Cbe /Hficrkan Bperamo Journal OFFICIAL MAGAZINE OF THE AMERICAN ESPERANTO ASSOCIATION AUXILIARY ESPERANTO • LANGUAGE INTERNATIONAL Copyright, 1907, by the American Esperanto Association VOL. I MARCH, 1907 No. 3 _ The American Esperanto Association (Founded 1905.) Honorary President—Dr. L. Zamenhof. President—Prof» G. B. Viles, Ohio State University. Secretary—John Fogg Twombly, Boulevard Station, Boston, Mass. Treasurer— Stephen W. Travis, Jr., 349 Etna Street, Brooklyn, Y. Y. The American Esperanto Association exists for the following purposes: 1) To furnish information about Esperanto. 2) To provide students with proper books. 3) To provide certificates of proficiency in the language. 4) To publish the American Esperanto Journal. 5) TO" unite with one another individual Esperantists and, especially, the Local Esperanto Societies. Membership in the Association, including a year's subscription to the American Esperanto Journal, $1.50. . LOCAL SOCIETIES, GROUPS, ETC. Help us and help yourselves by becoming affiliated with the American Esperanto Association. This will cost you only $2.00. You will receive a year's subscription to the American Esperanto Journal and the name of your society, the name of your Pres- ident, and the name and address of your Secretary will appear regularly on the cover of the Journal. Send the necessary information and money to the American Esperanto Association, Boulevard Station, Boston,- Mass. The following is a partial list of the Esperanto Societies which have affiliated for 190? with the American Esperanto Associatiou. Complete announcements., containing the name of the President and Secretary of each affiliated club will appear in the next issue. Boston Esperanto Society, Boston, Mass. Philadelphia Esperanto Society. Phila- delphia, Pa. Yew York Esperanto Society (Inc.), Man- hattan, Yew York City, Y. Y. Brooklyn Esperanto Society, Brooklyn, Yew York City, Y. Y. Massachusetts Agricultural College, Am- herst, Mass. Los Angeles Esperanto Society, Los An- geles, California. Yew Britain Esperanto Society, Yew Britain, Conn. Jamestown Esperanto Society, Yorfolk, Va. Seattle Esperanto Society, Seattle, Wash. St. Louis Esperanto Society, St. Louis, Mo. University of Ohio Esperanto Society, Columbus, Ohio. Harvard University Esperanto Society, Cambridge, Mass. Chicago Esperanto Society,. Chicago, 111. Winona Esperanto Society, Winona, Minn. :-----------------!---------™------------------------------ The American Esperanto Journal Vol. I. MARCH, 1907 No. 3 THE American Esperanto Journal is the official organ of the American Esperanto Association, and of the local Esperanto societies in Boston, Chicago, New York, Philadelphia, Los Angeles, Seattle, etc. It ap- pears once a month, and will aim to be especially useful to beginners. All writers to the Journal must observe the following rules: 1. Write legibly or, preferably, "type-write." 2. Use paper as large as that of the Journal. 3. Write only on one side of the sheet. 4. Leave large spaces between the lines. 5. Always send an English translation on separate sheets of paper. The Editors reserve the right to correct and to reject all manuscripts. No manuscripts will be re- turned except in the case of articles rejected, and only then, when such articles exceed 500 words in length, and are accompanied by return postage. The American Esperanto Journal is a "propaganda organ." The editors and other workers on it give freely of their time and labor; writers of articles must do likewise. Address articles to the REDAKTORO, AMERICAN ESPERANTO JOURNAL, Boulevard Station, Boston, Mass. News articles should be addressed to the REDAKTORO DE KRONIKO. AMERICAN ESPERANTO JOURNAL. With membership in the Am. Esp. Ass'n........................................$1.50 Journal alone................................................................. 1.00 Many persons, both Esperantists and non- Esperantists, consider Esperanto a peculiar thing, with no relations to anything else. They either praise it with wonder, or, on the con- trary, condemn it as fantastic nonsense; in both cases thinking that they are praising or con- demning it alone. But that is not the fact: Esperanto does not stand apart by itself. On the contrary, it is the result of the labors and struggles of many years and of many men. It is the evolutionary result of centuries. Furthermore, even at the present time Espe- ranto does not stand by itself. It is surrounded by other artificial languages, or at least by projects of such languages. But,—and this at first sight seems a miracle—almost all these languages or projects for languages are very similar to Esperanto. In other words, they are built upon the foundations of neutrality, ease in learning, and internationality; and, conse- quently, for historical reasons they present to a large extent a Romance or New-Latin appear- ance. In constructing their languages in this way, the inventors of these projects and languages did well. After studying the question of an international language from all sides, and espe- cially the history of the rise and fall of Vola- ptik, they became convinced that real, practical Multaj personoj, ambaŭ Esperantistoj kaj Neesperantistoj, rigardas Esperanton kiel apar- tan aferon strangan. Hi aŭ mire laŭdas gin, au kontraŭe kondamnas ĝin kvazaŭ kaprican sensencaĵon; en ambaŭ okazoj pripensante, ke ili laŭdas aŭ kondamnas ĝin solan. Sed tio ne estas vera: Esperanto ne staris aparte per gi mem. Kontraŭe ĝi estas la rezultato de la laboroj kaj penadoj de multaj jaroj kaj de multaj homoj. Ĝi estas la evolucia rezultato de centjaroj. Plie, eĉ en la nuna tempo Esperanto ne sta- ras per ĝi mem. Ĝi estas ĉirkaŭata de aliaj artefaritaj lingvoj, aŭ almenaŭ de projektoj de tiaj lingvoj. Sed,—kaj tio ŝajnas unuarigarde mirindaĵo,—preskaŭ ĉiuj tiuj ĉi lingvoj aŭ projektoj de lingvoj multe similas al Esperanto. Aliavorte, ili estas konstruitaj sur la funda- mentoj de neŭtraleeo, de facileco por lernadi, kaj de internacieco; kaj sekve, pro historiaj kaŭzoj, ili prezentas ŝajnon multe Romancan au Nov-latinan. Tiel konstruante iliajn lingvoj, la elpensintoj de tiuj ĉi projektoj kaj lingvoj bone faris. Studadinte la demandon pri internacia lingvo de ĉiuj flankoj, kaj aparte la historion de la naskiĝo kaj de la morto de Volapŭk, ili kon- vinkiĝis, ke la vera internacieco praktika de la The American Esperanto Journal. internationality from the European-American standpoint, and consequently ease of acquire- ment from the same standpoint, demanded such a solution. nevertheless, to Dr. Zamenhof the honor belongs of having been the first to dis- cover such a solution,-—even before the first public appearance of Volapuk. Almost all modern solutions of the question of an international auxiliary language are there- fore nearly related. Why then prefer one—Es- peranto—to the others? There is a simple an- swer : because, while the others are either sim- ple projects or have been "taken up" by few persons, Esperanto has already spread itself over the whole earth, is used even now by thou- sands of men, and for all sorts of purposes. It has already demonstrated its ease and prac- ticability, while the others will possibly never be more than dreams. However, the mere existence of those other languages is of importance: they show the need of a neutral international language: they also prove that Esperanto is at least a good ap- proximation to the final solution of the matter. In spite however, of all this,—in spite of proofs practical and theoretical, whether fur- nished by Esperanto or by other languages, many persons are not willing to learn any arti- ficial language until some authority shall have definitely decided the question -in an authori- tative way. To such persons we heartily recommend the Delegation for the Choice of an International Auxiliary Language. The special article, upon the third, page of the present number of the Journal, treats of this matter. From such persons we ask help for the Dele- gation. We make the same request of our sub- scribers and of Esperantists in general. We do not fear the Delegation: on the contrary, we have already helped it, and shall help it in the Juture as much as possible. Although it is neutral with regard to Esperanto, it can not be the enemy of the latter. Even if it decides .finally in favor of another project, such project will necessarily be so like Esperanto, that even then Esperanto will have practically won the victory. Therefore, Esperanto fellow-workers, help as much as you can the Delegation for the Choice of an International Language. Especially make known its existence to university profes- sors, to commercial and industrial societies, and to the editors of newspapers and reviews. vidpunkto Eŭropo-Amerika, kaj sekve la faci- leco por lernado de la sama vidpunkto, postulas tian solvon. Tamen, al D-ro. Zamenhof apar-> tenas la honoron esti la unua eltrovi tian solvon, —eĉ antau. la unua publika apero de Volapuk. Preskaŭ ĉiuj modernaj solvoj de internacia helpa lingvo estas tial proksimaj parencoj. Kial oni do preferas unu,—-Esperanton,—antaŭ ol la ceteraj ? Estas simpla respondo: car, dum la ceteraj stafas, an kiel solaj projektoj, aŭ kiel solaj projektoj, aŭ kiel alprenitaj de malmulte da personoj, Esperanto nun jam disvastiĝis sur la tuta tero, estas uzataj eĉ nun de miloj da homoj kaj por ciaj aferoj. Ĝi jam elmontris siajn facilecon kaj praktikeblecon, dum la ceteraj eble neniam estos pli ol revoj. Tamen, la nura ekzistado de la ceteraj lingvoj ankaŭ taŭgas: ill elmontras la bezonon de neŭtra internacia lingvo; ill ankau. pruvas, ke Esperanto estas almenaŭ bona alproksimiĝo al la fina solve de la afero. Spite je ĉid, tamen,—spite je pruvoj praktikaj kaj teorioj; ĉu per Esperanto, ĉu per ceteraj lingvo j,—multaj personoj ne volas lerni ian lingvon artefaritan ĝis tiam, kiam iu autoritato estos decidinta definite la demandon law aŭtoritata maniero. Al tiaj personoj ni kore rekomendas la Dele- gacion por la Elekto de Internacia Helpa Lingvo. La speciala artikolo, sur la paĝo tria de la nuna numero de la jurnalo, pritraktas tiun aferon. Al tiaj personoj ni petas helpon por la Delegacio. La saman ni ankaŭ petas al niaj abonantoj kaj al la Esperantistoj ĝenerale. Hi ne timas la Delegacion: kontraŭe ni jam helpis ĝin, kaj estontece ĝin heluos kiel eble plej multe. Kvankam ĝi estas neutra Jcontraŭ Esperanto, ĝi ne povas esti la malamiko de tiu ĉl. Eĉ se ĝi decidos fine en favoro de alia projekto, tia projekto necese estos tiel simila alEsperanto, ke eĉ tiam Esperanto esence venkos.- Tial, Esperantistaj samideanoj helpu kiel eble plej multe la Delegacion por la Elekto de Internacia Lingvo. Antaŭ ĉio, sciigu ĝian ekzistadon al universitataj profesoroj, al societoj komercaj kaj sciencaj, kaj al la redaktoroj de jurnaloj. The American Esperanto Journal. We thank again all those who have sent us congratulations and commendations in regard to the Journal. We also thank all those who have pointed out to us press-errors and other mistakes. Please to continue the good work. Especially we thank all helpers who have sent articles to the Journal. Let them continue to send to us tales and verses. However, we also need articles of a different character: we need articles treating of economical, commercial, scientific, and geographical matters, in an un- technical manner. Please help us with these. Begin with a description of the locality in which you live; and do not forget to follow carefully all the directions for authors found on the first page of the Journal. Ni dankas denove ĉiujn sendintajn al ni gratulojn kaj laŭdojn pri la jurnalo. Ni ankau dankas al tiuj, kiuj sciigis nin pri preseraroj kaj aliaj eraroj. Bonvolu daŭrigu la bonan laboron. Aparte ni dankas ciujn helpantojn, kiuj sendis artikolojn al la jurnalo. Hi daŭrigu sendi al ni rakontojn kaj versajojn. Tamen, ni ankaŭ bezonas artikolojn de malsama karak- tero: ni bezonas artikolojn traktantajn pri ekonomiaj, komercaj, sciencaj, kaj geografiaj aferoj laŭ maltehnika maniero. Pri tiuj 6i helpu nin. Komencu per priskribado pri la loka lando, en kiu vi loĝadis; kaj ne forgesu sehvi zorge ciujn regulojn por verhistoj trovitaj sur la unua paĝo de la jurnalo. Articles about Esperanto have been so com- mon in our leading newspapers and magazines that it would be impossible for us to mention them all here. Prof. Hugo Munsterburg, of Harvard, devoted two pages of an interesting article on simplified spelling to an attack on Esperanto. We advise all Esperantists to read it. Then do not fail to read the reply to it by Prof. George MacCloskie, of Princeton. Mun- sterburg's article is in "McClure's" for No- vember, MacCloskie's answer in the "North American Review," of December 7th. Every number of this latter magazine now contains something important for Esperantists. In the issue for January is an article by Doctor Zamenhof on the real meaning of Esperanto. The "Theosophical Review" for July, 1906, had an article on Esperanto by A. P. Warrington, of Norfolk, Va. We have elsewhere mentioned that by Mr. Herbert Harris in the "New Eng- land Craftsman." The socialist organizations in the United States are quite generally taking up the cause of Esperanto. Articles appear regularly in their official organs. "Progress" has some very practical advice on the best way to get information about the language and how to learn it. The Boston, Chicago, New York and Phila- delphia papers continue to keep the matter be- fore the public. The Lowell (Mass.) "Courier- Citizen" is printing a series of lessons in the language. In an excellent editorial on the author of the language the Boston "Herald" recently said the following: "La plej senzorga legado de la paroladoj faritaj tie (Geneva kaj Boulogne) baldaŭ fori- gus el la pensoj la ideon, ke Esperanto estas nur alia vulgara dialekto ol 'piĝin Inglil/ uzata en Kantono kaj ŝanghaj por faciligi neperfektan interparoladon inter la ne-edu- kitaj urbanoj kaj la angloj, kiuj deziras ke oni purigu iliajn ĉemizojn. Ĝi estas science kon- struita lingvo tiom pli bona je simpleco ol la gramatika haoso de niaj lingvoj, kiom la astro- nomio de Koperniko estas plu ol la cikloj kaj epicikloj de Hiparko. " 'Gi estas lingvo de homaro' diris la respek- tinda Ernest Naville de Genevo, 'kiu, unufoje akceptita kiel helplingvo, fariĝos unu el la plej gravaj datoj el historio.' "Doktoro Zamenhof mem, klare estas viro de ĝenio, ambaŭ filologia kaj humana. Naskita en Bielystok, jam de lia infaneco lia koro estis turmentita de la malamoj kaj buĉadoj, Muj elvenis el la malkompreneco de la logantaro en suda kaj orienta Rusujo; malkompreneco kiu troviĝis car la ne-ebleco interŝanĝi eĉ unu vorton per ordinara parolado. Al la solvo de tiu terura problemo li dediĉis sian vivon, elportanta mal- riĉocon, persekutadon kaj malestimon je sia decido detrui tiun barilon, kaj, oni povas ofiri, venĝi sin pro la malbenado de la Babel's turo." The American Esperanto Journal. THE DELEGATION FOR THE CHOICE OF AN INTERNATIONAL LANGUAGE. In 1900, at the time of the last Paris Expo- sition, certain scientists became interested in the matter of an auxiliary international lan- guage. As the result of a serious consideration of this, they founded the Delegation for the Choice of an International Language. This Delegation, which in the beginning con- sisted of a few scientists, now has become a company of many persons. Almost three hun- dred societies or associations have already joined it, and each of these has a delegate in the Dele- gation. Indeed, the Delegation consists almost wholly of these delegates. Every hind of society or association which al- ready exists for any definite purpose, except po- litical and religious societies, can join the Dele- gation Already many scientific and industrial societies, chambers of commerce and touring clubs have done so. The Delegation is absolutely neutral in re- gard to all artificial languages. It desires only to concentrate the forces of all those working for an international auxiliary language, to con- duct these labors to a definite conclusion by an authoritative decision binding on all civilized persons. Rightly it has decided, that no national lan- guage shall be chosen. Such a choice would give too great an advantage to one nation at the cost of the others. Therefore, these would oppose such a solution; and, since they are in the majority, the whole project would necessa- rily be ruined. This, then, is the first point decided:—The internal tonality of an international language. A decision has also been reached in regard to two other points. First, the language must be capable of fulfilling all the needs of intercom- munication in social life, in commerce and in science: in other words, it must be usable for any purpose whatsoever; one must be able so to write, to read, and to speak, with its help, as one can now do with any national language. Secondly, the language should be easy to learn for a person of moderate education, and espe- cially for persons born in Europe or America. En 1900, ĉe la okazo de la lasta Pariza Ekspozicio, kelkaj sciencistoj ekinteresiĝis pri la afero de internacia helpa lingvo. Kiel la rezultato de serioza pripensado pri ĝi, oni fondis la Delegacion por la Elekto de Internacia Lingvo. Tiu ĉi Delegacio, kiu komence konsistis el iom da sciencistoj, nun iĝis aro da multaj homoj. Al ĝi jam aliĝis preskaŭ tri cent so- cietoj aŭ asocioj, kaj cm el ili havas delegiton en la Delegacion. La Delegacio efektive konsistas preskaŭ tute el tiuj ĉi delegitoj. Ola ajn societo aŭ asocio jam ekzistanta por iu definitiva celo, escepte politikaj kaj religiaj societoj, povas aliĝi al la Delegacio. Jam aliĝis al ĝi multe da Sciencaj kaj Industriaj Societoj, da Komercaj Cambroj kaj Kluboj Turistaj. La Delegacio staras nepre neŭtrala antaŭ ĉiuj artefaritaj lingvoj. Ĝi deziras nur kuncentrigi la fortojn de ĉiuj laborantoj por internacia helpa lingvo, konduki al definitiva konkludo tiujn ci laborojn per aŭtoritata decido deviga por ĉiuj civilizitaj homoj. Prave ĝi antaŭdecidis, ke neniu nacia lingvo devos esti elektata. Tio donus tro da profito, al unu nacio je la malutilo al la cetera j nacioj. Tial, tiuj ĉi lasta j kontraŭstarus tian solvon; kaj, car ili estas la plimulto, la tuta projekto necese pereus. Tio ĉi do estas la unna punk to decidita— la internacieco de internacia lingvo. Pri du aliaj punktoj, oni ankaŭ antaŭdecidis. TJnue, la lingvo devos taŭgi por ĉiuj bezonoj de inter- komunikado en la socia vivado, en la komerco, kaj en la scienco: aliavorte, ĝi devos utilebla por ĉia ajn celo; oni povos tiel per ĝi skribi, legi, kaj paroli, kiel oni nun povas tion fari per iu nacia ingvo. Due, la lingvo devos esti facile lernebla por persono de meza edukiteco, kaj aparte por personoj de Eŭropa civilizacio. The American Esperanto Journal. To any one who considers the matter tem- perately and wisely, such solutions of the three points mentioned are the correct ones, especial- ly when looked at from the practical side. Shortly expressed, they are:— 1) Neutrality. 2) Full availability. 3) Ease in learning. However, in spite of its neutralit}r, the Dele- gation itself does not wish to make the final decision, unless it shall be compelled to do so. It desires to put the whole matter before the International Congress of Academies, the most important body of learned societies in the world. It desires that this Congress should name a Committee to examine the question, and finally to decide upon the matter. However, if the Congress should not do this, or should wish to delay the matter, the Delega- tion will then act by itself. The International Congress of Academies will meet this year (1907) : it will not meet again until 1910. This last date is too late for the decision of the matter. The question of an international lan- guage has already reached a critical position: interest about it is growing every day.. Many important persons are now considering serious- ly the whole affair. Esperanto is spreading over the whole world: and other projects are lifting their heads above the earth., Soon there will arise a period of confusion. We should decide the question before that unhappy time: one should strike the iron while it is hot. Until the last few months the United States was a "negligible quantity" as regards this ques- tion. Almost no one had heard anything about it, and even now few know of the existence of the Delegation. This is a regrettable state of affairs: for a decision about the matter will, to all appearances, be made without the help and the consent of this country, unless we imme- diately join the Delegation and make our in- fluence felt in it. Let ns then "wake up": let our commercial and scientific societies send for the necessary circulars and subscription blanks to one of the addresses given below, at the end of this ar- ticle. It will cost them nothing: furthermore, no obligator}^ payment is required even for membership in the Delegation: all that is asked for is merely the approval of the Delegation's plan through a formal decision of the society, and the appointment of one of its members as its "delegate." The latter acts merely as a means of communication between the Delegation and the society, until the appointment of a "small Al iu, kiu konsideras la temon senpartie kaj saĝe, tiaj solvoj de la tri punk to j cititaj estas pravaj, aparte vidate de la pratika tlanko. M allonge esprimate, ili estas :— 1) Neŭtraleco 2) Plena taŭgeco 3) Facileco por lernado. Tamen, spite de lia neŭtraleco, la Delegacio mem ne faros la finan decidon, se ĝi ne estos devigata tion fari. Gi deziras antaŭmeti la tutan aferon antaŭ la Internacia Kongreso de Akademioj, la plej grava aro da kleraj societoj sur la tero. Ĝi deziras, ke tiu ĉi Kongreso nomu komitaton por ekzameni la aferon, kaj por definitive ĝin solvi. Tamen, se la Kongreso ne decidos tion fari, aŭ volos prokrasti la aferon, tiam la Delegacio agados per si mem. La Internacia Kongreso de Akademioj kunvenos tium ĉi jaron (1907) : ĝi ne rekonvenos antaŭ 1910. Tiu lasta dato estas tro malfrua por la decido de la afero. La demando pri internacia lingvo jam atingas krizan staton: intereso pri ĝi kreskadas ĉiu- tage. Jam multaj gravaj personoj rigardados serioze la tutan aferon. Esperanto disvasti- ĝadas sur la tuta mondo, kaj aliaj projektoj levadas la kapojn super la tero. Baldau. stari- ĝos tempo de konfuzo. Oni devas decidi la aferon antau. tiu malbona tempo: oni devas frapi la feraĵon dum ĝi estas varmega. Gis la lastaj monatoj la Unuigitaj ŝtatoj estis nekonsiderindaĵo en tiu ĉi afero. Preskaŭ neniu estis aŭdinda ion pri ĝi; kaj eĉ nun mal- multaj konas la ekzistadon de la Delegacio. Tio estas bedaŭrinda: car oni ŝajne decidos pri la afero sen la helpo kaj konsento de tiu ĉi lando, se ni ne tuj aliĝos al la Delegacio kaj igos en ĝi nian influon sentita. Yekigu do ni; scndu niaj komercaj kaj sci- encaj societoj por la necesaj cirkuleroj kaj sub- skribo-formoj al unu el la adresoj donitaj mal- supren, ĉe la fino de tiu ĉi artikolo. Gi kostos al ili nenion: plie, neniu deviga pago estas de- mandata ec por la aliĝo al la Delegacio; eio pe- tata estas nur aprobo de la piano de la Dele- gacio per. regula decido de la societo, kaj la elekto de unu el ĝiaj membroj kiel ĝia "dele- gito." Tiu ĉi lasta agadas nur kiel pero por interkomunikiĝado inter la Delegacio kaj la so- cieto, ĝis la elekto de "komitato malgranda," kiu decidos fine pri la afero. Aliavorte, la dele- The American Esperanto Journal. committee," who shall finally decide the matter. In other words, the "delegate" will receive at intervals news about the progress of the affair; and at the proper time will take part in the choice of the "small committee." Can anything be simpler or involve less work? gito ricevos intertempe sciigojn pri la stato de la afero; kaj ĉe la konvena tempo partoprenos en la elekto de la "malgranda komitato." Cu io estas pli simpla aŭ malpi plena je laboro ? The Delegation addresses itself directly to societies and associations,—to organized bodies of men. But certain scattered persons, al- though not organized in groups, can greatly help the onward march of the Delegation. In order to obtain their help, there has also been founded in connection with the Delegation the so-called "International Petition addressed to the Academies." This petition, as its name indicates, will try to interest the Academies in the question of an international language. Naturally the subscrib- ers to it must be important persons, persons whose names have influence with the Academies. Therefore the signatures of only university pro- fessors or academicians are desired. Already more than a thousand such names have been received, among which we notice some of the most famous in Europe. More than twenty members of the French Institute have already signed the petition, of which the follow- ing are worthy of special mention: Lavisse, of the "French Academy"; Appell and Poincare, of "FAcademic des Sciences"; Eibot, Eenouvier and Tarde, of "l'Academie des Sciences Morales et Politiques." In German-speaking lands we find adherents like Oswald, of Leipsic; Schuch- hardt, of Vienna, and Weiss, of Zurich. The United States, also, furnishes a good collection of names, in spite of the fact that the matter of the Delegation was almost wholly unheard of in this country a few months ago. Even now, how many persons have heard of it ? Yet it is a very important matter,—something which has seriously interested professors in our most important universities: for example, Wm. James and Hollis, of "Harvard"; Welch, of "Johns Hopkins"; Ormond and Macloskie, of "Princeton"; Graves, of "Yale"; Vice-Provost Smith, of "Pennsylvania"; Klaeber, of "Minne- sota," etc.,—altogether one hundred names. However, we are still asking for more names, and immediately. Therefore let all who can legitimately sign the petition, send for the proper "papers" to one of the addresses men- tioned at the end of this article. And let other persons who are interested in the matter also send for them, in order to distribute them to university professors with whom they are ac- quainted. La Delegacio sin turnas rekte al societoj kaj asocioj,—al organizitaj grupoj da homoj. Sed kelkaj apartaj personoj, kvankam neorganizitaj en grupoj, povas multe helpi al la antaŭenpu- ŝado de la Delegacio. Por ricevi ilian helpon, oni ankaŭ starigis apud la Delegacio la tiel nom- itan "Peton internacian adresatan al la Akade- mioj." Tiu ĉi peto, kiel ĝia nomo montras, penadas interesigi la Akademiojn pri la internacia helpa lingvo. Komprenable la subskribantoj al ĝi devas esti nur gravaj personoj, personoj kies nomoj havas influon ĉe la Akademioj. Tial oni deziras ricevi la subscribojn nur de pro- fesoroj universitataj kaj de akademianoj. Jam pli da mil tiaj subscriboj estas ricevi- taj, inter kiuj oni trovas iujn el la plej famaj en Eŭropo. Pli ol du dek anoj de la Franca Institute jam subskribis la peton; oni rimarki- gas speciale la jenajn: Lavisse de "l'Academie Francaise," Appell kaj Poincare de "l'Academie des Sciences," Eibot, Eenouvier, kaj Tarde de "l'Academie des Sciences morales et politiques." En Germanujo oni trovas tiajn aliĝantojn kiel Ostwald de Leipsic, Schuchhardt de Vienna, Weiss de Zurich. La Unuigitaj ŝtatoj, ankaŭ, liveras bonan aron da nomoj, spite de la fakto, ke la afero de la Delegacio estas en tiu ĉi lando preskaŭ nekonita antaŭ kelkaj monatoj. Ec nun kiom da personoj estas audinta pri ĝi? Tamen, ĝi estas gravega afero—io, kio interesis serioze profesorojn en niaj plej gravaj universitatoj: ekzemple, Wm. James kaj Hollis de "Harvard," Welch de "Johns Hopkins," Ormond kaj Ma- closkie de "Princeton," Graves de "Yale," Smith de la "Universitato de Pennsylvania," Klaeber de la "Universitato de Minnesota," k. t. p.—entute cent nomoj. Tamen,- ankoraŭ pli da nomoj oni petas, kaj tuj. Tial tiuj, kiuj rajte povas subscribi la peton,—tiuj sendu por la regulaj paperaĵoj al unu el la jenaj adresoj. Kaj aliaj personoj, kiuj interesiĝas pri la afero ankaŭ sendu por ili, por dissendi ilin al profesoroj universitatoj, kun kiuj ili konatiĝis. The American Esperanto Journal. Naturally, to help the "cause", the Delega- tion thankfully receives contributions of money, however small. It consists for the most part of poor men, who deserve to be helped by some of our millionaires. If one of these really de- sires to do something good for the whole world, I something which will be of much advantage for science, for international peace, for human- ity, he can not do better than give the Delega- tion ten thousand dollars. The treasurer of the Delegation is Dr. L. Couturat (of the College of France), 7 rue Pierre Nicole, Paris, (Y) France. He is also one of the authors of an excellent work, "His- tory of the Universal Language" (Hachette et Cie., Paris, 10 francs), in which the whole question has been treated in a masterly way. The perusal of this book or of extracts from it (one franc) we heartily recommend to persons who know the French language. Addresses to which one can send for circulars, blank-forms, etc., to be signed:— 1) By Commercial, Industrial, and Scientific Societies. 2) By University Professors and Academi- cians. For either purpose please send to one of the addresses mentioned in the Esperanto column. Dr. Percy M. Dawson, Johns Hopkins/Uni- versity. Baltimore, Md. Dr. Harry W. Morse, Jefferson Physical La- boratory. Harvard University, Cambridge, Mass. Dr. A. »chinz, Bryn Mawr College, Bryn Mawr. Pa. Kompreneble, por helpi la aferon, la Dele- gacio danke ricevas monon en sumoj ec mal- grandetaj. Ĝi konsistas plimulte el malriĉaj homoj, Muj meritas esti helpata de iuj el niaj "miliondolaruloj." Se unu el tiuj ĉi efektive deziras fari bonaĵon por la tuta mondo, ion multe utilan por la scienco, por la internacia paco, por la homaro, li ne povas fari ion pli bonan ol doni al la Delegacio dek mil dolarojn. La kasisto de la Delegacio estas D-ro. L. Couturat (de la "College de France"), 7, rue Pierre Nicole, Paris (Y), France. Li estas ankaŭ unu el la aŭtoroj de bonega verko, "L'Histoire de la Langue Universelle (Hach- ette et Cie., Paris, 10 francs), kie la tuta afero estras majstre traktita. Le legadon de tiu ĉi libro, aŭ la Elĉerpitaĵon el ĝi (1 franc), ni kore rekomendas al tiuj personoj sciantaj la francan lingvon. Adresoj, al kiuj oni povas sendi por cirku- leroj, paperaĵoj, k. t. p. por esti subskribataj,— (1) De societoj komercaj, industriaj aŭ sci- encaj. (2) De profesoroj universitataj. Bonvolu adresi por ambaŭ celoj la jenajn:— Dr. G-. B. Yiles, Ohio State University, Co- lumbus, Ohio. J. F. Twombly, Sec'v. 34 Green St., Brook- line, Mass. NIGEECO. Yintre nigrulo provis surfroti sian korpon per neĝo. Oni lin demandis "Kial ci tion faras ?" "Eble mi blankiĝos," li respondis. Sed la blankulo diris al li, "Ne penu, eble la neĝo nigriĝos, dum cia korpo restos samstate." La moralo estas, ke la malbono povas difekti bonon, sed la bono malofte plibonigas malbonon. Trad, de Dro. Brill, N. Y. {El Araba Lingvo.) TEE ĜENTILA SINJOEO. Sinjoro, kiu estis treege ĝentila al sinjorinoj, unufoje snbtenis tion, ke li neniam estis anko- raŭ vidante efektive malbelan virinon. Mal- junulino, kies nazo estis plata, diris al li "Ei- gardu min, kaj allasu, ke mi estas efektive mal- bela," "Yi, sinjorino," li respondis, "estas, kiel ĉiuj virinoj, anĝelo elfalita el ĉielo, sed vi havis la malfeliĉon fali sur vian nazon." Trad, de Dro. Brill, N. Y. {El Ardbo Lingvo.) LA BAEBO LONGA. Unu juĝisto, kunvenigis unu tagon, kelkajn amikojn por vespermanĝi. Lia filo, sesjara in- faneto, sin pretigis por sidi apud la patro. "Kion vi faris," diris al li la patro, "vi ne havas la barbon ankoraŭ sufiĉe longa por sidi kun ni je la tablo." Foriru tuj." La infaneto, tute konfuza, iris al la patrino, por ŝin rakonti sian malplaĉon. La patrino, por lin konsoli, pretigis malgrandan tablon, sur kiun ŝi zorge servigis kukaĵojn. Dum la infaneto, ĝoje manĝadas la bonaĵoin, maljuna kato, kutima loĝanto en la domo, ku- raĝis meti sur la tableton sian maltimegan niedeton. Indigniĝante, la infaneto ĵetis sian forketon al ĝia kapo, dirante: "Foriru; iru manĝi kun natreto, via barbo estas ja sufiĉe longa." A. M. Grillon (Philadelphia). 8 The American Esperanto Journal. GRAMMATICAL EXPLANATIONS. "Should." There are at least three different "shouldV' in the English language. 1. "Should" is equal to "ought to": it im- plies duty, obligation, etc. "I should visit my sick sister—I ought to visit my sick sister— mi devas viziti mian malsanan fratinon," In all such cases, one must use the proper tense and mood of "devi." 2."Should" is conditional, hypothetical. In such cases, use the Esperanto "conditional" mood. For example,—"If I should see him, I would give him the present—se mi vidus tin, mi donus al li la, donacajon." A similar use of the Esperanto "conditional" mood is found in the following sentence: "If I had seen him, I would have told him—se mi estus vindinta lin, mi estus dirinta al li." Here English uses illogically for, "If I should have seen," the phrase, "If I had seen." Esperanto, however, logically uses the "conditional" past. 3. "Should" refers neither to a duty nor to a condition: it is rather in the nature of a sec- ondary future,—a future which is used after past tenses in the principal clause. Examples: "He said that he would go out to-morrow—li dins, he li elirosmorgan," "I thought that I would (should) remain there—'■ mi opiniis, he mi restos til." Esperanto, in such cases, uses logically the simple future tense. Here are some more exanaples of the three different "shoulds." "If me should speak to me, I would (should) answer him thus—se li parolus al mi, mi re- spondus al li tied." "If he should speak to me, I should (ought to) answer him thus—se li parolus al mi, mi devus (both conditional and obligatory) re- spondi al li tiel." "I hoped that you would stay with me—mi esperas, he vi restos hun mi. That would have pleased me— tio estus plabinta al mi." "The man thought that he would die—la viro opiniis, he li mortos." "If you had seen him, you would have spoken to him—se vi estus vidinta lin, vi estus paro- linta al li." The N-case. This is often called the accu- sative case, but we prefer the simpler term, the N-case. At first sight, this seems to many per- sons an unnecessary thing; but, upon a little closer study of the matter, the same persons will find that it adds much both to tne flexibil- ity and the clearness of the language. The INT-case is in reality a simple matter, if one approaches it in the proper way. It is not unknown to the English language; every one of us uses it every day of his life. "Me," "us," "him," "her" and "them," are to all intents and purposes N-cases. Esperanto, however, unlike English, uses the INT-case only where it is necessary. English says, not only "I love him," but also, "I gave it to him." Esperanto writes, "mi amas lin"; because it is necessary to distinguish the object from the subject. It does not, however, sanc- tion, "mi donis ĝin al lin": "lin" is an error, the preposition "al" is sufficient to distinguish the "li" from the subject "mi," and "ĝin" is already sufficiently marked out from it by the N-case. The proper form then is, "mi donis ĝin al li." The N-case, or accusative, is used then in Esperanto only when it is necessary to prevent confusion of thought. This is the fundamental principle; and, bearing this in mind, let us ap- ply it to the following cases: 1. The direct object of a verb takes the N- case. "Mi amas lin I love him: mi amas vin I love you." "Ni malamas la virojn—we hate the men." One must use it in such cases, other- wise the subject of the sentence might be con- fused with the object; for one must not forget that "la virojn ni malamas" is just as good Esperanto as "ni malamas la virojn." 2. The N-case is used where a preposition has been omitted. "We came to your house last winter—ni venis al via domo lalastan vintron." This sentence really means, "we came to your house during last winter: English omits the preposition, and trusts to luck that the sentence will be understood. In such a case there would ordinarily be little chance of confusion, but in other cases there would be: Esperanto properly .prevents any such confusion by placing the noun which has lost its preposition, in the N-case. Here are a few more examples of this usage. "I went to Paris—mi iris Parizon (al Parizo)." "I spoke to him about that—mi parolis lin (al li) pri tio." (Observe, however, "I gave him this—-mi donis al li (not lin) tion ci." Why not "lin"? Because then we should have con- fusion resulting from the two N-cases. In English the confusion is avoided only by adher- ing strictly to a given word-order; for you will notice that. "I gave this him," is not allowed.) The American Esperanto Journal. "La kvinan de Decembro mi alvenis al mia domo—(on) the fifth of December I arrived at my house." 3. The N-case is used with a few preposi- tions, in order to make clear the difference be- tween "place" and "motion." Examples: "La kato dancadis sur la tablo—the cat was dancing on the table. "Lia kato saltis sur la tablon— the cat jumped upon the table." "Mi iris en la domon (or simply, domon) ; en la salono mi trovis lin—I went into the house; in the parlor I found him." (Note carefully, however, that "al" (to) and "ĝis" (towards) never take the N-case after them, because bv themselves thev always indi- cate "motion," "direction," and never "position or rest.") The use of the N-case to note the difference between rest and motion, is really only an appli- cation of point No. 2, the N-case being used to show the omission of a preposition found in English. For example, "in the house" is "en la domo"; "into the house," "en la domon"— the N-case shows that the preposition "to" has been omitted. 4. The N-case is used with adverbs, also to show the difference between "position" and "motion." "I am here—mi estas tie ĉij I went there (really, to there, thither)—mi iris tien ĉi." "In the evening I sit at the window— vespere mi sidas apud la fenestro." "Toward evening I arrived—vesperen mi alvenis." TWO TRAVELLERS (From the German of Anastasius Grim.) Two travellers went once upon a beautiful Alpine mountain road. One went for fashion's sake; but heart's desire drew the other. And when our two were home again, all the relatives held a meeting. Quickly followed also the question: "Tell what you saw in the coun- try." At this one yawning said: "Nothing impor- tant,—wherever Ave Avent, only meadows, rivers, trees there, blue sky and sunshine everywhere." The second with radiant visage spoke, looking gaily at all: "Meadows! Ah! Divers, trees there! Blue sky and sunshine everywhere!" DU VOJAGANTOJ. (De Germana poeto, Anastasio Grim.) Du vojaĝantoj iris unu fojon Alsupre belan Alpomontan vojon. La unu nur pro nia modo iris; Sed la alian kordeziro tiris. Kaj kiam hejmen niaj du revenas, Parencoj ĉiuj nun kunvenon tenas. Rapide ankaŭ sekvas la demando: "Rakontu! Kion vidis vi en lando?" Sur tio unu, oscedante, diris: "Nenion gravan, kien ajn ni iris, Herbejojn nur, riverojn, arbojn tie, Cielon bluan, kaj sunbriloj ĉie. La dua, en vizaĝo radiante, Parolis, eiujn gaje rigardante: "Herbejoj! Ha ! Riverojn, arbojn tie ! Cielon bluan ! kaj sunbrilojn ĉie !" Tradukis A. Krafft (Chicago)-. Mallaboremeco malfortigas la korpon, la la- ciĝo gin fortigas; la una rapidigas la maljune- con, la alia daŭrigas la junecon. Honesta mano kaj ĝentila buŝo povas trairi la tutan mondon. Nutrado kaj zorgo, fine submetas eĉ tigron. Plivaloras unu por fari ol cent por mendi. Prof. A. M. Grillon. DLTSENCA ITOMPLIMENTO. Kiam la faminda Angla bestpentristo, Sir Edwin Landseer, restadis en Lisbono, li estis invitata al la kortego, kaj la reĝo esprimis al li sian aclmiron per sekvantaj vortoj: "Sir Edwin, ĝojigas min treege konatiĝi kun vi; mi estas granda amiko de bestoj." Dro. Brill, Central Lingvo.) Islip, N. Y. (El Arabo 10 The American Esperanto Journal. KRONIKO. It would help the cause of Esperanto very much if the secretaries of the various societies, groups and "grupetoj" all over the United States, Canada and Mexico should send to us each month a report, however short, of the work that is being done for Esperanto in their dis- tricts. Boston, Mass.—The public classes held weekly in the Massachusetts Institute of Technology continue to be well attended. The Institute has kindly allowed us the use of an additional lec- ture room, and now two courses are given, primary and advanced, the latter entirely in Esperanto. The beginners' class, which con- tains a surprisingly large number of city busi- ness men, has followed with much interest the lectures by Mr. J. P. Ogden, and many have become members of the Society. The Boston Esperanto Society enters now on the third year of its existence, having been founded February 16th, 1905. Its membership list has doubled since four months. Probably the only school-paper in the United States which regularly devotes a part of its columns to Esperanto is the Roxtrary Latin School "Tripod." We had the pleasure of visit- ing the Esperanto Class in this school lately, and we never felt so pleased with the progress of Esperanto, and so certain of its future, as when we met that body of young men—includ- ing both students and teachers—and noted what progress had been made under the instruction of Dr. D. 0. S. Lowell. Several of the class are now corresponding in Esperanto with school- boys in various parts of Europe. An Esperanto class has been started in the Boston Y. M. C. A., largely owing to the efforts of Rev. Horace Dutton. Instruction is fur- nished by the Boston Esperantist Society. The Christian Endeavor Society in Auburndale held an Esperanto social on the evening of January 2d. An interesting program of songs, speeches and recitations was presented, and delighted a large audience. Professor Wells continues to print the "Esperanto corner" in the "Christian Endeavor World," a magazine which has a reg- ular circulation of over 100,000 copies. The Field and Forest Club, of Dorchester, has now an Esperanto section, which meets regularly for stud}r under the direction of Mr. G. W. Lee, of the Boston Society. The class, among other things, is translating into Espe- ranto the Constitution of the United States. The "Marsh" Esperanto Club of Newton Centre meets every Wednesday evening for study and conversation. The instructor is Mr. F. W. Woolway, 77 Union Street, who would be glad to answer inquiries. Other groups have been formed in Massachu- setts within a month at the following places:— Brighton (address Prof. Wing, Brook Street, Brighton) ; Massachusetts Agricultural College (address Mr. E. Y. Bennett, 25 North College, Amherst, Mass.); Cambridge (Cantibrigia Club) ; North Brookfield (address Mrs. George E. Groves, P. O. Box 438) ; Worcester Poly- technic Institute (Secretary is Mr. H. K. Cum- mings, 30 Foster Street, Worcester, Mass.), and Westfield Y. M. C. A. (address Mr. Harry K. Messenger, P. 0. Box 9, Westfield). Philadelphia, Pa.—Nowhere in the country has Esperanto made such strides as in Philadel- phia. Although it started there later than in Boston, at present there are more Esperanto students in Philadelphia than in "the Hub." The central group, the Philadelphia Esperanto Society, numbering over 100 active members, has on the "estraro" such well-known names as Grillon, Lueders, Gassner, Henney and McLain. The Secretary is Miss E. H. Mann, 1603 Ox- ford Street. Another large society (and the first to be formed in the city) is the "Estonta Grupo" with 95 active members, and Mr. W. D. Howell, 2542 Girard Avenue, as secretary. All are pu- pils of the Central Manual Training School. Another group is located at the Central High School, with Prof. Walker as instructor. Baltimore, Md., now has a small but active Esperanto Club, with Mr. W. S. Hamburger, 1942 Mosher Street, as president. All residents of Baltimore who are anxious to study the lan- guage are asked to communicate with Mr. Ham- burger as soon as possible. Camden, N. J.—The names of the officers of the group in Camden, N. J., are: President, Mr. James E. Eden; vice-president, Mr. A. J. Casselman, and secretary, Mr. C. M. Taylor, 207 Vim Street. St. Louis, Mo., can now boast of two Espe- ranto Clubs, one with Mr. Alexander Woods as secretary (4300 Lindell Boulevard), the other a ladies' club, whose secretar}^ is Mrs. Meade C. Dobson, 4604 McMillan Avenue. Will intend- ing students please communicate with these persons with a view to joining a class? The American Esperanto Journal. 11 St. Joseph, Mo., has had a small club since last November. It meets weekly under the in- struction of Rev. Edward EC. Eckel, Rector of Christ Church. New members will be wel- comed at any time. Toledo, 0.—Delighted at the appearance of our long-attended Journal, the members of the small group in this city now feel themselves better fitted for the spreading of Esperanto among the people here. Although not many in numbers, we earnestly labor for our "cause," and hope soon to enroll a large number in the study of this language. The secretary's ad- dress is Mr. EC. S. Blaine, P. 0. Box 999, To- ledo. Columbus, 0.—The several small Esperanto groups in this city are to be united into one Society, to meet monthly, whose proceedings will be carried on as much as possible in Espe- ranto. Dr. Viles of the Ohio State University spoke to a large audience at the Y. M. C. A., and the meeting was very favorably commented on by the Ohio Daily Sun. Classes have been conducted all winter at the State University. Rockland, Me.—Though somewhat inter- rupted by the Christmas vacations, the work for Esperanto'here is progressing very favora- bly. ' A member of the club has kindly donated the "American Esperanto Journal" to our pub- lic librarv, and it has interested many. In ad- dition to the regular Esperanto Club, which meets in the daytime, an evening class for school teachers has been formed. Mrs. A. D. Bird, of 40 Camden Street, Rockland, is work- ing actively for the "Esperanto-agado" in this locality. Portland, Me.—The agitation in favor of Esperanto in this, the business capital of Maine, has found an excellent leader in Mr. Herbert Harris, "The Somerset," Portland. Though a very busy lawyer he has found time to address various societies on the subject, and has laid the foundations of a strong Society there, and has written for the "Craftsman," the New England organ of Freemasonry, an excel- lent article on "Esperanto Framasona." North Craftsbury, Vt., has the honor of having the first Esperanto Group in the Green Mountain State. Under the able instruction of the Rev. C. H. Rowley a small class meets regularly for study. They are now examining critically a translation of the 23d psalm which their instructor has written for them. Seattle, Wash., has now 107 active mem- bers in its Esperanto Society, and the list is rapidly growing. This enterprising Society is to hold during the month of February a public meeting in a large hall, the program and exer- cises to be wholly in Esperanto. The secretary is Mr. John F. Reihl, 428 Maiden avenue, Seattle. The group at Peoria, 111., has added a num- ber of new names to the list. The textbook studied, is "Bullen," which it is hoped will be completed by the middle of April. The secre- tary is Mr. A. E. Angier, 1201 North Jefferson avenue. Chicago has a strong Esperanto Society, which is conducting an active propaganda in that city. On a very attractive card, which they have prepared for distribution, we find that meetings are held on the first and third Thursdays of each month at 7.45 P. M. at the Great Northern Hotel. The instructor is Mr. A. Gaylord Beaman, and the cost of tuition is but 25 cents per month. The secretary of the Society is Mr. Carleton W. Washburne, 553 Jackson Boulevard, Chicago. Nebraska.—The first Esperanto Club of Ne- braska was organized in the little city of Ord on May 1st, 19 0*6, with twelve members under the leadership of Mrs. E. A. Russell, a well- known philological student of that State. Mrs. E. A. Russell (address Ord, Nebraska), will be glad to answer enquiries concerning the lan- guage. Membership in the Group is at present free. New York.—The New York Esperanto So- ciety, desiring to exclude mere curiosity-seekers, has adopted rules making the acquisition of membership dependent upon the successful passing of an examination in Esperanto. This test is given after the student has studied the language ten weeks. The Society meets the first and third Sunday of each month at the residence of its president, Dr. Max Talmey, 62 West 126th street, at 3 P. M. Visitors are al- ways welcome. Any person desiring member- ship should communicate with the Secretary, Mr. Stephen W. Travis, Jr., 349 Etna street, Brooklyn. Free instruction is given to mem- bers. In adition to the above there are other Espe- ranto Clubs in this State of New York, of which we have received no late information. A large Society has recently been started in Brooklyn, another has existed for some time in City Col- lege, New York City, and another forms a "sec- tion" of the Club of "German University Students of New York." 12 The American Esperanto Journal. San Antonio, Texas.—On January 4th an Esperanto Grub was organized in this city. The secretary is Mr. B. Mackensen, 123 Adams ave- nue. The Jamestown Esperanto Club has lately been formed with Mr. Leo 0. Judson as Secre- tary. Address 101 Wood street, Norfolk, Va. Connecticut is now represented by the New Britain Esperanto Society, Rowland B. Moore, Secretary, P. 0. Box 700. Canada.—The Toronto Esperanto Club still continues to make good progress. It is increas- ing in numbers, and interest is being awakened throughout Ontario about the language and its possibilities. At the last meeting of the Club it was de- cided that in future the Club should meet in sections for study instead of doing so at the regular meetings as heretofore. At the regular meetings the discussions, speeches, and recita- tions in Esperanto will be the program. The travelling secretary, Mr. R. Stuart Muir, 182 Major street, Toronto, has arranged to give lectures during January in several cities in Western Ontario. This will greatly help the good work. Two consuls have been elected for Toronto and one for Belleville, Ontario, by the Club. Their names are: For Toronto, Mr. Peter Flint, 123 Bay street, Toronto, Canada, and Mr. Robert M. Sangster, C. P. R. Telegraph Co., Toronto.; and for Belleville, Mr. J. C. Wills, P. 0. Box 695, Belleville, Canada. In addition to the work being done for the Esperanto cause in the above cities, the groups in Montreal and Winnipeg are also engaged very actively. Interest has also been aroused in Halifax, Nova Scotia, and we hope before long to see a group of Esperanto students there. Among others Miss Marshall Saunders has en- tered enthusiastically upon the study of Espe- ranto, and in a recent letter has expressed her- self as "pleased with the idealism of it. A uni- versal language will stop wars and increase the general brotherhood of man. It the first ad- herents are enthusiastic, they will carry the language a long way." Miss Saunders is the author of "Beautiful Joe," and has lately won against fifty-six competitors from all over the world the three-hundred-dollar prize of the American Humane Education Society for the best essay on "Means for Preventing the Growth of Crime." ESPERANTO ABROAD. In our last issue we devoted the whole of the Kroniko columns to the work being done for Esperanto in other lands; this month, there- fore, we shall be very brief. The committee having in charge the arrangements for the next international congress, which takes place dur- ing August in Cambridge, England, reports further encouraging progress. The University Students Club has unanimously decided to give to visiting Esperantists the rights of Honorary Members during Congress week, and has offered the use of the Debating Hall. This in addition to the halls and buildings which the city has previously offered to the Committee. The Guarantee Fund has reached the amount of $4,500, and a large number of Esperantists have sent word that they will attend. Seventy- two groups are at present affiliated with the British Esperanto Association. A list of hotels in France, Bohemia, Germany and Switzerland where the Esperanto language is spoken or may be used in correspondence was published in the last issue of "L'Esperantiste." The progress reported in Germany is most encouraging. In addition to the Societies already mentioned in previous issues, new groups have been formed for study in Bad Xauheim, Bremen, Duisburg Commercial School, Dŭsseldorf, Graz, Inster- burg, Karlsruhe, Reichenberg, Strassburg, and other places. Mr. R. H. Warded, Lucena, Tay- abas Province, Philippines, writes to us that in his travels in Spain, France and Italy last sum- mer he very frequently heard Esperanto spoken. The following persons are desirous of form- ing Esperanto groups in their respective local- ities, and will gladly give all information de- sired: Chelsea, Mass., Edgar H. Pray, Maple street. Hyattsville, Maryland, Doctor V. L. Perry, Johnson avenue. Cavetown, Wash. Co., Md., Charles Richard- son, Box 26. Cincinnatti, 0., W. Mamt, cor. 33d and Wal- nut streets. Mansfield, Mass., Lyman K. Atkins. The American Esperanto Journal. 13 (Later news.) We learn with pleasure of the founding of an Esperanto group at Wash- ington (Pa.), including among its members five professors of Washington and Jefferson University and the instructor in mathematics at the local High School. Most of the mem- bers, we hear, are already adepts. The secre- tarv is W. B. Sterrett. (Pli malfrua sciigo.) Ni plezure sciiĝas pri la fondigo de Esperanto Grupo en la urbo Washington (Pa.), en kiu troviĝas, krom aliaj membroj, kvin profesoroj el la "Washington and Jefferson" Universitato kaj la matamatika in- struisto ĉe la urha Alt-lernejo. Oni skribas ke multaj el la Grupanoj jam estas adeptoj. Adreso, Sro. W. B. Sterrett, Sekretario. AL NIAJ FREMDAJ AM1KOJ La. Esperanta agado progresas bone en nia lando. La aro da Esperantaj Blluboj ĉiutage pligrandiĝas. Aparte en la Okcidentaj ŝtatoj, en Masaĉusets kaj ĉirkaŭ Filadelfio multaj novaj grupoj troviĝas. Tiu en Seattle havis 107 anojn laŭ la lasta raporto, kaj ĉe publika kunveno oni kantis, paroladis kaj diskutis Es- peranton. .a grava gazeto, LNbrd-Amerika Revuo" en ĉiu eldono presigadas artikolojn pri la lingvo kaj daurigos dum la nuna jaro serion da lecionoj. Eble, ĉe la granda Jamestown'a Ekspozicio, internacia kongreso de Esperan- tistoj okazos post tiu en Anglujo. Oni nun penadas aranĝi la aferon. Antaŭ du jaroj sole la Bostona Klubo ekzistis, nun ni havas pli ol tri-dek ok grupojn. Vivu Esperanto! THE NOBLE PEACE PRIZE. One of the Nobel prizes is given everv year by a committee consisting of members of the Norwegian Parliament to the person who, ac- cording to its opinion, has done the most dur- ing the year for the cause of international peace. This prize is a medal and a gift of about forty thousand dollars. A short time ago this prize was given to Mr. Roosevelt, the President of the United States of America, because he had stopped the war between Japan and Russia. It is easier to prevent a war than to stop it when it has once begun; and even the Ambas- sadors did not think that the conference would finish in a peace treaty. Both nations were strong and unwearied, and the war possibly would have lasted many years, with evil results, not only to the struggling nations, but also to the Avhole world, if the President had not brought about the conference at Portsmouth. Mr. Roosevelt intends to use only the interest of the money, and with this he intends to found a committee to examine disputes between labor- ers and capitalists, for he thinks that industrial wars are as important as real wars. He is com- mended by all persons for his praiseworthy dis- posal of the prize. Unu el la Premioj de Nobel estas donata ĉiujare de komitato konsistanta el anoj de la Norveja Parlemento, al la persono kiu, laŭ ĝia opinio, faris la plej multan dum la jaro por la afero de paco internacia. Tiu-ci premio estas donita al Sro. Roosevelt, la Prezidanto de la Unuigitaj ŝtatoj Amerikaj, car li haltigis la mihtadon inter Japanujo kaj Rusujo. Estas pli facile kontraŭgardi militon ol halti- gi militon jam komencitan; kaj ec la Ambasa- doroj ne pensis, ke la kunsido finiĝos en paca traktajo. Ambaii nacioj estis fortaj kaj nela- cigitaj, kaj la milito eble estus dauranta mul- tajn jarojn kun malbonaj rezultoj, ne sole al la baraktantaj nacioj, sed ankaŭ al la tuta mondo, se la Prezidanto ne estus aranĝinta la kunsidon je Portsmouth. Sro. Roosevelt intencas uzi nur la procenton de la mono, kaj per tiu li intencas fondi korni- taton por csplori la disputojn inter laboristoj kaj kapitalistoj, car li opinias, ke la komereaj militoj estas tiel gravaj kiel la veraj militoj. Li estas laudata de cm personoj pro tiu ĉi laudinda dispono de la premio. Prescott Hill. 14 The American Esperanto Journal. BOOK REVIEW Pola Antologio. Here is a hook which should be read by every Esperantist in the United States who really wishes to master the language. It is a collection of twenty stories by a dozen Polish authors, translated in the very best manner by S-ro. Kabe, the Secretary of the Warsaw Esperanto Society. The subject matter of the tales is varied and- interesting; it makes us acquainted with authors unknown in this country, with the exception of Sienkiewicz; it therefore supplies us with some- thing which we cannot get in English, and proves to us in a conclusive way what Esperanto can do even in the literary field. Moreover, it does this in the very best way possible: a Pole translates for the world Polish works; and he translates them, not into a for- eign language, but into the international lan- guage, of which he is a complete master. "Kabe" is a name to conjure with in Esperanto- land. Wihhout sacrifice of clearness, he has given us prose admirable in its conciseness and beautiful in its flexibility and smoothness. Best of all, these Polish Tales are good for those who have studied the language for only a few weeks. Anyone who has really mastered Bullen's Lessons should not find much difficulty in reading them. (Polish Tales can be obtained from the Amer- ican Esperanto Association. Price, postpaid, 60 cents.) * PROFESSOR CART'S PREFACE TO THE POLISH XALES "The author has wonderfully preserved for us in his translation that strange charm of Slavic literature, consisting of the most acute —English-like—observation, softened by a cer- tain confused, weary, oriental resignation. "If this charm does not fade away here, as in our French, German, or English translations, we owe this partly to the Esperanto language itself, which is not hampered by tyrannical old customs, and partly to the remarkable skill of the translator, who, cherishing every shade of meaning of his loved paternal tongue, knows how to present them wholly free from idioms, in an easy, harmonious language,—alive, truly international, and already classical. "I also praise Kabe for this—that he has chosen principally Polish authors unknown out- side of Poland, (and) those who have written about different things: hope for the fatherland, love of mankind, humorous affairs, etc. So do- ing, he interests his readers to a greater extent and proves in an agreeable way the general availability of Esperanto. "And so, as the words chosen from many languages become melted together, so to speak, in a new, international language with a life of its own—our Esperanto; in a similar way, thanks to such translations, (there) will be born from national literatures, sooner or later in the future, a new literature, truly international— one foreseen by the great German poet Goethe ■—the World Literature." Mirinde la aŭtoro konservis por ni en sia es- perantigado tiun strangan cannon de l'slava literaturo, faritan el plej akuta—kvazaŭ angla —observado, malakrigita de ia konfuza, laca, nur orienta rezionaeio. Se tiu ĉarmo ne svenas tie, kiel en niaj fran- caj, germanaj, aft anglaj tradukoj, tion ni ŝuldas unuparte al nia esperanta lingvo mem, kiu ne estas ĝenata de tiranaj, malnovaj kutimoj; ali- parte al la rimark'inda lerteco de l'tradukinto, kiu, ŝatante ĉiujn nuancojn de sia amata patra lingvo, scias prezenti ilin, tute ligberigitajn de naciismoj, en lingvo facila, harmonia, viva, vere internacia, kaj jam Masika. Ankaŭ tion mi laudos ĉe Kabe, ke li elektis precipe aŭtorojn polajn ne tre konatajn ekster Polujo, skribintajn pri plej diversaj temoj; sopi- ro al la patrujo, amo al la homaro, humoraĵo, k. t. p. Farinte tion, li pli multe intersas la legantojn kaj pruvas agrable la taŭgecon ĝene- ralan de Esperanto. Kaj tamaniere, kiel la vortoj elektitaj el multaj lingvoj fandiĝas, por tiel diri, en nova, internacia, propran vivon havanta lingvo,—Es- peranto : tiel, dank' al tiaj tradukaĵoj, naskiĝos el nacia literaturo j, en pli malpli baldaŭa eston- teco, literaturo nova, vere internacia, la—de l'granda germana poeto Goethe antaŭvidita—la monda literaturo. The American Esperanto Journal. 15 ANSWERS TO CORRESPONDENTS A correspondent asks us which form is cor- | rect, "regulo" or "reglo." He finds "reglo" in O'Connor's Manual. Unfortunately many of the Esperanto in- struction-books contain errors. The Bullen's Lessons is remarkably free from them: that is one of our reasons for recommending this book. The Esperanto-English Dictionary (price 65 cents) is also remarkably free from errors. When, you are in doubt about a word, turn to it. You can safely disregard what other books say to the contrary. "Eegulo" is the proper word for our English "rule." "Eeglo" may be short- er, but it is not international in form: it is merely French, while the root "regul" is found in English (regular), French, Spanish, Italian, and Polish. (See the Universala Vortaro or the Esperanto-English Dictionary by Motteau.) "Exit"—What is the proper Esperanto trans- lation of this word ? It all depends upon what you mean. If you wish to refer to your own "going out," your "exit," you should use the word "eliro"; if, however, you are talking about the place itself where you go out, you should use "elirejo." Dear Sir:—Kindly explain, if you please, the application in usage of the words Circle, Club, and Group to local bodies of Esperan- tists. When does one kind of body become the other (i. e., by what change in size, constitution, purpose, or what not) ? Very sincerely, E. H. E. (Ed.—The word "Association" is used for the National, for the State, and for the Group of State organizations; "Society" for organiza- tions in the very largest cities; "Club" for other organizations. These distinctions should be preserved as much as possible. "Circle" is not to be used at all. "Group" is quite common in Europe for all bodies of whatever size which are not "Associations.") WOEDS EESEMBLING ONE ANOTHEE. The coal-miner was struck on the hip by a piece of coal. The man who was collecting currants broke his ribs. During breakfast he found a cricket in his porridge. The woman who. was talking about her phar- ynx bought as much flour as meal. With a hoarse voice he swore at the cater- pillar. He has calloused hands, for he ran into the cellars. There are many strawberries under the beeches. Spades are trumps, and I have only hearts and diamonds,, and therefore sorrow presses upon our hearts. The bat flies during the evening. He had great success selling amber. The State is in a good financial state. "Stofo" is a measure, and "stuff" is cloth, "drapery," etc. The plover flew away, when it felt the rain. SIMILAJ VOKTOJ. La karbfosisto estis frapita sur la kokso de peco da koakso. La homo kiu kolektadis la ribojn, rompis a! si la ripojn. Dum la matenmanĝo li trovis grilon en sia grio. La virino kiu paroladis pri ŝia faringo aĉetis tiom da farino kiom da faruno. Kun raŭka voĉo li malbenis la raŭpon. Li havas kalajn rhanojn, car li kuris en la kelojn. Estis multe da fragoj sub la fagoj. Pikoj estis la atutoj, kaj mi havis nur herojn kaj haroojn, kaj tial malĝojo premis niajn ko- rojn. La vesperto flugas dum la vespero. Li havis grandan sukceson, vendante sukee- non. La ŝtato estas en bona stato financa. Stofo estas mezurilo, kaj Stofo estas la tuko, la drapo, k. t. p. La pluvio forfiugis, kiam ĝi sentis la pluvon. Prescott Hill (Boston). 16 The American Esperanto Journal. BOWDOIN ALUMNI SING ESPERANTO At the January meeting of the "Bowdoin Club/' of Boston, Doctor D. 0. S. Lowell (Bow- doin '73), delivered by request an address on Esperanto. Dr. Lowell is the vice-president of the Boston Esperanto Society, and instructor in Esperanto at the Roxbury Latin School. His address made a great impression on the large number of college men present. He took up such points as the need of an international lan- guage, the kind of one needed, Avhether Espe- ranto met this need, the structure of the lan- guage itself, read, recited and distributed speci- mens of the literature, and as a climax a chorus of the members present, led by the doctor him- self, sang in lusty Esperanto an old Bowdoin song which he had hastily translated. We give it in full: '68 WAR-SONG (Air, '«Tramp, tramp, tramp") When the bonny moon is seen Glinting down on Bowdoin green, And the little stars are twinkling in the sky, When the dusky shadows fall Round the North of Winthrop Hall, Then we'll muster '68 to do or die. Chorus. Blow, blow, blow and sound the trumpet! Ring, ring, ring the clanging bell! For with unremitting din We will lead the Freshmen in And we'll throw around them Sodom's mystic spell. Ever faithful, firm, and true In whatever Ave may do, Let us stand or fall together as we may, That in unity and pride We may reach the other side And may hail with joy the next Commence- ment Dav. LA EKS-STUDENTOJ DE BOWDOIN KOLEGIO KANTIS ESPERANTO Ce la Januara kunveno de la "Bowdoina Klubo" de Bostono, Dro. D. 0. S. LoAvell (Bow- doin, '73), estis invitita paroladi pri Esperanto. La Doktoro estas vic-prezidento de la Bostona Esperantista Societo, kaj instruadas pri Espe- ranto en la latina lernejo de Roxbury. Lia parolaclo multege impresis la grandan audan- taron de eksstudentoj de la kolegio. Li dis- kutis tiajn punktojn, kiel la bezonon de inter- nacia lingvo, kia lingvo ĝi devas esti, ĉu Espe- ranto plenumas tiun bezonon, la strukturon de la lingvo mem, paroladis, deklamis, kaj disdonis specimenojn de ĝia literaturo; kaj fine, kiel ĉefargumento, horaro de la ĉeestantoj, kon- dukita de la doktoro mem, laŭte sed dolce kantis malnovan BoAvdoinan kanton, kiun antaŭ li rapide estis tradukinta. Ni enpresigas ĝin tute: SESDEK-OKA MILITAKANTO Ho! la bela luno nun Brilas sur BoAvdoin'on, kun Steletoj ekbriletantaj super nin, Kaj la mallumetoj ĉe Winthrop Halo falas tre Kiel Sesdek-Ok kunvenas fari GIN. HORARO. Blo-vu! blo-vu la trompeton! Kaj sonoru sonoril'! Bruto terurega—ke Iu Freshman eble ne La Sodomo-ĉarmon konu tro facil'. Kion ajn ni faros do, Yeraj kaj ndelaj, ho, Staru ni aii falu tute tie ĉi, Ke antaŭen ni iru Fiere, kaj tiel plu. Kaj salutu la Komenco-tagon ni. tradukita de D. 0. S. Loavell. A FIVE-YEAR-OLD ESPERANTIST'S JOKE. "Mother, I do not like these doughnuts." "What about them don't you like, little . daughter ?" "I don't like, mother, the holes." ŜERCO DE ESPERANTISTA KVINJARTJ- LINO. "Patrino, mi ne ŝatas tiujn-ĉi fritknedaĵojn." "Kion pri ili, filineto, vi ne ŝatas?" "Mi ne iatas, patrino, la truojn." Am. Esp. No. 74. The American Esperanto Journal. 17 LA ESPERO HIMNO ESPERANTISTA In the world has come a feeling new, Through the world a strong voice (now) is going; On the (buoyant) wings of wind untrammeled. Let it fly from place to place (forever.) Mot to bloody sword, for blood still thirsting, Does it draw the human race to battle; To the world eternally at warfare Holy harmony is (now) the promise. 'Meath the (verdant) star of hope so holy Gather now in peace the (mighty) warriors, Quickly (spreads) and grows the great idea, By the labors of the Esperantists. Eor a thousand years the walls have lasted, All the peoples (of the earth) dividing; But the stubborn bars shall fly asunder, Broken, (scattered) wide by love all holy. On a neutral language's foundation, Each the other freely comprehending, All the peoples in a sweet agreement Then will form a world-wide fam'ly circle. (We, with all) our band of colleagues busy, In our peaceful labors will not weary, Till the dream of brotherhood (united) Shall make sure its (grand) eternal blessing. (Translated by Rev. George S. Gassner, Phila- delphia.) This translation is very literal; the words in brackets, however, are not found in the original. There has been no attempt to make the lines rhyme, nor to make a real poem. The metre, En omnibuso Pariza estas du vojaĝantoj,— Parizano grava kaj mtitema, provincano scivo- lema kaj babilema. Tuj la provincano rakon- tas ion al la Parizano, kiu nenion respondas. La provincano tiam opinias, ke lia kunvojaĝanto estas fremdulo', kaj ekkrias: —Eble vi estas anglo? —"Ja," respondas la aldemandito. —Ho ! mi eraris, certe vi estas germano ? La provincano iom pripensas kaj rediras: —Cu vi mokas min? —Qui! A. E. Angier. En la mondon venis nova sento, Tra la mondo iras forta voko; Per flugiloj de facila vento Nun de loko flugu ĝi al loko. Ne al glavo sangon soifanta Ĝi la homan tiras familion: Al la mond'eterne militanta Ĝi promesas sanktan harmonion. Sub la sankta signo de l'espero Koletiĝas pacaj batalantoj, Kaj rapide kreskas la afero, Per laboro de la esperantoj. Forte staras muroj de miljaroj Inter la popoloj dividitaj; Sed dissaltos la obstinaj baroj, Per la sankta amo disbatitaj. Sur neŭtrala lingva fundamento, Komprenante unu la alian, La popoloj faros en konsento Unu grandan rondon familian. Mia diligenta kolegaro En laboro paca ne laciĝos, Ĝis la bela sonĝo de l'homaro Por eterna ben'efektivigos. (D-ro. L. Zamenhof, elpensinto de Esperanto.) however, of the original has been strictly fol- lowed, in order that the English words might be sung to the same tune as that which is used for the Esperanto poem. Junulo, grasa kaj forta, petadis almozon al sinjoro piediranta. Ou vi ne hontiĝas," lin diris la ]ietito, "estanta tiel granda kaj grasa, peti al- mozon ? Kial vi ne petas pri laboro ?" . . . . "Ho! kara sinjoro," la petanto respondis, "mi estas tiom malloborema!" . . . "Prenu tiujn ses frankojn en pago de via sincereco." Scienco estas ornamo en la prospereco, kaj ŝir- mejo en la malfeliceco. Plivaloras onco da famo ol mil funtoj da oro. 18 The American Esperanto Journal. LA VIRO SENPATRUJA ("The Man Without a Country." By Dr. Edward Everett Hale.) Teadukita kun permeso de la aŭtoro per E. L. Robinson, Albuquerque, N. M. (daŭranta). Mi supozas ke li ne scias kiom la vortoj ofendis maljunan Kolonelon Morgan'on, pre- zidanto en la juĝejo. Duono de la oficiroj si- dantaj en la juĝejo, bataladis dum la Revolucio kaj riskis la vivon, eĉ la kolon, por la ideo mem, kiun li tiel malsaĝe malbenis en kolero. Li, je sia flanko, jam plenaĝiĝis en la Okcidento tiama, en mezo mem de la "Hispana Konspiri- cio," "Orleanza Konspirieio," kaj la aliaj. Li estis ednkita sur plantejego, kie la plej bona societo estis tin de Hispana ofleiro an Franca komercisto de Orleanzo. Tia edukado, kia ĝi estis, perfektiĝis dnm komercaj vojaĝoj al "Vera Cruz"; kaj mi pensas, ke li diris al mi, ke lia patro, iafoje, dnngis Anglan instruiston dnm nnu vintro sur la plantejego. Li pasigis duo- non da sia juneco kun pli maljuna frato, ĉasante ĉevalojn en Texas. La Unuigitaj ŝtatoj ape- naŭ estis efektivajo por li. Tamen li estis nutrata de la Unuigitaj Statu j, ĉiujn la jarojn de sia militista servado. Li juris je sia honoro esti Mela al la Unuigitaj statuj. Estis la Unuigitaj Statoj, kiuj donis al li la uniiormon, kiun li portis, kaj la glavon ĉe lia flanko. Efek- tive, kompatinda Nolan, estis nur tial, car la Unuigitaj Statoj vin elektis esti unu el siaj konfidindaj honoratoj, ke Aaron Burr satis vin ec je pezo de pajlero, pli ol la boatistoj, kiuj veturigis sian boaton por li. Mi ne malkulpi- gas Nolan'on; mi nur deziras klarigi al la le- ganto, kial li kondamnis sian patrujon kaj de- ziris neniam denove audi ĝian nomon. Kaj, efektive li neniam denove aŭdis ĝian nomon, esceptinte unufojon. De tiu momento, de Septembro la 23a, 1807, ĝis lia morttago, de Majo la llan, 1863, li neniam denove andis ĝian nomon. Dum tiu duonjarcento, kaj plu, li restadis "Viro Senpatruja." La maljuna Morgan estis, kiel mi diris, treege ofendata. Se Nolan estus komparinta George Washington al Benedict Arnold, au. ekkriinta "Dio savu la Reĝon George," ne plu tio estus ofendinta Morgan'on. Li alvokis la juĝistojn en sian privatan ĉambron, kaj revenis post dekk- vin minutoj kun blankega vizaĝo por diri:— "Malliberulo, aŭdu la juĝadon de la juĝistoj! La juĝistoj decidis, ke kun la aprobo de la Pre- zidanto vi neniam denove aŭdu la nomon, la Unuigitaj ŝtatoj." Nolan ekridis. Sed neniu alia ridis: mal- juna Morgan estis tro solena. La tuta ĉambro, unu momenton, kvietiĝis kiel la nokto. Tiam Morgan aldonis. "Sinjoro Mareŝalo, prenu la malliberulon en armita ŝipo al Orleanzo, kaj transdonu lin al la ŝipara ofleiro tiea." La Mareŝalo elparolis liajn komandojn, kaj la malliberulo estis el- prenita el la juĝejo. "Sinjoro Mareŝalo," daŭrigis maljuna Morgan, "zorgu, ke neniu priparolu pri la Unuigitaj ŝtatoj al la juĝito. Sinjoro Mareŝalo, pre- zentu miajn salutojn al Leŭtenanto Mitchell, ce Orleanzo, kun la ordono, ke li komandu, ke neniu priparolu pri la Unuigitaj Statu j al la juĝito, dum li estos en la ŝipo. Vi ricevos viajn ordonojn skribitajn vespere de la aganta ofleiro. La juĝkunveno estas disigata." Mi ĉiam supozis ke Kolonelo Morgan mem alportis la juĝoraporton al Washington, kaj klarigis ĝin al Sinjoro Jefferson. Certe estas, ke la Prezidanto aprobis ĝin; tio estas, se mi povus fidi al la viroj, kiuj diris, ke ill vidis lian subskribaĵon. Antaŭ ol la "Nautilus" alvenis al la norda Atlantika bordo de Orleanzo kun la juĝito sur ĝi, la juĝo estis aprobita, kaj li iĝis | "Viro Senpatruja." I La piano tiam elektata, estis ĉirkaŭe sama i kiel tiu, kiu estis sekvata ĉiam poste. Eble ĝi in- spiriĝis de la neceseco por sendi lin, mare, de la Adams Fortikajeto kaj de Orleanzo. La Sipara Sekretario^—eble la unua Crownin- shield,—almenaŭ, iu viro ne rememorata de mi,—estis ordonita enmeti Nolan'on en ŝtata ŝipo jus ironta je longa kruzo, kaj gardi lin enfermita nur tiamaniere, ke estos certe, ke li neniam aŭdos ion pri sia lando. Ni havis nur malmulte da longaj kruzoj tiam: la Siparo estis nepopolara: arikaŭ, tial ke tiu 6i historio estas, plejgrandparte, tradicia, mi ne estas certa pri la loko, kien la unua kruzo atingis. Sed la komandanto, al kiu oni lin transdonis, eble The American Esperanto Journal. 19 Tingey aŭ Shaw, kvankam lati mia rememoro li estis unu el la pli junaj oficiroj—(ni ĉiuj estas suflee maljunaj nun)—regulis la etikon kaj antaŭzorgojn de la afero, kaj lau. lia piano ili estis plenumataj, mi supozas, ĝis ke Nolan mortis. Kiam mi estis dua oticiro de la "Intrepid," kelke da jaroj poste, mi vidis la unuan leteron de instrukcio. Mi bedaŭris de tiu tempo, ke mi ne kopiis ĝin. Gi estis, tarn en, ĉirkaŭe sama kiel la jena. "Washington, (daton, kiu devis esti malfrue en 1807). Sinjoro:—Vi ricevos de Leŭtananto Neale, la personon de Felipo Nolan, antaŭ ne longe leŭtenanto de la militistaro de la Unuigitaj Ŝtatoj. Ci tiu viro, estante juĝata de militistara juĝantaro, esprimis, kun blasfemo, la deziron, ke li "Neniam denove aŭdu pri la Unuigitaj Statoj." La juĝo de la juĝistoj starigis, ke lia deziro estu plenum ata. For la nuna tempo, almenaŭ, la obeado al tiu komando estas konfidata de la Prezidanto al tiu ĉi Departmento (Fako). Vi alprenu la juĝiton sur vian ŝipon, kaj lin tenu tie kun tiaj antauzorgoj, kiaj malebligos ban foriron. Vi provizu al li tiajn loĝejojn, manĝeĵon kaj vestojn, kiaj estas konvenaj por oficiro de lia estinta rango, sammaniere kvazaŭ li estus vo- jaĝanto en via ŝipo pri aferoj de sia ŝtato. La sinjoroj sur la ŝipo faru tian aranĝadon. kia al ili placos, pri lia kunestado. Nenia in- sulin ajn devu esti farata al li, nek devu fu re- memorigi al lin, ke li estas malliberulo. Sed neniokaze permesu al li audi pri lia lando aŭ vidi ian sciigon pri ĝi; kaj vi devu speciale averti la tutan oflciraron, ke ili zorgu ke, inter la diversaj favoroj eble donacotaj, ĉi tiu regula. en kiu lia penado envolviĝadas, estu nerompata. La ŝtatestraro intencas. ke li neniam vidos la landon de li forĵetiata. Antaŭ ol vi jam flnos la kruzpn, vi rieevos komandojn, kiuj efektivigos tiun ĉi intencon. Via respekteme, W. Southard, pro la ŝipara Sekretario. Se mi nur estus konservinta tiun ĉi tutan paperaĵon, ne estus, en la komenco de mia ra- konto, interrompado. Car Kapitano Shaw, ĝin transdonis al sia sekvanto, kaj tiu ĉi viro, sia- vice, transdonis ĝin al sia sekvanto, kaj, laŭ mia supozo, la komandanto de la "Levant" havas ĝin hodiaŭ, kiel sia rajtigo por teni tiun viron en tiu ĉi nesevera mallibereco. La regulo elektita sur ŝipoj, sur kiuj mi renkontis "La Viron Senpatrujan" estis, mi pensas, transdonita de la komenco. Neniu el la manĝantaroj ŝatis lin havi la tutan tem- pon, car lia ĉeestado malebligis interparoladon pri hejmo a.ŭ pri ilia reirado, pri politikoj, pri leteroj, pri paco aŭ milito,—malebligis duonon de la interparolado, kiun homoj ŝatas marvo- jaĝante. Sed oni decidis, ke estus tro severa, se li neniam renkontus nin aliajn, escepte nur per la capeltuŝeto; kaj, fine, ni aranĝis unu si stem on por ĉiuj. Oni ne permesis al li inter- paroli kun la maristoj, se oficiro ne ĉeestis. Kun la oficiroj li interkomunikis scnlialte tiom, kiom li kaj ili volis. Sed li modestiĝis, kvan- kam iujn li favoris—-kaj el tiuj, mi estis unu. Ankaŭ, la Kapitano invitis lin tagmanĝi kun si, ĉiulunde. Ciu manĝantaro invitis lin sia- vice. Tiel, ni kunmanĝis kun li pli-malpli ofte, lau la grandeco de l'sipo. Li matenmanĝis ĉiam en sia propra ŝipĉambro—li ĉiam ha vis sian propran ŝipĉambron—kiu estis tiel lokita, ke gvardisto au iu ])ovis vidi la pordon. Kaj kiam ajn krome li manĝis au trinkis, li nianĝis aŭ trinkis sole. Kelkfojojn, kiam la maristoj havis ian amuzaĵon spccialan, estis permesite al ili inviti la "Viron kun la neornamitaj butonoj." Ibani Nolan venis kune kun oficiro, kaj oni malpermesis al la maristoj priparoli pri hejmo dum lia ĉeestado. Mi kredas, ke la teorio estis tio, ke bonfaras al ili vidi lian punadon. Ili nomis lin "la viro kun la neornamitaj butonoj," tial kc, kvankam li ĉiam elektis porti regulan militistan uniformon, oni malpermesis lin porti sur ĝi la militistan butonon, car ĝi havis, au la ĉefliterojn, aŭ la insignon, de la lando jam de li forĵetita. (daŭrigota). 20 The American Esperanto Journal. ACKNOWLEDGMENT OF SUBSCRIPTIONS The Treasurer of the American Esperanto Association desires to acknowledge the receipt of subscriptions from the following persons. The registered number of each member of the American Esperanto Association precedes the name. 305. Mrs. Flora B. McLain 306. Wallace P. Groom 307. James Main Dixon 308. Mrs. John Rust 309. J. Alfred Ouellet 310. Hon. Abraham M. Beitler 311. Willis R. Perry 312. Ward Nichols 313. Rev. James F. Albion, D.D. 314. Hubert M. S. King, M.D. 315. Dr. B. C. Kirk, Dean 316. A. F. Tilly 317. C. C. Boynton 318. G. R. Huff 319. G. R. Yearsley 320. Lee A. Miller 321. Bess Olds Little 322. Otto Barth 323. William Scherer 324. Arthur H. Crowell 325. J. W. Ennis 326. James Haworth 327. La Fayette Cartee 328. Rev. Christopher Ruess 329. Rev. Henry H. Thomas, Dean 330. G. C. Harding 331. Francis Almy 332. J. M. Hoyt 333. Dr. Walter J. Adams 334. Prof. Edward V. Hunting- ton 335. Fayette E. Moyer 336. Mrs. Etta D. Kelso 337. E. P. Johnson 338. Arthur J. Gammon 339. Julian Park 340. J. H. Richardson 341. J. H. Wood 342. Hugo W. Koehler 343. Rev. Horace Dutton 344. E. J. McGraw 345. Henry W. Carey 346. Charles E. Randell 347. Ray V. Jordan C. F. Bardorf 348. George Andrews A. M. Edington 349. Miss Annette S. Smith L. A. Cusson 350. Miss H. Jane Smith E. N. Cusson 351. Rev. Dr. W. H. Van Allen Ludger Larose 352. Allen A. Prior Dr. Joseph W. Kenney 353. Dr. Will F. Crow Charles H. Bellamy 354. C. K. Lien E. A. Steck 355. Doyle M. Crayton Charles W. Kilborn 356. Mrs. C. H. Wiley Rev. Edward H. Eckel 357. Arthur L. Campbell Miss Alice Van Vliet 358. O. H. Mayer Mrs. George E. Graves 359. C. K. Maddox Walter Ellis 360. G. Winthrop Lee Dr. Walter Howard Fox 361. Walter N. Halsey Miss Marshall Saunders 362. Rev. H. P. Barnes F. W. Woolway 363. Dr. H. W. Yemans William Arnold 364. A. G. Beaman F. E. Roberts 365. J. D. Armitage William R. Webb, Jr. 366. Ferdinand Schapper William C. Fuller 367. James C. Fox G. S. Ephraim 368. Dr. William F. Whitney Mrs. Estelle M. H. Merrill 369. C. F. Transeau R. H. Dalton 370. J. M. Leach Miss C. L. McCuilough 371. Prof. R. B. Mondy George L. Parker 372. Wm. G. Adams George W. Haskell 373. H. C. Marsh Rev. C. A. Clark 374. O. Ekstrom Harley R. Alden 375. Annie M. Lyon Marshall H. Purrington 376. Hervey Gulick Boston Public Library 377. Dr. A. W. Swanson George Stokke 378. Lucien A. Wait Mrs. Winthrop Atwood 379. H. F. Bergman C. A. Babcock, Jr. 380. Paul Lessow Everett B. Stackpole 381. A. H. Eastman Dr. W. F. Cunningham 382. Percy M. Dawson Theodore S. Johnson 383. Robert O. Wilkie Marcia Taylor Latham True 384. W. H. Baird M. P. Mixson 385. Mariano L. Schiafnno R. E. Lambert 386. J. G. Haupt Miss F. A. Jackson 387. H. Bicknell Amos R. Wells 388. G. F. Schwarz George B. Graff 389. L. H. Atkins George A. Chase 390. Arthur Baker Dr. H. Stamp. NOTE.—Subscriptions received after this number of the magazine goes to press Vfill be acknowledged in the next issue. International Reviews printed only in Esperanto Internacia Bĉimca Revuo (International Scientific Review) ..,.......*........ .$1.40 La Revuo—literary monthly..................................................$1.40 Hachette et Cie., 79 Boulevard St. Germain, Paris, France. Tra la Hondo—illustrated monthly..........................................$1.60 "Gazete Tra la Mondo," Meudon (S. et 0.), France. Lingvo Internacia—twice a month—with 300 pages of literary supplement annually.$1.50 "Presa Esperantista Societo," 33 rue Lacepede, Paris, France. (Postal Money Office, 29 rue Monge.) Espero Pacifista—International Peace Magazine-----.......................... $1.00 Gaston Moch, 26 rue de Chartres, Neuilly sur Seine, France. Espero Katolika—Roman Catholic Monthly..................................$1.00 Abbe Em. Peltier, Ste. Radegonde pres Tours (I. et L.), France. Printed in Esperanto and in one of the modern languages. Subscription Price $0.80 British Esperantist—British Esperanto Ass., 13 Arundel St., Strand, London W. C, Great Britain. L'Esperantiste—Administration de L'Esperantiste, 4 rue du Gril, Louviers (Eure), France. German Esperantist—Verlag Moeller und Borel, Prinzenstrasse 95, Berlin, S., Germany. Sample copies of the above mentioned magazines can usually be obtained from the American Esperanto Association; prices, one=tenth of year price. Please send subscriptions by U. S. POSTAL or EXPRESS ORDERS to the Treasurer of the American Esperanto Association, 349 Etna Street, Brooklyn, N. Y. BOO The following books can be obtained, from the American Esperanto Association. Postage stamps not accepted for sums over forty cents. Postal money orders may be obtained at the Post Office: Make all orders payable to the SECRETARY AMERICAN ESPERANTO AS- SOCIATION, Boulevard Station, Boston, Mass. Postage free. Batten's Lessons (Zamenhof's Ekzercaro). $0.26 Pocket Vocabulary........................ 0.12 Krestomatio (450 pages, selected from the best authors, begins with simple exercises and, ends with Hamlet and Homer—universally regarded as the standard for Esperanto style).. (paper) 1.00 (cloth) ............................... 1.40 Esperanto Prose (20 authors of 7 different nationalities) ......................... 0.75 Polish Tales (translated by Kabe—ex- cellent Esperanto style)............... 0.60 Julius Caesar (cloth).................... 0.50 Hamlet (Zamenhof's translation)........ 0.60 Kondukanto (Conversations tales, poems) 0.60 K S (Beginner's reading-books.) Beaufront's Text. St. Matthew's Gospel.......... The Quest of the Golden Fleece. Fairy Tales................... $0.20 0.20 0.20 0.30 Cox's Commentary and Grammar (full of detailed explanations) (cloth)......... $0.85 Fruictier's Sintakso (in Esperanto alone) 0.40 Dictionaries (Esperanto-English and Eng- lish-Esperanto) each................... 0.65 SEND TO YOUR FRIENDS: Universal Languages, by Professor Bor- gerhoff (Western Reserve University Bulletin—May, 1906).................. $0.10 Esperanto, by Professor Schinz, of Bryn Mawr College (reprint from "Atlantic Monthly," Jan., 1906.................. 0.06 Esperanto: The International Auxiliary Language—Booklet describing Esperan- to, its progress, and the opinions of eminent authorities in regard to it— new edition—4 copies................. 0.10 50 copies................. 1.00 Whole of Esperanto—Containing the fairy tale, "The Ugly Duckling," vocabulary, and short grammar of Esperanto— 1 copy................................ 0.05 3 copies............................... 0.10 "Keys"-*-Little dictionaries to be sent with letters—in English, French, Ger- man, Swedish, Spanish, or Italian, 5 copies............................... 0.10 Leaflets—Circular and price-list, 20...... 0.05 Propaganda Package—Containing a num- ber of the above pamphlets, circulars, etc.................................... 0.10 American Esperanto Journal—Sample copy 0.10 AMERICAN ESPERANTO ASSOCIATION, Boulevard Station, Boston, Mass. ■BBBBanjBSH Special Cable Dispatch to the SUN, London, March 16th—"The Chamber of Commerce has adopted Esperanto as a recognized language." -...:. Esperanto Literature 44TT will bring to the reader a startling sense of the feasibility X of universal language. Esperanto is a miracle of simplicity. Almost any day, speaking loosely or figuratively, it may dawn upon the conciousness of the business world as a revelation. It is even conceivable that Esperanto should ride into world success on the tide of an Anglo-American fad"—Chicago Evening Post. Esperanto Student's Complete Text OOOK Containing full grammar, exercises, conversations, commercial letters and two vocabularies. By J. C O'CONNOR, B.A. New popular edition. Cloth,50c. net. English-Esperanto Dictionary By J. C. O'CONNOR and C. F. HAYES, Boards, 60c. net. Esperanto-English Dictionary By A. MOTTEAU. Board». $1.00 net. Lessons in Esperanto Compiled by GEO. W. BULLEN. Paper Covers, 25c. net. A Primer of Esperanto io>. net. j Handy Pocket Vocabulary Compiled by J. C. O'CONNOR, B.A.. LL.D. Paper, . 10c. net. Chri8tmaS Carol Paper.40c.net; Cloth.60c.net. SEND FOR CIRCULARS FLEMING H. REVELL COMPANY, Publishers NEW YORK : 158 Fifth Avenue CHICAGO : 80 Wabash Avenue Practical and Theoretical Esperanto A HANDY TEXTBOOK FOR BEGINNERS AND ADVANCED STUDENTS FOR SELFINSTRUCTlON AND TEACHING PURPOSES CONTAINING: Elementary Grammar, Formation of Words, Complete Syntax and Exercises By Dr. MAX TALMEY This is the first textbook of Esperanto published in the United States. The aim of the author, a prominent linguist, President of the New York Esperanto Society (Incorporated), and a member of the International Linguistic Committee, was to compile a grammar of the new language free from the many defects, omissions and obscurities met with in most text- hooks on this subject. The appreciation of this aim is best expressed in the "Standard and Vanity Fair" (August 24th 1906, page 12): "Dr. Talmey's 'lernolibro' is written from a point of view somewhat different from those translated from the French or exported from London. It is a matter of grievous fact that the average run of persons are wofully ignorant of the science of grammar, to say nothing of syntax, and many things which seem vague and in- definite to such people in the accepted textbooks are made surprisingly clear in Dr. Talmey's work. The best things in it are his explanations of the use of the suffixes. For this depart- ment alone Dr. Talmey's little hook should he acquired. The selection and arrangement of the translation exercises are also admirable." The "New York Sun" (September 22d, 1996), although opposed to the idea of an inter- national language, writes about the hook: "Those who would like to see at a glance what Esperanto is, even if they take no interest in a general medium of talk, will find all that they want in an admirably clear little handbook by Dr. Max Talmey. The author's critical powers are shown in sensible comments on the system in the notes. . . . We wish that the authors cf elementary textbooks on real languages would examine Dr. Talmey's little book; they would learn what can be done in clear exposition." The «book is, well boupd, neatly and artistically printed and will sell at $1.09 (net) per copy. Orders will be promptly filled upon, receipt of the.price. ..,'.... „'■ UNIVERSAL LANGUAGE PUBLISHING CO., 62 W. 126th St., New York City