Vol. I
NEW YORK, APRIL, 1907
No. 4
OFFICIAL MAGAZmrDFTHEAMERICAN ESPERftNTO ASSOCIATION
lilllllillliiilllllllillllilllllliilllllllllllllll
r:M&:k^M^^M^MMŝJi^^^MiMr^i^mM^S^^^^^^^^^i&^^^
•T;gj,T?>s{:f::*t".S?g!yJI
Copyrighted, 1907, by the American Esperanto Association
The American Esperanto Association
(Founded 1905.)
Honorary President-*!)!. L. Zarnenhof.
President—Prof. G. B. Vilea, Ohio State University.
Secretary—John Fogg Twombly, Bonlevard Station, Boston, Mass.
Treasurer—Stephen W. Travis, Jr., Tenafly, N. J.
The American Esperanto Association exists for the following purposes:
1)   To furnish information about Esperanto.
2)   To provide students with proper books.
3)   To provide certificates of proficiency in the language.
4)   To publish the American Esperanto Journal.
5)   To   unite  with  one another individual Esperantists  and,  especially,  the
Local Esperanto Societies.
Membership in the Association, including a year's subscription to the American
Esperanto Journal, $1.50.
LOCAL SOCIETIES,, GROUPS, ETC.
Help us and help yourselves by becoming affiliated with the American Esperanto
Association. This will cost you only $2.00. You will receive a year's subscription to
the American Esperanto Journal, and the name of your society, the name of your Pres-
ident, and the name and address of your Secretary will appear regularly on the cover of
the Journal. Send the necessary information and money to the American Esperanto
Association, Boulevard Station, Boston, Mass.
The following is a partial list of the Esperanto Societies which   have affiliated for
1907 with the American Esperanto Association.    Complete announcements, containing
the name of the President and Secretary of  each affiliated club will appear in the next
issue.                          .
Boston Esperanto Society, Boston, Mass.             San Diego Esperanto Society, San Diego, Cal.
Philadelphia Esperanto Society, Philadelphia,     Cantibrigia   Esperanto   Society,   Cambridge,
Pa.                                                                     Mass.
Brooklyn Esperanto Society, Brooklyn, N. Y.        Elgin Esperanto Society, Elgin, 111.
Seattle Esperanto Society, Seattle, Wash.             Rockford Esperanto Society, Rockford, 111.
Chicago Esperanto Society, Chicago, 111.             Leibnitz Esperanto Society, Chicago, 111.
Portland Esperanto Society, Portland, Maine.       Searchlight   Esperanto   Society,   Searchlight,
Los Angeles Esperanto Society, Los Angeles,           Nev.
Gal.                                                             .     Worcester Esperanto Society, Worcester, Mass.
St. Louis Esperanto Society, St. Louis, Mo.         University of Ohio Esperanto Society.
Jamestown Esperanto Society, Norfolk, Va.         Winona Esperanto Society, Winona, Minn.
New Britain Esperanto Society, New Britain,     Harvard University Esperanto Society, Cam-
Conn,                                                                 bridge, Mass.
Massachusetts Agricultural College E. Society,     University   of   Chicago   Esperanto    Society,
Amherst, Mass.                                                   Chicago, 111.
Emory Esperanto Society, Emory College, Ox-     First Nebraska Esperanto Society, Ord, Ne-
ford, Ga.                                                             braska.
The American Esperanto Journal
Vol. I.
APRIL, 1907
No. 4
THE American Esperanto Journal is the official organ of the American Esperanto Association, and of the
local Esperanto societies in Boston, Chicago, New York,  Philadelphia, Los Angeles, Seattle, etc.    It ap-
pears once a month, and will aim to be especially useful   to beginners.
All writers to the Journal must observe the following rules:
1.     Write   legibly  or,   preferably,   "type-write."
2.     Use paper as large as that of the Journal.
3.     Write only on one side of the sheet.
4.     Leave large spaces between the lines.
5.     Always send an  English translation  on separate sheets of paper.
The Editors reserve the right to correct and to reject all manuscripts. No manuscripts will be re-
turned except in the case of articles rejected, and only then, when such articles exceed 500 words in
length, and are accompanied by return  postage.
The American Esperanto Journal is a "propaganda organ." The editors and other workers on it give
freely of their time and labor; writers of articles must do likewise.
Address articles to the REDAKTORO, AMERICAN ESPERANTO JOURNAL, Boulevard Station, Boston,
Mass.    News articles should be addressed to the REDAKTORO DE KRONIKO.
AMERICAN   ESPERANTO   JOURNAL.
With  membership in the American Esperanto Association........................$1.50
Journal alone.__................................................................   1.00
Undoubtedly some of our readers will visit
Europe this summer, and probably the greater
part of them intend to visit England also. We
ask them not to forget the Congress, which will
take place in Cambridge from the twelfth to
the seventeenth of August.
Cambridge in itself is certainly one of the
most interesting English cities. It is the seat
of one of the oldest and most famous universi-
ties in the world,—a university which in regard
to its external form and appearance still keeps
an antique charm and beauty found nowhere else
in such fullness, not even at Oxford. In the
latter you can see more varied picturesqueness,
but not such a grouping of collegiate buildings
as is found in Cambridge on the King's
Parade. Therefore, if you wish to see a uni-
versity town in its full beauty, you must
journey to the quiet town on the river Cam.
"The river Cam,"—-we are inclined to smile,
when we hear these words, for the Cam is
scarcely larger than a brook. Call it, however,
what you like,—from its banks you can never-
theless look out upon one of the most beautiful
landscapes of a quiet character to be found
anywhere on the earth,—the famous college
"Backs,"—peaceful meadows full of charm,
gently sloping down from ancient halls to an
almost motionless stream, where dwells forever
the spirit of Milton's Penseroso.
Sendube iom da niaj legantoj vizitos la Eŭro-
pon tiun ci someron, kaj kredinde la pliparto
da ill intencas ankaŭ viziti Anglujon. Al tiaj
personoj ni petas, ke ili ne forgesu la Kongre-
son okazontan en Cambridge de la 12a al la 17a
de Augusto.
Cambridge per si mem certe estas unu el la
plej interesaj urboj anĝlaj. Ĝi estas la loĝejo
de unu el la plej malnovaj kaj plej famaj uni-
versitatoj en la mondo,—universitato, kiu pri
sia ekstera formo kaj ŝajno ankoraŭ gardas an-
tikvan ĉarmon kaj belecon netroveblajn aliloke
en tia pleneco, ne eĉ en Oxford. En tiu ĉi lasta
oni vidis pli da diversa pentrindeco, sed ne tian
grupiĝon de konstruaĵoj kolegiaj, kia troviĝis
sur la Eeĝa Promenejo Cambridge'a. Tial,
se oni volas vidi universitatejon en ĝia plenega
beleco, oni devos vojaĝi al la kvieta urbo je la
rivero Cam.
"La rivero Cam,"—oni en Ameriko inklini-
ĝas rideti, aŭdante tiujn ĉi vortojn, car la Cam
ne estas efektive plu krom rivereto. Nomu
gin tiel kiel vi deziras,—de sur bordoj oni ta-
men rigardadas unu el la plej belaj pejzaĵoj
de karaktero trankvila.ie videbla sur la tero,—
la famajn Postajojn de la Kolegioj,—pacajn,
carmegajn herbejojn, dolĉe kliniĝantajn de an-
tikvaj domegoj al rivereto preskaŭ senmova, kie
ĉiam loĝadas la spirito de la Miltona "Pen-
seroso."
2
The American Esperanto Journal.
The colleges naturally are the first things to
see,—their "quadrangles," chapels, and dining-
halls,—the somewhat monastic manner of liv-
ing therein. At Queen's College you will find
the Tower of Erasmus, where that famous man
dwelt, when he taught at Cambridge in the
sixteenth century, speaking in Latin, the Es-
peranto of that period. One can pay a visit
to "Emmanuel," the college-home of the Puri-
tan, John Harvard, the founder of the most
famous and oldest university in our own land.
Above everything else there is King's College
and its noteworthy chapel,—the glory of Cam-
bridge.
Other wonderful architectural works can also
be found not only in the city, but in its neigh-
borhood. In the city there is still standing
the Pound Church, built in 1101 A. D.; and
only fifteen miles away the Cathedral Church
of Ely looks out over the Fen country,—
a cathedral which is in character one of the
most individual in England, and certainly the
most varied.
Moreover, Cambridge is situated only sixty
miles from London. Thence one can reach it
by the railroad in less than two hours. It is
almost on the main road from London to Peter-
borough, Lincoln, and York,—all very inter-
esting cities, and from all which one can easily
reach Liverpool, the chief point of departure
for America.
The English Esperantists have done well in
choosing Cambridge for the Third Congress.
They are now "working away" energetically to
make a success of it. The University and Town
authorities have already helped them by giving
to the Congress the free use of their halls. It
remains for the Esperantists all over the world
to do their duty by going in crowds to the
Congress. Naturally, on account of the dis-
tance, Americans will not be able to be present
in great numbers; nevertheless, let as many go
as possible. At least all American Esperantists
who will be in Europe during August should
certainly "call in" at the Congress, in order to
give themselves much pleasure and instruction,
but above all to stimulate the courage of their
fellow-workers, and to arouse the interest of
non-Esperantists.
Go then, Esperantist friends, to the Congress.
Talk about it, write about it in the newspapers,
and invite everybody to visit it. Do not forget
that the Congress is for all:—stalled Esperan-
iists, beginners,, and non-Esperantists. All will
be able to learn much there,—even the skeptics.
Go, then, one and all, and go in great numbers,
numbers.
La kolegioj kompreneble estas la unuaj vidin-
daĵoj,—iliaj kortoj, kapeloj, manĝocambregoj,
—la kvazaŭ monana vivmaniero en ili. Ce la
Regina Kolegio oni trovas la turon de Erasmus,
kie tiu fama viro loĝadis, kiam li instruadis ĉe
Cambridge en la dek sesa centjaro, parolante
en Latino, la Esperanto tiama. "Emmanuelon"
oni povas viziti, la kolegian he jmon de la Puri-
tano, John Harvard, la fondinto de la plej fama
kaj plej malnova universitato en nia propra
lando. Super eio alia estas la Reĝa Kolegio,
kaj ĝia vizitinda kapelo,—la Gloro de Cam-
bridge.
Aliajn arĥitekturajn mirindaĵojn oni ankaŭ
trovas, ne nur en la urbo, sed en ĝiaj ĉirkaŭaĵoj.
En la urbo ankoraŭ staras la Ronda Preĝejo
konstruita en 1101 A. D.; kaj nur kvin dek mej-
lojn malproksime elrigardas super la Marĉolan-
don la Katedra Preĝejo de Ely,—en karaktero
unu el la plej individuaj preĝejoj en Anglujo,
kaj eertege la plej diversa.
Plie, Cambridge kuŝas nur ses dek mejlojn
malproksime de Londono. De tie oni povas
atingi gin per fervojo en malpli ol du horoj.
Ĝi estas preskaŭ sur la ĉefvojo de Londono al
Peterborough, Lincoln,'kaj York,—ĉiuj tre in-
teresaj urboj, kaj de ĉiuj kiuj oni povas facile
atingi Liverpool, la ĉefa enŝipiĝejo por Ame-
riko.
La Esperantistoj anglaj do bone faris, elek-
tante Cambridge por la Tria Kongreso. Ili nun
klopodas energie por ĝin sukcesigi.C La aŭtorit-
atoj universitaj-kaj urboj jam helpis al ili, do-
nante al la Kongreso la senpagan uzon de siaj
ĉambregoj. Restas por la Esperantistaro tut-
monda fari ĝian devon iri amasege al la Kon-
greso. Kompreneble, pro la malproksimeco, la
Amerikanoj ne povos ĉeesti grandnombre: ta-
men, ili iru kiel eble plej multnombre. Al-
menaŭ ĉiuj Amerikaj Esperantistoj kiuj estas
en Europe dum Aŭgusto devos eertege viziti la
Kongreson, por doni al si mem multe da ple-
zuro kaj da instruo, sed super ĉio por stimuli
la kuraĝon de iliaj samideanoj, kaj por vekigi
intereson en la ne-Esperantistaro.
Iru do Esperantistaj samideanoj al la Kon-
greso. Parolu pri ĝi, skribu nri ĝi en la jur-
naloj, kaj invitu ĉiujn viziti ĝin. Ne forgesu,
ke la Kongreso estas por ĉiuj:—lertaj Esperan-
tistoj, ehlernantoj, tcaj ne Esperantistoj. Ciuj
povos tie lerni multon,—ec la skeptikuloj.
Ciuj venu, kaj amasege.
The American Esperanto Journal.
Because Cambridge is not a great city, special
care must be taken in advance to provide for
the lodging of the visitors at the Congress.
Therefore, the Committee asks that every one,
even the man who is only Wea/mmg about a
visit there, should write immediately to the
following address,—and do not forget to en-
close a five-cent postage stamp:
Secretary of the T
Car Cambridge ne estas granda urbo, oni
devas atente zorgi antaŭe pri la loĝado de la
vizitontoj kongresanaj. Oni tial petas, ke ĉiu,
Mu wf revas l- pri vizito al la Kongreso,
skribu iuj al la jena adreso,—ne forgesante
ankaŭ enmeti poŝtmarkojn je 5 cendoj:
iree for the Third,
British Esperanto Association,
13 Arundel St., Strand,
London, W. C, Great Britain.
Write in English or Esperanto. You do not
promise absolutely to be present at the Con-
gress : you only express an intention to be there,
if nothing shall prevent it. The daily expenses
will be from two to three dollars, and possibly
less. Write what prices you will be able to pay.
Send your letter immediately.
You will be taken care of, if you wish, from
the tenth to the nineteenth of August: the of-
ficial Congress, however, extends only from the
twelfth to the seventeenth. If you cannot be
there during the whole Congress, at least spend
a day or two there. The Committee also wishes
to take care of such birds of passage.
Do not forget to publish abroad news of the
Congress. A good way to do so is to send this
number of our Journal to the editor of your
favorite newsnaper or magazine. You can get
an extra copy for 10 cents in postage stamps.
Oni povas skribi angle aŭ Esperante. Oni
ne promesas absolute, ke oni ceestu la Kon-
greson: oni nur esprimas la inteneon ĉeesti,
se nenio malhelpos tion. La elspezoj po tago
kostos de du aŭ tri dolaroj, kaj eble estos malpli
grandaj. Skribu la prezon, kion vi povos pagi.
Sendu vian leteron tuj.
Oni zorgos pri vi, se vi tion volas, de la deka
al la dek naŭa de Augusta: tamen la Kongreso
oficiala daŭros nur de la 12a al la 17a. Se vi
ne povos ĉeesti la tutan kongreson, vizitu ĝin
almenaŭ unu aŭ du tagojn. La Komitato vola-
das zorgi ankaŭ pri tiaj preterflugantaj vizi-
tantoj.
Ne forgesu ĉie sciigi novajojn pri la Kon-
greso. Bona rimedo tion fari estas sendi tiun
ĉi numeron de nia Jurnalo al la redaktoro de
ĵurnalo favorata de vi. Vi povos ricevi ekzem-
pleron por 10 cendoj poŝtmarke.
KOMPATINDA ONKLINO MARIO.
Mastrino Flint estis tre severega virino, kiu
postulis, ke ŝiaj geknaboj rapide kaj nedeman-
dante obeu ŝin. Dnu posttagmezon okazis ven-
tego, kaj, ŝi ordonis al ŝia filo Ĝon, ke li fermu
la plankpordon, kiu alkondukis al la tegmento
de la domo.
"Sed, patrino," diris Ĝon.
"Ĝon, mi diris al vi, fermu la pordon."
"Jes, sed patrino—"
"Ĝon, fermu la pordon"
"Tre bone, patrino, se vi tiel diras, sed—"
"Con."
Ĝon malrapide supreniris la gtuparon, kaj
fermis la plankpordon. Posttagmezo jam daŭ-
rigis, ventego bruadis kaj koleriĝis. Post du
horoj la familio kunvenis por vespermanĝi, kaj,
kiam la manĝado estis duonfinata, onklino Ma-
rio, kiu restadis kiel gasto ĉe la domo, ne ŝin
montris. Sinjorono Flint ekesploradis, sed ŝi
ne devis fari multe da demandojn, car Ĝon
respondis al la unua—"Se plaĉas al vi, ŝi estas
sur la tegmento."
E. Dow (West Newton, Mass.).
LA SAGA CEVALO.
Farmisto aliris bestkuraciston por demandi
kion li devas fari por sia ĉevalo, kiu estis tre
malsana.
)>
diris la
"Donu al li tiun ĉi pulvoraĵon,
kuracisto.
• Post unu horo la farmisto revenis, kaj sciigis
ke li ne povas devigi la ĉevalon akcepti la pul-
voraĵon.
"Ho," diris la kuracisto, "mi forgesis. Metu
tiun ĉi tubon en la ĉevalan gorĝon, tiam metu
la pulvorajon en la tubon, kaj enblovu ĝin en
lian gorĝon."
Post duonhoro ree venis la farmisto, pala kaj
ekscitita.
"Kio okazis," demandis la kuracisto, "ĉu vi
agis tiamaniere kiel mi konsilis al vi ?"
"Jes," respondis la farmisto, "mi metis la
tubon en lian gorĝon, kaj metis la pulvorajon
en la tubon; sed la ĉevalo blovis unue!"
No. 80, A. E. A.
The American Esperanto Journal.
"JAMAICA" KAJ LA TERTREMO.
Thirty years ago, when Mr. Baker, who was
only a poor sea captain, entered the harbor of
Morant in Jamaica, the island was very poor
and unprosperous. The inhabitants were plant-
ing sugar cane and were unable to become
wealthy by means of such work.
Mr. Baker advised them to plant bananas,
and not only advised them to do this, but also
returned to the United States and interested
many rich men there in the matter. He so
clearly showed them the profit to be gained
from the planting of bananas that they formed
a company for the buying and selling of the
fruit. Then on the island where there had been
deserted sugar cane fields, the banana crop be-
gan to appear: the people became prosperous
and doubled their plantations, and constructed
larger homes. At present the business is so large
that great steamships are necessary to transport
the fruit.
The island of Jamaica is a volcanic island:
on all sides great moutains are seen covered with
dense foliage. The inhabitants are composed
mostly of negroes and colored people. There
are only about ten thousand whites. The negroes
have been for two centuries inhabitants of the
land, but the colored people have been brought
of late from India to the island. Because the
negroes are too lazy to work and to do the plant-
ing, it is necessary to import this colored race.
It is easy to distinguish between the two races:
the colored people have straight hair; the neg-
roes on the contrary have curly hair and are
much blacker.
Kingston is the largest city on the island, and
looks like an English town. It has about sixty
thousand inhabitants. It is very hot and dusty
during the summer and at noon time so warm
that it is necessary to remain under cover,
shielded from the rays of the sun.
The earthquake began at three o'clock on
Mondav afternoon: then from time to time dur-
ing the day occured a series of shocks. Without
warning the earth began to shake, and the
shocks were very severe. The whole island be-
gan to rock like a ship on a choppy sea: build-
ings tottered and fell. A dense cloud of dust
arose which completely darkened the town.
Antaŭ tridek jaroj, kiam sinjoro Baker, kiu
estis nur malriĉa ŝipestro, eniris la havenon de
Morant en "Jamaica," la insulo estis malrica kaj
malprospera. La loĝantaro plantadis la suker-
kanon, kaj ne povis riĉiĝi per tiu-ci laboro.
Sinjoro Baker konsilis al ili, ke ili plantu
bananojn; kaj li ne sole konsilis al ili fari tion,
sed li ankaŭ revenis al la Unuigitaj ŝtatoj Ame-
rikaj kaj tie interesigis multajn riĉajn homojn
en la afero. Li tiel klarege montris al ili la
profiton gajnotan de bananplantado, ke ili for-
mis kompanion por la aĉetado kaj vendado de
la frukto. Tie do, kie sur la insulo estis suker-
kanaj kampoj forlasitaj, ekaperis la bananri-
kolto: la popodo iĝis prospera, duobligis siajn
plantejojn, kaj konstruis pli grandajn hejmojn.
Nun la afero estas tiel granda, ke oni devas uzi
grandajn vaporŝipojn por transporti la frukton.
La insulo "Jamaica" estas vulkana insulo: ĉie
oni vidas grandajn montojn kovritajn de denso
foliaro. La loĝantaro konsistas plejmulte el
nigruloj kaj koloruloj. Estas nur ĉirkaŭ dek
mil blankuloj. La nigruloj estas de du jarcen-
toj enlanduloj, sed la koloruloj estas alportitaj
de Hindujo. Car la nigruloj estas tro malla-
boremaj por labori kaj por elfari la plantadon,
oni devas alporti tiujn kolorulojn. Facile oni
distingas inter la du rasoj: la koloruloj havas
la haron rektan; la nigruloj kontraŭe posedas
ĝin buklan kaj pli nigran.
Kingston estas la plej granda urbo sur la in-
sulo : ĝi multe similas al angla urbo. Ĝi havas
ĉirkaŭ sesdek mil loĝantojn. Estas varmege
kaj pulvorege dum la somero, kaj meztage tiel
varme, ke oni devas sub kovrilo resti ŝirmita
kontraŭ la sunradioj.
La tertremo komencis je la tria horo lundon
posttagmeze: tiam serio da tremoj okazis de
tempo al tempo dum la tago. Sen averto la
tero ektremis, kaj la tremoj estis severegaj. La
tuta insulo luliĝis kiel ŝipo sur ondega maro; la
konstruaĵoj ŝanceliĝis kaj ekialis. Densa nubo
da pulvoro altiĝis, kiu tute mallumigis la urbon.
The American Esperanto Journal.
The shocks were worst in the harbor districts,
where rows of buildings were laid flat. There
people rushed about with disordered hair and
clothing, many of them covered with blood.
When the dust cleared away, columns of
smoke were seen arising from all parts of the
city. The flames soon extended from one build-
ing to another throughout the business section
of the city. The fire department was useless as
the water mains were broken at the first shock.
Luckily the wind was blowing towards the
south, and carried the conflagration towards the
water-front, where the next day it died out.
After the earthquake and fire the wrecked
houses were uninhabitable; so the people spent
the night on the lawns and streets. AH night
the doctors were busy amputating and bandag-'
ing. From under the debris four hundred people
were removed and many bodies were found
which were burned to black cinders. Ether and
chloroform were used up in a short time: it was
therefore necessary for the doctors to amputate
without these anaesthetics, and as a result the
suffering was very great.
The earthquake was felt throughout the en-
tire island, but the damage was limited to ten
or twelve miles around the city of Kingston.
There were more than six hundred people killed
and at least one thousand wounded.
One of my friends was near Kingston at the
time of the earthquake: he wrote about it as
follows:
Dear Sir:—
I will not try to write a description of the
earthquake and its results except as they came
under my observation. Concerning the damage
you will probably find in the newspapers more
readable, descriptive, and reliable reports than
I could give you. I will only describe the earth-
quake as I experienced it, concerning which you
are probably curious.
We left the steamer at Kingston on Saturday
morning, the twelfth of January, after a most
delightful sea voyage. The passengers were
going to the hotels Myrtle-Bank and Constant
Spring. The latter is about six miles from
Kingston in the country. I thought that I
would go to the hotel Myrtle-Bank, because my
stay in Kingston was short, and the hotel being
in the centre of the city, I thought I would
accomplish more. Luckily for me on my steam-
er I made friends who were going to the Con-
stant Spring; so I also went there.
La tremoj estis plej grandaj en la kvartaloj
apud la haveno, Me vicoj da konstruaĵoj plati-
ĝis. Tie multaj personoj kuradis ĉirkaŭe kun
la haroj kaj vestoj malordigitaj, el kiuj multaj
estis kovritaj per sango.
Kiam la pulvoro malaperis, kolonoj da fumo
videbliĝis, altiĝante de ĉiu parto de la urbo.
Baldaŭ la flamoj etendadis sin de unu kon-
struajo al alia tra la komerca kvartalo de la
urbo. La fajrestingiloj pruvas sin neutilaj, car
la akvoj-tubegoj estis frakasitaj je la unua
tremo. Bonsorte la vento blovis suden, kaj
movis la bruladon al la haveno, Me la sekvantan
tagon ĝi estingiĝis.
Post la tertremo kaj brulado oni ne povis
loĝi en la domoj ruinigitaj; la popolo do pasigis
la nokton sur la herbejoj kaj sur la stratoj. La
tutan nokton la kuracistoj estis okupataj detram
ĉante kaj bandaĝante. De sub la derompajo oni
eltiris ĉirkaŭ kvarcent personojn, kaj trovis
multajn korpojn brulitajn je nigraj cindroj.
La etero kaj kloroformo baldati estis eluzitaj:
estis rial devige, ke la kuracistoj detranĉu sen
tiuj-ci sensentigiloj, kaj .rezulte la suferado
grandegiĝis.
La tremoj estis sentitaj tra la tuta insulo,
sed la difektajo staras limigita al dek ati dekdu
mejloj ĉirkaŭ la urbo Kingston. Estis pli ol
sescent homoj mortigitaj, kaj almenaŭ mil per-
sonoj vunditaj.
Unu el miaj amikoj loĝis proksime de Kings-
ton, Mam la tertremo okazis. Li skribis pri la
afero jene:
Kara sinjoro:-—
Mi ne penos skribi priskribon pri la tertremo
kaj ĝiaj sekvoj escepte pri tio, kio mi mem ri-
markis. Pri la difektajo vi eble trovos en la
jurnaloj pli legeblajn, priskribajn, kaj verin-
dajn raportojn, ol mi povas sciigi al vi. Mi
priskribos sole la tertremon, Mel mi sentis ĝin,
pri kiu vi eble estas sciema.
Ni elŝipiĝis el la vaporŝipo ĉe Kingston saba-
ton matene, la dekduan de Januaro, post plezu-
rega marvojiro. La vojaĝantoj estis irontaj
al la hotelo "Myrtle-Bank'^ kaj al la hotelo
"Constant Spring." . Tiu-ĉi lasta estas ĉirkaŭ
ses mejloj de Kingston en la kampanaro. Mi
pensis, ke mi iros al la hotelo "Myrtle-Bank,"
car mi ne restos longe en Kingston; kaj, car
la hotelo estis en la mezo de la urbo, mi opiniis,
ke tiumaniere mi plu plenumos. Bonsorte por
mi la amikoj, kiujn mi renkontis sur la vapor-
ŝipo, intends iri al la hotelo "Constant
Springs"; tial mi ankaŭ tien iris.
The American Esperanto Journal.
On Monday one of my friends and I drove
to the Castleton Gardens. We arrived at the
Gardens at eleven o'clock, and passed a very in-
teresting hour walking around among the ex-
cellent collection of shrubs, which have been
brought from all over the world. We lunched
leisurely, smoked a very poor Jamaican cigar,
and started back to the hotel. We had driven
about an hour through the charming scenery of
valley and mountain, and I was in the midst of
an anecdote, when I was interrupted by a roar
similar to a discharge of a field battery.
I asked the driver what the trouble was. I
discovered the trouble, but not from the driver.
There was a sudden rush of wind; then a rumb-
ling,—and hell broke loose.
We were on the side of a ravine. The earth
and the mountain, which was covered with great
trees, shook and rocked. I can remember now
how that mountain shook the trees in the same
manner as a dog shakes a rat. It was a terrible
thing. Then ahead of us the road opened up,
and later closed, leaving only a crevice where
the opening had been.
We traveled on, noticing the broken-down
walls and landslides. Many trees were uprooted
and lay along the road; but even then we did
not realize that the earthquake was as terrible
as it really was. We lighted fresh cigars. Soon
we saw native homes which had been wrecked,
and in one village a church laid flat. Later,
from the top of a hill, we caught a glimpse of
the city of Kingston which was a few miles
distant; in the city we saw three conflagrations,
and then we began to get uneasy. After a short
time we drove into the yard in front of the
hotel. We noticed there, that the stonewall
front of the hotel had fallen down, and that the
hotel was uninhabitable. The guests and the
servants were outside on the lawn, but none had
been hurt. With the help of a couple of negroes
I climbed up the stairs and passed through the
debris to my room. I got my baggage, moved
it to the lawn where we were safe, and there I
camped out all night, together with about two
hundred persons. The shaking of the earth
"kept up" almost incessantly: during the night
there were at least three very severe shocks.
Tuesday the question was how to get out of
Kingston. I was told that the roads were im-
passable, and that the trains were not running.
In the evening we heard a rumor that a train
would leave for Mandeville Wednesday, and that
that place had not been damaged. I found out
that these rumors were true and I left the city
on that train.
Lundon unu el miaj amikoj kaj mi mem
veturis al la "Ĝardenoj Castleton." Ni alvenis
al la ĝardenoj je la dekunua horo, kaj pasigis
tre interesan horon, promenadante ĉirkaŭe
inter la bonega aro da arbetoj kolektitaj de la
tuta mondo. Ni meztagmanĝis malrapide,
fumis malbonegajn eigarojn Jamaicajn, kaj
ekreiris al la hotelo. Ni veturis ĉirkaŭ unu
horo tra la ĉarma pejzaĝo de valo kaj monto,
kaj mi estis en la mezo de rakonteto, Jriam min
interrompis bruego simila alia eksplodsono de
baterio.
Mi demandis la kaŭzon al la veturisto. Mi
eltrovis la kaŭzon, sed ne de la veturisto. Estis
rapida ekblovego; tiam bruegado, kaj la Infero
ellasiĝis.
Ni estis sur la flanko de intermontajo. La
tero kaj la monto, kiu estis kovrita per grandaj
arboj, ŝanceliĝis kaj luliĝis. Mi nun povas re-
memori, kiel tiu monto skuis la arbojn samma-
niere, kiel hundo skuegas raton. Estis teruraĵo.
Tiam antaŭ ni la vojo malfermiĝis, kaj poste
fermiĝis, lasante nur fendaĵon, kie antaŭe estis
la malfermaĵo.
Ni veturadis, rimarkante la murojn batitajn
kaj ŝutaĵojn. Multaj herboj estis elradikigitaj,
kaj kuŝis sur la vojo; sed eĉ tiam ni ne elkom-
prenis, ke la tremo estis tie! terura kiel ĝi efek-
tive estis. Ni ekbruligis novajn eigarojn.
Baldaŭ ni vidis enlandajn domojn ruinigitajn,
kaj en unu vilaĝo preĝejon platiĝitan. Poste,
de la supro de monteto ni ekrigardis la urbon
Kingston, kiu kusadis je la interspaco de kel-
kaj mejloj: en la urbo ni vidis tri grandajn
bruladojn, kaj tiam ni ekmaltrankviliĝis. Post
mallonga tempo ni veturis en la korton antaŭ
la hotelo. Ni rimarkis tie, ke la ŝtonmura
antaŭaĵo hotela jam disfalis, kaj ke la hotelo
estis neloĝantebla. La gastoj kaj geservistoj
staris ekstere sur la herbejo, sed neniu estis vun-
dita. Per la helpo de du nigruloj mi supreniris
la ŝtuparon, kaj trapasis tra la rubo al mia
ĉambro. Mi havigis mian pakaĵon, movis ĝin
al la herbejo, kie estis sendanĝere, kaj tie mi
eksterloĝis dum la nokto kune kun ĉirkaŭ du-
cent personoj. La skuado de la tero daŭris
preskaŭ senĉese: dum la nokto okazis almenaŭ
tri fortegaj tremo j.
Mardon la afero estis, kiel foriri el Kingston.
Oni diris al mi, ke la vojoj staras nevetureblaj,
kaj ke ne moviĝas vagonaroj. Vespere ni
aŭdis famon, ke vagonaro iros al Mandeville
merkredon, kaj ke tiu loko ne estis difektita.
Mi eltrovis tiujn-ĉi famojn veraj, kaj mi deiris
de la urbo sur tiu vagonaro.
The American Esperanto Journal.
There were about thirty cars,—fruit cars,
baggage cars, in fact cars of every description.
It seemed to me that everybody wanted to go
on that train. Whites, colored people, and
negroes struggled to get aboard.
From Monday until Wednesday I was unable
to change my clothes. Occasionally someone
would meet a familiar face and then, while
shaking hands, would follow the words, "Glad
to see you alive."
There was a young boy in one of the clothing
shops which had been demolished. On Thursday
he was rescued from the wreckage still alive.
Can you realize his suffering?—Three days
without food and water, hopeless, almost burned
to death.
I send you hearty greetings,
Your friend,
S. T.,
P. S. Hill, Boston.
Estis ĉirkaŭ tridek vagonoj, frukto-vagonoj,
pakaĵo-vagonoj, fakte ĉiu speco de vagono.
ŝajnis al mi, ke sur'tiu vagonaro deziris iri la
tuta mondo. La blankuloj, koloruloj, kaj nigru-
loj baraktis por eniri la vagonojn.
De lundo ĝis merkredo mi ne povis ŝanĝi
mian veston. Okaze oni renkontis vizaĝon ko-
natan, kaj tiam sekvis manpremante la vortoj,
"Mi ĝojas vidante vin viva.
?>
Estis juna knabo en unu el la vestvendejoj
ruinigitaj. Jaŭdon oni el la derompaĵo eltiris
lin ankaŭ viva, Cu vi povas kompreni lian
suferadon,—tri tagojn sen mango kaj sen akvo,
sen espera, preskaŭ bruligita je morto.
Vin kore salutas via amiko,
S  T
P. S. Hill, Boston.
ANSWERS  TO   CORRESPONDENTS
Krestomatio. What does this mean? Web-
ster's Unabridged Dictionary explains it  (see
Chrestomathy) : "A selection of passages____
to be used in acquiring a language; as a Hebrew
chrestomathy."
Ek. This is a prefix, which gives the idea
of a sudden commencement. "Mi eksaltis"—I
jumped up suddenly. "Mi ekiris"—I started
away.    "Mi ekridis"—I burst out laughing.
Ĉiam and por ĉiam. "Ciam"—always; "por
ĉiam"—forever. The last has reference more
especially to the future, there one correctly
uses with it the word "por" (for, aim, etc.).
Jam. The correct meaning of this word is
"already"; it gives the idea of completeness, of
something having been fully finished. "Mi jam
alvenis, kiam li eniris la domon"—I had al-
ready arrived, when he entered the house. In
Bullen's Lessons, Exercise 4, we find: "La in-
fano jam ne ploras" translated as "The child
no longer cries," or literally, "The child already
is not crying." This is awkward English, but
the meaning of "jam" has not been changed.
Like, -ly. What Esperanto suffix is used to
translate these English suffixes? You may use
the simple adjective termination "a," or insert
before it "em," or "ec." Ordinarily the simple
termination "a" is sufficient; for example, "in-
fana viro"—a childlike man.
Idioms. It is the aim of Esperanto to avoid
"idioms" as much as possible. It may be im-
possible to get rid of them altogether. However,
up to the present time good Esperantists have
been very successful in this endeavor. One
idiom, however, seems to have managed to ob-
tain a foothold in our language, namely, "multe
da." Instead of this one can logically write
"multo da," or "multaj"; and we would advise
all Esperantists to do so.
New Compounds. "La vorto "bezonesti" es-
tas kunmetita tute regule, kaj vi povas ĝin
uzadi. Sed entute ni konsilas pli uzadi ĉiam
formojn simplajn anstatau kunmetitaj." "Mi
sciantigas vin pri tia, kaj mi sciatigas tion al
vi,—eŝtas tute logikaj kaj precizaj, kaj se vi
ilin uzus, vi farus nenian eraron; sed ŝajnas al
mi, ke tiu ĉi iom longa forrno ne places al la
esperantistoj."
The above two sentences are answers from
Dr. Zamenhof to questions about compound
words. Elsewhere he has written that any
stems, suffixes, etc., can be combined, if the
combination gives a logical, unmistakeable
meaning.
We would advise all persons to be very spar-
ing in the formation of new compounds. Let
them habitually use only those which they have
already found in use; for example, "vaporŝipo,"
"sunombrelo," "markolo," etc.
8
The Ameeican Esperanto Jouenal.
One of our correspondents objects to the
length of the compound tenses and suggests
"pasintas" for "estas pasinta," "pasintis" for
"estis pasinta." We can see no logical objec-
tions to these forms, and we ourselves have
favored such forms. However, they will be
strange to most Esperantists; we should there-
fore counsel our readers not to use them.
The compound tenses, as now used in Es-
peranto," are undoubtedly clumsy. But one does
not need to use them much. The simple tenses
suffice for almost all purposes, especially when
they are combined with "jam," "antaŭe," etc.
See Exercise 15 of Bullen's Lessons or the
Ekzercaro. Read the Pola Antologia, where
scarcely a single compound active tense is to be
found.
Remember that "mi faras" is both I do and
I am doing; that "mi faris" is I did, I have
done, and I have been doing.
Pronounciation. Our attention has been
called to the fact, or supposed fact, that Es-
perantists do not agree upon the pronounciation
of the vowels "e" and "o." It is admitted that
there is no question about "a," "i," and "u."
Now, the trouble lies in the fact that many
European languages have two sounds for "e"
and two sounds for "o." However, in most cases
the different sounds represented by the same
letter are very similar, so much so that many
English-speaking persons can not distinguish
them; and Dr. Zamenhof himself has advised
all persons to take a middle course in regard to
these sounds,—to pronounce both "e" and "o,"
in neither a close nor an open manner
The Esperanto "e" is not exactly our long
"a." If you will look into Webster or Worcester
or any standard pronouncing dictionary, you
will find it stated that the English "Ŭ" is not a
pure sound, that it is diphthongal in character,
that it possesses a "vanish." The English "a"
sound with its vanish is found in "make,"
"they," "vain" and "vein"; and it is properly
represented in Esperanto by "ej"; Esperanto
"vejno" is the translation, not only in meaning,
but also in sound, of the English word "vein."
However, the true Esperanto "e" sound, as
found in "veni" (to come), has no "vanish"
and is very much like the English "e" in
"there," or the "a" in "care," or the first "a"
in "aerial."
The English long "o" has also a "vanish."
Therefore, to give the proper pronounciation to
the Esperanto "o" we must cut off the "vanish."
Unaccented English "o" does not have the
"vanish"; therefore Esperanto "o" is to be pro-
nounced as "o" in "omission," "omit," or as in
the German word "sollen."
Practically speaking, the best advice to give
to Englishmen and Americans in regard to "e"
and "o" is this: Pronounce "e" as long "a,"
"o" as long "o"; cut off the "vanishes," shorten
the vowels, but do not pronounce them as En-
glish short "e" (men, met) and English short
"o"  (on, log.)
However, no matter how badly you mis-
pronounce "e" and "o," you will not be mis-
understood if you keep anywhere near the long
"a" and "o" sounds. Still it is pleasanter to
have a good pronounciation, therefore keep the
words "omit" and "aerial" in mind.
LA ŜTELISTO.
Unu ŝtelisto bezonis paron da ŝuoj. Post
konsento kun kunulo pri la rimedoj, kiujn li
estis trovinta, por ŝteli la ŝuojn, li eniris la
butikon de botisto kaj pruvis kelkajn parojn.
Trovinte la ŝuojn, kiuj al li plaĉis, li faris kel-
kajn paŝojn en la butiko, por certigi ke ili estis
sendifektaj, kaj alproksimiĝis la pordon. La
kunulo, kiu tie atendis la oportunan momenton,
frapis lin per fortan survangon. Ho! kanajlo!
diris la ŝtelisto. Atendu! atendu! vi min pagos
tion.    .    .    .    Kaj lin ekkuris poste.
Ciuj piedirantoj haltiĝis, kaj la botisto ilin
diris ridante: "Ho! li lin ekkaptos, lin ekkaptos,
car li havas bonajn ŝuojn.
Sed, ne vidante la klienton reveni, la botisto
tiam ekkoniprenis la ŝercon, kaj vane atendis la
ŝteliston, por pagi por la ŝuoj.
A. M. Grillon (Philadelphia).
PROVERBOJ.
La inko de la saĝulo estas pli valora ol la
sango de la martiroj.
Reformu vin mem, kaj malgrandigu la nom-
bron da friponoj.
Persona, pacienca, persista premado prospe-
ras,—PUŜU.
La ideo, kiu ne estas eksplodeca, similas al
dinamito, kiu ne volas agi.
Kuraĝo ĉiam gajnas:—forta koro kaj ĝojega
rideto venkas ĉion.
La altigilo al la sukceso ne estas kutime
enordo—uzu do la ŝtuparon.
Estas malmulte da malsameco pri tio, kion vi
faras, se nur vi estas sufiĉe granda ĝin fari. Cu
vi estas?
Se hundo estas ne bona, vi povas lin droni;—
pri homoj estas malsama afero.
W. L. Church (Boston).
The American Esperanto Journal.
9
KRONIKO.
It would help the cause of Esperanto very
much if the secretaries of the various societies,
clubs and "grupetoj" all over the United States,
Canada and Mexico should send to us each
month a report, however short, of the work that
is being done for Esperanto in their districts.
We would especially like to know the names of
any delegates which may be selected to represent
local American Esperanto Societies at the Third
International Congress in Cambridge, England,
this summer.
Seattle, Wash.—We congratulate the mem-
bers of the Seattle Esperanto Society on their
zeal for Esperanto and on the success attending
their first public entertainment. Over 400
% people were present, all very much interested/
and after the concert 12 joined the Society.
There are at present 141 on the*roll. The pro-
gram (which was very attractively printed and
contained much news of the Society and Espe-
ranto in general) contained in addition to many
musical numbers an address of greeting in
Esperanto and English, by Eev. H. H. Gowen,
D.D.; a vocal quartet, "La Espero," arranged
for female voices; essays, recitations, letters,
etc.; a vocal solo, "Kuŝas Somero," by Prof. W.
E. Parish, and Hamlet, Act 1, Scene 2, in Espe-
ranto. An address in English on the History
and Formation of Esperanto by John E. Eeihl
was followed by singing of "La Espero" by the
audience. The secretary of the Society is Wil-
liam G. Adams, 309 27th Ave. South, Seattle.
The Esperanto consul for Washington is Chas.
E. Randall, 1522 1st Ave., Seattle. This
gentleman has lectured on the language in
Tacoma, and Seattle, Wash., and also in Van-
couver and Victoria, British Columbia.
Portland, Me.—Besides the Portland Club,
with Mr. Herbert Harris of the "Somerset" as
secretary, there are several smaller unorganized
groups in this city and a large number of in-
dividual students. We hope soon to hear that
they have united to form one strong central
body for propaganda purposes. The local
papers, especially the "Argus" and "Adver-
tiser," frequently print articles and notices
favorable to Esperanto. Word has been sent
to us of the formation of small groups in East
Machias, Brunswick, Waterville and Garland.
The secretary of the last-named is Miss Angele
Hanson. Maine is truly waking up to Espe-
ranto!
Chicago, 111.—"Leibnitz Esperantists of Chi-
cago" is the name of a new club whose aim is
the propagation of the international language,
especially among the German-speaking popu-
lation of Chicago and vicinity. The "Leibnitz"
group has chosen a virgin soil to cultivate. We
have no doubt that they will soon gather a body
of enthusiastic and energetic workers for the
green banner. In addition to the regular mem-
bers, who are expected .to attend the weekly
meetings, associate or corresponding members
are admitted. The list of-officers is quite dis-
tinguished. We mention only Eev. A. Krafft,
Instructor, and Geo. Bredemeier, 989 W. North
Ave., President.
A program of a recent monthly meeting of
the Central Chicago Society has been sent to us.
After a lesson, definitely laid out beforehand
and led by Mr. Beaman, the business was dis-
posed of and the literary and social program
taken up. We give it in full for the guidance
of others.
Literary Program.
"News notes of interest about Esperanto by
the president, Dr. Fox. Eeports from the study
centers by their representatives (North, West,
South, Chicago University, etc.).
In Esperanto.
Kutima Fablo........Eraulino Jeanette Corey
Mallongaj Paroladoj.. Gesinjoroj E. G. Morin
Eakonteto.....................Sro. Eoberts
Esperanta Legado.... Praulino Pauline Kelley
Memvolaj Oferdonoj ..............Klubanoj
General conversation in Esperanto about
familiar objects, led by Mr. Beaman.
extracts from the Bible on page 20 of 0'Con-
extracts fro mthe Bible on page 20 of O'Con-
nor's, and other classic pieces for recitation in
concert. Also that members respond to their
names at roll-call with a short proverb in "Espe-
ranto."
Oklahoma City, Ok.—This city has had for
some months a bright little Esperanto monthly,
called the "Amerika Esperantisto," which is
doing excellent work in spreading the knowl-
edge of the language in the western and central
states. We congratulate the editor, Mr. Arthur
Baker, on the fine appearance of this gazette.
To this gentleman we owe the lessons which are
running in the Chicago "Daily Socialist," and
many articles which have appeared in western
journals.
10
The American Esperanto Journal.
Boston, Mass.—The Boston Esperanto So-
ciety has lately commenced its third course this
winter for beginners. About forty are attend-
ing the classes held every Tuesday evening at
the Mass. Inst, of Technology. In another large
lecture room, at the same time, the club mem-
bers and advanced students endeavor to work
entirely in Esperanto. We have had the pleas-
ure of entertaining Mr. Herbert Harris, foun-
der of the Portland Club, and Mr. Harry K.
Messenger, secretary of the Westfield Group.
Many important addresses have been delivered
by the club members in various parts-of the
state. . Within a radius of ten miles of Boston
we know of twelve regular Esperanto classes or
study groups, without counting the Harvard
University, Boxbury Latin School, Milton Aca-
demy or Boston Society classes.
Searchlight, Nev.—The "Esperanto disease"
is continually cropping out in unexpected spots.
In far-off Nevada, or (as the local secretary
puts it) "here, in the apex of the triangle
where the states of California, Nevada and la
estonia state of Arizona come together, a little
band.of enthusiasts meet weekly for the study
of the international language." Address Dr. E.
W. Newell, Searchlight, Nevada.
Columbus, 0.—The Esperantists in this city
have set about their missionary work in a busi-
ness-like manner. There is now a central Espe-
ranto Society, meeting monthly at the Board
of Trade, with. Mr. H. C. Colburn as president
and Miss Janet Eogers as secretary. At the last
meeting Mr. Tussing read a paper in Esperanto
on "Plans for Beautifying Columbus." There
are also the East Side and the North Side
groups meeting weekly for study. Members of
one group often "visit" with the other.
The students' class at the Ohio State Uni-
versity is steadily increasing in numbers. It now
numbers 26. Prof. G. B. Viles is the instructor.
The Ohio "Sun" lately published verbatim an
address on Esperanto by Dr. Viles with many
favorable remarks by the editor, and inserted
the photographs of the officers of the Columbus
Society.
Los Angeles, Cal.—The Esperanto Society of
Los Angeles, Cal., which was permanently or-
ganized two months ago, is fortunate in possess-
ing two most enthusiastic Esperanto workers in
Mr. Thomas P. Smith, the founder of the So-
ciety, and Mr. Walter E. Smith, its president.
The Society meets every Monday evening and,
during this time, the members speak as much
as possible in Esperanto. Besides the class for
beginners which meets once a week, groups are
being formed in all parts of the city for those
who cannot conveniently attend the class. The
secretary is Mr. Ealph Bond, 232 South Hill
Street, Los Angeles, Cal.
During the past month very many small
groups and several important Clubs* have been
formed. Among the latter may be mentioned
those in San Diego, Cal. (Sec. 0. A. Babcock,
Jr.); Winona, Minn. (Sec, J. I.Uleland, a very
energetic propagandist); Salt Lake City, Utah
(Sec. 0. Eowland Mumford); Eockford, 111.
(See. Chas. Proding, 1216 20th Ave.); Elgin,
111. (Sec. Dr. Clara L. Todson, 23 "The Spur-
ling") ; Emory College, Ga. (Sec. Ealph M.
McGhee, Oxford). We have heard to date of
the formation of 67 Esperanto Clubs, large and*
small, in the United States. Eev. M. A. John-
son is conducting courses in Northampton,
Mass., and at North Brookfield. He has also
delivered lectures about the language before the
students of the Commercial Institute and the
Business College of Springfield. In January
he spoke to the Esperanto students at the Mass.
Agricultural College at Amherst.
Miss Emma J. Bristol, 2 Gilbert Street, Pro-
vidence, E. I., would like to communicate with
persons interested in Esperanto in that vicinity
with the object of forming a group for study.
L
The American Esperanto Journal.
11
LA NUDPIEDA KNABO.
(DE LA GLORA AMERICANA POETA, JOHN G. WIIITTIER.)
Benon al vi, eta homo, nudpieda bruna knabo,
Via pantalono montras sin faldita je la rando,
Ofte estas vi fajfanta mnlte da arioj gajaj,
Viaj lipoj estas ruĝaj, pli ankoraŭ car kisitaj
Per la fragoj sur montetoj; sunradioj iam brilas
Ree el la frunto via tra ŝiraĵo de l'capeto.
Mi, el mia koro, volas al vi ĝojon; mi mem fbje
Estis nudpieda knabo.
Ha, la sendolora ludo kaj la dormo vekiĝanta
En la tago de l'ridado, la sanado kio mokas
La regulojn kuracistajn, la sciigo akirita
Iam ne ĉe la lernejoj pri sovaĝa la abelo
Frumatene klopodanta, kie ĉia flor' sin trovas,
Ankaŭ  kiam   ĝi floriĝas,   pri l'kutimoj   de la
birdoj,
Kie loĝas la vivajoj de l'arbaro, kiel portas
La testudo la kirason; kiel la marmoto fosas
Sian kelon, kaj la talpo faras puton en la teron;
Kiel la ruĝ-brusta birdo nutras la idaron sian,
Kiel pendigita estas turda nesto, ankaŭ kie
La lilio blanka floras, la plej freŝa bero kreskas,
Kie la kreskajo nuksa rampe trenas la branĉe-
tojn,
Kaj en la arbaro kie brilas dolĉaj vinberaroj,
Pri la lertaj metodetoj de la masonista vespo.
Jen la glora temp'  Junio, ĝoj'  de jaroj  en
monato!
Kion  ajn mi atidis,. vidis, tio nomis min la
mastro,
Rica estis mi je floroj, arboj, birdoj kaj abeloj,
Por amuzi min sciuroj ludis kaj la talpo fosis,
Por mi rivereto ridis tra la tago, tra la nokto,
Apud la ĝardeno-muro ĝi murmuris kaj parolis
Kun mi de la f al' al falo; mia estis la lageto
Sablo-borda, ezok-plena, per juglandoj enzonita.
Ho, ke havu mi festenon kiel la tiaman panon
Kaj la lakton en la pelvo, ligna pelvo, stan-
kulero,
Sur la griza sojlo-ŝtono; super mi la reĝa tendo,
Sunsubira horizonto, nub-striita, purpuraja,
Orofranĝa, vent-bantita;  dum por la muziko
ludis
La orkestro de la ranoj, kaj, por la bruanta
fioro,
Muŝoj portis siajn lampojn.    Estis mi la tut-
monarho;
Pompo kaj la  ĝojo servis min,   la nudpiedan
knabon.
Gaje, tial, eta homo, vidu, ridu, kiel sole
La libera   knabo   povas.    Kvankam   la   silik-
deklivo
Estas tranĉa, kaj la herbo jus falĉita estas pikay
La mateno vin kondukos ree tra la rosa bapto,
La venteto frumatena freŝe kisos brumuleton
For de la piedoj viaj.
Ve, tro baldaŭ piedetoj devas loĝi en la ingoj
Tre mallarĝaj de l'fiero, devas perdi tute ciam
La liberon de la bulo; same al la ĉevalhufoj,
Devas esti vestigitaj por marŝadi supren, suben^
Ce la mueleja kurso kun sencesa laborado.
Bone, se la postesignoj de l'piedoj ektroviĝos
Ne sur voj' nepermesebla; bone, se elvagos ill
Ne en sablajn perfidejojn.   Ho, se vi nur konus
vian
Ĝojon, antaŭ ol ĝi pasos, gaja nudpieda knabo.
Esperantigis Thomas  Hunter^
Chicago, (A. E.102).
12
The American Esperanto Journal.
ESPERANTO IN THE AMERICAN PRESS.
The press has devoted much space lately to
the discussion of Esperanto. The Chicago
"Daily Socialist-" has begun a course of lessons.
The Ohio "Sun" had a whole page article; the
Boston "Transcript" published three long ar-
ticles by Prof. Otto Wiener, of Harvard, on
"Universal Languages," the last of which was a
bitter attack on Esperanto. This was answered
the next week by the Cef-Redaktoro of the
"Journal." The' Boston "Globe" of March 3d
"aired" the views of a German, a Frenchman,
an Italian and an Esperantist on the question
of a universal language. The "American
Druggist" for Feb. 25th, and the Journal of
the American Medical Ass'n praised the lan-
guage highly. The Philosophical Society of
Washington, D. C, will in future publish in its
records in Esperanto any article which would
be acceptable in English. Meanwhile the
"North American Beview" continues its excel-
lent series of lessons and articles by famous
Esperantists. We noticed in the Esperanto sec-
tion of the "Christian Endeavor World" the
fact that over 1,200 American Endeavorers
were enrolled as students of Esperanto. The
"Watchman," a Baptist organ published in Bos-
ton, has printed several items in Esperanto, and
the "Independent" has issued to its readers a
slip containing an excellent list of books for the
intending student.
ESPERANTO IN COMMERCE AND  SCIENCE.
The latest indication of the fact that Espe-
ranto is being put to real and special use is the
appearance of the "Gazeto Mathematika Inter-
nacia." The intention is to make it a mathe-
matical review, printed entirely in Esperanto,
and the contents of special interest to mathe-
maticians all over the world. The headquarters
are in Rotterdam, Holland. "Eksport-Jurnalo"
is the name of a new monthly devoted entirely
to commerce and industry. It is issued in
Frankfort, Germany. On entering on its fourth
year of existence the "Internacia Scienca Revuo"
has been remodelled and bids fair to be one of
the most important scientific magazines in the
world. It is now the official organ of the In-
ternacia Scienca Asocio Esperanta. The head-
quarters of this Association are in Geneva where
its affairs are managed by a committee of 45
scientists, including 25 professors of Geneva
University. Many other scientists have joined
the Association.
There has just appeared in Boulogne a
French grammar, written in Esperanto. This
is as it should be. Esperanto is not to combat
but to strengthen existing national languages.
ESPERANTO ABROAD.
Arrangements are now being perfected for the
Third International Congress at Cambridge,
England. Religious services will be conducted
in Esperanto for Roman Catholics and Prote-
stants on Sunday, Aug. 11th. The Guarantee
Fund has now reached $6,000. The committee
in charge has visited Paris, and, consulting
with the officials of the Centra Oficejo, has
agreed that if a balance should be left on the
right side it would be distributed as follows:
One-third to the national organization of the
country giving the Congress, one-third to the
Centra Oficejo (to repay in part the sums ad-
vanced to the first two Congresses), and one-
third to form a permanent Congress Fund.
On reading L'Esperantiste (the French
journal), one is struck by the great number of
pleasant and successful Esperanto concerts,
dances, teas and balls which are constantly be-
ing given by the city organizations. France
contains many expert Esperantists to whom
the use of the language is second nature. A
large number of hew clubs have been formed,
and we note with pleasure that very many
schools have classes in Esperanto.
The January number of the Japana Espe-
rantisto has a photograph of the first gradu-
ates of the Esperanta Lernejo at Tokio. So-
cieties have lately been founded in Kioto, Nara
and Osaka. A Japanese gentleman, formerly
instructor in Dartmouth and Yale, writes from
Japan to a friend in the Boston Society that
Esperanto is attracting much attention there.
Many papers are discussing the merits of the
language and Goĝak (issued by the Tokio
School of Foreign Languages) has a section
for Esperanto along with French, English and
German.
A good suggestion has been received from Sro.
V. M. Tabenski, president of the Vilna group
in Poland. It is that all Esperantist societies
should recognize, in some way, the 20th birth-
day of Esperanto, July 21st, 1907. If no better
way suggests itself, we may at least write a
notice on that day to the local papers about the
language.
The American Esperanto Journal.
13
KURACILO LAU NEBUKADNEZARO.
Multe da personoj de ambaŭaj seksoj kiuj
suferas de dispepsio, kaj de aliaj internaĵaj
malsanoj, estas mine kuraeataj per la malnova
rimedo, km estas nomita la "rTebukadnezaro
kuracilo." Kompreneble cm, kiu konas bone sian
biblion, konas ankaŭ tute bone tion, el kio ĉi
tiu rimedo konsistas. Nebukadnezaro estis mal-
bonulo, kaj pro tie li estis kondamnita kaj
devigita marŝi kvarpiede kaj manĝi herbon.
La hodiaŭa kuracilo tamen ne devigas herb-
manĝon; ia manĝaĵo taŭgas; sed estas postu-
late, ke ĉiu malsanulo aŭ malsanulino devas
nepre marii kvarpiede dum iom da tempo ĉiun
tagon. Tamen, se la persono malsana estas mal-
forta virino, tiam estas nur postulate, ke ŝi
marŝis kvarpiede unufojon ĉirkaŭ sia ĉambro;
sed, se la malsanulo estas fortulo5 li devas al-
menaŭ sesfoje ĉirkaŭ la ĉambro marŝi kvar-
piede.
Estas vere, ke la sintenado bezonata pro tiu
ĉi kuracilo ne estas forte gracia por virinoj, nek
ja indeca por viroj, tamen la rezultatoj estas
bonegaj. La filosofla klarigo de tiu ĉi kuracilo
estas la jena:—Antaŭ ol deveni homo j, viroj
kaj virinoj estis kvarpiedaj, kaj sekve marŝis
kvarpiede, kaj, kiam ili starigis sin por marŝi
vertikale, tio malordigis la stomakon kaj in-
ternaĵon, kaj pro tio enkondukis malbonan di-
gestadon. Krompreneble, se ili revends iom da
tempo ĉiun tagon al la originala sinteniĝo, ili
baldaŭ resaniĝos.
Laŭ la advokatoj de tiu ĉi kuracilo, urangoj,
ĉimnanzioj, kaj goriloj ne scias tion, kio estas
malbona digestado.—El la Bostona Globe.
Esperantigis John P. Ogden, Esp. 13,968.
THE   SUCCESS  OF THE WIRELESS  TELEPHONE.
A short time ago the German Society of
Wireless Telegraphy telephoned by a wireless
telephone between Berlin and hTauen.
The distance was twenty-four miles. Pro-
fessor Slaby says that the experiment was
highly successful. Mr. von Sydow spoke and
received splendid, clear replies to his questions.
It is thought that there will be no limit to the
distance in which this system of telephony can
be used, and that one will be able to telephone
to the whole world.
The method used consists of a microphone
together with the ordinary apparatus.
P. H. (Boston).
Antau ne longe la Germana Societo de Sen-
metalfadena Telegrafo telefonis per senmetal-
fadena telefono inter Berlin kaj Nauen.
La interspaco estas dudekkvar da mejloj.
Profesoro Slaby diras, ke la eksperimento estis
sukcesega. Herr von Sydow paroladis kaj rice-
vis bonegajn kaj klaregajn respondojn al siaj
demandoj. Oni opinias, ke la senmetalfadena
telefono havos ne limon rilate al la interspaco,
kaj ke oni povos telef oni al la tuta mondo.
La metodo uzata konsistas el la mikrofono
kune kun la ordinara aparato.
AL NIAJ  FREMDAJ AMIKOJ
Preskau ĉiu ŝtato Lavas siajn Esperantajn
grupojn. En la urbegoj la societo j laboradas
senĉese kaj faras ĝojigan progresson, aparte en
Chicago, Philadelphia, Los Angeles kaj Seattle.
Granda muzika kaj literatura koncerto okazis
en Seattle al kiu pli ol 400 personoj alvenis.
Oni ludis tie scenon el "Hamleto," paroladis
kaj kantis esnerante. Multaj alt- kaj komers
-lernejoj nun havas esperantan kurson. Cir-
kaŭ 30 novaj grupoj fondiĝis dum la lasta mo-
nato. La nacia gazetaro multe diskutas la
aferon.
14
The American Esperanto Journal.
LA VIRO SENPATRUJA
("The Man Without a Country."    By Dr. Edward Everett Hale.)
TrADUKITA   KUN   PERMESO  DE  LA AŬTORO     PER E. L. ROBINSON, ALBUQUERQUE, N.  M.
(daŭranta.)
Mi rememoras, nelonge post kiam mi aliĝis
la ŝiparon, mi estis for de la ŝipo sur la mar-
bordo kune kun kelke da la pli maljunaj oficiroj
de nia ŝipo, kaj de la "Brandywine," kiujn ni
jam renkontis ĉe Alexandria. Ni ricevis per-
meson iri Cairo'on kaj a! la Piramidoj. Dnm
ni antaueniris, (oni veturis sur azenoj tiam)
kelke da la sinjoroj ekparolis pri Nolan, kaj iu
el ili pritraktis la sistemon elektitan rilate al
liaj libroj kaj pri lia cetera legado. Car al li
preskaŭ neniam estis permesite elŝipiĝi, eĉ
kvankam la ŝipo restadis en la haveno kelkajn
monatojn, la neokupata tempo lin terure
enuigis. Tial, al ĉiu oni permesis pruntedoni
al li librojn, se ili ne publikiĝis en Amerikujo,
aŭ ne aludis ĝin. Tiaj libroj estis sufiĉe oftaj
tiam, kiam alihemisferuloj priparolis pri la
TJnuigitaj ŝtatoj tiel malmulte, kiel ni nun
priparolas Paraguon. Li legis de frumatene ĝis
malfrunokte ĉiujn alilandajn gazetojn, kiuj
eniris en la ŝipon;. escepte ke oni antaŭe
ekzamenis ilin, kaj eltranĉTs ĉian anoncon, aŭ eĉ
kaŝitan paragrafon, aludantan Amerikon. Iom
severe estis,- iam, kiam la antaŭa paĝo de la
eltranĉitaĵo eble estis tute senkulpa. Ĝuste
meze de unu el la bataladoj de Napoleono aŭ
de unu el la paraladoj de Canning, kompatinda
Nolan trovadis grandan truon, car sur la dorsa
tlanko de tiu paĝo de Fĵurnalo staris anonco
pri ŝipo ĉe Nov-Jorko aŭ elĉerpaĵeto el de-
peso de la Prezidanto.
Mi ripetas, ke tiam mi unue aŭdis pri la
piano, pri kiu mi poste sufiĉe sciis kaj ec pli
ol sufiĉe. Mi rememoras la fakton, car Phillips,
kiu estis kun ni, kiam oni aludis la legadon,
rakontis okazintaĵon ĉe la Promontoro de la
Bona Espero dum la unua kruzo de Nolan.
Ili sin haltetis ĉe la Promontoro, kaj interŝanĝis
gentilaĵojn kun la angla Admiralo kaj kun la
ŝipareto; kaj fine, jus elironte sur longa kruzo,
Phillips prunterpetis multe da anglaj libroj de
oficiro: kio estis tiam granda bonŝanco, kiel
efektive nuntempe ankaŭ. Inter la libroj estis,
kiel Satano aranĝis, "La Kanto de la Lasta
Kantisto," pri kiu ĉiuj jam aŭdis, sed kiun
preskaŭ neniu el ili iam vidis. Mi pensas, ke
ĝi ne publikiĝis antaŭlonge. Nu, neniu supozis,
ke  malbonsorte   io   pri   la   TJnuigitaj   ŝtatoj
troviĝos en tiu, kvankam Phillips konstatis, ke
Shaw jam detranĉis "La Ventegon" el la Shakes-
pear'a libro, car ĝi enhavis la jenan: "La
Bermudaj insuloj devas aparteni al ni, kaj per
Jupitero ili ja apartenos al ni iam." Tial oni
permesis al Nolan ĉeesti kun ili, kiel ili sidadis
sur la ferdeko fumante kaj laŭtvoĉe legante.
Oni faras tiel nuntempe pli malofte; sed, kiam
mi estis junulo, ni pasigis multe da tempo
tiamaniere. Nu, okazis ke, siavice, Nolan
prenis la libron kaj eklegis al la aliaj. Neniu
el la grupanoj konis eĉ linion de lamoemo, nur
ke ĝi estas tute pri magio kaj kavalireco, kaj
okazis autaŭ mil jaroj. Nolan legis senhalte
tra la kvina kanto, haltis por trinki ion, kaj
denove komencis sen eĉ penseto pri tio, kio
sekvas.
"(Du ie senanima viro spiras.
Kiu neniam al si ekdiretis,"
ŝajnas neeble al ni, ke iu ne aŭdis ĉi tion
almenaŭ unufoje, sed ciuj el la tieuloj ĝin aŭdis
tiam je la unua fojo; kaj kompatinda Nolan
mem antaŭenlegis ankoraŭ senkonscience aŭ
automate:—
«/
'Ci tiu estas mia patrolando:"
Tiam ciuj sciis, ke io okazos; sed li intencis fini
la poemon; iomete li paliĝis kaj antauen rapidis;
"Kies la kor' neniam do varmiĝis,
Kiam la paŝoj hejmen ekturniĝis
Post vago longa en la fremdaj landoj."
Nun, ĉiuj sinjoroj multe   ekscitiĝis;   ili   tre
deziris, ke iamaniere ili povu igi lin forlasi la
paĝojn, sed ili ne havis sufice da pensorapideco.
"Lin notu, se vi tian viron konas—
Por li kantistaj laŭdoj ne eksonas:—
' Spite de alta rang", fiera nomo,
Riĉeco granda de Fplej riĉa homo,
Spite de ĉio tF, la mizerulo
En si mem koncentrita—"
kaj jus tiam la kompatindulo sufokiĝis, ne
povis antaŭen legi, sed subite ekleviĝinte, for-
jetis la libron en la maron, malaperis en sian
sipĉambron, "kaj per Jupitero," diris Phillips,
"ni ne vidis lin dum du monatoj. Kaj mi
devis elpensi ian malkulpigon por tiu angla
nirurgiisto, por, elmontri tion, kial mi ne redonis
la Scott'an volumon al li."
The American Esperanto Journal.
15
Tiu ĉi rakonteto montras proksime la
tempon, kiam la faafarono de Nolan ekrom-
piĝis. Unue, oni diris, li fanfjaronadis, konsi-
deris sian malliberecon nur kiel komedie-
ton, pretendis ŝati la kruzon kaj Ĉion.
Sed Phillips diris, ke, post kiam li revenis
de sia ŝipĉambro, li neniam denove estis
la sama viro. Li neniam denove legis ion,
voce, krom la Biblion, "Shakespeare," aŭ alian
libron, pri kia li estis certa. Sed ne nur estis
tio vera; li ankau neniam denove kunvenis kun
la aliaj junuloj ĝaste kiel una el ili. Li restis
ĉiam timema poste, kiam mi lin konis—tre
malofte parolis al ia, escepte kiam oni alparolis.
al li, kaj tiam, nur al malmulte da siaj amikoj.
Lia vizaĝo okaze heliĝis—mi rememoras esti
aadinta lin, jam maljunan, eĉ* tre elokventan,
inspiritan de io en unu el predikoj de
Flechier; sed kutime, li havis la nervan, lacan
ŝajnon de korvundito.
Kiam Kapitano Shaw revenis hejmen (se,
kiel mi diris, tiu estis Shaw), iom je la suprizo
de ĉiuj la ŝipo alvenis al una el la Windward
Insuloj, kaj restis pli-malpli apude unu
semajnon. La junuloj diris, ke la oficiroj
enuiĝas pro ŝipmanĝaĵo, kaj intencas ricevi
supon el testudo antaŭ ol ili atingos la hejmon.
Sed, post kelke da tagoj, la "Warren" alvenis
al la sama kunvenejo; la du ŝipoj interŝanĝis
signalojn, kaj la Warren sendis al Phillips kaj
al tiuj ĉi viroj irantaj hejmen leterojn kaj
gazetojn; kaj sciigis ilin, ke gi estas ironta
malhejmen, eble al la Mezomaro; kaj ke ĝiaj
oficiroj prenos Nolan sur ĝin por lia dua kruzo.
Li elrigardis strange, kiam oni komandis lin
pretigi siajn proprajojn por suriri la "War-
ren." Li konis sufiĉe la ĉielsignojn por esti
certa, ke ĝis tiu momemto li iradis hejmen.
Sed tiu Ĝi estis riedubebla evidehtajo de io,
pri kio li ne ec pripensetis—ke por li estas
nenia hejmenirado, eĉ por eniri en mallibetejon.
Kaj tiu ĉi estis la unua el ĉirkaŭ dudek similaj
transmetadoj, ĉe kiuj li ĉeestis, pli-malpli frue,
en duono da niaj pli bonaj ŝipoj, sect ankau
ĉe kiuj li plimalpli proksimiĝis je spaco de
alemenaŭ cent mejloj de la lando, pri kiu li
esprimis la deziron neniam audi denove.
Estis eble dum tiu dua kruzo—certe, estis
unufoje, kiam li estis en la Meksikmaro, ke
Sinjorino Graif, la fama belulino tiama suda,
dancis kun li. La ŝipo restis multtempe en la
Golfeto de Napolio, kaj la oficiroj estis tre
intimaj kun la anglaj ŝiparanoj. Okazis
grandaj festoj, kaj niaj oficiroj ekpensis, ke ili
devas aranĝi grandan balon sur la ŝipo. Kiel
ili povis ĝin fari sur la "Warren," mi ne scias;
(dauri
eble ĝi ne okazis sur la "Warren," aŭ eble la
sinjorinoj ne okupis tiom da spaco, kiom ili
okupas nuntempe. Oni volis uzi la lipĉambron
de Nolan por io, sed ne decis tiel agi kaj ne
inviti lin veni al la balo. Tial la kapitano
permesis, ke oni lin invitu, se oni ankau prenos.
sur sin la respondecon, ke li ne interparolos
kun senzorgaj personoj, "kiuj eble donos al li
sciigon." Tial oni daŭrigis la planojn pri la
balo—la plej granda balo, mi kuraĝas diri, pri
kiu oni ĉiam aŭdis; car mi neniam aŭdis pri
militŝipa balo, kiu ne estis la plej bela. La
sinjorinoj estis tiuj el la familio de la amerika
konsulo, unu aŭ du vojaĝantinoj, kiuj kuraĝis
tiel malproksime vojaĝi, kaj aro da afablaj
anglaj ifraŭlinoj kaj sinjorinoj, kaj eble la
Grafino Hamilton mem.
Nu, diversaj oficiroj helpis unu la alian per
amika interparolado, laii vico, kun Nolan, por
certigi, ke neniu alia interparolu kun li. La
dancado progresis kaj poste, eĉ la junuloj, kiuj
estis la honoraj gvardistoj de Nolan ĉesis timi
ian malfelicaĵon. Nur kiam anglino, Grafino
Hamilton eble, postulis amerikan dancon,
stranĝa afero okazis. La nigra muzikantaro,
tute siavole, komencis la "Virginia Reel/ post
kiu ili muzikis "Money Musk." Tiu ĉi devis,
en tiu tempo, esti sekvata de "La Malnovaj
Dektri" (estis aludo al la unuaj dektri
kolonioj). Sed jus kiam Dick, la muzikestro,
frapetis kiel signalo por komenci, kaj antauen
sin klinis, por diri, ĝuste en la nigrula
maniero; "La Malnovaj Dektri, Sinjoroj kaj
Sinjorinoj,"—kiel li antaŭe diris, "La Virginia
Reel, se vi bonvolas," kaj "Money Musk, se vi
bonvolas,"—la servanto de la kapitano tuŝis al
li la lultron, murmuris al li, kaj li ne anoncis
la nomon de la danco: li nur kliniĝis, ekmusikis
la arion, kaj ĉiuj komencis danei. La oficiroj
instruis al la anglinoj la paŝfigurojn, sed ne
diris al ili, kial ĝi ne havas nomon.
Nu, tiu ne estas la rakon.to kiun mi komencis
rakonti. Dum la daŭrado de la balo, ĉiuj niaj
junuloj fariĝis tute neembarasitaj, tiel multe,
vere, ke ŝajnis tute naturale, ke li sin klinas al
tiu belega Sinjorino Graff kaj diras:
"Mi esperas, ke vi ne forgesas min, Fraŭlino
'Rutledge'; ĉu mi havos la honoron de danco
kun vi?" Li agis tiel rapide, ke Fellows, kiu
staris kun li, ne povis haltigi lin. Si ridis kaj
diris,—
"Mi ne estas Fraŭlino Rutledge nun, Sinjoro
Nolan, sed tamen mi bonvolonte dancos." ŝi
kapklinis al Fellows tiamaniere, kvazaŭ ŝi dims
al li, ke ŝi zorgos pri Nolan, kaj lin kondukis
al loko por dancado.
gota.)
16
The American Esperanto Journal.
ACKNOWLEDGMENT OF SUBSCRIPTIONS
The Treasurer of the American Esperanto Association desires to acknowledge the receipt
of subscriptions from the following persons. The registered number of each member of the
American Esperanto Association precedes the name.
391.   P. H. Ross
392.... Prof. A; E. Curdy
393.   J. PL Goodspeed
394.   Dr. Clara L. Todson
395.   Prank E. Hepner
396.   Kathleen A. Michaelis
397.   Florence S. Dustin
398.   Mrs. Estelle M. H. Merrill
399.   Mrs. Jennie K. Adams
400.' George W. Haskell
401.   Emma J. Bristol
402.   Dr. Helen L. P. Wright
403.   James S. Wadsworth
404.   Dr. Joseph H. Raymond
405.   W. F. Burwell
406.   Mary L. Bibbey
407.   Mrs. Annie H. McDermid
408.   Arthur Bessey Smith
409.   Victor F. Lutz
410.   Jos. R. McGinley
411.   Paul Blackvelder
412.   Edward Henry Eckel
413.   Charles D. Blaker
414.   Mrs. L. P. Eliot
415.   Wm. E. Mix
416.   I. J. Price
417.   Rev. Dr. W. H. Van Allen
Mrs. E. M. Ross
John   C.  Bley
W. H. F. Twombly
Dr. Jozef Goldbaum
Seymour H. Olmsted
Mrs. H. J. Billings
Mrs. Adelaide E. Farwell
M. Helena Fachos
W. M. Ampt
Algera Esperantista Grupo
Harriet Lewis
Lawrence K. Yeater
George H. Browne
Frances T. Mackey
Mrs. Margaret B. Cranmer
Marjorie Hill
John A. Scott
H. S. Naval Academy
H. S. Military Academy
Otto O. Wolf
Mrs. Jeannette Deupree
Mrs. A. M. Starr
May Holland
Ella M. Hardy
Nellie Shriver
Mrs. Mary L. Howard
Elmira A. Wells
Robert P. Kenney
James C. Koehl
Charles D. Blake
Ida McCullough
Irene Offutt
N. W. Frost
Mrs. L. P. Eliot
Miss Lizzie K. O'Donnell
R. B. Crowell
NOTE.—Subscriptions received after this number of the magazine goes  to press will be acknowledged  in
the next issue.
International Reviews printed only in Esperanto
Intemacia Science Bevuo (International Scientific Review)................... .$1.40
La Beirwo—literary monthly............................................... .$1.40
Hachette et Cie., 79 Boulevard St. Germain, Paris, France.
Tra laMondo—^illustrated monthly..........................................$1.60
"Gazete Tra la Mondo," Meudon (S. et 0.), France.
Lingvo Intemacia—twice a month—with 300 pages of literary supplement annually,$1.50
"Presa Esperantista Societo," 33 rue Lacepede, Paris, France.    (Postal
Money Office, 29 rue Monge.)
Espero Pacifista—International Peace Magazine..............................$1.00
Gaston Moch, 26 rue de Chartres, Neuilly sur Seine, France.
Espero Katoliha—Roman Catholic Monthly..................................$1.00
Abbe" Em. Peltier, Ste. Radegonde pres Tours (I. et L.), France.
Printed in Esperanto and in one of the modern languages.   Subscription price $0.80
British Esperantist—British Esperanto Ass., 13 Arundel St., Strand, London   W. C,
Great Britain.
L'Esperaniiste—Administration de L'Esperantiste, 4  rue  du  Gril, Louviers   (Eure),
France.
German Esperantist—Verlag Moeller und Borel, Prinzenstrasse 95, Berlin, S., Germany.
Sample copies of the above mentioned magazines can usually be obtained from the
American Esperanto Association; prices, one-tenth of year price.
Please send subscriptions by U. S. POSTAL or EXPRESS ORDERS to the Treasurer
of the American Esperanto Association, Tenafly, N. J.
BOO
The following books can be obtained from
the American Esperanto Association. Postage
stamps not accepted for sums over forty cents.
Postal money orders may be obtained at the
Post Office: Make all orders payable to the
SECRETARY AMERICAN ESPERANTO AS-
SOCIATION, Boulevard Station, Boston, Mass.
Postage free.
Bullen's Lessons (Zamenhof's Ekzercaro). $0.26
Poeket Vocabulary........................   0.12
Krestomatio (450 pages, selected from the
best authors, begins with simple
exercises and ends with Hamlet and
Homer—universally regarded as the
standard for Esperanto style).. (paper) 1.00
(cloth)...............................   1.40
Esperanto Prose (20 authors of 7 different
nationalities) .........................    0.75
Polish  Tales   (translated   by   Kabe—ex-
cellent Esperanto style)...............    0.60
Julius Caesar (cloth)....................    0.50
Hamlet (Zamenhof's translation)........    0.60
Kondulcanto (Conversations tales, poems)   0.60
Cox's Commentary and Grammar (full of
detailed explanations) (cloth)......... $0.85
Fruictier's Sintakso (in Esperanto alone)   0.40
Dictionaries (Esperanto-English and Eng-
lish-Esperanto) each......:............   0.65
K   S
(Beginner's reading-books.)
Beaufronfs Text___..................... $0.20
St. Matthew's Gospel.....................    0.20
The Quest of the Golden Fleece............    0.20
Fairy Tales..............................    0.30
SEND TO YOUR FRIENDS:
Universal Languages, by Professor Bor-
gerhoff (Western Reserve University
Bulletin—May, 1906).................. $0.10
Esperanto, by Professor Schinz, of Bryn
Mawr College (reprint from "Atlantic
Monthly," Jan., 1906).................   0.06
Esperanto: The International Auxiliary
Language—Booklet describing Esperan-
to, its progress, and the opinions of
eminent authorities in regard to it—
new edition—4 copies...............,.   0.10
50 copies.................   1.00
Whole of Esperanto—Containing the fairy
tale, "The Ugly Duckling," vocabulary,
and   short   grammar   of   Esperanto—
1 copy................................   0.05
3 copies...............................   0.10
"Keys"—Little dictionaries to he sent
with letters—in English, French, Ger-
man, Swedish, Spanish, or Italian,
5 copies...............................   0.10
Leaflets—Circular and price-list, 20......   0.05
Propaganda Package—Containing a num-
ber of the above pamphlets, circulars,
etc. ...................................   0.10
I American Esperanto Journal—Sample copy   0.10
AMERICAN ESPERANTO ASSOCIATION, Boulevard Station, Boston, Mass.
Special Cable Dispatch to the SUN, London, March 16th—"The Chamber of Commerce has adopted
Esperanto.as, a recognized language.''
Esperanto Literature
•>t>TT will bring to the reader a startling sense of the feasibility
X of universal language. Esperanto is a miracle of simplicity.
Almost any day, speaking loosely or figuratively, it may dawn
upon the consciousness of the business world as a revelation.
It is even conceivable that Esperanto should ride into world success
on  the tide of an  Anglo-American  iad."—Chicago  Evening Post
Esperanto Student's Complete Text
BOOK Containing full grammar, exercises, conversations,
commercial letters and two vocabularies. By J. C.
O'CONNOR, B.A.- Revised edition.of 1907. Cloth, 50c. net.
English-Esperanto Dictionary
By J. C. O'CONNOR and C. F. HAYES. Boards, 60c. net
Esperanto-English Dictionary
By A. MOTTEAU.    Boards, 60c. net.
Lessons in Esperanto
Compiled by GEO. W. BŬLLEN.    Paper Covers, 25c. net.
A Primer of Esperanto ioc.net.
A First Reader
Compiled by E. A. LAWRENCE.    25c. net.
Handy Pocket Vocabulary
Compiled   by   J. C.  O'CONNOR,   B.A., LL.D.      Paper.
10c. net.
Christmas   Carol   Paper, 40c. net;   Cloth, 60c. net
The Whole Of Esperanto and tHe means of learn-
ing it without lessons by reading a tittle story. Paper binding.
postpaid, 5c.
SEND   FOR   CIRCULARS
FLEMING   H.   REVELL   COMPANY,   PubUshers
NEW YORK :   158 Fifth Avenue
CHICAGO :   80 Wabash Avenue
Practical and Theoretical Esperanto
A   HANDY   TEXTBOOK   FOR   BEGINNERS   AND   ADVANCED
STUDENTS  FOR  SELFINSTRUCTION   AND  TEACHING   PURPOSES
CONTAINING:
Elementary Grammar, Formation of Words, Complete Syntax and Exercises
By  Dr. MAX  TALMEY
This is the first textbook of Esperanto published in the United States. The aim of the
author, a prominent linguist, President of the New York Esperanto Society (Incorporated),
and a member of the International Linguistic Committee, was to compile a grammar of the
new language free from the many defects, omissions and obscurities met with in most text-
books on this subject. The appreciation of this aim is best expressed in the "Standard and
Vanity Fair" (August 24th 1906, page 12): "Dr. Talmey's Ternolibro' is written from a point
of view somewhat different from those translated from the French or exported from London.
It is a matter of grievous fact that the average run of persons are wofully ignorant of the
science of grammar, to say nothing of syntax, and many things which seem vague and in-
definite to such people in the accepted textbooks are made surprisingly clear in Dr. Talmey's
work. The best things in it are his explanations of the use of the suffixes. For this depart-
ment alone Dr. Talmey's little hook should be acquired. The selection and arrangement of
the translation exercises are also admirable."
The "New York Sun" (September 22d, 1906), although opposed to the idea of an inter-
national language, writes about the hook: "Those who would like to see at a glance what
Esperanto is, even if they take no interest in a general medium of talk, will find all that
they want in an admirably clear little handbook by Dr. Max Talmey. The author's critical
powers are shown in sensible comments on the system in the notes. . . . We wish that
the authors of elementary textbooks on real languages would examine Dr. Talmey's little
book; they would learn what can be done in clear exposition."
The book is well bound, neatly and artistically printed and will sell at $1.00 (net) per
copy.   Orders will he promptly filled upon receipt of the price.
UNIVERSAL LANGUAGE PUBLISHING CO., 62 W. 126th St., New York City
K