Artikoloj de la rubriko efike, gramatike

Adiaŭ … antaŭen!
Adiaŭaj konsiloj de Steĉjo Cybulski, nia fervora gramatikemulo.
Falsaj amikoj
“Falsaj amikoj” estas vortoj en du lingvoj kiuj similas unu al la alia laŭforme, sed ne laŭsignife.
N-finaĵen, ek, ek!
Mi klarigos al vi du specojn de frazoj, en kiuj la ĝusta maniero uzi la n-finaĵon ne estas tuj evidenta.
Pluraj pluraloj problemdonaj
Pluraloj en Esperanto ĝenerale estas sufiĉe facile uzeblaj, sed kelkaj ja kaŭzas al la esperantistaro malfacilaĵojn.
Ke-frazoj tiaj, ke tabelvortoj priskribiĝas
Oni ordinare renkontas la tabelvortojn kaj ke-frazojn dum la unuaj lecionoj de enkonduka Esperanto-kurso.
Vortaroj, vortaroj, vortaroj
Granda parto (iuj dirus, la plej granda parto) de lingvolernado estas vortlernado, kaj esperantisto kiu ĉesas lerni novajn vortojn vere malhelpas sian progreson en la lingvo.
Per prepoziciaĵoj, progresu
Unu grava aro de esprimoj kiuj estas tre naturaj en Esperanto malgraŭ tio, ke ili ne rekte tradukeblas alilingven, estas la tiel nomataj prepoziciaĵoj. Prepoziciaĵo konsistas el adverbo kaj prepozicio kiuj kune funkcias kvazaŭ nova prepozicio.
Vortfarado per nekutimaj kombinoj de sufiksoj kaj gramatikaj finaĵoj
Jen inaŭguro de nova rubriko cele al progresantoj, danke al la laboro de junulo Steĉjo Cybulski.