,  car la  afereto Jus estis sendita el  la
malsupren, simile al fenestro malfermanta, kaj     horlogejo;  tial mi alvenis al tero unu horon
viro elmetis la kapon kaj klinis sin al Onklo     antaŭtempe—meze de rposttagmezo, meze de
Bob.    La Kangaruo   salutis profundege, kaj     l'somero. meze  de dudekhektara   pajlrestaĵa
Cikorio divenis la subpensaĵon, kaj  faris sian     kampo.    Varmege! Ja—mi ne volas iam vidi
plej bonan virinklinon.     ŝajne   plaĉis   al   la    pliI   Tial, for en mi ekrisi 1 aplej malvarman
Lunviro.         •                                                          direkton—kiu kompreneble estas norden.    Mi
"Tiu   horloĝo   estas   la   malbono   de   mia    tamen   forgesis,   ke   miaj  genuoj   estis tute
ekzisto," li diris.   "Mi devas ĝiajn montrilojn    torditaj  per la reumatismo, kaj  antaŭ ol mi
postenigi ĉiutage vespere; kaj   de tiam kiam     eksciis  tion,   mi trovis min ja  iranta   suden
mi havas Tbmĉjon   Tiddledywinks   por tion    tiel rapide, ke ciu bpiniadis, ke mi certe casas
observi, mi devas krome zorgi, ke li tiel f aru."     ciklonon. •   Mi  baldaŭ  tro   varmiĝis   per  tiu
12
The American   Esperanto Journal.
paŝado, tial mi haltis ĉe farmdomo, kaj petis
ĉe la bonvirino ke ŝi donu al mi ian manĝaĵon
aŭ trinkaĵon—ian malvarmegan. Ŝi alportis
al mi pelvon da io kiu, ŝi diris, estis malvarma
pizsnpo. Mi faris mordegon el ĝi, kaj ĝi
estis tiel varmega ke ĝi forbruligis la tutan
haŭton de mia lango. Mi vivas de tiam per
glaciaĵo krema kaj figa, kaj mi havas nenian
meblon en mia domo krom nura glacio; sed mi
ne ankoraŭ estas malvarmiĝinta."
"Ni tre dankas al vi la rakonteton," dins
Onklo Bob. "Jen fraŭlineto, kiu estas tien
ĉi de tero veninta nur por havigi iom da
verda fromaĝo por la temanĝo. Cu ni povos
iom pro vizi por ŝi?"
La Lunviro tre rigardegis ĉikorion. "Verda
fromaĝo por la temanĝo, ĉu ĝi estis tiel, aŭ
verda teo por la fromaĝmanĝo ?" li diris.
Cikorio ŝanceliĝis. "Verda fromaĝo por la
temanĝo, mi pensas," ŝi diris.
"Ni do devos malkontentigi vin," diris la
Lunviro. "Ne estas eĉ unu unco da ĝi en
la tuta luno, en tiu ĉi sezono."
Ĉikorio certe ŝajnis tute malkontentega.
"Mi pensis, ke la luno estis farita el verda
fromanĝo," ŝi diris malfortc
"Jes tute, jes tute," diris la Lunviro. "Ĝi
fariĝis el verda fromanĝo, kaj fariĝas nove
ciukvarsemajne. Sed tuj kiam ĝi pleniĝis, la
Granda Urso kaj la Hundstelo ekmordetas
ĝin, kaj antaŭ ol ni ekscias, ili jam estas ĝin
tute formanĝintaj krom la ŝelo. Tiam ni devas
rekomenci kaj ĝin tute refari."
Ĉikorio ekĝemetis kaj pensadis dum minuto.
Tiam ŝi paroletis al Onklo Bob:
"Se plaĉas al vi, cu mi povas de li demandi
kion li havas por trinki?"
Sed la Lunviro sendube aŭdis, car li parolis
tuj:
"Verdan teon, kompreneble. Se vi nur de-
zirus verdan teon por la fromaĝmanĝo, ni
povus doni al vi tiom, kiom vi povus forporti.
Bob, ĉu vi ne povas montri al tu ĉi f raŭlineto,
el kie ni eltiras nian teon?"
"Certe mi povas," diris Bob. Tiam li aldonis
timeme: "Pardonu al mi, Sinjoro, sed ĉu vi
konas iun fraŭlinon, nome Fono Grafo?"
' "Fono Grafo?" diris la Lunviro dubeme.
"Fono ? Neniam aŭdis la nomon. Cu parenca
al Para' Grafo?"
"Ne laŭ mia scio," diris la Kangaruo. "Cu
vi estas certe ke vi neniam aŭdis pri ŝi?"
"Neniam," diris la Lunviro. "Mi ne pre-
tendas konon de tiuj homoj sube sur la tero,
esceptinte kiam ili estas tiel ĝentilaj ke ili
min vizitas, kiel faris tiu ĉi fraŭlineto."
Ĉikorio ruĝiĝis kaj kulpe rigardis malsupren,
car ŝi estis tre malĝentile, pro sia tioma ri-
gardado de la verda ĝibeto sur la mentono de
la Lunviro. "Mi miras, por kio ĝi estas!"
ŝi pensadis.
Sed la Kangaruo paroladis. "Ĝi certe
estas eraro. Mi pensas, ke mi devos telefoni
al la fraŭlino."
"Kial vi rigardegas^mian mentonon?" diris
la Lunviro kolere al Cikorio. "Cu vi neniam
vidis  antaŭe sulketon?"
"Je—jes, Sinjoro," balbutis cikorio, "sed
mi neniam vidis ver—tio estas—mi—mi tre
dankas vin pro via rakonteto, kaj mi pensas,
ke mi devas ekiri hejmen."
"Ne tiel rapidu," paroletis la Kangaruo.
"Vi ne ankoraŭ vidis la lakon, kie ni havigas
nian teon." Tiam li diris laŭte al la Lunviro:
"Cu la reŭmatismo ne denove doloras vin,
Sinjoro ?"
"Jes, mi kredas tiel," diris la Lunviro, "kaj
ĝi varmiĝas ankaŭ. Mi petas, ke vi min
permesu foriri." Kaj li komencis sin ventumi
pH forte ol antaŭe, kaj malaperis post la
papera dometo.
"Nun," diris Onklo Bob al cikorio, "se vi
volos resti ĉe mia domo dum kelke da minutoj,
ni venos kaj vidos la Te-maron."
"Dankon," diris Cikorio. "ĉu ĝi estas granda
kaj blua, simila je ia ajn maro?"
"Blua ?" diris la Kangaruo.    "Ne, certe ne.
cu vi ne aŭdis ke la Lunviro ĝin nomis verda
' teo ?   Ni devas meti ĝin en la fromaĝon ĉiu-
plenlune, por fari tiun verda, kaj se ĝi estus
blua, ĝi ja ne taŭgus."
"Kaj ĉu ĝi estas granda?" diris cikorio.
"Iome," diris la Kangaruo. "Ĝi estas en 1a
Te-kruĉo, vi komprenas."
"Ĝi ne povas esti do tre granda," diris
cikorio.
"Atendu ĝis vi vidos la Te-krucon!" diris
Onklo Bob, kun sciplena strabo.
(daurota).
The American   Esperanto Journal.                                         13
AVENTURO DE PAUL LOUIS  COURRIERS EN KALABRIO
LETERO  AL SIA  KUZINO
De Prof. A. M. Grillon, Hon. Pres. Philadelphia Esperanto Society
Unit tagon mi estis vojaĝanta en Kalabro,    kunulo  tien supreniris sole,  kuŝiĝis, kaj jam
lando de   malbonaj  homoj, kiuj,   mi kredas,    dormis kun la kapo sur la multvalora valizp.
neniun amas, kaj speciale ne ŝatas  francojn:    Mi decidis maldormi—mi ekbrulis bonan fajron
diri al vi la kaŭzon estus tro longe; sufiĉe, ke    kaj   mi   komencis   trankviliĝi, kiam,   je horo
ili nin malamas   ĝis morto,   kaj  ke oni   tre     ŝajnanta al mi proksima alia tagiĝo, mi andis
malbone prosperas,  falante   inter   ilin.     Mia    malsupre   niajn   gemastrojn   parolantaj   kaj
kunvojaĝanto estis junulo, kun  vizaĝo simila     diskutantaj.     Aŭskultante  ĉe  la  kameno,  mi
al tiu de la.sinjoro, kiun ni vidis je Rancey'o,    klare aŭdis ei tiujn vortojn:    Nu! fine! ĉu ni
cu vi memoras?    Kaj eĉ pli stranga—mi  ne     devas  ilin ambaŭ mortigi?    Al kio la edzino
diras   tion por vin   interesigi, nur car   estas    respondis, jes.   Kaj mi nenion aŭdis plu.   Kion
la verb.       /                                                            mi   diros al   vi?    Mi restis apenaŭ   spirante.
En tiuj montoj la vojoj estas profundegaĵoj;    Mia tuta korpo tiel malvarma kiel marmoro.
niaj   ĉevaloj    malfacilege   marŝis;   mia   kun-    Vidante   min, vi   ne povus diri, ĉu mi estas
vojaĝanto iris antaŭe.   Vojeto kiu al li ŝajnis    viva aŭ morta.
pli uzebla kaj pli mallonga nin trompiĝis—tio        Dio!   Kiam mi pensas ankoraŭ pri tio !   Ni
estis mia kulpo.     Cu   mi   devis   konfidi   al    ambaŭ, preskaŭ sen armiloj kontraŭ ili, dekdu
dudekjara junulo?     Ni serĉis la vojon dum    aŭ dekkvin, kiuj havas tiom da ili!   ^Kaj mia
la tuta.tago   tra  la  arbaro,  sed   ju   pli  ni    kunulo mortiĝinta per dormo, kaj laciĝo.    Lin
serĉadis des pli ni eraris, kaj estis jam pro-    void?  Faribruon?  Mi ne maltimis.  Forkuri?
funda  mallumo,   kiam  ni  alvenis    proksime     Sole?     Mi ne   povis.    La   fenestro ne estis
al tre nigra domo.    Ni eniris ne sen suspekto,     malproksima  de  la  tero,   sed   malsupre   du
sed kion por fari?                                                  grandaj   hundoj   bojadis kvazaŭ  lupoj!     En
Tie, ni trovis grandan familion deykarbistoj     Ida cagreno mi estis!      Tion   imagu,   se vi
je   tablo; ili   tuj   nin invitis   al la manĝado.    povas.
Mia kunulo ne bezonis duan inviton; jen ni        Post   kvarono  da horo,  kiu  al  mi  sajnis
estas, manĝante kaj trinkante, almenaŭ li; car    longa tempo, mi  ekattdis  iun  sur la ŝtuparo,
por  mi,  mi    ekzamenis   la   mienon  de  niaj     kaj tra la   fendaĵo  de la  pordo mi  vidis  la
mastroj.    Ili havis efektive mienon de karbi-    patron havantan lampon en unit mano; en la
stoj, sed la domo?   Vi estus pensinta, ke estas     alia   tranĉilegon.     Li supreniris;   sia   edzino
vera    armilejo;    oni     vidis     nur     pafilojn,    venis poste.   Li lasis la lampon, kiun la edzino
glavojn,   tranŝilojn   kaj    tranĉilegojn.       Cio    prenis;  tiam   li  eniris   nudpiede,   kaj   ŝi^de
malplacis al mi, kaj  mi ekvidis ankaŭ, ke mi    ekstere diris al li maljaŭte, ^ŝifmante per ŝia]
ne placas al la aliaj.    Pri mia kunulo estis tute     fingroj   la   troon da   lumajo   de   la lampo:
male;  li  estis  unu el  la  familio;  li ridis,  li    "Senbrue! iru senbrue?''    Kiam   li  atingis la
babilis, kaj pro mia nesingardemeco, kiun mi    liton.   Tiu malfeliĉo junulo!  Etendita!   Ofer-
devis esti, antaŭ vidinta, li diris unue el kie ni    anta sian malkovritan gorĝon! ^ Per unu mano
venis, kien ni iras, ke ni estas francoj. Imagu !     li  prenis   sian  tranĉilegon  kaj    per   la  aha.
ĉe   niaj   plej    furiozaj    malamikoj!—solaj—    Ha! kuzino !   Li ekkaptis ŝinkon pendantan el
forlokitaj—tiom malproksimaj de ia ajn helpo.    plafono,  tranĉis de  ĝi pecon, kaj fofiris tiel,
Kaj, por nenion forgesi el tio, kio  povis nin     kiel li   estis  venirita.    La   pordo   fermiĝis, la
perdi,    li    ŝajnigis   riĉulo,   promesis    al   tiuj     lampo foriĝis,   kaj mi restis   sola  kun   mia]
homoj ĉion, kion ili deziras.     Fine li  parolis    antaŭaj pensoj.
pri sia valizo, petegante, ke oni tre zorgu pri     .   Kiam taglumo  aperis, la  tuta^ familio kun
ĝi, ke oni gin metu je ia litkapo; li ne volis,    granda bruo   venis por nin veki kiel ni jam
tiel li diris, alian  kusenon.                                   petis.      Oni   alportis   mangaĵojn, oni   servts
Ha! juneco!   Kiel kompatinda estas via aĝo!     matenmanĝon tre puran, tre bonan.   Du rosti-
Onikrediskeniportis ladiamantojnde lakrono.     taj kokidoj tie estis.    Unu, diris la mastrino,
Post la vespermanĝo,   oni nin   lasis solaj ;    por   tuj   mangi,   la alia   por   forportn    Tion
niaj mastroj dormis ma(supre, ni en la ĉambro    vidante, mi   ekkomprenis fine   la signifon de
super tiu, kie ni manĝis.   Duona etaĝo je sep    tiuj terurigaj vortoj:   "Cu ni devas ilin ambaŭ
aŭ ok futoj kien oni atingis per manŝtuparo,    mortigi?"
jen estis la dormoĉambro kiu nin atendis; ia        Kaj   mi  kredas  ke vi havas,   kara kuzmo,
nesto, en kiu oni eniris, rampante sub traboj     suficon  da spriteco  por diveni tion, kion tio
ŝarĝitaj   per provizoj por  la tuta  jaro.    Mia    signifis.
14
The American   Esperanto Journal.
KRONIKETO
The Third Esperanto Congress with 32    and throughout America; and it can be seen
photographic illustrations, British Esperanto     that opportunities for exchange, correspond-
Assn., 13 Arundel St., Strand, London, W. C.     ence, etc., are extensive. Julian Park is the
Price, 20 cents in U. S. postage stamps. This     secretary for this country, and the Inter-
is just what you want in order to find out     national Secretary is Wm. G. Adams, 309
what the Congress did. Every local Esperanto     27th Ave., S., Seattle. The annual dues are
club should send for several copies.                    but 75 cents.
The Illinois Esperanto Association was
formed July 27, 1907, representatives from
the following Illinois E. Societies being pres-
ent : Chicago E. Society, University of C. E.
Society, Elgin E. Group, Rockford E. Society,
E. Club of R. (Swedish), "La Juna Stelaro,"
the Forest City E. Club. Officers were elected
and work planned for the fall. It was decided
to hold a convention of all Esperanto societies
of the State, at Elgin, some time in October.
During the past month the Association has
answered some two hundred inquiries con-
cerning it, has sold Esperanto literature,
maintained a correspondence study de-
partment with considerable and grow-
ing success, secured representatives in
many cities, started Esperanto clubs in
many cities, such as North Chicago, Sterling,
Rochelle, Dixon, and elsewhere. Mr. Hardin
has also planned to lecture in many places
this fall.
Our desire is to help the A. E. A. all we
can, as well as to aid other State Associations.
We will affiliate with the A. E. A. at once.
Yours   for Esperanto,
E.   C.   Reed, Secretary.
Pres.—Floyd B. Hardin, Hon. Pres. tjni.
of Chicago C. E. S.
V.-P.—Dr. Walter H. Fox, Pres. Chicago
Esperanto Society*
Treas.—Dr. Clara L. Todson, Pres,, Elgin
Esp. Soc.
Sec'y.—Edwin C. Reed, Pres. Rockford
Esp. Soc, Ashton Block,   Rockford, 111.
La unua kunveno de la Toronto Kluho Espe-
ranto okazis la 21 an de Septembro kiam
ĉirkaŭ 25 klubanoj de lasta jaro kune kun 25
sciemuloj kunvenis en "Beacon Hall, Forum
Building." Kurso formiĝis kiu komenciĝos la
plej proksiman sabaton kiam la klubo atendas
almenaŭ 25 lernantojn komenci la studadon.
La prezidanto instruos la tutan klason dum
la unua duonhoro de la kunvenoj post kiu la
klaso rompiĝos en grupetojn kiujn instruos
la anoj de lastjara klubo dum unu horo kaj
tiam   estos   duonhoro da interparolado.
La glora firmo de Vannevar kaj Kompanio
nun vendas Esperantajn librojn kaj havas je
la ekstero de sia magazeno, grandan surskri-
baĵon anoncantan la vendon. Tiu ĉi firmo estas
fama pro iliaj kolegiaj kaj universitataj libroj.
Ni  atendas  grandan  sukceson en  Toronto
tiun ci vintron kaj esperas povi havi du klasojn
. antaŭ la printempo.   Ni esperas povi kunvenigi
la geinstruistojn de Toronto por interesigi ilin
antau ne longe.
Robert M. Sangster, Presidanto.
Seattle, Wash., is the headquarters not only
of the largest Western "grupo," but of a
flourishing society which seeks to unites col-
lectors—of stamps, coins, etc.—throughout the
world by means of Esperanto. The society,
The Esperanto Speaking Collectors of the
World, entered upon its third year in July,
and at that time selected as its official journal
the "Chicago Collectors' Monthly." Members
of this enterprising body may be found in
France,  Germany,   Mexico, Venezuela, India,
Phillipine Islands. The Far Eastern Re-
view, a splendid illustrated magazine of com-
merce, industry, and engineering, the publica-
tion office of which is in Manila, has become
interested in Esperanto. Two columns are
given in its August number to a second lesson
in Esperanto.
We have, moreover, great pleasure in an-
nouncing the foundation of the Filipina Espe-
rantista Societo, and the appearance of a new
Esperanto magazine—La Filipina Espe-
rantisto. The first number presents a very
attractive appearance, and should certainly
gain adherents for our "afero" in Southeastern
Asia. Ni gratulas niajn Filipinajn samide-
anojn pri la rezultatoj de ilia energio kaj
laborado.                   ---------■
Ireland. The Belfast Daily News. Sept.
26, informs us that Professor Macloskie, of
Princeton University, is continuing in Ireland
the propaganda work for Esperanto, which
he began here in the United States a year ago.
The American   Esperanto Journal.
15
HUMORAJOJ
" RIDU, KAJ LA MONDO RIDAS KUN Vi."
ZORQEMA INFANO
Kiam alvenis Vilcjo por viziti ĉe sia avino,
tre interesadis lin ĉio, kio okazis en la kuirejo.
Foje diris al li la avino: "Mi faros por vi
etan bongustan pasteĉon en telereto, tute
por vi mem. Cu vi ne pensas, ke mi estas tre
bona, tion ĉi  farante?"
Vilĉjo iomete pripensadis, kaj fine li diris:
"Alvinjo, panjo precipe ordonis, ke mi ne
estu malhelpema dum mi estas ĉe vi. Se ĝi
iel vin helpus, estus tute egale al mi, ke vi
faru mian pasteĉon laŭ kutima grandeco."
W.   J.   P.
GRAVA KONSILO
Irlandano skribis al sia filo: "Mia kara
junulo; neniam prokrastu ĝis morgaŭ tion kion
vi estas   farinta hodiaŭ."
A.   K.
TUTE SENDANGERA
"Rapidu, sinjorino Mulligan! Via domo
brulas; estas danĝero ke ĝi tute forbrulos."
"Mi scias pli bone, vi sentaŭgulo! Vi ne
povas min trompi. La pordo estas ŝlosita, kaj
mi havas la ŝlosilon en mia poŝo!"
A.    K.
INSTRUKCIOJ
Unu virino diris al hundvendisto antaŭ
kelkaj tagoj ke ŝi aĉetos hundidon se li povos
doni al ŝi ian portilaĵon.
La viro montris al ŝi skatoleton, sed ŝi diris:
"Estas tro malgranda; la kompatinda etaĵo ne
povas sin turni en ĝi."
"Sed, sinjorino," diris la vendisto, "vi povos
ĉirkaŭturni la tutan skatoleton."
ŝi aĉetis la hundidon kaj kontente eliris.
Ernest F. Dow.
AFERO DE MALKUNMETO
La oratoro estis videble embarasata; kaj
la ridetoj de la aŭdantaro lin malkvietigis. Sed
li estis tute fervora, kvankam li vage paroladis.
Priparolante poste pri la kunveno, aŭdinto
ekdiris, "Tiu parolinto estis videble tre sentema
por la okazo." "Jes," respondis alia, "li estis
evidente sen-tema."
KOMPATINDULO!
Kelkaj sinjorinoj sidis en klubo, diskutante
la virtojn de siaj edzoj. "Sinjoro Bingleton,"
diris unu el ill, aludante sian propran edzon,
"ne drinkas, kaj neniam blasfemas; ja, li havas
neniajn malbonajn morojn."
"Ĉu li iam fumas ?" iu demandis.
"Jes, li ŝatas cigaron, ĵus manĝinte bonan
manĝaĵon. Sed mi supozas ke, kutime, li ne
fumas pli ofte ol unufojon ĉiumonate."
MALSUKCESO
"Bonege, Sinjoro Fredolino, vi venis ankaŭ
tiun ĉi jaron al la marbordo kun viaj du filinoj.
Hi fariĝas ĉiujare pli belaj kaj ĉarmaj."
"Tio eble estas vera, sed ili grade maljuniĝas
kaj ne ankoraŭ estas edzinigitaj. Ili efektive
estas malfeliĉaj. Ili trovis favorindan homon
kaj mi lin invitis konstante al la domo ; kaj car
li ŝajne ĝius bonan manĝon, mi speciale por li
dungis lertan kuiristinon, perfektan juvelon.
Kaj kion vi opinias ke li faris?"
"Mi  ne havas ideon."
"Li edziĝis je la kuiristino."
TIO KION LI FARUS
Ĉe lernejo Vilhelmo havis grandan malfa-
cilecon je siaj aritmetikaj problemoj, kaj lia
instruisto vane penadis al li komprenigi tiujn
ĉi. Fine, por plibone klarigi- la aferon, la'
instruisto   diris:
"Se mi irus en la butikon de via patro kaj
dirus ke mi walas du funtojn da viando, kaj
li havas nur unu funton kaj duonon, kion li
farus?"
La knabo minuton profunde enpensiĝis, tiam
respondis, "Li plenumus la pezmankon per sia
dikafingro."
H. S. Blatne, No. 80.
16
The American   Esperanto Journal.
TRAGEDIETO EL LA LERNOLIBRO
i.    Cu vi estas la spicisto?
2.     Ne, sed mi estas bofrato de l'komizo de
l'spicisto.
3.    Estas stifiee. Donu do al mi tridekuriu
sepdeknaŭonojn de dekduo da funtoj da kafo.
4.     Ho ĉielo! Vi ja estas en la neĝusta
butiko.
5.     Kion?    Cu vi ne vendas kafon?
6.     Certe, sed tiu kiun vi volas vidi estas
matemikisto.
7.     Adiaŭ. Vi min lacigas. Evidente, vi
havas nenian emon je partumoj esperantaj.
8.     Ne, sed mi havas ideon. Se vi insistas
havi tian kvanton precizan, atentu. Aĉetu
tutan dekduon da funtoj da kafo, kaj redonu
al  mi kvardekok sepdeknaŭonojn  da ĝi.
9.     Sed kiamaniere   mi pagos?
10.     Tio estas faeilega. Pagu por la tuta
dekduo, kaj mi tenos por vi la kvardekok
sepdeknaŭonojn ĝis kiam vi bezonos kafon
denove!
D.    H.    D.
NOVA UZO DE  LA  LINGVO
Jen estas vera rakonto, kiu montras la ideon
de kelkaj personoj pri la nova lingvo.
Ni antaŭ ne longe organizis grupeton por
lerni Esperanton. Unu tagon sinjorino vizitis
la prezidantinon.    si diris:
"Mi deziras demandi pri la lingvo uni-
versala. Mi dunp-is lavistinon boheman, kaj
mi ne povas kompreni solan vorton kiun ŝi
parolas; ankaŭ ŝi ne povas min kompreni. Se
mi lernos Esperanton, ĉu mi povos sin kom-
preni :
Clara L. Todson.
PROPONO FINANCA
Studento venis al sia amiko kaj diris:
"Pruntu al mi kvin markojn; mi elspezis tute
mian monon."
"Mi estas malĝoja, sed mi bedaŭrinde havas
nur tri markojn,"  respondis la amiko.
"Ne ĉagreniĝu; donu al mi tri markojn,
kaj vi ŝuldos al mi du markojn."
BONOVOLEMA KOMPLEZI
Gene'ralon Shermon oni foje demandis, kio
estas la plej ridiginta afero 'kion li* iam vidis
dum la militado.   La generalo rakontis jene:
"lam mi pasis tra la soldatejo, kaj mi vidis
Irlandanon, kiu provis rajdi obstinan, hufba-
tantan mulon. La mulo fine efikis kroĉi unu
postan hufon en la piedingon.
" 'Be   jabers,'  diris  la   Irlandano,   "se   vi
intencas suprenveni, mi malsuprenvenos!"
♦                     A.    E.    A.    185.
•♦TWINKLE, TWINKE LITTLE STAR!"
Eta stela  briletadu,
Pri   vi kiel mi   miregas!
Tiel   alte super mondo
Diamanto en ĉielo.
Kiam post la sunsubiro
Herb' per roso malsekiĝas
Tiam  vi lumeton montras;
Tutan   nokton briletadu.
En mallumo se mi estus,
Por fajrero mi vin dankus;
Kien iri   mi   ne vidus
Se  vi  tiel ne briletus.
Tiam kiam mi dormegas,
Tra fenestro oft' vi serĉas;
La okulon vi ne fermas
Ĝis eiele  suno estas.
Tradukita de   W.   M.   Ampt. Ritmita de
Profesoro A. M. Grillon.  Aŭtoro ne konata.
LA DIFERENCO
Knabineto, kies patrino estis posedanto de
bela kreskaĵo, estis tre malfeliĉa tial ke la
kreskaĵo ne prosperis, sed unu post unu la
folioj mortis kaj defalis, ĝis la trunketo restis
sola.
ŝia patro diris al la patrino: "Eble vi ne
sur ĝin sufiĉe da akvo verŝas ?"
"Sed jes," ŝi respondis, "mi surverŝas sur
ĝin eiutage."
"Do eble vi donas ĝin tro da akvo," li.diris.
Sed la patrino estis certa ke ŝi donis al la
kreskaĵo ĝuste suŭĉe.
Unu tagon, la knabineto venis en la domon
kaj diris: "Patrino mi scias tion kio estas
malbona kun via kreskaĵo."
"Kiu sciigis al vi?" demandis la patrino.
"Ni iris en la butikon de la floristo, kaj lin
demandis pri la kreskaĵo, kaj kial ĝiaj folioj
defalis. Unue, li diris, 'Via patrino ĝin donis
tro da akvo/ sed mi diris 'Ne! car pacjo diris
tion, kaj panjo diris ke si ĝin donis ĝuste
sufice.' Li diris, 'La kreskaĵo ripozadas. Cu
vi ne ripozas iam ?"
"Kion vi diris ?" demandis ŝia patrino.
"Ni diris 'jes, sinjoro, sed miaj brakoj kaj
miaj  kruroj  ne defalas'!"         H.    F.    W.
TEMPERAROJ
"cu vi havas la bonecon sciigi al mi kvin
tagojn de la semajno, sen diri lundon nek
mardon, nek merkredon, nek ĵaŭdon, nek
vendredon, nek sabaton nek dimancon ?"
"Mi ne perdos mian tempon. Tio estas
neeble."
"Aŭdu al mi: antaŭhieraŭ, hieraŭ, hodiaŭ,
morgaŭ kaj postmorgaŭ."
Luis G. Leon.
International   Reviews  printed  only in   Esperanto
Internacia Scienca Revuo (International Scientific Review)... Price Sm 2,75=$1.40
8 rue   Bovy-Lysberg, Geneva, Switzerland.                                   ___
La  Revuo—literary monthly—Dr.   Zamenhof, Chief Collaborator.............$1.40
Hachette et Cie., 79 Boulevard St. Germain, Paris, France.
Tra la   Mondo—illustrated monthly........................................$1.60
"Gazeto   Tra  la Mondo," Meudon (S. et O.),  France.
Lingvo Internacia—monthly—with   300 pages of literary supplement annually.. .$1.50
"Presa Esperantista Societo," 33 rue Lacepede,  Paris   (Ve), France.
Juna Esperantisto (same address).........................................$0.50
Espero   Paciŭsta—International   Peace Magazine   -----......................$1.00
Gaston Moch,  26 rue de Chartes, Neuilly sur Seine, France.
Espero Katolika—Roman Catholic Monthly*................................ .$1.00
Abbe Em.  Peltier, Ste. Radegonde pres Tours  (L. et L.), France.
Internacia   Socia Revuo..................................................$1.20
R. Louis, 45 rue de Saintonge, Paris, France.
Esperanto Ligilo—printed in "relief"  for the Blind..........................$0.75
Th.   Cart,   12 rue   Soufnot, Paris, France.
Sample copies of the above mentioned Journals cost one-tenth the year's subscrip-
tion. Send U. S. postage stamps for sample copies, and U. S. Postal Orders
for subscriptions.    Use the following form for subscriptions:—
Estimata sinjoro,
Mi deziras  aboni  la................................(journal)   de la unua de
.................. (month).    Mi sendas poŝtmandaton je $...........por la abono.
(Name)   ........___...............................................
(Address)..........................................................
Esperanto:   Auxiliary   International   Language
300 ORGANIZED SOCIETIES—20 JOURNALS
Supported and endorsed by many prominent men in Europe, Asia and America.  Lon-
don Chamber of Commerce holds regular Esperanto examinations.
For general information, for addresses of Esperanto magazines (British, French,
German, Russian, Japanese, Polish, Swedish, etc.) and societies, for books, etc., write
to the
AMERICAN ESPERANTO ASSOCIATION
BOULEVARD STATION, BOSTON, MASS., U. S. A.
Bullen's  Lessons.............................................$0.26
Descriptive  booklet, pamphlets, etc..............................10
Krestomatio   (standard for  style), paper......................  1.00
Krestomatio   (standard for  style), cloth.......................  1.50
American. Esperanto Journal, sample copy-.....................      .10
Send for price-list; all profits are spent for the advancement of the Esperanto "cause."
Send two-cent postage stamp for catalogues of the British Esperanto Association
and of the Librairie de l'Esperanto (Paris). These are much more complete than that
of the American Esperanto Association.
"SERENADO"
A  Netv   Song   Published   in   Esperanto   for   High   Voice
Sweet, Sparkling, Melodious
" Should be a Favorite for Singers "                           Music by Maria T. Bird
Poetry by Montague C. Butler, L. R. A. M.
====== price: 35  cents.....----------
AMERICAN ESPERANTO ASSOCIATION
BOULEVARD STATION,                            BOSTON, MASS.
"MI   AUDAS   VIN".
£                                                     '5
La unua kanto Esperanto eldonita t
en la U. S.; muziko de Sro. Herbert t
Harris; poemo de Dro. Leono £
Zamenhof.   Facila por meza voco.   \
PREZO: FR. 1.74 (35 CENTS);         5 EKZEHPLEROJ, FR. 7.50 ($1.50)
AMERICAN ESPERANTO ASSOCIATION
Boulevard Station,                          Boston, Mass.